Chapter 1 Chapter 1 - Huge Changes to the World  
บทที่ 1 บทที่ 1 - การเปลี่ยนแปลงสู่โลกกว้าง
 
 
 “Mo Fan, six points!”  After the Math teacher—Deng Yongchuan—had said this, the class began to laugh loudly
"โมแฟนหกแต้ม!" หลังจากที่ครูคณิตศาสตร์ - เติ้งยงชวน - พูดแบบนี้ชั้นก็เริ่มหัวเราะเสียงดัง
 Nearly everyone turned their heads around to look at the short, black-haired youth who was sitting at the very back of the classroom
เกือบทุกคนหันศีรษะไปรอบ ๆ เพื่อมองไปที่หนุ่มสาวผมสั้นวัยหนุ่มที่กำลังนั่งอยู่ที่ด้านหลังห้อง
 This youth was Mo Fan, the one who only got a single-digit score on the exam
เยาวชนคนนี้คือ Mo Fan ซึ่งเป็นผู้ที่ได้คะแนนเพียงครั้งเดียวในการสอบ
 “Mo Fan, you should learn from Mu Bai
"โมแฟนคุณควรจะเรียนรู้จากเมืองโอบี
 He was able to score 96 despite the exam being this hard
เขาสามารถทำแต้มได้ถึง 96 แม้ว่าการสอบจะทำได้ยากก็ตาม
 How could you only get a single digit score on the exams? Don’t sully your own name,” Deng Yongchuan sighed
คุณจะได้คะแนนเพียงคะแนนเดียวในการสอบได้อย่างไร? 
  How could such a troublesome student be in my class? When he first entered the school, his grades were top notch
นักเรียนที่เป็นปัญหาในชั้นเรียนของฉันได้อย่างไร? 
 However—after entering high school—his grades quickly fell, and with his exam scores being such a tragic sight, it caused the class average to drop as well
อย่างไรก็ตามหลังจากที่เข้าเรียนในระดับมัธยมแล้วคะแนนของเขาลดลงอย่างรวดเร็วและคะแนนสอบของเขาเป็นเช่นภาพที่น่าเศร้าทำให้ระดับชั้นเรียนลดลงเช่นกัน
 “Teacher, he doesn’t even live up to his name: Mo Fan
"ครูเขาไม่ได้อยู่กับชื่อของเขา: Mo Fan
 Mo Fan
แฟนโม
 he’s not average at all! He’s levels lower than average—nearing trash
เขาไม่ได้เฉลี่ยเลย! 
 1” the student called Mu Bai called
1 "เรียกนักเรียนที่เรียกว่าหมู่บ่อ
  “Hahaha” “He really is!”  “Mu Bai truly lives up to his reputation, he can insult people without swearing
"ฮ่าฮ่า" "เขาเป็นคนจริงๆ!" "เมืองตากใบี๋ขึ้นชื่อว่าชื่อเสียงของเขาจริงๆเขาสามารถดูถูกคนอื่นได้โดยไม่ต้องสาบาน
 Mo Fan is indeed not average, he has already become trash!” The entire class began to laugh and it wasn’t until Deng Yongchuan began his lecture that they finally stopped
แฟน Mo จริงๆไม่ได้เป็นค่าเฉลี่ยเขาได้กลายเป็นขยะ! "ทั้งชั้นเรียนเริ่มหัวเราะและมันก็ไม่ใช่จนกระทั่งเด็ง Yongchuan เริ่มบรรยายว่าในที่สุดพวกเขาก็หยุด
 …
...
 “This Mu Bai makes me sick
"เมืองนี้ทำให้ฉันเบื่อ
 He thinks he’s amazing just because he’s handsome, has good grades, and knows how to play musical instruments!” The person who sits next to Mo Fan—Guan Gu—said
เขาคิดว่าเขาน่าทึ่งเพียงเพราะเขาหล่อเหลามีคะแนนที่ดีและรู้วิธีการเล่นเครื่องดนตรี! "คนที่นั่งถัดจาก Mo Fan-Guan Gu-said
  “He’s just a childish ****
"เขาเป็นแค่เด็กน้อย
” Mo Fan said with disdain
แฟนโมพูดด้วยความรังเกียจ
 “Do you want to play volleyball when the school ends?” “Can’t go, I’ve got stuff to do
"คุณต้องการที่จะเล่นวอลเลย์บอลเมื่อโรงเรียนจบลง?" "ไม่สามารถไปฉันมีสิ่งที่ต้องทำ
” “You’re going to help Old Man Ying again? After all, you’re the only one who dares to go to the thatched cottage behind the mountains
"คุณจะช่วย Old Man Ying อีกครั้งเหรอ? 
 Oh right, I got me some Xuanhuan and Mohuan novels, do you want me to lend one to you?” “You can put it in my bag, however, you should read less novels
โอ้ใช่ฉันมีนวนิยาย Xuanhuan และ Mohuan มาบ้างคุณต้องการให้ฉันให้ยืมตัวคุณหรือไม่ "" คุณสามารถใส่มันลงในกระเป๋าได้ แต่คุณควรอ่านนวนิยายน้อย ๆ
 You’re addicted
คุณติดยาเสพติด
” Mo Fan said
"โมแฟนกล่าว
 …… To a student, the most beautiful bell sound is naturally the one signaling the end of class
...... สำหรับนักเรียนเสียงระฆังที่สวยที่สุดคือเสียงสัญญาณจากการจบชั้นเรียน
 After the end of an entire day filled with dull classes, Mo Fan yawned as he carried his bag while walking to the back of the mountain
หลังจากจบวันที่เต็มไปด้วยความหมองคล้ำแล้ว Mo Fan ก็โหยหวงขณะที่เขาพกกระเป๋าไว้ในขณะที่เดินไปที่ด้านหลังของภูเขา
 The back of the mountain was the back entrance of the academy; basically, no one actually used it
ด้านหลังของภูเขาเป็นทางเข้าด้านหลังของสถาบันการศึกษา 
 Old Man Ying who Guan Gu mentioned was the guard of the academy’s back mountain
ชายชราคนหนึ่งที่ Gu Gu Gu กล่าวว่าเป็นผู้คุ้มกันของภูเขาด้านหลังของสถาบันการศึกษา
 In order to ensure the safety of the students—and prevent students from sneaking out to internet cafes—the school had appointed Old Man Ying as the keeper of the back entrance
เพื่อป้องกันความปลอดภัยของนักเรียนและป้องกันไม่ให้นักเรียนลอบเข้าไปในอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ - โรงเรียนได้แต่งตั้ง Old Man Ying ให้เป็นผู้ดูแลประตูทางเข้าด้านหลัง
 Old Man Ying had no relatives nor friends
ชายชราไม่มีญาติหรือเพื่อน
 When he had passed away, there were no questions asked about him; thus, the school carelessly buried him
เมื่อเขาล่วงลับไปแล้วไม่มีคำถามเกี่ยวกับตัวเขา 
 Mo Fan and Old Man Ying were quite familiar with each other
แฟนโมและชายชราค่อนข้างคุ้นเคยกันดี
 Before the old man passed away, he had also left some stuff for Mo Fan
ก่อนที่ชายชราจะตายไปเขาก็ปล่อยให้บางสิ่งบางอย่างสำหรับ Mo Fan
 He only remembered the old man’s good intentions today, hence he decided to take a look at the thatched cottage
เขาจำได้เพียงความตั้งใจที่ดีของชายชราในปัจจุบันดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะดูที่กระท่อมมุงด้วย
 Old Man Ying had always said that he was the descendent of some historical big-shot, so he was in possession of a five thousand year old antique ring
Old Man Ying เคยกล่าวไว้เสมอว่าเขาเป็นลูกหลานของภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียงในอดีตดังนั้นเขาจึงครอบครองแหวนโบราณห้าพันปี
  Mo Fan have seen that ring before; it was completely pitch black, and didn’t look like some antique
แฟนโมได้เห็นแหวนก่อนแล้ว 
 However, the most important thing was that he had brought it to an appraiser to get appraised; the owner had thrown Mo Fan out while questioning how he could have the face to say that this copper ring—smelted from a charcoal stove—was an “antique”
อย่างไรก็ตามสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการที่เขานำมาให้ผู้ประเมินราคาเพื่อประเมิน; 
 Ever since then, Mo Fan stopped believing in Old Man Ying’s bragging
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา Mo Fan ก็ไม่ยอมเชื่อมั่นในการโอ้อวดของ Old Man Ying
  Mo Fan wanted to take the things Old Man Ying had left behind as something to remember him by
โมแฟนต้องการเอาสิ่งที่ชายชราทิ้งไว้เบื้องหลังเป็นสิ่งที่เขาจำได้
  Old Man Ying was a magnanimous gatekeeper; he was very indifferent toward the topics of life and death
Old Man Ying เป็นคนเฝ้าประตูผู้ยิ่งใหญ่; 
 Mo Fan wished for him to pass away in peace
แฟนโมอยากให้เขาผ่านไปอย่างสันติ
 Death was not the end of everything, perhaps you can start your life over somewhere else?  “Would you believe me if I said that in this plane that holds science in high regards, there is another parallel plane that practises magic? In that plane, you don’t study science, but magic…
ความตายไม่ใช่จุดจบของทุกสิ่งทุกอย่างบางทีคุณอาจจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่อื่นได้? 
