Chapter 74 Chapter 74 – Bloody Disaster   Liu San, after carefully examining Wang Lin, suddenly asked, “Are you a student rushing here to take the exam?” Wang Lin’s expression remained calm
บทที่ 74 - ภัยพิบัติเลือดหลิวหลิวซานหลังจากตรวจสอบ Wang Lin อย่างถี่ถ้วนแล้วจู่ ๆ ถามว่า "คุณเป็นนักเรียนที่วิ่งมาที่นี่เพื่อสอบหรือไม่?" วังหลินยังรู้สึกสงบ
 He shook his head and said, “I’m not here for the exam
เขาส่ายหัวและพูดว่า "ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อสอบ
 I have some skill in a craft and would like to make a living in the city
ฉันมีทักษะในงานฝีมือและอยากจะมีชีวิตอยู่ในเมือง
” Liu San relaxed a bit
"หลิวซานผ่อนคลายเล็กน้อย
 His question had a deep meaning
คำถามของเขามีความหมายลึกซึ้ง
 It was almost time for the state exam, so a lot of local villages sent students to the city to take the exam
ถึงเวลาแล้วที่จะมีการสอบของรัฐดังนั้นหลายหมู่บ้านในท้องถิ่นจึงส่งนักเรียนไปที่เมืองเพื่อทำการสอบ
 However, all of those students would carry a box holding writing materials, but Wang Lin was carrying nothing
อย่างไรก็ตามนักเรียนทุกคนจะถือกล่องใส่วัสดุเขียนไว้ แต่วังลินไม่ได้ถืออะไรเลย
 If he admitted that he was a student here for the exam, he would have to be wary of this person
ถ้าเขายอมรับว่าเขาเป็นนักเรียนที่นี่สำหรับการสอบเขาจะต้องระวังตัวของบุคคลนี้
 But Liu San didn’t take this too seriously
แต่หลิวซานไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้เป็นอย่างมาก
 He laughed and said, “What a coincidence
เขาหัวเราะและพูดว่า "เป็นเรื่องบังเอิญ
 We are also heading toward Tian Shui city
เรากำลังมุ่งหน้าไปยังเมือง Tian Shui
 Friend, how about you travel with us?” A grateful look washed over Wang Lin’s face
เพื่อนคุณเดินทางไปกับเราได้ยังไงบ้าง? "หน้าตาของคุณวังลินมองหน้าตากตัญญู
 He said, “Thank you, escort leader!” The dark faced man looked at Wang Lin and laughed
เขากล่าวว่า "ขอบคุณหัวหน้าคุ้มกัน!" ชายผิวดำมองไปที่วังหลินและหัวเราะ
 “Kid, can you ride a horse?” Wang Lin wrily smiled and shook his head
"เด็กคุณขี่ม้าได้หรือไม่?" Wang Lin ยิ้มอย่างยิ้มและส่ายหัว
 Liu San pointed at the carriage behind him and said, “What is there to thank me for? Everyone has a hard time when they are out traveling
หลิวซานชี้ไปที่รถที่อยู่ข้างหลังเขาและพูดว่า "มีอะไรที่ต้องขอบคุณฉันบ้าง? 
 Young man, there are only four days left until we reach the city
ชายหนุ่มคนนี้เหลืออีกแค่สี่วันจนกว่าเราจะมาถึงตัวเมือง
” Wang Lin clasped his hands
Wang Lin จับมือกัน
 Without a word, he got on the carriage
ไม่มีคำพูดใด ๆ เขาขึ้นรถ
 He looked behind him and saw dozens of similar carriages
เขามองไปข้างหลังเขาและเห็นรถม้าหลายสิบคัน
 He scanned them with his divine sense and found them to all be empty
เขาสแกนพวกเขาด้วยความรู้สึกของพระเจ้าและพบว่าทุกคนว่างเปล่า
 He didn’t bother with it anymore and sat down cross legged
เขาไม่ได้รำคาญกับมันอีกต่อไปและนั่งลงข้ามขา
 Yang Sen reined his horse and walked next to Wang Lin
ยางเสนนั่งม้าของเขาและเดินต่อไปยังวังหลิน
 He asked, “Friend, how come you don’t have any luggage for your travels?” Wang Lin sighed and shook his head
เขาถามว่า "เพื่อนคุณมาทำไมคุณไม่มีกระเป๋าเดินทาง?" Wang Lin ถอนหายใจและส่ายหัว
 He said, “I met robbers on the way
เขากล่าวว่า "ฉันได้พบกับโจรระหว่างการเดินทาง
” Yang Sen was stunned
"ยางเสนรู้สึกทึ่ง
 He looked at Wang Lin for a while, then said, “Keeping your life is more important
