Chapter 6 Part 1   The group of men had an incredible aura about them
บทที่ 6 ส่วนที่ 1 กลุ่มคนมีกลิ่นอายที่น่าอัศจรรย์เกี่ยวกับพวกเขา
   They were the four men of the Wu clan
พวกเขาเป็นชายสี่คนของตระกูลวู
   Standing at the front was probably the clan head Donda Wu
ยืนอยู่ด้านหน้าอาจจะเป็นหัวหน้าตระกูล Donda Wu
 Judging from both age and his demeanour, that should be him
พิจารณาจากอายุและความประพฤติของเขาที่ควรจะเป็นเขา
 He was above 180cm tall, and should be over 90kg
เขาสูงกว่า 180 ซม. และควรเกิน 90 กก
   He had a cape made from kiba fur, a sleeveless shirt and a piece of cloth tied around his waist
เขามีเสื้อคลุมที่ทำจากขนคิบะเสื้อแขนกุดและผ้าผูกรอบเอว
 Around his neck was a necklace with a huge amount of tusks and horns
รอบคอของเขาเป็นสร้อยคอที่มีทรวงอกและแตรมากมาย
 On his feet were shoes tied with strings, and he also had a large sabre and a knife — The four of them were dressed similarly
บนเท้าของเขารองเท้าผูกติดอยู่กับสายและเขาก็มีดาบใหญ่และมีด - ทั้งสี่คนแต่งตัวเหมือนกัน
   But Donda Wu was exceptionally imposing
แต่ Donda Wu ได้รับการจัดแต่งเป็นพิเศษ
   Be it his arms, shoulders, thighs and calves, his muscles bulged like mountain ranges
ไม่ว่าจะเป็นแขนไหล่ต้นขาและน่องกล้ามเนื้อของเขาพองตัวเหมือนเทือกเขา
 His chest muscles were incredibly thick, and his waist looked powerful, just like a tree trunk
กล้ามเนื้อหน้าอกของเขามีความหนาอย่างไม่น่าเชื่อและเอวของเขาก็ดูมีประสิทธิภาพเช่นเดียวกับลำต้นของต้นไม้
   His appearance was imposing too, his messy dark brown hair looked rough like a kiba, and a beard covered the lower half of his face
ทรงผมสีน้ำตาลเข้มของเขาหยาบกร้านเหมือนคิบะและมีเคราคลุมครึ่งล่างของใบหน้า
 His eyes, mouth and nose were large, and the wrinkles on his face were as deep as cracks on boulders
ดวงตาปากและจมูกของเขามีขนาดใหญ่และริ้วรอยบนใบหน้าของเขามีความลึกเท่ากับรอยแตกบนโขดหิน
   He was getting on in years, but his blue eyes were full of spirit
เขาได้รับในปี แต่ดวงตาสีฟ้าของเขาเต็มไปด้วยจิตวิญญาณ
 His large body that look as if it was carved from stone was brimming in life and give off a real sense of pressure to others
ร่างกายขนาดใหญ่ของเขาที่ดูราวกับว่ามันถูกสลักจากหินที่เต็มไปด้วยชีวิตและให้ความรู้สึกที่แท้จริงของแรงกดดันต่อผู้อื่น
   If I had to describe him in one sentence — This large burly man was just like a kiba in human form
ถ้าฉันต้องอธิบายเขาด้วยประโยคหนึ่ง - ชายร่างใหญ่ตัวนี้เป็นเหมือนคนพากย์ในรูปมนุษย์
   In contrast
ในทางตรงกันข้าม
   The men behind him felt more like human
คนที่อยู่ข้างหลังเขารู้สึกเหมือนมนุษย์มากขึ้น
   Especially the one standing to Donda Wu’s right, he felt gentle and kind
โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ยืนอยู่ด้านขวาของ Donda Wu เขารู้สึกอ่อนโยนและใจดี
   He wasn’t as bulky as his father, but his body was still solidly built
เขาไม่ใหญ่เท่าพ่อของเขา แต่ร่างกายของเขายังคงสร้างขึ้นอย่างมั่นคง
 His arms was as thick as my calf, and he was carrying a 50kg young kiba with one arm easily
แขนของเขาหนาพอ ๆ กับลูกวัวของฉันและเขาก็พก kiba หนุ่มอายุ 50 กก. ด้วยแขนข้างหนึ่งได้อย่างง่ายดาย
   That man had a similar face as his father, as hard as a boulder
ผู้ชายคนนั้นมีใบหน้าเหมือนพ่อของเขาแข็งเหมือนก้อนหิน
 But his brown hair was shaved really short, and his eyes were narrowed to a slit as if he was smiling
แต่ผมสีน้ำตาลของเขาโกนหนวดสั้นมากและดวงตาของเขาก็แคบลงไปราวกับว่าเขากำลังยิ้มอยู่
 He had a very calm expression
เขามีนิสัยใจเย็นมาก
   He might look gentle and kind, but his large body emitted an intangible prowess different from his father
เขาอาจจะดูอ่อนโยนและร่าเริง แต่ร่างกายร่างใหญ่ของเขาทำให้ความสามารถในการมองไม่เห็นแตกต่างจากพ่อของเขา
 I had a faint feeling that I must not anger this man
ฉันรู้สึกอ่อนแอที่ฉันไม่ต้องโกรธคนนี้
   He was a bit old too, while the other two men were younger
เขาอายุน้อยเกินไปในขณะที่อีกสองคนอายุน้อยกว่า
   One of them should be a few years older than me
หนึ่งในนั้นควรมีอายุไม่กี่ปีกว่าฉัน
 He had a tall built and solid muscles, like a young wolf
เขามีกล้ามเนื้อสูงและแข็งแรงเหมือนหมาป่าหนุ่ม
   His face was a bit long and the bridge of his nose was high, with his mouth shut in a serious manner
หน้าของเขายาวสักหน่อยและสะพานจมูกของเขาสูงมากปากของเขาปิดบังอย่างรุนแรง
 He was handsome with black hair seldom seen in the settlement, and his long hair tied behind his neck
เขาหล่อเหลาที่มีผมสีดำไม่ค่อยเห็นในนิคมและผมยาวผูกไว้ข้างหลังคอของเขา
   However… his narrow eyes under his thin brows had a beast-like light about them, very similar to his father
อย่างไรก็ตาม ... ดวงตาที่แคบลงใต้คิ้วคิ้วของเขามีแสงคล้ายสัตว์คล้ายคลึงกับพ่อของเขา
 In terms of the aura emitted, he resembled his father the most
ในแง่ของกลิ่นอายที่ปล่อยออกมาเขาคล้ายกับพ่อของเขามากที่สุด
   The last boy was younger than me
เด็กคนสุดท้ายอายุน้อยกว่าฉัน
 In my world, he would be in middle school
ในโลกของฉันเขาจะอยู่ในโรงเรียนมัธยม
   Slightly shorter than me, he was slender when compared to the other men, but didn’t feel weak at all
ค่อนข้างสั้นกว่าฉันเขาเป็นคนที่เพรียวบางเมื่อเทียบกับผู้ชายคนอื่น ๆ แต่ก็ไม่รู้สึกอ่อนแอเลย
 He was carrying a kiba that weighs about 100kg with a krilee stick together with the younger man I mentioned earlier
เขาถือคราที่มีน้ำหนักประมาณ 100 กิโลกรัมพร้อมกับกลิลี่ก้านกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่ผมได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้
   He had mid length yellowish brown hair, with eye colours that was lighter than his hair
เขามีผมสีน้ำตาลอมเหลืองยาวปานกลางมีสีดวงตาที่เบากว่าเส้นผม
 If not for his delinquent-like rebellious expression, he could be considered cute
ถ้าไม่ใช่เพราะการแสดงออกที่ไม่ชอบธรรมที่ไม่ชอบธรรมเขาอาจถูกมองว่าน่ารัก
 The red haired girl who received Ai Fa’s cape reluctantly resembles him a lot
สาวผมสีแดงที่ได้รับเสื้อคลุมของ Ai Fa อย่างไม่เต็มใจคล้ายกับเขามาก
   By the way, while carrying the kiba on one shoulder, he slung a bow and quiver on his other shoulder
ระหว่างที่ถือไคบู่ไว้ข้างหนึ่งไหล่เขาไหล่และเคว่งอยู่บนไหล่อีกข้างหนึ่ง
 This was the first time I see someone from this world carrying this weapon
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นใครบางคนจากโลกใบนี้ถืออาวุธนี้
   Anyway — This were the men of Wu clan
อย่างไรก็ตาม - นี่เป็นผู้ชายของตระกูลวู
   Clan head Donda Wu and his three sons
หัวหน้าเผ่า Donda Wu และลูกชายทั้งสามคนของเขา
   「Oh Rimee, what a considerate way of welcoming me
「 Oh Rimee เป็นวิธีการต้อนรับฉันอย่างมาก
」   Rimee’s father picked up the fruit wine his daughter was carrying with his stout fingers
」พ่อของ Rimee หยิบผลไม้ขึ้นลูกสาวของเขาแบกรับกับนิ้วที่ขรึมของเขา
   「Ah, you can’t, that is for culinary use!」   「Hmmp! Culinary? Don’t use those smartass terms
「อ่าคุณไม่สามารถใช้สำหรับการทำอาหารได้」「 Hmmp! 
」   Donda Wu had white and tough teeth, just like a kiba
」 Donda Wu มีฟันขาวและแข็งเช่นเดียวกับคิบะ
 He bit off the cork off the bottle, and swig the red fluid down his throat
เขาก้มปิดก๊อกปิดขวดและ swig น้ำสีแดงลงไปในลำคอของเขา
   Fruit wine wasn’t as concentrated as red wine, but it still had a substantial amount of alcohol content
ไวน์ผลไม้ไม่เข้มข้นเท่ากับไวน์แดง แต่ก็ยังมีปริมาณแอลกอฮอล์อยู่เป็นจำนวนมาก
 He emptied it in one go and tossed the bottle by his feet
เขายุ้งลงไปและโยนขวดด้วยเท้า
   「Yo, the female hunter of House Fa
「 Yo, นักล่าหญิง House Fa
 We haven’t met since your dad died two years ago
เราไม่ได้เจอกันตั้งแต่คุณพ่อของคุณเสียชีวิตเมื่อสองปีก่อน
 It’s been a long time, aren’t you even going to greet me?」   His glowing eyes stared at Ai Fa
เป็นเวลานานคุณไม่ได้ไปทักทายฉันรึเปล่า? ดวงตาของเขาจ้องมองที่ Ai Fa
   Ai Fa pushed me behind and walked to the front of that burly man
เอไอพาฉันไปข้างหลังและเดินไปที่ด้านหน้าของชายคนนั้น
   「Head of the Wu clan Donda Wu, long time no see… On Rimee Wu’s bequest, my family member Asuta and I are here as temporary caretakers of the Wu clan’s hearth
「หัวหน้ากลุ่ม Wu Donda Wu เป็นเวลานานไม่เคยเห็น ... ในการรับมรดกของ Rimee Wu สมาชิกในครอบครัวของฉัน Asuta และฉันอยู่ที่นี่ในฐานะที่เป็นผู้ดูแลชั่วคราวของครอบครัว Wu's hearth
」   「Hmmp, you’re an unlikable brat as usual
」「 Hmmp คุณเป็นคนที่ไม่น่ารักเหมือนปกติ
 If your eyes didn’t look so sharp, you would be a beauty just like your mother
ถ้าดวงตาของคุณดูไม่คมชัดคุณก็จะสวยเหมือนแม่ของคุณ
」   Donda Wu had a large face, looking just like a cross between a kiba and a lion
」 Donda Wu มีใบหน้าขนาดใหญ่มองเหมือนกับกางเขนระหว่างคิบะกับสิงโต
 He leaned his face near Ai Fa’s nose
เขาพิงใบหน้าของเขาไว้ใกล้กับจมูกของ Ai Fa
   「You are actually wearing the horns of a kiba like a man
「จริงๆแล้วคุณใส่แตรของคิบะเหมือนผู้ชาย
 But no matter how brave you are, you are still a weak girl, seems like you still can’t understand this, huh? Ai Fa of house Fa?」   「I will watch over my home as the head of house Fa
แต่ไม่ว่าคุณจะกล้าหาญแค่ไหนคุณยังเป็นเด็กอ่อนแอดูเหมือนว่าคุณยังไม่เข้าใจเรื่องนี้เหรอ? 
 I already told you that two years ago
ฉันบอกคุณแล้วว่าเมื่อสองปีก่อน
」   I was surprised by how unfazed Ai Fa was in the face of such a scary man
」ฉันรู้สึกประหลาดใจกับการที่ Ai Fa ไม่ได้โกรธอยู่บนใบหน้าของคนที่น่ากลัว
   I couldn’t see Ai Fa’s expression from the angle I was standing from
ฉันไม่สามารถมองเห็นการแสดงออกของ Ai Fa จากมุมที่ฉันยืนอยู่ได้
 But a fire that could rival Donda Wu was probably burning in her eyes
แต่ไฟไหม้ที่อาจจะเป็นคู่แข่งกับ Donda Wu อาจจะไหม้ไปในดวงตาของเธอ
   This was like a scene of a wild cat facing off against a horde of kiba
นี่เป็นเหมือนภาพของแมวป่าที่เผชิญกับฝูงชนของคิบะ
 「Hah! Darum, how about it? Why don’t you marry into the Fa house then? Then the Fa lineage will carry on
「ฮะ! 
 But you will need to be the hearth caretaker and raise the children then!」   The burly man leaned back and laughed thunderously
แต่คุณจะต้องเป็นผู้ดูแลและยกเด็กขึ้น! 」คนที่ยืนตรงพิงหลังและหัวเราะอย่างฟ้าร้อง
   The second youngest man who had eyes just like his father reacted
คนที่อายุน้อยที่สุดคนที่สองที่มีสายตาเหมือนพ่อของเขาตอบสนอง
   His eyes that had a dangerous gleam turned towards Ai Fa, his gaze filled obviously with mockery
สายตาของเขาที่มีประกายอันตรายหันไปทาง Ai Fa สายตาของเขาเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย
   「She has eyes like a beast, I don’t want to marry such a woman
「เธอมีดวงตาเหมือนสัตว์เดรัจฉานฉันไม่ต้องการแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น
 No, that’s not a man or a woman, just a garbage
ไม่ใช่นั่นไม่ใช่ชายหรือหญิงแค่เป็นขยะ
」   When I heard that, I wanted to step forward on reflex
」เมื่อฉันได้ยินมาว่าฉันอยากก้าวไปข้างหน้า
   But Ai Fa who was standing diagonally before me, restraint me quickly
แต่ Ai Fa ยืนอยู่ตามแนวทแยงมุมก่อนหน้าฉันยับยั้งฉันได้อย่างรวดเร็ว
   「We still need to prepare dinner
「เรายังต้องเตรียมอาหารค่ำ
 We will talk after it’s done
เราจะคุยกันหลังจากเสร็จสิ้น
」   「That’s right! We are about to start cooking! Don’t bother me!」   In the eyes of a daughter, this beast like giant was just a father
"   "ถูกตัอง! 
 Rimee yelled as she waved the empty bottle around without any fear at all
Rimee โห่ร้องขณะที่เธอโบกมือให้ขวดเปล่ารอบ ๆ โดยไม่ต้องกลัวเลย
   On the other hand, Leina Wu held the sieve with the aria as she looked troubledly at the men facing off with Ai Fa
ในทางกลับกัน Leina Wu ได้จับตะแกรงด้วยเพลงเมื่อเธอมองไปที่ชายหนุ่มที่เผชิญหน้ากับ Ai Fa
 After looking at his daughters, Donda Wu turned and left with a  「Hah!」   「All of you are really ridiculous
หลังจากมองไปที่ลูกสาวของเขา Donda Wu หันหลังให้กับ「 Hah! 」「พวกคุณทุกคนดูไร้สาระจริงๆ
 Delaying your other work in order to prepare dinner so early? It’s just eating the life of the kiba, there is no need for unnecessary work!」   「I already told you! We are cooking for the sake of grandma Jiba! Asuta’s food is soft and delicious!」   The next moment, Donda Wu turned his back to his furious youngest daughter and changed his tone a little
ชะลองานอื่น ๆ ของคุณเพื่อเตรียมอาหารค่ำให้เร็วเท่าไร? 