” This was the kind of crazy talk that Old Man Ying would always tell Mo Fan, which was why Mo Fan firmly believed that when he passed away, Old Man Ying had gone to a different plane to restart his life—and live a more extravagant one while he was at it
"นี่เป็นเรื่องที่คุยกันอย่างบ้าคลั่งว่า Old Man Ying มักจะบอก Mo Fan ซึ่งเป็นเหตุผลที่ Mo Fan เชื่อมั่นอย่างแน่วแน่ว่าเมื่อเขาเสียชีวิต Old Man Ying ไปเครื่องบินลำอื่นเพื่อรีสตาร์ทชีวิตของเขาและใช้ชีวิตที่ฟุ่มเฟือยมากขึ้น 
 The ring was easily found within the wooden box under his bamboo bed
แหวนสามารถหาได้ง่ายภายในกล่องไม้ใต้เตียงไม้ไผ่
 As Mo Fan opened it, he felt a faint obscure aura emanating from the box—it did indeed feel quite mysterious
ขณะที่ Mo Fan เปิดออกเขารู้สึกว่า Aura จางหายไปจากกล่องทำให้รู้สึกลึกลับมากทีเดียว
 However, Mo Fan is fifteen-sixteen years old, he didn’t believe that there would be something like a cultivation technique in this world
อย่างไรก็ตามนายโมแฟนอายุสิบห้า - สิบหกปีเขาไม่เชื่อว่าจะมีอะไรบางอย่างเหมือนกับเทคนิคการเพาะปลูกในโลกใบนี้
 He definitely did not believe the recluse who said that if Mo Fan wore this ring, and practised this cultivation technique, he would be able to save the universe
แน่นอนเขาไม่เชื่อนักปราชญ์ที่บอกว่าถ้าโมแฟนสวมแหวนนี้และฝึกฝนเทคนิคการเพาะปลูกนี้เขาจะสามารถช่วยจักรวาลได้
 The pitch-black ring was an ordinary looking ring
วงแหวนสีดำเป็นแหวนธรรมดาที่มองหา
 If one wanted to know the most peculiar thing about the ring, it would be that the interior had eight very small holes—which any artisan was able to make
ถ้าใครอยากรู้เรื่องแปลก ๆ เกี่ยวกับวงแหวนมันก็น่าจะเป็นภายในที่แปดหลุมเล็ก ๆ ซึ่งช่างฝีมือสามารถทำได้
 The moment Mo Fan put it on, he felt a heart-freezing chill
ตอนที่แฟน ๆ ใส่มันขึ้นเขารู้สึกหนาวสั่นใจ
 This thing that made him shake in the heat of summer was quite strange
สิ่งที่ทำให้เขาสั่นในช่วงฤดูร้อนค่อนข้างแปลก
 “Strange my ass
"แปลกลาของฉัน
” As Mo Fan thought this over, he denied the idea in his head
"ในขณะที่ Mo Fan คิดอย่างนี้เขาปฏิเสธความคิดในหัวของเขา
  Mo Fan was struck with a sudden sleepiness, but he still had to work that night
แฟนโมถูกกระทบด้วยอาการง่วงนอนอย่างกะทันหัน แต่เขาก็ยังต้องทำงานในคืนนั้น
 Thus, he arranged the the bamboo mat and laid down inside the house to sleep first
ดังนั้นเขาจึงจัดแผ่นไม้ไผ่และวางไว้ภายในบ้านก่อนนอน
 At 10 PM, he would have to go to the 24/7 supermarket to be a clerk, and he would work till 6 in the morning
เมื่อเวลา 22.00 น. เขาจะต้องไปที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต 24/7 เพื่อเป็นเสมียนและเขาก็จะทำงานจนถึง 6 โมงเช้า
 …… He was extremely sleepy, thus he fell asleep very quickly
...... เขาง่วงนอนมากดังนั้นเขาจึงนอนหลับได้อย่างรวดเร็ว
  A sliver of blood-red light shone through the mountain cracks from the setting sun, dying the forest behind the mountains and the small, thatched cottage red with it’s glow
เศษของแสงสีแดงเลือดส่องผ่านรอยแตกภูเขาจากดวงอาทิตย์ที่กำลังจะตายป่าที่อยู่เบื้องหลังภูเขาและกระท่อมมุงเล็กสีแดงกับเรืองแสงมันเป็น
  It was like a colossal door in the dark that was slowly closing
มันเหมือนกับประตูมหึมาในที่มืดที่กำลังค่อยๆปิดลง
 The radiating light in the darkness was slowly being sucked inside the door
แสงที่แผ่กระจายออกมาในที่มืดกำลังถูกดูดเข้าไปในประตู
 As the sunset completely disappeared beneath the mountains and as dusk came to rule the world, the back of the mountain seemed as though it was covered with a misty layer of a bizarre color
เมื่อพระอาทิตย์ตกดินหายไปอย่างสมบูรณ์ภายใต้ภูเขาและในขณะที่พลบค่ำมาปกครองโลกด้านหลังของภูเขาดูเหมือนราวกับว่ามันถูกปกคลุมไปด้วยชั้นหมอกที่มีสีมหัศจรรย์
  From far away, this area seemed like it continued into nothingness
จากพื้นที่ห่างไกลพื้นที่นี้ดูเหมือนว่ามันยังคงเป็นความว่างเปล่า
 Beneath the blood sun was an indistinct scene around the water, like a mirage!  The youth sleeping inside the thatched cottage was still snoring, little did he know that the ring on his finger was emitting an ear-piercing humming sound
ใต้แสงแดดเป็นฉากที่ไม่ชัดเจนรอบ ๆ น้ำเช่นภาพลวงตา! 
 It was as if it was reacting to the reflection of the mirage that revealed the world’s true calling
ราวกับว่ามันกำลังทำปฏิกิริยากับการสะท้อนของภาพลวงตาที่เผยให้เห็นการโทรที่แท้จริงของโลก
  “Bum~~~~~~~~~~~~~~~~~” As it trembled, so did the entire space! Shui Nan Middle School was located in Nanshan in the city
"Bum ~~~~~~~~~~~~~~~~" ขณะที่มันสั่นสะเทือนทำให้พื้นที่ทั้งหมด! 
 Nanshan was much taller than the rest of Xia City
Nanshan สูงกว่าที่อื่นของ Xia City มาก
  The city was already brightly lit up; the streets, shops, buildings, the Grand City of Xia was radiating a magnificent brilliance
เมืองสว่างไสวขึ้นแล้ว 
 Old people who were taking walks after dinner, older ladies who were dancing in the public squares, the children who chased each other in the small valleys, and lovers who were having dates in the park…
คนชราที่กำลังเดินเล่นหลังอาหารเย็นสุภาพสตรีผู้สูงอายุที่เต้นอยู่ในจัตุรัสสาธารณะเด็ก ๆ ที่ไล่ตามกันในหุบเขาเล็ก ๆ และคนรักที่กำลังมีวันอยู่ในสวน ...
 The evening didn’t leave people with any insecurity or fear
ตอนเย็นไม่ทำให้ผู้คนมีความไม่มั่นคงหรือความกลัว
 On the contrary, they were actually enjoying getting off classes for the day, getting off work, and relaxing after dinner
ในทางตรงกันข้ามพวกเขากำลังเพลิดเพลินกับการออกจากชั้นเรียนในวันเลิกงานและผ่อนคลายหลังอาหารเย็น
 However, if one were to look closely toward the location of Shui Nan Middle School—the south side of the mountain—they would have discovered that the campus that should have been shining bright had been shrouded in a muddled layer
อย่างไรก็ตามถ้าใครจะมองไปที่ตำแหน่งของโรงเรียนมัธยมกลาง Shui Nan ทางด้านใต้ของภูเขาพวกเขาจะค้นพบว่าวิทยาเขตที่ควรจะส่องสว่างได้ถูกปกคลุมไปด้วยชั้นที่ยุ่งเหยิง
  This space was originally peaceful like the water’s surface, but at this moment, a Spatial Tunnel appeared—spiralling like it was being devoured—causing it to be increasingly fierce, although silent!  On one side was a peaceful city with glorious lights! On the other was half a mountain swallowed by the black spiral!  The northern city that had just entered its summer eve became an incomparably astonishing scene!  The entire space-time had changed, and the cause of it was this tunnel that was unexplainable in scientific terms
พื้นที่เดิมมีความสงบเหมือนพื้นผิวของน้ำ แต่ในขณะนี้อุโมงค์อวกาศปรากฏขึ้นเหมือนเกลียวที่ถูกกินหมดทำให้เกิดความดุร้ายมากขึ้นแม้จะเงียบก็ตาม! 
