Chapter 53 Chapter 53: Fishing Is An Activity Filled With Risks! One Must Exercise Caution When Fishing! Translator: AstralGhost  Editor: Kurisu "HOU!"   The black dragon roared in rage
บทที่ 53 บทที่ 53: การจับปลาเป็นกิจกรรมที่เต็มไปด้วยความเสี่ยง! 
 These ant-like existences which it had often disregarded actually managed to cause it to feel a threat of death!   In that moment, a vast amount of black light surged out of the black dragon and gathered into a pitch black ball in front of its mouth!   "Dragon Pearl!"   "Not good! The black dragon’s preparing to risk everything in a fight to the death!"   "Retreat! Hurry!"   Nicolay Bach’s face distorted violently as he hurriedly fled in a random direction with the other four elites scrambling behind him
เหล่าซากมดเหมือนที่เคยถูกมองข้ามไปแล้วทำให้เกิดความรู้สึกเป็นภัยคุกคามต่อความตาย! 
   Countless vein-like patterns appeared on the black ball of energy, causing it to look like an actual substance formed by nature!   When the Dragon Pearl appeared, the surrounding space was immediately frozen
รูปแบบหลอดเลือดดำนับไม่ถ้วนปรากฏบนลูกบอลสีดำของพลังงานทำให้มันมีลักษณะเหมือนสารที่แท้จริงที่เกิดขึ้นจากธรรมชาติ! 
 Everything within that space had been locked down!   The jet-black Dragon Pearl rotated gently as it hovered in the air, constantly emanating ripples of an apocalyptic power!   Although the tiny Dragon Pearl appeared weak and unsteady before the domineering sword rays and the two elemental magic dragons, the seemingly insignificant Dragon Pearl held so much destructive power that all these spells were destroyed by it before they could even reach the black dragon!   "Boom!"   Before the five elites could retreat for more than 10 zhang, the Dragon Pearl, which seemed to be floating slowly through the air had already arrived before the group!   "NO!"   Cries of desperation rang out as the five men screamed in unwillingness
ทุกอย่างภายในพื้นที่นั้นถูกล็อค! 
   As though in slow motion, the Dragon Pearl gently landed right in the middle of the group of fleeing men and, without any sound and like water sinking into mud, merged into the ground
ราวกับว่าในขณะที่เคลื่อนไหวช้ามังกรเพิร์ลค่อยๆลงมาตรงกลางกลุ่มคนที่หลบหนีและโดยไม่มีเสียงใด ๆ และชอบจมน้ำในโคลนผสานเข้ากับพื้นดิน
   "BOOM!"   A violent explosion rang out across the battlefield! In an instant, a powerful exterminating force covered the skies and cracked the very earth around it!   With the Dragon Pearl as the epicenter, a powerful shockwave spread in all directions through a huge area in the Forest of Darkness!   In an instant, everything in the path of the shockwave was mercilessly decimated!   Nicolay Bach and the others were practically going mad as they employed all their life-saving measures and secret arts without any hesitation!   However, no matter what methods or trump cards they pulled out, it was all useless! The terrifying shockwave only stopped slightly upon encountering their powerful life-saving measures before continuing on its deadly path!   Everything within 10,000 meters, including mountains, was flattened
"BOOM!" 
 Even the rivers were swiftly evaporated and burned into a piece of scorched earth!   A sinister black fire raged within the Forest of Darkness for an entire quarter of an hour before finally dying down!   The original Dragon Pearl, previously as big as an adult’s head, had now become the size of a chicken’s egg
แม้แม่น้ำถูกระเหยอย่างรวดเร็วและถูกเผาเป็นดินที่ไหม้เกรียม! 
 In addition, the surface of the Dragon Pearl was now filled with cracks
นอกจากนี้พื้นผิวของมังกรมุกก็เต็มไปด้วยรอยร้าว
 It looked as if it could fall apart and crumble into tiny pieces at any moment!   The black dragon’s Origin energy was damaged, and it looked sallow and drained as it swallowed the Dragon’s Pearl back into it’s body
มันดูราวกับว่ามันจะแตกสลายและกลายเป็นชิ้นเล็ก ๆ ได้ทุกเมื่อ! 
