Chapter 1 I SHALL SURVIVE USING POTIONS! – CHAPTER 1 June 7, 2017 · by imperfectluck · in Uncategorized
บทที่ 1 ฉันจะรอดจากการใช้ POTIONS! 
 · “Then, as you wish, I shall connect you to their dreams
· "แล้ว, เท่าที่คุณต้องการ, ฉันจะเชื่อมต่อคุณกับความฝันของพวกเขา
 Once for your family members, and once for your two best friends
ครั้งหนึ่งสำหรับสมาชิกในครอบครัวของคุณและหนึ่งครั้งสำหรับเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณสองคน
 Ten days have passed on earth since your death there
มีเวลาผ่านไปสิบวันบนโลกมาตั้งแต่ที่คุณเสียชีวิต
 I hope that you won’t have any regrets
ฉันหวังว่าคุณจะไม่เสียใจ
 After that, I shall send you to another world
หลังจากนั้นฉันจะส่งคุณไปยังอีกโลกหนึ่ง
 Once you’re there, I won’t be able to intervene anymore, but I’ve asked the administrator there to take care of you
เมื่อคุณอยู่ที่นั่นฉันจะไม่สามารถเข้าไปแทรกแซงได้อีกต่อไป แต่ฉันได้ขอให้ผู้ดูแลระบบดูแลคุณ
 I’m truly sorry… Well, I hope you enjoy your new life!” Saying so, the god sent her away with a gentle smile
ฉันขอโทษจริงๆ ... ฉันหวังว่าคุณจะสนุกกับชีวิตใหม่ของคุณ! "พูดอย่างนั้นพระเจ้าส่งเธอไปด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน
   ◆◇◆◇◆ Koichi, Kaoru’s big brother’s POV “It happened just ten days ago, eh…” Koichi was in his bed, thinking about his younger sister that died ten days ago
◇◆◇◆โคอิจิพี่ชายคนโตของคาโอรุ POV "มันเกิดขึ้นเพียงแค่สิบวันมาแล้วอ่ะ ... " โคอิจิอยู่บนเตียงคิดถึงน้องสาวที่เสียชีวิตเมื่อสิบวันก่อน
 His little sister was the middle sibling who had just graduated from university half a year ago
น้องสาวคนเล็กของเขาเป็นพี่น้องกลางที่เพิ่งจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเมื่อครึ่งปีก่อน
 She loved reading books and knew many things, and she was a bit tomboyish
เธอชอบอ่านหนังสือและรู้จักหลายสิ่งหลายอย่างและเธอเป็นคนทอมบอย
 Although she had the appearance of a cute and delicate girl, she gave off the feeling of a little brother more than a little sister, so it was as if he had a brother and sister instead of two younger sisters
ถึงแม้ว่าเธอจะมีรูปร่างหน้าตาน่ารักและอ่อนหวานก็ตาม แต่เธอก็ให้ความสำคัญกับพี่ชายคนเล็ก ๆ มากกว่าน้องสาวตัวเล็ก ๆ ราวกับว่าเขามีพี่ชายและน้องสาวแทนพี่สาวสองคน
 Even though he was just laughing recently at her stories about her so-called accomplishments in school and at work, he never would have thought that she’d die before their parents
แม้ว่าเขาเพิ่งหัวเราะเมื่อเร็ว ๆ นี้เรื่องราวของเธอเกี่ยวกับความสำเร็จของเธอที่เรียกว่าในโรงเรียนและที่ทำงานเขาไม่เคยจะได้คิดว่าเธอจะตายก่อนที่พ่อแม่ของพวกเขา
 Not to mention, it was a mysterious and violent death where her body suddenly exploded in front of several witnesses… Of course, it caused an uproar
ไม่ต้องพูดถึงมันเป็นความตายที่ลึกลับและรุนแรงที่ร่างกายของเธอระเบิดไปข้างหน้าพยานหลายคน ... แน่นอนมันทำให้เกิดความโกลาหล
 Was it a terrorist attack with a miniature bomb, a murder case using piano wire, a kamaitachi, the work of the devil, the insensitive mass media rushed in at the unusual news, along with a cult leader scheming for money, and so on… Finally it’s settled down somewhat, but there’s a long ways to go until it calms down completely
เป็นการโจมตีของผู้ก่อการร้ายด้วยระเบิดขนาดเล็กคดีฆาตกรรมโดยใช้ลวดเปียโนการทำงานของปีศาจสื่อมวลชนที่อ่อนไหวได้วิ่งเข้าไปในข่าวแปลก ๆ พร้อมกับผู้นำศาสนาที่วางแผนเงินและอื่น ๆ ... 