   「… If we can’t consume the meat of the kiba, only death awaits the denizens of Forest’s Edge
「 ... ถ้าเรากินเนื้อของคิบะไม่ได้ความตายเพียงอย่างเดียวเท่านั้นที่กำลังรอคอยผู้อยู่อาศัยของ Forest's Edge
 Even a Wu or the greatest grand elder can’t violate the law of the forest
แม้วูหรือผู้ยิ่งใหญ่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็ไม่สามารถฝ่าฝืนกฎหมายป่าได้
」   His giant figure walked away slowly
」ร่างยักษ์ของเขาเดินช้าๆ
   And then, something incredible happened
แล้วเกิดอะไรขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อเกิดขึ้น
   Rimee Wu kicked her father’s back
Rimee Wu เตะพ่อของเธอกลับมา
   「Daddy Donda you dummy! Why did you say something so mean to grandma Jiba!? You also cherish her a lot!」   「That’s right! Grandma Jiba is the grand elder of the entire Forest’s Edge, not just the Wu clan
「 Daddy Donda คุณหลอก! 
 How can the Wu clan head say something so reckless?」   Even Leina Wu yelled at her father’s back with teary eyes
หัวหน้าตระกูลวูพูดอะไรที่ประมาทได้อย่างไร」แม้ลีนาวูร้องตะโกนใส่หลังพ่อด้วยดวงตาน้ำตา
   「… Hmmp
「 ... Hmmp
」 Donda Wu grunted disinterestedly and disappeared into the depths of the building
Donda Wu ขุ่นเคืองและหายตัวไปในส่วนลึกของตึก
   「Alright, let’s take care of the kiba meat
「ดีแล้วเรามาดูแลเนื้อ kiba กันเถอะ
」   Someone said nonchalantly with a deep voice
」มีคนพูดอย่างไม่ไยดีด้วยเสียงลึก ๆ
   The dangerous atmosphere chilled down
บรรยากาศที่เป็นอันตรายเย็นลง
   「Ah, I haven’t introduced myself
「อ้าฉันไม่ได้แนะนำตัวเอง
 I’m the eldest son of the Wu clan, Jiza Wu
ฉันเป็นลูกชายคนโตของตระกูลวู Jiza Wu
 Ai Fa and Asuta of house Fa, I am very grateful to you two for making a trip here for grand elder Jiba Wu’s sake
Ai Fa และ Asuta จากบ้านฉันรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างยิ่งที่คุณทั้งสองได้ไปเที่ยวที่นี่เพื่อเห็นแก่ผู้สูงอายุของ Jiba Wu
」   And of course, the one who spoke was the tall man who looked kind with narrow eyes 
」และคนที่พูดก็คือชายร่างสูงคนหนึ่งซึ่งมองตาข้างที่แคบ
   「… But the Wu clan handing over the caretaking of the hearth to an outsider is an important event, right on the level of us offering our blades to the western god selva
「 ... แต่ตระกูลอู๋ที่ดูแลเรื่องการดูแลบ้านของคนนอกจะเป็นเหตุการณ์ที่สำคัญเราจะต้องนำเสนอใบพัดของเราไปยังพระเจ้าตะวันตก selva
 I beg your understanding that our clan head Donda Wu can’t just welcome you without any reservation
ฉันขอความเข้าใจว่าหัวหน้าตระกูล Donda Wu ของเราไม่สามารถต้อนรับคุณได้โดยไม่ต้องสำรองใด ๆ
」   「Hmmp! Father always spoils that brat Rimee too much!」   The youngest boy with yellowish brown hair commented
」「 Hmmp! 
   Rimee Wu glared at him immediately
Rimee Wu วูบวาบกับเขาทันที
   「What, you wanna fight? Bratty Ludo!?」   The boy and the girl glared at each other like two puppies
「คุณอยากจะต่อสู้อะไร? 
   Compared to that scene earlier, this was much more heartwarming
เมื่อเทียบกับฉากก่อนหน้านี้รู้สึกอบอุ่นมากขึ้น
   「This shorter boy is my youngest brother, Ludo Wu
「เด็กชายที่สั้นกว่านี้คือน้องชายสุดท้องของฉัน Ludo Wu
 And this is the second son, Darum Wu
นี่เป็นลูกชายคนที่สองของ Darum Wu
 Jiba Wu’s condition hurts all of our hearts
สภาพของ Jiba Wu ทำให้หัวใจเราทั้งหมดเสียใจ
 If you can save Jiba Wu’s soul, we will show you our utmost gratitude and respect
ถ้าคุณสามารถช่วยชีวิตของเจวายวูได้เราจะแสดงความกตัญญูและความเคารพสูงสุดของเรา
」   He smiled slowly
」เขายิ้มช้าๆ
   However, I couldn’t read his emotions because his eyes were narrowed to a slit
แต่ผมไม่สามารถอ่านอารมณ์ของเขาได้เพราะสายตาของเขาแคบลงไป
   「… But if you harm the Wu clan’s hearth or the lives of the Wu clan, we will have to cross swords
「 ... แต่ถ้าคุณทำร้ายครอบครัว Wu clan หรือชีวิตของตระกูล Wu เราจะต้องข้ามดาบ
 I hope you can keep that in mind
ฉันหวังว่าคุณจะจดจำสิ่งนี้ได้
 I will take my leave… Let’s go, Darum, Ludo
ฉันจะลาของฉันไปเถอะ, Leto, Darum, Ludo
」   The three brothers went into the dismembering room with the two kiba
」พี่ชายทั้งสามคนเดินเข้าไปในห้องตัดเศษกับ kiba สองคน
   I sighed in relief after their figures were completely gone
ฉันถอนหายใจด้วยความโล่งใจหลังจากตัวเลขหายไปอย่างสิ้นเชิง
   「Ara… They sure are intimidating
「 Ara ... พวกเขาแน่ใจว่าข่มขู่
 This is the first time I have seen the men of Forest’s Edge from up close
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นชายของ Forest's Edge เข้ามาใกล้
 Is everyone like them?」   「… The Wu clan is exceptionally powerful in the Forest’s Edge settlement
ทุกคนชอบพวกเขาหรือไม่? 」「 ... ตระกูลวูมีพลังพิเศษในการตั้งถิ่นฐานของ Forest's Edge
 It is only natural that the men who supports the entire clan is extraordinary
เป็นเรื่องธรรมดาที่ผู้ชายที่สนับสนุนตระกูลทั้งหมดเป็นพิเศษ
」   It had been a while since Ai Fa looked at me straight in the eye like this
」เป็นเวลานานนับตั้งแต่ Ai Fa มองฉันตรงๆเช่นนี้
   「Asuta, you can’t back down now even if you’re scared
「อัสตูคุณไม่สามารถถอยหลังได้แม้ว่าคุณจะกลัวก็ตาม
」   「Don’t worry, I live under the same roof with a scary mistress, so I’m used to it… that stings
」「อย่ากังวลฉันอยู่ใต้หลังคาเดียวกันกับผู้หญิงที่น่ากลัวดังนั้นฉันก็เคยชินกับมัน ... ที่ต่อย
」   She kicked my leg
」เธอเตะขาของฉัน
   「That old man might be scary, but the most intimidating should be the eldest son
「ชายชราคนนั้นน่ากลัว แต่คนที่น่ากลัวมากที่สุดควรเป็นลูกชายคนโต
 But what he said did stir up my fighting spirit
แต่สิ่งที่เขากล่าวว่าได้กระตุ้นจิตวิญญาณการต่อสู้ของฉัน
」   When I said that, the two close sisters looked my way at the same time
」เมื่อฉันพูดอย่างนั้นพี่สาวฝาแฝดทั้งสองคนมองไปในเวลาเดียวกัน
   「Asuta, you’re amazing!」   「Ehh?」   「Jiza-Nii is the most scary when he gets mad
「 Asuta คุณน่าทึ่ง」「 Ehh? 」「 Jiza-Nii น่ากลัวที่สุดเมื่อเขาบ้า
 If Jiza-Nii scolds me now, I will definitely cry like a child
ถ้า Jiza-Nii ยั่วยุให้ฉันตอนนี้ฉันจะร้องไห้เหมือนเด็กอย่างแน่นอน
」   「I-I see
ฉันเห็นฉัน
」   「Also… When Rimee Wu wants to invite you and Ai Fa to our place, the one who objects most vehemently wasn’t father, but Jiza-Nii
」「「「「「 ... ... ... ... ... ... ... 「「「「「 When When When When When When When When When When When When When When When When When When When When When Rimee
 Jiza adheres to rules strictly, he can’t accept outsiders caretaking the hearth in our house
Jiza ปฏิบัติตามกฎอย่างเคร่งครัดเขาไม่สามารถยอมรับบุคคลภายนอกดูแลเตาหลอมในบ้านของเราได้
」   「… Thank you for your valuable information
」「 ... ขอขอบคุณสำหรับข้อมูลที่มีค่าของคุณ
 My fighting spirit is burning more intensely now
จิตวิญญาณการต่อสู้ของฉันกำลังทวีความรุนแรงมากขึ้นในขณะนี้
」   I felt like scratching my head, but I couldn’t do that with my hands full of aria
」ฉันรู้สึกเหมือนกำลังเกาศีรษะ แต่ฉันไม่สามารถทำได้ด้วยมือของฉันเต็มไปด้วยความรัก
   「Well then… Rimee Wu, are there more fruit wine in the food store? To be honest, it will be bad if there isn’t any
「ดีแล้ว ... Rimee Wu มีไวน์ผลไม้มากกว่าในร้านขายอาหารใช่ไหม? 
」   「Don’t worry! There’re loads! Father will drink 3 or 4 every day
」」อย่ากังวล! 
 We need to trade for it in the post station frequently, it’s so tiring!」   Excellent, looks like I could safeguard my head
เราจำเป็นต้องทำการค้าขายที่สถานีไปรษณีย์บ่อย ๆ มันเหนื่อยมาก」ยอดเยี่ยมดูเหมือนว่าฉันสามารถป้องกันศีรษะของฉันได้
   No matter what, the things I needed to do remained the same
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นสิ่งที่ฉันต้องทำก็ยังคงเหมือนเดิม
 To use the ingredients I have to cook the best dish I could
ในการใช้วัตถุดิบฉันต้องทำอาหารที่อร่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้
   Not just grandma Jiba, I also need to make that father who is as large as a kiba, and that big brother who looks kind but is actually the hidden boss, speechless
ไม่ใช่แค่ยาย Jiba ฉันก็ต้องทำให้พ่อคนนั้นใหญ่โตเหมือนพี่คิบะและพี่ชายตัวใหญ่ที่ดูดี แต่จริง ๆ แล้วเจ้านายที่ซ่อนอยู่พูดไม่ออก
 Or else my life will be at peril
หรือมิฉะนั้นชีวิตของฉันจะตกอยู่ในอันตราย
   With such a strong clan head and successor, I think the Wu clan’s future would be smooth sailing
ด้วยเช่นหัวหน้าเผ่าที่แข็งแกร่งและผู้สืบทอดฉันคิดว่าอนาคตของตระกูลหวู่จะเป็นไปอย่างราบรื่น
   Ah, speaking of which
อา, การพูดที่
   This wasn’t the first time I met a man in Forest’s Edge
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันเจอชายคนหนึ่งใน Forest's Edge
   That first night when I came into this different world, didn’t I encounter a burly man?   That burly man once visited Ai Fa who was depressed because of her father’s death with ulterior motives
คืนแรกที่ฉันเข้ามาในโลกที่แตกต่างนี้ฉันไม่พบคนที่มีกำลังวังชา? 
 He was beaten up badly and thrown by Ai Fa into the river
เขาถูกลุกขึ้นสู้และโยนไอเอฟเข้าไปในแม่น้ำ
   … That’s the successor of the Tsun clan?   In that case, the match was already decided if war ever breaks out between the two clans, right?   I thought about these things and returned to the stove room with the other women and my mistress
... นี่เป็นตัวตายตัวแทนของตระกูล Tsun? 
   Part 2 「Ara… have you already finished dinner preparation…?」   When this person appeared, the dinner preparation was heading into its climax
ส่วนที่ 2 「อาร่า ... คุณเตรียมอาหารเรียบร้อยแล้วหรือ? 」เมื่อคนคนนี้ปรากฏตัวเตรียมอาหารค่ำกำลังมุ่งหน้าสู่จุดสูงสุดของมัน
   Right now — We have prepared the aria and kiba meat soup
ตอนนี้เราเตรียมน้ำซุปเนื้อ aria และ kiba
 The poitan for everyone had been grilled, and we were about to start grilling the hamburg steak and aria
คนขี้เหล้าองุ่นสำหรับทุกคนย่างแล้วเราก็เริ่มย่างแฮมเบอร์เกอร์สเต็กและอาเรีย
   「Oh? What is it, Vena? It’s rare seeing you in the stove room when you’re not on duty
「โอ้? 
」   Ditto Min who was in the kitchen with everyone turned her head back
」 Ditto Min ที่อยู่ในครัวกับทุกคนหันศีรษะของเธอกลับ
   The person standing at the entrance looking at us — was the eldest sister of the Wu clan, Vena
คนที่ยืนอยู่ทางด้านเข้ามองเรา - เป็นพี่สาวคนโตของตระกูล Wu, Vena
 She twirled her long brown hair lazily and revealed a sexy smile
เธอหมุนเส้นผมสีน้ำตาลยาวของเธออย่างเฉื่อยชาและเผยให้เห็นรอยยิ้มที่เซ็กซี่
   「I didn’t have any task at hand right now, so I came to take a look… But seems like my help isn’t needed
「ตอนนี้ฉันไม่มีงานอะไรเลยดังนั้นฉันเลยมาดูสิ ... แต่ดูเหมือนว่าความช่วยเหลือของฉันไม่จำเป็น
」   As she could see, dinner preparation was almost complete even though there was still some time before sunset
」ขณะที่เธอได้เห็นการเตรียมอาหารเย็นเสร็จเกือบจะถึงแม้ว่าจะมีเวลาก่อนพระอาทิตย์ตก
   Rimee Wu, Leina Wu and grandma Ditto Min were more efficient than I expected, so work progressed this quickly
Rimee Wu, Leina Wu และยาย Ditto Min มีประสิทธิภาพมากกว่าที่ฉันคาดไว้ดังนั้นงานจึงก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว
   This was a good miscalculation
นี่เป็นการคำนวณผิดที่ดี
   「After that, we just need to grill the kiba meat and we will be done, no problem…! Vena-Nee, you will burn it if I leave it to you, so no thanks
「หลังจากนั้นเราก็ต้องย่างเนื้อ kiba และเราจะทำไม่มีปัญหา ... ! 
」   「Rimee, don’t say that… we have guests
」「 Rimee อย่าพูดว่า ... เรามีแขก
」   Vena Wu squirmed her elegant body bashfully
」 Vena Wu บีบร่างกายที่สง่างามของเธออย่างไม่สุภาพ
   This big sister was one sexy girl
น้องสาวใหญ่คนนี้เป็นสาวเซ็กซี่คนหนึ่ง
   「But, I’m a bit worried… Father Donda looked even more unhappier than yesterday…?」   「Ignore him! Ai Fa and Asuta only took this tedious job for the sake of grandma Jiba!」   Rimee Wu stood beside Ai Fa and said with her cheeks puffed out
「 แต่ฉันรู้สึกเป็นห่วง ... พ่อ Donda ดูเศร้ามากยิ่งกว่าเมื่อวานนี้ ... 」「ละเว้นเขา! 
   By the way, Leina Wu stood beside me
โดยวิธีการที่ Leina Wu ยืนอยู่ข้างๆฉัน
   Vena Wu’s crimson eyes looked between me and the second daughter of the Wu clan
ดวงตาสีเลือดหมูของ Vena Wu มองระหว่างฉันกับลูกสาวคนที่สองของตระกูล Wu
   「That might be so, but if you incur the wrath of father Donda and Jiza-Nii, things will become complicated… What do you think, Leina…?」   「It will be fine
「มันอาจจะเป็นเช่นนั้น แต่ถ้าคุณเกิดความโกรธของพ่อ Donda และ Jiza-Nii สิ่งต่างๆจะกลายเป็นเรื่องที่ซับซ้อน ... คุณคิดว่า Leina ... ? 」「จะเป็นไร
 Asuta’s cooking is amazing! I think grandma Jiba will be happy to eat it!」   Leina Wu announced
การปรุงอาหารของ Asuta เป็นเรื่องที่น่าทึ่ง! 
 Her eyes was filled with her confidence in me, which made me embarrassed
ตาของเธอเต็มไปด้วยความมั่นใจในตัวฉันซึ่งทำให้ฉันอาย
   「Hmm…」   Vena Wu muttered as she looked at her sister, then revealed a cheerful smile
「อืม ... 」 Vena Wu พึมพำขณะที่เธอมองไปที่พี่สาวของเธอแล้วก็เผยรอยยิ้มให้ร่าเริง
   「Since Leina who is good at caretaking the hearth said that, I can be at ease… But what is that pile of thing over there
「ตั้งแต่ Leina ที่ดีที่ดูแลรักษาเตาเผากล่าวว่าฉันสามารถจะสบายใจ ... แต่สิ่งที่เป็นกองสิ่งที่มี
?」   「Ah, that’s poitan
Ah, ที่ poitan
 After cooking the poitan, I dried it under the sun
หลังจากที่ปรุงอาหารคน poitan ผมแห้งภายใต้ดวงอาทิตย์
 After dissolving it in water and grilling it, it become like this
หลังจากละลายในน้ำและย่างมันก็กลายเป็นเช่นนี้
」   When she heard my answer, Vena’s droopy eyes opened wide
」เมื่อเธอได้ยินคำตอบของฉันตาที่หยดน้ำของ Vena ก็เปิดกว้าง
   「This is poitan…? The shape of these meat is also strange…」   「This is because we minced the kiba meat before kneading them into this round shape
「นี่คือป้า ... ? 