   "Despicable humans!"   The black dragon let out an enraged roar, making all the demonic beasts and other ferocious creatures tremble in fright, as they cowered and scrambled away from the might of the enraged dragon!   Gritting its teeth, the heavily injured black dragon dragged its body and extended its huge wings as it struggled to fly deeper into the Forest of Darkness
"มนุษย์น่ารังเกียจ!" 
   ***   "Sh*t! What the hell did I catch this time?!"   Bei Feng had not even recovered from his recent fright from the previous incident with the Book of Spiritual Contract, when he once again felt a monstrous force pull at him from the other end of the line!   He was caught off-guard once again and this time, Bei Feng was very nearly pulled into the well! The Purple Bamboo Fishing Rod had also been bent to a shocking degree!   If this force had not been severely diminished by the System, both Bei Feng and the Purple Bamboo Fishing Rod would have been broken apart without even a chance to resist!   Panicking, Bei Feng hurriedly dropped the Purple Bamboo Fishing Rod behind a huge rock and fled to the side
*** "อืม! ฉันนรกจับอะไรครั้งนี้ได้เหรอ?" 
 Strangely, the enormous force had disappeared as quickly as it had come
กองกำลังขนาดมหึมาก็หายตัวไปอย่างรวดเร็ว
 After a moment of observation, Bei Feng approached the Ancient Well cautiously and picked up the Purple Bamboo Fishing Rod again and reeled in the line
หลังจากช่วงเวลาแห่งการสังเกต Bei Feng เดินเข้าหา Ancient Well ด้วยความระมัดระวังและหยิบคันทรีไม้ไผ่สีม่วงอีกครั้งและม้วนอยู่ในแนว
   "Ding! Pinnacle Grade 2 treasure obtained, scales of the black dragon! (This is the abdominal scale armor of a black dragon
"Ding! Pinnacle Grade 2 สมบัติที่ได้รับเครื่องชั่งน้ำหนักของมังกรดำ (นี่คือเกราะขนาดท้องของมังกรดำ
 It has a shocking defensive strength, with the ability to withstand the force of a thousand jin! It is also able to reflect ten percent force of all incoming attacks!) Experience gained: 1,300! Experience required to reach level 2 Fisherman: 4,400!"   Bei Feng’s mouth was hanging so wide that one could fit a fist in it
มันมีความสามารถในการป้องกันที่น่าตกใจด้วยความสามารถในการทนต่อแรงของไพ่พัน! 
 His hands trembled slightly as he held the patch of black scales in his hand
มือของเขาสั่นเล็กน้อยขณะที่เขาถือแพทช์ของเครื่องชั่งน้ำหนักสีดำในมือของเขา
 Shaking his head vigorously, he re-read the System’s message in his mind a few times over
สั่นศีรษะของเขาอย่างแรงเขาอ่านข้อความของระบบอีกครั้งในใจไม่กี่ครั้ง
   ‘A dragon?! I somehow caught an actual dragon just now?!’   A flabbergasted look hung on Bei Feng’s face
'มังกร?! 
 That was simply unbelievable!   ‘No wonder there was such a monstrous force just now! That’s the power of a dragon!’   Bei Feng’s heart trepidated in fear
ที่ไม่น่าเชื่อเพียง! 
 It was a good thing that this piece of scale armor had somehow been torn off the black dragon’s body!   If he had instead reeled in an actual dragon, Bei Feng would truly be at a loss as to what he should do!   Even if it remained immobile and simply laid on the ground allowing Bei Feng to hack at it as he pleased for an eternity, Bei Feng would still be unable to do anything to it at all!   ‘Fishing is an activity filled with risks! One must exercise caution when fishing!’   Bei Feng swallowed nervously as a thought appeared within his mind
มันเป็นสิ่งที่ดีที่ชิ้นส่วนของชุดเกราะขนาดนี้ได้ถูกฉีกขาดออกจากร่างของมังกรดำ! 
