Chapter 5 Part 1   And so, we decided to head to the Wu clan’s main house
บทที่ 5 ตอนที่ 1 ดังนั้นเราจึงตัดสินใจไปที่บ้านหลักของ Wu clan
   I was happy about reaching a conclusion, but this also created some problems
ฉันมีความสุขกับการได้ข้อสรุป แต่สิ่งนี้ก็สร้างปัญหาขึ้นด้วย
 The next morning, Rimee Wu appeared before us as promised which made me realize the problems
เช้าวันรุ่งขึ้น Rimee Wu ปรากฏตัวต่อหน้าเราตามที่สัญญาซึ่งทำให้ฉันตระหนักถึงปัญหา
   After completing our work at the water source, Rimee Wu came over when I was at home maintaining my blade
หลังจากเสร็จสิ้นการทำงานของเราที่แหล่งน้ำ Rimee Wu มามากกว่าเมื่อฉันอยู่ที่บ้านรักษาใบมีดของฉัน
 When I told her about agreeing to help, she shouted 「Thank you!」
เมื่อฉันบอกเธอเกี่ยวกับการตกลงที่จะช่วยเธอตะโกน「ขอบคุณ! 」
 Her smiling face made other people around her blissful too
ใบหน้ายิ้มของเธอทำให้คนอื่น ๆ รอบ ๆ ตัวเธอมีความสุขด้วย
   She then told me:   「In that case, come over to my place before sunset! I will prepare the ingredients
จากนั้นเธอก็บอกกับฉันว่า: ในกรณีนี้ให้มาหาฉันก่อนที่พระอาทิตย์ตกดิน! 
」   I tilted my head confusedly
」ฉันเอียงศีรษะของฉันสับสน
   「What ingredients are you talking about? I plan to cook in this house, then deliver the finished product to your place
「คุณกำลังพูดถึงส่วนผสมอะไร? 
」   「You can’t do that! The food you cooked here can only be eaten here!」   I didn’t really get it, and after further questioning, I realized this was a rule in Forest’s Edge
」」คุณไม่สามารถทำอย่างนั้นได้! 
   The actual explanation was:   『The one cooking and the ones eating must enjoy the same meal in the same place
คำอธิบายที่เกิดขึ้นจริงคือ: 「คนทำอาหารและคนที่กินอาหารต้องทานอาหารเดียวกันในที่เดียวกัน
』   Simply put, this was an order to prevent others from making food harmful to the body
」เพียงแค่ใส่คำสั่งนี้เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้อื่นทำอาหารเป็นอันตรายต่อร่างกาย
   「I don’t really get it, but I just need to cook the meal at your place, and dine at the same place as Grandma Jiba Wu right?」   Heading to an unfamiliar place to cook was a little pressuring, but I wouldn’t back down because of such trivial matters
「ฉันไม่ได้จริงๆหรอก แต่ฉันแค่ต้องปรุงอาหารในสถานที่ของคุณและรับประทานอาหารที่เดียวกับที่คุณยาย Jiba Wu ใช่มั้ย? 」ไปที่สถานที่ที่ไม่คุ้นเคยในการปรุงอาหารเป็นเพียงเล็กน้อยกดดัน แต่ฉันก็ไม่อยากทำอาหาร 
   However, the real problem came right after that
อย่างไรก็ตามปัญหาที่แท้จริงเกิดขึ้นหลังจากนั้น
   「Yes, but you won’t just be cooking Grandma Jiba’s share
「ใช่ แต่คุณจะไม่ได้เป็นเพียงแค่การปรุงอาหารหุ้นของยายยาบิน
 My family is large and it will be tough, but I will work hard together with you
ครอบครัวของฉันมีขนาดใหญ่และมันก็ยาก แต่ฉันจะทำงานหนักร่วมกับคุณ
」   「Ehh? I won’t just be cooking for Grandma, but everyone else too?」   「Yes, because we will be entrusting the hearth to you
」「เอ๊ะ? 
 Isn’t that so?」   「Is that so?」   「Yes it is! Asuta, you’re really weird
ไม่เป็นเช่นนั้น」「ใช่ไหม」「ใช่มันเป็น! 
」   Even a child 7 or 8 years old thinks I’m weird
」แม้แต่เด็กอายุ 7 หรือ 8 ปีคิดว่าฉันเป็นคนแปลก
   Spare me, I’m still learning the rules of Forest’s Edge
ฉันยังคงเรียนรู้กฎของ Forest's Edge
   「I understand
"ฉันเข้าใจ
 I just need to prepare everyone’s share, right? I’m willing to cook for everyone
ฉันต้องเตรียมส่วนแบ่งของทุกคนใช่มั้ย? 
 The more people who eats my cooking, the more driven I would be… How many people are there in the Wu family?」   「Hmm…」 Rimee Wu started counting her fingers
คนที่กินอาหารของฉันมากเท่าไหร่ฉันก็จะมีกำลังมากขึ้น ... กี่คนที่อยู่ในครอบครัวของอู๋」「อืม ... 」 Rimee Wu เริ่มนับนิ้วมือเธอ
   When she counted all ten fingers, I couldn’t help retorting in my heart
เมื่อเธอนับสิบนิ้วฉันไม่สามารถช่วยโต้แย้งในหัวใจของฉัน
   「… Hmm, including me, there are thirteen!」   「T-Thirteen!? What a large family
「 ... อืมมมรวมถึงฉันมีสิบสาม! 」」 T-Thirteen !? 
」   「Ah, but Kota Wu is just one year old, and can only drink milk
」「อ้า แต่ Kota Wu อายุแค่ 1 ขวบและสามารถดื่มนมได้เท่านั้น
 So you just need to prepare food for the twelve of us
ดังนั้นคุณเพียงแค่ต้องเตรียมอาหารสำหรับสิบสองของเรา
 The women who are supposed to caretake the hearth will help you too!」   「Twelve huh… such a number won’t be a problem for me
ผู้หญิงที่ควรจะดูแลครอบครัวของคุณก็จะช่วยคุณด้วยเช่นกัน」」สิบสองคน ... ตัวเลขดังกล่าวจะไม่เป็นปัญหาสำหรับฉัน
 Can I cook the same dish as yesterday for everyone?」   「Yes of course! I’m looking forward to it too!」   「I see
ฉันสามารถปรุงอาหารจานเดียวกับทุกคนได้หรือไม่? 」「ใช่แน่นอน! 
 But I don’t think I can solve the issue by cooking for Grandma just once
แต่ฉันไม่คิดว่าฉันสามารถแก้ปัญหาได้โดยการทำอาหารสำหรับยายเพียงครั้งเดียว
 I need to hold a lecture for the Wu clan women to learn how to cook those dishes, then I can rest easy
ฉันจำเป็นต้องมีการบรรยายสำหรับผู้หญิง Wu ครอบครัวที่จะเรียนรู้วิธีการปรุงอาหารเหล่านั้นแล้วฉันสามารถพักผ่อนได้ง่าย
」   「What is a lecture?」   「What I mean is, I can’t use the stove at your place every day, right? So from tomorrow onwards, you all will cook the delicious food for Grandma
」「การบรรยายคืออะไร」「สิ่งที่ฉันหมายถึงคือฉันไม่สามารถใช้เตาในสถานที่ของคุณได้ทุกวันใช่มั้ย? 
」   「Ehh? I can make such delicious food too?」   「The temperature for that dish yesterday is a bit hard to control… Ah, by the way, you have 13 people in your family, so there’s more than one pot, right?」   「Pots? Our house have 4 pots
」「เอ๊ะ? 
」   「Four!? That’s great!」   In the end, I became excited
」「สี่!? 
   Using four pots to cook for a dozen people — No, including me and Ai Fa, it would be 14
ใช้สี่หม้อเพื่อทำอาหารสำหรับโหลคน - ไม่รวมทั้งฉันและ Ai Fa ก็จะเป็น 14
   My adversary was an elderly person without teeth, and the people in the settlement who bore hostility towards me because I’m an outsider
ข้าศึกของข้าเป็นคนชราที่ไม่มีฟันและคนที่อาศัยอยู่ในชุมชนที่เป็นปฏิปักษ์กับข้าเพราะข้าเป็นคนนอก
   This development spurred my spirit as a chef instead
การพัฒนานี้กระตุ้นจิตวิญญาณของฉันให้เป็นพ่อครัวแทน
   「I understand
"ฉันเข้าใจ
 I will prepare the kiba meat here, can you prepare enough poitan and aria for everyone? And also rock salt and fruit wine
ฉันจะเตรียมเนื้อ kiba ที่นี่คุณสามารถเตรียม poitan และ aria พอสำหรับทุกคนหรือไม่? 
」   「Ehh? We have plenty of meat at my place
」「เอ๊ะ? 
」   「The meat is the key
」「เนื้อเป็นกุญแจสำคัญ
 If there is a chance, I want to teach you the right way to slaughter that would make the meat taste good
ถ้ามีโอกาสฉันอยากจะสอนวิธีที่ถูกต้องในการฆ่าเพื่อทำให้เนื้อสัมผัสดีขึ้น
」   I started thinking about the dishes in my mind
」ฉันเริ่มคิดถึงอาหารในใจ
   Rimee Wu then walked towards me, and tugged the corner of my shirt a little hesitantly
Rimee Wu เดินไปทางฉันและดึงมุมเสื้อของฉันออกไปเล็กน้อย
   「Asuta, I’m really grateful
「อัสตูฉันรู้สึกขอบคุณจริงๆ
 Now, Grandma Jiba won’t cry about wanting to die… Thank you for accepting such a difficult task
ตอนนี้คุณยาย Jiba จะไม่ร้องไห้เกี่ยวกับความต้องการที่จะตาย ... ขอบคุณที่ยอมรับงานที่ยากเช่นนั้น
」   「Don’t cry
อย่าร้องไห้
 Dummy, we don’t know if we can solve the problem yet
Dummy เราไม่ทราบว่าเราสามารถแก้ปัญหาได้หรือไม่
」   「Don’t say that! It will be fine! The food you cooked tastes really good!」   Rimee Wu then turned towards Ai Fa who had been working on her blade in a corner of the house
อย่าพูดแบบนั้น! 
   「Ai Fa, thank you too
「 Ai Fa, ขอบคุณมากค่ะ
 When Grandma Jiba gets better, let’s play together again
เมื่อยาย Jiba ดีขึ้นให้เราเล่นด้วยกันอีกครั้ง
 I’m going off first, see you in the evening!」   「Ah, my dish would require some time to prepare, can I intrude on your place before sunset?」   After I replied on behalf of the silent Ai Fa, Rimee Wu said 「Yes! I got it!」, showed us a brilliant smile and left
ฉันจะออกไปข้างนอกก่อนเห็นคุณในตอนเย็น」「อ้าจานของฉันจะต้องใช้เวลาพอสมควรในการเตรียมตัวฉันสามารถเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับสถานที่ของคุณได้ก่อนพระอาทิตย์ตกดิน」หลังจากที่ฉันตอบในนามของ Ai Fa เงียบ ๆ Rimee Wu กล่าว 
   Really, in a sense, she was full of life just like Ai Fa
ในความรู้สึกเธอเต็มไปด้วยชีวิตเหมือนกับ Ai Fa
 I raised the corners of my lips
ผมยกมุมริมฝีปากของฉันขึ้น
   「… Why are you smiling by yourself
「 ... ทำไมคุณถึงยิ้มด้วยตัวเอง
 What a disgusting man
เป็นอะไรที่น่าขยะแขยง
」   「Ohh! Ai Fa! You’re finally willing to speak with me! Although what you said was rather rude, but I feel relieved now
」「โอ้! 
」   「… Shut up
"   "… หุบปาก
」   Ai Fa sat with her back to the wall and didn’t even look at me
」เออินั่งอยู่ข้างหลังเธอกับกำแพงและไม่แม้แต่จะมองมาที่ฉัน
 She had a serious face as usual as she inspected the knife that had a silver glint
เธอมีใบหน้าที่ร้ายแรงตามปกติขณะที่เธอตรวจสอบมีดที่มีแสงสีเงิน
   However, I got to see her weak side yesterday and she must be feeling really troubled
อย่างไรก็ตามวันนี้ฉันได้เห็นความอ่อนแอของเธอและเธอก็ต้องรู้สึกลำบากมาก
 I could tell how she feels very easily
ฉันสามารถบอกได้ว่าเธอรู้สึกสบายใจมากแค่ไหน
   「But to think we have to dine with them too
「 แต่คิดว่าเราต้องทานอาหารกับพวกเขาด้วย
 Ai Fa you knew that from the start, right?」   「Of course
Ai Fa คุณรู้ตั้งแต่เริ่มใช่มั้ย? 」「แน่นอน
 That’s what entrusting the hearth to you means
นั่นคือสิ่งที่มอบความไว้วางใจให้กับคุณ
」   Yes
」ใช่
 The denizens of Forest’s Edge thinks that caretaking the hearth was a job that required responsibility
พลเมืองของ Forest's Edge คิดว่าการดูแลเตาเผาเป็นสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ
 I think this was a great rule
ฉันคิดว่านี่เป็นกฎที่ยิ่งใหญ่
   「But in that case, we will need to face Rimee Wu’s father… Ai Fa, you will come with me, right?」   「Are you retarded? You don’t even know the rules of this world, how can I let you go to another house alone!?」   She roared and glared at my feet
「 แต่ในกรณีนี้เราจะต้องเจอกับพ่อของ Rimee Wu ... Ai Fa คุณจะมากับฉันใช่มั้ย? 」「คุณเป็นคนปัญญาอ่อนหรือเปล่า? 
