Chapter 1 Chapter 1 - The Mysterious Bank Card   Translator: Lav Editor: Levs   In this vast universe that encompasses all living beings, each individual sees themselves as different, special, or even unique, in comparison to others to some degree
บทที่ 1 - บัตรธนาคารลึกลับนักแปล: Lav Editor: Levs ในจักรวาลอันกว้างใหญ่นี้ที่ครอบคลุมสิ่งมีชีวิตทุกชนิดแต่ละคนเห็นว่าตัวเองแตกต่างพิเศษหรือแม้กระทั่งไม่ซ้ำใครเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ในระดับหนึ่ง
 From a macroscopic view, the 7 billion people that occupy and share this azure planet are really not that different from each other
จากมุมมองมหภาค 7 พันล้านคนที่ครอบครองและแบ่งปันโลกสีฟ้านี้ไม่ต่างจากที่อื่น
 Regardless of one’s affluence, authority or looks, every inhabitant of this planet will eventually decompose into mere particles as time passes
โดยไม่คำนึงถึงความมั่งคั่งผู้มีอำนาจหรือรูปลักษณ์คนที่อาศัยอยู่ในโลกใบนี้จะถูกสลายตัวเป็นอนุภาคเพียงครั้งเดียว
 But the microscopic perspective, in contrast, is so accurate it’s outrageous
แต่มุมมองของกล้องจุลทรรศน์ในทางตรงกันข้ามมีความถูกต้องแม่นยำจึงเป็นเรื่องอุกอาจ
 From this standpoint, the cellular level, there are no two individuals who are completely and utterly indistinguishable from each other, and thus every person is different, and unique
จากมุมมองนี้ระดับเซลล์ไม่มีสองบุคคลที่แยกไม่ออกจากกันและกันอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนมีความแตกต่างและมีเอกลักษณ์
 Even though a pair of identical twins may be born into the same family and experience similar childhoods, a miniscule difference in their DNA makes it impossible for their futures to be exactly the same
แม้ว่าคู่แฝดที่เหมือนกันอาจเกิดมาในครอบครัวเดียวกันและมีประสบการณ์ในวัยเด็กที่คล้ายคลึงกันความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ในดีเอ็นเอของพวกเขาทำให้เป็นไปไม่ได้สำหรับอนาคตของพวกเขาจะเหมือนกัน
 Everyone’s existence is extremely special
การมีอยู่ของทุกคนเป็นเรื่องพิเศษมาก
 Just as the famous philosopher, Heraclitus(1), once said 2,500 years ago: “no man ever steps in the same river twice, for it's not the same river and he's not the same man
เช่นเดียวกับนักปรัชญาชื่อดังอย่าง Heraclitus (1) เมื่อ 2,500 ปีที่แล้วกล่าวว่า "ไม่มีใครเคยเดินเคียงข้างแม่น้ำสองเท่าเหมือนกันเพราะไม่ใช่แม่น้ำสายเดียวกันและเขาไม่ใช่คนเดียวกัน
” In this musing, he points out that a river will always flow forward in one direction, just as time does, irrespective of whether people want it to or not
"ในการคาดการณ์นี้เขาชี้ให้เห็นว่าแม่น้ำจะไหลไปข้างหน้าในทิศทางเดียวกันตลอดเวลาไม่ว่าคนอื่น ๆ จะต้องการหรือไม่ก็ตาม
 And just as the river will continue to change as it stirs and turns, people are shaped and changed by their experiences with every passing day
และเช่นเดียวกับแม่น้ำจะยังคงมีการเปลี่ยนแปลงตามที่กระตุ้นและเปลี่ยนคนมีรูปร่างและเปลี่ยนแปลงตามประสบการณ์ของพวกเขากับทุกๆวัน
 So, the same person cannot step into the same river twice as both entities are constantly transforming