 The tough kiba meat will turn soft like this
เนื้อ kiba ที่แข็งจะเปลี่ยนเป็นนุ่ม ๆ เช่นนี้
」   Vena Wu muttered 「Hmm…」 again after hearing my reply, and fell into deep thought
」 Vena Wu พึมพำ「อืม ... 」อีกครั้งหลังจากได้ยินคำตอบของฉันแล้วก็ตกอยู่ในความคิดลึก ๆ
   「I have never seen such strange dishes even in the Genos post station… You really are from a nation far far away
「ฉันไม่เคยเห็นอาหารที่แปลกประหลาดเช่นนี้แม้แต่ในสถานีไปรษณีย์ Genos ... คุณมาจากประเทศที่ไกลแสนไกล
」   「Yes, this is a common way of cooking in the place where I was born
」「ใช่นี่เป็นวิธีการปรุงอาหารทั่วไปในสถานที่ที่ฉันเกิดมา
」   After I answered like that, I turned towards Leina Wu beside me
」หลังจากที่ฉันตอบแบบนั้นฉันหันไปหา Leina Wu ข้างฉัน
   「But it should be difficult to remember this cooking method in just one day
「 แต่ควรจะจำวิธีการทำอาหารนี้ได้ในเวลาเพียงวันเดียว
 From tomorrow onwards, you can just mince the meat like this and toss them directly into the soup
ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปคุณก็สามารถสับเนื้อเช่นนี้แล้วโยนลงในซุปโดยตรง
」   「Tossing the minced meat into the soup?」   「Yes, if you do that, you don’t need to chew much
」「โยนเนื้อสับลงไปในซุป」「ใช่ถ้าคุณทำอย่างนั้นคุณไม่จำเป็นต้องเคี้ยวมาก
 You can just drink the soup together with the meat
คุณก็สามารถดื่มน้ำซุปพร้อมกับเนื้อ
 You can grill the meat before adding it into the soup, it will add more flavour and make the soup tastier
คุณสามารถย่างเนื้อก่อนใส่ลงในซุปก็จะเพิ่มรสชาติมากขึ้นและทำให้รสชาติอร่อยขึ้น
」   「After mincing the meat, grill it a little then add it into the soup? Do we need to cook it over a slow fire like today?」   「Yes
」「หลังจากสับเนื้อแล้วย่างให้เล็กนิดหน่อยแล้วใส่ลงในซุป? 
 Add in the minced meat and aria at the very end, but add in the sliced meat at the beginning and cook with a slow fire
เพิ่มในเนื้อสับและ aria ที่ส่วนท้ายสุด แต่เพิ่มในเนื้อหั่นในตอนเริ่มต้นและปรุงอาหารด้วยไฟช้า
 You can then get the essence release by two types of meat, making the stock more delicious
จากนั้นคุณจะได้รับการปลดปล่อยสารสกัดจากเนื้อสัตว์สองประเภททำให้สต็อกอร่อยมากขึ้น
」   「I see
"   "ฉันเห็น
 Thank you… Asuta, you are really knowledgeable, that surprises me
ขอบคุณ ... อัสตูคุณเป็นคนที่มีความรู้จริงๆ
」   「Not at all, my family makes a living through cooking, so I would know a little about this
」「ไม่ได้เลยครอบครัวของฉันใช้ชีวิตด้วยการทำอาหารดังนั้นฉันจะรู้เรื่องนี้เล็กน้อย
」   Her gaze filled with respect only made me feel embarrassed, and even a little painful
」สายตาของเธอเต็มไปด้วยความเคารพทำให้ฉันรู้สึกอายและเจ็บปวดเล็กน้อย
 I was just a half assed apprentice chef
ฉันเป็นแค่พ่อครัวฝึกหัดครึ่งตัว
   However, since grandma Jiba who Ai Fa treasured so deeply had turned so frail, I have to work hard so she could find joy in eating again
อย่างไรก็ตามตั้งแต่คุณยายที่ Jiba ที่ Ai Fa รักอย่างลึกซึ้งได้หันอ่อนแอดังนั้นฉันต้องทำงานอย่างหนักเพื่อให้เธอสามารถพบความสุขในการรับประทานอาหารอีกครั้ง
   Eating is for the sake of survival — Ai Fa once told me that
การกินเพื่อความอยู่รอด - Ai Fa เคยบอกผมมาก่อน
   Even though this brave and simple tribe didn’t care about how food tastes, they would be able to derive joy from it if they just paid a little more attention from eating
แม้ว่าชนเผ่าที่กล้าหาญและง่าย ๆ ไม่สนใจว่ารสนิยมของอาหารจะเป็นอย่างไรพวกเขาก็จะได้รับความสุขจากมันหากพวกเขาให้ความสำคัญกับการกินน้อยลง
   Ai Fa and Rimee Wu both complimented the food I made, saying it’s 「delicious」
Ai Fa และ Rimee Wu ทั้งชื่นชมกับอาหารที่ฉันทำขึ้นมาพูดว่ามันอร่อยมาก
   They acknowledged the value of tasty food, and experience it’s joy too
พวกเขาได้รับการยอมรับถึงคุณค่าของอาหารที่อร่อยและประสบการณ์ก็มีความสุขด้วย
   In that case, even though I was raised in a completely different environment and had vastly different values would be of use too
ในกรณีนี้ถึงแม้ว่าผมจะถูกเลี้ยงดูมาในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แต่ก็มีคุณค่าที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างมาก
   I didn’t know whether my arrival in this world was a prank by fate, but I want to live on here while maintaining my own way of doing things
ฉันไม่ทราบว่าการมาถึงของฉันในโลกนี้เป็นเรื่องตลกโดยโชคชะตา แต่ฉันต้องการที่จะอาศัยอยู่ที่นี่ในขณะที่ยังคงรักษาวิธีของตัวเองในการทำสิ่งต่างๆ
   Culinary skills were the only thing I was proficient in
ทักษะการทำอาหารเป็นสิ่งเดียวที่ฉันมีความชำนาญ
 If my abilities could help a person Ai Fa treasures live a serene and fulfilled life, it would fill me with the utmost joy
หากความสามารถของฉันสามารถช่วยคน Ai Fa สมบัติชีวิตที่เงียบสงบและปฏิบัติตามก็จะเติมฉันด้วยความสุขที่สุด
   「Hmm…」   As I was thinking that — Vena Wu moaned at the same time and muttered: 「Asuta, you’re really an unfathomable man… I heard the chef profession only exists in cities surrounded by stone walls…」   「I’m not born in an incredibly prosperous city though
「อืม ... 」ขณะที่ฉันกำลังคิดอยู่ - Vena Wu ร้องทุกข์ในเวลาเดียวกันและพูดพึมพำ: 「 Asuta คุณเป็นคนที่ไม่ค่อยคุ้นเคย ... ฉันได้ยินอาชีพพ่อครัวมีอยู่เฉพาะในเมืองล้อมรอบด้วยกำแพงหิน ... 」「ฉัน 
 This is probably just the difference in culture between our worlds
นี่อาจเป็นเพียงความแตกต่างในวัฒนธรรมระหว่างโลกของเรา
」   What was Vena Wu’s objective? The men led by Donda Wu showed clear hostility
」วัตถุประสงค์ของ Vena Wu คืออะไร? 
 I didn’t feel that from Vena, and she didn’t seem to be to guarded towards me
ฉันไม่รู้สึกว่ามาจาก Vena และเธอดูเหมือนจะไม่ค่อยเตรียมพร้อมสำหรับฉัน
 However — I have a feeling that she was observing me very calmly
อย่างไรก็ตามฉันมีความรู้สึกว่าเธอกำลังเฝ้าดูฉันอย่างใจเย็น
 「But I don’t know anything about cooking… If grandma Jiba can feel the joy of living, I will be very glad… Please work hard then…?」   Vena Wu left after saying these words
「 แต่ฉันไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับการทำอาหาร ... ถ้าคุณยาย Jiba รู้สึกถึงความสุขในการใช้ชีวิตฉันก็จะดีใจมาก ... กรุณาทำงานให้ดีแล้ว ... ? 」 Vena Wu ทิ้งคำพูดไว้
   After the source of excessive pheromones left, I sighed in relief
หลังจากแหล่งฟีโรเม้ยมากเกินไปฉันก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
   「The lady named Vena Wu is an incredible person
「สุภาพสตรีที่ชื่อวีน่าวูเป็นคนที่น่าทึ่ง
」   「That’s right, of the seven siblings, she is the most eccentric
」「ถูกต้องจากพี่น้องทั้ง 7 คนเธอเป็นคนที่แปลกประหลาดที่สุด
」   Grandma Ditto Min’s tone became friendlier and answered me spryly
เสียงของคุณยาย Ditto Min กลายเป็นมิตรและตอบผมอย่างกระปรี้กระเปร่า
   「She isn’t a bad kid, but it’s hard to tell what she is thinking at times
「เธอไม่ใช่เด็กที่ไม่ดี แต่ก็ยากที่จะบอกได้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ตลอดเวลา
 Although she is already twenty, there’s still no sign of her marriage
แม้ว่าเธออายุยี่สิบปีแล้ว แต่ก็ยังไม่มีร่องรอยการแต่งงานของเธอ
」   「I see, that’s strange since she is a very charming woman
」「ฉันเห็นมันแปลกเพราะเธอเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์มาก
」   The instant I said that, everyone’s gaze gathered from all directions
」ทันทีที่ผมพูดว่าทุกคนจ้องมองจากทุกทิศทาง
   Well, there was just five people including me in the stove room, so all directions might be too much of an exaggeration
ดีมีเพียงห้าคนรวมทั้งฉันอยู่ในห้องเตาเพื่อให้ทุกทิศทางอาจจะมากเกินไปของการพูดเกินจริง
   「…Asuta, so you think Vena-Nee is very charming
「 ... Asuta คุณคิดว่า Vena-Nee มีเสน่ห์มาก
」   One of the five people, Leina Wu looked at me with very sad eyes
」หนึ่งในห้าคน Leina Wu มองมาที่ฉันด้วยสายตาเศร้ามาก
   「Hmm? No, I’m not commenting subjective based on my perspective, I’m saying this from the view of normal people
「อืม? 
」   「… Yes
」「 ... ใช่
 Although she is my family, I think she is charming too
แม้ว่าเธอจะเป็นครอบครัวของฉัน แต่ฉันก็คิดว่าเธอเป็นคนที่มีเสน่ห์เช่นกัน
」   Then why did she looked at me with those eyes just now?   「But Vena-Nee is already twenty though
」แล้วทำไมเธอถึงมองฉันด้วยสายตาพวกนี้? 
 Asuta, you’re seventeen just like Ai Fa, right?」 Rimee Wu said
อัสตูคุณอายุสิบเจ็ดเช่นเดียวกับไอเอฟใช่ไหม」 Rimee Wu กล่าว
   Surprise was written all over her face
เซอร์ไพร์สถูกเขียนขึ้นทั่วใบหน้าของเธอ
   「T-This has nothing to do with my age, right? By the way, why’re you paying so much attention to my words? I don’t understand
「 T-นี้ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับอายุของฉันใช่ไหม? 
」   「… If you compliment a woman so openly, everyone will think you intend to take her as your wife
」「 ... ถ้าคุณชมเชยผู้หญิงคนหนึ่งอย่างเปิดเผยทุกคนจะคิดว่าคุณตั้งใจจะพาเธอเป็นภรรยาของคุณ
」   Even Ai Fa who had been quiet all this while said such things to me
」แม้ Ai Fa ที่เงียบ ๆ ในขณะที่พูดสิ่งนั้นกับฉัน
   I couldn’t rebuke her icy tone and gaze, and changed my attitude immediately
ฉันไม่สามารถตำหนิน้ำตาของเธอและจ้องมองและเปลี่ยนทัศนคติของฉันได้ทันที
   「So that’s what’s going on
「ดังนั้นสิ่งที่เกิดขึ้น
 That was rude of me
นั่นเป็นการหยาบคายของฉัน
 I still don’t know the etiquettes of Forest’s Edge well, please forgive me… I don’t mean anything else when I said that
ฉันยังไม่ทราบมารยาทของ Forest's Edge ได้ดีโปรดยกโทษให้ฉัน ... ฉันไม่ได้หมายถึงอะไรเมื่อฉันกล่าวว่า
」   「Don’t worry, of course we won’t mind hearing you compliment our family
」「อย่ากังวลเราจะไม่ได้ยินคุณชมเชยครอบครัวของเรา
」   Despite what grandma Ditto Min said, Leina Wu still showed a sorrowful face, while Rimee Wu stared at me incredulously
」แม้จะมียาย Ditto Min กล่าว Leina Wu ยังคงแสดงหน้าเศร้าในขณะที่ Rimee Wu จ้องมองที่ฉันอย่างไม่น่าเชื่อ
 Ai Fa averted her face and seemed to be in a bad mood
ไอเอฟหันหน้าเข้าหากันและดูเหมือนจะอยู่ในอารมณ์ไม่ดี
   I really don’t mean it
ฉันไม่ได้หมายถึงอะไร
   Considering my current circumstances, I didn’t have the mood for romance
เมื่อพิจารณาสถานการณ์ปัจจุบันของฉันแล้วฉันก็ไม่มีอารมณ์รัก
   But this was a different world
แต่นี่เป็นโลกที่แตกต่าง
   Their concept of love and marriage would probably be very different from my world, so I have to be more careful
แนวคิดเรื่องความรักและการแต่งงานอาจจะแตกต่างจากโลกของฉันมากดังนั้นฉันต้องระมัดระวังมากขึ้น
   But no matter what—   Right now, Ai Fa was the only one in my heart
แต่ไม่ว่าอะไร - ตอนนี้ไอเอฟเป็นคนเดียวในใจ
   What was this feeling then? The urge to repay my benefactor? A sense of closeness that develops naturally towards a housemate living under the same roof? Respect for her kind personality? I couldn’t figure it out myself
ความรู้สึกนี้เป็นยังไงบ้าง? 
