Chapter 70 Chapter 70 – Returning Home   Three days later, Wang Lin left the cave covered in sweat
บทที่ 70 บทที่ 70 - กลับบ้านสามวันต่อมาวังหลินออกจากถ้ำที่ปกคลุมไปด้วยเหงื่อ
 Zhou Peng walked out behind him with misty eyes
โจว Peng เดินออกไปข้างหลังเขาด้วยสายตาหมอก
 “Zhou Peng, you return to the Xuan Dao Sect
"โจว Peng คุณกลับไปที่นิกายซวน Dao
 Follow my directions and kill all of the people that want to harm me
ทำตามคำแนะนำของฉันและฆ่าทุกคนที่ต้องการทำร้ายฉัน
 Also, protect my parents afterwards
นอกจากนี้ยังปกป้องพ่อแม่ของฉันหลังจากนั้น
” Wang Lin’s voice was very cold and filled with bloodlust
เสียงวังหลินหนาวมากและเต็มไปด้วยความน่ากลัว
 Zhou Peng respectfully nodded and moved toward the Xuan Dao Sect
โจวเฉินกราบไหว้ด้วยความเคารพและเดินไปที่นิกายของซวนดัค
 Wang Lin looked at Zhou Peng
วังหลินมองโจวเป้ง
 After a long time, Wang Lin asked, “Senior Situ, this puppet technique didn’t really require the first step, right?” Situ was stunned
หลังจากผ่านไปนาน Wang Lin ถามว่า "Senior Situ เทคนิคการหุ่นเชิดนี้ไม่จำเป็นต้องมีขั้นตอนแรกใช่มั้ย" Situ ตกตะลึง
 He quickly said, “Says who?! The first step was a must
เขาพูดอย่างรวดเร็วว่า "ใครกัน?" 
 Without the first step, you couldn’t do the second step
หากไม่มีขั้นตอนแรกคุณไม่สามารถทำขั้นตอนที่สองได้
” After Wang Lin had personally made a puppet himself, he felt that there was something off
"หลังจากที่วังแลนได้ทำหุ่นตัวเองเขารู้สึกว่ามีบางอย่างที่ปิด
 He wanted to say more, but instead asked, “Will Pun Nanzi see through Zhou Peng?” Situ Nan hesitated for a bit, then answered, “Truth to be told, when you were making the puppet, I placed some of my essence inside it, so, if a nascent soul cultivator doesn’t look very carefully, they shouldn’t be able to find anything wrong
เขาต้องการจะพูดมากขึ้น แต่แทนที่จะถามว่า "จะ Pun Nanzi เห็นผ่านโจว Peng?" Situ น่านลังเลสำหรับบิตแล้วตอบว่า "ความจริงที่จะบอกเมื่อคุณทำหุ่นเชิดผมวางบางสาระสำคัญของฉันภายใน 
 Also, that Pun Nanzi should be in closed door training most of the time, so the chances of him finding out are low” Wang Lin pondered for a while
นอกจากนี้ Pun Nan Nan ควรฝึกซ้อมแบบปิดตลอดเวลาดังนั้นโอกาสที่เขาจะพบว่าต่ำ "Wang Lin ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง
 He moved his body and shot out like a rainbow toward the village
เขาขยับตัวและยิงออกมาเหมือนรุ้งไปทางหมู่บ้าน
 He didn’t stop at all and flew toward his home
เขาไม่ได้หยุดเลยและบินไปที่บ้านของเขา
 Before he even entered the gate, he heard a familiar voice coming from inside “Little brat, how can anyone be as bad a carpenter as you? Just look at it… this isn’t even half as good as what my son can do
ก่อนที่เขาจะเข้าประตูเขาได้ยินเสียงคุ้นเคยจากภายใน "เด็กน้อยคนนี้ใครจะเป็นช่างไม้ได้ไม่ดีเท่าที่คุณ? 
” “Master, Tie Zhu is an immortal now
"Master, Tie Zhu เป็นคนที่เป็นอมตะตอนนี้
 How could I ever compare to him? If I can be even half as great as he is, I’ll be satisfied
ฉันจะเปรียบเทียบเขาได้อย่างไร? 