ดังนั้นบุคคลคนเดียวกันจึงไม่สามารถก้าวเข้าสู่แม่น้ำเดียวกันได้สองครั้งเนื่องจากทั้งสองหน่วยงานมีการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง
 Science indicates that, on average, approximately 500,000 cells are renewed in a person’s body per second
วิทยาศาสตร์ระบุว่าโดยเฉลี่ยประมาณ 500,000 เซลล์จะต่ออายุในร่างกายของคนต่อวินาที
 So even if one ignores the time that it takes for the molecules to assimilate, the person that exists in this second is not the same person as the one that existed in the previous
ดังนั้นแม้ว่าจะไม่สนใจเวลาที่โมเลกุลจะดูดซึมก็ตามบุคคลที่มีอยู่ในวินาทีนี้ไม่ใช่คนเดียวกับที่มีอยู่ในอดีต
 In Buddhist proverbs, the uniqueness of our universe and of human experiences themselves is known as “one grain of sand is a world;” from every person’s perspective, even from the viewpoint of a grain of sand, the world is completely different
ในพุทธภาษิตเอกลักษณ์ของเอกภพของเราและจากประสบการณ์ของมนุษย์เองเป็นที่รู้จักกันว่า "หนึ่งเม็ดทรายเป็นโลก" จากมุมมองของทุกคนแม้จากมุมมองของเม็ดทรายโลกก็ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
 Therefore, the saying “everyone is unique,” is to be taken as words of wisdom
ดังนั้นคำว่า "ทุกคนเป็นเอกลักษณ์" จะต้องเป็นคำพูดของภูมิปัญญา
 *** Shi Lei never considered this before, and he would never ever ponder on questions like this
*** ลี Lei ไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อนและเขาจะไม่มีวันไตร่ตรองคำถามเช่นนี้
 As a university student in his fourth year, he was so ordinary that people wouldn't notice him when he’s walking on the street
ในฐานะที่เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยในปีที่สี่ของเขาเขาเป็นคนสามัญที่คนจะไม่สังเกตเห็นเขาเมื่อเขาเดินอยู่บนถนน
 In terms of looks, he was relatively good looking, he could even be considered as handsome
ในแง่ของรูปลักษณ์เขาค่อนข้างดูดีเขาอาจได้รับการพิจารณาว่าหล่อเหลา
 But in the case of his family background, he belonged in the middle to lower social class
แต่ในกรณีครอบครัวของเขาเขาอยู่ในชั้นกลางเพื่อลดระดับชั้นทางสังคม
 No one could find him if he had been thrown into a crowd
ไม่มีใครสามารถหาเขาได้ถ้าถูกโยนเข้าไปในฝูงชน
 His parents are office employees
พ่อแม่ของเขาเป็นพนักงานออฟฟิศ
 Amongst the most developed provinces like He Dong province, they only earn about 3,000 to 4,000 yuan per month
ในบรรดาจังหวัดที่มีการพัฒนามากที่สุดเช่นจังหวัด He Dong พวกเขามีรายได้เพียง 3,000 ถึง 4,000 หยวนต่อเดือน
 They are not considered to be too frugal, but paying for Shi Lei’s university fees and living expenses alone takes a third of their income, so they are not too imprudent either
พวกเขาไม่ได้รับการพิจารณาให้ประหยัดเกินไป แต่การจ่ายเงินสำหรับค่าเล่าเรียนของมหาวิทยาลัยชิลีและค่าครองชีพเพียงอย่างเดียวใช้เวลาหนึ่งในสามของรายได้ของพวกเขาดังนั้นพวกเขาจะไม่ฉลาดเกินไปทั้ง
 Shi Lei was always willing to be ordinary since he wasn’t someone with ambitious aspirations
ชิลีก็เต็มใจที่จะเป็นคนสามัญเพราะเขาไม่ใช่คนที่มีแรงบันดาลใจที่ทะเยอทะยาน
 When he did his high school graduation exams, he was extremely lucky and his marks were about 40 or 50 points higher than his previous mock exams