 However — I wanted to live a proper life in this world because Ai Fa was here
อย่างไรก็ตามฉันอยากมีชีวิตที่เหมาะสมในโลกนี้เพราะ Ai Fa อยู่ที่นี่
   There was no question about that
ไม่มีคำถามเกี่ยวกับเรื่องนี้
   「… Well then, let’s begin the last job
「 ... งั้นขอเริ่มงานสุดท้าย
」   Following my announcement life returned to everyone’s faces as they snapped out of their pondering expression, and they looked dependable and cheerful
」ต่อไปนี้ชีวิตที่ประกาศของฉันกลับไปที่ใบหน้าของทุกคนขณะที่พวกเขา snapped ออกจากการแสดงออกขบคิดของพวกเขาและพวกเขามองที่เชื่อถือได้และร่าเริง
   We were from different families and circumstances, but we worked together towards the same goal
เรามาจากครอบครัวและสถานการณ์ที่ต่างกัน แต่เราทำงานร่วมกันเพื่อบรรลุเป้าหมายเดียวกัน
   For Jiba Wu — the grand elder of the whole Forest’s Edge to regain peace in her heart
สำหรับ Jiba Wu - ผู้สูงอายุที่ยิ่งใหญ่แห่งขอบป่าทั้งหมดเพื่อคืนความสงบในหัวใจของเธอ
   Part 3 It was finally time for the match
ตอนที่ 3 มันเป็นช่วงเวลาสุดท้ายของการแข่งขัน
   Dusk, the time between day and night
เวลาค่ำระหว่างเวลากลางวันและกลางคืน
   Inside the large hall within the Wu main house, candles were lit in all directions
ภายในห้องโถงขนาดใหญ่ภายในบ้านหลัก Wu เทียนสว่างขึ้นในทุกทิศทาง
   Accompanied by Leina Wu, the grand elder of the Wu clan Jiba Wu appeared with unsteady steps — And so, everyone was present
Leina Wu ผู้สูงอายุที่ยิ่งใหญ่ของตระกูล Wu Jiba Wu ปรากฏตัวพร้อมกับขั้นตอนที่ไม่มั่นคง - และทุกคนก็มีอยู่
   This hall was about 20 tatami mats large, roughly twice the size of Ai Fa’s house
ห้องโถงมีขนาดประมาณ 20 เสื่อทาทามิขนาดใหญ่ประมาณสองเท่าของบ้านของ Ai Fa
   The room setup was not much different from Ai Fa’s place, but many items adorned the walls in the hall
การตั้งค่าห้องไม่แตกต่างกันมากนักจากสถานที่ของ Ai Fa แต่ว่าหลายรายการประดับประดาผนังในห้อง
 The men’s blade and bows, fur capes and a spear-like weapon with a short handle all hung on the hooks made from kiba bones
ใบและคันธนูของชายเสื้อคลุมขนสัตว์และอาวุธเหมือนหอกที่มีด้ามจับสั้น ๆ ทั้งหมดที่แขวนไว้บนตะขอที่ทำจากกระดูก kiba
 The clan head sat in the seat of honour, with a monstrous kiba hide hung behind him, as well as an ominous looking skull
หัวหน้าเผ่านั่งอยู่ในที่นั่งเพื่อเกียรติยศด้วยกระโปรง kiba มหึมาซ่อนอยู่ข้างหลังเขาเช่นเดียวกับกะโหลกศีรษะที่เป็นลางไม่ดี
   This Kiba was gigantic, it should weigh several hundreds of kilogram when it was still alive
Kiba นี้มีขนาดใหญ่ควรชั่งน้ำหนักหลายร้อยกิโลกรัมเมื่อยังมีชีวิตอยู่
 As a chef, I wouldn’t be fazed even if I saw the hide or skeletons of animals
ในฐานะพ่อครัวฉันจะไม่เก้อแม้ว่าฉันจะเห็นโครงกระดูกหรือโครงกระดูกของสัตว์
 But that piece of hide was incredibly big it struck fear into my heart
แต่ชิ้นส่วนที่ซ่อนนั้นใหญ่โตเหลือเชื่อมันทำให้ความกลัวเข้าสู่หัวใจของฉัน
   「Hmmp, everyone’s present
「 Hmmp ทุกคนอยู่ในปัจจุบัน
」   Donda Wu took generous swigs from his fruit wine bottle as he said haughtily
」 Donda Wu เอาลูกวัวอย่างใจกว้างจากขวดไวน์ผลไม้ของเขาขณะที่เขาพูดอย่างหยิ่งยะโส
   Jiba Wu sat down carefully beside him
Jiba Wu นั่งลงข้างๆเขาอย่างระมัดระวัง
   She looked really small probably because the man beside her was too massive
เธอดูเล็กมากอาจเป็นเพราะผู้ชายข้างๆเธอใหญ่เกินไป
   Aside from the long dress married women would wear, she had a something like a shawl draped over her shoulders
นอกเหนือจากชุดแต่งงานยาวผู้หญิงจะสวมใส่เธอมีสิ่งที่ต้องการผ้าคลุมไหล่ปกคลุมเหนือไหล่ของเธอ
 She also had decorative items on her that seemed to be related to witchcraft
เธอยังมีของตกแต่งที่เธอดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับคาถา
 Her body had shrivelled so much that she looked like a piece of dried fruit
ร่างของเธอหดหายมากจนเธอดูคล้ายกับผลไม้แห้ง
   Her back was hunched, so I couldn’t tell her height, but she was definitely more petite than Leina Wu
เธอกลับกอดฉันไม่สามารถบอกความสูงได้ แต่เธอก็ยิ่งน้อยกว่า Leina Wu
 Her head covered in silver hair was about the same size as Rimee Wu
ศีรษะของเธอคลุมผมสีเงินมีขนาดเท่ากับ Rimee Wu
   Jiba Wu’s hair that had lost its colour pigment was tied into two low pigtails, similar to Leina Wu beside her
ผมของ Jiba Wu ที่สูญเสียสีของเม็ดสีถูกผูกติดไว้ในสอง pigtails ต่ำคล้ายกับ Leina Wu ข้างๆเธอ
 Her face was just like a monkey with plenty of wrinkles
หน้าเธอเหมือนลิงที่มีริ้วรอยมากมาย
 I couldn’t tell where her eyes were as she had too many wrinkles
ฉันไม่สามารถบอกได้ว่าตาของเธออยู่ตรงไหนที่เธอมีริ้วรอยมากเกินไป
   Her slim fingers extending out from her shawl was weak and boney like dried twigs
นิ้วบาง ๆ ของเธอยื่นออกมาจากผ้าคลุมไหล่ของเธออ่อนแอและอ่อนนุ่มเหมือนกิ่งไม้แห้ง
 Her existence was as frail as a fog in the open plain
การดำรงอยู่ของเธออ่อนแอเช่นหมอกในที่โล่ง
 As if she would crumple if Leina Wu who was sitting down with her was to let go
ราวกับว่าเธอจะยับยั้งถ้า Leina Wu ที่กำลังนั่งอยู่กับเธอก็จะปล่อยให้ไป
   … Fortunately, she still have the strength to walk
โชคดีที่เธอยังคงมีกำลังที่จะเดิน
   But letting an old lady eat meals centered around meat was asking for a bit too much
แต่การปล่อยให้หญิงชราคนหนึ่งกินอาหารที่มีศูนย์กลางอยู่รอบ ๆ เนื้อสัตว์ก็ขอร้องให้กินมากเกินไป
   But the die had been cast
แต่ตายได้รับการโยน
 We could only await the results
เราสามารถรอผลการแข่งขันได้เท่านั้น
   Two longish stove was situated inside the hall, and the iron pot on the stove was making cute bobbling sound
เตาหลอมยาวสองชิ้นตั้งอยู่ภายในห้องโถงและหม้อเหล็กบนเตากำลังทำเสียงดังสนั่น
 These small stoves were not meant for cooking, but to keep the food warm
เตาเล็ก ๆ เหล่านี้ไม่ได้มีไว้สำหรับปรุงอาหาร แต่เพื่อให้อาหารอุ่นขึ้น
   Cooking wasn’t done in the hall, and the food store was situated in another building, so there wasn’t any smell of fats in the room
การทำอาหารไม่ได้ทำในห้องโถงและร้านขายอาหารตั้งอยู่ในอาคารอื่นดังนั้นจึงไม่มีกลิ่นเหม็นอยู่ในห้อง
 Hence, the fragrance of the food we cooked filled the room
ดังนั้นกลิ่นหอมของอาหารที่เราปรุงสุกเต็มห้อง
   Fourteen people sat around the stove in an oval   At the top of the oval, which is the seat of honour, were Donda Wu and the grand elder Jiba
สิบสี่คนนั่งอยู่รอบ ๆ เตาในรูปไข่ที่ด้านบนของรูปไข่ซึ่งเป็นที่นั่งเกียรติคือ Donda Wu และพี่ใหญ่ Jiba
   Ai Fa and I were seated opposite the two of them some distance away, at the seat of least honour
ฉันฟ้ากับฉันนั่งอยู่ตรงข้ามกับพวกเขาสองคนห่างจากที่นั่งที่มีเกียรติอย่างน้อย
   From my perspective, to my right were the three brothers, Jiza, Darum and Ludo
จากมุมมองของฉันด้านขวาของฉันคือพี่น้องสามคนคือ Jiza, Darum และ Ludo
   Further in were the third sister Lala and youngest sister Rimee
ต่อมาเป็นน้องสาวคนที่สามลาลาและน้องสาวคนสุดท้อง Rimee
   To my right was the wife of the previous clan head grandma Ditto Min, spouse of the clan head Mia Lei, wife of the eldest son, Sati Lei, and the eldest daughter Vena
ด้านขวามือของฉันเป็นภรรยาของคุณยายยายก่อน Ditto Min คู่สมรสของหัวหน้าตระกูล Mia Lei ภรรยาของลูกชายคนโต Sati Lei และลูกสาวคนโตของ Vena
 To the left of Vena were Leina Wu’s utensils
ด้านซ้ายของ Vena เป็นเครื่องใช้ของ Leina Wu
   Leina Wu was the representative of the hearth caretaking group today, and needed to help Jiba Wu eat
Leina Wu เป็นตัวแทนของกลุ่มดูแลรักษาเตาไฟในวันนี้และต้องการให้ Jiba Wu กิน
 She could only dine after her work was done
เธอสามารถทานอาหารได้หลังจากทำงานเสร็จ
 Not just today, someone needed to take on this task every day
ไม่ใช่แค่วันนี้ใครบางคนต้องทำงานนี้ทุกวัน
 The elderly Jiba Wu was too weak, and couldn’t eat by herself
ผู้สูงอายุ Jiba Wu อ่อนแอเกินไปและไม่สามารถกินได้ด้วยตัวเอง
   By the way, behind Sati Lei Wu was her baby, Kota Wu, who was sleeping soundly in a crib
โดยวิธีการที่หลัง Sati Lei Wu เป็นลูกของเธอ Kota Wu ที่กำลังนอนหลับอยู่ในเปล
   「… We offer thanks for the forest’s grace…」   Even though Donda Wu looked like a beast he still announced with a serious tone
「 ... ขอขอบคุณสำหรับความสง่างามของป่า ... 」ถึงแม้ว่า Donda Wu จะเป็นเหมือนสัตว์ร้ายก็ตาม
   He placed the fingers on his left hand that was as thick as a baseball glove before his mouth that was covered by his beard
เขาวางนิ้วมือลงบนมือซ้ายที่หนาเหมือนถุงมือเบสบอลก่อนที่ปากของเขาจะถูกปกคลุมไปด้วยเคราของเขา
   「…We offer thanks to Sati Min, Leina, Rimee, Ai Fa and Asuta for tending the fire in the hearth, so our lives can be extended tonight…」   Everyone repeated what he said, and drew a horizontal line with their fingertips
「 ... ขอขอบคุณ Sati Min, Leina, Rimee, Ai Fa และ Asuta ในการพ่นไฟในเตาไฟดังนั้นชีวิตของเราจึงสามารถเพิ่มคืนนี้ได้ ... 」ทุกคนพูดซ้ำในสิ่งที่เขาพูดและลากแนวนอนด้วยปลายนิ้วของพวกเขา
   This action — was exactly the same as what Ai Fa did every night before dinner
การกระทำนี้ก็เหมือนกับว่า Ai Fa ทำทุกคืนก่อนอาหารเย็น
   Ai Fa always said it softly, so I couldn’t hear what she said
เอไอพูดเสมอว่าเบา ๆ ดังนั้นฉันไม่ได้ยินเสียงเธอพูด
 So she was praying to god like this
ดังนั้นเธอจึงอธิษฐานกับพระเจ้าเช่นนี้
   The thought that Ai Fa had been saying my name secretly every night made a weird feeling rose up in my heart
ความคิดที่ว่า Ai Fa ได้พูดชื่อของฉันอย่างลับๆทุกคืนทำให้ความรู้สึกแปลกขึ้นในใจฉัน
   And then—   After the short prayer ended, everyone started eating suddenly
หลังจากนั้นคำอธิษฐานสั้น ๆ ก็จบลงทุกคนก็เริ่มกินอย่างกระทันหัน
   They didn’t even wait for me and Ai Fa to pick up our spoons
พวกเขาไม่ได้รอให้ฉันและ Ai Fa รับช้อนของเรา
 If we had poisoned the food, they would be dead now
ถ้าเราได้วางยาพิษอาหารพวกเขาจะตายตอนนี้
 They believed that we wouldn’t do that — This was what 「tending the hearth」 meant
พวกเขาเชื่อว่าเราจะไม่ทำอย่างนั้น - นี่คือสิ่งที่ "พุ่งเลี้ยงสัตว์" หมายถึง
   That was why we couldn’t afford to fail
นั่นคือเหตุผลที่เราไม่สามารถจะล้มเหลวได้
   Specifically, I couldn’t fail
โดยเฉพาะฉันไม่สามารถล้มเหลว
   The five of us cooked this meal, but I was the one in charge
พวกเราทั้งห้าคนปรุงอาหารนี้ แต่ฉันเป็นคนดูแล
 If there was any problem with dinner tonight, I would need to take full responsibility
ถ้ามีปัญหากับอาหารมื้อเย็นในคืนนี้ผมจะต้องรับผิดชอบเต็มที่
 Even if they spoke up for me, I was still prepared to take all responsibility for this
แม้ว่าพวกเขาจะพูดกับผม แต่ผมก็ยังพร้อมที่จะรับผิดชอบเรื่องนี้ทั้งหมด
   I wouldn’t like anyone else be harmed, be it Rimee Wu, Leina Wu or Ditto Min Wu — And of course, Ai Fa too
ฉันไม่อยากให้คนอื่นถูกทำร้ายไม่ว่าจะเป็น Rimee Wu, Leina Wu หรือ Ditto Min Wu และแน่นอนว่า Ai Fa
   Please, Leina Wu
กรุณา Leina Wu
 Help grandma Jiba
ช่วยยาย Jiba
   I finally reached for the utensils as I cheered Leina Wu on in my heart
ในที่สุดฉันก็มาถึงเครื่องใช้ในขณะที่ฉันเชียร์ Leina Wu ในหัวใจของฉัน
 She was a few metres away from me, right next to grandma Jiba
เธออยู่ห่างจากฉันไม่กี่เมตรติดกับยาย Jiba
   I made the same dish as last night as per Rimee Wu’s request
ฉันทำจานเดียวกับคืนสุดท้ายตามคำร้องขอของ Rimee Wu
   The menu was 『Kiba hamburg steak with fruit wine sauce and a side of grilled aria』
เมนูคือ「 Kiba hamburg steak กับซอสไวน์ผลไม้และด้านข้างของ aria ย่าง」
   However, on top of the 『grilled poitan』, I also prepared 『kiba meat soup』
อย่างไรก็ตามที่ด้านบนของ「ย่างย่าง」ฉันยังเตรียม「ซุปเนื้อ kiba 」
   As the soup wasn’t the main dish, I reduced the amount of meat and aria in them
ในฐานะที่เป็นซุปไม่ได้เป็นจานหลักฉันลดปริมาณของเนื้อและ aria ในพวกเขา
 This soup was meant to complement the main dish
ซุปนี้มีไว้เพื่อเสริมอาหารจานหลัก
 Right now, the iron pot being heated up was filled with this soup
ตอนนี้หม้อเหล็กที่ร้อนขึ้นเต็มไปด้วยซุปนี้
   After the pre meal prayers had been said, everyone started eating in silence
หลังจากสวดมนต์มื้ออาหารก่อนได้รับการกล่าวว่าทุกคนเริ่มกินในความเงียบ
 Grandma Ditto Min stood up immediately and poured soup into everyone’s bowl
ยาย Ditto Min ยืนขึ้นทันทีและเทซุปลงในชามของทุกคน
   During this time, Leina Wu who was beside grandma Jiba remained still
ในช่วงเวลานี้ Leina Wu ที่อยู่ข้างยาย Jiba ยังคงอยู่
   Everything was going according to my plan
ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของฉัน
   I used this chance to check how dinner was and observed everyone’s reaction — Simply put, everyone was just moving their spoons quietly
ฉันใช้โอกาสนี้เพื่อตรวจสอบว่าอาหารมื้อเย็นเป็นอย่างไรและสังเกตปฏิกิริยาของทุกคน - เพียงแค่ใส่ทุกคนก็แค่ช้อนของพวกเขาเงียบ ๆ
   Before dinner, when the five people in charge of cooking started filling the plates and serving them, everyone yelled loudly like Rimee Wu did yesterday
ก่อนอาหารค่ำเมื่อห้าคนที่รับผิดชอบเรื่องการทำอาหารเริ่มอัดจานและให้บริการพวกเขาทุกคนตะโกนดังขึ้นเช่น Rimee Wu เมื่อวานนี้