เขามองไปที่วังหลินสักครู่แล้วพูดว่า "การรักษาชีวิตของคุณมีความสำคัญมากขึ้น
 This area hasn’t been safe recently
บริเวณนี้ไม่ปลอดภัยเมื่อเร็ว ๆ นี้
” As they were talking, Wang Lin’s expression suddenly changed
"ขณะที่พวกเขากำลังคุยอยู่ Wang Lin ก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
 He raised his head and looked toward the forest in front of him
เขาเงยหน้าขึ้นมองไปที่ป่าข้างหน้า
 He expanded his divine sense and found two people hiding there, staring at the caravan
เขาขยายความรู้สึกของพระเจ้าและพบคนสองคนซ่อนตัวอยู่ที่นั่นจ้องมองที่กองคาราวาน
 Even after the caravan passed, those two they still didn’t do anything, so Wang Lin didn’t say anything and ignored them
แม้กระทั่งหลังจากที่คาราวานผ่านไปแล้วทั้งสองก็ยังไม่ได้ทำอะไรดังนั้นวังหลินจึงไม่ได้พูดอะไรและไม่สนใจพวกเขา
 After a day of travel, the sun was starting to set and night was about to come
หลังจากวันเดินทางดวงอาทิตย์กำลังเริ่มต้นและค่ำคืนกำลังจะมาถึง
 Liu San shouted from the front, “Boys, we will reach the Tian Shui city area tomorrow and the North family will send someone to greet us
หลิวซานตะโกนจากด้านหน้า "เด็ก ๆ เราจะไปถึงเมือง Tian Shui ในวันพรุ่งนี้และครอบครัวเหนือจะส่งคนมาทักทายเรา
 Today, we won’t be able to find any lodging, so we will camp out here to rest for a bit, then set out early tomorrow morning
วันนี้เราจะหาที่พักไม่ได้ดังนั้นเราจึงพักแรมที่นี่เพื่อพักผ่อนสักพักแล้วออกเดินทางช่วงเช้าวันพรุ่งนี้
 Once we reach the city, I’ll take you boys to the Red Ice Palace to find you some pretty girls to play with
เมื่อเราไปถึงเมืองแล้วฉันจะพาเด็ก ๆ ไปที่ Red Ice Palace เพื่อหาสาวสวยมาเล่นด้วย
” All of the guys let out laughs, then got off their horses
"ทุกคนหัวเราะออกมาแล้วลุกขึ้นจากม้า
 They formed a circle with the wagons and tied the horses to the wagons
พวกเขากลายเป็นวงกลมที่มีรถเกวียนและผูกม้ากับเกวียน
 After that, they pitched their tents
หลังจากนั้นพวกเขาแหลมเต็นท์ของพวกเขา
 Some went to sleep while others started drinking
บางคนไปนอนขณะที่คนอื่นเริ่มดื่ม
 The atmosphere became very lively
บรรยากาศกลายเป็นชีวิตชีวามาก
 There were also 3 to 5 people taking turns patrolling the area
นอกจากนี้ยังมี 3 ถึง 5 คนในการลาดตระเวนพื้นที่
 After Wang Lin got off the carriage, Yang Sen pulled him aside to a camp fire
หลังจากที่วังแลนหลุดออกจากรถเขาหยางเสนดึงเขาไว้ที่ค่ายไฟ
 During their day of conversing, Yang Sen found that he really liked Wang Lin and bragged a lot about his deeds to him
ในระหว่างวันที่พวกเขาคุยกัน Yang Sen พบว่าเขาชอบ Wang Lin มากและโอ้อวดมากเกี่ยวกับการกระทำของเขาต่อเขา
 The more interested Wang Lin seemed in his story, the more excited he got while talking about them
ผู้สนใจวังแลนสนใจเรื่องของเขายิ่งตื่นเต้นมากที่ได้พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้
 That was why he dragged Wang Lin to talk the moment the group stopped to rest
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงลากวังหลินไปพูดคุยในขณะที่กลุ่มหยุดพัก
 There were three people sitting next to the fire
มีสามคนนั่งอยู่ข้างกองไฟ
 Besides the escort head Liu San and the dark faced man, there was also a middle aged scholar-looking man
นอกจากหัวหน้าคุ้มกันหลิวซานและชายผิวคล้ำแล้วยังมีชายวัยกลางคนที่มองโลกในแง่ดี
 He wore a blue robe, his skin was pale, and he had a broad forehead, but his eyes revealed an intelligent light
เขาสวมเสื้อคลุมสีน้ำเงินผิวของเขาซีดและเขามีหน้าผากกว้าง แต่สายตาของเขาเผยให้เห็นถึงแสงอัจฉริยะ
