Chapter 12
บทที่ 12
2 I left from the reception office to another room, and “Bure☆Puri” entered the room with me
2 ฉันออกจากห้องรับแขกไปที่ห้องอื่นและ "Bure ☆ Puri" เข้าห้องกับฉัน
 The room was eight tatami (1) with a low table, a sofa, and a locker that was left behind
ห้องมีแปดทาทามิ (1) มีโต๊ะต่ำโซฟาและตู้เก็บสัมภาระที่ทิ้งไว้
 Momiji-san and the others’ unit uses this room for various purposes
Momiji-san และหน่วยอื่น ๆ ใช้ห้องนี้เพื่อวัตถุประสงค์ต่างๆ
 Sitting on the sofa and holding her knees, the girl there was in a hesitating mood
นั่งอยู่บนโซฟาและจับหัวเข่าของเธอสาวที่มีอยู่ในอารมณ์ลังเล
 That girl is Kotori-san
ผู้หญิงคนนั้นคือโคโตริ - ซาน
 She was crying with her eyes a bright red, and the skin around her eyes were swelling
เธอร้องไห้กับดวงตาของเธอเป็นสีแดงสดและผิวรอบดวงตาบวม
 In tears and with her nose sniffling, she looked at the TV with vacant eyes
ในน้ำตาและจมูกจมูกเธอมองไปที่ทีวีด้วยตาเปล่า
 The TV was playing part two of “My Name
ทีวีกำลังเล่นบทที่สองเรื่อง "My Name"
” “Kotorin, come to Nana-chan~” Momiji-san said that as she relaxed on the floor
"" Kotorin มาที่ Nana-chan ~ "Momiji-san กล่าวว่าขณะที่เธอผ่อนคลายสบายอยู่บนพื้น
 Our eyes met, and Kotori-san’s panic level started to rise
สายตาของเราได้พบและระดับความตื่นตระหนกของ Kotori-san เริ่มขึ้น
 “Sorry, I can’t do it… Umm, I’ll ask to leave the movie
"ขอโทษฉันไม่สามารถทำมันได้ ... อืมฉันจะขอออกหนัง
 An idol too…” “Kotori!! What about the promise to am to be a top idol together?” “It’s already impossible… Again, again, again, I have to retake, the director keeps getting angry
ไอดอลเกินไป ... "" Kotori !! 
 It’s my fault that everyone’s troubled
เป็นความผิดของฉันที่ทุกคนมีปัญหา
” Isumi-san rushed over and tried to convince Kotori-san, “Kotorin, don’t try to escape, won’t you be even more of an inconvenience that way?” “That is…” “You took great pains to get Nana-chan to come here, let’s accept her teachings, okay?” “B-but, my acting skills… Nonexistent……” As Kotori-san said that, the TV played the last “Himari” scene, the one where she disappears
"Isumi-san รีบวิ่งไปและพยายามโน้มน้าว Kotori-san" Kotorin อย่าพยายามที่จะหลบหนีไปคุณจะไม่สะดวกสบายมากขนาดนี้หรอกเหรอ? "" นั่นคือ ... "" คุณต้องเจ็บปวดมากที่ได้รับ 
 “See you again, papa
"เห็นคุณอีกแล้วพ่อ
” “…Again?” “If papa and mama get married, we can meet again
"" ... อีกครั้งไหม? "" ถ้าพ่อกับแม่ไปแต่งงานเราก็จะได้เจอกันอีกครั้ง
” “…That… No
"" ... ว่า ... ไม่
 See you again
แล้วพบกันอีก
” “Kuu… Himari… Himariiiiii!!” Himari disappeared, and the protagonist’s lamentation resounded in the twilight
"" Kuu ... Himari ... Himariiiiii !! "Himari หายไปและเสียงครวญครางของตัวเอกดังขึ้นในตอนพลบค่ำ
 After that, the scene switched to a room in a mansion where he was using the face of a keyboard to hit a PC
หลังจากนั้นฉากเปลี่ยนไปที่ห้องในคฤหาสน์ที่เขากำลังใช้คีย์บอร์ดเพื่อตีพีซี
 There weren’t staff rolls or ending songs yet as this wasn’t the full version
ยังไม่มีการม้วนเพลงหรือสิ้นสุดเพลงเพราะเป็นเวอร์ชันเต็ม
 If this was the full version, there would be a Himari scene flashback and a monologue from the protagonist, but it hasn’t been edited in yet
ถ้าเป็นเวอร์ชั่นเต็มจะมีฉากย้อนหลังของ Himari และเป็นบทเดียวจากตัวชูโรง แต่ก็ยังไม่ได้รับการแก้ไขเลย
 “This… With me, impossible… Really…” Kotori-san voiced her thoughts and looked down, hanging her head in shame
"นี่ ... กับฉันไม่ได้ ... จริงเหรอ ... " Kotori พูดถ้อยคำของเธอและมองลงไปแขวนศีรษะด้วยความอับอาย
 Probably, it’s from the fact that I disappeared, I think
อาจเป็นเพราะความจริงที่ฉันได้หายไปฉันคิดว่า
 I learned it from shindou-sensei, but I don’t think that she’s a person that can learn it, but it’s not necessary to learn it as an actor anyways
ฉันเรียนรู้จาก shindou-sensei แต่ฉันไม่คิดว่าเธอเป็นคนที่สามารถเรียนรู้ได้ แต่ก็ไม่จำเป็นต้องเรียนรู้มันในฐานะนักแสดง
 “Ummm, as an actor, it’s not necessary to know how to disappear?” “Eh?” “Normally they use CG, so it’s unreasonable and not necessary to learn how to do it
"Ummm ในฐานะนักแสดงไม่จำเป็นต้องรู้ว่าจะหายตัวไปได้อย่างไร?" "ใช่มั้ย?" "โดยปกติพวกเขาใช้ CG ดังนั้นมันไม่มีเหตุผลและไม่จำเป็นต้องเรียนรู้วิธีทำ
” “Eh? This isn’t CG?” This is the rough version, CG isn’t expected to be there… Thinking that, I used the remote to rewind to the frame in the  disappearing scene where I leave
"" เอ๊ะ? 
 Yep, no CG
ใช่ไม่ CG
 My figure was being projected slipping into the twilight and out of the screen, thereby disappearing
ร่างของฉันถูกคาดการณ์ว่าลื่นไถลไปในตอนเย็นและออกจากหน้าจอจึงหายไป
 “As of now, it doesn’t look like there’s CG, doesn’t it?” “I, such a thing, that’s absolutely imposibleeeeee!!” Somehow, I was distracted with the words, “Being aidoru wanna quit desu!” (2) spoken in a strange dialect by the crying Kotori-san
"ตอนนี้มันดูไม่ค่อยมี CG หรอกเหรอ?" "ฉันเป็นแบบนี้มันไม่เป็นไปไม่ได้เลย!" อย่างใดฉันฟุ้งซ่านกับคำพูดว่า "การเป็น Aidoru ต้องออกจาก Desu!" 
 Isumi-san and Momiji-san were desperate to calm down Kotori-san
Isumi-san และ Momiji-san หมดหวังที่จะสงบลง Kotori-san
 (1)3
(1) 3
64 m × 3
64 ม. x 3
64 m(2)No, it doesn’t actually say that
64 ม. (2) ไม่จริงไม่ได้บอกว่า
 But, yes, it’s a strange dialect
แต่ใช่ภาษาแปลก ๆ