   "Dong, dong, dong!"   A few dull thuds sounded out as Bei Feng rapped his knuckles on the black scale armor
"Dong, dong, dong!" 
 He could distinctly feel a portion of the force bouncing off the black scale armor back onto his fist!   The thin and flexible piece of dragon scale was only as big as a face basin, but it actually weighed over a hundred jin! It was as rubbery as leather, but the level of its toughness and durability was immeasurably greater than ordinary leather!   A cool, black glossy sheen glimmered off the piece of scale armor as Bei Feng held it under the sunlight
เขารู้สึกโดดเดี่ยวเป็นส่วนหนึ่งของพลังที่ใหญ่หลวงจากเกราะสีดำกลับเข้าสู่กำปั้นของเขา! 
   ‘What am I supposed to do with just this bit of scale armor? Craft it into a piece of underwear?’   A troubled expression appeared on Bei Feng’s face as he considered the piece of scale armor seriously
'ฉันควรจะทำอย่างไรกับเกราะขนาดเล็กนี้? 
   Shaking his head, Bei Feng quickly dispelled the notion
สั่นศีรษะของเขาเบยงได้อย่างรวดเร็วปัดเป่าความคิด
 As much as he liked the idea of having a pair of dragon scale underwear to protect his most valuable parts, he did not possess the requisite skills to work with this kind of material at the moment
เท่าที่เขาชอบความคิดของการมีคู่ของชุดชั้นในมังกรเพื่อปกป้องชิ้นส่วนที่มีค่าที่สุดของเขาเขาไม่ได้มีทักษะที่จำเป็นในการทำงานกับชนิดของวัสดุในขณะนี้
   In the end, Bei Feng could only carefully stow this Grade 2 Pinnacle treasure away
ในท้ายที่สุด Bei Feng สามารถเก็บรักษาสมบัติล้ำค่าของ Grade 2 Pinnacle ได้อย่างระมัดระวัง
 Since he could not come up with any good ideas to make the most of this piece of dragon scale armor, he could only keep it hidden until the need for it arises
เนื่องจากเขาไม่สามารถคิดขึ้นมาเพื่อใช้ประโยชน์จากเกราะระดับมังกรนี้ให้มากที่สุดเท่าที่เขาจะซ่อนไว้จนกว่าความจำเป็นที่จะเกิดขึ้น
   Just as he finished storing the dragon scale armor and left the room, Bai Xiang had also finished preparing dinner and was bringing a huge dish stacked full with the giant Imperial Shrimp’s meat out of the kitchen
เมื่อเสร็จสิ้นการเก็บเกราะของมังกรและออกจากห้องแล้วตากเซียงก็เตรียมอาหารเย็นเสร็จและนำจานขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเนื้อย่างของราชินีกุ้งออกจากห้องครัว
   Like a demon who had been starved to death in his previous life and reincarnated just so that he could eat his fill, Bei Feng immediately sat down and, without a second word, grabbed a section of meat and gobbled it down
เช่นเดียวกับปีศาจที่ถูกหิวโหยตายในชีวิตก่อนหน้าของเขาและกลับชาติมาเกิดขึ้นเพียงเพื่อที่เขาจะได้กินอาหารของเขาได้เบียฮจึงนั่งลงทันทีและปราศจากคำที่สองคว้าส่วนของเนื้อและกลืนมันลง
   Mouthful after mouthful of the highly nutritious Imperial Shrimp’s meat was shoved into Bei Feng’s ravenous mouth, transforming into much needed energy in his stomach!   It was only after three entire sections of meat entered his stomach that Bei Feng finally put down his chopsticks, lay back in his chair and rubbed his belly in a contented manner
หลังจากรับประทานอาหารเนื้ออิมพีเรียลกุ้งที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูงแล้วปากของปาก Bei Feng ได้กลายเป็นอาหารที่จำเป็นมากในกระเพาะอาหารของเขา! 