 The center of the Spatial Tunnel was the thatched cottage behind the mountains
ศูนย์กลางของอุโมงค์อวกาศคือกระท่อมมุงจากหลังภูเขา
 The colossal whirlpool suddenly diffused followed by it vanishing into nothingness
อ่างน้ำวนมหึมากระจายไปอย่างฉับพลันตามด้วยการหายตัวไป
 It was as if nothing had happened at all
ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
 A certain person who was still sleeping soundly had no idea about the colossal changes to the world, that he had fallen into a parallel world
คนบางคนที่ยังคงนอนหลับสนิทไม่มีความคิดเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงใหญ่โตของโลกที่เขาได้ตกลงไปในโลกคู่ขนาน
  …… …… The empty mountain experienced a sudden rain, which gave the scorching summer day a fierce cold punch, suppressing the overwhelming heat
...... .... ภูเขาที่ว่างเปล่าได้รับฝนตกอย่างฉับพลันซึ่งทำให้วันชื้นร้อนจัดเป็นหมัดเย็นที่รุนแรงและปราบปรามความร้อนล้น
  The air in the morning was particularly good, and the warm meat-buns by the school gates released an alluring smell
อากาศในตอนเช้าเป็นสิ่งที่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งและเนื้อสัตว์ที่อบอุ่นโดยประตูโรงเรียนออกกลิ่นล่อใจ
 The dazzling golden youtiao gave a mouth-watering scent
แว่นตาสีทองพราวให้กลิ่นปากรดน้ำ
  “Seventh Uncle, I’d like some soymilk and youtiao
"ลุงที่เจ็ด, ฉันต้องการนมถั่วเหลืองและคุณโต
” A youth with a messy appearance sat down on the stool as he said this to the old man who sold youtiao
"หนุ่มคนหนึ่งที่มีหน้าตายุ่ง ๆ นั่งลงบนเก้าอี้ขณะที่เขาพูดเรื่องนี้กับชายชราคนหนึ่งที่ขาย youtiao
  “Coming
"มา
” The old youtiao man swiftly served the soymilk, purposely filling up the cup as a smiled radiated across his face, “Mo Fan, you are about to take the magic exams, you should put some effort and strive to get into the University of Magicians so you can bring our Clan some face
"คนที่แต่งตัวประหลาดแบบเก่าได้เสิร์ฟนมถั่วเหลืองอย่างรวดเร็วโดยจงใจเติมถ้วยด้วยรอยยิ้มที่แผ่กระจายไปทั่วใบหน้าของเขา" Mo Fan คุณกำลังจะสอบวิชามหัศจรรย์คุณควรใช้ความพยายามและมุ่งมั่นที่จะเข้าไปใน University of Magicians 
” Mo Fan blankly stared at the Seventh Uncle who was selling breakfast by the school gates
"แฟนโมจาง ๆ จ้องมองไปที่ลุงที่เจ็ดซึ่งกำลังขายอาหารเช้าที่ประตูโรงเรียน
 He carefully thought to himself and reckoned that he probably misheard, thus he nodded as he ate
เขาคิดอย่างรอบคอบและคาดคิดว่าเขาอาจจะฟังอย่างนั้นเขาจึงพยักหน้าอย่างที่เขากิน
 Yesterday, he slept so much that his head felt dizzy; he felt as though he had dreamt about a journey that took several centuries
เมื่อวานนี้เขานอนหลับมากจนหัวของเขารู้สึกเวียนหัว 
 When he woke up, he felt like a lifetime had passed; he didn’t know where east, south, west, and north were, nor whether it was morning or noon
เมื่อเขาตื่นขึ้นเขารู้สึกเหมือนว่าชีวิตผ่านไปแล้ว 
  Mo Fan wolfed down his food, his hand holding half of the youtiao
แฟน Mo หมาดลงอาหารของเขามือของเขาถือครึ่งหนึ่งของ youtiao
 As he was about to bite into the youtiao, he suddenly felt something heavy at his side
ในขณะที่เขากำลังจะกัดใน youtiao เขาก็รู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างหนักที่ด้านข้างของเขา
 A half-bald man in his thirtys sat down next to him, his body reeking of cigarettes
ชายชราคนหนึ่งในสามสิบคนของเขานั่งลงข้างๆเขาร่างของเขากำลังสูบบุหรี่
  “Mo Fan, eating breakfast, eh?” The bald man smiled as he greeted Mo Fan
"Mo Fan, กินอาหารเช้าใช่มั้ย?" ชายหัวล้านยิ้มขณะที่ทักทาย Mo Fan
  “Good morning, Superintendent Hu
"สวัสดีผู้กำกับเฮ้ย
” Mo Fan hastily smiled as he greeted him back
"Mo Fan รีบยิ้มขณะที่ทักทายเขา
 This man was the prominent Superintendent Hu, he wore a suit that didn’t suit him every day and his forehead shone brightly
ผู้ชายคนนี้เป็นผู้กำกับที่โดดเด่นหูหนวกเขาสวมชุดสูทที่ไม่เหมาะกับเขาทุกวันและหน้าผากของเขาส่องสว่าง
  “I’m not wearing my watch, what time is it?” Superintendent Hu asked, exposing his yellow teeth
"ฉันไม่ได้สวมนาฬิกาของฉันเวลาไหน?" ผู้กำกับฮุ่ยถามโดยการเปิดเผยฟันเหลืองของเขา
  Mo Fan took out his broken Nokia to look, “Still another fifteen minutes before the bell rings
โมแฟนพาโนเกียเสียไปดู "อีก 15 นาทีก่อนที่จะมีเสียงระฆัง
” “Crap, I’m late
"" อึฉันสายไป
 I still haven’t finished my Magic Theory PPT—I don’t have time to finish my breakfast…” As Superintendent Hu stood up all of a sudden, Mo Fan suddenly tilted over
ฉันยังไม่ได้จบทฤษฎีเมจิกของฉัน PPT - ฉันไม่มีเวลากินอาหารเช้าเลย ... "ในฐานะผู้กำกับฮู่ยืนขึ้นในทันทีทันใด Mo Fan ก็เอียงไป
 “Boss, I don’t need the soymilk…
"เจ้านายฉันไม่จำเป็นต้องนมถั่วเหลือง ...
Walking to the office is far too slow—whatever—it doesn’t matter if I use some magic
การเดินไปที่ออฟฟิศนั้นช้าเกินไปไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามไม่สำคัญหรอกถ้าฉันใช้เวทมนตร์บางอย่าง
” Superintendent Hu stood there talking to himself
"หัวหน้ากองกำลังยืนอยู่ที่นั่นพูดกับตัวเอง
  Mo Fan was very puzzled, he felt like Superintendent Hu was speaking in an alien language
Mo Fan งงงวยมากเขารู้สึกราวกับว่าผู้กำกับฮู่กำลังพูดภาษาแปลกปลอม
  Just as he thought he heard wrong, the soymilk shop’s canopy turned over in a incomparably strange way
เช่นเดียวกับที่เขาคิดว่าเขาได้ยินเสียงผิดปกติหลังคาของร้านขายนมถั่วเหลืองก็พลิกกลับด้วยวิธีที่แปลกประหลาดเหลือเกิน
 It was as though compressed air had bubbled forth from within the soymilk shop
มันก็เหมือนกับว่าอากาศอัดได้ฟองขึ้นจากภายในร้านนมถั่วเหลือง
 As the evil wind came by, it messed up Mo Fan’s hair and rustled his clothes
เมื่อลมแห่งความชั่วร้ายเข้ามามันทำให้ผมของ Mo Fan เลอะและทำร้ายเสื้อผ้า
  “Wind Trail, Fast Stride!”  As Superintendent Hu suddenly muttered to himself, his misfitted suit began to move on his body in an indescribable way—it was as if there was a gale inside his clothes
"ลม Trail, Stride รวดเร็ว!" ในฐานะผู้กำกับ Hu จู่ ๆ พึมพำกับตัวเองชุดสูทของเขาไม่พอใจเริ่มที่จะย้ายไปบนร่างกายของเขาในทางที่คลุมเครือ - มันก็เหมือนกับว่ามีพายุภายในเสื้อผ้าของเขา
 His tie fluttered, and his trousers began oscillating
ผูกของเขากระพือและกางเกงของเขาเริ่มสั่น
 How could there be wind on a calm morning such as this, and it ruthlessly blow toward Superintendent Hu? “Sssssh~~~~” An azure light flashed
ลมจะพัดไปในยามเช้าที่สงบได้อย่างไรเช่นนี้และมันโหดเหี้ยมต่อผู้กำกับหรือไม่? 
 Mo Fan could see an indistinct thread of a beautiful starlight moving to surround Superintendent Hu’s whole body
แฟน Mo อาจมองเห็นเส้นด้ายที่มองไม่เห็นของดาวฤกษ์ที่สวยงามซึ่งเคลื่อนที่ไปรอบ ๆ ตัวผู้กำกับดูแลร่าง Hu
 The starlight flashed as it moved
แสงดาวกระพริบขณะเคลื่อนที่
  “Student Mo Fan, teacher will leave first
"แฟน Mo แฟนครูจะออกไปก่อน
 Do your best in studying!” Superintendent Hu turned around and exposed his yellow-toothed smile to Mo Fan
ทำดีที่สุดในการเรียน! "ผู้กำกับฮัวหันไปรอบ ๆ และยิ้มให้รอยยิ้มสีเหลืองแก่ Mo Fan
  Mo Fan seemed a bit taken back
Mo Fan ดูเหมือนจะกลับมาเล็กน้อย
 Before he could come back to his senses, he heard a “swoosh” sound! The slightly plump, bald Superintendent Hu—with the suit that seemed out of place—followed the dust trajectory from the swirling wind and hastily made his way toward the school! His stride was exceptionally quick
ก่อนที่เขาจะกลับมารู้สึกเขาได้ยินเสียง "swoosh"! 
 The students wearing their student uniforms seemed immobile, which let Superintendent Hu travel in high speed through them, leaving behind a shocking dust trail
นักเรียนสวมเครื่องแบบนักเรียนของพวกเขาดูเหมือนไม่นิ่งซึ่งจะช่วยให้ผู้กำกับฮูเดินทางด้วยความเร็วสูงผ่านพวกเขาทิ้งไว้ข้างหลังเส้นทางฝุ่นที่น่าตกใจ
 During this short period of time, Mo Fan felt like the Superintendent’s face was still in front of him
ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ Mo Fan รู้สึกเหมือนใบหน้าของผู้กำกับยังคงอยู่ต่อหน้าเขา
 However—at this moment—Superintendent Hu had already disappeared into the depths of the school, and he was no longer able to see his shadow
อย่างไรก็ตามในขณะนี้ผู้กำกับฮู่ได้หายตัวไปในส่วนลึกของโรงเรียนแล้วและเขาก็ไม่สามารถมองเห็นเงาของเขาได้
  The words “Do your best in studying!” still resonated in his ears; however, the person was already gone without a trace
คำว่า "ทำดีที่สุดในการเรียนรู้!" ยังคงก้องอยู่ในหูของเขา 
 He was chewing on half the youtiao
เขากำลังเคี้ยวครึ่งโหล
 As the chewing came to a stop, the other youtiao slid from Mo Fan’s hands! Superintendent Hu, are you the successor of Duan Yu, using his ultimate technique of Ripple Tiny Steps???2  …… “This is just an illusion, this is definitely just an illusion
เมื่อการเคี้ยวหยุดลงคนอื่น ๆ ก็เล็ดลอดออกจากมือของ Mo Fan! 
” Mo Fan rubbed his eyes after a long while
แฟนโมลูบดวงตาของเขาหลังจากนั้นไม่นาน
  It must be because I didn’t sleep well last night
ต้องเป็นเพราะฉันนอนไม่หลับเมื่อคืนนี้
 It must’ve pressured my cranial nerves or something, how else am I imagining this kind of scene?  Let’s finish this breakfast quickly and go back to the classroom to get some more sleep
มันต้องกดดันให้เส้นประสาทกะโหลกของฉันหรือบางสิ่งบางอย่างฉันนึกภาพแบบนี้ได้อย่างไร? 
 Heavens, what is this? A bald and prominent Superintendent who can use Ripple Tiny Step? After arriving at the classroom, he lay down onto the desk immediately without saying anything, so he could mitigate the illusion he had seen before
สวรรค์คืออะไร? 
  From the front of his desk came the two small voices of the student representatives, one said, “There’s only one month left, what do I do if I don’t get into a good high school?” “You’re really smart though, I’m sure you can enter the Tian Lan Magic High School
จากด้านหน้าโต๊ะของเขามีเสียงเล็ก ๆ สองใบจากตัวแทนนักศึกษาคนหนึ่งกล่าวว่า "เหลืออีกแค่ 1 เดือนฉันจะทำอย่างไรถ้าไม่ได้เข้าเรียนในโรงเรียนมัธยมที่ดี" "คุณฉลาดจริงๆ 
” “What, you’re the smart one
"" คุณเป็นคนฉลาดจริงๆ
 Your grades for theory classes are so high, I could practically pull out any Magical Beast and you would recognize them and their weaknesses
คะแนนสำหรับชั้นเรียนทางทฤษฎีของคุณสูงมากฉันสามารถดึงสัตว์เดรัจฉานใด ๆ และคุณจะรู้จักพวกเขาและจุดอ่อนของพวกเขา
” Mo Fan creased his eyebrows, this wasn’t his first time hearing this whole concept of magic
"แฟนโมจีบคิ้วของเขานี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้ยินแนวคิดเรื่องเวทมนตร์ทั้งหมด
  What happened? Is it possible that I’m having another illusion?  I don’t take drugs nor do I smoke!  Forget it, it must be because I haven’t had a proper sleep
เกิดอะไรขึ้น? 
