Chapter 66 Chapter 66: Encounter (1) Translator: Leo  Editor: DarkGem/Frappe Angele finally stopped thinking after a while, then he rubbed his temples and closed his eyes
บทที่ 66 บทที่ 66: Encounter (1) นักแปล: Leo Editor: DarkGem / Frappe Angele ในที่สุดก็หยุดคิดหลังจากนั้นสักครู่แล้วเขาก็ลูบวัดและปิดตา
 The raindrops kept hitting the tent such that he could only barely hear the horses neighing
น้ำฝนยังคงกดปุ่มที่เต็นท์เพื่อให้แทบไม่ได้ยินเสียงม้า
 It was dark inside the tent
ภายในเต็นท์มืด
 Angele calmed down and started to meditate
Angele สงบลงและเริ่มนั่งสมาธิ
 He was breathing rhythmically
เขาหายใจเป็นจังหวะ
   ‘Warning! Warning!’ Zero suddenly reported
‘คำเตือน! 
 Angele was alerted when he felt his own wound itching
Angele ได้รับการแจ้งเตือนเมื่อเขารู้สึกว่าอาการคันที่บาดแผลของตัวเอง
   ‘Infection?’ Angele opened his eyes and looked at the wound
'การติดเชื้อ?' Angele เปิดตาและมองไปที่บาดแผล
   He saw that there were still leftover fluids of the potion on it
เขาเห็นว่ายังมีของเหลวที่เหลืออยู่ของมันอยู่
 The wound wasn’t bleeding, but the area around the wound looked dark red
บาดแผลไม่ได้เลือดออก แต่บริเวณรอบแผลดูเป็นสีแดงเข้ม
   ‘How should I deal with it?’ Angele asked calmly
'ฉันควรจัดการกับมันได้อย่างไร?' Angele ถามอย่างใจเย็น
   ‘Analyzing…’ Zero reported
'การวิเคราะห์ ... ' Zero รายงาน
   ‘Required materials: Golden Flower, 15 grams
'วัสดุที่จำเป็น: ดอกไม้สีทอง, 15 กรัม
 Single-eyed Deer’s eyes, 180 grams
ตากวางตาเดียว 180 กรัม
 The Bighead Fish, 520 grams…’ Zero kept listing the necessary ingredients of the medicine that could stop the infection, but Angele looked disappointed
The Bighead Fish, 520 grams ... 'Zero เก็บรายชื่อส่วนผสมที่จำเป็นของยาที่สามารถหยุดยั้งการติดเชื้อได้ แต่ Angele ดูผิดหวัง
   ‘Where can I find all those random things in a forest?’ Angele checked his wound again and saw some tiny stones growing rapidly around the wound
Angella ตรวจสอบบาดแผลของเขาอีกครั้งและเห็นก้อนหินเล็ก ๆ บางตัวที่เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วรอบแผล
 They were about the size of sesames; some were white and some were black
พวกเขาเกี่ยวกับขนาดของงา; 
 The infection was getting worse every second
การติดเชื้อเริ่มแย่ลงทุกวินาที
   The tiny stones almost covered the wound
ก้อนหินเล็ก ๆ เกือบจะปกคลุมแผล
 It looked quite grotesquely disgusting that Angele didn’t even want to stare at it
มันดูน่ารังเกียจน่ารังเกียจที่แองเจลไม่ได้ต้องการที่จะจ้องมองที่มัน
   ‘I need to do something
ฉันต้องทำอะไรบางอย่าง
’ Angele bit his lips and started to pack up
Angele เลียริมฝีปากและเริ่มห่อตัว
 He needed to get all those materials quickly
เขาจำเป็นต้องได้รับวัสดุทั้งหมดเหล่านั้นได้อย่างรวดเร็ว
 He had no idea what would happen if the infection wasn’t cured
เขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าการติดเชื้อไม่หายขาด
   ***********************************   Five days later
*********************************** ห้าวันต่อมา
   It was noon
ตอนเที่ยง
   Two robust horses were slowly advancing between the trees along a path
สองม้าที่แข็งแกร่งกำลังเดินช้าๆระหว่างต้นไม้ตามเส้นทาง
 Angele, who was still in his tight hunting suit, was lying on the back of the first horse, but he was in low spirits
Angele ที่ยังคงอยู่ในชุดล่าสัตว์ของเขาแน่นนอนอยู่บนด้านหลังของม้าตัวแรก แต่เขาอยู่ในสุราต่ำ
 It was the fifth day since he had been inflicted with an infected wound
เป็นวันที่ห้านับตั้งแต่ที่เขาได้รับบาดแผลที่ติดเชื้อ