ตอนที่เรียนจบการศึกษาระดับมัธยมปลายเขามีความสุขมากและคะแนนของเขาสูงกว่าการสอบก่อนหน้านี้ประมาณ 40 หรือ 50 คะแนน
 He just made it into a first-class university and his parents were extremely delighted
เขาเพิ่งกลายเป็นมหาวิทยาลัยชั้นหนึ่งและพ่อแม่ของเขาก็มีความยินดีเป็นอย่างยิ่ง
 But Shi Lei knew after he entered university he would definitely be an underachiever and would not have anything to do with the student council, school hunk, campus belle or even success after graduation
แต่ชิ Lei รู้ว่าหลังจากที่เขาเข้ามหาวิทยาลัยเขาจะเป็นคนที่ไม่ค่อยมีสติและจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสภานักเรียนก้อนใหญ่ของโรงเรียนมหาวิทยาลัย belle หรือแม้แต่ความสำเร็จหลังจากสำเร็จการศึกษา
 All Shi Lei wished for was to be able to find a decent job before graduation, with a level of income which surpassed the average
ทั้งหมดที่ Shi Lei ปรารถนาคือเพื่อให้สามารถหางานที่ดีก่อนสำเร็จการศึกษาที่มีระดับรายได้ซึ่งทะลุเฉลี่ย
 As to life, he didn’t have any excessive desires
เกี่ยวกับชีวิตเขาไม่ได้มีความต้องการมากเกินไป
 As ordinary as Shi Lei was, with the biggest prize he ever gotten in life being the “another free bottle” on the beverage cap sweepstakes, he was sitting on his bed in his dorm as he found himself staring at a black bank card in his hands with extreme concentration
เป็นเรื่องปกติธรรมดาที่ชิ Lei ได้รับรางวัลใหญ่ที่สุดที่เขาเคยได้รับในชีวิตคือ "ขวดฟรีอีกขวดหนึ่ง" ในการชิงโชคถ้วยน้ำอัดลมเขานั่งอยู่บนเตียงในหอพักของเขาขณะที่เขาพบว่าตัวเองกำลังมองไปที่บัตรแบล็ค 
 The bank card also seemed ordinary, its size and material weren’t anything special
บัตรธนาคารยังดูธรรมดาขนาดและวัสดุของมันไม่ใช่เรื่องพิเศษ
 The right side of it was printed with numbers, slightly raised from the flatness of the card, with a magnetic strip at the back
ด้านขวาของมันถูกพิมพ์ด้วยตัวเลขที่ยกขึ้นเล็กน้อยจากความแบนของการ์ดที่มีแถบแม่เหล็กที่ด้านหลัง
 If anything was unusual, it was the name of the bank that issued the card, printed in the bottom right corner
หากมีอะไรผิดปกตินั่นคือชื่อของธนาคารที่ออกบัตรซึ่งพิมพ์อยู่ที่มุมล่างขวา
 Shi Lei has never heard of it before
ชิลีไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน
 … It looked like a foreign bank
... ดูเหมือนธนาคารต่างประเทศ
 As someone who survived for more than three years in university with a pass for the level four test for English ability, Shi Lei could accurately translate the short English phrase as “Slave Development Bank”
ในฐานะที่เป็นคนที่รอดชีวิตมาได้นานกว่า 3 ปีในมหาวิทยาลัยที่ผ่านการสอบวัดความสามารถทางภาษาอังกฤษระดับที่ 4 Shi Lei สามารถแปลวลีภาษาอังกฤษสั้น ๆ ว่า "ธนาคารเพื่อการพัฒนาภาคี" (Slave Development Bank)
 But as peculiar a foreigner’s thoughts and creativity may be, it’s not normal for people to name their bank ‘slave’, right? In the signature space on the back of the card were six handwritten numbers, which looked like the pin used to withdraw money from it
แต่ความแปลกใหม่และความคิดสร้างสรรค์ของชาวต่างชาติอาจไม่ใช่เรื่องธรรมดาที่คนอื่นจะตั้งชื่อว่า "ทาส" ของธนาคารได้ใช่มั้ย? 