  Mo Fan ignored the crazy talk of the two lads in front of him and quickly entered a deep state of sleep
แฟนโมไม่สนใจการพูดคุยที่คลั่งไคล้ของทั้งสองคนที่อยู่ข้างหน้าเขาและรีบเดินเข้าสู่สภาวะหลับลึก
  Mo Fan’s many years of experience in studying gave him a superior ability to fall asleep on his desk in just a single second
ประสบการณ์หลายปีของ Mo Fan ในการศึกษาทำให้เขาสามารถนอนหลับได้ดีบนโต๊ะทำงานของเขาในเวลาเพียงไม่กี่วินาที
  “Students, open your textbooks
"นักเรียนเปิดตำราเรียนของคุณ
 Today, we will continue to learn about Magic Release’s preliminary requirements
วันนี้เราจะเรียนรู้เกี่ยวกับข้อกำหนดเบื้องต้นของ Magic Release
 Do you still remember what I told you before? To complete Primary rank magic, you have to first make the stars in your Magic Stardust link to each other
คุณยังจำสิ่งที่ฉันเคยบอกไว้ก่อนหรือไม่? 
 By doing this, you will be able to form a Star Path and then utilize the power of Magic
เมื่อทำเช่นนี้คุณจะสามารถสร้างเส้นทางดาวและใช้พลังเวทมนตร์ได้
 I have already explained this theory to you many times before, while at same time, this is also the most important part of the exam,” the Math teacher—Su Qingzhi—said as he maintained his intonation
ฉันได้อธิบายทฤษฎีนี้กับคุณหลายครั้งก่อนแล้วในขณะเดียวกันนี่ก็เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของการสอบ "ครูคณิตศาสตร์ - Su Qingzhi กล่าวในขณะที่เขายังคงออกเสียง
  In the past, Mo Fan could enter a state of deep sleep as he followed the voice of the teacher
ในอดีต Mo Fan สามารถเข้าสู่สภาวะการนอนหลับที่ลึกได้ในขณะที่เขาเดินตามเสียงครู
 However, as he once again heard ‘Magic Release” and “Star”, he was immediately woken up
อย่างไรก็ตามในขณะที่เขาได้ยิน "Magic Release" และ "Star" อีกครั้งเขาก็ตื่นขึ้นมาทันที
 “Mo Fan, you better listen in class
"Mo Fan คุณฟังได้ดีในชั้นเรียน
 There’s less than a month’s time, yet you’re still neglecting yourself!” Su Qingzhi saw Mo Fan and immediately reprimanded him
มีเวลาน้อยกว่าหนึ่งเดือน แต่คุณก็ยังละเลยตัวเองอยู่! "Su Qingzhi เห็น Mo Fan และตำหนิเขาทันที
  The classmates also turned their heads around and quietly laughed to themselves
เพื่อนร่วมชั้นหันไปรอบ ๆ และหัวเราะกับตัวเองอย่างเงียบ ๆ
 Laughing at the trash had already become their favorite thing to do in class
หัวเราะที่ถังขยะได้กลายเป็นสิ่งที่พวกเขาโปรดปรานในชั้นเรียนแล้ว
  “Open your textbook
"เปิดตำราเรียนของคุณ
” Su Qingzhi said in continuation
"Su Qingzhi กล่าวในความต่อเนื่อง
 Mo Fan felt helpless as he opened up his textbook…
แฟน Mo รู้สึกหมดหนทางในขณะที่เขาเปิดตำราเรียนของเขา ...
 “Shit, what is this??” Mo Fan couldn’t help himself from swearing
"อึอะไรนี่?" แฟนโมไม่สามารถช่วยตัวเองจากการสบถ
 The pictures, functions, and formulas that were contained in the math book were all gone
รูปภาพฟังก์ชันและสูตรที่มีอยู่ในหนังสือคณิตศาสตร์ทั้งหมดหายไป
 Instead, there was a “Star Path” which he didn’t understand at all, the picture of the Star had something that looked like a connecting line with streaking meteors
แต่มี "เส้นทางดาว" ซึ่งเขาไม่เข้าใจเลยภาพของดาวมีบางอย่างที่ดูเหมือนเป็นเส้นเชื่อมกับอุกกาบาต
 It looked like…
ดูเหมือนว่า ...
 like… just like a f**king Magic Formation! Mo Fan forcefully suppressed the astonishment in his heart, and then came to another realization
ชอบ ... เหมือนกับการสร้าง F ** Magic Magic! 
  When the math teacher stopped observing him, Mo Fan kicked his seatmate, Guan Gu, below the table and said, “Are you messing with me? What the heck did you switch out my book for, hurry up and give me back my math book
เมื่อครูคณิตศาสตร์หยุดการเฝ้าสังเกตเขา Mo Fan เตะเพื่อนร่วมห้อง Gu Gu Gu ด้านล่างโต๊ะและพูดว่า "คุณกำลังยุ่งอยู่กับฉันหรือเปล่า? 
” “Big brother, what math book are you talking about?” The tanned faced Guan Gu felt wronged— he didn’t try to provoke anyone
"พี่ชายคนไหนหนังสือเกี่ยวกับคณิตศาสตร์ที่คุณกำลังพูดถึง?" Guan Gu โผล่ออกมารู้สึกผิด - เขาไม่ได้พยายามกระตุ้นใคร
  “Come take a look at this crap
"มาดูที่อึนี้
 Hurry up and give me my book back
รีบขึ้นมาและให้หนังสือของฉันกลับมา
” Mo Fan opened up his book and pointed at the strange Star Path, Magic symbols, and the odd incantations
"Mo Fan เปิดหนังสือของเขาและชี้ไปที่ Star Path ที่แปลกประหลาดสัญลักษณ์เวทมนตร์และคำทักทายแปลก ๆ
 “Big Brother Mo Fan, this is the Magic book for this class
"Big Brother Mo Fan นี่เป็นหนังสือวิเศษสำหรับชั้นนี้
 What’s Math? Did you stay up all night again reading Science novels? You’re even saying I’m reading so much that it’s like I am possessed—you’re the same as me
คณิตศาสตร์คืออะไร? 
” Guan Gu said
Guan Gu กล่าวว่า
  As Mo Fan heard Guan Gu’s retort, his chin almost couldn’t help but drop down to the floor
ในขณะที่แฟนโมได้ยินคำตอบของกวนกูคางของเขาแทบจะไม่สามารถช่วยได้ แต่ล้มลงกับพื้น
  What is this, and what now? “Stop bullshitting me
นี่คืออะไรและตอนนี้ล่ะ? 
” Mo Fan said in anger
แฟนโมพูดด้วยความโกรธ
 This brat sure is good at acting, the real question is whether I’m gonna believe you like a madman
เด็กผู้ชายคนนี้แน่ใจว่าทำหน้าที่ดีได้คำถามที่แท้จริงคือฉันจะเชื่อว่าคุณชอบคนบ้า
  “Boss, the novels have actually caused you to go mad
"เจ้านายนวนิยายได้ทำให้คุณบ้าไปแล้ว
 We are in the magic world alright, how could we possibly have something as incredible and mysterious as Math
เราอยู่ในโลกมหัศจรรย์ไม่เป็นไรว่าเราจะมีอะไรบางอย่างที่เหลือเชื่อและลึกลับเหมือนคณิตศาสตร์
 If there really was, then I wouldn’t be spending everyday studying something as boring as Magic Theory, Elemental Systems, or Magical Beasts
ถ้ามีจริงๆแล้วฉันจะไม่ได้ใช้จ่ายทุกวันเรียนสิ่งที่น่าเบื่อเป็นทฤษฎีเมจิก, Elemental Systems หรือสัตว์มหัศจรรย์
 I would have studied Mathematics, Literature, and all these interesting things a long time ago
ฉันจะได้ศึกษาคณิตศาสตร์วรรณกรรมและสิ่งที่น่าสนใจเหล่านี้มานานแล้ว
” Guan Gu said—with a sincere expression and a heartfelt tone—to Mo Fan
Gu Gu Gu กล่าวด้วยความรู้สึกจริงใจและน้ำเสียงที่จริงใจกับ Mo Fan
  As Mo Fa looked at Guan Gu’s expression, he thought to himself, This bastard actually did not even reveal a little bit of a mistake as he said this crazy stuff
ขณะที่โมฟามองไปที่การแสดงออกของ Gu Gu Gu เขาคิดกับตัวเองว่าคนชั่วร้ายนี้ไม่ได้เปิดเผยอะไรผิดพลาดเล็กน้อยในขณะที่เขาพูดเรื่องนี้อย่างบ้าคลั่ง
 It really seemed like it was real
ดูเหมือนจะเป็นจริง
  My seatmate has gone mad, not only has he gone mad, but he’s even trying to turn me into a madman!  Learning something as boring as Magic Theory, Elemental Systems and Magical Beasts…
เพื่อนร่วมห้องของฉันบ้าไปแล้วไม่เพียงแค่เขาบ้าไปแล้ว แต่เขาก็พยายามที่จะทำให้ฉันกลายเป็นคนบ้า! 
 Hehe! It’s impressive you can even say that out loud!  “If you don’t believe me, then just listen to what the teacher is saying
ฮิฮิ! 