 As usual, the leftovers were all given to the two little wolfdogs
ตามปกติแล้วของเหลือใช้ทั้งหมดได้รับให้กับ wolfdogs สองตัวเล็ก ๆ
   In the recent period of time, the two little wolfdogs had also undergone a great transformation
ในช่วงเวลาที่ผ่านมาทั้งสองได้พบกับการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ของ wolfdogs
 They were much bigger now
ตอนนี้พวกเขาใหญ่มากแล้ว
 It was as if their growth rate had been greatly accelerated!   At a glance, they looked no different to three-month-old wolfdog puppies
ราวกับว่าอัตราการเติบโตของพวกเขาได้รับการเร่งอย่างรวดเร็ว! 
 However, two rows of ferocious, shiny white teeth lined the insides of their maws
อย่างไรก็ตามแถวของฟันสีขาวที่วาวดุร้ายเรียงรายอยู่สองแถว
 It was clearly evident that they were not to be trifled with
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้ถูกล้อเลียนด้วย
   After dinner, Bei Feng did not forget to give Jin Wu a call to inform him that he would no longer be requiring any golden cicadas
หลังจากอาหารเย็นเบยงฮองก็ไม่ลืมที่จะให้จินอู๋โทรไปแจ้งให้เขาทราบว่าเขาจะไม่ต้องมีจักจั่นสีทองอีก
   The smile on Jin Wu’s face disappeared swiftly as he listened to his number one customer’s voice through the phone
รอยยิ้มบนใบหน้าของจินวูหายไปอย่างรวดเร็วเมื่อเขาฟังเสียงลูกค้าหมายเลขหนึ่งผ่านทางโทรศัพท์
 What the hell? This fellow practically changed his mind faster than one could flip the pages of a book!   The kid had just arrogantly declared that he would buy as many golden cicadas as he could supply
อะไรนรก? 
 And now, a few hours had barely passed before he’s calling to say he doesn’t want even one more cicada?!   Bei Feng also had no choice
และตอนนี้ไม่กี่ชั่วโมงได้แทบผ่านก่อนที่เขาจะโทรไปบอกว่าเขาไม่ต้องการอีกหนึ่งกระบอง! 
 How was he supposed to know that the Vampiric Vine would just quit on him?   If he knew that the Vampiric Vine would turn into ashes and drift away with the wind after just producing one mutated fruit, he would have cut off a few branches and plant it anew even if he had to risk his life for it!   Since the Vampiric Vine was already gone, why would he continue buying more golden cicadas? Was he supposed to eat them himself?   Quickly ending the call, Bei Feng went to take a lengthy bath before lying on his bed and falling into a deep sleep
เขาควรจะรู้ว่า Vampiric Vine จะลาออกจากเขาอย่างไร? 
   ***   "You’re saying that Wei Hui did not show his head at all for the last two days?"   Nie Yun asked dryly
*** "คุณบอกว่าเหว่ยฮุ่ยไม่ได้แสดงหัวของเขามาตลอดสองวันที่ผ่านมา?" 
   "Young Master Yun, not to mention his head, Wei Hui had not even revealed his tail these past few days
"ยุนยุนหนุ่มไม่ต้องเอ่ยถึงหัวของเขาเหว่ยฮุ่ยไม่ได้เปิดเผยว่าหางของเขาในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมา
 Even the bodyguards usually hovering around him had disappeared without a trace," a man bowed deeply as he replied
แม้กระทั่งบอดี้การ์ดที่ลอยอยู่รอบตัวเขาก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย "ชายคนหนึ่งโค้งคำนับอย่างลึกซึ้งในขณะที่เขาตอบ
   "Heng! This damn old fox! He must have guessed that I’m about to take action against him
"เฮง! จิ้งจอกเก่าที่น่ากลัวนี้เขาต้องเดาเอาว่าฉันกำลังจะดำเนินการกับเขา
 That’s why he ran away so swiftly!"   Nie Yun spat in disgust
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงหนีออกไปอย่างรวดเร็ว! "
   "Since he’s already skipped town, prepare to take over his company
"เนื่องจากเขาได้ข้ามเมืองแล้วจึงเตรียมที่จะเข้าควบคุม บริษัท ของเขา
 At least that’s still better than nothing," Nie Yun commanded coldly as though he had completely lost interest in the matter
อย่างน้อยที่สุดก็ยังดีกว่าไม่มีอะไร "นายยุนหยวนสั่งอย่างหนาวราวกับว่าเขาเสียความสนใจในเรื่องนี้ไปหมดแล้ว
   "Yes, Young Master!"   The man once again bowed low before leaving in a hurry
"ใช่นายหนุ่ม!" 