   「… If you don’t plan to cut off ties with me, then of course I will accompany you
「 ... ถ้าคุณไม่ได้วางแผนที่จะตัดสัมพันธ์กับฉันแน่นอนฉันจะมากับคุณ
」   「That’s true
」「ที่จริง
 If I went alone, I will be scared
ถ้าฉันไปคนเดียวฉันจะกลัว
 It’s great that you can accompany me
เป็นเรื่องที่ดีที่คุณสามารถมากับฉันได้
」   I walked a few steps towards Ai Fa and sat down
」ฉันเดินไปสองสามก้าวไปทาง Ai Fa แล้วนั่งลง
 I kept some distance away from her, just out of arm’s reach
ฉันห่างจากเธอเพียงไม่ถึงมือ
   Ai Fa didn’t avert her eyes
เอไอไม่ได้หันกลับไปมอง
 She was looking at my feet just now, but has shifted her gaze to my chest now
เธอกำลังมองมาที่เท้าของฉันตอนนี้ แต่ได้เปลี่ยนจ้องไปที่อกของฉันตอนนี้
   I put my hands on the ground and lowered my body in an attempt to meet her gaze
ฉันเอามือของฉันบนพื้นดินและลดร่างกายของฉันในความพยายามที่จะตอบสนองความจ้องมองของเธอ
 Not only didn’t it work, she turned the point of her knife my way
ไม่เพียง แต่มันไม่ได้ผลเธอหันไปหามีดด้วยวิธีของฉัน
   「Sorry, I was just kidding around
「ขออภัยฉันล้อเล่นอยู่รอบ ๆ
」   「Can the Wu clan… really entrust their hearth to a man like you?」   She looked at me after keeping her knife
」「สามารถตระกูลวูได้จริงๆหรือจงรักภักดีกับคนที่ชอบคุณ」เธอมองฉันหลังจากที่รักษามีดไว้
   Frankly speaking, this was the first time Ai Fa looked me in the eye properly after I woke up today
พูดอย่างตรงไปตรงมานี่เป็นครั้งแรกที่ Ai Fa มองฉันในสายตาอย่างถูกต้องหลังจากที่ฉันตื่นขึ้นมาในวันนี้
   Her sensitive cheeks blushed again, but she didn’t hold back and said to me in a rough tone:   「Entrusting one’s hearth to another is equivalent to putting the lives of their family in your hands
แก้มที่บอบบางของเธอบวมอีกครั้ง แต่เธอไม่ได้กอดฉันไว้และพูดกับฉันด้วยเสียงคร่าวๆ: 「การมอบหมายให้ครอบครัวคนอื่น ๆ เทียบเท่ากับการวางชีวิตของครอบครัวไว้ในมือของคุณ
 If someone from the Wu clan fell ill after eating your food, they won’t let us off so easily
ถ้ามีคนจากตระกูลอู๋ป่วยหลังจากกินอาหารพวกเขาจะไม่ปล่อยให้เราออกไปอย่างง่ายดาย
 They might cut off our ears, pull out all our teeth or banish us from Forest’s Edge!」   「Ehh, working the stove is so important but you gave me the job so easily
พวกเขาอาจตัดหูของเราดึงฟันออกทั้งหมดหรือขับไล่เราออกจาก Forest's Edge! 」「เอ๊ะการทำงานเตาเป็นเรื่องสำคัญมาก แต่คุณให้งานได้ง่าย
」   「I don’t care about such an archaic custom! But many people in Forest’s Edge still hold such an opinion!」   「I know, who do you think I am, I won’t let them get food poisoning
ฉันไม่สนใจเกี่ยวกับประเพณีที่เก่าแก่เช่นนี้! 
」   You are just a seventeen year old apprentice chef, right? … I was hoping Ai Fa would retort like that, but she just pursed her pink lips shut and fell into silence
」คุณเป็นพ่อครัวฝึกงานอายุสิบเจ็ดปีใช่มั้ย? 
   Her cheeks were tinted red, like a kid who didn’t want to admit her loss
แก้มของเธอสีแดงเหมือนเด็กที่ไม่ต้องการยอมรับความสูญเสียของเธอ
   But this was just like her
แต่นี่ก็เหมือนกับเธอ
   The sullen Ai Fa last night was completely unlike the usual her
โห่ร้องเอไอฟ้าเมื่อคืนนี้ไม่เหมือนเธอ
 But she was cuter the way she was now
แต่ตอนนี้เธอดูอ่อนล้า
   After a short silence, Ai Fa said: 「I’m telling you to not let down your guard
หลังจากความเงียบสั้น Ai Fa กล่าวว่า: ฉันบอกให้คุณอย่าปล่อยยามของคุณ
」   「I know how good your cooking skills are
」「ฉันรู้ดีว่าทักษะการทำอาหารของคุณดีแค่ไหน
 If it’s you, then you should be of help to Rimee Wu and Jiba Wu
ถ้าเป็นคุณแล้วคุณควรจะช่วยให้ Rimee Wu และ Jiba Wu
 But you have to watch your steps
แต่คุณต้องดูขั้นตอนของคุณ
」   「Uwah… I feel so moved
」「 Uwah ... ฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก
」   I want to go near her and hold her hand
」ฉันอยากไปใกล้เธอและจับมือเธอ
 But with how she was right now, she might really kill me if I did that
แต่ด้วยวิธีการที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้เธออาจจะฆ่าฉันได้ถ้าฉันทำอย่างนั้น
 So I decided to restrain myself
ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจที่จะยับยั้งตัวเอง
   「Since you already said that, there wouldn’t be a problem
「ตั้งแต่คุณได้กล่าวว่าจะไม่มีปัญหา
 Don’t worry, I swear on what little honour I have that I will help Rimee Wu
อย่ากังวลฉันสาบานว่าฉันจะช่วยอะไรให้ Rimee Wu สักหน่อย
」   And I have another reason now, which was 「For the sake of Ai Fa」
」และตอนนี้ฉันมีเหตุผลอีกอย่างหนึ่งซึ่งก็คือ「เพราะเห็นแก่อัล」
   In order to help Rimee Wu and Jiba Wu whom Ai Fa treasures, I will pick up my kitchen knife and fight hard
เพื่อที่จะช่วยให้ Rimee Wu และ Jiba Wu ผู้ที่ Ai Fa สมบัติฉันจะรับมีดครัวของฉันและต่อสู้อย่างหนัก
   Under such conditions, how could I be careless or arrogant?   I felt my body filled with hype and fighting spirit as I looked at Ai Fa who still had an unhappy face
ภายใต้เงื่อนไขดังกล่าวฉันจะประมาทหรือหยิ่งได้อย่างไร? 
   I will definitely complete this job properly
แน่นอนฉันจะทำงานนี้ให้เสร็จสมบูรณ์
   For the person I respect the most in this different world
สำหรับคนที่ฉันเคารพมากที่สุดในโลกที่แตกต่างนี้
   Part 2   「Oh… So this is the Wu clan’s courtyard
ส่วนที่ 2 「โอ้ ... นี่เป็นลานของเจ้าวู
」   I said in awe
ฉันพูดด้วยความกลัว
   It took about an hour to walk from the Fa house to the Wu clan
ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงในการเดินจากบ้าน Fa ไปสู่ตระกูล Wu
 From the position of the sun, it was located some distance to the south of Fa house
จากตำแหน่งของดวงอาทิตย์มันตั้งอยู่ห่างไปทางทิศใต้ของบ้าน Fa บาง
   The Wu clan didn’t have any building that was larger than the others
ตระกูลวูไม่มีอาคารใดมีขนาดใหญ่กว่าบ้านอื่น
 In place of that was many buildings in close proximity of each other
ในสถานที่ที่เป็นอาคารจำนวนมากในบริเวณใกล้เคียงของแต่ละอื่น ๆ
 After coming to this world, this was the first time I saw such a sight
หลังจากเข้ามาในโลกใบนี้แล้วนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นภาพดังกล่าว
   Although these buildings had ample space and there was quite some distance between them, their difference from other residence was clear at a glance
แม้ว่าอาคารเหล่านี้มีพื้นที่กว้างขวางและมีระยะห่างระหว่างกันค่อนข้างมากความแตกต่างจากที่อยู่อาศัยอื่น ๆ ก็เห็นได้ชัด
   In the center of the buildings were a flat brown plaza, about half the size of a field found in schools
ในใจกลางของอาคารมีจัตุรัสสีน้ำตาลแบนประมาณครึ่งหนึ่งของขนาดของเขตข้อมูลที่พบในโรงเรียน
 Seven wooden houses were built at its edges, surrounding it
มีบ้านไม้เจ็ดหลังที่ล้อมรอบ
   All the buildings were about twice as large as Ai Fa’s house
อาคารทั้งหมดมีขนาดประมาณสองเท่าของบ้านของ Ai Fa
   But even for a family of thirteen, they didn’t need so many rooms — As I tilted my head in confusion, Ai Fa explained to me as she held the 5kg of kiba thigh meat wrapped in fake rubber leaves carefully:   「… The head of the clan would inherit the main house, if the brothers of clan head is to wed, they would build a new house near the main house
แม้กระทั่งครอบครัวอายุสิบสามพวกเขาไม่จำเป็นต้องมีห้องพักจำนวนมากดังนั้นขณะที่ฉันเอียงหัวของฉันด้วยความสับสนเอไอฟาอธิบายให้ฉันขณะที่เธอกอดเนื้อคิ้ว kagi 5kg พันไว้ในใบยางปลอม: 「 ... หัว 
 Several of them are the residence of the clan head’s brothers
หลายคนเป็นที่พำนักของพี่น้องตระกูลของตระกูล
」   I was also carrying 5kg of Chuck Flap in my arms, and answered with a nod: 「I see
」ฉันยังถือ Chuck Flap ไว้ในอ้อมแขน 5 กิโลกรัมและตอบด้วยพยักหน้า: 「ฉันเห็น
」   「Why is there a plaza in the middle? It looks big enough to hold a sports meet
ทำไมถึงมีพลาซ่าอยู่ตรงกลาง? 
」   「Sports meet…? This space is for celebrations or funerals
」「กีฬาพบ ... ? 
 If everyone related to the Wu clan are to gather here, there would probably be more than a hundred people
ถ้าทุกคนที่เกี่ยวข้องกับตระกูลอู๋จะมาชุมนุมกันที่นี่อาจจะมีคนมากกว่าร้อยคน
」   Of the 500 denizens in Forest’s Edge, a fifth of them were related to the Wu clan
」ชนเผ่า 500 คนใน Forest's Edge หนึ่งในห้าของพวกนี้เกี่ยวข้องกับตระกูล Wu
   But thinking about it the other way, there were just 500 people in this settlement
แต่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ในอีกทางหนึ่งมีเพียง 500 คนในข้อตกลงนี้
 If outsiders didn’t come in, the village would be filled with one’s relatives in no time
ถ้าคนนอกไม่ได้เข้ามาหมู่บ้านจะเต็มไปด้วยญาติพี่น้องในเวลาไม่นาน
 「Enough talk
「พอพูด
 Let’s go
ไปกันเถอะ
」   Ai Fa said and started walking forth
」เอไอฟากล่าวและเดินออกมา
 I chased after her and entered the plaza
ฉันไล่ตามเธอและเดินเข้าไปในลานพลาซ่า
   When we reached the center of the plaza, a tiny figure appeared from the back of the house right in the center, and ran towards us
เมื่อเราไปถึงจุดกึ่งกลางของพลาซ่ารูปเล็ก ๆ ปรากฏจากด้านหลังของบ้านตรงกลางและวิ่งไปหาเรา
   「Ai Fa! Asuta! Welcome to the Wu clan! You are here really early
「 Ai Fa! 
」   That figure was of course, Rimee Wu
」ตัวเลขนี้แน่นอน Rimee Wu
   By the way, the time was right between noon and evening
โดยวิธีการที่เวลาถูกต้องระหว่างเที่ยงและเย็น
   I felt it was about 3pm in the afternoon
ฉันรู้สึกว่ามันเป็นประมาณ 3:00 ในช่วงบ่าย
   「Are we too early? I wanted to have more time to get things done
「เราเร็วเกินไปหรือ? 
」   「No problem! Dear guests, please give me your knives for safekeeping!」   Ai Fa handed both her blades over silently
"   "ไม่มีปัญหา! 
   I did not expect that and panicked a little
ฉันไม่ได้คาดหวังและตื่นตระหนกเล็กน้อย
   「Rimee Wu, I want to ask
「 Rimee Wu, ฉันต้องการจะถาม
 Is it okay for me to cook with my own knife?」   「Hmm? But we have many knives for cutting meat at our place too
เป็นไรสำหรับฉันที่จะปรุงอาหารด้วยมีดของตัวเองหรือ? 」「อืม? 
」   「But my knife is a bit special
」「 แต่มีดของฉันเป็นพิเศษ
」   I drew out the Santoku knife at my waist, as if I was acting in a yakuza film
」ฉันดึงมีดซานโตะไว้ที่เอวของฉันราวกับว่าฉันกำลังแสดงในภาพยนตร์ยากูซ่า
   But the way, my attire today was a t-shirt with a colourful vest over it
แต่ทางเครื่องแต่งกายของฉันวันนี้คือเสื้อยืดที่มีเสื้อกั๊กที่มีสีสันเหนือมัน
 I wore a cloth around my waist, but had white shoes on and a white towel on my head, a mixture of many different elements
ฉันสวมผ้ารอบเอว แต่มีรองเท้าสีขาวและผ้าขนหนูสีขาวบนศีรษะของฉันส่วนผสมขององค์ประกอบที่แตกต่างกัน
   To be honest, the white chef uniform represents the honour of a chef and I very much want to wear it
ความซื่อสัตย์ชุดเครื่องแบบของเชฟสีขาวแสดงถึงเกียรติยศของพ่อครัวและฉันต้องการสวมใส่ชุดนี้มาก
 But I didn’t want to dress like a foreigner too much, hence my strange get up
แต่ฉันไม่อยากแต่งกายเหมือนคนต่างชาติมากนักเพราะฉะนั้นฉันจึงลุกขึ้น
   Rimee Wu observed my Santoku knife curiously and said 「I see」, then tilted her head confusedly
Rimee Wu สังเกตเห็นมีด Santoku ของฉันอย่างแปลกใจและพูดว่า「ฉันเห็น」แล้วเอียงศีรษะของเธอสับสน
   「In that case, please give me your knife first, I will return it to you at the stove! If you have the knife on you, I can’t usher you in!」   I sighed and handed over the Santoku knife and my other knife
「ในกรณีนี้โปรดให้ฉันมีดของคุณก่อนฉันจะส่งคืนให้คุณที่เตา! 
   One sabre, two knives and the Santoku knife
มีดหนึ่งมีด 2 ใบและมีด Santoku
 Rimee Wu took the four blades with respect, then turn around
Rimee Wu เอาใบมีดสี่ใบด้วยความเคารพแล้วหันกลับ
   「This way please
「วิธีนี้โปรด
」   What would happen next? I braced myself and prepare to meet the Wu family
」จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป? 