 「What is this?」「Is this kiba?」「What is this flat thing?」
「นี่คืออะไร」「นี่ไงล่ะ」「นี่คืออะไรแบนรึ? 」
 But after my simple explanation about the dishes, I taught them how to eat these and what to look out for and they turned silent
แต่หลังจากคำอธิบายง่ายๆของฉันเกี่ยวกับอาหารผมสอนให้พวกเขากินเหล่านี้และสิ่งที่มองออกไปและพวกเขาก็เงียบ
 The atmosphere was like a farewell party
บรรยากาศเหมือนงานอำลา
   Some of them looked very unhappy, some were excited, some had sparkling eyes and those who decided to keep a straight face throughout
บางคนมองไม่พอใจมากบางคนตื่นเต้นบางคนก็มีประกายตาและผู้ที่ตัดสินใจที่จะให้ใบหน้าตรงตลอด
 Their reaction all varied, but they were all very quiet as they waited for Jiba Wu to take her seat
ปฏิกิริยาของพวกเขาแตกต่างกันไป แต่พวกเขาทั้งหมดเงียบมากขณะที่รอให้ Jiba Wu นั่งลง
   Then everyone turned quiet and concentrated on moving their spoons a little too anxiously
จากนั้นทุกคนก็หันมาเงียบและจดจ่ออยู่กับการขยับช้อนเล็กน้อย
   Kiba hamburg steak, aria and kiba meat soup and grilled poitan
สเต็กแฮมเบอร์เกอร์ Kiba, aria และซุปเนื้อ kiba และย่างย่าง
 These three dishes was one set meal
ทั้งสามจานเป็นอาหารชุดเดียว
   As the women had less appetite than men, I adjusted the portion when I was cooking
ในขณะที่ผู้หญิงมีความกระหายน้อยกว่าผู้ชายฉันปรับสัดส่วนเมื่อฉันกำลังทำอาหาร
 The hamburg steak for women used about 300g of minced meat, while the 700g was used for men
สเต็กแฮมเบอร์เกอร์สำหรับผู้หญิงใช้เนื้อสับ 300 กรัมขณะที่ 700g ใช้สำหรับผู้ชาย
 Ai Fa and I had normal 500g portions
Ai Fa และฉันมีส่วนปกติ 500 กรัม
 Grandma Jiba had a smaller portion of about 200g
คุณยาย Jiba มีส่วนเล็กกว่าประมาณ 200 กรัม
   Worth mentioning was that these weren’t mini hamburg steak, but normal sized ones
มูลค่าการกล่าวขวัญก็คือว่าเหล่านี้ไม่ได้เป็นสเต็กแฮมเบอร์เกอร์เล็ก ๆ แต่คนที่มีขนาดปกติ
   As there were several stoves in the Wu clan, I could cook hamburg steak in a normal way
ในขณะที่มีเตาหลายเตาในตระกูลวูฉันสามารถปรุงสเต็กแฮมเบอร์เกอร์ได้ตามปกติ
 I started by grilling the surface of the steak with a strong fire, then cook it thoroughly with a small flame
ฉันเริ่มจากการย่างพื้นสเต็กด้วยไฟที่แรงแล้วปรุงให้ละเอียดด้วยเปลวไฟเล็ก ๆ
 The women had one piece of steak, while the men’s 700g steak was divided into two pieces
ผู้หญิงมีสเต็กหนึ่งชิ้นในขณะที่สเต็ก 700 กรัมของผู้ชายถูกแบ่งออกเป็นสองชิ้น
 Every steak was thick and filling
สเต็กทุกชิ้นหนาและเต็มไปหมด
   In the end, I still use fruit wine to steam them to add flavour
ในตอนท้ายฉันยังคงใช้ไวน์ผลไม้เพื่อให้พวกเขาเพิ่มรสชาติ
 However, the decision to change the size of the steak made this product vastly different from yesterday
อย่างไรก็ตามการตัดสินใจเปลี่ยนขนาดของสเต็กทำให้ผลิตภัณฑ์นี้แตกต่างจากเมื่อวานอย่างมาก
 「The hamburg steak not being thick enough」 was the only thing I was dissatisfied about yesterday, and I have finally overcome this
「สเต็กแฮมเบอร์เกอร์ไม่หนาพอ」เป็นสิ่งเดียวที่ฉันไม่พอใจเมื่อวานนี้และในที่สุดฉันก็เอาชนะนี้
   This was the right call
นี่คือการโทรที่ถูกต้อง
 The hamburg steak increased to about 3cm thick, and was juicier than the steak I made yesterday
สเต็กแฮมเบอร์เกอร์เพิ่มขึ้นประมาณ 3 ซม. หนาขึ้นและยิ่งกว่าสเต็กที่ฉันทำเมื่อวานนี้
 As a bigger portion of it wasn’t grilled, it was more tender and juicy
เป็นส่วนใหญ่ของมันไม่ได้ย่างมันก็อ่อนโยนและฉ่ำ
   I was very satisfied by this dish
ฉันพอใจกับจานนี้มาก
   As for the Wu clan — They remained silent as expected
สำหรับตระกูลวู - พวกเขายังคงเงียบตามคาด
   Some of them had a sour face like they did before the meal, some were smiling happily and some turned expressionless
บางคนมีใบหน้าที่เปรี้ยวเหมือนก่อนทานอาหารบางคนยิ้มอย่างมีความสุขและบางคนก็เปลี่ยนไป
 There were all sorts of reactions, but no one expressed their views
มีปฏิกิริยาตอบสนองทุกประเภท แต่ไม่มีใครแสดงความคิดเห็น
 Ai Fa was like this too, maybe they weren’t used to chatting during meals
เอไอยังเป็นแบบนี้อีกเช่นกันบางทีพวกเขาอาจไม่ค่อยใช้ในการพูดคุยในระหว่างมื้ออาหาร
   By the way, the representative of the sour faces was the clan head Donda Wu
โดยวิธีการที่ตัวแทนของใบหน้าเปรี้ยวเป็นหัวหน้าตระกูล Donda Wu
 The representative of the happy faces was the eldest daughter Vena Wu, and the representative of the expressionless group was the second son Darum
ตัวแทนของใบหน้ามีความสุขคือลูกสาวคนโต Vena Wu และตัวแทนของกลุ่มที่ไม่แสดงออกคือลูกชายคนที่สอง Darum
 The others could probably be categorized under being expressionless
คนอื่นอาจจะถูกจัดหมวดหมู่ภายใต้การไม่มีความรู้สึก
   And of course, Rimee Wu eating nonstop with a big smile, but her blue eyes would turn grandma Jiba’s way every now and then
และแน่นอน Rimee Wu กินอาหารด้วยความยิ้มแย้มแจ่มใส แต่ตาสีฟ้าของเธอจะเปลี่ยนวิธีของยาย Jiba ทุกขณะแล้ว
   「Grandma Jiba, time for dinner
「ยาย Jiba เวลาสำหรับอาหารค่ำ
 The dish today is very special
จานนี้เป็นของที่พิเศษมาก
 Our guests helped us cook a delicious meal
แขกของเราช่วยปรุงอาหารอร่อย ๆ
」   Leina Wu said as she moved her spoon towards grandma Jiba’s mouth
」 Leina Wu กล่าวขณะที่เธอเลื่อนช้อนไปทางปากของยาย Jiba
   In the spoon was kiba meat soup
ในช้อนเป็นซุปเนื้อคิบา
 Leina tore off a piece of poitan and soaked it into the soup
Leina ฉีกชิ้นส่วนของ Poitan และแช่ลงในซุป
   This was a method I thought up
นี่เป็นวิธีที่ฉันคิดขึ้น
   「This meat is soft, grandma Jiba should be able to eat this!」 Even though Rimee Wu said this encouragingly, I was from another world, and thought that 「hamburg steak is too greasy for an eighty year old grandma」
「เนื้อนี้อ่อนนุ่มยาย Jiba ควรจะกินได้! 」ถึงแม้ว่า Rimee Wu กล่าวว่านี่เป็นกำลังใจ แต่ฉันก็มาจากโลกอื่นและคิดว่า「แฮมเบอร์เกอร์สเต็กมันเยิ้มเกินไปสำหรับคุณยายวัยแปดปี」
   So I decided to take it step by step
ดังนั้นผมจึงตัดสินใจทีละขั้นตอน
   First, let her eat the poitan soaked in soup
ก่อนปล่อยให้เธอกินคนที่แช่ในน้ำซุป
   Then the aria in the soup
แล้วเพลงในน้ำซุป
   When both were done, then move on to the 『kiba steak』
เมื่อทั้งคู่ทำเสร็จแล้วก็ไปที่สเต็ก「 kiba 」
   But the hamburg steak has to be soaked in the soup
แต่สเต็กแฮมเบอร์เกอร์ต้องแช่ในน้ำซุป
 That way, the minced meat would dissolve in her mouth even without chewing
วิธีนี้เนื้อสับจะละลายในปากของเธอได้โดยไม่ต้องเคี้ยว
   When she had tried all of the above, and she could eat the normal hamburg steak, then just feed it to her
เมื่อเธอได้พยายามทั้งหมดข้างต้นและเธอสามารถกินสเต็กแฮมเบอร์เกอร์ปกติแล้วก็ให้อาหารมันกับเธอ
   I didn’t know how many teeth grandma Jiba had left
ฉันไม่ทราบว่ายายของยายที่เหลืออยู่กี่คน
 If she couldn’t eat it, I don’t think it’s necessary to feed her hamburg steak
ถ้าเธอไม่สามารถกินมันได้ฉันไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องจำเป็นที่จะต้องเลี้ยงแฮมเบอร์เกอร์สเต็กของเธอ
   Hence, I prepared the 『kiba meat soup』
ดังนั้นผมจึงเตรียมซุปเนื้อ「」」
   I served this dish for grandma Jiba’s sake
ฉันทำอาหารจานนี้สำหรับคุณยาย Jiba
   In terms of menu planning, it would be better to have a soup complement the meal, and I think the others would be able to enjoy this soup too
ในแง่ของการวางแผนเมนูก็จะดีกว่าที่จะมีซุปเสริมอาหารและฉันคิดว่าคนอื่น ๆ จะสามารถเพลิดเพลินกับซุปนี้เกินไป
   However, this soup was still specially made for grandma Jiba
อย่างไรก็ตามซุปนี้ยังทำขึ้นเป็นพิเศษสำหรับคุณยาย Jiba
   I sliced the aria thinner than what I preferrred, and boiled it until it was so soft i couldn’t feel the texture
ฉันหั่นบาง ๆ ลงไปกว่าที่ฉันชอบและต้มจนมันนุ่มฉันไม่รู้สึกเนื้อ
 As I used a lot of kiba meat on the hamburg steak, I only used a little meat for the soup
ในขณะที่ฉันใช้เนื้อ kiba จำนวนมากในแฮมเบอร์เกอร์สเต็กฉันเพียงแค่ใช้เนื้อสัตว์เล็กน้อยสำหรับซุปเท่านั้น
   The purpose of the kiba meat soup was to soften the poitan and hamburg steak
วัตถุประสงค์ของซุปเนื้อ kiba คือการทำให้เนื้อสเต็กของชาวบ้านและแฮมเบอร์เกอร์อ่อนลง
   This was actually the dish I prepared specially for grandma Jiba
นี่เป็นจานที่ผมเตรียมไว้สำหรับคุณยาย Jiba จริงๆ
   「Ah…」 Rimee Wu gasped
「อ้า ... 」 Rimee Wu กระวนกระวายใจ
   I noticed it too
ฉันสังเกตเห็นมันมากเกินไป
   Grandma Jiba kept shaking her head unhappy no matter how Leina Wu coaxed her
ยาย Jiba ยังคงสั่นศีรษะไม่พอใจไม่ว่าลีน่าวูจะหลอกล่อเธอ
 But she seemed to have given up now, and started sipping the soup in the spoon
แต่เธอดูเหมือนจะยอมแพ้แล้วและเริ่มจิบน้ำซุปในช้อน
   「It’s tasty, right? There’s still plenty more
「อร่อยใช่มั้ย? 
」   Leina Wu said happily as she tore another piece of poitan and tossed it into the bowl
」 Leina Wu กล่าวอย่างมีความสุขขณะที่เธอฉีกชิ้นส่วนของคนอื่นและโยนมันลงในชาม
   But grandma Jiba didn’t react
แต่ยาย Jiba ไม่ตอบสนอง
   It might be rude to say this, but she seemed to have ascended to the heavens after that mouthful — And didn’t move at all
มันอาจจะหยาบคายที่จะพูดแบบนี้ แต่เธอดูเหมือนจะได้เสด็จขึ้นสู่สวรรค์หลังจากคำพูดนี้ - และไม่ได้ย้ายเลย
   「What’s the matter? It’s tasty, right? This is made by Rimee, grandma Ditto Min and me
"เกิดอะไรขึ้น? 
」   Leina Wu seemed a little anxious and moved the spoon a bit forcefully near the old lady’s mouth
」 Leina Wu ดูเหมือนกังวลเล็กน้อยและชักชวนช้อนให้แน่นอยู่ใกล้กับปากของสุภาพบุรุษ
   No, there’s no need to rush
ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน
 Let her eat at her own pace
ปล่อยให้เธอกินตามลำพัง
 As I said that in my heart — Grandma Jiba’s mouth opened slightly
ดังที่ฉันกล่าวไว้ในหัวใจว่าปากของยาย Jiba เปิดออกเล็กน้อย
   Leina Wu seemed relieved as she pushed the spoon into the mouth that looked like a crack in the ground
Leina Wu ดูเหมือนโล่งใจขณะที่เธอผลักช้อนเข้าไปในปากซึ่งดูเหมือนรอยแตกในพื้นดิน
   「Well then, how about some aria? It’s soft and delicious too
「ดีแล้วแล้วเรื่องความรัก? 
」   When we were cooking, Leina Wu tried all the dishes
เมื่อเรากำลังทำอาหาร Leina Wu ได้ลองอาหารทั้งหมด
   This was my suggestion
นี่คือคำแนะนำของฉัน
 If we want to coax grandma Jiba who didn’t want to eat, it would be better for the one feeding her to know how it tastes
ถ้าเราอยากจะเกลี้ยกล่อมยาย Jiba ที่ไม่อยากกินมันก็คงจะดีกว่าสำหรับคนที่กินอาหารให้เธอรู้ว่ามันอร่อยอย่างไร
   「Asuta put in so much thought for the sake of grandma Jiba you have never met before…」 Although Leina Wu’s eyes had turned red, as a chef, I think this was only natural
「 Asuta ใส่ใจมากเพราะเห็นแก่คุณยายที่คุณไม่เคยพบมาก่อน ... 」ถึงแม้ว่าตาของ Leina Wu จะเปลี่ยนเป็นพ่อครัวผมคิดว่านี่เป็นเรื่องธรรมดา
   I was also doing this for the sake of Rimee Wu and Ai Fa who cares about grandma Jiba
ฉันก็ทำอย่างนี้เพื่อเห็นแก่ Rimee Wu และ Ai Fa ผู้ใส่ใจกับยาย Jiba
 And as a chef, I also hope everyone can enjoy the dish I prepared
และในฐานะพ่อครัวฉันก็หวังว่าทุกคนจะได้ลิ้มลองอาหารจานเดียวที่ฉันเตรียมไว้
 If a chef didn’t consider all these, then he wasn’t fit to be a chef
ถ้าพ่อครัวไม่ได้พิจารณาสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดเขาก็ไม่เหมาะที่จะเป็นพ่อครัว
   「It’s delicious right? How about some meat? The meat is also very soft
「มันอร่อยใช่มั้ย? 
」   Leina Wu finally reached for the 『kiba steak』 with her spoon, and soaked about a half mouthful into the soup
」 Leina Wu ถึงกับสเต็ก「 kiba ด้วยช้อนและแช่ประมาณครึ่งหนึ่งของคำแนะนำเข้าไปในซุป
   How would Jiba find it?   I cut the aria in the hamburg steak a little smaller than usual, but it was cooked in basically the same way
Jiba จะค้นพบได้อย่างไร? 
   I instructed Leina Wu to avoid the slightly charred surface, and feed grandma Jiba the tender meat inside the steak as much as possible
ฉันสั่งให้ Leina Wu เพื่อหลีกเลี่ยงพื้นผิวที่ไหม้เกรียมเล็กน้อยและเลี้ยงดู Jiba เนื้อยายภายในสเต็กให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้
 But if all her teeth had fallen off, she might choke on the minced meat and aria
ถ้าฟันของเธอหลุดออกไปเธออาจจะสำลักกับเนื้อสับและอะเรีย
 I warned Leina Wu on the danger of this very clearly
ฉันได้เตือน Leina Wu เกี่ยวกับอันตรายจากสิ่งนี้อย่างชัดเจน
   Leina Wu sent the meat and soup into grandma Jiba’s mouth
Leina Wu ส่งเนื้อและซุปเข้าปากของยาย Jiba
   Her wrinkled mouth moved slowly
ริมฝีปากย่นของเธอเดินช้าๆ
   And then—   A clear liquid flowed from where her eyes should be
แล้ว - ของเหลวใสไหลจากที่ดวงตาของเธอควรจะเป็น
   「This meat is delicious… Is this really kiba meat
「เนื้อนี้มันแสนอร่อย ... นี่เป็นเนื้อโคบะจริงๆ
?」   Grandma jiba’s raspy voice reverberated inside the quiet hall
เสียงแหบฉางของยาย jiba โผล่เข้าไปในห้องโถงที่เงียบสงบ
   Part 4 「Yes, this is kiba meat
ตอนที่ 4 「ใช่นี่เป็นเนื้อ kiba
 It’s tasty, right? Please have some more
มันอร่อยใช่มั้ย? 