 But how stupid must the person be to write the password for withdrawal on the back of their bank card? Are they not afraid of it being lost or stolen? Now, the seemingly ordinary bank card, with its pin written clearly on the back, appeared more strange than anything
แต่คนที่โง่จะต้องเขียนรหัสผ่านเพื่อถอนเงินออกทางด้านหลังของบัตรเครดิตได้อย่างไร? 
 What was even more peculiar was that Shi Lei couldn’t remember picking this card up from the ground, so why was it in his hand right now? The card could have a lot of money on it, right? If the password to the card is really the six digits on the back, maybe he could make a small fortune? After all, the owner to this card drove a Porsche
สิ่งที่แปลกประหลาดยิ่งกว่านั้นก็คือ Shi Lei จำไม่ได้ว่าหยิบการ์ดใบนี้ขึ้นจากพื้นดินทำไมมันถึงอยู่ในมือของเขาตอนนี้? 
 As the thought of a Porsche flashed in his mind, a sudden burst of terror engulfed him completely, leaving him shivering on his bed
ในขณะที่ความคิดของปอร์เช่กระพริบอยู่ในใจการจู่โจมอย่างฉับพลันของความสยดสยองได้กลืนไปกับเขาอย่างสิ้นเชิงทำให้เขาสั่นอยู่บนเตียงของเขา
 As autumn just arrived, the coldness of absolute zero spread from his heart throughout his entire body
เมื่อฤดูใบไม้ร่วงเพิ่งมาถึงความเย็นของศูนย์สัมบูรณ์แผ่กระจายออกไปจากหัวใจของเขาไปทั่วร่างกายของเขา
 That Porsche sports car, and all that happened afterwards was so extraordinary
รถสปอร์ตปอร์เช่และสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นไม่ธรรมดานัก
 If everything that happened was real, then Shi Lei would probably turn into someone unusual
ถ้าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นจริง Shi Lei อาจจะกลายเป็นคนที่ผิดปกติ
 But, who even wants to be unusual?! … It was something that happened yesterday, in the middle of the night
แต่ใครก็อยากจะแปลก?! 
 Fourth year in university is a marvellous school year
ปีที่สี่ในมหาวิทยาลัยเป็นปีแห่งการเรียนที่ยิ่งใหญ่
 Although the students still needed to attend classes, all of the teachers thoughtfully stopped calling rolls, as they knew that with the students entering graduation season, they were going to be busy contacting companies for work experiences, hoping to receive a job offer before graduation
ถึงแม้นักเรียนจะต้องเข้ารับการเรียน แต่ครูทุกคนก็คิดที่จะเลิกเรียกม้วน ๆ เนื่องจากพวกเขารู้ว่าเมื่อนักเรียนเข้าสู่ฤดูสำเร็จการศึกษาพวกเขาก็จะติดต่อกับ บริษัท เพื่อหาประสบการณ์ในการทำงานโดยหวังว่าจะได้รับการเสนองานก่อนสำเร็จการศึกษา
 Shi Lei went to a job interview for a state-owned enterprise
Shi Lei ไปสัมภาษณ์งานของรัฐวิสาหกิจ
 To be precise, he did a written exam in the morning and received a notification for the interview in the afternoon
ได้อย่างถูกต้องเขาได้สอบเป็นลายลักษณ์อักษรในตอนเช้าและได้รับการแจ้งเตือนสำหรับการสัมภาษณ์ในช่วงบ่าย
 About 100 people participated in the exam, but only four admissions were offered in the end
มีผู้สอบเข้าร่วมประมาณ 100 คน แต่มีผู้สมัครเข้ารับการศึกษาเพียง 4 คนเท่านั้น
 Having entered the interview list would have meant that Shi Lei’s results for the written exam made it into the top 20 and he was extremely excited upon receiving the notification