 A group appeared from both the entrance and the back of the building — all of them seemed to be frail women
กลุ่มคนหนึ่งปรากฏตัวออกมาจากทางเข้าและทางด้านหลังของอาคาร - ทุกคนดูเหมือนจะเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอ
   Oh right
โอ้ใช่
 During this time, all the men would head into the forest
ในช่วงเวลานี้ผู้ชายทุกคนจะมุ่งหน้าเข้าไปในป่า
   About six women stood in a line before us
ประมาณหกผู้หญิงยืนอยู่ในแถวก่อนที่เรา
 I was surprised, but Ai Fa’s attitude was calm as usual
ฉันรู้สึกประหลาดใจ แต่ทัศนคติของ Ai Fa สงบเหมือนปกติ
   「I brought the guests! They are Ai Fa and Asuta from the Fa House!」   Six pairs of curious eyes watched us without reservation
「ฉันนำแขกมา! 
   During these five days, the other people all politely ignored my existence, that was why their actions surprised me
ในช่วงห้าวันนี้คนอื่น ๆ ก็ละเว้นการมีอยู่ของฉันอย่างสุภาพนั่นคือเหตุผลที่การกระทำของพวกเขาทำให้ฉันประหลาดใจ
 Not only did they not ignore me, they even focused their gazes on me
ไม่เพียง แต่พวกเขาไม่สนใจฉันพวกเขาก็จดจ่ออยู่กับฉัน
   This was a large family of thirteen, so it wouldn’t be strange for more than half the household to be women
นี่เป็นครอบครัวขนาดใหญ่สิบสามดังนั้นจึงไม่แปลกที่มากกว่าครึ่งหนึ่งของครัวเรือนจะเป็นผู้หญิง
 But their imposing aura still surprised me
แต่การจัดแสงออร่าของพวกเขายังทำให้ฉันประหลาดใจ
   Three of them were married and wore a long dress made from one piece of cloth
สามคนแต่งงานและสวมชุดยาวทำมาจากผ้าชิ้นเดียว
   Three of them were unwed, their long hair draped over their shoulders, with two pieces of cloth covering their chest and waist
สามของพวกเขาเป็นโสด, ผมยาวของพวกเขาพาดผ่านไหล่ของพวกเขาด้วยสองชิ้นผ้าที่ครอบคลุมหน้าอกและเอวของพวกเขา
   One of the married woman was an old lady
ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วคนหนึ่งเป็นหญิงชราคนหนึ่ง
 But she probably wasn’t Grandma Jiba
แต่เธออาจไม่ใช่ยาย Jiba
 She was plump and looked energetic
เธอดูอิดโรยและดูมีชีวิตชีวา
 She also had the smell of fats about her
เธอยังมีกลิ่นของไขมันอีกด้วย
   Another one was a middle aged woman
อีกคนหนึ่งเป็นหญิงวัยกลางคน
 She should be about my parents age
เธอควรจะเกี่ยวกับอายุพ่อแม่ของฉัน
 She looked healthy and robust would be a more appropriate way to describe her
เธอดูมีสุขภาพดีและแข็งแรงจะเป็นวิธีที่เหมาะสมกว่าในการอธิบายเธอ
 She was also rather tall, and appears to be a strong mother
เธอยังค่อนข้างสูงและดูเหมือนจะเป็นแม่ที่แข็งแกร่ง
   And then — the other girls were all young
แล้ว - เด็กผู้หญิงคนอื่น ๆ ยังเด็กอยู่
   Two of them looked older than I was
สองคนดูเก่ากว่าฉัน
 They should be about twenty years old
พวกเขาควรจะประมาณยี่สิบปี
   One of them wore a long dress and had a really small baby in her arms
หนึ่งในนั้นสวมชุดยาว ๆ และมีลูกน้อยเล็ก ๆ อยู่ในอ้อมแขนของเธอ
   Another one of the girls was about my age, and one more was a bit younger than me
เด็กผู้หญิงอีกคนหนึ่งเกี่ยวกับวัยของฉันและอีกหนึ่งคนก็อายุน้อยกว่าฉัน
   A total of six women
ผู้หญิงทั้งหมดหกคน
   Including the baby and Rimee Wu, there were eight people in total
รวมทั้งเด็กทารกและ Rimee Wu มีทั้งหมด 8 คน
   「This is grandma Ditto Min
「นี่คือคุณยาย Ditto Min
 Beside her is Mommy Mia Lei
ข้างๆเธอคือ Mommy Mia Lei
 Next is Sati Lei, she is my brother Jiza’s wife, and the baby is Kota
ถัดไปคือ Sati Lei เธอเป็นภรรยาของพี่ชายของฉัน Jiza และลูกน้อยคือ Kota
 Over there are my sisters Vena, Leina and Lala!」   「Hey, if you introduce in one go like that
มีน้องสาวของฉัน Vena, Leina และ Lala! 」「เดี๋ยวก่อนถ้าคุณแนะนำในครั้งเดียวเช่นนั้น
」 My heart started racing suddenly
หัวใจของฉันเริ่มแข่งอย่างกระทันหัน
   「… Hey, did you say Leina?」   「What?」   The girl who was about my age tilted her head confusedly
「 ... เดี๋ยวก่อนคุณพูด Leina? 」「อะไร? 」เด็กผู้หญิงที่อายุประมาณของฉันเอียงหัวของเธอสับสน
   She had a head of black hair, which was rare in Forest’s Edge
เธอมีผมสีดำซึ่งเป็นของหายากใน Forest's Edge
 Her hair was tied at her left and right shoulders in a low ponytails
ผมของเธอถูกผูกไว้ที่ไหล่ซ้ายและไหล่ขวาของเธอ
 She was short and petite, and her innocent face resembles Rimee Wu a little… And of course, she had brown skin and blue eyes
เธอสั้นและเล็กกระทัดรัดและใบหน้าที่ไร้เดียงสาของเธอคล้ายกับ Rimee Wu เล็กน้อย ... และแน่นอนเธอมีผิวสีน้ำตาลและดวงตาสีฟ้า
   … Right
... ถูกต้อง
 What am I thinking?   This girl just happen to share a name with my childhood friend
ฉันคิดอะไร? 
   But she looked completely different from Reina
แต่เธอดูแตกต่างไปจาก Reina
 Reina was more childish with short hair, and didn’t look so prominent
Reina ดูน่ารักมากขึ้นกับผมสั้นและไม่ได้ดูโดดเด่นมากนัก
 The only thing they had in common was their small stature, their height only reaching my shoulders
สิ่งเดียวที่พวกเขามีเหมือนกันคือความสูงขนาดเล็กของพวกเขาความสูงเพียงแค่เอื้อมมือถึงไหล่ของฉันเท่านั้น
   「Sorry, it’s nothing
「ขออภัยไม่มีอะไรเลย
 Because my friend had the same name as you, so I couldn’t help reacting like that
เพราะเพื่อนของฉันมีชื่อเหมือนกับคุณดังนั้นฉันจึงไม่สามารถทำปฏิกิริยาเช่นนั้นได้
」   「You know someone who has the same name as me?」   She showed an innocent smile which looked a little like Rimee Wu’s smile
」「คุณรู้จักใครที่มีชื่อเหมือนฉัน」เธอแสดงรอยยิ้มที่ไร้เดียงสาซึ่งดูเหมือนรอยยิ้มของ Rimee Wu
   Ah — Her smile was a bit similar to Reina
อ่า - รอยยิ้มของเธอดูคล้ายกับเรน่า
 Reina was more childish than she looked, which also applies to this girl before me and Rimee Wu
Reina ดูอ่อนเยาว์กว่าที่เธอมองมาซึ่งใช้กับผู้หญิงคนนี้ก่อนหน้าฉันและ Rimee Wu
   「… I am the head of House Fa, Ai Fa
「 ... ฉันเป็นหัวหน้าของ House Fa, Ai Fa
 This man is a member of my house, Asuta
ผู้ชายคนนี้เป็นสมาชิกคนหนึ่งของบ้านของฉันอัสตู
 We are here on Rimee Wu’s bequest, to temporarily caretake the Wu clan’s hearth
เราอยู่ที่นี่ในมรดกของ Rimee Wu เพื่อดูแลครอบครัวของ Wu อย่างชั่วคราว
」   Ai Fa announced in a voice stiffer than usual
」 Ai Fa ประกาศด้วยเสียงที่แข็งกว่าปกติ
   「Ai Fa and Asuta from House Fa, we welcome you
「 Ai Fa และ Asuta จาก House Fa เรายินดีต้อนรับคุณ
」   The old lady who smelled like fats said to us
」หญิงชราคนหนึ่งที่มีกลิ่นเหมือนไขมันพูดกับเรา
 Her voice was just like her appearance, steady and gentle
เสียงของเธอเหมือนรูปลักษณ์ของเธอคงที่และอ่อนโยน
   「The Wu clan welcomes your visit
「ตระกูลวูยินดีต้อนรับการมาเยือนของคุณ
 Lala, safekeep the hunter’s cape from our guest
ลาลาปลอบประโลมเสื้อคลุมของนักล่าจากแขกของเรา
」   「Eh? You want me to do it!?」 The girl who looked the youngest said unhappily
」「เอ๊ะ? 
   She was about thirteen or fourteen, and looked as tough as a boy
เธออายุสิบสามหรือสิบสี่และดูราวกับเด็กผู้ชายคนหนึ่ง
 Although her limbs and body were slim, she was taller than Leina
ถึงแม้ขาและร่างกายของเธอจะผอมมาก แต่เธอก็สูงกว่าเลย์นา
 She had bright vermillion hair just like Rimee Wu, and tied her ponytail high on her head
เธอมีผมสีม่วงอ่อนเหมือน Rimee Wu และผูกหางม้าไว้บนศีรษะของเธอ
 Her eyes were bright blue like an ocean
ดวงตาของเธอสีฟ้าสดใสเหมือนทะเล
   This girl named Lala walked forth reluctantly and received Ai Fa’s fur cape
หญิงสาวคนนี้ชื่อลาลาเดินออกไปอย่างไม่เต็มใจและได้รับเสื้อคลุมของ Ai Fa
 Grandma Ditto Min ignored her and smiled gently
ยาย Ditto Min ละเลยเธอและยิ้มอย่างอ่อนโยน
   「Since you wish to use the stove as soon as possible, we finished our job to extract fats as fast as we could
「ตั้งแต่คุณต้องการใช้เตาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เราก็เสร็จงานของเราเพื่อดึงไขมันให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
 You can use the room now
คุณสามารถใช้ห้องนี้ได้
 Who’s scheduled to caretake the hearth today…?」   「Rimee, Grandma Ditto Min and Leina sis!」   「Right
ใครมีกำหนดจะดูแลเตาไฟในวันนี้ ... ? 」「 Rimee คุณยาย Ditto Min และ Leina sis! 」「ใช่
 Then Rimee, Leina and I will assist you
Rimee, Leina และฉันจะช่วยคุณ
」   「Okay, thank you
"   "โอเคขอบคุณ
」   This was unexpected
」นี่เป็นสิ่งที่ไม่คาดฝัน
   I had braced myself for my visit into enemy territory, but the people here were — how should I say it, warm and rather friendly
ข้าพากย์ตัวเองเพื่อไปเยือนดินแดนข้าศึก แต่คนที่นี่คือ - ฉันควรจะพูดอย่างไรอบอุ่นและเป็นกันเอง
   Only that red haired Lala looks a little displeased, everyone else had a smile on their faces
เฉพาะที่สีแดงที่มีผม Lala ดูไม่ค่อยพอใจคนอื่น ๆ ก็มีรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขา
 Compared to the people I encountered at the water source and on the road, their attitude was obviously different
เมื่อเทียบกับคนที่ฉันพบที่แหล่งน้ำและบนท้องถนนทัศนคติของพวกเขาแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด
   Ai Fa once rejected the demand of their clan head — Donda Wu, refusing to marry into the Wu clan
ไอเอฟเคยปฏิเสธความต้องการของหัวหน้าตระกูลของตน - Donda Wu, ปฏิเสธที่จะแต่งงานกับตระกูลวู
 And I was an unknown foreigner (actually from another world)
และฉันเป็นชาวต่างชาติที่ไม่รู้จัก (จากโลกอื่น)
 They don’t seem to mind us much though
ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่สนใจเรามากนัก
   「Well… Before we get to work, I want to confirm one thing
「ดี ... ก่อนที่เราจะไปทำงานฉันต้องการยืนยันสิ่งหนึ่ง
」   Someone said suddenly with a seductive voice
」มีคนพูดอย่างกะทันหัน
   It was the young girl who was older than me and not carrying a baby
มันเป็นเด็กสาวที่แก่กว่าฉันและไม่ได้ถือลูก
   She tied her brown hair to the right, and because she only covered her breasts and waist with two pieces of cloth, it brings out her sexy curves even more
เธอผูกผมสีน้ำตาลของเธอไว้ทางด้านขวาและเพราะเธอปกคลุมหน้าอกและเอวของเธอด้วยผ้าสองชิ้นเท่านั้นจึงทำให้เส้นโค้งเซ็กซี่ของเธอดูยิ่งขึ้น
   「Asuta of House Fa… You came from a foreign country, right? But you didn’t state your place of birth, is there a reason for that…?」   「No, I have no intention of hiding this
「 Asuta of House Fa ... คุณมาจากต่างประเทศใช่ไหม? 
