Chapter 12
บทที่ 12
1   “It’s bad, but can’t we clean it?” After school, Shinosaki-san met up with the main idol of Iroha performing arts production then left quickly because of the idol’s request
หลังจากที่โรงเรียน Shinosaki-san ได้พบกับไอดอลหลักของการผลิตภาพยนตร์ศิลปะ Iroha จากนั้นก็รีบไปตามคำขอของไอดอล
   Shinosaki-san met the other party’s manager in another room, and I was in another room waiting while drinking juice with a straw
Shinosaki-san ได้พบผู้จัดการคนอื่นในห้องอื่นและฉันอยู่ในห้องอื่นรอขณะที่ดื่มน้ำผลไม้ที่มีฟาง
 A sullen beauty-san entered
ความงามบริสุทธ์เข้ามา
 A tall and slender body with beautiful, strait, and long black hair that extended down to her back, and out of the corner of her small eyes she sent me a rough yet impressive glance
ร่างสูงและเพรียวที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางที่ยาวและยาวเป็นเส้นผ่านศูนย์กลางที่ยาวและยาวออกไปทางด้านหลังของเธอและออกจากมุมของดวงตาเล็ก ๆ ของเธอ
   Today, I’ll be teaching Shirasawa Kotori-san and a unit member of the same group, Reizei Isumi-san
วันนี้ฉันจะสอน Shirasawa Kotori-san และสมาชิกในกลุ่มเดียวกัน Reizei Isumi-san
   “Can you listen for a bit? I don’t want you to turn back now
"คุณสามารถฟังสักหน่อยได้ไหม? 
”   “Yes, Shinosaki told be not to return
"" ใช่ Shinosaki บอกว่าจะไม่กลับมา
”   Suddenly, I ate bread, and Isumi-san glared at me domineeringly
"ทันใดนั้นฉันกินขนมปังและอิซึมิซังมองฉันอย่างโกรธ
 A long time ago, in the time when I was a corporate slave, I became accustomed to high-pressure negotiations from suppliers, and I could smile and act well to the situation
เป็นเวลานานแล้วในช่วงที่ฉันเป็นทาสของ บริษัท ฉันเริ่มคุ้นเคยกับการเจรจาความกดดันจากซัพพลายเออร์แล้วฉันก็ยิ้มได้และทำตัวได้ดีกับสถานการณ์
   “Right now… moga!?”   “Yes, stop
"ตอนนี้ ... moga !?" "ใช่หยุดเถอะ
 Isumin, it’s rude since we’re the guests
Isumin หยาบคายเพราะเราเป็นแขกรับเชิญ
”   From the reception office’s door, yet another beautiful girl came in
"จากประตูของแผนกต้อนรับส่วนหน้า
 After that, Isumi-san was put into a headlock, and Reizei-san’s mouth was closed, but the person who came in smiled and said, “Sorry~
หลังจากนั้นไอซึ่นก็ถูกใส่กุญแจมือและปากของ Reizei-san ปิดลง แต่คนที่เข้ามายิ้มและพูดว่า "ขอโทษ ~
 Just now, there was a lot of blabbering, I hope that Isumin didn’t hurt another person’s feelings
ตอนนี้มีการดูหมิ่นศาสนามากมายฉันหวังว่า Isumin ไม่ได้ทำร้ายความรู้สึกของคนอื่น
”   “No, I’m fine, but…”   There was a pekopeko sound when the headlock lowered
"" ไม่ฉันสบายดี แต่ ... "มีเสียง pekopeko เมื่อล็อคลง
 This is Tachiki Momiji-san, who’s also a unit member of the same group
นี่คือ Tachiki Momiji-san ซึ่งเป็นสมาชิกกลุ่มเดียวกัน
 She’s 155cm and looks like a middle schooler even though she’s an adult already
เธออายุ 155 เซนติเมตรและดูเหมือนว่าจะเป็นเด็กนักเรียนระดับกลางแม้ว่าจะเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ตาม
 Her hair is in twin tails, so I could see that she tries to look young
ผมของเธออยู่ในหางแฝดดังนั้นฉันจึงเห็นว่าเธอพยายามจะดูอ่อนเยาว์
   Her official profile from many years ago had her age stopped at 17
ประวัติการทำงานอย่างเป็นทางการของเธอเมื่อหลายปีก่อนทำให้อายุของเธอหยุดลงที่ 17
   “Ah, greetings~
"อ้า ~
 I’m Tachiki Momiji
ฉัน Tachiki Momiji
 The unit leader of the same group that Shirasawa Kotori is in, ‘Bure[insert star here]Puri