” Guan Gu said indifferently as he saw Mo Fan’s peculiar expression
Guan Gu กล่าวอย่างเฉื่อยชาขณะที่มองเห็นการแสดงออกที่แปลกประหลาดของ Mo Fan
  As Mo Fan heard this, he finally carefully listened to what the math teacher, Su Qingzhi, was saying
ในขณะที่แฟนโมได้ฟังเรื่องนี้ในที่สุดเขาก็ฟังสิ่งที่อาจารย์คณิตศาสตร์ซูกุนิชิฟัง
 However, one part was like an alien language—there were terms which Mo Fan had no idea about— which caused him to feel unwell
อย่างไรก็ตามส่วนหนึ่งเป็นเหมือนภาษาต่างด้าว - มีข้อตกลงที่แฟนโมไม่เคยคิดมาก่อนซึ่งทำให้เขารู้สึกไม่สบาย
  Su Qingzhi didn’t mention the familiar ‘Functions’ nor ‘Formulas’ at all
Su Qingzhi ไม่ได้กล่าวถึง 'Functions' หรือ 'สูตร' ที่คุ้นเคยเลย
 On the contrary, he had said the words ‘Star Path’ and ‘Star Diagram’ numerous times, he even mentioned things like ‘Fire- Ice- Water Elements’
ในทางตรงกันข้ามเขาได้พูดคำว่า 'Star Path' และ 'Star Diagram' หลายครั้งเขาได้กล่าวถึงสิ่งต่างๆเช่น 'Fire-Ice- Water Elements'
 “Crazy—they’ve all gone crazy
"บ้า - พวกเขาทั้งหมดไปบ้า
” Mo Fan’s belief was solemn, he would not believe these words
ความเชื่อของ Mo Fan เป็นเรื่องเคร่งขรึมเขาจะไม่เชื่อคำพูดเหล่านี้
  The next class was with his favorite Literature teacher: Mrs Qin
ชั้นเรียนต่อไปคือกับคุณครูวรรณคดีที่ชื่นชอบ: คุณฉิน
 Beautiful, sexy, mature, gentle, big and perky boobs, her very round buttocks won’t use this kind of nonsense to deceive me
สาวสวยเซ็กซี่หัวนมอ่อนโยนใหญ่โตและกระปรี้กระเเด็ดก้นกลมของเธอจะไม่ใช้เรื่องไร้สาระแบบนี้เพื่อหลอกลวงฉัน
  …… After going through the incomprehensible math class, Mrs Qin—with her slender body and formal black dress—walked into the classroom
...... หลังจากผ่านชั้นเรียนวิชาคณิตศาสตร์ที่เข้าใจไม่ได้แล้วนางฉิน - กับร่างที่เรียวและชุดสีดำที่เป็นทางการ - เดินเข้าไปในห้อง
  Just like before, she gave a slight smile that illuminated the entire classroom
เช่นเดียวกับก่อนหน้านี้เธอยิ้มเล็กน้อยที่ส่องสว่างในห้องเรียนทั้งหมด
 The boys of the class became like kindergarteners; excitement filled their faces as they greeted the teacher
เด็กชายของชั้นเรียนกลายเป็นเหมือนเด็กอนุบาล; 
  “Students, today we will be discussing the pros and cons of black magic
"นักเรียนวันนี้เราจะพูดถึงข้อดีและข้อเสียของเวทมนตร์สีดำ
 Everyone should already know that black magic is divided into three different types; Spectre Type, Curse Type, and Shadow Type
ทุกคนควรรู้อยู่แล้วว่า magic magic แบ่งออกเป็นสามแบบด้วยกัน 
 Then, what’s the difference in these three types of Magic?” Mrs Qin said with a gentle and elegant voice
แล้วความแตกต่างในเวทมนตร์สามแบบนี้ล่ะ? "คุณฉินกล่าวด้วยเสียงอ่อนโยนและสง่างาม
  In the past, Mo Fan would have been able to attentively look and listen
ในอดีต Mo Fan จะสามารถมองและฟังได้อย่างตั้งใจ
 However, after hearing these words, his expression made it seem as though he had eaten a housefly
อย่างไรก็ตามหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้การแสดงออกของเขาทำให้มันดูราวกับว่าเขากินแมลงวันบ้าน
  While the crazy seatmate to the side of him made a “See, what did I tell you?” kind of expression
ในขณะที่เพื่อนร่วมห้องบ้าไปที่ด้านข้างของเขาทำ "ดูฉันบอกอะไร?" ชนิดของการแสดงออก
 Shit, you’re not wrong, then your father, I, must be sick! Impossible! Mo Fan finally couldn’t take it anymore and quickly slid off his chair and stood up
อึคุณไม่ได้ผิดแล้วพ่อของคุณฉันจะต้องป่วย! 
  “Mrs Qin, aren’t we supposed to have Literature class?” Mo Fan asked
"คุณฉินไม่ควรจะมีชั้นวรรณกรรม?" แฟนโมถาม
  As his seatmate Guan Gu realized what Mo Fan was going to stand up and ask, he tried to pull him away but failed to do so
Guan Gu ของเขาได้ตระหนักว่า Mo Fan กำลังลุกขึ้นยืนและถามเขาพยายามจะดึงเขาออกไป แต่ก็ไม่สามารถทำได้
 After hearing what Mo Fan had asked, he facepalmed himself while saying “Oh mai gah”
หลังจากได้ยินว่าแฟนโมได้ถามว่าเขามองตัวเองในขณะที่พูดว่า "โอ้ยวย่าห์"
 As the words were said, a roar of laughter arose within the quiet classroom
ดังคำพูดดังกล่าวเสียงหัวเราะของเสียงหัวเราะเกิดขึ้นภายในห้องเรียนที่เงียบสงบ
 The whole class, consisting of forty students, were swaying with laughter
ทั้งชั้นเรียนประกอบด้วยนักเรียนสี่สิบคนกำลังหัวเราะกับเสียงหัวเราะ
 Especially Mu Bai—he laughed so much that he began to tear up
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหมู่บ่อ - เขาหัวเราะมากจนเขาเริ่มฉีกขาด
 Mrs Qin did not laugh
คุณฉินไม่ได้หัวเราะ
 She pushed her glasses with gold traces to the side while maintaining a slight smile
เธอดันแว่นตาของเธอด้วยร่องรอยสีทองไปด้านข้างโดยยิ้มเล็กน้อย
 Her clear cat-like eyes looked at Mo Fan as she earnestly said, “Mo Fan, this literature you’re talking about is Science, right? Science doesn’t exist here; you must have immersed yourself in those non-existent things instead of earnestly studying magic
ดวงตาที่เหมือนแมวของเธอมองไปที่ Mo Fan อย่างจริงจังกล่าวว่า "Mo Fan วรรณกรรมที่คุณพูดถึงคือ Science ใช่มั้ย? 
 You have to become an useful Mage for society, alright?” One could imagine the Literature teacher was very sincere
คุณต้องกลายเป็น Mage ที่มีประโยชน์สำหรับสังคมใช่ไหม? "ใครจะนึกได้ว่าอาจารย์วรรณกรรมมีความจริงใจมาก
 When such earnest words were being spoken out loud, one could imagine the expression of a certain youth changing greatly
เมื่อคำพูดที่จริงจังดังกล่าวได้ถูกพูดออกมาดัง ๆ ใครสามารถจินตนาการถึงการแสดงออกของเยาวชนบางคนที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก
 God, please kill me already!! …… Eh, hold on
พระเจ้าโปรดฆ่าฉันอยู่แล้ว !! 
 How come the words Mrs Qin just said was exactly the same as what the already passed, Old Man Ying, had said?  Is it possible that there really is a magic plane? And I have actually been dropped right into the magic plane?  …… …… Mo Fan had originally thought that this was all just a dream; however, the following few days were exactly the same
คำพูดของคุณราชวงศ์ฉินเพียงกล่าวว่าตรงกับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว, Old Man Ying, ได้กล่าวว่า? 
  While at same time, his clear conscious had also been telling him that this was definitely not a dream
ขณะที่ในเวลาเดียวกันจิตสำนึกที่ชัดเจนของเขายังบอกด้วยว่านี่ไม่ใช่ความฝัน
  On the morning of the fourth day, he was once again sitting at Uncle Seven’s place eating youtiao, while feeling conflicted
ในตอนเช้าของวันที่สี่เขานั่งอยู่ที่บ้านของลุงเซเว่นอีกครั้งในขณะที่กำลังรู้สึกแย้ง
  The two male students next to him were discussing Magical Tools
นักเรียนชายสองคนที่อยู่ข้างๆเขากำลังคุยกับ Magical Tools
 Mo Fan was unclear on what kind of things these Magical Tools were, however, listening to the way they spoke about it, it seemed to be something incredible
Mo Fan ไม่ชัดเจนว่า Magical Tools แบบไหน แต่อย่างไรก็ตามการฟังแบบที่พวกเขาพูดถึงมันดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อ
 Not only that, it also sounded expensive, roughly about the same price as a car
ไม่เพียงแค่นั้นก็ยังมีราคาแพงประมาณประมาณราคาเดียวกับรถ
  “Mo Fan, why do you seem so down? How about I—your Uncle—buy you something to energize you? The exams are coming up, whether you are able to become a Mage depends on this exam
"แฟนโมทำไมคุณดูงั้นเหรอ? 
 “ The youtiao vendor, Uncle Seven, said with concern
"ผู้ขาย youtiao ลุงเซเว่นกล่าวด้วยความกังวล
  Mo Fan automatically assumed what Uncle Seven had said was related to his grades in school
Mo Fan คิดโดยอัตโนมัติว่าลุงเซย์กล่าวว่าเกี่ยวข้องกับผลการเรียนในโรงเรียนของเขา
 “Huhuhu~~~~~~~” A bizarre wind blew onto the small vendor
"Huhuhu ~~~~~~~" ลมที่แปลกประหลาดพัดกระหน่ำไปยังผู้ขายรายเล็ก ๆ
 It swirled some dust onto Mo Fan’s soymilk, thus, he quickly poured it down his throat
มันขดผงฝุ่นลงบนนมถั่วเหลืองของ Mo Fan ดังนั้นเขาจึงเทลงในลำคอของเขาอย่างรวดเร็ว
 His entire being looked dispirited
คนทั้งปวงของเขาดูเศร้าหมอง
  The wind got stronger and stronger and Mo Fan felt a strange pressure slowly spiralling down on him
ลมแรงขึ้นและแข็งแกร่งขึ้นและ Mo Fan รู้สึกกดดันแปลก ๆ ช้า ๆ ลงบนเขา
  The grass was was swaying wildly and the dirt particles were flying everywhere
หญ้ากำลังพลิกผันอย่างรุนแรงและอนุภาคสิ่งสกปรกก็บินได้ทุกที่
 The girls covered and held their skirts down as they let out astonished cries
เด็กผู้หญิงปกคลุมและถือกระโปรงของพวกเขาลงขณะที่พวกเขาปล่อยให้ออกมาตื่นตาตื่นใจร้องไห้
  Mo Fan had gotten used to it
Mo Fan เคยชินกับมัน
 It was that teacher again using the “Wind Trail” magic to stride, and there was more activity among the people this time
ครูคนนี้ใช้เวทมนตร์ "Wind Trail" อีกครั้งเพื่อก้าวเดินและมีกิจกรรมมากมายในหมู่พวกเขาในเวลานี้
  “What
"อะไร
what in the heavens, what is that??” “Oh crap, that’s so cool!”  “Wings, that person actually has wings behind him
สิ่งที่อยู่ในสวรรค์คืออะไร? "" อึโอ้ที่เย็นดังนั้น! "" ปีกคนที่จริงมีปีกหลังเขา
 It’s exactly the same as the video in Super Kugen!”  “Wind Wings, dear lords, I have actually seen the high-level Wind Element magic ‘Wind Wings’ with my owns eyes!”  Mo Fan was unable to eat his breakfast peacefully with the surroundings being this noisy
มันเหมือนกับวิดีโอใน Super Kugen! "" Wind Wings, Lord ที่รักฉันได้เห็นเวทมนตร์ของ Wind Element ระดับสูง "Wind Wings" ด้วยสายตาของตัวเอง! "Mo Fan ไม่สามารถกินอาหารเช้าได้อย่างสงบด้วย 
  Mo Fan assumed a calm face as he raised his head, however, in the next moment, it was as if his entire being sustained a lightning shock as he stood there
แฟนโมได้สันนิษฐานว่าเป็นคนใจเย็น ๆ ขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นอย่างไรก็ตามในวินาทีถัดมาราวกับว่าเขากำลังยืนอยู่ที่นั่นอย่างเต็มรูปแบบ
 His drowsy eyes widened all of a sudden, unable to move away from what he was seeing!  Against a bright blue sky, at the corner of a rooftop, by the swaying trees, and the fluttering flag of the school…
ดวงตาของเขาง่วงกว้างขึ้นอย่างฉับพลันไม่สามารถขยับตัวออกจากสิ่งที่เขาได้เห็น! 