」   Leina Wu’s voice was choking a little
เสียงของ Leina Wu ทำให้สำลักเล็กน้อย
   Rimee Wu and the others held their plates and wept quietly
Rimee Wu และคนอื่น ๆ ถือจานของพวกเขาและร้องไห้เงียบ ๆ
   And Ai Fa —   Stopped eating and lowered her head slightly with her eyes closed
และไอเอฟ - หยุดกินอาหารและลดศีรษะเล็กน้อยลงเมื่อปิดตา
   「Well then, let’s try eating just the meat
「งั้นลองกินเนื้อกันเถอะ
 The red gravy is fruit wine essence, it’s very sweet and tasty
น้ำเกรวี่สีแดงเป็นผลไม้ไวน์ผลไม้มันหวานมากและอร่อย
」   After a few mouthful of meat soaked in soup, Leina Wu cut off the 『Hamburg steak』 directly and sent it into the old lady’s mouth
」หลังจากรับประทานเนื้อไม่กี่เม็ด Leina Wu ตัดสเต็กแฮมเบอร์เกอร์」ออกโดยตรงและส่งลงในปากของสุภาพสตรี
   All her front teeth had probably fallen off
ฟันหน้าทั้งหมดของเธออาจหลุดออกไป
 Grandma Jiba opened his black hole like mouth and ate the 『kiba steak』
ยาย Jiba เปิดหลุมดำของเขาเช่นปากและกินสเต็ก「 kiba 」
   She chewed the meat, her jaws gradually moving more and more powerfully
เธอเคี้ยวเนื้อขากรรไกรของเธอค่อยๆเคลื่อนขึ้นและแข็งแรงขึ้น
   「This is really delicious
นี่อร่อยจริงๆ
  Really delicious
อร่อยจริงๆ
 Kiba is actually so tasty…」   「What’s so good about this thing? It’s as soft as rotten meat, not fit to be eaten by humans!」   An angry roar erupted in the hall
Kiba อร่อยจริงๆ ... 」「มีอะไรที่ดีเกี่ยวกับสิ่งนี้? 
   It was the clan head Donda Wu
มันเป็นหัวหน้าตระกูล Donda Wu
   Donda Wu finished his meal faster than anyone else, then threw the empty plate onto the floor and took large swigs of fruit wine
Donda Wu เสร็จอาหารของเขาได้เร็วกว่าคนอื่น ๆ แล้วโยนจานเปล่าลงบนพื้นและเอาไวน์ขนาดใหญ่ swigs ของผลไม้
   「Adding the fruit wine into the dish makes it disgustingly sweet
「เพิ่มไวน์ผลไม้ลงในจานทำให้หวานน่ารังเกียจ
 The aria is soggy as if it’s rotten! Hey! You say this isn’t just kiba thigh meat, you also used meat from the shoulder and back too, right?」   Donda Wu was furious, his face which was as hard as a boulder squeezed out a vicious wrinkle
เพลงเปียกชุ่มราวกับว่ามันเน่าเสีย! 
   「Only Monta that feast on rotten meat will eat the torso of the kiba! You think we are beasts lurking in the forest!? We are humans! We are honourable and proud hunters of Forest’s Edge! And you’re making us eat Monta feed!? What are you thinking!?」   「You are really a noisy child… Aren’t behaving like you did before becoming clan head…?」   Grandma Jiba’s eyes that were hidden behind her wrinkles looked slowly towards the clan head
「เฉพาะ Monta ที่กินเนื้อเน่าเสียจะกินเนื้อตัวของ kiba! 
     Donda Wu might be the clan head — But he was also the grandson of the grand elder
Donda Wu อาจเป็นหัวหน้าตระกูล - แต่เขาก็เป็นหลานชายของพี่ใหญ่
   The burly man glared at the old lady who was less than half his size
ชายร่างยักษ์ที่จ้องมองไปยังสุภาพสตรีผู้น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของเขา
   「… If this is the food of Monta, than the Monta is more high class than humans… But maybe that is the truth of this forest…」   I wasn’t sure if it was my imagination, but the old lady’s voice seemed to have more strength in them
「 ... ถ้านี่เป็นอาหารของ Monta กว่า Monta มีระดับสูงกว่ามนุษย์ ... แต่บางทีนั่นอาจเป็นความจริงของป่านี้ ... 」ฉันไม่แน่ใจหรอกว่านี่เป็นจินตนาการของฉันหรือไม่ แต่เสียงของหญิงชราดูเหมือนจะมี 
   「… Clan head Donda, it’s fine for you to think this way
「 ... หัวหน้าเผ่า Donda เป็นเรื่องดีสำหรับคุณที่จะคิดแบบนี้
 Everyone is free to decide what is right or wrong… but for your grandmother, this meat is fine
ทุกคนมีอิสระที่จะตัดสินใจว่าอะไรถูกหรือผิด ... แต่สำหรับคุณยายของคุณเนื้อดี
」   「Amazing… Grandma Jiba is talking spiritedly like before
」「น่าอัศจรรย์ ... ยาย Jiba พูดอย่างกล้าหาญเหมือนก่อน
」   Rimee Wu muttered
」 Rimee Wu พึมพำ
   Grandma Jiba’s eyes which I couldn’t discern the whereabouts of, turned toward Rimee this time
สายตาของยายยาบาที่ฉันไม่สามารถแยกแยะสถานที่นั้นได้หันไปทาง Rimee คราวนี้
   「Rimee helped in this dish too huh… It tastes wonderful
「 Rimee ช่วยในจานนี้ด้วยฮะ ... รสชาติมันยอดเยี่ยม
 Thank you, Rimee…」   「You’re welcome!」   Rimee Wu shook her head hard and shoved the rest of her hamburg steak into her mouth in tears
ขอบคุณ Rimee ... 」「คุณยินดีต้อนรับ! 」 Rimee Wu ส่ายหัวของเธออย่างหนักและผลักชิ้นสเต็กแฮมเบอร์เกอร์ทั้งหมดลงในปากของเธอด้วยน้ำตา
   After looking at Rimee for a while, grandma Jiba asked: 「Ai Fa… where are you?」   The shoulders of Ai Fa who was beside me quivered
หลังจากมองไปที่ Rimee สักครู่ยาย Jiba ถาม: 「 Ai Fa ... คุณอยู่ที่ไหน? 」ไหล่ของ Ai Fa ที่อยู่ข้างฉันสั่น
   「I’m sorry, but my eyes are getting bad
「ฉันขอโทษ แต่ตาของฉันแย่ ๆ
 I can’t see anything in this dim light… If you’re here, can you come over so I can look at you…?」   「Hey
ฉันไม่สามารถมองเห็นอะไรก็ได้ในแสงสลัวนี้ ... ถ้าคุณอยู่ที่นี่คุณสามารถไปเพื่อให้ฉันสามารถมองคุณ ... ? 」「 Hey
」   As Ai Fa didn’t move, I elbowed her sides
」เมื่อ Ai Fa ไม่ขยับฉันเอื้อมมือข้างๆเธอ
   Ai Fa glared at me and stood up slowly… But for some reason, she grabbed my wrist tightly
เอ๊ะฟ้ามองฉันและลุกขึ้นช้าๆ ... แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างเธอคว้าข้อมือไว้แน่น
   「Huh? Hey? Wait!!」 I yelled as I put my bowl of soup onto the ground
"ฮะ? 
   She pulled me with a strength that refused me to break her restraint, and made me kneel beside grandma Jiba together with her
เธอดึงฉันด้วยแรงที่ปฏิเสธไม่ให้ฉันข่มขู่เธอและทำให้ฉันคุกเข่าข้างยาย Jiba พร้อมกับเธอ
   Donda Wu glared at us with menacing eyes
Donda Wu วูบวาบที่เราด้วยนัยน์ตาข่มขู่
   「Jiba Wu… I’m Ai Fa of house Fa
「 Jiba Wu ... ฉันเป็นไอ Fa ของบ้าน
 This man is a member of my family, Asuta
ผู้ชายคนนี้เป็นสมาชิกคนหนึ่งในครอบครัวของฉันอัสตู
」   And of course, Grandma Jiba didn’t even look at me
」และยายยะมิได้มองมาที่ฉัน
 Her wrinkled fingers reached for Ai Fa’s face
นิ้วที่ย่นของเธอไปถึงใบหน้าของ Ai Fa
   Her rough fingers that seemed to be just skin and bones touched Ai Fa’s smooth cheeks
นิ้วมือขรุขระของเธอซึ่งดูเหมือนจะเป็นเพียงแค่ผิวและกระดูกที่แตะแก้มเรียบของ Ai Fa
   「Ah… It’s been a while… How many years has it been… Ai Fa, I wanted to see you
「อ่า ... ถึงเวลาแล้ว ... กี่ปีมาแล้ว ... Ai Fa, ฉันอยากเจอคุณ
」   Observing grandma Jiba from up close, I could see that she wasn’t dried fruit, but a proper person
」สังเกตยาย Jiba มาใกล้ ๆ ฉันเห็นว่าเธอไม่ใช่ผลไม้แห้ง แต่เป็นคนที่เหมาะสม
   Her face and fingers were filled with wrinkles, and her large nose and thin lips were carved with the chasm that marks her age
ใบหน้าและนิ้วของเธอเต็มไปด้วยริ้วรอยและจมูกขนาดใหญ่และริมฝีปากบางของเธอถูกแกะสลักด้วยช่องว่างที่ทำเครื่องหมายอายุของเธอ
 As her front teeth had all fallen off, I had a hard time understanding what she was saying
ขณะที่ฟันหน้าของเธอหลุดออกไปหมดฉันก็เข้าใจยากว่าเธอกำลังพูดอะไรอยู่
   But hidden under her drooping eyelids were blue eyes that had an unexpectedly sensibility in them
แต่ซ่อนไว้ใต้เปลือกตาหลบตาของเธอคือดวงตาสีฟ้าที่มีความรู้สึกไม่ได้คาดคิดในพวกเขา
 Her dried fruit-like face showed a face of kindness and affection
ใบหน้าของเธอแห้งเหมือนผลไม้มีหน้าของความเมตตาและความเสน่หา
   She looked really gentle
เธอดูอ่อนโยนจริงๆ
   Her expression was really warm
การแสดงออกของเธออบอุ่นจริงๆ
   This was the first time in my life that I have seen an old lady smiling so blissfully
นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของฉันที่ฉันได้เห็นหญิงชราคนหนึ่งยิ้มอย่างมีความสุข
   「Leina Wu, have a taste of these delicious food too… Ai Fa, will you please feed me…?」   「… If you wish me too, I will gladly do so
「 Leina Wu ได้ลิ้มรสอาหารแสนอร่อยเหล่านี้ด้วย ... Ai Fa คุณจะให้อาหารฉันได้ไหม ... ? 」「 ... ถ้าคุณต้องการฉันด้วยเช่นกันฉันก็ยินดีที่จะทำเช่นนั้น
」   Ai Fa took Jiba Wu’s arm gently
」 Ai Fa เอาแขนของ Jiba Wu เบา ๆ
 Leina Wu wiped the tears from her eyes and stood up
Leina Wu เช็ดน้ำตาจากดวงตาของเธอและลุกขึ้นยืน
   「What do you want to eat? The meat? Or poitan?」   「Kiba meat… This meat tastes really good…」   Ai Fa remained expressionless as she send the wooden spoon to the old lady’s mouth with slightly clumsy movements
"คุณต้องการกินอะไร? 
   「Ah, this is really good… Ai Fa, did you make this for me…?」   「No, I only watched from the sides
「อ้านี่เป็นเรื่องที่ดีจริงๆ ... ไอเอฟคุณทำแบบนี้ให้ฉันเหรอ? 」「ไม่ฉันดูจากด้านข้าง
 This is cooked by your family and Asuta over there
นี่ทำโดยครอบครัวและ Asuta ที่นั่น
」   「…Asuta…」 She narrowed her eyes to a slit and looked my way
」「 ... Asuta ... 」เธอแคบดวงตาของเธอไปที่รอยเปื้อนและมองไปที่ฉัน
   If I could face that eldest son, Jiza Wu, from so close — Maybe I could catch a glimpse of his thoughts
ถ้าฉันสามารถเผชิญหน้ากับลูกชายคนโต, Jiza Wu, จากที่ใกล้ชิด - บางทีฉันอาจจะเข้าใจความคิดของเขาได้
   The old lady narrowed her eyes, and an obvious light of joy appeared in her eyes that could barely see
หญิงชราแคบดวงตาของเธอและแสงแห่งความสุขที่เห็นได้ชัดปรากฏในสายตาของเธอที่แทบจะไม่ได้เห็น
   「Asuta of house Fa… You made these dishes…?」   「Yes
「 Asuta ของบ้าน Fa ... คุณทำอาหารเหล่านี้ ... ? 」「ใช่
 Rimee Wu asked me to cook these… In a foreign country far away, my father works as a chef
Rimee Wu ถามฉันเพื่อทำอาหารเหล่านี้ ... ในต่างประเทศที่อยู่ห่างไกลพ่อของฉันทำงานเป็นพ่อครัว
 I might just be an apprentice helping him, but I will be glad if these dishes suit your tastes
ฉันอาจเป็นเพียงแค่เด็กฝึกงานที่ช่วยเขาได้ แต่ฉันก็ดีใจถ้าจานเหล่านี้เหมาะกับรสนิยมของคุณ
」   Grandma Jiba’s hand groped about in the air
」มือยาย Jiba พร่ำเพรื่อในอากาศ
   Ai Fa looked at me calmly, and I timidly took grandma Jiba Wu’s hand
อ้าฟมองมาที่ฉันอย่างใจเย็นและฉันก็หยิบมือยาย Jiba Wu ไว้อย่างฉาบฉวย
   She held my fingers
เธอจับมือฉันไว้
 Her fingers seemed drier than dry twigs, but there was warmth within her rough fingers
นิ้วของเธอดูแห้งกว่ากิ่งแห้ง แต่มีความอบอุ่นภายในนิ้วที่ขรุขระของเธอ
   「Thank you… I already feel that living is very painful… I couldn’t walk properly nor eat tasty food… I’m now just some old bones that troubles my family… I feel sad every day, and wish that god will send my soul to the heavens right away
「ขอบคุณ ... ฉันรู้สึกอยู่แล้วว่าการมีชีวิตเจ็บปวดมาก ... ฉันไม่สามารถเดินได้อย่างถูกต้องหรือกินอาหารอร่อย ๆ ... ตอนนี้ฉันเป็นกระดูกเก่า ๆ ที่ทำให้ครอบครัวของฉันลำบาก ... ฉันรู้สึกเศร้าทุกวันและหวังว่าพระเจ้าจะส่งฉันไป 
…」   「We don’t feel troubled at all…」   Rimee Wu shouted midway when her red haired sister beside her knocked Rimee’s head, making her shut up
... 」「พวกเราไม่รู้สึกลำบากเลย ... 」 Rimee Wu ตะโกนตรงกลางเมื่อพี่สาวของเธอที่อยู่ข้างหัว Rimee ของเธอทำให้เธอหลับไป
   「I came to this forest when I was five… I was one of the one thousand people who abandoned the southern god Jaguar and offered our souls to the western god Selva
「ฉันเข้ามาในป่าแห่งนี้เมื่อฉันอายุห้าขวบ ... ฉันเป็นหนึ่งในพันคนที่ละทิ้งเสือจากัวร์ทางใต้และมอบวิญญาณของเราให้กับพระเจ้าตะวันตก Selva
」   「— Yes
」「 - ใช่
」   「But I couldn’t bring myself to like Forest’s Edge… The southern forest had a wealth of resources
」「 แต่ฉันไม่สามารถพาตัวเองไปเหมือน Forest Edge ... ป่าทางใต้มีแหล่งทรัพยากรมากมาย
 Although there were animals like large apes and poisonous snake that would attack humans, we could pick fruits any time we want… We would dig up insects burrowing in the ground, and grill colourful lizards before eating them… The people from the city mocked us as savages, but I was really happy back then…」   Grandma Jiba wasn’t looking at me or Ai Fa
แม้ว่าจะมีสัตว์หลายชนิดเช่นลิงขนาดใหญ่และงูพิษที่สามารถโจมตีมนุษย์ได้เราก็สามารถเลือกผลไม้ได้ตลอดเวลาที่เราต้องการ ... เราจะขุดหาแมลงในดินและย่างตะกร้าก่อนกินอาหารเหล่านี้ ... คนจากเมืองเยาะเย้ยเราว่า 
   She was looking into empty space, her clear eyes were filled with tears
เธอกำลังมองเข้าไปในช่องว่างตาที่ชัดเจนของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา
   「But soldiers burned our tribe’s forest… We fled to the west, and moved into the forest here
「 แต่ทหารเผาป่าเผ่าของเรา ... เราหนีไปทางทิศตะวันตกและย้ายเข้าไปในป่าที่นี่
 The people from the western city ordered us to hunt kiba, and prohibited us from touching the forest’s resources… Even so, everyone was happy in the beginning
คนจากเมืองทางตะวันตกสั่งให้เราล่าคาบาและห้ามไม่ให้เราสัมผัสแหล่งทรัพยากรของป่า ... แม้กระนั้นก็ตามทุกคนก็มีความสุขในตอนแรก
 We didn’t need to eat lizard meat any more
เราไม่จำเป็นต้องกินเนื้อจิ้งจกอีกต่อไป
 Or pick rotten fruits or fungi
หรือเลือกผลไม้เน่าเสียหรือเชื้อรา
 We could eat all the kiba meat we wanted and taste the crops planted by others…」   「Yes…」   Maybe I didn’t need to answer in the first place
เราสามารถกินเนื้อที่คิบะทั้งหมดที่เราต้องการและลิ้มรสพืชที่ปลูกโดยคนอื่นได้ ... 」「ใช่ ... 」บางทีฉันไม่จำเป็นต้องตอบในตอนแรก
   The scenes from the past was probably flashing across the old lady’s eyes
ภาพจากอดีตอาจจะกระพริบตาของหญิงชราคนนั้น
   「But Forest’s Edge was a terrifying place… In the first year, a hundred men was killed by the kiba
「 แต่ Forest's Edge เป็นสถานที่ที่น่ากลัว ... ในปีแรกร้อยคนถูกฆ่าโดยคิบะ
 Another year passed, and another hundred men fell
อีกหนึ่งปีที่ผ่านมาและอีกร้อยคนตก
 As the men fell, the same number of women and children died from hunger with them
ขณะที่ผู้ชายลดลงจำนวนผู้หญิงและเด็กหญิงคนเดียวกันก็เสียชีวิตจากความหิวโหยกับพวกเขา
 In the first years, we lost more than half of the one thousand people we had
ในปีแรกเราสูญเสียมากกว่าครึ่งหนึ่งของหนึ่งพันคนที่เรามี
」   「I see
"   "ฉันเห็น
」   「The Gazze House fell
บ้าน Gazze ลดลง
 Then the Lima House fell
แล้วลิมาเฮ้าส์ก็ลดลง
 The Tsun clan and Wu clan leads our people after that, and we established our current lives now… We hunt kiba, eat their meat, sell their horns and tusks to buy crops
ตระกูล Tsun และ Wu clan นำพาคนของเราหลังจากนั้นและเราได้สร้างชีวิตปัจจุบันของเราแล้ว ... เราล่า Kiba กินเนื้อสัตว์ขายแตรและงาเพื่อซื้อพืชผล
 And so, we learned how to survive in Forest’s Edge… However, I always wanted to return to the forest where I was born
ดังนั้นเราจึงได้เรียนรู้วิธีการที่จะอยู่รอดใน Forest's Edge อย่างไรก็ตามฉันอยากจะกลับไปที่ป่าที่ฉันเกิดมา
」   When I realized it, everyone had finished their meal and was listening to the grand elder’s speech quietly
」เมื่อฉันรู้แล้วทุกคนก็กินอาหารเสร็จแล้วก็ฟังคำพูดของพี่ใหญ่อย่างเงียบ ๆ
   「But our forest was burned and those who knew that forest had all passed on, only I was left… I feel lonely and sad, even though I have so many family with me, my heart still longs for that forest, not Forest’s Edge… Kiba meat don’t taste good at all, and neither were the crops
「 แต่ป่าของเราถูกไฟไหม้และบรรดาผู้ที่รู้ว่าป่าแห่งนี้ผ่านพ้นไปเหลือแค่ฉันเท่านั้น ... ฉันรู้สึกเหงาและเศร้าแม้ว่าฉันจะมีครอบครัวอยู่กับฉันมากมาย แต่หัวใจของฉันก็ยังต้องการที่จะทำป่านั้นไม่ใช่ Forest's Edge ... 