 His face was pale and he was exhausted to the point of barely having any strength to control his horse
ใบหน้าของเขาซีดและเขาก็หมดไปถึงจุดที่แทบไม่มีความสามารถในการควบคุมม้าของเขา
   “At least I found something to slow down the infection, but I still need a cure,” he murmured
"อย่างน้อยฉันก็พบอะไรบางอย่างเพื่อชะลอการติดเชื้อ แต่ฉันก็ยังต้องการการรักษาด้วย" เขาพูดพึมพำ
 Angele had covered the wound with a handful of a black substance, preventing the tiny stones to spread outside the covered area
Angele ได้ปกคลุมแผลด้วยกำมือของสารสีดำเพื่อป้องกันไม่ให้หินเล็ก ๆ แผ่กระจายไปนอกพื้นที่ปกคลุม
   Angele got off the horse after a while and decided to take a rest
แองเกลลาออกจากบ้านและตัดสินใจที่จะพักผ่อน
 He led the horses to a tree, then sat on the grass as he grabbed some food and started eating
เขาพาม้าไปที่ต้นไม้แล้วนั่งลงบนหญ้าขณะที่เขาคว้าอาหารและเริ่มกิน
   ‘How strong those bacteria are… They’re much stronger than the ones on Earth, at least,’ Angele thought as he drank some water from his canteen
แบคทีเรียเหล่านี้แข็งแรงแค่ไหน ... พวกมันแข็งแกร่งกว่าสัตว์โลกมากอย่างน้อย Angele คิดขณะที่เขาดื่มน้ำจากโรงอาหารของเขา
 He started to miss the world that had all the antibiotics people needed
เขาเริ่มพลาดโลกที่มียาปฏิชีวนะทุกคนที่จำเป็น
   “I think I already crossed the border, so I should be in the Ramsoda Empire now
"ฉันคิดว่าฉันได้ข้ามพรมแดนไปแล้วดังนั้นฉันควรจะอยู่ในจักรวรรดิรามโซดาตอนนี้
 The map no longer has details of it; I can’t rely on it anymore
แผนที่ไม่มีรายละเอียดอีกต่อไป 
 I really want to know when I’ll reach the closest town,” Angele muttered
ฉันอยากรู้ว่าเมื่อไหร่ที่ฉันจะไปถึงเมืองที่ใกล้ที่สุด "Angele พึมพำ
 He stared ahead, but he could only see the sea of trees and the road between them
เขาจ้องมองไปข้างหน้า แต่เขามองเห็นทะเลต้นไม้และถนนระหว่างพวกเขาเท่านั้น
   Angele turned his head and saw a twisted path through the gaps in the bushes, yet he couldn’t see the end of it
Angele หันศีรษะของเขาและเห็นเส้นทางที่บิดเบี้ยวผ่านช่องว่างในพุ่มไม้ แต่เขาไม่สามารถมองเห็นจุดจบของมัน
   The trees suddenly veiled itself within the mist, and at the same time, Angele’s vision became fuzzy
ต้นไม้ก็กำบังตัวเองภายในหมอกและในเวลาเดียวกันวิสัยทัศน์ Angele กลายเป็นเลือน
   ***********************************   Noises of hooves stomping on the ground echoed within the forest as two white large carriages appeared from the thick fog
*********************************** เสียงของกีบยื่นขึ้นบนพื้นดินสะท้อนอยู่ในป่าเป็นสองสีขาวขนาดใหญ่ 
 Each carriage had two white horses in front
รถม้าแต่ละคันมีม้าขาว 2 ตัวอยู่ด้านหน้า
 On one of the two carriages, there was a middle-aged coachman who was at his mid-forties
หนึ่งในสองรถมีคนขับรถวัยกลางคนที่อยู่ตรงกลางวัย 40 ปี
 He was a pudgy man who wore a gray hat on his head
เขาเป็นคนหงุดหงิดสวมหมวกสีเทาบนศีรษะ
 The man was holding the reins, skillfully showing his control on the carriage
ชายคนนั้นจับบังเหียนไว้ด้วยความชำนาญในการควบคุมรถของเขา
   The two carriages were painted in white, but some painted parts were peeling which revealed the dark-red wood
รถสองคันถูกทาสีขาว แต่บางส่วนมีการทาสีลอกซึ่งเผยให้เห็นไม้สีแดงเข้ม
   “Father, how long until we reach Lennon City?” a girl from the leading carriage asked
"พ่อนานแค่ไหนจนกว่าเราจะมาถึงเมืองเลนนอน?" สาวจากรถชั้นนำถาม
 Her voice seemed to belong to a young girl
เสียงของเธอดูเหมือนจะเป็นของเด็กสาว
   “Ten more days, maybe? We’re half-way there, why do you ask?” a man answered
"อีกสิบวันอาจจะ? 