 This man who was wearing a silver gown looked like a spirit from a dream; he flew past these exceedingly remote locations and streaked across the sky in a breathtaking arc!  Mo Fan sat in the back row in the classroom, so when he was bored he tended to stare at the cloud, the sky, the trees, the flagpole, and the birds who are flying free in the sky
ชายผู้สวมชุดสีเงินดูคล้ายวิญญาณจากความฝัน 
 However, he never thought that there would actually be people who would have illusory wings to swoop past him for an unimaginable visual impact
อย่างไรก็ตามเขาไม่เคยคิดว่าจะมีผู้คนที่จะมีปีกที่ไม่จริงที่จะทะลุผ่านเขาเพื่อให้ได้ภาพที่ไม่อาจคาดเดาได้
  This should be something that only exists in movies, but now it has actually appeared in front of his own eyes!! “Wind…
นี่ควรเป็นสิ่งที่มีอยู่ในภาพยนตร์ แต่ตอนนี้มันได้เกิดขึ้นจริงในสายตาของตัวเอง !! 
wind…
ลม…
wind wings!” Mo Fan stared at the silver man with wings in the sky as he mouthed the magic name out loud
ลมปีก! "Mo Fan จ้องมองคนเงินที่มีปีกบนท้องฟ้าขณะที่เขาออกเสียงชื่อวิเศษออกมาดัง ๆ
  Unlike the time he witnessed the Wind Trail, Mo Fan could feel something moving fiercely within his heart; this was him breaking out of the shell of his original mindset, giving birth to a thirst
Mo Fan สามารถรู้สึกได้ถึงสิ่งที่เคลื่อนไหวอย่างดุเดือดภายในหัวใจของเขา 
  That’s right, in the past few days, he was unable to accept the changes to everything
ถูกต้องในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาเขาไม่สามารถยอมรับการเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้
 Only now did he suddenly realize the great changes, and contrary to one’s expectations, it made his heart race violently
เพียง แต่ตอนนี้เขาก็ตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่และตรงกันข้ามกับความคาดหวังของคน ๆ หนึ่งทำให้การแข่งขันในหัวใจของเขารุนแรงขึ้น
 It was as though he fell in love with someone at first sight!  After the shock from the silver man flying by had passed, Mo Fan had already stated to himself within his heart: Even if this is a dream, I’ll still learn Wind Wings and hover across the horizon freely before I wake up!  …… The time that Mo Fan had at hand was very short
ราวกับว่าเขาตกหลุมรักใครบางคนตั้งแต่แรกเห็น! 
  If he were to look at things from the perspective of his former world, nine years worth of mandatory graduation testing was happening in twenty days
ถ้าเขามองสิ่งต่างๆจากมุมมองของโลกเก่าของเขาการทดสอบการสำเร็จการศึกษาในช่วงเก้าปีที่เกิดขึ้นเกิดขึ้นภายในยี่สิบวัน
  In the remaining twenty days, all Mo Fan did was confirm some crucial points: The courses were divided into:  Magic Foundation Theory - based on the setup of the subject, it seems to be Literature Magic Star Path - should be geometry Magical Beast Knowledge - should be biology Magical Tools and Devices Knowledge - should be physics Materials Knowledge - should be chemistry Magic History and Magic Geography should be self explanatory
ในช่วงยี่สิบวันที่ผ่านมาแฟน ๆ ของ Mo Fan ได้ยืนยันประเด็นสำคัญบางอย่าง: หลักสูตรแบ่งออกเป็น: ทฤษฎีพื้นฐานของเมจิก - ขึ้นอยู่กับการตั้งค่าของเรื่อง, มันน่าจะเป็นวรรณคดี Magic Star Path - ควรจะเป็นรูปทรงเรขาคณิตความมหัศจรรย์สัตว์เดรัจฉาน - 
  Naturally, Mo Fan also understood one very important piece of information
ธรรมชาติแฟน Mo ยังเข้าใจหนึ่งชิ้นส่วนที่สำคัญมากของข้อมูล
  Basically, there were no students who could release magic yet
โดยทั่วไปไม่มีนักเรียนที่สามารถปลดปล่อยความมหัศจรรย์ได้
 This was because what the students had studied during the nine years compulsory education were general theories, concepts, and abilities
นี่เป็นเพราะสิ่งที่นักเรียนได้ศึกษาในช่วงเก้าปีที่ผ่านมาได้รับการศึกษาภาคบังคับ ได้แก่ ทฤษฎีแนวคิดและความสามารถทั่วไป
 This was actually the same as Junior High School graduates in the former world—no survival skills whatsoever
นี่เป็นเหมือนกับผู้สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในอดีตโลกโดยไม่มีทักษะในการอยู่รอด
  To Mo Fan, this is definitely good news
ถึงแฟนโมนี่เป็นข่าวดี
 After all, this world of magic was completely alien to him—he practically had to relearn everything
หลังจากที่ทุกอย่างเวทมนตร์นี้เป็นคนต่างด้าวอย่างสิ้นเชิงเขาแทบจะต้องเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง
  The most crucial point to become a Mage as a Magic student was the “Magic Awakening”
จุดสำคัญที่สุดที่จะเป็น Mage ในฐานะ Magic Magic คือ "Magic Awakening"
  The “Magic Awakening” was similar to an opening ceremony
"Magic Awakening" มีความคล้ายคลึงกับพิธีเปิด
 During the opening ceremony of Magic High School, every magic students were to receive their one-time “Magic Baptism” which was the Magic Awakening! Different people awakened different elements
ในระหว่างพิธีเปิดโรงเรียน Magic High นักเรียนมายากลทุกคนจะได้รับ "Magic Baptism" เพียงครั้งเดียวซึ่งเป็น Magic Awakening! 
 Mo Fan had heard from Guan Gu that the awakened elements were mostly chemical elements
Mo Fan เคยได้ยินจาก Gu Gu Gu ว่าองค์ประกอบที่ตื่นขึ้นนั้นส่วนใหญ่เป็นองค์ประกอบทางเคมี
 These were the ones you usually learn in class: Wind Element, Fire Element, Water Element, Light Element, Lightning Element, Ice Element, and Earth Element
เหล่านี้คือสิ่งที่คุณมักเรียนรู้ในชั้นเรียน: ธาตุลม, ธาตุไฟ, ธาตุน้ำ, ธาตุไฟ, ธาตุฟ้าผ่า, ธาตุน้ำแข็งและธาตุดิน
  The ones Mo Fan had witnessed before,《Wind Trail》and《Wind Wings》were divided into low rank magic and high rank magic
คนที่แฟนเคยเห็นมาก่อน "Wind Trail" และ "Wind Wings" ถูกแบ่งออกเป็นเวทมนตร์ระดับต่ำและมีเวทมนตร์ระดับสูง
 If the people who awakened the Wind Element were to strive hard, then it was possible that they could learn this magic
ถ้าคนที่ปลุกให้ Wind Element พยายามที่จะหนักหน่วงแล้วก็เป็นไปได้ที่พวกเขาจะได้เรียนรู้ความมหัศจรรย์นี้
  …… Thus, if one wanted to become like the Mage who could fly, then the first thing one needed to do was to get admitted into high school and receive what every high school magic students got——the Magic Awakening!  …… “Mo Fan, don’t tell me you actually want to take the exams for Magic High School, and become a Mage?” Guan Gu asked sincerely
...... ดังนั้นถ้าอยากจะเป็นเหมือน Mage ที่สามารถบินได้สิ่งแรกที่ต้องทำก็คือการเข้าเรียนในโรงเรียนมัธยมและได้รับสิ่งที่นักเรียนทุกคนในโรงเรียนมัธยมปลายได้รับ - Magic Awakening! 
  In Guan Gu’s opinion, Mo Fan never struck him as a person who loved studying, but suddenly he seemed to be genuinely studying magic
ในความเห็นของ Gu Gu Gu Mo Fan ไม่เคยทำให้เขาเป็นคนที่ชอบศึกษา แต่ทันใดนั้นเขาก็ดูเหมือนจะเรียนรู้ความมหัศจรรย์
 This was an atrocious matter
นี่เป็นเรื่องเลวร้าย
  Mo Fan was too lazy to explain to his classmate
แฟนโมก็ขี้เกียจเกินไปที่จะอธิบายให้เพื่อนร่วมชั้นของเขา
 However, he had already decided that he would definitely be admitted into the Magic High School and obtain the extremely precious opportunity to awaken
อย่างไรก็ตามเขาได้ตัดสินใจแล้วว่าเขาจะเข้ารับการรักษาในโรงเรียน Magic High School และได้รับโอกาสสำคัญในการตื่นตัว
  “Even if you were to study now, it’d be useless
"ถึงแม้ว่าคุณจะต้องศึกษาตอนนี้ก็คงจะไร้ประโยชน์
 You should just stop wasting the time, after all, you’ve missed several years of homework
คุณก็ควรจะหยุดการสูญเสียเวลาเพราะคุณได้พลาดการบ้านเป็นเวลาหลายปี
” Guan Gu said in persuasion
Gu Gu Gu กล่าวในการชักชวน
  Guan Gu was very clear on the fact that Mo Fan only got six points on the last Magic mock exam—the lowest of the entire year group
Gu Gu Gu มีความชัดเจนมากว่าข้อเท็จจริงที่ว่า Mo Fan มีคะแนนสอบเวทมนตร์เพียง 6 คะแนนซึ่งต่ำสุดของกลุ่มทั้งปี
 How could he get admitted with this kind of grade? “You’ve already messed up, there’s no use to put in effort now, just accept it
เขาจะเข้าชั้นเรียนเกรดนี้ได้อย่างไร? 