 The uproar had distracted his attention, but now that it’s finally a bit quieter, his sadness is catching up to him
ความกริ้วโกรธทำให้ความสนใจของเขาฟุ้งซ่าน แต่ตอนนี้มันเงียบไปหน่อยแล้วความเศร้าของเขากำลังตามมา
 Perhaps his parents were also grieving for his sister, today everyone went to sleep early, but Koichi heard the toilet being flushed, and the sound of someone going to the refridgerator several times, until it became silent again
บางทีพ่อแม่ของเขาก็อาจจะเสียใจกับพี่สาวของเขาทุกวันนี้ทุกคนก็ไปนอน แต่โคอิจิได้ยินว่าห้องน้ำถูกน้ำแดงและเสียงของคนที่เดินไปที่ตู้เย็นหลาย ๆ ครั้งจนกว่ามันจะเงียบไปอีก
 When he was thought about his deceased sister, tears flowed down his cheek
เมื่อเขาคิดถึงน้องสาวผู้ตายของเขาน้ำตาไหลลงแก้ม
 He thought about various things, but due to a lack of sleep during the past few days, before he knew it he fell into a deep sleep
เขาคิดถึงหลายสิ่งหลายอย่าง แต่เนื่องจากขาดการนอนหลับในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมาก่อนที่เขาจะรู้ว่าเขาหลับลึกลง
 “Ah, you’re finally here! You’re really sleeping late tonight, big brother!” “Ahh, I’m having a lucid dream…” The other four members of Koichi’s family was sitting around a table, including his little sister that wasn’t around anymore, who was smiling at him
"อา, คุณมาถึงที่นี่แล้ว! 
 Even with ten days having passed, he was filled with a nostalgic, sorrowful feeling
แม้กระทั่งเมื่อผ่านไปสิบวันเขาก็เต็มไปด้วยความรู้สึกคิดถึงและเศร้าหมอง
 “Well then, since everyone’s finally here, let me explain
"ดีแล้วตั้งแต่ที่ทุกคนมาถึงที่นี่ให้ฉันอธิบาย
 To put it simply, I died because of a god’s mistake, so he’ll give me a cheat ability and send me to another world as an apology!” “What kind of light novel is that!!” He couldn’t help but respond with a retort
ถ้าพูดง่ายๆก็เสียชีวิตเพราะความผิดพลาดของพระเจ้าดังนั้นเขาจะให้ความสามารถในการโกงและส่งฉันไปยังอีกโลกหนึ่งเพื่อเป็นการขอโทษ! "" อะไรคือนิยายเบานิดหน่อย !! "เขาไม่สามารถช่วยได้ 
 No, despite it being his dream, it lacked imagination
ไม่แม้ว่าจะเป็นความฝัน แต่ก็ไม่มีจินตนาการ
 Pathetic
น่าสงสาร
 “Kaoru, then, did he take responsibility properly? You must make sure he compensates you, you know
"แล้วคาโอรุก็ทำหน้าที่รับผิดชอบอย่างถูกต้องหรือไม่? 
” He hit his head against the table because his mother was taking Kaoru too seriously
"เขาตีหัวของเขากับโต๊ะเพราะแม่ของเขากำลังพาคาโอรุมากเกินไป
 …Why did it actually hurt? “I’ll be fine! He promised to give me a cheat ability! And I can keep my body when I go over there
ทำไมมันเจ็บจริงๆ? 
 Also, I’ll be younger
นอกจากนี้ฉันจะอายุน้อยกว่า
 So, I’ll be able to have Nagase children in another world! Our Nagase genes shall spread and multiply even in another world!!” “Wow, that’s amazing…
ดังนั้นฉันจะสามารถมีเด็ก Nagase ในโลกอื่น! 