   “Ten more days?! Really…” The girl sounded disappointed
"อีกสิบวันสิ! 
   “Yea
"ใช่
 Our territory is far from Lennon City
ดินแดนของเราอยู่ห่างไกลจากเมืองเลนนอน
 There’s nothing we can do about it,” the man said
ไม่มีอะไรที่เราสามารถทำได้เกี่ยวกับเรื่องนี้ "ชายคนนั้นกล่าว
   “But we can…” The girl was trying to say something, but she was interrupted by the coachman
"แต่เราทำได้ ... " ผู้หญิงกำลังพยายามพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอถูกขัดจังหวะโดยคนขับรถ
   “Milord, I can see a young man lying on the ground
"Milord, ฉันสามารถเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งนอนอยู่บนพื้นดิน
 I think he’s dying,” the coachman yelled
ฉันคิดว่าเขากำลังจะตาย "คนขับรถตะโกน
   “A young man? Where?” the man asked, opening the window to take a look
"หนุ่มน้อย? 
 The man inside the carriage wore a white noble suit
คนที่อยู่ในรถม้าสวมสูทสีขาว
 He looked kind and respectable
เขาดูดีและน่านับถือ
   “Right there,” the coachman said as he pointed to the left
"ตรงนั้น" หัวหน้าโค้ชพูดขณะที่เขาชี้ไปทางซ้าย
 The man turned his gaze at the direction the coachman was pointing at and saw a young man lying on the ground beside two black horses
ชายคนนั้นหันมาจ้องมองไปที่ทิศทางที่ผู้ขับขี่กำลังชี้ไปและเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งนอนอยู่บนพื้นข้างๆม้าสองตัว
   “What happened? Mark?” a lady asked
"เกิดอะไรขึ้น? 
   “We saw a young man lying on the ground
"เราเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งนอนอยู่บนพื้น
 He looked unwell,” the man named Mark answered
เขามองไม่สบาย "ชายชื่อมาร์คตอบ
   “A young man? Let me see!” the girl yelled
"หนุ่มน้อย? 
   “Is he from our territory? I haven’t seen people from other countries in a while,” she continued
"เขามาจากดินแดนของเราหรือ? 
   “Stop! Let’s go and help him!” the girl kept yelling
"หยุด! 
 The two carriages slowed down
รถสองคันชะลอลง
 A sinewy man in black plate armor got off the second carriage and walked toward the first carriage
คนเก่งในชุดเกราะสีดำหลุดออกจากรถที่สองและเดินไปที่รถคันแรก
 He helped the girl get off the carriage
เขาช่วยหญิงสาวคนนั้นลงจากรถ
 The girl was wearing a white one piece and had a pretty-looking face
หญิงสาวสวมชุดสีขาวและมีหน้าตาที่ดูสวย
   “Dunleavy, can you go with me?” The girl’s skin was white and her blonde hair looked silky smooth, as though she was someone who came from a fairy tale
"Dunleavy, คุณสามารถไปกับฉันได้หรือ?" ผิวของหญิงสาวเป็นสีขาวและผมสีบลอนด์ของเธอดูเนียนเรียบราวกับว่าเธอเป็นคนที่มาจากเทพนิยาย
   “Sure,” the man named Dunleavy replied
"แน่นอน" ชายคนหนึ่งชื่อ Dunleavy ตอบ
 With a seemingly heavy beard, he began walking toward the unconscious young man while holding the left hand of the girl
มีเคราหนักดูเหมือนเขาเริ่มเดินไปทางชายหนุ่มที่ไม่ได้สติขณะที่จับมือซ้ายของเด็กผู้หญิง
   “Dunleavy, stay alert,” the nobleman said
"Dunleavy, ตื่นตัว" ขุนนางกล่าว