” “Guan Gu, you should be the one to study more
Guan Gu คุณควรจะเป็นคนหนึ่งที่จะศึกษาเพิ่มเติม
” Having Guan Gu chattering in his ears made Mo Fan feel somewhat irritated
"การกวนอิมในหูของเขาทำให้แฟนโมรู้สึกหงุดหงิด
  “Why?” Guan Gu asked
"ทำไม?" Gu Gu Gu ถาม
 “Guan Gu, did you know that you look ugly?” “I did,” Guan Gu admitted with a sincere face
"Gu Gu Gu คุณรู้ไหมว่าคุณดูน่าเกลียด?" "ฉันรู้" Gu Gu Gu ยอมรับด้วยใบหน้าที่จริงใจ
  “Yeah, then there’s a saying that you should know: If one is ugly then one should have more…
"ใช่แล้วมีคำพูดที่คุณควรรู้: ถ้าหนึ่งเป็นที่น่าเกลียดหนึ่งควรมีมากขึ้น ...
hiccups, if one is ugly then one should learn Magic!” Mo Fan said these heartfelt words with sincerity
hiccups ถ้าหนึ่งน่าเกลียดแล้วหนึ่งควรเรียนรู้ Magic! "Mo Fan กล่าวคำจริงใจเหล่านี้ด้วยความจริงใจ
  “F**k off mate!” Guan Gu wasn’t wrong, however
"F ** k off คู่!" Gu Gu Gu ไม่ได้ผิดอย่างไรก็ตาม
 There was only twenty something days left, even if one was a genius, they still wouldn’t be able to compensate for all the classes from years past
มีเพียงยี่สิบวันที่เหลือแม้ว่าหนึ่งเป็นอัจฉริยะที่พวกเขายังคงไม่สามารถชดเชยสำหรับทุกชั้นเรียนจากปีที่ผ่านมา
 Additionally, the content of the exams and what was learned were two different concepts
นอกจากนี้เนื้อหาของการสอบและสิ่งที่ได้เรียนรู้มีสองแนวคิดที่แตกต่างกัน
  Mo Fan knew that he didn’t have much hope left, but the reason for him cramming was not because of exams
แฟนโมรู้ว่าเขาไม่ได้มีความหวังมากนัก แต่เหตุผลที่ทำให้เขาไม่ค่อยอัดไม่ได้เป็นเพราะการสอบ
 It was because he was genuinely moved by Magic, causing him to feel an intense desire to study
เป็นเพราะเขาได้รับความสนใจอย่างแท้จริงจากเวทมนตร์ทำให้เขารู้สึกอยากศึกษา
  …… …… The time passed quickly, twenty or so days flew past in a flash
...... ...... เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วยี่สิบวันได้บินผ่านไปชั่วขณะ
 Mo Fan did not wake up from his so-called Magic Dream, instead, he began to believe in the real existence of this world
แฟนโมไม่ตื่นขึ้นมาจากความฝันของเขาที่เรียกว่าเมจิกแทนเขาเริ่มที่จะเชื่อในการดำรงอยู่ที่แท้จริงของโลกนี้
 Furthermore, he welcomed the Junior High Exam which had turned into the Magic Junior High Exam
นอกจากนี้เขายังให้การต้อนรับในการสอบระดับมัธยมศึกษาตอนปลายซึ่งได้เปลี่ยนเป็น Magic Junior High Exam
  On the day of the exams, the people outside of the school were filled with worry
ในวันสอบคนอื่น ๆ ที่อยู่นอกโรงเรียนก็เต็มไปด้วยความกังวล
 It didn’t matter whether they were having exams on Magic, or Science, the parents of children were still coming to pick them up; those who drove cars came in cars and those who drove pedicab came in pedicabs
ไม่ว่าพวกเขาจะมีข้อสอบเกี่ยวกับเวทมนตร์หรือวิทยาศาสตร์พ่อแม่ของเด็ก ๆ ยังคงมารับพวกเขา 
 This was because the parents were very clear on the fact that the exams this time were going to decide whether their children would come in cars to pick up the next generation, or in pedicabs
นี่เป็นเพราะพ่อแม่มีความชัดเจนมากว่าข้อเท็จจริงที่ว่าการสอบครั้งนี้กำลังจะตัดสินใจว่าเด็ก ๆ จะเข้ามาในรถเพื่อรับรุ่นต่อไปหรือในรถปิคอัพ
  As Mo Fan walked out of the exam room, he saw the endless streams of people, and in his heart he thought, “Why are there cars and electric scooters in a Magic World?” He walked out as he was puzzled over this, but his thoughts quickly returned back to the contents of the exams
ขณะที่ Mo Fan เดินออกจากห้องสอบเขาเห็นคนที่ไม่มีที่สิ้นสุดและในใจเขาคิดว่า "ทำไมถึงมีรถและสกูตเตอร์ไฟฟ้าในโลกมหัศจรรย์?" เขาเดินออกไปขณะที่เขากำลังงงงวยเรื่องนี้ แต่ 
  After twenty or so days of studying hard, Mo Fan have finally reached the level where he can understand the subjects of the exams
หลังจากผ่านไป 20 วัน Mo Hard ก็มาถึงจุดที่เขาสามารถเข้าใจเรื่องของการสอบได้
 However, whether the answer was correct or not—— Sigh, as long as I am happy
อย่างไรก็ตามคำตอบนั้นถูกต้องหรือไม่ - ถอนหายใจตราบเท่าที่ฉันมีความสุข
 “Mo Fan, Mo Fan…
แฟนโมแฟนโม ...
” Among the crowd, a yellow-faced middle-aged man looked toward Mo Fan with his left hand raised above his head
"ท่ามกลางฝูงชนชายวัยกลางคนวัยกลางคนที่เหลืองกำลังมองไปทาง Mo Fan ด้วยมือซ้ายยกขึ้นเหนือศีรษะของเขา
  As Mo Fan saw this familiar face, he accidentally called out, “Father, why did you come here?” “To pick you up of course
เมื่อแฟนโมได้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยนี้เขาบังเอิญเรียกว่า "พ่อทำไมคุณถึงมาที่นี่?" "
 After you’ve finished your exams, you have basically graduated
หลังจากที่คุณทำข้อสอบเสร็จสิ้นแล้วคุณได้จบการศึกษาแล้ว
 I found you a job in the next city district as a construction worker, you’ll be under Uncle Guang Feng
ฉันพบว่าคุณเป็นคนทำงานในเขตเมืองต่อไปในฐานะคนงานก่อสร้างคุณจะอยู่ภายใต้ลุงกวงฮอง
 Once you’ve worked there for a few years and gained experience, then you can start doing it on your own
เมื่อคุณทำงานที่นั่นไม่กี่ปีและได้รับประสบการณ์แล้วคุณสามารถเริ่มต้นทำเองได้
 If you’re lucky, then there shouldn’t be a problem for you to earn up to four to five thousand RMB
ถ้าคุณโชคดีแล้วไม่ควรมีปัญหาสำหรับคุณที่จะมีรายได้เพิ่มขึ้น 4-5 พัน RMB
 It’s also better if you start working early
นอกจากนี้ยังดีกว่าถ้าคุณเริ่มทำงานเร็วขึ้น
” Mo Jiaxing said as he smiled wholeheartedly
"Mo Jiaxing กล่าวขณะที่เขายิ้มอย่างสุดใจ
  The world has changed, but Mo Fan remained bad at studying
โลกเปลี่ยนไป แต่ Mo Fan ยังไม่ดีในการเรียน
 Whereas Dad was still Dad; Mo Fan felt like he had retained an unchanged family
ขณะที่พ่อยังเป็นพ่ออยู่ 
  If Mo Jiaxing had mentioned the matter of becoming a construction worker to Mo Fan about a month ago, Mo Fan would choosen the road his father had arranged for him without hesitation—this was because he had to walk this road to enter the society
ถ้าโมเจียซิ่งได้กล่าวถึงเรื่องของการเป็นคนงานก่อสร้างกับ Mo Fan ประมาณหนึ่งเดือนที่ผ่านมา Mo Fan จะเลือกถนนที่พ่อของเขาจัดไว้ให้เขาโดยไม่ลังเลเพราะนี่เป็นเพราะเขาต้องเดินบนถนนสายนี้เพื่อเข้าสู่สังคม
  However, the Mo Fan of now was different
อย่างไรก็ตามแฟนโมตอนนี้แตกต่างกัน
  In this society, there are cars, mobiles, computers and even refrigerators
ในสังคมนี้มีรถยนต์โทรศัพท์มือถือคอมพิวเตอร์และแม้กระทั่งตู้เย็น
 However, scientific merchandise didn’t exist because it was replaced by Magic
อย่างไรก็ตามสินค้าทางวิทยาศาสตร์ไม่ได้มีอยู่เพราะถูกแทนที่ด้วยเวทมนตร์
 If you don’t become a Mage, then you will become a worker that handles and produces those kinds of things
ถ้าคุณไม่ได้เป็น Mage คุณจะกลายเป็นคนงานที่จัดการและผลิตสิ่งต่างๆเหล่านั้น
 Damn, that’s no different than the former world, thus, I will definitely study magic! “Dad, I want to continue studying
ประณามที่ไม่แตกต่างจากโลกเก่าดังนั้นฉันจะเรียนรู้อย่างแน่นอนมายากล! 
” Mo Fan remained silent for a long period time before he told Mo Jiaxing about the thought in his mind
"โมแฟนยังคงนิ่งเงียบเป็นเวลานานก่อนที่เขาจะบอกโมเจียซิ่งเกี่ยวกับความคิดในใจของเขา
  “I thought you didn’t like studying magic?” Mo Jiaxing said, with a raised eyebrow and his face filled with surprise
"ฉันคิดว่าคุณไม่ชอบการศึกษาเวทมนตร์?" Mo Jiaxing กล่าวด้วยคิ้วหยดและใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
  “Uh…
“เอ่อ ...