 Then, for Koichi and Yuki over here, you’re going to have to compete with them!” Koichi’s father also took her way too seriously… No, he said something even worse
จากนั้นสำหรับโคอิจิและยูกิที่นี่คุณจะต้องแข่งขันกับพวกเขาด้วย! "พ่อของโคอิจิก็เอาจริงเอาจังด้วย ... ไม่เขาพูดอะไรที่เลวร้ายกว่า
 Big sister, could you send a handsome prince or a diamond that’s a national treasure to this world?” Even his little sister… “Sorry, that won’t be possible
พี่สาวใหญ่คุณช่วยส่งเจ้าชายหล่อหรือเพชรที่เป็นสมบัติของชาติไปสู่โลกใบนี้ได้หรือไม่ "แม้กระทั่งน้องสาวของเขา ... " ขอโทษนะที่จะเป็นไปไม่ได้
 Ah, my time’s almost up… Then, everyone, please stay well! I’ll also try my best and stay healthy over there! Ah, my cheat will be creating potions so I won’t have to worry about injuries or diseases, and I can also sell them for easy money! I was also promised that I’ll have a secure life! That’s why, there’s no need to worry
อา, เวลาของฉันเกือบจะขึ้น ... แล้วทุกคนโปรดอยู่ที่ดี! 
 Alright then, mother, father, big brother, Yuki, everyone stay healthy! Thank you for everything up until now, and farewell!” “Stay healthy!” “I hope you find happiness!” “Catch a nice man, okay?” “…Kaoru, you know that you should keep information about yourself secret, and stay safe, right!!” “I got it! Then, see you all!”   It was now morning
เอาล่ะพ่อแม่พี่ยูกิทุกคนคงสุขภาพดี! 
 Ha, how foolish
ฮา, งี่เง่ามากแค่ไหน
 Why did he tell her to “keep information about herself secret, and stay safe?” That Kaoru, would she really not know such basic… no wait, is he the idiot now? Why was he commenting on his own dream? Might as well just grab breakfast quickly
ทำไมเขาถึงบอกเธอว่า "เก็บข้อมูลเกี่ยวกับตัวเองไว้เป็นความลับและรักษาความปลอดภัยได้?" คาโอรุบอกว่าจริง ๆ แล้วเธอไม่รู้เรื่องพื้นฐานเช่นนี้ ... ไม่ต้องรอเขาเป็นคนงี่เง่าเหรอ? 
 He got out of bed, and went down to the first floor in his pajamas
เขาลุกขึ้นจากเตียงและเดินลงไปที่ชั้นหนึ่งในชุดนอนของเขา
 Everyone in his home eats breakfast in their pajamas
ทุกคนในบ้านของเขากินอาหารเช้าในชุดนอนของพวกเขา
 This was because it didn’t matter as much if it got stained by food, and they would also brush their teeth in their pajamas, in order to avoid staining or wrinkling their work clothes
นี่เป็นเพราะมันไม่สำคัญเท่าถ้ามันได้รับการย้อมด้วยอาหารและพวกเขาก็จะแปรงฟันของพวกเขาในชุดนอนของพวกเขาเพื่อหลีกเลี่ยงการย้อมสีย้อมหรือเสื้อผ้าทำงานของพวกเขา
 Yep, it was reasonable
อ้อมันก็สมเหตุสมผล
 His father and youngest sister were already sitting at the table
พ่อและน้องสาวของเขานั่งอยู่ที่โต๊ะ
 They were both drinking miso soup, and his mother was making a dish of grilled salmon
พวกเขาทั้งสองดื่มน้ำซุปมิโซะและแม่ของเขากำลังทำอาหารปลาแซลมอนย่าง
 For some reason, it seemed like there was a strange atmosphere
ด้วยเหตุผลบางอย่างดูเหมือนว่ามีบรรยากาศแปลก ๆ
 They were fidgeting, glancing at each other, it was an indescribable, restless feeling
พวกเขากระวนกระวายใจมองไปที่แต่ละอื่น ๆ มันเป็นความรู้สึกที่ไม่อาจพรรณนา, กระสับกระส่าย
 At that time, quite abruptly, he recalled a line from the conversation inside his dream
ในเวลานั้นค่อนข้างกะทันหันเขานึกถึงบทสนทนาในฝันของเขา
 “Our Nagase genes shall spread and multiply even in another world!!” “…Wait, is our family supposed to be rats or cockroaches!!” SNOOORRRTTT~~~!!!!! Suddenly, his father and little sister spurted out their miso soup through their mouths and noses
ยีน Nagase ของเราจะแผ่กระจายและทวีความรุนแรงขึ้นแม้ในอีกโลกหนึ่ง !! "" ... เดี๋ยวก่อนครอบครัวของเราควรจะเป็นหนูหรือแมลงสาบ !! "SNOOORRRTTT ~~~ !!!!! 