 He helped the beautiful noble lady to get off the carriage
เขาช่วยหญิงสาวผู้ดีที่สวยงามให้ออกจากรถ
   “No worries, my lord
"ไม่เป็นไรนายของฉัน
” Dunleavy nodded
Dunleavy พยักหน้า
   They walked toward the young man with quick steps
พวกเขาเดินไปหาชายหนุ่มด้วยขั้นตอนที่รวดเร็ว
 As they arrived near to him, Dunleavy lowered his body to check on the young man and saw the wound on the young man’s waist; it had a black color and produced an awful stench
ขณะที่พวกเขามาถึงใกล้ ๆ เขา Dunleavy ลงร่างกายเพื่อตรวจสอบชายหนุ่มและเห็นแผลที่เอวชายหนุ่ม; 
   “He has an infected injury,” Dunleavy said in a grave tone
"เขามีอาการบาดเจ็บ" Dunleavy กล่าวด้วยเสียงอันร้ายกาจ
   “Is he alright?” the blonde girl curiously asked after she jogged toward Dunleavy
"เขาไม่เป็นไร?" สาวผมบลอนด์ถามตัวเองอย่างกะทันหันหลังจากที่เธอวิ่งไปทาง Dunleavy
 Her appearance was akin to a princess’s
การปรากฏตัวของเธอคล้ายกับเจ้าหญิง
   “I thought people scream after getting hurt
"ฉันคิดว่าคนกรีดร้องหลังจากที่ได้รับบาดเจ็บ
 Why isn’t he screaming?” the girl said as she tried pushing the unconscious young man
ทำไมเขาถึงไม่กรีดร้อง? "หญิงสาวพูดขณะที่เธอพยายามผลักดันชายหนุ่มที่ไม่ได้สติ
   “His wound is infected
แผลของเขาติดเชื้อ
 I don’t think he’s conscious
ฉันไม่คิดว่าเขามีสติ
 His breathing is weak, and he’s dying,” Dunleavy smiled before explaining
การหายใจของเขาอ่อนแอและเขากำลังจะตาย "Dunleavy ยิ้มก่อนที่จะอธิบาย
   “He’s dying?” With a nervous face, the girl asked
"เขากำลังจะตาย?" ด้วยใบหน้าที่ประสาทหญิงถาม
   “Yes,” Dunleavy replied
"ใช่" Dunleavy ตอบ
   “We need to help him! We’re close to Lennon City, anyway,” the girl said
"เราต้องช่วยเขา! 
   “Well… I’m afraid we can’t… Ask your father,” Dunleavy said
"ดี ... ฉันเกรงว่าเราไม่สามารถ ... ถามพ่อของคุณ" Dunleavy กล่าว
 The nobleman was already slowly heading in their direction with his wife
พวกขุนนางกำลังมุ่งหน้าไปหาภรรยาของเขาอย่างช้าๆ
   “We’ve no idea who this man is
"เราไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร
 If he’s a spy, we’ll be in trouble,” the man said with a soft-spoken voice
ถ้าเขาเป็นคนสอดแนมเราก็จะมีปัญหา "ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล
   “Also, he’s injured
"นอกจากนี้เขายังได้รับบาดเจ็บ
 Whoever injured him is probably still looking for him
ใครก็ตามที่บาดเจ็บเขาอาจจะยังคงมองหาเขา
 If we help him, we’ll become the targets instead,” he continued
ถ้าเราช่วยเขาเราจะกลายเป็นเป้าหมายแทน "เขากล่าวต่อ
   “But Father…” The girl tried to say something
"แต่พ่อ ... " ผู้หญิงคนนั้นพยายามพูดอะไรบางอย่าง
   “No means no!” the man said
"ไม่ได้หมายความว่าไม่!" ชายคนนั้นกล่าว
   “Get back inside the carriage, Avril!” He was nearly yelling
"กลับเข้าไปในรถ Avril!" เขาเกือบจะตะโกน
   “But Father, what if he’s a prince of another country? If we save him, he will… he will…” the girl replied
"แต่คุณพ่อถ้าเขาเป็นเจ้าชายแห่งอีกประเทศหนึ่ง? 