หัวหน้าหน่วยของ Shirasawa Kotori อยู่ในกลุ่ม Bure [insert star here] Puri
’ Looking forwards to working with you~
มองไปข้างหน้าเพื่อทำงานร่วมกับคุณ ~
”   “I’m Hanasaki Nana
"ฉันฮานาซากินานา
 Today is from producer Tanuki; he asked me to provide acting guidance… Any questions?”   Then, Poochi gave me a business card and said, “Kotorin was depressed that she couldn’t act in the second movie of “My Name” well, and she said, ‘Since I can’t act, I should quit being an idol too,’ and cried~
วันนี้มาจากผู้ผลิต Tanuki; 
”   (TN note: ポーチ, probably Momiji’s nickname… Pochi is also a common dog name in Japan
"(TN ทราบ: ポーチ, ชื่อเล่นของ Momiji ... Pochi ยังเป็นชื่อสุนัขทั่วไปในญี่ปุ่น
)   Tahaha~, asking for help like that, Momiji-san laughed
) Tahaha ~ ขอความช่วยเหลือแบบนั้น Momiji-san หัวเราะ
 The headlock went lower and tightened, and Isumi-san went, “NNNNNN!” so Momiji-san took her arms off her
การล็อกศีรษะลดลงและคลี่คลายลงและอิซึมิซานไป "NNNNNN!" ดังนั้นมิโมจิจึงเอาแขนออก
   “It’s all your fault! It’s your fault that Kotori will!! …Kotori will… Kotori will…”   And then, she started crying
"ทั้งหมดเป็นความผิดของคุณ! 
 Tears fell down Isumi-san’s face
น้ำตาตกลงมาบนใบหน้าของ Isumi-san
   What do I do, I want to go home
ฉันจะทำอย่างไรฉันอยากกลับบ้าน
   “I want to teach this private lesson by talking with my hands and feet
"ฉันต้องการสอนบทเรียนส่วนตัวโดยการพูดคุยด้วยมือและเท้าของฉัน
 But, if I talk like that, it’ll be troublesome later on
แต่ถ้าฉันพูดเช่นนั้นก็จะลำบากในภายหลัง
” Why did I agree to teach in the scene of battle before? I want to go home
"ทำไมฉันเห็นด้วยที่จะสอนในฉากของการต่อสู้ก่อนหรือไม่? 
   Even so, the second movie will look disappointing if I don’t do anything
ถึงกระนั้นหนังเรื่องที่สองจะดูผิดหวังถ้าฉันไม่ได้ทำอะไร
 In the second movie, Kotori-san and I are connected, and it’s my fault that Kotori-san’s acting will look especially bad on her turn
ในภาพยนตร์เรื่องที่สอง Kotori-san และฉันมีส่วนเกี่ยวข้องและเป็นความผิดของฉันที่การแสดงของ Kotori-san จะดูไม่ดีเมื่อเธอหันมา
   Though, I don’t know why it’s my fault
แม้ว่าฉันไม่ทราบว่าทำไมมันเป็นความผิดของฉัน
   “Umm, can I do anything?”   “…Your fault because your acting is too good… Possibly?”   “Ehhhh…”   This is the first time that someone’s been angry over how good my acting skills are
"Umm ฉันสามารถทำอะไรได้หรือไม่?" "... ความผิดของคุณเพราะการแสดงของคุณดีเกินไป ... อาจจะเป็นได้?" "เอ่อ ... " นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนโกรธที่ทักษะการแสดงของฉันดีมาก
   “Sorry~ for the outburst of anger just now
"ขอโทษ ~ สำหรับการระเบิดของความโกรธเพียงแค่ตอนนี้
 Isumin wasn’t feeling well
Isumin ไม่รู้สึกดี
”   “Haah…”   Because of Isumi-san’s sulkiness, Momiji-san apologized, and Isumi-san calmed down
"" Haah ... "เพราะความเกียจคร้านของ Isumi-san Momiji-san ขอโทษและ Isumi-san สงบลง
   “But, at this rate, Kotori will…”   “I hope Nana-chan won’t mind those words
"แต่ในเวลานี้ Kotori จะ ... " "ฉันหวังว่า Nana-chan จะไม่ใส่ใจคำพูดเหล่านั้น
 Nana-chan took great pains to come here only to hear that, sorry~
นาธานรู้สึกเจ็บปวดมากที่ได้มาที่นี่เพื่อฟังเท่านั้นขอโทษ ~
”   Ummm, my acting skills are so good that Kotori-san is depressed? Yep, I don’t get the connection
"Ummm, ทักษะการแสดงของฉันดีมากจน Kotori-san รู้สึกหดหู่? 