 Ah, our habit of eating in our pajamas has been proven to be quite correct! Wait, my pajamas have gotten dirty! And, it’s scalding!! Behind Koichi, his mother also dropped the plate of grilled salmon
โอ้นิสัยของการกินในชุดนอนของเราได้รับการพิสูจน์ว่าถูกต้อง! 
 Ahh, the grilled salmon… “A cheat in another world…” muttered his father
อืม, ปลาแซลมอนย่าง ... "โกงในโลกอื่น ... " บิดาบิดาของเขา
 “A handsome prince or a national treasure level diamond…” “Ah, she said it wasn’t possible…” Koichi’s mother commented on his little sister Yuki’s mumbling
"เจ้าชายที่หล่อเหลาหรือเพชรระดับชาติระดับสมบัติ ... " "อ่าเธอบอกว่ามันเป็นไปไม่ได้ ... " แม่ของโคอิชิให้ความคิดเห็นเกี่ยวกับการพึมพำของน้องสาวของยูกิ
 ……Silence
……ความเงียบ
 It was quiet for a while
มันเงียบไปชั่วขณะหนึ่ง
 Then – “…Haha
แล้ว - "... ฮ่าฮ่า
” “……Ahaha
"" ...... อาหะฮ่า
” ““““AHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!”””” They laughed
"" "" AHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA !! "" "" พวกเขาหัวเราะ
 The four of them kept laughing
ทั้งสี่คนยังคงหัวเราะ
 Something warm kept flowing down Koichi’s cheeks, but he kept laughing without paying it any attention
อุ่นขึ้นบางสิ่งไหลลงบนแก้มของโคอิจิ แต่เขาก็ยังคงหัวเราะอยู่โดยไม่ต้องให้ความสนใจ
 And, everyone was late to work and school that morning
และทุกคนก็ไปทำงานและโรงเรียนในตอนเช้า
 ◆◇◆◇◆ Kyoko, Kaoru’s friend’s POV “Ah, she’s here she’s here
◆◇◆◇◆เคียวโกะเพื่อนของคาโอรุ POV "อ่าเธออยู่ที่นี่เธออยู่ที่นี่
” Two girls were sitting across the table from Kyoko
"สาวสองคนนั่งอยู่ตรงข้ามโต๊ะจากเคียวโกะ
 “Ahh, I must be dreaming…” One girl was her close friend since middle school, who’s now her only close friend
"อ่าข้าต้องฝัน ... " สาวน้อยคนหนึ่งเป็นเพื่อนสนิทของเธอตั้งแต่กลางโรงเรียนซึ่งตอนนี้เป็นเพื่อนสนิทของเธอ
 The other girl was her only other close friend who passed away ten days ago
เด็กหญิงคนอื่นเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของเธอที่ล่วงลับไปสิบวันก่อน
 She was heartbroken about it, and cried every night, and now her feelings have finally calmed down a little
เธอเสียใจเรื่องนี้และร้องไห้ทุกคืนและความรู้สึกของเธอก็สงบลงเล็กน้อย
 “Is it that I can’t forget about her, or because I can’t control my feelings that I’m seeing her even in my dream…” “Sorry, Kyo-chan, I died so young
"มันเป็นเรื่องที่ฉันไม่สามารถลืมเธอหรือเพราะฉันไม่สามารถควบคุมความรู้สึกของฉันที่ฉันเห็นเธอได้แม้ในความฝันของฉัน ... " "ขอโทษนะ Kyo-chan, ฉันตายไปแล้ว
 Even though the three of us were planning to do so many things together
ถึงแม้ว่าพวกเราทั้งสามคนกำลังวางแผนที่จะทำหลายสิ่งด้วยกัน
 I’m truly sorry
ฉันขอโทษอย่างแท้จริง
” She couldn’t hold it in anymore, she hugged Kaoru’s delicate body and burst into tears
"เธอไม่สามารถจับมันได้อีกต่อไปเธอกอดร่างที่บอบบางของคาโอรุและร้องไห้ออกมา
 “Idiot idiot idiot idiot, why did you die! Idiot IDIOOOOOTTT!! She kept sobbing loudly
คนโง่งี่เง่างี่เง่าทำไมคุณถึงตาย! 