” Mo Fan felt caught between a rock and a hard place
"แฟนโมรู้สึกว่าติดอยู่ระหว่างก้อนหินกับสถานที่ที่ยากลำบาก
 How was he supposed to explain this thing
เขาควรจะอธิบายเรื่องนี้อย่างไร
 He was so screwed
เขาเมามาก
 Mo Jiaxing looked at his almost sixteen year old son as his face once again contained a straight and honest smile, while he said, “Don’t worry, your father won’t blame you for not putting effort into studying magic
Mo Jiaxing มองไปที่ลูกชายอายุสิบหกปีของเขาในฐานะใบหน้าของเขาอีกครั้งมีรอยยิ้มตรงและความซื่อสัตย์ในขณะที่เขากล่าวว่า "ไม่ต้องกังวลพ่อของคุณจะไม่ตำหนิคุณเพราะไม่ได้ใส่ความพยายามในการศึกษามายากล.
 Every individual has their own ambitions
ทุกคนมีความทะเยอทะยานของตัวเอง
” “No, I genuinely want to study
"" ไม่ฉันชอบเรียนหนังสือจริงๆ
” “Are you able to pass the exams?” Mo Jiaxing asked
"" คุณสามารถผ่านการสอบได้หรือไม่? "Mo Jiaxing ถาม
 “No
“ไม่มี
” Mo Fan said in in certainty
"แฟนโมพูดด้วยความแน่วแน่
  Whether it is having exams in English language or Magic, Mo Fan would definitely not pass, there was no doubting this point
ไม่ว่าจะเป็นการสอบในภาษาอังกฤษหรือเวทมนตร์ Mo Fan จะไม่ผ่านแน่นอนไม่ต้องสงสัยเลยว่าจุดนี้
  “Then that’s that
"แล้วนั่นแหล่ะ
 Don’t worry, Although the ancient people have said, ‘Magic is above everything,’ there’s also a saying for those who are a jack of all trades
ไม่ต้องกังวลถึงแม้ว่าคนโบราณได้กล่าวว่า 'Magic เหนือทุกสิ่งทุกอย่าง' นอกจากนี้ยังมีคำกล่าวสำหรับบรรดาผู้ที่เป็นแจ็คของธุรกิจการค้าทั้งหมด
” As Mo Fan finished listening to this, he unconsciously smacked his lips
"ในขณะที่ Mo Fan ฟังเพลงนี้เสร็จแล้วเขาก็ตบปากของเขาโดยไม่รู้ตัว
  At the moment, there was a lot of information that Mo Fan had to process
ในขณะนี้มีข้อมูลจำนวนมากที่ Mo Fan ต้องดำเนินการ
 However, during the period of time he was processing this information, Mo Fan was particularly silent
อย่างไรก็ตามในระหว่างช่วงเวลาที่เขากำลังประมวลผลข้อมูลนี้ Mo Fan เงียบโดยเฉพาะ
 For example, Mo Fan remembered there was one time where the history teacher had told the students, “The Light Element Magic’s earliest user was “Edison”, and at that time, it had caused Mo Fan to curse over and over again in his mind
ตัวอย่างเช่น Mo Fan จำได้ว่ามีอยู่ครั้งหนึ่งที่ครูสอนประวัติศาสตร์เล่าให้นักเรียนฟังว่า "ผู้ใช้เวทมนตร์ของ Light Element Magic คือ" Edison "และในเวลานั้นมันทำให้ Mo Fan ต้องสาปแช่งซ้ำแล้วซ้ำเล่าในใจของเขา
 When Mo Jiaxing patted Mo Fan’s shoulders to console him, he suddenly realised that his son maintained his silence
เมื่อ Mo Jiaxing ตบหน้า Mo Fan เพื่อปลอบโยนเขาเขาก็ตระหนักว่าลูกชายของเขารักษาความเงียบของเขา
 His son’s expression showed he was not in a normal state
การแสดงออกของลูกชายของเขาแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้อยู่ในสภาพปกติ
  No one understood their son like their father
ไม่มีใครเข้าใจลูกเหมือนพ่อของพวกเขา
 Mo Jiaxing slowly retracted his smile, his voice turned lower pitched as he asked, “Are you for real?” “Yeah, I want to obtain the opportunity to awaken
Mo Jiaxing ค่อยๆหดรอยยิ้มของเขาเสียงของเขาหันต่ำกว่าแหลมตามที่เขาถามว่า "คุณเป็นจริง?" "ใช่ฉันต้องการที่จะได้รับโอกาสที่จะตื่นขึ้น
 I do understand that it’s already too late, but I genuinely want to study and become a Mage
ฉันเข้าใจดีว่ามันสายไปแล้ว แต่ฉันอยากศึกษาและกลายเป็น Mage จริงๆ
” Mo Fan sincerely said
แฟนโมพูดอย่างจริงใจ
  Mo Jiaxing remained silent
โมเจียซิ่งยังเงียบอยู่
  Mo Fan also didn’t say anything
แฟนโมยังไม่ได้พูดอะไร
  “You really want to continue studying?” Mo Jiaxing confirmed once more
"คุณอยากเรียนต่อหรือยัง?" Mo Jiaxing ยืนยันอีกครั้ง
  “I do
"ฉันทำ
” Mo Fan nodded his head without hesitation
แฟนโมพยักหน้าอย่างหัวล้านโดยไม่ลังเล
  Originally, Mo Fan also thought it was on impulse
ในขั้นต้นแฟนโมยังคิดว่ามันเป็นแรงกระตุ้น
 However, it has been a month and the restless sensation the Wild Wings had brought into his heart had yet to cool down
อย่างไรก็ตามมันเป็นเวลา 1 เดือนและความรู้สึกไม่สงบที่ Wild Wings ได้นำเข้ามาในหัวใจของเขาก็ยังไม่หมดแรง
 He really was not kidding, he seriously wanted to study!  “In that case, alright, I’ll think of something
เขาไม่ได้ล้อเล่นจริงๆเขาต้องการศึกษา! 
” Mo Jiaxing said no more
"Mo Jiaxing กล่าวไม่มาก
  “Dad, I found a temporary job at the Tian Lan Magic High School, looking after the library
"พ่อฉันหางานชั่วคราวที่โรงเรียนมัธยมปลาย Tian Lan Magic ดูแลห้องสมุด
 It starts the day after tomorrow
มันเริ่มต้นในวันพรุ่งนี้
” Mo Fan said
"โมแฟนกล่าว
  Since he has decided to study magic, Mo Fan had no intentions of giving up due to himself being unable to properly study
เนื่องจากเขาตัดสินใจที่จะศึกษาเรื่องเวทมนตร์ Mo Fan จึงไม่มีเจตนาที่จะยอมแพ้เพราะตัวเองไม่สามารถศึกษาได้อย่างถูกต้อง
 Whether he could enter the Magic High School and obtain the opportunity to awaken would have to depend on his father, while he would depend on himself to fill in the knowledge that he was lacking
ไม่ว่าเขาจะเข้าโรงเรียน Magic High และได้รับโอกาสในการตื่นขึ้นมาก็จะต้องพึ่งพาพ่อของเขาขณะที่เขาจะพึ่งพาตัวเองเพื่อเติมเต็มความรู้ที่เขาขาด
 He was very clear on the fact that he had no hope to be admitted into Magic High School—thus, Mo Fan found this job in advance
เขาเห็นได้ชัดว่าเขาไม่มีความหวังว่าจะได้เข้าเรียนใน Magic High School เพราะฉะนั้นโมแฟนจึงพบงานนี้ล่วงหน้า
  There was practically no salary, just food and residence
ในทางปฏิบัติไม่มีเงินเดือนอาหารและที่อยู่อาศัย
 However, to Mo Fan, this was very important as he could find many things he lacked in the library
อย่างไรก็ตามเพื่อ Mo Fan นี้เป็นสิ่งสำคัญมากในขณะที่เขาสามารถหาสิ่งที่เขาขาดในห้องสมุด
  Mo Jiaxing was astonished, he didn’t know what had caused his son’s great change of mind
Mo Jiaxing ประหลาดใจเขาไม่รู้ว่าอะไรทำให้ลูกชายเปลี่ยนใจมาก
 However, since Mo Fan has wholeheartedly begged for magic, then he had no reason to be unhappy
อย่างไรก็ตามตั้งแต่ Mo Fan ได้ขอร้องขอทานมายากลอย่างจริงใจแล้วเขาก็ไม่มีเหตุผลที่จะไม่มีความสุข
 After all, in this society, the ones who truly held a status were the Mages
อย่างไรก็ตามในสังคมนี้คนที่ถือสถานะเป็นผู้วิเศษอย่างแท้จริง
 A construction worker could get a house and a car, but their value and respect still couldn’t be compared to a Mage who graduated from a Magic School
คนงานก่อสร้างจะได้บ้านและรถ แต่ค่านิยมและความเคารพของพวกเขายังคงไม่สามารถเทียบได้กับ Mage ที่จบการศึกษาจากโรงเรียน Magic
 “Let’s go home first, we’ll talk at home
"เราจะกลับบ้านก่อนเราจะคุยกันที่บ้าน
” Mo Jiaxing nodded his head, no longer saying anything else
"Mo Jiaxing พยักหน้าไม่พูดอะไรอีกแล้ว
 Mo Jiaxing did not worry about his son at all
โมเจียซิ่งไม่ต้องห่วงลูกชายเลย
 Mo Fan wasn’t sixteen yet, but in Mo Jiaxing’s heart, Mo Fan had already entered adulthood
แฟนโมยังไม่ถึงสิบหก แต่ในหัวใจของโมเจียซิ่ง Mo Fan ได้เข้าสู่วัยผู้ใหญ่แล้ว
   1
1
 Mo Fan’s ‘Fan’ is also used in the chinese ‘Ping Fan’ which means mediocre/average 2
Fan 'Fan' ของ Mo Fan ใช้ใน 'Ping Fan' ของจีนซึ่งหมายถึงปานกลาง / เฉลี่ย 2
 Duan Yu is a famous character in the Jing Yong novel of Tian Long Ba Bu Translator: Tofu Editor: DOCuinn
Duan Yu เป็นตัวละครที่มีชื่อเสียงในนวนิยาย Jing Yong ของ Tian Long Ba Bu นักแปล: Tofu Editor: DOCuinn