” When Wang Lin heard this, he was stunned
"เมื่อวังแลนได้ยินเช่นนี้เขาก็ตะลึง
 He immediately sent out his divine sense
เขารีบส่งความรู้สึกของพระเจ้า
 Then, he let out a smile
จากนั้นเขาก็ยิ้มออกมา
 He remembered this person
เขาจำคนนี้ได้
 It was a playmate of his that often bugged Wang Lin’s dad to teach him carpentry
เป็นเพื่อนร่วมเล่นของเขาซึ่งมักจะจับพ่อวังหลินมาสอนช่างไม้ให้เขา
 He gently pushed the door open and said to the old figure in the yard, “Dad, Tie Zhu is back
เขาค่อยๆผลักดันประตูเปิดและพูดกับรูปเก่า ๆ ในสวนว่า "พ่อ Tie Zhu กลับมา
” The old figure quivered
ร่างเก่าขยับตัว
 He immediately dropped the tool in his hand, turned his head, and saw a 20 or so year old youth that looked exactly like his son
เขารีบวางเครื่องมือไว้ในมือหันศีรษะและเห็นเยาวชนอายุราว 20 ปีที่ดูคล้ายกับลูกชายของเขา
 “Tie Zhu?” Wang Lin’s dad rubbed his eyes hard as tears flowed out
"Tie Zhu?" พ่อของ Wang Lin ลูบตาของเขาอย่างที่น้ำตาไหลออก
 Wang Lin stepped forward and embraced his dad
วังแลนก้าวไปข้างหน้าและกอดพ่อของเขา
 He wiped away the tears on his dad’s face as he carefully studied that familiar face
เขาเช็ดน้ำตาบนใบหน้าของพ่อในขณะที่เขาศึกษาใบหน้าที่คุ้นเคยอย่างรอบคอบ
 He took a few steps back, knelt on the ground, and said, “Dad, Tie Zhu hasn’t been a good son, not visiting at all in the last 5 years
เขาถอยหลังไปไม่กี่ก้าวคุกเข่าลงบนพื้นและพูดว่า "พ่อคุณกุ๊กจู้ไม่ได้เป็นลูกชายที่ดีไม่ใช่แค่ไปเยี่ยมเยือนในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา
” “It really is Tie Zhu! Wife, come out! Our son is back!” Tie Zhu’s dad pulled Wang Lin up
"" จริงๆมันคือ Tie Zhu! 
 He looked Wang Lin over with a smile on his face
เขามองวังแลนด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
 Tie Zhu’s dad excitedly said, “Tie Zhu, you grew taller
พ่อของ Tie Zhu กล่าวอย่างตื่นเต้นว่า "Tie Zhu คุณเติบโตขึ้น
 You’ve almost caught up to your dad
คุณแทบจะจับพ่อของคุณได้
 You also have became sturdier
คุณยังได้กลายเป็นแข็งแรง
 Good, that’s my son!” At that moment, an old woman walked out of the house
ดีนั่นแหละลูกของฉัน! "ในขณะนั้นหญิงชราคนหนึ่งเดินออกจากบ้าน
 She stared at Wang Lin as tears fell from her eyes
เธอจ้องที่วังหลินขณะที่น้ำตาหล่นลงมาจากดวงตาของเธอ
 Wang Lin went up and knelt before the old woman with a yearning expression
วังแลนขึ้นไปและคุกเข่าต่อหน้าหญิงชราคนหนึ่งด้วยท่าทางที่ปรารถนา
 He said, “Mother, Tie Zhu came back to see you
เขากล่าวว่า "แม่จ้อง Zhu กลับมาพบคุณ
” “You…how could you be so heartless? You haven’t come back to see us at all in the last 5 years
"" คุณ ... คุณจะใจร้ายได้อย่างไร? 
 Do we still exist in your heart? In these 5 years, your father and I have been constantly thinking about you…” As she kept speaking, she ended up hugging Tie Zhu and started to cry
เรายังคงอยู่ในหัวใจของคุณหรือไม่? 