การเข้าร่วมการสัมภาษณ์ครั้งนี้ทำให้ผลลัพธ์ของ Shi Lei สำหรับการสอบเป็นลายลักษณ์อักษรทำให้มันกลายเป็น 20 อันดับแรกและเขารู้สึกตื่นเต้นอย่างมากที่ได้รับการแจ้งเตือน
 He rushed to the company and lined up for the interview
เขารีบวิ่งไปที่ บริษัท และเรียงรายขึ้นเพื่อสัมภาษณ์
 By the time it finished it was already 8PM
เมื่อถึงเวลาแล้วเสร็จ 8PM
 Although the examiners told him to wait until further notice, he knew that he was eliminated when he saw the look in their eyes
แม้ว่าผู้ตรวจสอบบอกให้เขารอจนกว่าจะแจ้งให้ทราบอีกต่อไป แต่เขาก็รู้ว่าเขาถูกตัดออกเมื่อเห็นภาพลักษณ์ในสายตาของพวกเขา
 Shi Lei walked down the street of Wu Dong, disappointed and hungry, extremely regretful after screwing up the interview
ชิ Lei เดินลงถนน Wu Dong ผิดหวังและหิวมากเสียใจมากหลังจากที่ได้รับการสัมภาษณ์
 If he could make a slight change to his answer to a certain question, he might have grasped the job opportunity, which could not be easily obtained
ถ้าเขาสามารถเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในการตอบคำถามบางอย่างได้เขาอาจจะคว้าโอกาสในการทำงานซึ่งไม่สามารถหาได้ง่าย
 Time seemed to be toying with Shi Lei
เวลาดูเหมือนจะต้องไปกับ Shi Lei
 Upon discovering that there was no one on the street, he realised it was already close to midnight
เมื่อพบว่าไม่มีใครอยู่บนถนนเขารู้ว่ามันใกล้จะถึงเที่ยงคืนแล้ว
 He checked the time on his phone
เขาตรวจสอบเวลาในโทรศัพท์ของเขา
 It was only 5 or 6 minutes before from midnight
มันเป็นเพียง 5 หรือ 6 นาทีก่อนตั้งแต่เที่ยงคืน
 His stomach grumbled angrily, as if all his organs were rebuking him for forgetting to eat
กระเพาะอาหารของเขาโกรธอย่างโกรธราวกับว่าอวัยวะทั้งหมดกำลังตำหนิเขาเพราะลืมกิน
 As Shi Lei planned to turn around and find a restaurant near the school to fill up his stomach, two gleaming light beams from straight ahead blinded him
ขณะที่ชิลีวางแผนที่จะหันไปหาร้านอาหารที่อยู่ใกล้โรงเรียนเพื่อให้ท้องของเขาเต็มไปหมดลำแสงแสงสองดวงจากตรงไปข้างหน้าทำให้เขาตาบอด
 The roaring sound of the machine filled his ears
เสียงคำรามของเครื่องเต็มไปด้วยหู
 Shi Lei stared straight ahead, unaware of the danger that was swiftly approaching
Shi Lei จ้องมองไปข้างหน้าไม่ตระหนักถึงอันตรายที่กำลังจะมาถึงอย่างรวดเร็ว
 When Shi Lei finally had the view of what was behind the beams of light, he was dumbfounded to see that the source of the gigantic roaring was a high-speed sports car
เมื่อ Shi Lei มีมุมมองของสิ่งที่อยู่เบื้องหลังคานแห่งแสงเขาก็ตะลึงที่จะเห็นว่าแหล่งกำเนิดของคำรามยักษ์ใหญ่คือรถสปอร์ตความเร็วสูง
 That speed must have surpassed 200 km/h, and it was racing straight towards Shi Lei
ความเร็วดังกล่าวต้องสูงกว่า 200 กม. / ชม. และมันก็วิ่งตรงไปยัง Shi Lei
 There were barely 10 meters left between them and it showed no signs of slowing down
มีเพียง 10 เมตรที่เหลือระหว่างพวกเขาและมันแสดงให้เห็นไม่มีสัญญาณของการชะลอตัวลง
 Is that driver crazy?   (1)Heraclitus: pre- Socratic Greek philosopher of the late 6th century BCE  
คนขับบ้า?