   "Wu Bo, what do you think about this matter?"   The indifferent expression on his face receded like the tide as he turned around to look at the old man beside him
"วูบ่อคุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?" 
   "This fellow obviously knew his own limits
"เพื่อนคนนี้เห็นได้ชัดว่าเขารู้จักข้อ จำกัด ของตัวเอง
 He ran away in such a straightforward manner, and did not even hesitate to discard his company," Wu Bo smiled in praise
เขาวิ่งหนีไปอย่างตรงไปตรงมาและไม่ลังเลที่จะทิ้ง บริษัท ของเขา "วูบ่อยิ้มให้เกียรติ
 "It’s too bad we won’t be able to find out what his secret was
"มันแย่มากเราจะไม่สามารถหาสิ่งที่เขาเป็นความลับได้
"   Wu Bo spoke the last sentence with some pity as his smile disappeared
Wu Bo พูดประโยคสุดท้ายด้วยความสงสารเมื่อรอยยิ้มหายไป
   "It’s probably not a big secret
"มันอาจไม่ใช่ความลับที่ยิ่งใหญ่
 That place is the Ancestral Mansion of my Nie family
ที่นั่นคือ Ancestral Mansion ของครอบครัวของฉัน Nie
 My Nie family had occupied that location for hundreds of years already
ครอบครัวของฉัน Nie ได้ครอบครองสถานที่แห่งนี้เป็นเวลาหลายร้อยปีแล้ว
 It’s impossible that there’s any secret within the Ancestral Mansion that we are not aware of
เป็นไปไม่ได้ที่มีความลับใด ๆ ภายใน Ancestral Mansion ที่เราไม่รู้จัก
"   Nie Yun thought little of the whole matter
"น่ะ Yun ไม่ค่อยคิดเรื่องทั้งหมด
 Even his play with Wei Hui, watching the mantis stalking the cicada, unaware of the oriole behind it was nothing more than something he did out of boredom
แม้กระทั่งการเล่นกับ Wei Hui การเฝ้าดูตั๊กแตนตำหนิที่คอยกวางตัวผู้ไม่รู้จักอวัยวะที่อยู่เบื้องหลังมันคืออะไรมากกว่าสิ่งที่เขาทำออกมาจากความเบื่อหน่าย
   He hadn’t really expected to receive any kind of shocking results from this game in the first place
เขาไม่เคยคาดหวังว่าจะได้รับผลกระทบที่น่าตกใจจากเกมนี้ในตอนแรก
   "Then, young master Yun, will you be returning to the clan now?"   Wu Bo asked, his speech slow and his breath as wheezy as a regular old man who might suddenly stop breathing if he forgot about it
"แล้วนายยุนยุนหนุ่มตอนนี้คุณจะกลับไปที่ตระกูลหรือไม่?" 
   "I will naturally be returning eventually
"ฉันจะกลับมาในที่สุด
 But since we’re already here, we might as well pay a visit to my Nie family’s Ancestral Mansion
แต่เนื่องจากเราอยู่ที่นี่แล้วเราอาจไปเยี่ยมบ้านแมนชั่นของบรรพบุรุษของนีอันด้วย
 I wonder what those old fogies back in the clan are thinking
ฉันสงสัยว่าหมอกเก่าที่กลับมาอยู่ในตระกูลกำลังคิดอยู่
 Why would they keep the family’s ancestral tablets in that place for so long?" Nie Yun replied as he mused to himself
ทำไมพวกเขาถึงเก็บเม็ดบรรพบุรุษของครอบครัวไว้ในที่แห่งนี้มานาน? "ยุนยูนตอบขณะที่เขานึกถึงตัวเอง