   “You told me a lot of stories like that! That’s how princes meet their lovers!” she yelled
"คุณบอกผมหลายเรื่องอย่างนั้น! 
   “Well… stories aren’t real
"ดี ... เรื่องราวไม่ได้จริง
” The man looked speechless
ชายคนนั้นมองไม่เห็น
   “Avril, listen to your father, get back inside the carriage
"Avril ฟังพ่อของคุณแล้วกลับเข้าไปในรถ
 We need to hurry
เราต้องรีบร้อน
” The lady stepped forward to intervene
"ผู้หญิงก้าวไปข้างหน้าเพื่อเข้าไปแทรกแซง
   “No!” Avril refused to move
"ไม่!" Avril ปฏิเสธที่จะย้าย
   “I can guarantee you that this young man isn’t a prince
"ฉันสามารถรับประกันได้ว่าชายหนุ่มคนนี้ไม่ใช่เจ้าชาย
 Let’s go,” the nobleman said
ไปเถอะ "ขุนนางกล่าว
   “If you don’t help him, I’ll stay here forever!” the girl yelled as she stared at the other three
"ถ้าคุณไม่ช่วยเขาฉันจะอยู่ที่นี่ตลอดไป!" สาวโห่ร้องขณะที่เธอจ้องที่อีกสามคน
   Ten minutes later…   There were two black horses following the white carriages in the back
สิบนาทีต่อมา ... มีม้าสองตัวสีดำตามหลังรถสีขาวด้านหลัง
   “Where am I…?” Angele opened his eyes slowly and looked around
"ฉันอยู่ที่ไหน ... ?" แองเกลเปิดตาช้า ๆ และมองไปรอบ ๆ
 He was inside a carriage, and two swordsmen in black plate armor suits were sitting right beside him
เขาอยู่ในรถม้าและนักดาบสองคนในชุดเกราะสีดำนั่งอยู่ข้างๆเขา
 Avril was sitting beside one of the swordsmen, looking at Angele curiously
เอฟริลกำลังนั่งข้างหนึ่งของนักดาบมองไปที่ Angele อย่างแปลกใจ
   “We saw you unconscious near a bush, so I saved you,” Avril said, her face showing a ‘thank me already’ expression
"เราเห็นคุณหมดสติอยู่ใกล้พุ่มไม้ดังนั้นฉันจึงช่วยคุณ" เอฟริลกล่าวว่าใบหน้าของเธอแสดงออกถึงความรู้สึกขอบคุณที่ฉันมีอยู่แล้ว
   “Really? Thank you,” Angele said after he smiled
"จริงๆ? 
 In actuality, he was conscious the whole time and could still see and hear things clearly
ในความเป็นจริงเขามีสติตลอดเวลาและยังสามารถมองเห็นและได้ยินสิ่งต่างๆได้อย่างชัดเจน
 However, he was too weak to do anything
อย่างไรก็ตามเขาอ่อนแอเกินกว่าจะทำอะไรได้
 He wanted to continue traveling, but he caught a fever so he decided to lie down for a while
เขาต้องการที่จะเดินทางต่อไป แต่เขาได้รับไข้ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะนอนลงชั่วขณะหนึ่ง
 Angele wanted to move after he woke up, but his fever became worse and his wound began aching
Angele ต้องการย้ายหลังจากที่เขาตื่น แต่ไข้ของเขาเริ่มแย่ลงและบาดแผลของเขาเริ่มปวดมาก
 He knew that two carriages were coming and even heard everything those people said, yet he really couldn’t stand up nor could he move his lips at that time
เขารู้ดีว่ารถสองคันกำลังจะมาถึงและได้ยินทุกสิ่งทุกอย่างที่คนเหล่านั้นพูด แต่เขาก็ไม่สามารถลุกขึ้นได้และไม่สามารถขยับริมฝีปากของเขาในเวลานั้นได้
   Angele was uncertain about what caused the fever
Angele ไม่แน่ใจเกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้เกิดไข้
 It could be the infection, but it could also be the weather
อาจเป็นโรคติดเชื้อ แต่ก็อาจเป็นสภาพอากาศ
 Although he had the chip, Angele needed to search for the medicine by himself
แม้ว่าเขาจะมีชิป Angele ต้องการค้นหายาด้วยตัวเอง
 He was lucky that someone stopped to help him
เขาโชคดีที่มีคนมาช่วยเขา