 Seeing Wang Lin arriving, Liu San laughed
หลิวซานหัวเราะออกมา
 “Sir, this is the little brother I was telling you about, the one going to Tian Shui city to make a living
"เซอร์นี่เป็นพี่ชายตัวเล็กที่ฉันบอกคุณเกี่ยวกับคนที่ไปเมือง Tian Shui เพื่อหาเลี้ยงชีพ
” With that, he said to Wang Lin, “Little brother, this is our Mighty Escort’s Mr
"เขาบอกกับวังหลินว่า" พี่ชายตัวเล็กนี่เป็นนายฮ
 Wang
วัง
 You are also named Wang, so you guys must have some relation
คุณยังมีชื่อว่าวังดังนั้นพวกคุณต้องมีความสัมพันธ์กัน
 You guys should talk
พวกคุณควรพูดคุย
 Mr
นาย
 Wang is a very knowledgable person who has seen a lot of things
วังเป็นคนที่มีความรู้ความสามารถที่ได้เห็นสิ่งต่างๆมากมาย
” The middle aged scholar laughed softly and said, “Lao Liu, you don’t need to brag for me
"นักวิชาการวัยกลางคนหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า" ลาวหลิวคุณไม่จำเป็นต้องโม้ให้ฉัน
 What I know isn’t considered much
สิ่งที่ฉันรู้ไม่ถือว่ามากนัก
” Liu San rolled his eyes and said, “Says who? If you are a small person, then I am nothing
"หลิวซานกลิ้งตาและพูดว่า" ใครบอกว่า? 
 Little brother, this Mr
พี่ชายคนเล็กนายท่านนี้
 Wang is a living immortal
วังเป็นชีวิตอมตะ
 He knows everything up and down
เขารู้ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นและลง
 His ability to tell fortunes is beyond amazing
ความสามารถในการบอกความมั่งคั่งของเขาเกินกว่าที่น่าอัศจรรย์
” Wang Lin carefully looked at the middle aged man
วังหลินมองไปที่ชายวัยกลางคนอย่างรอบคอบ
 He smiled and said, “Sir, you are full of energy and your eyes shine brightly
เขายิ้มและพูดว่า "เซอร์คุณเต็มไปด้วยพลังและสายตาของคุณส่องสว่าง
 You are obviously a very intelligent person
คุณเป็นคนฉลาดมาก
” The middle aged scholar gave Wang Lin a surprised look and said, “It seems little brother is the same as me? I see that little brother looks like a scholar, but hides a dragon inside
"นักวิชาการวัยกลางคนให้ Wang Lin ดูแปลกใจและพูดว่า" ดูเหมือนพี่ชายตัวเล็ก ๆ เหมือนฉัน? 
 Your future will not be average
อนาคตของคุณจะไม่เป็นค่าเฉลี่ย
” Wang Lin smiled and said, “My village’s teachers also talked about fortune telling
วังแลนยิ้มและพูดว่า "ครูของหมู่บ้านฉันพูดเรื่องโชคลาภด้วย
 After listening for a while, I also learned a bit
หลังจากฟังซักครู่แล้วฉันยังได้เรียนรู้สักหน่อย
” The middle aged scholar let out a laugh
นักวิชาการวัยกลางคนหัวเราะออกมา
 The dark faced man quickly said, “Mr
ชายผิวดำหน้าแดงอย่างรวดเร็วกล่าวว่า "นาย
 Wang, check mine as well
วังลองตรวจสอบด้วยเช่นกัน
 I’m already getting old
ฉันอายุมากแล้ว
 Will I have any luck with marriage?” Liu San laughed
ฉันจะมีความสุขกับการแต่งงานได้หรือไม่? "หลิวซานหัวเราะ
 “How many times have you asked on this trip already? Every time Mr
"มีกี่ครั้งที่คุณได้ถามเกี่ยวกับการเดินทางครั้งนี้แล้ว? 
 Wang checks for someone, it takes a lot of energy, so just forget about it
วังจะตรวจสอบหาใครบางคนต้องใช้พลังงานเป็นจำนวนมากดังนั้นเพียงแค่ลืมเรื่องนี้
” The dark face man ignored Liu San’s words and stared at the middle aged scholar
"ชายผิวดำไม่สนใจคำพูดของหลิวซานและจ้องเขม็งไปที่คนวัยกลางคน
 The middle aged scholar pondered a little, then answered, “Fine, I’ll check for you
เด็กนักเรียนวัยกลางคนครุ่นคิดว่านิดหน่อยแล้วก็ตอบว่า "ดีฉันจะตรวจสอบให้คุณ
 Yang Sen, weren’t you asking me as well? I’ll check for both of you
Yang Sen, คุณไม่ถามฉันด้วยเหรอ? 