」   I already discussed this part with Ai Fa earlier
」ตอนนี้ฉันคุยเรื่องนี้กับ Ai Fa ก่อนหน้านี้แล้ว
   I had no way of proving my identity, and what role I should play in my life in this world
ฉันไม่มีทางพิสูจน์ตัวตนของฉันและฉันควรจะเล่นบทบาทอะไรในชีวิตของฉันในโลกนี้
 As I didn’t have much options, the decision was made easily
ขณะที่ฉันไม่มีทางเลือกมากการตัดสินใจทำได้ง่าย
   「The people here seem unfamiliar with my birthplace… I came from a nation called Japan
คนที่นี่ดูเหมือนคุ้นเคยกับสถานที่เกิดของฉัน ... ฉันมาจากประเทศที่เรียกว่าประเทศญี่ปุ่น
」   Ai Fa and I chose to 「Tell everything honestly」
」 Ai Fa และฉันเลือกที่จะ「บอกทุกอย่างอย่างสุจริต」
   「Six days ago, I woke up at the foot of Mount Morga
「เมื่อหกวันก่อนฉันตื่นขึ้นที่เชิงภูเขามอร์กา
 However, I had no idea why I was here
อย่างไรก็ตามฉันไม่ทราบว่าทำไมฉันอยู่ที่นี่
 The people here don’t know about Japan, and I have never heard of the Amusehorn continent
คนที่นี่ไม่รู้จักประเทศญี่ปุ่นและฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับทวีป Amusehorn
 But we could communicate clearly
แต่เราสามารถสื่อสารได้อย่างชัดเจน
 I’m still confused about this and don’t know what’s going on
ฉันยังคงสับสนเกี่ยวกับเรื่องนี้และไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น
」   If I lied, I will be found out one day
」ถ้าฉันโกหกฉันจะพบวันหนึ่ง
 And in the off chance that someone in this world had the same experience as me, I would miss the opportunity of learning that
ในโอกาสที่คนในโลกนี้มีประสบการณ์เช่นเดียวกับฉันฉันจะพลาดโอกาสในการเรียนรู้
   So I decided to share my experience, and be honest about what I didn’t know — I only hid one thing
ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจที่จะแบ่งปันประสบการณ์ของฉันและซื่อสัตย์เกี่ยวกับสิ่งที่ฉันไม่รู้จัก - ฉันเพียง แต่ซ่อนสิ่งหนึ่งสิ่งใด
 「I died, but revived in this world」, that would sound too unbelievable
「ฉันตาย แต่ฟื้นขึ้นมาในโลกใบนี้」ซึ่งอาจฟังดูไม่น่าเชื่อเลย
   「I see… A foreigner who had never heard of Amusehorn
「ฉันเห็น ... คนต่างชาติที่ไม่เคยได้ยิน Amusehorn
? Why did someone like that appear in the middle of this continent so suddenly…?」   This sister would pause for a bit in mid sentence, and her misty eyes made her more alluring
? 
 However, since she asked this, it means that she was the most guarded of the group, and has the quickest wit
อย่างไรก็ตามเนื่องจากเธอถามเรื่องนี้นั่นหมายความว่าเธอเป็นคนที่ได้รับการคุ้มกันมากที่สุดในกลุ่มและมีปัญญาที่รวดเร็วที่สุด
 I made a mental note of that
ฉันทำบันทึกจิตใจของที่
   「I really have no idea
「ฉันไม่มีความคิด
 After meeting Ai Fa in the forest, she took care of me and even worry for me
หลังจากได้พบกับ Ai Fa ในป่าเธอดูแลฉันและแม้แต่กังวลกับฉัน
 She says it is too dangerous for me to wander around without knowing the rules of Forest’s Edge
เธอบอกว่ามันอันตรายเกินไปสำหรับฉันที่จะเดินไปรอบ ๆ โดยไม่ได้รู้กฎของ Forest's Edge
」   「I see… Ai Fa of House Fa, your personality isn’t bad… I thought you’re only interested in hunting kiba like the men
」「ฉันเห็น ... Ai Fa of House บุคลิกภาพของคุณไม่เลว ... ฉันคิดว่าคุณสนใจเฉพาะในการล่าสัตว์ kiba เหมือนผู้ชาย
」   Her words weren’t malicious, but her tone had taunting undertones which made Ai Fa stiffen her face
」คำพูดของเธอไม่ได้เป็นอันตราย แต่โทนเสียงของเธอทำให้ไหล่ตื้นตันใจซึ่งทำให้เอไอฟแข็งหน้าขึ้น
   And of course, Ai Fa didn’t reply
และแน่นอนไอเอฟไม่ตอบ
 This sister looked at Ai Fa with coquettish eyes and laughed softly
น้องสาวคนนี้มองไปที่ Ai Fa ด้วยดวงตาที่บอบบางและหัวเราะเบา ๆ
   「No matter what, I’m looking forward to today
「ไม่ว่าฉันจะรออะไรอยู่ในวันนี้
 And you’re here for our precious family grandma Jiba, right…? Although father Donda showed an annoyed face after learning that, I welcome you very much and is very grateful… I really mean it
และคุณอยู่ที่นี่เพื่อครอบครัวยายที่มีค่าของเรา Jiba ใช่มั้ย ... ? 
」   「Eh, you flatter me
เอ่อคุณประจบฉัน
」   I gave a laughable response
」ฉันให้คำตอบที่น่าขัน
 When she saw how I was, she put her finger on her full lips and her laughter was like silver bells
เมื่อเธอเห็นว่าฉันเป็นอย่างไรเธอเอานิ้วของเธอลงบนริมฝีปากเต็มและเสียงหัวเราะของเธอก็เหมือนระฆังเงิน
   Every move of hers permeates a sexy charm, that should be her unique characteristics
ทุกๆท่าทางของเธอซึมซับเสน่ห์แบบเซ็กซี่ซึ่งน่าจะเป็นลักษณะเฉพาะของเธอ
   「… I am Vena Wu, eldest daughter of clan Wu… The second daughter is the black haired Leina, the third daughter is the redhead Lala, and the youngest daughter is Rimee… I will introduce my brothers to you when the men return from the forest
「 ... ฉัน Vena Wu, ลูกสาวคนโตของตระกูล Wu ... ลูกสาวคนที่สองคือ Leina ดำ, ลูกสาวคนที่สามคือ Redhead Lala และลูกสาวที่อายุน้อยที่สุดคือ Rimee ... ฉันจะแนะนำพี่น้องของฉันกับคุณเมื่อผู้ชายกลับจาก 
」   She then gestured her well proportioned arm towards the older group of women
จากนั้นเธอก็ชี้ไปที่กลุ่มผู้หญิงที่มีอายุมากกว่า
   「This is the wife of the previous family head, Ditto Min, she will assist you later… Which means, she is my grandmother… Beside her is my mother, Mia Lei, the wife of the clan head Donda… And that is Sati Lei and her child Kota, the spouse of my oldest brother Jiza… The person you are helping is my great grandmother — Jiba, she is resting in the house right now… Ai Fa and Asuta from Fa House, nice to meet you
「นี่คือภรรยาของหัวหน้าครอบครัวคนก่อนหน้า Ditto Min เธอจะช่วยคุณในภายหลัง ... ซึ่งหมายความว่าเธอคือคุณยายของฉัน ... ข้างๆเธอคือแม่ของฉัน Mia Lei ภรรยาของหัวหน้าตระกูล Donda ... และนั่นคือ Sati Lei 
」   Part 3 「… This way please
」ตอนที่ 3 「 ... ด้วยวิธีนี้
」   The one leading us was the second daughter of the Wu clan, Leina Wu
」คนที่นำเราเป็นลูกสาวคนที่สองของตระกูลวู Leina Wu
   Rimee Wu entered the house to keep the guest’s blades
Rimee Wu เข้าไปในบ้านเพื่อเก็บใบมีดของแขก
 The grandmother — Ditto Min still need to clean up for the fats extraction work too
ยาย - Ditto Min ยังคงต้องทำความสะอาดสำหรับการสกัดไขมันด้วย
 The other women went back to their own work, and they left quickly
ผู้หญิงคนอื่น ๆ กลับไปทำงานของตัวเองและพวกเขาก็รีบไป
   The stove room was situated at the back of the building
ห้องเตาตั้งอยู่ที่ด้านหลังของอาคาร
   Large houses like this would separate the rooms and kitchen
บ้านหลังใหญ่ ๆ เช่นนี้จะแยกห้องและห้องครัว
 They erected another building behind the main house that was half its size
พวกเขาสร้างอาคารหลังบ้านหลังใหญ่ที่มีขนาดครึ่งหนึ่ง
 There was a stove room, food store and kiba slaughter room
มีห้องเตาห้องเก็บอาหารและห้องฆ่าสัตว์ Kiba
   「hmm? There’s stoves over there too?」   There were two heavy stone stove beside the building, similar to the one in Ai Fa’s place
「อืม? 
   These two stoves were situated outdoors, and even had a beautiful wooden roof erected over it
เตาทั้งสองข้างนี้ตั้งอยู่กลางแจ้งและยังมีหลังคาไม้ที่สร้างขึ้นด้วย
 The opening of the stoves faced each other, like two faceless monster glaring at each other
การเปิดเตาต้องเผชิญหน้ากันเหมือนมอนสเตอร์สองตัวที่จ้องมองกันและกัน
   But there wasn’t any iron pots on top of the stove
แต่ไม่มีหม้อเหล็กที่ด้านบนของเตา
   「These stoves are used for grilling meat
เตาเหล่านี้ใช้สำหรับย่างเนื้อสัตว์
 My father Donda prefers grilled kiba meat
พ่อของฉัน Donda ชอบย่างเนื้อคิบา
」   The petite girl who tied her black hair into two low ponytails smiled
」สาวน้อยที่ผูกผมสีดำของเธอไว้ในสอง ponytails ต่ำยิ้ม
   「I see! When you grill the kiba, there should be an astonishing amount of smoke
"ฉันเห็น! 
 This thing is great
สิ่งนี้เยี่ยมมาก
 I will use this stove today then
วันนี้ฉันจะใช้เตานี้
」   「Eh?? Asuta, do you want to grill kiba meat?」   I was surprised for some reason and looked into the girl’s round eyes
」「เอ๊ะ? 
   Why was that? When I heard this girl with the same name as my childhood friend call my name, I felt a little strange
ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น? 
   However, Reina calls me 「Asuta-chan」 even in high school
อย่างไรก็ตาม Reina เรียกผมว่า「 Asuta-chan 」แม้ในโรงเรียนมัธยม
   「… That’s right, I planned to use grilling, it there any problem?」   「Well, Rimee told me that the meat she ate was very soft
「 ... ถูกแล้วฉันวางแผนที่จะใช้ย่างมันมีปัญหาใด ๆ 」「ดี Rimee บอกฉันว่าเนื้อเธอกินมากนุ่ม
 So I thought you would cook a kiba stew
ดังนั้นฉันคิดว่าคุณจะปรุงอาหารสตูว์กุ้ง
」   「I see
"   "ฉันเห็น
 But I will be grilling the kiba meat
แต่ฉันจะย่างเนื้อ kiba
 You might think my cooking method is weird, but I will take care of the troublesome steps, I will be counting on you for the other areas
คุณอาจคิดว่าวิธีทำอาหารของฉันเป็นเรื่องแปลก แต่ฉันจะดูแลขั้นตอนที่ลำบากฉันจะต้องพึ่งพาคุณในด้านอื่น ๆ
」   「Okay! To me, Grandma Jiba is an irreplaceable family
」「เอาล่ะ! 
 I am very grateful for your help, Asuta! I will work hard!」   This girl was really similar to Rimee Wu
ฉันขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือของคุณ Asuta! 
 She was cheerful, innocent, energetic and had sincere eyes
เธอร่าเริงไร้เดียงสามีพลังและมีดวงตาที่จริงใจ
   Furthermore — Although this was unnecessary information, it was clear that she had inherited the same genes as that sexy eldest sister
นอกจากนี้แม้ว่าจะเป็นข้อมูลที่ไม่จำเป็น แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเธอได้รับยีนเช่นเดียวกันกับพี่สาวสุดเซ็กซี่
   Her arms and thighs were rather thicc, and the curves on her breasts and hips were very feminine
แขนและต้นขาของเธอค่อนข้างเข้มงวดและส่วนโค้งบนหน้าอกและสะโพกของเธอก็เป็นผู้หญิงมาก
 Because she had a slim waist, she didn’t look too fat — But I didn’t know where I should look when I speak with her
เพราะเธอมีเอวบาง ๆ เธอดูไม่อ้วนมากนัก แต่ฉันไม่รู้ว่าฉันควรจะมองที่ไหนเมื่อฉันพูดกับเธอ
   The girls in this settlement were too scantily clad
สาว ๆ ในนิคมนี้มีแวววาวน้อยเกินไป
 They seemed to think just covering their chest and waist was good enough
พวกเขาดูเหมือนจะคิดเพียงแค่ครอบคลุมหน้าอกและเอวของพวกเขาได้ดีพอ
 And the cloth they wrapped their body in was too thin, making the shape of their body clear at a glance
ผ้าที่ห่อหุ้มร่างกายของเขาบางเกินไปทำให้รูปร่างของร่างกายของพวกเขากระจ่างใสได้อย่างรวดเร็ว
   And unlike the women I met in the settlement, they would wear 「accessories」
และแตกต่างจากผู้หญิงที่ฉันพบในนิคมพวกเขาจะสวมใส่อุปกรณ์」
   Bangles made from Krilee fruits seemed to be their standard equipment
กำไลที่ทำจากผลไม้ Krilee ดูเหมือนจะเป็นอุปกรณ์มาตรฐานของพวกเขา
 Other than that, they would wear shiny silver hair accessories, ear rings, ankle bracelets and—   「…Ah
นอกเหนือจากนั้นพวกเขายังสวมใส่เครื่องประดับเงินผม, แหวนหู, กำไลข้อเท้าและ - 「 ... อ้า
 That necklace
สร้อยคอนั้น
」   「Huh?」   「All of you are wearing three tusks or horns on your necklace
」「 Huh? 」「ทุกคนกำลังสวมสามงาหรือแตรบนสร้อยคอของคุณ
 Is that some kind of charm?」   「Yes
เสน่ห์แบบนี้มีเสน่ห์ไหม?