 As I thought about all this, my teeth fell one by one, and I couldn’t eat kiba meat any more
ขณะที่ฉันคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ทั้งหมดฟันของฉันล้มทีละตัวและฉันไม่สามารถกินเนื้อคิบาได้อีก
 I realized I angered the god of the west… But I can finally be reunited with everyone… I harboured such thoughts in my heart… and keep wishing to return to the forest in the south…」   Her rough fingers that was full of cracks held my fingers with unexpected strength
ฉันตระหนักว่าฉันโกรธเทพเจ้าแห่งตะวันตก ... แต่ในที่สุดฉันก็สามารถรวมตัวกับทุกคนได้ ... ฉันเก็บความคิดไว้ในใจ ... และอยากกลับไปที่ป่าทางใต้ ... 」นิ้วมือขรุขระของเธอเต็มไปด้วยรอยแตก 
   And suddenly, her clear blue eyes stared at me once again
ทันใดนั้นดวงตาสีฟ้าใสของเธอก็จ้องมองฉันอีกครั้ง
   「I kept reminiscing my dead family and the forest that was gone
「ฉันยังคงระลึกถึงครอบครัวที่ตายแล้วและป่าที่หายไป
 But now, I can finally think of my living family and this Forest’s Edge
แต่ตอนนี้ฉันก็สามารถคิดถึงครอบครัวที่มีชีวิตและ Forest's Edge นี้ได้
 I can finally give my soul to the god of the west, Selva; not the god of the south Jaguar
ในที่สุดฉันก็สามารถทำให้จิตวิญญาณของฉันกับพระเจ้าทางทิศตะวันตก Selva; 
 I made up my mind to dine on kiba with my living family and live on… I have to live on… I can finally think of something that is so natural
ฉันตั้งใจที่จะทานข้าวกับคิมกับครอบครัวที่มีชีวิตและใช้ชีวิตอยู่ ... ฉันต้องมีชีวิตอยู่ ... ในที่สุดฉันก็สามารถคิดถึงสิ่งที่เป็นธรรมชาติได้
…」   「
... 」「
 You must be depressed because you couldn’t eat tasty food when your teeth fell off earlier
คุณต้องหดหู่เพราะคุณไม่สามารถกินอาหารอร่อยเมื่อฟันของคุณลดลงก่อนหน้านี้
」   Ai Fa looked tensed when she heard my casual reply
」เอียฟ้าดูเหนื่อยเมื่อเธอได้ยินคำตอบที่ไม่เป็นทางการของฉัน
   This couldn’t be helped, I was just an apprentice chef, I didn’t know how to hold a elegant conversation with the grand elder of Forest’s Edge that lived through hardships for 85 years
ไม่สามารถช่วยได้ฉันเป็นแค่พ่อครัวฝึกหัดเท่านั้นเองฉันไม่รู้ว่าจะพูดคุยกับผู้อาวุโสคนหนึ่งของ Forest's Edge ที่ต้องเผชิญกับความลำบากเป็นเวลา 85 ปี
   「Before you became depressed, you must have cherished the people around you a lot
ก่อนที่คุณจะหดหู่ใจคุณต้องห่วงใยประชาชนรอบตัวคุณเป็นอย่างมาก
 If not, Ai Fa and Rimee Wu wouldn’t have worked so hard to help you and make you remember the joy of living
ถ้าหากไม่ใช่ Ai Fa และ Rimee Wu คงไม่ได้ตั้งใจทำงานหนักเพื่อช่วยให้คุณและทำให้คุณจำความสุขในการใช้ชีวิตได้
 Because they harboured such thoughts, I also wanted to contribute what meagre abilities I have to help you
เพราะพวกเขาเก็บงำความคิดเช่นนี้ผมอยากจะมีส่วนร่วมในสิ่งที่ฉันขาดไม่ได้ที่จะช่วยได้
」   Grandma Jiba turned towards Ai Fa quietly
」ยาย Jiba หันไปทาง Ai Fa เงียบ ๆ
   Ai Fa bit her lips gently and stared back at grandma Jiba as if she was angry
เออิเอะริมฝีปากเบา ๆ และจ้องมองที่ยาย Jiba ราวกับว่าเธอโกรธ
   「If you want to offer thanks, please thank them
「ถ้าคุณต้องการขอบคุณคุณกรุณาขอบคุณพวกเขา
 I’m already satisfied after you said that my dishes were delicious
ฉันพอใจแล้วหลังจากที่คุณบอกว่าอาหารอร่อย
」   「It’s delicious… very delicious… I hated kiba meat the most, and think that poitan isn’t food that people should eat
」「มันอร่อยมาก ... แสนอร่อย ... ฉันเกลียดเนื้อคิบามากที่สุดและคิดว่าคนที่ไม่ใส่อาหารนั้นไม่ใช่อาหารที่คนเราควรกิน
 But I found the appetite to continue eating… To continue living in this forest…」   Grandma Jiba smiled quietly, then muttered:   「Ai Fa, take my necklace off for me
แต่ฉันพบความหิวกระหายที่จะทานต่อ ... เพื่อที่จะอยู่ต่อไปในป่าแห่งนี้ ... 」ยาย Jiba ยิ้มอย่างเงียบ ๆ แล้วก็พูดพึมพำ: 「 Ai Fa เอาสร้อยคอออกจากฉัน
」   Ai Fa still looked angry as she took off the necklace as requested, and placed it in the old lady’s small hands
」เอไอยังคงโกรธเมื่อถอดสร้อยออกตามที่ต้องการและวางไว้ในมือเล็ก ๆ ของสุภาพสตรี
   Grandma Jiba took out the kiba tusks and horns with her trembling twig-like hands
ยาย Jiba หยิบแรดและแตรของกิบะมาด้วยมือที่สั่นสะเทือนเหมือนกิ่งก้านของเธอ
   「Jiba Wu of the Wu clan wish to gift blessings to Ai Fa from Fa house and her family Asuta… Please accept this
「 Jiba Wu ของตระกูล Wu ต้องการของขวัญพรให้กับ Ai Fa จาก Fa House และครอบครัว Asuta ของเธอ ... โปรดยอมรับเรื่องนี้
」   Out of the three tusks and horns on the necklace, she took out one each for Ai Fa and me
」ออกจากสามงาและแตรบนสร้อยคอเธอหยิบหนึ่งใบสำหรับไอเอฟและฉัน
   「Hey, grand elder, this—」   With her back facing Donda Wu who was shouting, grandma Jiba smiled brilliantly
「เดี๋ยวนี้พี่แกรนด์นี่」หันหลังให้เธอหันหน้าไปทาง Donda Wu ผู้ตะโกนยาย Jiba ยิ้มเก่ง
   「The tusks and horns of the Kiba holds the fate of the denizens of Forest’s Edge… I am indebted to the two of you, and I hope that this tusk and horn will become a part of your flesh, your blood and your life… Jiba Wu of clan Wu bless your souls
งาและแตรของ Kiba ถือชะตากรรมของชนเผ่า Forest Edge ... ข้าเป็นหนี้บุญคุณทั้งสองคนและหวังว่างูและแตรนี้จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อหนังเลือดและชีวิตของคุณ ... Jiba 
」   This was the first time in this different world — that I received a tangible reward for my work
」นี่เป็นครั้งแรกในโลกที่แตกต่างนี้ - ฉันได้รับรางวัลที่เป็นรูปธรรมสำหรับการทำงานของฉัน
   Intermission: Wu Clan’s Youngest Daughter   On the 25th day of the yellow month, Rimee Wu encountered that foreigner for the first time
ช่วงพัก: ลูกสาวคนสุดท้องของ Wu Clan ในวันที่ 25 ของเดือนสีเหลือง Rimee Wu พบกับชาวต่างชาติเป็นครั้งแรก
   That morning, Rimee Wu completed her chores at the water source, then ran on the flat yellow path towards the Fa house
เช้าวันนั้น Rimee Wu ได้ทำงานที่แหล่งน้ำให้หมดแล้ววิ่งไปตามเส้นทางสีเหลืองแบนไปยังบ้าน Fa
 It was rare for her to not have any chores before the sun reached the middle of the sky, so she got permission from her mother to go out, and charged out of the Wu clan village
ไม่ค่อยมีงานทำก่อนที่ดวงอาทิตย์จะมาถึงกลางท้องฟ้าเธอจึงได้รับอนุญาตจากแม่ของเธอให้ออกไปและถูกไล่ออกจากหมู่บ้าน Wu clan
   As Ai Fa had to complete the chores at her place alone, she was much busier than Rimee Wu
ในขณะที่ Ai Fa ต้องทำงานที่บ้านให้สิ้นซากเธอก็ยุ่งมากกว่า Rimee Wu
 Ever since Ai Fa’s father Gill Fa passed away two years ago, it was hard for Rimee Wu to meet her
นับตั้งแต่พ่อของ Gill Fa Fa Fa ที่ล่วงลับไปเมื่อสองปีที่แล้วก็ยากที่ Rimee Wu จะได้พบเธอ
   When was the last time she met Ai Fa?   Maybe it had been about ten days
เมื่อไหร่ที่เธอได้พบกับ Ai Fa? 
   Just the thought of seeing Ai Fa after such a long time brought a smile naturally to Rimee Wu’s face
เพียงแค่คิดว่าการได้เห็น Ai Fa หลังจากนั้นเป็นเวลานานทำให้ใบหน้าของ Rimee Wu ยิ้มอย่างเป็นธรรมชาติ
   However — the Fa House was empty
อย่างไรก็ตาม - Fa House ว่างเปล่า
   Was she washing up for last night’s dinner at the water source? Rimee Wu made a trip to the water source, but Ai Fa wasn’t there
เธอลุกขึ้นรับประทานอาหารค่ำคืนที่ผ่านมาที่แหล่งน้ำ? 
   Did the Tsun clan abducted her? — Rimee Wu felt a strong sense of uneasiness, and went to the house closest to Ai Fa’s place to knock
ตระกูล Tsun ได้ลักพาตัวเธอหรือไม่? 
 She remember that this was the Fou house
เธอจำได้ว่านี่คือบ้าน Fou
   「Excuse me! I’m Rimee Wu from the Wu clan! Is anyone home?」   Someone pulled open the door slowly, and a skinny woman who didn’t look well poked her head out
"ขอโทษ! 
   「What’s the matter? Why is someone from the Wu clan here at the Fou house…?」   「Sorry! I’m looking for Ai Fa, do you know where had she gone off to?」   Rimee Wu had met this woman a few times
"เกิดอะไรขึ้น? 
   But now, her figure was frailer than what Rimee Wu remembered, and her eyes had turned so sad
แต่ตอนนี้เธอดูอ่อนแอกว่าที่ Rimee Wu จำได้และดวงตาของเธอเปลี่ยนไปเศร้ามาก
   Rimee Wu remember that she was always carrying a baby the previous time they met
Rimee Wu จำไว้ว่าเธอมักจะถือครองทารกไว้เมื่อก่อน
   The Wu clan also have a baby named Kota, but the baby in this lady’s arms was smaller than Kota
ตระกูลอู๋ยังมีลูกชื่อว่าโกตา แต่ทารกในอ้อมแขนของผู้หญิงคนนี้มีขนาดเล็กกว่าโคตะ
   That baby was too little… anyone who see the baby would worry, wondering if the baby would be able to grow up properly
เด็กน้อยคนนั้น ... ใครก็ตามที่เห็นลูกน้อยก็คงจะกังวลใจและสงสัยว่าทารกจะสามารถเติบโตได้อย่างถูกต้องหรือไม่
   「Ai Fa, huh… Ai Fa went into the forest early in the morning…」   The woman who was really skinny answered in a weak voice
「 Ai Fa, huh ... Ai Fa เดินเข้าไปในป่าในตอนเช้า ... 」ผู้หญิงที่เป็นคนผอมจริงๆก็ตอบด้วยเสียงอ่อน
   「Forest? She went in so early?」   「Yes… She brought that foreigner no one knew with her…」   「Foreigner…?」   Rimee Wu didn’t know what that means
「ป่า? 
   She could see countless foreigners by going to the post station town, but they wouldn’t take a single step into Forest’s Edge
เธอสามารถมองเห็นชาวต่างชาติที่นับไม่ถ้วนโดยไปที่สถานีโพสต์สเตชั่น แต่พวกเขาจะไม่เข้าขั้นตอนเดียวใน Forest's Edge
 The people there were afraid of the kiba and Forest Edge’s denizens who hunt kiba, as if they were monsters
คนที่นั่นกลัวว่า Kiba และพลเมืองของ Forest Edge ที่กำลังไล่ตาม Kiba ราวกับว่ามันเป็นมอนสเตอร์
   「What do you mean by foreigner? What is Ai Fa doing with someone like that?」   「I don’t know either… Ai Fa and that foreigner were walking in the Forest’s Edge settlement last evening too…」   「… Hmm?」   Rimee Wu was confused, but it was better to ask Ai Fa directly
「คุณหมายถึงอะไรโดยชาวต่างชาติ? 
 So she bowed and thank that woman
ดังนั้นเธอจึงคำนับและขอบคุณผู้หญิงคนนั้น
   「Thank yo! I will wait for Ai Fa to come back at the Fa house!」   「Ah… Sorry… Is Ai Fa still refusing to marry into the Wu clan
"ขอบคุณ! 