 “Kyoko, please calm down a little
"Kyoko, กรุณาสงบลงเล็กน้อย
 It’s not like Kaoru died because she wanted to
ไม่ใช่เพราะคาโอรุเสียชีวิตเพราะเธอต้องการ
 Besides, it seems like we don’t have much time
ดูเหมือนว่าเราไม่มีเวลามาก
 Anyways let’s listen to Kaoru’s story
อย่างไรก็ตามขอฟังเรื่องของคาโอรุ
” Reiko was calm and unruffled just like usual
"Reiko สงบและไม่ติดขัดเหมือนปกติ
 No, since it was her dream, and because she felt like Reiko was that kind of person, she let it pass
ไม่ใช่เพราะมันเป็นความฝันของเธอและเพราะเธอรู้สึกเหมือนรีโกะเป็นคนแบบนั้นเธอปล่อยให้มันผ่านไป
 Well anyways, it was a chance to talk to Kaoru again even if it was inside a dream
อย่างไรก็ตามมันเป็นโอกาสที่จะพูดคุยกับคาโอรุอีกครั้งแม้ว่าจะอยู่ในความฝันก็ตาม
 “Kaoru……” “I’m sorry
"คาโอรุ ...... " "ฉันขอโทษ
 It seems like I died due to a god’s mistake
ดูเหมือนว่าฉันตายเพราะความผิดพลาดของพระเจ้า
” “Eh? Then, you can come back to life!!” “Yeah
"" เอ๊ะ? 
 But, not in this world
แต่ไม่ใช่ในโลกนี้
 So, he allowed me to transfer to another world
ดังนั้นเขาอนุญาตให้ฉันย้ายไปยังอีกโลกหนึ่ง
 A medieval European style world
โลกยุคยุโรปยุคกลาง
” “Why! Why can’t you come back to this world! Just why…” Reiko gently patted Kyoko’s back as she stood from her seat, and Kyoko stopped her sobbing
"" ทำไม! 
 “Ah~, sorry, I don’t really have much time… Anyway, since I died because of a god’s mistake, as an apology he let me transfer to another world with my memories intact, so I plan to live happily there
"อ่า ~ ขอโทษจริงๆฉันไม่ค่อยมีเวลามากนักหรอก ... ตั้งแต่ฉันตายเพราะความผิดพลาดของพระเจ้าอันเป็นคำขอโทษที่เขาปล่อยให้ฉันย้ายไปยังโลกอื่นด้วยความทรงจำของฉันเหมือนเดิมดังนั้นฉันจึงวางแผนที่จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
 Thank you for all the time we spent together since middle school
ขอบคุณทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกันตั้งแต่กลางโรงเรียน
 I’ll never forget about you two
ฉันจะไม่มีวันลืมเกี่ยวกับคุณสองคน
 Please be happy!” “Kaoru, Kaoru, KAORUUU~!” “Kaoru, do we need to tell your family?” As expected of Reiko, always calm and composed
"Kaoru, Kaoru, KAORUUU ~!" "Kaoru, เราจำเป็นต้องบอกครอบครัวของคุณหรือไม่?" ตามที่คาดหวังของ Reiko เสมอสงบและสงบ
 “Ah, it’s okay
"โอ้ไม่เป็นไร
 I’ve already said goodbye properly to my family
ฉันเคยบอกลากับครอบครัวของฉันแล้ว
 Well then, farewell! Suddenly Kaoru disappeared, leaving only the two of them
ดีแล้วอำลา! 
 After making sure that Kyoko has stopped sobbing, Reiko dissolved into tears herself
หลังจากที่แน่ใจว่าเคียวโกะหยุดร้องไห้ Reiko ก็ละลายน้ำตาตัวเอง
 “AAAAAAHHHHHHH!!!” Kyoko was shocked at Reiko who was clinging to her and crying loudly
"AAAAAAHHHHHHH !!!" เคียวโกะรู้สึกตกใจที่รีโกะที่ยึดติดกับเธอและร้องไห้เสียงดัง
 “UWAAAAAAAAAHHHHHH!” Looking at Reiko’s crying state, finally she understood
"UWAAAAAAAAAHHHHHH!" มองไปที่สถานะการร้องไห้ของ Reiko ในที่สุดเธอก็เข้าใจ
 Ahh, so this girl was like this
อ่าจังเธอเป็นแบบนี้
 Always putting others before herself…
วางตัวคนอื่นเสมอก่อน ...