 Because women can’t hunt kiba, the men will gift tusks and horns to us as a blessing for a safe life in Forest’s Edge
เพราะผู้หญิงไม่สามารถตามล่าคิบะได้ผู้ชายจะมอบงาและแตรให้กับเราเพื่อเป็นพรในการมีชีวิตที่ปลอดภัยใน Forest's Edge
」   The necklace swayed before her bold clevage
สร้อยคอที่โผล่ออกมาก่อนที่เธอจะเอียงตัวหนา
 She held the necklace to her chest and smiled blissfully
เธอกอดสร้อยคอไว้ที่อกและยิ้มให้มีความสุข
   「Fathers would gift them to their children, husbands would gift them to their wives
พ่อจะให้ของขวัญแก่ลูก ๆ ของพวกเขาและสามีจะให้ของขวัญแก่ภรรยาของเขา
 The men won’t give an entire set of horns and tusks, holding one back to signify that the kiba wasn’t hunted by the women
ผู้ชายจะไม่ให้ทั้งชุดของแตรและงาค้างไว้อย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อบ่งบอกว่า kiba ไม่ได้ถูกตามล่าโดยผู้หญิง
」   「I see, what an interesting tradition
」「ฉันเห็นสิ่งที่ประเพณีที่น่าสนใจ
」   As I was answering Leina Wu, I felt a stabbing pain on the back of my neck
」เมื่อฉันตอบ Leina Wu ฉันรู้สึกเจ็บปวดแทงที่คอของฉัน
 I turned back and found Ai Fa leaning against the wall, staring at us with icy eyes
ฉันหันหลังกลับและพบว่า Ai Fa พิงกำแพงจ้องมองเราด้วยดวงตาน้ำแข็ง
   I didn’t forget about my task at hand
ฉันไม่ลืมเกี่ยวกับงานของฉันในมือ
 My mistress, I was merely distracted by the outdoor stove
นายหญิงของฉันฉันเป็นเพียงแค่ฟุ้งซ่านโดยเตากลางแจ้ง
   「Erm, there are four stoves, huh? Let’s start a fire in one of them
「 Erm มีสี่เตา, huh? 
」   「Alright, please follow me
」「เอาล่ะไปตามฉัน
」   Leina Wu smiled again and walked towards Ai Fa
」 Leina Wu ยิ้มอีกครั้งและเดินไปทาง Ai Fa
   She nodded towards the serious faced Ai Fa, then pulled open the sliding door beside her
เธอพยักหน้าต่อ Ai Fa ที่กำลังเผชิญหน้ากับวิกฤติแล้วก็ดึงประตูเลื่อนออกไปข้างๆเธอ
   「This is the stove room
「นี่คือห้องเตา
」   「I see
"   "ฉันเห็น
」   I walked forth as I answered Leina
」ฉันเดินออกไปขณะที่ฉันตอบลีนา
 I wanted to talk to Ai Fa, but my dear mistress averted her face strongly and stepped in before I did
ฉันอยากจะคุยกับ Ai Fa แต่คุณนายที่รักได้หันหน้าเข้าหาเธออย่างหนักและก้าวเข้ามาก่อนที่ฉันจะทำ
   What was going on? I was confused, but felt that things would become troublesome
เกิดอะไรขึ้น? 
   Leaving that aside, I stepped into the room
ฉันเดินเข้าไปในห้อง
   「Oh, this is cool
「โอ้นี่มันเจ๋ง
」   This room was only 8 tatami big, but it looked vast as there wasn’t many items placed inside
」ห้องนี้มีขนาดใหญ่เพียง 8 ทาทามิ แต่ดูกว้างใหญ่เนื่องจากไม่มีสินค้าวางอยู่ภายใน
   There were four stoves in a cluster right in the middle of the room
มีสี่เตาในกลุ่มขวาตรงกลางห้อง
 A working platform propped up by a log was placed beside each stove, along with a flask full of water
มีบันไดที่วางไว้ข้างเตาแต่ละข้างพร้อมกับขวดที่เต็มไปด้วยน้ำ
 I was impressed
ฉันประทับใจ
   The floor wasn’t covered with rugs
ชั้นไม่ได้ปูพรม
 The wooden walls and bare ceiling and beams were similar to Ai Fa’s place
ผนังไม้และเพดานเปลือยและคานคล้ายกับสถานที่ของ Ai Fa
   However, there were an assortment of kitchen knives, ladles and stirrers hanging on the walls
อย่างไรก็ตามมีชุดครัวมีดเครื่องนอนและกวนบนผนัง
 The closet that didn’t have a door was filled with plates, spoons and other utensils
ตู้ที่ไม่ได้มีประตูเต็มไปด้วยจานช้อนและอุปกรณ์อื่น ๆ
   This was how a stove room, kitchen and food preparation room should look like
นี่เป็นวิธีที่ห้องครัวห้องครัวและห้องเตรียมอาหารควรมีลักษณะเช่นนี้
   I could feel my emotions getting hyped
ฉันรู้สึกอารมณ์ของฉันได้รับ hyped
   As I admired these kitchenwares, Leina Wu stood before the stove and showed a carefree smile as she said: 「Can I start the fire? Pray tell when you are ready
ในขณะที่ฉันชื่นชมครัวเหล่านี้ Leina Wu ยืนอยู่หน้าเตาและแสดงรอยยิ้มที่ไร้ห่วงเธอพูดว่า: ฉันสามารถเริ่มต้นการทำเพลิงได้หรือไม่? 
」 She actually used the term ‘pray tell’
」เธอใช้คำว่า 'อธิษฐาน'
   Although she had a pure and innocent personality, she was very elegant
แม้ว่าเธอจะมีบุคลิกที่บริสุทธิ์และไร้เดียงสา แต่เธอก็ฉลาดมาก
   By the way, they way they start a fire was just like Ai Fa
โดยวิธีการที่พวกเขาวิธีที่พวกเขาเริ่มต้นไฟก็เหมือนกับ Ai Fa
 They would tie a dry leaf called karakara to the tip of a thin stick, then create friction by rubbing it against another firewood
พวกเขาจะผูกใบแห้งที่เรียกว่า karakara ไปที่ปลายของไม้บางแล้วสร้างแรงเสียดทานโดยการถูกับฟืนอื่น
 The karakara would then burn like a matchstick
Karakara จะเผาผลาญเหมือนไม้ขีดไฟ
   They would take care not to let the fire go out, and wait for the other firewood to catch fire
พวกเขาจะระมัดระวังไม่ปล่อยให้ไฟลุกโชนออกไปและรอให้ฟืนอื่นลุกไหม้
   I also tried using this method to start a fire before, but would fail every two out of three attempts
ฉันยังพยายามใช้วิธีนี้เพื่อเริ่มยิงก่อน แต่จะล้มเหลวทุกๆ 2 ในสามครั้ง
 Leina succeeded in just one try
Leina ประสบความสำเร็จในการลองเพียงครั้งเดียว
   「Yes, can you help me boil half a pot of water? Use strong fire
「ใช่คุณช่วยฉันต้มน้ำได้ครึ่งหนึ่งหรือไม่? 
」   Leina Wu acknowledged and started filling up the water
」 Leina Wu ยอมรับและเริ่มเติมน้ำ
   … I could feel someone staring at my back, but I didn’t do anything wrong this time, right?   「Okay, Ai Fa, give me the kiba meat
... ฉันรู้สึกว่ามีคนจ้องมองที่หลังของฉัน แต่ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดครั้งนี้ใช่ไหม? 
 Miss, can I put the meat on that table?」   「Yes, of course… Excuse me, you can call me 『Leina』
นางสาวฉันสามารถใส่เนื้อสัตว์บนโต๊ะได้หรือไม่? 」「ใช่แน่นอน ... ขอโทษนะคุณสามารถโทรหาฉันได้「 Leina 」
」   「Yes, you are right
"   "ใช่คุณถูก
 But you have the same name as someone I know, so it feels weird
แต่คุณมีชื่อเดียวกับคนที่ฉันรู้จักดังนั้นจึงรู้สึกแปลก
」   I took the pack of kiba meat from Ai Fa, and opened the fake rubber leaves wrapped around the meat
」ฉันเอาแพ็คของเนื้อ kiba จาก Ai Fa และเปิดใบยางปลอมห่อรอบเนื้อ
   Leina Wu then stood beside me, smiling close to my face
Leina Wu ยืนอยู่ข้างฉันยิ้มไปใกล้ใบหน้าของฉัน
   「Asuta, that person must be important to you, that’s why you can’t bring yourself to address me with her name
「 Asuta คนนั้นต้องสำคัญกับคุณนั่นคือเหตุผลที่คุณไม่สามารถพาตัวเองไปหาฉันด้วยชื่อของเธอได้
」   「… That’s not it
」「 ... ไม่เป็นไร
」   If not, then why? I didn’t know either
」ถ้าไม่เช่นนั้นทำไม? 
   But, speaking of which — Aside from my family, I spent the most time with Reina
แต่การพูดของที่ - นอกเหนือจากครอบครัวของฉันฉันใช้เวลาส่วนใหญ่กับ Reina
 I didn’t think of her as a love interest, but the thought that I could never see her again — still made my heart ache
ฉันไม่คิดว่าเธอเป็นความรัก แต่ความคิดที่ฉันไม่เคยเห็นเธออีกครั้ง - ยังทำให้หัวใจฉันเจ็บปวด
 That was the type of person she was to me
นั่นคือประเภทของคนที่เธอเป็นฉัน
   That was why I didn’t want to mention or hear her name
นั่นคือเหตุผลที่ฉันไม่อยากพูดถึงหรือได้ยินชื่อเธอ
   I didn’t think I should tell this to someone who shared her name
ฉันไม่คิดว่าฉันควรจะบอกกับคนที่แชร์ชื่อของเธอ
   「…Huh?」   As I was unwrapping the meat from the leaf, a small brown hand held my hand
「 ... ฮะ? 」ขณะที่ฉันกำลังแกะเนื้อออกจากใบไม้มือเล็ก ๆ สีน้ำตาลจับมือฉัน
   I was surprised and looked to the side
ฉันรู้สึกประหลาดใจและมองไปที่ด้านข้าง
 Leina Wu who was smiling just now looked down, as if she was about to cry
Leina Wu ผู้ยิ้มเพียงแค่มองลงไปราวกับว่าเธอกำลังจะร้องไห้
   「I’m sorry Asuta, I said something I shouldn’t have
「ฉันขอโทษอัสตูฉันพูดอะไรบางอย่างที่ฉันไม่ควร
 Your eyes look so sad…」   「No! It’s nothing! I’m really fine! I’m just thinking about something!」   What was going on? I didn’t come all the way here to act out a romantic comedy drama!   Ara, the back of my head hurts
ดวงตาของคุณดูเศร้ามาก ... 」「ไม่! 
 As if someone stuck a pick made of ice into my brain
ราวกับว่าใครบางคนติดอยู่เลือกทำน้ำแข็งเข้าไปในสมองของฉัน
 To think I could feel a person’s gaze so clearly, did I have the talent to be a sword saint?   At this point, I heard a voice behind me saying 「Sorry for the wait, Asuta! Here’s your knife!」, and someone poking my back, which made me scream
คิดว่าฉันรู้สึกได้ถึงสายตาของคนอย่างชัดเจนฉันมีพรสวรรค์ที่จะเป็นนักบวชดาบหรือไม่? 
   「Uwahh!」   I thought a certain 「someone」 took the kitchen knife on the wall and stabbed me
「 Uwahh! 」ฉันคิดว่าคนบางคน」เอามีดครัวลงบนผนังและแทงฉัน
   「Rimee, don’t do that! You can’t play with knives!」   「Eh? What’s the harm, there’s a sheath!」   I wiped away my cold sweat and grabbed the Santoku knife from Rimee Wu’s fingers
「 Rimee อย่าทำอย่างนั้น! 
   「A-Alright then, I need to cut the meat
「ดีแล้วฉันต้องตัดเนื้อ
 Can you help me take enough poitan for everyone? After the water in the pot boils, help me throw them all into the pot
คุณสามารถช่วยฉันพอพอที่จะให้ทุกคนได้หรือไม่? 
」   「I got it! Leina sis, let’s go to the food store!」   「Okay
"   "ฉันเข้าใจแล้ว! 
」   After the two close sisters left, only me and my mistress was left in the stove room
」หลังจากพี่สาวสองคนที่เหลืออยู่ทิ้งฉันเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ฉันถูกทิ้งไว้ในห้องเตา
   I patted away the pico leaves stuck to the thigh meat, and cut through the surface of the meat
ฉันตบเบา ๆ ใบ pico ติดกับเนื้อต้นขาและตัดผ่านพื้นผิวของเนื้อ
 I then stole a glance at Ai Fa
จากนั้นฉันก็แอบไปที่ Ai Fa
   My mistress was leaning against the wall, with her legs crossed and one knee raised high
ผู้หญิงของฉันพิงผนังกับขาของเธอและเข่าหนึ่งยกสูงขึ้น
   「… Seems like I won’t be of any help
「 ... ดูเหมือนว่าฉันจะไม่ช่วย
」   「That’s not true! You are my mental support! I could only focus on cooking because you are sitting there watching over me!」   「… Why are you so flustered?」   I wasn’t flustered
"   "ที่ไม่เป็นความจริง! 