” Having said that, he closed his eyes
"บอกว่าเขาหลับตาลง
 When he reopened them, they were shining a golden light
เมื่อเขาเปิดใหม่พวกเขาก็ส่องแสงสีทอง
 Wang Lin’s expression remained the same, but his heart faltered
การแสดงออกของ Wang Lin ยังคงเหมือนเดิม แต่หัวใจของเขาก็สะดุด
 He spread out his divine sense and found that there was a sliver of spiritual energy moving inside the middle aged man
เขาแผ่ซ่านความรู้สึกของพระเจ้าและพบว่ามีเศษพลังงานจิตวิญญาณเคลื่อนย้ายภายในชายชราวัยกลางคน
 The spiritual energy moved in a strange path and arrived at the middle aged man’s eyes
พลังงานทางจิตเคลื่อนไปในเส้นทางแปลก ๆ และมาถึงดวงตาของชายวัยกลางคน
 The middle aged man stared at the dark faced man
ชายวัยกลางคนจ้องที่ชายผิวดำ
 He was muttering some words, as if he was calculating something, and his hand formed a seal
เขากำลังพูดพึมพำบางคำราวกับกำลังคำนวณอะไรบางอย่างและมือของเขากลายเป็นตราประทับ
 His face turned red as he said, while frowning, “Liu Laowu, there is a bloody disaster in your future
ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงในขณะที่เขาพูดในขณะที่ขมวดคิ้ว "Liu Laowu มีภัยพิบัติเลือดในอนาคตของคุณ
 If you can get past it, you will get married three months after the event
ถ้าคุณผ่านพ้นไปคุณจะแต่งงานสามเดือนหลังจากเหตุการณ์
” The black faced man was stunned
ชายผิวดำตกตะลึง
 “A disaster? No problem
"ภัยพิบัติ? 
 Us escorts live in danger, so having to deal with a bloody battle is normal,” he responded
พวกเราตกอยู่ในอันตรายเพราะฉะนั้นการต่อสู้กับเลือดเป็นเรื่องปกติ "เขาตอบ
 The middle aged man turned his gaze to Yang Sen
ชายวัยกลางคนหันมาจ้องมอง Yang Sen
 His expression changed
การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไป
 He said “Strange
เขากล่าวว่า "แปลก
 Why do you also have a bloody ray representing disaster?” With that, he quickly looked at Liu San and his face became dark and said, “Something is wrong
ทำไมคุณถึงต้องมีรังสีเป็นเลือดแทนความหายนะ? "ด้วยเหตุนั้นเขารีบมองไปที่หลิวซานและใบหน้าของเขาก็มืดและพูดว่า" มีบางอย่างผิดปกติ
 This technique passed down by my family has never been wrong
เทคนิคนี้ผ่านไปโดยครอบครัวของฉันไม่เคยผิด
 Lao Liu, you also have the sign of a bloody disaster
ลาวหลิวคุณยังมีสัญญาณของภัยพิบัติเลือด
” With that, he stood up with a serious expression and looked at the surrounding people
"กับที่เขาลุกขึ้นยืนด้วยการแสดงออกอย่างรุนแรงและมองไปที่คนรอบข้าง
 His face became even more serious
ใบหน้าของเขายิ่งรุนแรงขึ้น
 “Lao Liu, I think something is wrong
"ลาวหลิวฉันคิดว่ามีอะไรผิดพลาด
 I see that everyone here has the ray of a bloody disaster
ฉันเห็นทุกคนที่นี่มีเรย์ของภัยพิบัติเลือด
 This can’t be a coincidence,” said the middle aged scholar
นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ "นักวิชาการวัยกลางคนกล่าว
 Liu San’s eyes narrowed
หลิวซานหลับตาลง
 He looked around, then asked, “Sir, do you mean to say that we will soon have to face a bloody disaster?” The middle aged scholar nodded
เขามองไปรอบ ๆ แล้วก็ถามว่า "ครับคุณหมายถึงที่จะบอกว่าเราจะต้องเผชิญกับภัยพิบัติเลือด?" นักวิชาการวัยกลางคนพยักหน้า
 After his eyes swept past Wang Lin, he was stunned
หลังจากตาของเขากวาดผ่าน Wang Lin เขาก็ตะลึง
 He carefully looked at Wang Lin and his expression suddenly changed
เขาจ้องมองไปที่วังหลินและท่าทางของเขาเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
 His face turned red and he spat out a mouthful of blood
ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงและถ่มน้ำลายออกมา
 His face revealed a look of fear
ใบหน้าของเขาเผยให้เห็นถึงความกลัว
 He pointed and Wang Lin and burst out, “You…”
เขาชี้และวังหลินและระเบิดออกมาว่า "คุณ ... "