Chapter Prologue Kaliskis Prologue Prologue On the beach, a woman sat by the sandy stretch
บทนำบทอารัมภบทอารัมภบทอารัมภบทบนชายหาดผู้หญิงนั่งโดยยืดทราย
 She was distantly gazing to where the sun was setting westward
เธอจ้องมองไปที่ดวงอาทิตย์ที่หันไปทางทิศตะวันตก
 The sky was painted with lilac, tangerine and rose-tints
ท้องฟ้าถูกทาสีด้วยม่วง, ส้มและกุหลาบ - อ่อน
 Loneliness shrouded her tender face
ความเหงาปกคลุมใบหน้าที่อ่อนหวานของเธอ
 Her exquisite eyes were mirrored with deep sorrow
ดวงตาที่ประณีตของเธอสะท้อนไปด้วยความเศร้าโศกลึก ๆ
 Ten years had already passed since they came to know each other; but until now, the bitterness in her past was still apparent, never leaving her memory
สิบปีได้ผ่านไปแล้วตั้งแต่พวกเขาได้รู้จักกันและกัน 
 She could no longer stop the tears from falling which have been lingering on the edge of her eyes for a long time now
เธอไม่สามารถหยุดยั้งน้ำตาที่ร่วงหล่นจากสายตาของเธอได้นานแล้ว
 They ran through her rosy cheeks, over her tanned skin and finally fell into the sand
พวกเขาวิ่งผ่านแก้มสีดอกกุหลาบของเธอผ่านผิวสีแทนของเธอและในที่สุดก็ตกลงไปในทราย
 Unconsciously, she touched the hanging necklace on her neck
เธอสัมผัสสร้อยคอที่แขวนอยู่บนคอของเธอ
 It has been ten years since but everything was still as fresh in her memories
มันเป็นเวลาสิบปีมาแล้ว แต่ทุกอย่างยังคงสดชื่นอยู่ในความทรงจำของเธอ
 It was just like now, as the waves softly crashed to the shore and the sun languidly set in the west, she met―a water fay
มันเหมือนกับตอนนี้ขณะที่คลื่นแหวกคลื่นลงสู่ฝั่งและดวงอาทิตย์ค่อยๆจางหายไปทางทิศตะวันตกเธอได้พบกับนางฟ้าน้ำ