 If I was, it must be due to your voice being colder and lower than usual
ถ้าฉันเป็นเพราะเสียงของคุณเย็นกว่าและต่ำกว่าปกติ
   However, this was a precious opportunity to talk with Ai Fa in private
อย่างไรก็ตามนี่เป็นโอกาสอันล้ำค่าที่จะพูดคุยกับ Ai Fa ในแบบส่วนตัว
 Her icy gaze was scary, but I still shared the thoughts I was harbouring in my heart
สายตาที่แห้งแล้งของเธอน่ากลัว แต่ฉันก็ยังคิดถึงความคิดที่ฉันเก็บไว้ในใจ
   「… The Wu clan is friendlier than expected
「 ... ตระกูลวูเป็นมิตรกว่าคาด
 I thought they would be a more hot blooded tribe of hunters
ฉันคิดว่าพวกเขาจะเป็นชนเผ่าที่ร้อนแรงขึ้นของนักล่า
」   「Who knows
"   "ใครจะรู้
 Aside from Rimee Wu and Jiba Wu, this is the first time I met them too
นอกเหนือจาก Rimee Wu และ Jiba Wu แล้วนี่เป็นครั้งแรกที่เจอกับพวกเขาด้วย
」   「Ah, have you seen their men before?」   「… When Donda Wu came to my house to propose a marriage, he brought all three sons with him
」「อา, คุณเคยเห็นผู้ชายของพวกเขามาก่อนหรือไม่? 」「 ... เมื่อ Donda Wu มาที่บ้านของฉันเพื่อขอแต่งงานเขานำลูกชายทั้งสามคนไปกับเขา
 If you want to meet hot blooded people, just wait til evening
ถ้าคุณต้องการพบปะผู้คนที่ร้อนแรงเพียงรอสักครู่
」   「No, I don’t really want to…」   We exchanged just these few words when the two close sisters came back
」「ไม่ฉันไม่ต้องการจริงๆ ... 」เราแลกเปลี่ยนคำพูดเพียงไม่กี่คำนี้เมื่อทั้งสองสาวน้องสาวกลับมา
   They held something like a sieve in their hands which contained a pile of fake potato, which was poitan
พวกเขาถืออะไรบางอย่างเช่นตะแกรงอยู่ในมือของพวกเขาซึ่งมีกองมันฝรั่งปลอมซึ่งเป็นผักโขม
 Each of the fourteen people need two, so there was 28 in total
แต่ละสิบสี่คนต้องการสองคนดังนั้นจึงมีทั้งหมด 28 คน
   That was why the sisters had another helper
นั่นคือเหตุผลที่น้องสาวมีผู้ช่วยอีกคนหนึ่ง
 It was the grey haired and plump old lady, Ditto Min Wu
เป็นหญิงสาวที่มีผมสีเทาและอวบอ้วน Ditto Min Wu
   「Sorry for the wait, I’m here to help… Ara, what a large piece of kiba leg meat
「ขอโทษที่รอฉันอยู่ที่นี่เพื่อช่วย ... อาราสิ่งที่เป็นชิ้นใหญ่ของเนื้อขา kiba
」   Her face was filled with wrinkles, but she seemed well
ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยริ้วรอย แต่เธอดูดี
 She turned towards Ai Fa with a smile
เธอหันไปทาง Ai Fa ด้วยรอยยิ้ม
   「Ai Fa of House Fa, I heard that you watches over the Fa house by yourself
ฉันได้ยินมาว่าคุณมองดูบ้าน Fa ด้วยตัวคุณเอง
 Did you hunt this kiba by yourself?」   「… Yes, that’s right
คุณได้ตามล่าตัวคิบะด้วยตัวเองหรือไม่? 」「 ... ใช่แล้วถูกต้อง
」   Her tone might be cold, but Ai Fa still stood up politely and nodded
」เสียงของเธออาจจะหนาว แต่ Ai Fa ยังยืนขึ้นอย่างสุภาพและพยักหน้า
   「That’s really impressive, didn’t the Fa house break off all relationships with the other families? I couldn’t imagine how a girl like you could defend your own home without relying on others
「นี่เป็นสิ่งที่น่าประทับใจมากเลยที่บ้านของ Fa ไม่ได้ตัดสัมพันธ์กับครอบครัวอื่น ๆ ? 
」   「… It’s not difficult
」「 ... ไม่ใช่เรื่องยาก
 My father taught me how to hunt kiba
พ่อของฉันสอนฉันว่าจะไล่ล่าคิบะอย่างไร
 He taught me the important points on surviving in Forest’s Edge
เขาสอนฉันถึงจุดสำคัญในการรอดชีวิตใน Forest's Edge
 I can live on without relying on anyone else
ฉันสามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องอาศัยคนอื่น
」   「Live alone and then die alone?」   A smile appeared on the old lady’s face, as if she had seen through everything
」「อาศัยอยู่คนเดียวแล้วตายไปคนเดียว? 」รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของสุภาพบุรุษราวกับว่าเธอได้เห็นทุกสิ่งทุกอย่าง
   Ai Fa opened her mouth, but closed it without saying anything
ไอเอฟเปิดปาก แต่ปิดมันโดยไม่พูดอะไร
   「If a woman is responsible for 《hunting kiba》, she can’t bear and raise children, right? Live alone, die alone, and let the Fa house die out… Ai Fa of Fa house, are you satisfied about this?」   「… Many houses in Forest’s Edge died out like this
「ถ้าผู้หญิงคนหนึ่งเป็นผู้รับผิดชอบใน "การล่าสัตว์คิบะ" เธอไม่สามารถแบกรับเลี้ยงดูลูกได้ใช่ไหม? 
 Not everyone is as powerful as the Wu clan
ทุกคนไม่ได้มีพลังเท่าตระกูลวู
」   「What? We aren’t that capable
"   "อะไร? 
 Leina, Rimee and I can’t hunt kiba
Leina, Rimee และฉันไม่สามารถล่า Kiba ได้
 No, even those men probably can’t hunt kiba by themselves
ไม่แม้แต่คนเหล่านั้นอาจไม่สามารถล่าตัวคิบะได้ด้วยตัวเอง
 Speaking of which, there are few who are as capable as you
การพูดซึ่งมีน้อยคนที่มีความสามารถเท่าที่คุณทำ
」   「That’s…」   「But the Fa house will die out, and the Wu bloodline will carry on, why is that… Maybe the Fa bloodline can be passed on too?」   「… What is Grandma Ditto Min talking about?」   The bored Rimee Wu who was poking the poitan asked me with a confused face
」「นั่นแหล่ะ ... 」「 แต่บ้านฟ้าจะตายไปและสายเลือด Wu จะดำเนินต่อไปทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ... บางทีสายเลือดของ Fa สามารถส่งผ่านไปได้เช่นกัน」「 ... ยาย Ditto Min พูดอะไรเกี่ยวกับอะไร? 」เบื่อ 
   The old lady looked my way and narrowed her eyes happily for some reason
หญิงชรามองทางของฉันและแคบตาของเธออย่างมีความสุขด้วยเหตุผลบางอย่าง
   「Rimee, you will know after you grow up — the water is boiling
「 Rimee คุณจะรู้หลังจากที่คุณโตขึ้น - น้ำเดือด
」   「Ah… I will put it in!」   When members of the same family address each other, they seem to omit the family name
」「อ่า ... ฉันจะใส่มัน! 」เมื่อสมาชิกคนในครอบครัวเดียวกันรู้จักกันและกันพวกเขาดูเหมือนจะละเลยชื่อครอบครัว
 Following Rimee Wu’s energetic announcement, she took a slim kitchen knife from the wall
หลังจากการประกาศอย่างกระตือรือร้นของ Rimee Wu เธอหยิบมีดครัวบางเฉียบจากผนัง
   She then looked at the boiling pot and tilted her head confusedly
จากนั้นเธอก็มองไปที่หม้อต้มและเอียงศีรษะของเธอสับสน
   「Isn’t there too little water? And you are cooking so many poitan with just one pot?」   「Yes, this is enough
「ไม่มีน้ำมากเกินไปหรือ? 
 If you want to eat the poitan you had yesterday, then throw it all in
ถ้าคุณต้องการที่จะกินคนที่คุณเคยเมื่อวานนี้แล้วโยนมันทั้งหมดเข้า
」   「Okay!」   She took a poitan from the pile, slit on it with a knife, then threw it into the pot
」「เอาล่ะ! 」เธอเอาคนพึ่งออกจากกองกองโจรด้วยมีดจากนั้นก็โยนมันลงไปในหม้อ
 As she was working through the pile, I was almost done with all the thigh meat
ขณะที่เธอทำงานผ่านกองฉันเกือบจะทำกับเนื้อต้นขา
   I cut off the fats, and prepared to used it to cook
ฉันตัดไขมันและเตรียมที่จะใช้มันในการปรุงอาหาร
 To make it more convenient to make mincemeat, I cut the red meat into adequate sizes
เพื่อให้สะดวกในการทำเป็นเนื้อเยื่ออ่อนผมจึงตัดเนื้อแดงให้ได้ขนาดที่พอเหมาะ
 This wouldn’t take much time, the meat was just about 5kg
นี้จะไม่ใช้เวลามากเนื้อเป็นเพียงประมาณ 5 กก
   Grandma Ditto Min turned to me and smiled this time
ยาย Ditto Min หันมาหาฉันและยิ้มให้กับเธอครั้งนี้
   「Asuta of House Fa, your knifework is more nimble than a woman’s
「 Asuta of House Fa, การหมักของคุณมีความว่องไวกว่าผู้หญิง
」   「That’s right
"   "ถูกตัอง
 I’m actually an apprentice chef in the country I was from
ฉันเป็นพ่อครัวฝึกหัดในประเทศที่ฉันมาจาก
」   「Is that so
」「เป็นเช่นนั้น
」   When she heard my reply, Grandma Ditto Min narrowed her eyes
」เมื่อเธอได้ยินคำตอบของฉันยาย Ditto Min ก็แคบลง
   「A woman who hunts kiba partnered with a man who is good at cooking
「ผู้หญิงที่ไปล่าสัตว์ kiba กับคนที่เก่งในการทำอาหาร
 What an interesting combination
อะไรเป็นส่วนผสมที่น่าสนใจ
 Looks like I shouldn’t say too much
ดูเหมือนฉันไม่ควรพูดมากเกินไป
」   「I agree, Grandma Ditto Min, it’s better to not meddle in other’s family affairs
」「ฉันยอมรับยาย Ditto Min จะดีกว่าที่จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกิจการครอบครัวของคนอื่น
」   Leina chided her in a childish tone
」 Leina ตำหนิเธอด้วยเสียงเด็ก ๆ
   This feels rather warming
นี้รู้สึกค่อนข้างร้อน
   But I wasn’t too relaxed
แต่ฉันไม่ค่อยผ่อนคลายนัก
   When I turned my heart out of concern for how Ai Fa was faring, the female head of our house just showed a displeased face
เมื่อฉันหันหัวใจออกจากความห่วงใยว่าอ้ายฟ้ากำลังทำอะไรอยู่หัวหญิงของบ้านเราแค่แสดงใบหน้าที่ไม่พอใจ
   Part 4   Alright then, time to switch up the mood and focus
ส่วนที่ 4 ดีแล้วเวลาที่จะเปลี่ยนอารมณ์และโฟกัส
   I had been disturbed by the noise around me since just now and letting it affect my work a little
ฉันได้รับรบกวนโดยเสียงรอบฉันตั้งแต่เพียงแค่ตอนนี้และปล่อยให้มันมีผลต่อการทำงานของฉันเล็กน้อย
 This wouldn’t do for me who was on the lowest rung of the chef hierarchy
นี้จะไม่ทำสำหรับฉันที่อยู่ในขั้นต่ำสุดของลำดับชั้นพ่อครัว
 Father would never permit me to use his Santoku knife while being this flustered
พ่อจะไม่อนุญาตให้ฉันใช้มีด Santoku ของเขาในขณะที่กำลังหงุดหงิดนี้
   「… Cooking poitan this way is simple
「 ... คนทำอาหารแบบนี้ง่ายมาก
 If this dish fits Grand elder Jiba Wu’s taste, then everyone can try making it from tomorrow onwards
ถ้าจานนี้เหมาะกับรสนิยมของแกรนด์ผู้สูงอายุ Jiba Wu ทุกคนก็สามารถลองทำตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป
」   While I was announcing that, the poitan was boiling inside the iron pot
」ในขณะที่ฉันกำลังประกาศว่าคนที่อาศัยอยู่ในหม้อเหล็ก
 I stirred it with a ladle, careful to not let it burn
ฉันกวนมันด้วยตะกร้าระมัดระวังอย่าปล่อยให้มันไหม้
 The poitan had turned rather gooey at this point
ผู้พลอยได้หันมาเหนอะหนะเมื่อถึงจุดนี้
   「Sorry, but are you planning to boil it until all the water evaporates?」   Leina Wu asked
「ขออภัยคุณวางแผนที่จะต้มจนน้ำระเหยหรือไม่? 」 Leina Wu ถาม
   When I nodded to affirm that, her big round eyes showed her confusion
เมื่อฉันพยักหน้าเพื่อยืนยันว่าดวงตากลมใหญ่ของเธอทำให้เธอสับสน
   「But, won’t the poitan turn into a mud-like solid? I think it’s hard to eat that
「 แต่คน poitan จะกลายเป็นของแข็งที่โคลนหรือไม่? 
」   「Ehh? Leina Wu, you tried cooking poitan like this before?」   Leina Wu showed a surprised expression momentarily, then her eyes sparkled
」「เอ๊ะ? 
   「Yes! I tried many ways to make poitan more palatable, but everyone scolds me for wasting food
"ใช่! 
」   For some reasons, she had a blissful smile on her face
」ด้วยเหตุผลบางอย่างเธอมีรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุขบนใบหน้าของเธอ
   Why would she show such an expression at this juncture? Because I called her by her name for the first time? No, I need to focus, focus
ทำไมเธอถึงแสดงออกในช่วงเวลานี้? 
   「Well then, I will leave the poitan to you, Leina Wu… It might be rude to ask, but do the people of Forest’s Edge study cooking methods like this too?」   「Yes
「ดีแล้วฉันจะปล่อยให้เจ้าสัตว์เลื้อยคลานคุณ Leina Wu ... มันอาจจะหยาบคายที่จะถาม แต่คนของ Forest's Edge การทำอาหารวิธีการเช่นนี้มากเกินไป」「ใช่
 We feel troubled after Grandma Jiba’s body become like this… Can I let all the water evaporate?」   「Yes, be careful not to let it burn
เรารู้สึกลำบากหลังจากร่างกายของยายจุบะกลายเป็นแบบนี้ ... ฉันสามารถปล่อยให้น้ำระเหยได้หรือไม่? ใช่ต้องระวังอย่าปล่อยให้มันไหม้
」   「Okay!」   There was still some time before evening, so let’s get the necessary task out of the way before then
」「เอาล่ะ! 」ยังมีช่วงเวลาก่อนช่วงเย็นดังนั้นขอให้ได้งานที่จำเป็นออกไปเสียก่อน
   「Alright, first, I will prepare the kiba meat
ก่อนอื่นฉันจะเตรียมเนื้อ kiba
 The heat for this dish is hard to control
ความร้อนสำหรับจานนี้เป็นเรื่องยากที่จะควบคุม
 If possible, please remember this, it can be used on other dishes in the future too
ถ้าเป็นไปได้โปรดจำไว้ว่านี้ก็สามารถใช้กับอาหารอื่น ๆ ในอนาคตด้วย
」   After saying that, I opened the pack of chuck flap
」หลังจากบอกว่าฉันเปิดซองใส่เชือกแล้ว
   Rimee Wu then uttered: 「Hmm
Rimee Wu กล่าวแล้วว่า: 「อืม
」   「The shape of this meat is strange! Is this really kiba meat?」   「Hmm? What’s strange? This is the meat from the back and shoulder of a kiba
」「รูปร่างของเนื้อสัตว์นี้แปลก! 