 “I’m sorry, Reiko
"ฉันขอโทษ Reiko
 I know that we don’t have much time, but I wasted it… Even though that was supposed to be valuable time for Reiko to be able to talk to Kaoru……” She hugged Reiko tightly
ฉันรู้ว่าเราไม่ได้มีเวลามาก แต่ฉันเสียเวลา ... แม้ว่าจะเป็นเวลาที่มีค่าสำหรับ Reiko เพื่อให้สามารถพูดคุยกับคาโอรุได้ ...... "เธอกอด Reiko ไว้อย่างแน่นหนา
 And then they continued to cry
แล้วพวกเขายังคงร้องไห้
 ……Morning came
...... เช้ามา
 The alarm rang at the usual time, and she also woke up just like always
การปลุกดังขึ้นในเวลาปกติและเธอก็ตื่นขึ้นมาเหมือนเช่นเคย
 When she get up, her pillow was soaked with tears, drool, and mucus
เมื่อเธอลุกขึ้นหมอนของเธอเปียกน้ำตาน้ำลายไหลและน้ำมูก
 Ahh, inside the dream, Kaoru was being Kaoru, and Reiko was being Reiko
Ahh ในความฝัน Kaoru เป็น Kaoru และ Reiko เป็น Reiko
 My precious best friends
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
 At that time, her smartphone on the side table beside her bed started ringing
ในเวลานั้นสมาร์ทโฟนของเธอบนโต๊ะข้างเตียงของเธอเริ่มดังขึ้น
 Her close friends knew that on the weekdays Kyoko usually got up at 5 o’clock
เพื่อนสนิทของเธอรู้ว่าในวันธรรมดา Kyoko มักตื่นขึ้นเวลา 5 โมงเย็น
 So if they needed to call her early in the morning for some reason, they would call at 5:00 to 5:01
ดังนั้นหากจำเป็นต้องโทรหาเธอตอนเช้าเพราะเหตุผลบางอย่างพวกเขาจะโทรหาเวลา 5:00 ถึง 5:01
 Because after that she’ll go use the restroom, wash her face, cook breakfast, and so on
เพราะหลังจากนั้นเธอจะไปใช้ห้องน้ำล้างหน้าทำอาหารเช้าและอื่น ๆ
 Well, even so, they usually only called her this early once every few years
แม้กระทั่งตอนนี้พวกเขามักจะโทรหาเธอในช่วงต้นปีนี้เพียงไม่กี่ปี
 And it seemed like today was one of those few days
ดูเหมือนว่าวันนี้เป็นวันที่ไม่กี่วันนี้
 Who could it be, this early in the morning… While she reached for her phone, somehow Kyoko knew Reiko would be on the other end
ใครจะเป็นได้ในตอนเช้า ... ในขณะที่เธอเอื้อมมือไปหาโทรศัพท์เคียวโกะก็รู้ว่า Reiko จะอยู่อีกด้านหนึ่ง
 Although it was just a thought, she believed in it for some reason
แม้ว่าจะเป็นแค่ความคิด แต่เธอก็เชื่อในเหตุผลนี้
 She picked up her smartphone, pressed the call button, and placed it against her ear
เธอหยิบโทรศัพท์มาร์ทโฟนของเธอกดปุ่มโทรและวางไว้กับหูของเธอ
 “Yeah…, yeah
"ใช่ ... ใช่แล้ว
 Eh?  Yeah
ใช่มั้ย? 
 Talk to the gods? How? Beat them up? Like I said, how? No, of course I’m on board! For the time being you’re going to the shrine and kicking all the offering boxes? Yeah, okay okay
พูดคุยกับพระเจ้า? 
 For now let’s gather information on Kaoru, yeah yeah, then, see you on Saturday!” Kyoko hung up her phone and laid down on her bed
ตอนนี้ขอรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับคาโอรุแล้วใช่วันเสาร์! "เคียวโกะวางหูโทรศัพท์และวางลงบนเตียง
 “Hehe
"ฮิฮิ
” Her face crumpled and distorted
ใบหน้าของเธอยู่และบิดเบี้ยว
 “Hehe, heh heh heh
"เฮ้ heh heh heh
 HAHAHAHAHAHA!” She hugged her pillow tightly
HAHAHAHAHA! "เธอกอดหมอนไว้แน่น
 “Ick, it’s so sticky……”   By the way, Kaoru decided not to tell her friends about the fact that she would receive a younger body
"ไอ้มันเหนียว ๆ ... " คาโอรุตัดสินใจที่จะไม่บอกเพื่อนของเธอเกี่ยวกับความจริงที่ว่าเธอจะได้รับร่างกายที่อายุน้อยกว่า
 Somehow, she felt she would be scared of their reactions
อย่างใดเธอรู้สึกว่าเธอจะกลัวปฏิกิริยาของพวกเขา