?」   「Huh? Yes… what about it?」   「In that case… You are a part of the Wu clan, so it’s better for you to not get involved with her, right…?」   A glimmer of life appeared within the woman’s lifeless eyes
」」 Huh? 
   「The eldest son of the Tsun clan was loitering around the Fa house… If the Tsun clan and Wu clan clashes, it will lead to the destruction of Forest’s Edge…」   「This has nothing to do with me or Ai Fa!」   Rimee Wu yelled, and that woman showed a frightened expression and shirked away
「ลูกชายคนโตของตระกูล Tsun กำลังเดินไปรอบ ๆ บ้านฟ้า ... ถ้ากลุ่ม Tsun และ Wu Clan ปะทะกันจะทำให้ Forest's Edge พัง ... 」「เรื่องนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉันหรือ Ai Fa! 」 Rimee Wu 
   This woman was fearful of the two most powerful clans in Forest’s Edge
ผู้หญิงคนนี้กลัวทั้งสองตระกูลที่มีอำนาจมากที่สุดใน Forest's Edge
   So she didn’t want anything to do with Ai Fa who was on bad terms with both the Tsun and Wu clans
ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องการทำอะไรกับ Ai Fa ซึ่งเป็นคนที่ไม่เหมาะสมกับทั้งตระกูล Tsun และ Wu
   And that was why Ai Fa was ostracized
และนั่นคือเหตุผลที่ Ai Fa ถูกเมินเฉย
   Rimee Wu felt a little sad
Rimee Wu รู้สึกเสียใจเล็กน้อย
 She nodded at the woman and said 「Good bye」
เธอพยักหน้าผู้หญิงคนนั้นและพูดว่า「ลาก่อน」
   But that woman spoke again:   「Please wait… I couldn’t help being a busybody, but not just Ai Fa, the Wu clan shouldn’t get involved with that foreigner either… You should check with your clan head properly first
แต่ผู้หญิงคนนั้นพูดอีกครั้ง: 「กรุณารอ ... ฉันไม่สามารถเป็นคนยุ่งได้ แต่ไม่ใช่แค่ Ai Fa ครอบครัวของ Wu ไม่ควรเกี่ยวข้องกับคนต่างชาติคนนั้นด้วย ... คุณควรตรวจสอบกับหัวหน้าตระกูลของคุณอย่างถูกต้องก่อน
」   The image of her father Donda Wu, the Wu clan head appeared in Rimee Wu’s mind
」ภาพของพ่อ Donda Wu หัวของตระกูลวูปรากฏตัวในใจของ Rimee Wu
   Donda Wu did mention quite often to 「not get involved with foreigners」
Donda Wu ได้พูดถึงค่อนข้างบ่อยเพื่อ「ไม่ได้มีส่วนร่วมกับชาวต่างชาติ」
 Rimee Wu basically wouldn’t leave Forest’s Edge, so she had no chance to meet foreigners
Rimee Wu โดยทั่วไปไม่ยอมออกจาก Forest's Edge ดังนั้นเธอจึงไม่มีโอกาสพบปะกับชาวต่างชาติ
 Hence, she didn’t know how serious the taboo was
ดังนั้นเธอไม่ทราบว่าข้อห้ามเป็นอย่างร้ายแรงได้อย่างไร
   If Rimee Wu made the wrong judgement, her family might forbid her from interacting with Ai Fa
ถ้า Rimee Wu ตัดสินผิดครอบครัวของเธออาจห้ามไม่ให้เธอโต้ตอบกับ Ai Fa
   She didn’t want that to happen
เธอไม่ต้องการให้เกิดขึ้น
   … I just want to get along with Ai Fa…   And now, even Ai Fa wants to break off relations with Rimee Wu
... ฉันแค่อยากจะไปกับ Ai Fa ... และตอนนี้แม้ Ai Fa ต้องการจะตัดสัมพันธ์กับ Rimee Wu
   Her reasons were the same as what that woman said earlier
เหตุผลของเธอก็เหมือนกับผู้หญิงพูดก่อนหน้านี้
   Ai Fa was on terrible terms with the Tsun clan, so the Wu clan shouldn’t have any relations with her
Ai Fa อยู่ในตระกูล Tsun ดังนั้นครอบครัว Wu จึงไม่ควรมีความสัมพันธ์กับเธอ
   And Ai Fa even refused to marry into the Wu clan
และไอเอฟก็ปฏิเสธที่จะแต่งงานกับตระกูลวู
   They weren’t on hostile terms, but Rimee’s father couldn’t care less about Ai Fa after this incident
แต่พ่อของ Rimee ไม่สามารถดูแลเรื่อง Ai Fa หลังจากเหตุการณ์นี้ได้
   Ai Fa marrying into the Wu clan — it felt really unreal to Rimee back then, so she didn’t think it matters much when Ai Fa turned down the proposal
Ai Fa แต่งงานกับตระกูล Wu - รู้สึกแปลก ๆ กับ Rimee จริงๆดังนั้นเธอจึงไม่คิดว่าเรื่องนี้สำคัญมากเมื่อ Ai Fa ปฏิเสธข้อเสนอ
 But now, no one wish to see Rimee Wu continuing to get along with Ai Fa, which troubles her a lot
แต่ตอนนี้ไม่มีใครอยากเห็น Rimee Wu ต่อเนื่องไปกับ Ai Fa ซึ่งทำให้เธอลำบากมาก
   「Ah…」   The woman from the Fou house gasped softly
「อ้า ... 」ผู้หญิงที่อยู่ในบ้านฟลูก็อ้าปากค้างเบา ๆ
   Ai Fa and an unfamiliar foreigner was walking along the path before their eyes
ไอเอฟและชาวต่างชาติที่ไม่ค่อยคุ้นเคยกำลังเดินไปตามเส้นทางก่อนที่ตาของพวกเขา
   On their shoulder was a krilee stick, and a large kiba was hanging on it
บนไหล่ของพวกเขาคือกลิลี่ก้านและมีไหล่ขนาดใหญ่ติดอยู่
   She hunted a kiba so early in the morning, Rimee Wu was in awe, and concentrated on observing that foreigner
เธอตามล่าคิบะตั้งแต่เช้าตรู่ Rimee Wu รู้สึกกลัวและจดจ่ออยู่กับการสังเกตการณ์ชาวต่างชาติ
   Foreigner — He was indeed one through and through
ชาวต่างชาติ - เขาเป็นคนที่ผ่านไปมาตลอด
   He had black hair and eyes, and compared to western people, his skin was yellowish ivory
เขามีผมสีดำและตาและเมื่อเทียบกับคนตะวันตกผิวของเขาเป็นสีงาช้างสีเหลือง
   He looked young, and should be around Ai Fa’s age
เขาดูอ่อนเยาว์และควรอยู่ในช่วงอายุของ Ai Fa
   His clothes was strange
เสื้อผ้าของเขาแปลก ๆ
 Both his clothes and shoes were white, with only the skin on his face and hand exposed
ทั้งเสื้อผ้าและรองเท้าสีขาวมีเพียงผิวบนใบหน้าและมือของเขาสัมผัส
 He also wrapped a white piece of cloth around his head
เขายังห่อผ้าสีขาวไว้รอบศีรษะ
   How should I say this… He looks really weak
ฉันควรจะพูดแบบนี้อย่างไร ... เขาดูอ่อนแอจริงๆ
   Even though the two of them was carrying the kiba, that foreigner looked out of breath and had unsteady footsteps, as if he would fall with just a slight poke
แม้ว่าทั้งสองคนนั้นกำลังถือ kiba อยู่คนต่างชาติก็มองออกไปจากลมหายใจและมีรอยเท้าที่ไม่มั่นคงราวกับว่าเขาจะล้มตัวลงเล็กน้อย
   But  — That foreigner seemed to be in high spirits
แต่ - คนต่างชาติคนนั้นดูเหมือนจะมีอารมณ์ขันสูง
   His face lacked any distinct features and was as pale as the people in the city
ใบหน้าของเขาขาดคุณสมบัติที่แตกต่างและไม่ซีดเหมือนคนในเมือง
 But his black eyes were strong and shining
แต่ตาสีดำของเขาแข็งแรงและส่องแสง
   Only his eyes were different from the people in the city
ตาของเขาแตกต่างจากคนในเมืองเท่านั้น
   That might be so, but he didn’t look like someone from Forest’s Edge either
นั่นอาจจะเป็นเช่นนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มีลักษณะเหมือนใครบางคนจาก Forest's Edge ด้วย
   The foreigner was different from any person she had seen, and had a strange aura about him
ชาวต่างชาติต่างจากคนที่เธอเคยเห็นและมีกลิ่นแปลก ๆ เกี่ยวกับตัวเขา
   Never mind… He doesn't seem to be a bad guy
ไม่เป็นไร ... เขาดูเหมือนจะไม่เป็นคนเลว
   But he was still a person from the city
แต่เขายังคงเป็นคนจากเมือง
   Forest’s Edge denizen and the people of Rock city didn’t get along
ชายป่าแห่งนี้ไม่ได้อยู่ร่วมกัน
   Why was such a person acting together with Ai Fa? Rimee couldn’t understand
ทำไมคนที่แสดงร่วมกับ Ai Fa? 
   Ai Fa and the foreigner didn’t notice Rimee and company, and disappeared from their sights
Ai Fa และชาวต่างชาติไม่ได้สังเกตเห็น Rimee และ บริษัท และหายตัวไปจากสถานที่ท่องเที่ยวของพวกเขา
   「Did you see that? There had never been a foreigner in Forest’s Edge before, this might be an ominous sign…」   「In that case, I have to help Ai Fa!」   Rimee Wu crossed her arms and lowered her head in deep thought
「คุณเห็นหรือไม่? 
 But no matter how she thought, she couldn’t find an answer
แต่ไม่ว่าเธอจะคิดอย่างไรเธอก็หาคำตอบไม่ได้
   She was just eight and her capabilities were limited
เธออายุเพียง 8 ขวบและความสามารถของเธอมี จำกัด
 She didn’t even know what she could say or do to help
เธอไม่ได้รู้ว่าเธอจะพูดหรือทำอะไรได้บ้างเพื่อช่วย
 She needed to find out about taboos related to foreigners after all
เธอต้องการทราบเรื่องข้อห้ามเกี่ยวกับชาวต่างชาติ
   Although she made the trip here, she had to return home without even speaking with Ai Fa, which felt like a pity to Rimee Wu
แม้ว่าเธอจะเดินทางไปที่นี่เธอก็ต้องกลับบ้านโดยไม่ได้พูดกับ Ai Fa ซึ่งรู้สึกเสียใจกับ Rimee Wu
 But she couldn’t find any other way even if she stayed
แต่เธอไม่สามารถหาทางอื่นได้แม้ว่าเธอจะอยู่
   The woman from house Fou showed a worried expression, and returned the way she came when Rimee Wu bade her farewell
ผู้หญิงคนนั้นจากบ้าน Fou แสดงความกังวลใจและกลับมาในแบบที่เธอมาเมื่อ Rimee Wu อำลาเธอ
 「Hmm? Rimee, where did you run off to?」   When Rimee Wu returned to the Wu clan village, her third brother Ludo was loitering lazily in the plaza
「อืม? 
   Even though the men didn’t have any work before noon, Ludo Wu always got up early
แม้ว่าชายเหล่านั้นไม่ได้ทำงานกันมาก่อนเที่ยง Ludo Wu ก็ตื่น แต่เช้า
   Rimee Wu ran all the way back from Fa house, and she grabbed her brother’s arm with ragged breath
Rimee Wu วิ่งจากบ้าน Fa และเธอคว้าแขนของพี่ชายด้วยลมหายใจที่หยาบกร้าน
   「I want to ask you! I think a foreigner is staying in the Fa house! What should I do?」   「… Ah? What are you saying?」   Rimee Wu didn’t know how to explain either
"ฉันอยากจะถามคุณ! 
   But she told everything she saw this morning and everything she heard to Ludo Wu
แต่เธอบอกทุกอย่างที่เธอเห็นเมื่อเช้านี้และทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอได้ยินไปยัง Ludo Wu
   「I don’t really know either, but why is that woman Ai Fa getting involved with a foreigner… By the way, you haven’t broken ties with that woman yet?」   「Of course! Ai Fa and I will be friends forever!」   「Right
「ฉันไม่รู้เหมือนกัน แต่ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงได้เกี่ยวข้องกับชาวต่างชาติ ... โดยทางคุณยังไม่เคยขาดความผูกพันกับผู้หญิงคนนั้นหรอก」「แน่นอน! 
 Whatever
อะไรก็ตาม
 Anyway, if you want to solve the problem about that foreigner, you have to tell father about this
อย่างไรก็ตามถ้าคุณต้องการแก้ปัญหาเกี่ยวกับชาวต่างชาติคุณต้องบอกพ่อเกี่ยวกับเรื่องนี้
 If Rock city is related to that man, it would violate a serious taboo
หากเมืองร็อคเกี่ยวข้องกับชายคนนั้นก็จะเป็นการละเมิดข้อห้ามที่ร้ายแรง
」   「… Ai Fa has to obey that weak man because of that?」   Rimee Wu looked up at Ludo Wu with a desperate face
」「 ... Ai Fa ต้องเชื่อฟังคนที่อ่อนแอด้วยเหตุนี้」 Rimee Wu เงยหน้าขึ้นมอง Ludo Wu ด้วยใบหน้าที่หมดหวัง
 Ludo then scratched his yellowish hair and said: 「What nonsense are you saying?」   「That woman is very self centered, and didn’t even want to care about our father and the Tsun clan
ลูโดก็เกาผมสีเหลืองของเขาแล้วก็พูดว่า: คุณพูดเรื่องไร้สาระอะไร? ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่มุ่งเน้นตัวเองมากและไม่ต้องการที่จะดูแลพ่อของเราและตระกูลซึน
 It’s impossible for her to listen to the people from the city
เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะฟังคนจากเมือง
 She probably grabbed someone from the city to work for her…? That didn’t make sense either
เธออาจจับคนจากเมืองไปทำงานให้เธอ ... ? 
」   「That’s true
」「ที่จริง
 What is Ai Fa doing with a man from the city? I have been wondering about this since just now, but I couldn’t find the reason
Ai Fa ทำอะไรกับชายคนหนึ่งจากเมือง? 
」   「Hmmp… but she can only rely on the people from the city now, right? She made enemies with both the Wu and Tsun clan, and the other people all fear her and kept their distance
」「 Hmmp ... แต่เธอสามารถพึ่งพาผู้คนจากเมืองได้ใช่มั้ย? 
」   「The Wu clan is not Ai Fa’s enemy!」   Even though Rimee Wu was shouting angrily, her mean brother just shrugged and ignored her
」「ตระกูลวูไม่ใช่ศัตรูของ Ai Fa! 」ถึงแม้ว่า Rimee Wu กำลังตะโกนอย่างโกรธพี่ชายของเธอก็ยักไหล่และละเลยเธอ
   「Even if she isn’t our enemy, she still refused to marry into our clan
「แม้ว่าเธอจะไม่ใช่ศัตรูของเรา แต่เธอก็ยังปฏิเสธที่จะแต่งงานกับครอบครัวของเรา
 We can’t have any relations with her now
ตอนนี้เราไม่มีความสัมพันธ์กับเธอ
 No matter how much you scream, we won’t go rescue an outsider
ไม่ว่าคุณจะกรีดร้องเท่าไหร่เราก็จะไม่ไปช่วยเหลือคนนอก
」   「I don’t want to talk to you anymore! Ludo is a brat! Dummy!」   Rimee Wu stamp her foot angrily and ran into the house
」「ฉันไม่ต้องการคุยกับคุณอีกต่อไป! 
   「You are the brat!」 Rimee Wu heard her brother yelling behind her and pulled open the door
「คุณเป็นคนบ้า! 」 Rimee Wu ได้ยินว่าพี่ชายของเธอตะโกนใส่เธอและดึงประตูออก
   She didn’t see her father
เธอไม่ได้เห็นพ่อของเธอ
   He was probably still sleeping
เขาอาจจะยังนอนอยู่
 In the room was her eldest brother Jiza Wu and his wife Sati Lei Wu
ในห้องเป็นพี่ชายคนโตของเธอ Jiza Wu และภรรยาของเขา Sati Lei Wu
 They were chatting softly with their son Kota Wu sleeping between them
พวกเขาคุยกันอย่างนุ่มนวลกับลูกชายของพวกเขาที่กำลังนอนหลับอยู่ระหว่างพวกเขา Kota Wu
   「Ara, what’s the matter Rimee?」   Sati Lei Wu shooked the cradle made from woven grass and smi
「 Ara, อะไรที่ Rimee? 」 Sati Lei Wu ส่ายอู่ทำจากหญ้าทอและ smi