」   「Ehh!? I never ate this type of meat before!」   「What? Your family have so many people, don’t you bring the entire kiba home?」   「We only bring the entire beast back in order to skin them
」「เอ๊ะ!? 
 Asuta, we only eat their hind thigh meat
อัสตูเรากินเนื้อที่ต้นขาเท่านั้น
」   Grandma Ditto Min replied
」ยาย Ditto Min ตอบ
   「Why? Your family is huge, there shouldn’t be enough thigh meat, right?」   「No, the men of Wu clan would hunt two kiba everyday
"ทำไม? 
 Even just taking the hind legs would be so much that we have to let some of these meat rot
แม้เพียงการขาหลังจะมากที่เราต้องปล่อยให้บางส่วนของเนื้อเน่าเหล่านี้
」   「Two in just one day
」」สองครั้งในเวลาเพียงวันเดียว
」   I was shocked
」ฉันตกใจมาก
   She was right
เธอพูดถูก
 If one kiba is about 70kg, then the hind legs alone would be 20kg
ถ้าหนึ่ง kiba ประมาณ 70 กิโลกรัมแล้วขาหลังคนเดียวจะเป็น 20 กก
 Two kiba would be 40kg… Which couldn’t be consumed in one day
สอง kiba น่าจะ 40 กก. ซึ่งไม่สามารถกินได้ในวันเดียว
 Even if you include the parts to be smoked, they would just need one leg
แม้ว่าคุณจะรวมชิ้นส่วนที่จะสูบบุหรี่พวกเขาก็จะต้องขาข้างเดียว
   But I realized one thing
แต่ฉันรู้ว่าสิ่งหนึ่ง
 One kiba’s tusks and horns could only be traded for 10 people’s worth of aria and poitan
ท่อนและแตรของ kiba หนึ่งชิ้นสามารถซื้อขายได้เฉพาะกับอาเรียและปัวตูร์จำนวน 10 คนเท่านั้น
   And since the Wu clan had a dozen people (and one baby), hunting one kiba a day wouldn’t be enough
และตั้งแต่ตระกูลอู๋มีคนโหล (และลูกคนเล็ก) การล่าสัตว์วันละหนึ่งวันก็ไม่เพียงพอ
 There would be extra meat, but hunting two kiba would be the appropriate course of action
จะมีเนื้อพิเศษ แต่การล่าสัตว์สองชิ้นจะเป็นทางเลือกที่เหมาะสม
   And of course, I know that such a system would result in leftover meat
และแน่นอนฉันรู้ว่าระบบดังกล่าวจะส่งผลให้เนื้อสัตว์ที่เหลืออยู่
 It was clear from the food store at my place too
เห็นได้ชัดจากร้านขายอาหารที่บ้านของฉันด้วย
   The kiba Ai Fa hunted six days ago still had about 45kg of meat left
ชาวเคบาไอเอฟล่าเมื่อหกวันก่อนยังมีเนื้อเหลืออยู่ประมาณ 45 กิโลกรัม
 After preserving it with pico leaves, it had shrunk to 40kg due to moisture loss
หลังจากเก็บรักษาใบ pico แล้วก็ลดลงเหลือ 40 กก. เนื่องจากการสูญเสียความชุ่มชื้น
 But Ai Fa and I could only eat one kilogram per day
แต่ไอเอฟกับฉันกินได้เพียง 1 กิโลกรัมต่อวันเท่านั้น
 As they could only be preserved for 20 days, I would need to smoke more than half of these meat
เนื่องจากพวกเขาสามารถเก็บไว้ได้เพียง 20 วันฉันจะต้องสูบบุหรี่มากกว่าครึ่งหนึ่งของเนื้อสัตว์เหล่านี้
   And in the meantime, Ai Fa also need to hunt one kiba every five days for their tusks and horns
และในระหว่างนี้ Ai Fa ยังต้องล่าหนึ่ง kiba ทุกๆห้าวันสำหรับงาและแตรของพวกเขา
 The carcass of the kiba she hunts during this time would be left in the forest as food for the wildlife there
ซากของ kiba ที่เธอล่าในช่วงเวลานี้จะถูกทิ้งไว้ในป่าเพื่อเป็นอาหารสำหรับสัตว์ป่าที่นั่น
   Smoking the meat I spent so much time to bleed out was such a waste
การสูบบุหรี่เนื้อสัตว์ที่ฉันใช้เวลามากเพื่อให้เลือดออกเป็นเช่นเสีย
 That was why I felt rather happy that I could expend 10kg of meat in one go — However, learning that even such a large family would only eat the kiba’s thigh meat made me a little sad
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันรู้สึกมีความสุขมากที่สามารถใช้เนื้อสัตว์ได้ 10 กิโลกรัมต่อครั้ง - อย่างไรก็ตามการได้เรียนรู้ว่าแม้กระทั่งครอบครัวขนาดใหญ่เพียง แต่กินเนื้อสัตว์ต้นขาของคิบะก็ทำให้ฉันรู้สึกเศร้านิดหน่อย
   While I was slicing the chuck flap, I glanced at grandma Ditto Min before me who looked really happy
ในขณะที่ฉันกำลังหั่นพนัง Chuck ฉันเหลือบไปที่ยาย Ditto Min ก่อนที่ฉันที่ดูมีความสุขจริงๆ
   「So after hunting the kiba, you will skin them, cut off their tusks, horns and hind legs, then throw the rest away?」   「Yes, and to prevent the people of Forest’s Edge from getting them, we will toss them down the valley
」ดังนั้นหลังจากการล่าสัตว์ kiba คุณจะผิวพวกเขาตัดงาแตรและขาหลังของพวกเขาแล้วโยนออกไป? 」「ใช่และเพื่อป้องกันไม่ให้คนของ Forest 's Edge จากการรับพวกเราจะโยนพวกเขาลง 
 Monta builds their nest at the bottom of the valleys, and will guide the spirit of the kiba back into the forest
Monta สร้างรังของพวกเขาที่ด้านล่างของหุบเขาและจะนำจิตวิญญาณของ kiba กลับเข้าไปในป่า
」   「… prevent the people of Forest’s Edge from getting them?」   「That’s right
」「 ... ป้องกันไม่ให้คนใน Forest's Edge พาพวกเขาไปได้หรือ? 」「ถูกต้อง
 If the people who can’t hunt kiba finds these meat, they will just live on the meat cast away by others
ถ้าคนที่ไม่สามารถล่าสัตว์ได้พบเนื้อเหล่านี้พวกเขาก็จะมีชีวิตอยู่กับเนื้อสัตว์ที่คนอื่นทิ้งไป
 Then people without honour will appear in Forest’s Edge
คนที่ไม่มีเกียรติจะปรากฏใน Forest's Edge
」   So that was the so called honour of Forest’s Edge
」ดังนั้นจึงเป็นที่เรียกว่าเกียรติของ Forest's Edge
   Being from a different world, I couldn’t understand this
ไม่ได้เข้าใจเรื่องนี้
   The thing I disagree with the most — was how they treat the delicious chuck flap and pork belly like garbage! Maybe my values were a little weird
สิ่งที่ฉันไม่เห็นด้วยกับที่สุดคือวิธีที่พวกเขาปฏิบัติต่ออวัยวะเพศหญิงและท้องหมูเช่นถังขยะ! 
   「If the men of such families get injured or become too old to hunt kiba, what will happen to them? I’m just asking for reference
「ถ้าคนในครอบครัวดังกล่าวได้รับบาดเจ็บหรือแก่เกินไปที่จะไล่ล่าคิบะสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับพวกเขา? 
」   「If anyone loses their strength, they will have to rely on their family
」「ถ้าใครสูญเสียกำลังของพวกเขาพวกเขาจะต้องพึ่งพาครอบครัวของพวกเขา
 If their family is unable to render aid, they will need to rely on a more powerful clan
หากครอบครัวของพวกเขาไม่สามารถให้ความช่วยเหลือพวกเขาจะต้องพึ่งพาตระกูลที่ทรงพลังมากขึ้น
 Even if they can’t hunt kiba, that person will have the right to eat kiba meat if he can assist in other jobs
แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถล่าคาบาได้ก็ตาม แต่บุคคลนั้นจะมีสิทธิ์กินเนื้อที่ kiba หากสามารถช่วยงานอื่นได้
」   「I see
"   "ฉันเห็น
」   After hearing their explanation, I agreed with their ethical views a little more
」หลังจากได้ยินคำอธิบายของพวกเขาฉันเห็นด้วยกับมุมมองด้านจริยธรรมของพวกเขาอีกเล็กน้อย
   「I understand now, thank you… After slicing the meat like this, we will be mincing them with the knives
「ฉันเข้าใจแล้วสิขอบคุณ ... หลังจากหั่นเนื้อเช่นนี้แล้วเราจะขลิบพวกมันด้วยมีด
」   I focused on cooking once again
」ฉันเน้นการทำอาหารอีกครั้ง
   This wasn’t the time for me to collect information
นี่ไม่ใช่เวลาที่ฉันจะเก็บรวบรวมข้อมูล
   「We will use a big knife at first, it will be easier that way
「ตอนแรกเราจะใช้มีดขนาดใหญ่มันจะง่ายกว่านี้
 Don’t use too much force, use the weight of the knife itself to mince the meat evenly
อย่าใช้แรงมากจนเกินไปใช้น้ำหนักของตัวเองเพื่อให้เนื้อเรียบ
」   「What is that!? It looks interesting! I want to try too!」   「Hmm…? Alright, I can let you handle it if it’s just mincing meat
"   "นั่นคืออะไร!? 
」   There was still a lot of time left
」ยังเหลืออีกเป็นจำนวนมาก
 I could still finish the job for her if need be, so there wasn’t any problem
ฉันยังคงสามารถทำงานให้เธอได้ถ้าจำเป็นต้องทำเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาใด ๆ
 And they would need to do this themselves in the future, so I want to teach them how to cook delicious kiba meat as much as possible
และพวกเขาก็ต้องทำแบบนี้ต่อไปในอนาคตดังนั้นฉันต้องการจะสอนพวกเขาถึงวิธีการปรุงอาหารเนื้อ kiba แสนอร่อยให้ได้มากที่สุด
   「Uwah, it’s all gooey, so fun!」   Rimee Wu might sound like she was playing, but the way she handled the kitchen knife wasn’t dangerous at all
「 Uwah มันเหนอะทุกอย่างสนุกจัง! 」 Rimee Wu อาจฟังเหมือนกำลังเล่นอยู่ แต่วิธีที่เธอจัดการมีดครัวก็ไม่เป็นอันตรายอะไรเลย
 She might be young, but she was used to helping with house chores
เธออาจจะยังเด็กอยู่ แต่เธอก็เคยชินกับการช่วยทำงานบ้าน
   「E-Excuse me Asuta, I want to try it too!」   And of course the only one who talked to me like this was Leina Wu
「 E-Excuse me Asuta ฉันอยากจะลองด้วย」และแน่นอนว่ามีเพียงคนเดียวที่พูดคุยกับฉันอย่างนี้คือ Leina Wu
 She turned her head and peeked at my hands as she stirred the poitan juice
เธอหันศีรษะของเธอและมองไปที่มือของฉันขณะที่เธอกวนน้ำ Poitan
   I reserved 7kg of meat to make hamburg steak for 14 people
ฉันสงวนเนื้อสัตว์ 7 กิโลกรัมเพื่อทำสเต็กแฮมเบอร์เกอร์สำหรับ 14 คน
 She didn’t need to ask so desperately, she could mince as much as she wanted
เธอไม่จำเป็นต้องถามอย่างสุดซึ้งเธอสามารถสังหารได้มากเท่าที่เธอต้องการ
   「Ah, the poitan is almost done
「อ่าผู้ตายเพิ่งเสร็จแล้ว
 Erm, can we move the iron pot?」   「If we pass a stick through the pot handles, two people can move the pot together!」   「That’s great
Erm, เราสามารถย้ายหม้อเหล็กได้หรือไม่? 」「ถ้าเราผ่านไม้ผ่านมือจับหม้อคนสองคนสามารถย้ายหม้อด้วยกันได้」「ดีมาก
 Well then, Ai Fa…」   「I can move it move it
ดีแล้ว Ai Fa ... 」「ฉันสามารถเคลื่อนย้ายได้
」 Leina Wu smiled at me with a Krilee stick in hand
」 Leina Wu ยิ้มให้ฉันด้วยกลิลลี่ที่อยู่ในมือ
   In that case, then Ai Fa and Leina Wu… I considered it, but my instincts told me that I must not let the two of them work together
ในกรณีนั้น Ai Fa และ Leina Wu ... ฉันคิดว่ามัน แต่สัญชาตญาณของฉันบอกฉันว่าฉันจะต้องไม่ปล่อยให้ทั้งสองคนทำงานร่วมกัน
   And so, taking care not to get scalded, I picked up the handle on the side of the pot and pass the krilee stick through it
ดังนั้นการดูแลไม่ให้ได้รับการลวกฉันได้หยิบมือจับไว้ที่ด้านข้างของหม้อและผ่านกริลลี่ผ่านทะลุ
 Leina Wu and I took some effort to carry the pot outside
Leina Wu และฉันเอาความพยายามที่จะนำหม้อออกไปข้างนอก
   Ai Fa’s gaze wasn’t as icy as before, but after she spoke with Ditto Min, she turned quiet and her eyes were filled with sorrow
การมองของ Ai Fa ไม่ได้รุนแรงเท่าเดิม แต่หลังจากที่เธอได้พูดคุยกับ Ditto Min เธอก็เงียบและตาของเธอเต็มไปด้วยความเศร้าโศก
   I really hate seeing Ai Fa looking so depressed
ฉันเกลียดการมองเห็น Ai Fa ดูหดหู่มาก
   「So, what should we do with this pot of thing?」   「Ah, we need to put it in a place with plenty of sun and let it dry
」ดังนั้นเราควรทำอย่างไรกับหม้อสิ่งนี้? 」「อ้าเราต้องวางมันไว้ในที่ที่มีแสงแดดส่องให้แห้ง
 Let’s sprinkle some water on the outside of the pot to keep the poitan from getting burnt
ลองโรยน้ำบางส่วนที่ด้านนอกของหม้อเพื่อไม่ให้ผู้ที่ถูกฆ่าตาย
」   「Okay!」   Although Ai Fa made me feel uneasy, the work ethics of the girl named Leina Wu was worthy of respect
」「เอาล่ะ! 」แม้ว่า Ai Fa ทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจจรรยาบรรณในการทำงานของหญิงสาวที่ชื่อว่า Leina Wu เป็นสิ่งสมควร
 She worked quickly and understand things fast, able to infer further things from my teachings
เธอทำงานได้อย่างรวดเร็วและเข้าใจสิ่งต่างๆได้อย่างรวดเร็วและสามารถอนุมานสิ่งต่างๆจากคำสอนของฉันได้
 Rimee was this way too, she really wants to learn these skills quickly for the sake of grandma Jiba
Rimee ก็เช่นกันเธออยากจะเรียนรู้ทักษะเหล่านี้ได้อย่างรวดเร็วเพื่อประโยชน์ของยาย Jiba
   After we brought the poitan outside the room, I let Leina try cutting the meat, and she performed even better than Rimee Wu
หลังจากที่เรานำคนที่อาศัยอยู่นอกห้องฉันก็ปล่อยให้ Leina พยายามตัดเนื้อและเธอทำได้ดียิ่งกว่า Rimee Wu
 The meat was minced so well that I didn’t need to mince it any further
เนื้อถูกเบ่งมากจนไม่ต้องสับอีกต่อไป
   As there were several knives, the 7kg of kiba meat was turned into a pink pile in no time after Ditto Min entered the fray
เมื่อมีมีดหลายตัวเนื้อ 7 กิโลกรัมของ Kiba ถูกเปลี่ยนเป็นกองสีชมพูในเวลาไม่นานหลังจากที่ Ditto Min เข้าร่วมการต่อสู้
   They were really an excellent class of students
พวกเขาเป็นนักเรียนที่ยอดเยี่ยมจริงๆ
   「Hmm? Asuta! There are more meat here! Don’t we need to make them gooey too?」   「Ah, just keep those meat like that
「อืม? 