 Tie Zhu’s dad looked at Tie Zhu’s mom, then said, “Our child is an immortal, so he must focus on more important matters
พ่อของ Tie Zhu มองไปที่แม่ของ Tie Zhu แล้วพูดว่า "ลูกของเราเป็นอมตะดังนั้นเขาจึงต้องมุ่งเน้นเรื่องที่สำคัญมากขึ้น
 Just look at how you’re acting
เพียงแค่ดูว่าคุณกำลังทำอะไร
 It will become the joke of the town
มันจะกลายเป็นเรื่องตลกของเมือง
 Little Six, you can go home
ลุงเล็ก ๆ หกคุณสามารถกลับบ้านได้
 Don’t bother coming back for a few days
ไม่ต้องกังวลว่าจะกลับมาอีกสักสองสามวัน
 I’ll call you when Tie Zhu leaves
ฉันจะโทรหาคุณเมื่อ Tie Zhu ออก
” Little Six smiled
"เล็ก ๆ น้อย ๆ หกยิ้ม
 He quickly responded and left after giving Wang Lin a look of admiration
เขาตอบอย่างรวดเร็วและทิ้งไว้หลังจากให้วังหลินดูน่าชื่นชม
 That night, Wang Lin’s mom made a plethora of good food
คืนนั้นแม่ของ Wang Lin ทำอาหารที่อร่อยมากมาย
 All of the dishes were Wang Lin’s favorites
อาหารทั้งหมดเป็นของโปรดของ Wang Lin
 They ate and talked about the changes that had happened in these past 5 years
พวกเขากินและพูดคุยเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในช่วง 5 ปีที่ผ่านมานี้
 Wang Lin didn’t need to eat in these past few years, but his mother’s cooking smelled too delicious for him to resist
วังแลนไม่จำเป็นต้องทานอาหารในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา แต่การปรุงอาหารของแม่ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ
 During the conversation, Wang Lin’s parents asked about the giant mountain appearing on top of the Heng Yue Sect
ในระหว่างการสนทนาพ่อแม่ของ Wang Lin ได้ถามเกี่ยวกับภูเขายักษ์ที่ปรากฏอยู่ด้านบนของ Heng Yue Sect
 Wang Lin hesitated for a bit and lied that the Heng Yue Sect moved, so he won’t be able to come back as often
Wang Lin ลังเลเล็กน้อยและโกหกว่า Heng Yue Sect ย้ายดังนั้นเขาจะไม่สามารถกลับมาได้บ่อยเท่าที่ควร
 His parents didn’t ask dig any deeper about this matter
พ่อแม่ของเขาไม่ได้ถามเรื่องลึกซึ้งเกี่ยวกับเรื่องนี้
 They just told him to take care of his body
พวกเขาบอกว่าเขาจะดูแลร่างกายของเขา
 In these past 5 years, a lot had changed
ในช่วง 5 ปีที่ผ่านมามีการเปลี่ยนแปลงมากมาย
 Relatives often visited and, with fourth uncle’s help, Wang Lin’s dad was able to get back his part of the family inheritance
ญาติผู้เยี่ยมชมบ่อยครั้งและด้วยความช่วยเหลือของลุงที่สี่พ่อของ Wang Lin สามารถกลับมาเป็นส่วนหนึ่งของมรดกครอบครัวได้
 His dad didn’t do much carving himself anymore, but he accepted a few apprentices and passed on his trade
พ่อของเขาไม่ค่อยแกะสลักตัวเองอีกต่อไป แต่เขายอมรับเด็กฝึกหัดเพียงไม่กี่คนและส่งต่อการค้าของเขา
 Little Six was the smartest of the apprentices
Little Six เป็นคนที่ฉลาดที่สุดในการฝึกงาน
 He managed to learn 50 or 60 percent of the skills already
เขาสามารถเรียนรู้ทักษะ 50 หรือ 60 เปอร์เซ็นต์ได้แล้ว
 When Wang Lin heard this, he smiled and said, “Dad, I saw the wood carving Little Six made
เมื่อวังแลนได้ยินเช่นนี้เขาก็ยิ้มและพูดว่า "พ่อเห็นไม้แกะสลัก Little Six ทำ
 They were pretty good, not nearly as bad as you were saying
พวกเขาดูดีไม่เลวร้ายเท่าที่คุณพูด
” Wang Lin’s dad snorted and said, “They are still far too poor! When I taught you how to carve, you were only 8 years old, and you were already doing better than him!” Tie Zhu’s mom looked at her son with eyes filled with love and said, “Yes, our Tie Zhu has always been smarter than them
พ่อของ Wang Lin กราบไหวและกล่าวว่า "พวกเขายังไม่ดีเท่าที่ควร! 