 Shinosaki-san hasn’t returned yet, so I guess that I’ll listen to what they’re saying for now
Shinosaki-san ยังไม่กลับมาดังนั้นฉันเดาว่าฉันจะฟังสิ่งที่พวกเขากำลังพูดอยู่ในตอนนี้
   “Excuse me, could you please explain in detail?”   Momiji-san explained that, in the first movie, people said that she was an atomic bomb victim, and the reviews and critiques all criticized her acting, so she got depressed
"ขอโทษนะที่คุณสามารถอธิบายได้อย่างละเอียด" Momiji-san กล่าวว่าในหนังเรื่องแรกผู้คนบอกว่าเธอเป็นเหยื่อระเบิดปรมาณูและความคิดเห็นและวิพากษ์วิจารณ์ทั้งหมดได้รับการวิพากษ์วิจารณ์การแสดงของเธอดังนั้นเธอจึงหดหู่
   It seems that she wanted to work hard in taking acting lessons to raise her skill and then do well enough to get the second movie’s part from P Tanuki, but, after seeing my acting, she lost confidence in herself, so it’s my fault that she thinks that in the third movie she’s going to be an even bigger atomic bomb victim
ดูเหมือนว่าเธออยากจะทำงานอย่างหนักเพื่อทำหน้าที่การแสดงเพื่อยกระดับทักษะของเธอและทำดีพอที่จะได้เป็นส่วนที่สองของภาพยนตร์จาก P Tanuki แต่หลังจากที่ได้เห็นการแสดงของฉันแล้วเธอก็สูญเสียความมั่นใจในตัวเองดังนั้นมันจึงเป็นความผิดของฉันที่เธอ 
   And now, she’s given up on everything and wanted to go back to get hometown
และตอนนี้เธอได้รับในทุกอย่างและต้องการที่จะกลับไปที่บ้านเกิด
 That’s all
นั่นคือทั้งหมด
   Somehow, I thought that wasn’t the end…   Momiji continued, “I think that Kotorin is cute and doesn’t need singing and dancing lessons, but we had to do a live concert and there was a massive failure, so she was too embarrassed to perform skillfully
อย่างที่ฉันคิดว่ายังไม่จบ ... Momiji กล่าวต่อว่า "ฉันคิดว่า Kotorin น่ารักและไม่จำเป็นต้องมีการร้องเพลงและเต้น แต่เราต้องแสดงคอนเสิร์ตสดและมีความล้มเหลวมาก 
 What do you think?”   “That is… That…”   “You still don’t get it, right? You still don’t get what part you’ve hit, right?”   The explanation to me ended, yet I still didn’t understand what Momiji-san was telling me
คุณคิดอย่างไร? "" นั่นคือ ... ที่ ... "" คุณยังไม่เข้าใจใช่มั้ย? 
 On the other hand, Isumi-san kept on preaching to me
ในทางกลับกันอิสุมิก็ยังเทศน์อยู่
   The preaching reached a pausing point, and Isumi-san hung her head
การเทศน์มาถึงจุดหยุดและ Isumi-san แขวนศีรษะของเธอ
 Momiji-san watched with mixed feelings
Momiji-san เฝ้าดูด้วยความรู้สึกผสม
   “Umm, when are we going to start the acting lessons?”   “Nn, isn’t that so? If we act without preperation, critics will say, ‘More smoothly,’ and, ‘More feeling
"อืมมมมเมื่อไหร่ที่เราจะเริ่มเรียนการแสดง?" "Nn ไม่เป็นเช่นนั้นเหรอ? 
’ You can’t rehearse too much, right?”   Well, if she can do that, she’ll have no troubles, won’t she?   I said, “For now, how about leaving Kotori-san with me? Perhaps I can raise her acting skills, maybe
"คุณไม่สามารถฝึกซ้อมได้มากนักใช่มั้ย?" ถ้าเธอทำแบบนี้ได้เธอคงจะไม่มีปัญหาหรอกใช่ไหม? 
”   “Yeah, I’ll have to ask you to do that
"" ใช่ฉันจะต้องขอให้คุณทำอย่างนั้น
 Please guide her well
กรุณาแนะนำเธอให้ดี
”
”