 I need to use it for other dishes
ฉันจำเป็นต้องใช้มันสำหรับอาหารอื่น ๆ
」   Since she had problems with her teeth, I think I should prepare a soup
」เพราะเธอมีปัญหากับฟันของเธอฉันคิดว่าฉันควรเตรียมน้ำซุป
 Aside from the 7kg of meat for hamburg steak, I need 3kg of chuck flap for that
นอกเหนือจากเนื้อสัตว์ 7 กิโลกรัมสำหรับแฮมเบอร์เกอร์สเต็กแล้ว
 When she heard what I said, Rimee Wu pouted:   「Tch!」   「I reversed the order, but we will need to deal with the aria next
เมื่อเธอได้ยินในสิ่งที่ฉันพูด Rimee Wu ผุดขึ้นมา: 「 Tch! 」「ฉันกลับคำสั่ง แต่เราจะต้องจัดการกับเพลงต่อไป
 I also need other ingredients, so Rimee Wu, can you bring me to the food store?」   「Yes!」   「Ahh, can you help me start the fire in the other stove…? Ai Fa help me carry the things
ฉันยังต้องการส่วนผสมอื่น ๆ ดังนั้น Rimee Wu คุณสามารถพาฉันไปที่ร้านขายอาหารได้หรือไม่? 」「ใช่! 」「อ้าาาาาาาาาาาคุณช่วยให้ฉันเริ่มต้นทำาเพลิงในเตาอื่นได้ไหม ... ? 
」   Ai Fa left the wall lethargically
」 Ai Fa ออกจากผนังด้วยความระทึก
   We handed the stove over to grandma Ditto Min, and the four of us headed to the food store
เรามอบเตาให้กับคุณยาย Ditto Min และพวกเราสี่คนไปที่ร้านขายอาหาร
   There were three doors in this house, from right to left was the stove room, the food store and the dismembering room
มีสามประตูในบ้านนี้จากขวาไปซ้ายคือห้องเตา, ร้านขายอาหารและห้องตัดชิ้นส่วน
   We opened the center door and stepped inside under Rimee Wu’s lead
เราเปิดประตูกลางและก้าวเข้าไปข้างในภายใต้การนำของ Rimee Wu
 I let out a sigh in awe
ฉันถอนหายใจด้วยความกลัว
   I never expected the inside to be such a scene
ฉันไม่เคยคาดว่าภายในจะเป็นฉากดังกล่าว
   It was filled with unfamiliar ingredients
มันเต็มไปด้วยส่วนผสมที่ไม่คุ้นเคย
   「What are these? This is incredible, it’s like a treasure trove!」   I shouted upon seeing this sight
「อะไรคือสิ่งเหล่านี้? 
   Cupboards without any doors lined the space inside this 8 tatami big room
ตู้ที่ไม่มีประตูใด ๆ เรียงรายพื้นที่ภายในห้องขนาดใหญ่ 8 ตาดมิ
 There were pumpkin-like fruits that was as red as a tomato
ผลไม้ที่มีฟักทองเป็นสีแดงเหมือนมะเขือเทศ
 A green vegetable with leaves arranged like a rose
ผักสีเขียวที่มีใบจัดเหมือนดอกกุหลาบ
 A mysterious bundle that looked like a coiled snake
กลุ่มก้อนลึกลับที่ดูคล้ายกับงูขด
 Aside from these, there was a green skinned fruit with durian like thorns — anyway, it was filled with ingredients that weren’t aria or poitan
นอกเหนือจากนี้แล้วยังมีผลไม้สีเขียวที่มีทุเรียนเหมือนหนาม - อย่างไรก็ตามมันก็เต็มไปด้วยส่วนผสมที่ไม่ได้เป็นอะเรียหรือป้า
   The familiar pico leaves and lilo leaves hung on the wall
ใบไม้ Pico ที่คุ้นเคยและใบ lilo แขวนบนผนัง
 However, there was a plant about two meters tall leaning on the wall, right beside these herbs
อย่างไรก็ตามมีโรงงานประมาณสองเมตรสูงพิงผนังด้านขวาข้างสมุนไพรเหล่านี้
 It was as thick as a bamboo, and full of wool like a burdock
มันหนาเหมือนไม้ไผ่และเต็มไปด้วยขนสัตว์เหมือนหญ้าเจ้าชู้
 Something that looked like dried yellow persimmon was also hanging on the wall
สิ่งที่เหมือนลูกพลับเหลืองแห้งก็แขวนอยู่บนผนัง
   I couldn’t see any kiba meat
ฉันไม่เห็นเนื้อคิบา
 There was a door inside the room, that was probably the meat store
มีประตูภายในห้องนั่นน่าจะเป็นร้านขายเนื้อ
   The eight tatami wide space was filled with ingredients I had never seen before, it was like a paradise
เนื้อที่กว้าง 8 แท่นเต็มไปด้วยส่วนผสมที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนมันเหมือนกับสวรรค์
   「Asuta! Here are the arias!」   Rimee Wu moved quickly between the shelves and ran to the right side of the room
「 Asuta! 
   There was a large number of aria and poitan there
มีจำนวน aria และ poitan อยู่ที่นั่น
   「… There are so many vegetables in this world
「 ... มีผักอยู่มากมายในโลกนี้
」   「World…? Yes! If you throw them into the pot, the taste will change too, it’s interesting! I like Tarapa
」「โลก ... ? 
 Leina likes Tino leaves!」   「But Rimee Wu, humans will be able to live just by eating aria and poitan
Leina ชอบใบ Tino! 」「 แต่ Rimee Wu มนุษย์จะสามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยการรับประทานอาหารอะเรียและ Poitan
」   「Hmm? Yes, I think that’s true! But you will get sick of the taste if you eat the same thing every day, right?」   I see, these ingredients were probably luxury items, only powerful clans could afford them
」「อืมเหรอ? 
   No — these ingredients should be full of nutrients
ไม่มี - ส่วนผสมเหล่านี้ควรมีสารอาหารเพียงพอ
 Even if they were luxurious food, it also served as proper food and not just for indulgence
ถึงแม้จะเป็นอาหารที่หรูหรา แต่ก็เป็นอาหารที่เหมาะสมและไม่เพียง แต่สำหรับการปล่อยตัว
   By the way, aside from Rimee Wu and Lala Wu, the other women had fleshy bodies and looked very healthy
โดยวิธีการที่นอกเหนือจาก Rimee Wu และ Lala Wu ผู้หญิงคนอื่น ๆ มีร่างกายอ้วนและดูสุขภาพดี
   Ever since I realized that poitan was a cereal, I thought the only vegetable in this world was aria and was a little depressed
นับตั้งแต่ฉันตระหนักว่า Poitan เป็นธัญพืชฉันคิดว่าผักชนิดเดียวในโลกนี้คือเพลงและรู้สึกหดหู่เล็กน้อย
 From the looks of things, the women of the Wu clan supplement their nutrients by eating other vegetables
จากรูปลักษณ์ของสิ่งที่ผู้หญิงของตระกูลวูเสริมสารอาหารของพวกเขาโดยการรับประทานผักอื่น ๆ
   But… In the end, no matter which vegetable, they are just tossed into the kiba pot along with the poitan, right? What a waste
แต่ ... ในที่สุดไม่ว่าผักพวกเขาจะโยนลงในหม้อ kiba พร้อมกับ poitan ขวา? 
   With so many ingredients, just how sumptuous of a meal could be made!? Just thinking about it made me tremble from excitement
ด้วยส่วนผสมมากมายดังนั้นเพียงวิธีที่อร่อยลิ้นของอาหารจะทำ!? 
   「If you wished to, you can use any of the ingredients here
「ถ้าคุณต้องการคุณสามารถใช้ส่วนผสมใดก็ได้ที่นี่
」   Leina Wu smiled faintly at me
」 Leina Wu ยิ้มให้ฉันเบา ๆ
   When I heard her say that, I felt tempted, but I still rejected her firmly
เมื่อฉันได้ยินเธอบอกว่าฉันรู้สึกอยาก แต่ฉันยังคงปฏิเสธเธออย่างมั่นคง
   「I don’t have time to taste test them
「ฉันไม่มีเวลาลองทดสอบ
 It’s a pity, but let’s not use these ingredients for now
น่าเสียดาย แต่เราไม่ควรใช้ส่วนผสมเหล่านี้ในตอนนี้
 If I use unfamiliar ingredients and destroy the taste of the dish, then it would be a waste of effort
ถ้าฉันใช้ส่วนผสมที่ไม่คุ้นเคยและทำลายรสชาติของจานก็จะเป็นการเสียความพยายาม
」   I already spent four days to research poitan after all
」ฉันใช้เวลาสี่วันในการวิจัยคนปัตตานีแล้ว
 My honour as a chef and Ai Fa’s feelings were at stake today, I couldn’t take the risk
เกียรติของฉันในฐานะพ่อครัวและความรู้สึกของ Ai Fa ตกอยู่ในอันตรายวันนี้ฉันไม่สามารถเสี่ยงได้
   Speaking of which… I turned towards Ai Fa, and the mistress of my house was glaring fiercely at those things with a cold expression
พูดถึงเรื่องนี้ ... ฉันหันไปทาง Ai Fa และนายหญิงในบ้านของฉันกำลังจ้องมองอย่างรุนแรงที่สิ่งเหล่านั้นด้วยการแสดงออกที่หนาวเย็น
   … That’s right
… ถูกตัอง
 We need to hunt a kiba every five days to secure the minimum amount of food
เราจำเป็นต้องล่าโคบาทุกๆห้าวันเพื่อให้ได้ปริมาณอาหารที่น้อยที่สุด
 It’s useless to envy people who are better off than we are
ไม่มีประโยชน์ที่จะอิจฉาคนที่ดีกว่าที่เราเป็น
   I grow up in a family that operates an economical restaurant, ingredients like caviar or foie gras
ฉันเติบโตขึ้นมาในครอบครัวที่ดำเนินธุรกิจร้านอาหารที่ประหยัดเช่นส่วนผสมของคาเวียร์หรือฟัวกราส์
 Commoners didn’t need to eat such extravagant food
ชาวสามัญไม่จำเป็นต้องกินอาหารที่ฟุ่มเฟือยเช่นนี้
 I thought that way to change my mood
ฉันคิดว่าวิธีการที่จะเปลี่ยนอารมณ์ของฉัน
   And so, we carried enough aria for fourteen people, pottery bottles of fruit wine and a bag of rock salt and left the food store
ดังนั้นเราจึงมีเพลงอะรีพอสำหรับสิบสี่คนขวดเครื่องปั้นดินเผาไวน์ผลไม้และถุงหินเกลือและทิ้งร้านขายอาหาร
   At this moment —   They appeared
ในขณะนี้ - พวกเขาปรากฏตัว
   「What the hell is this? Kiba feces? Don’t block the path with that thing!」   A hoarse voice came like thunder from inside the room, which hurts my ear
「อะไรน่ะ? 
   A hint of tension flashed across Ai Fa’s face
ความรู้สึกของความตึงเครียดกระพริบอยู่บนใบหน้า Ai Fa
   「Hmm? Daddy Donda, welcome home! You are back early today!」   With a bottle in her arms, Rimee Wu ran towards the voice with a cheerful shout
「อืม? 
   The moment we stepped out of the food store, four men with intense feral aura appeared before us
ขณะที่เราเดินออกจากร้านอาหารชาย 4 คนที่มีร่ายมนตร์ดุร้ายปรากฏตัวต่อหน้าเรา
   A burly man stood at the very front, looking unhappily at the pot filled with cooked poitan placed along the pathway
ชายร่างสูงยืนอยู่ที่ด้านหน้ามากมองอย่างไม่สบายใจที่หม้อที่เต็มไปด้วยคนที่ปรุงสุกวางไว้ตามทางเดิน
 That man looked over Rimee Wu’s head and glared at us
ผู้ชายคนนั้นมองไปที่ศีรษะของ Rimee Wu และจ้องมองเรา
   「Ho, so you’re that outsider at Fa House? Everyone says your skin is white, so you’re actually a weak pale skinned brat huh!」   The burly man had a face full of beard, even his breathing was like a beast—   And that man was of course the head of the Wu clan, the father of Rimee Wu and the others, Donda Wu
「โฮคุณเลยเป็นคนภายนอกที่ Fa House?