 I have to say, Tie Zhu, you aren’t young anymore
ฉันต้องบอกว่า Tie Zhu คุณยังไม่เป็นเด็กอีกต่อไป
 In these past 5 years, many families have come to ask about marriage
ในช่วง 5 ปีที่ผ่านมาหลายครอบครัวได้มาถามเรื่องการแต่งงาน
 Mom heard that immortals can also have families
แม่ได้ยินว่าอมตะยังมีครอบครัวได้
 Since you are back, stay for a while and go see them with mom
ตั้งแต่คุณกลับมาอยู่พักหนึ่งแล้วไปดูพวกเขากับแม่
 If there are any good ones, we can decide on the matter
ถ้ามีคนดีๆเราสามารถตัดสินใจเรื่องนี้ได้
” Wang Lin was stunned and wrily smiled
วังหลินตะลึงและยิ้มอย่างนุ่มนวล
 “Mother, how old do I look? Please don’t worry about this
"แม่ฉันอายุเท่าไหร่? 
” Tie Zhu’s mom immediately became unhappy and stared at Wang Lin
แม่ของ Tie Zhu เริ่มหงุดหงิดและจ้องที่ Wang Lin
 “Little brat, all of the people your age in the village already have kids running around
เด็กน้อยทุกคนที่อายุของคุณในหมู่บ้านมีลูกวิ่งอยู่รอบ ๆ
” Wang Lin rubbed his nose and said, “Mom, creating a family is a big deal
Wang Lin ลูบจมูกของเขาและพูดว่า "แม่การสร้างครอบครัวเป็นเรื่องใหญ่
 Wait a few years and I’ll bring one back
รอสักสองสามปีแล้วฉันจะเอากลับมา
 How’s that?” Tie Zhu’s dad saw that his wife was about to say more
ทำอย่างไร? "พ่อของ Tie Zhu เห็นว่าภรรยากำลังจะพูดเพิ่มเติม
 He coughed and said, “Wife, why are you worried about these pointless things? Our son is an immortal
เขากล่อมและพูดว่า "ภรรยาทำไมคุณถึงเป็นกังวลเกี่ยวกับสิ่งไร้จุดหมายเหล่านี้? 
 Do you understand immortals? How could they marry a mortal? Tie Zhu is saying that he will bring back an immortal wife
คุณเข้าใจอมตะ? 
 Do you understand?” Tie Zhu’s mom paused and muttered, “What’s so good about immortals? Immortals can leave home and not come back for 5 years
คุณเข้าใจหรือไม่? "แม่ของ Tie Zhu หยุดชั่วคราวและพูดพึมพำว่า" อะไรที่เยี่ยมยอดเกี่ยวกับอมตะ? 
 If I have a immortal daugher in law, then my son probably won’t even bring her back after 10 years
ถ้าฉันมีอสงไขยในกฎหมายแล้วลูกชายของฉันอาจจะไม่ได้นำเธอกลับมาหลังจาก 10 ปี
” Wang Lin wrily smiled
วังแลนยิ้มอย่างนุ่มนวล
 Right as he was about to speak, his mom glared at him and said, “Fine, I’ll listen to your dad
ขวาขณะที่เขากำลังจะพูดแม่ของเขาจ้องมองเขาและพูดว่า "ดีฉันจะฟังพ่อของคุณ
 I guess you have your sights set on something high and the girls in the villages won’t catch your eye
ฉันเดาว่าคุณมีสถานที่ท่องเที่ยวของคุณตั้งอยู่บนสิ่งที่สูงและเด็กผู้หญิงในหมู่บ้านจะไม่จับตาของคุณ
 Mom will wait and see what kind of girl you bring back
แม่จะรอดูว่าเธอเป็นเด็กแบบไหน
” When Wang Lin saw that his mom was angry, he immediately said, “Mom, don’t worry
เมื่อวังหลินเห็นว่าแม่ของเขาโกรธเขาพูดทันทีว่า "แม่ไม่ต้องเป็นห่วง
 Your son will definitely bring you back a good daugher in law
ลูกชายของคุณแน่นอนจะนำคุณกลับที่ดีที่แข็งแกร่งในกฎหมาย
” After dinner, Wang Lin’s parents asked him endless questions until late into the night before they finally went to sleep
"หลังจากทานอาหารเย็นพ่อแม่ของ Wang Lin ถามคำถามที่ไม่มีที่สิ้นสุดจนกว่าจะถึงช่วงค่ำก่อนที่พวกเขาจะนอนหลับ