Chapter 9 Chapter 9 – A Certain Chemical Company’s Intern’s Day (7) Afterwards, the talks continued on the subject of new projects and the demo
บทที่ 9 บทที่ 9 - วันฝึกงานของ บริษัท เคมีบางแห่ง (7) หลังจากนั้นจะมีการพูดถึงโครงการใหม่และการสาธิต
 But everybody was distracted by the synthesis of samples being made inside of the composite storage room
แต่ทุกคนต่างก็ฟุ้งซ่านโดยการสังเคราะห์ตัวอย่างที่ทำขึ้นภายในห้องเก็บของคอมโพสิต
 When the live demo was just about finished, Sunghwan Jo who was sitting next to Jungwu whispered to him sounding worried “I don’t think Jungwu ssi understands, but the project team leaders are famous for their pride
เมื่อการสาธิตสดเพิ่งเสร็จสิ้นลง Sunghwan Jo นั่งอยู่ข้างๆจองวู่กระซิบกับเขาว่า "ฉันไม่คิดว่า Jungwu ssi เข้าใจ แต่หัวหน้าทีมโครงการก็มีชื่อเสียงในเรื่องความภาคภูมิใจของพวกเขา
 Why don’t you apologize quickly before they get even more angry?” “Even if I’m not wrong?” Gi Tae entered the conversation looking incredulous
ทำไมคุณถึงไม่ต้องขอโทษอย่างรวดเร็วก่อนที่พวกเขาจะโกรธมากขึ้น? "" ถึงแม้ฉันจะไม่ผิด? "Gi Tae ก็เข้ามาคุยด้วยความสงสัย
 “Are you saying you’re some sort of genius or something? What makes you want to adjust the values in a chemical formula after just seeing them once?” “But it wasn’t my first time
"คุณกำลังบอกว่าคุณเป็นอัจฉริยะหรืออะไรบางอย่าง? 
 I saw them earlier while making copies for the meeting
ฉันได้เห็นพวกเขาก่อนหน้านี้ในขณะที่ทำสำเนาสำหรับการประชุม
” “What the hell…” Gi Tae trailed off, unable to understand why he was so confident
"" แย่จัง ... "Gi Tae พรากตัวเองไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าถึงมั่นใจ
 Sunghwan was worried that Jungwu was making a very big mistake and continued to say “The problem isn’t just team leader Jung
Sunghwan กังวลว่า Jungwu กำลังทำผิดพลาดอยู่มากและยังคงพูดว่า "ปัญหาไม่ใช่แค่หัวหน้าทีมของ Jung เท่านั้น
 You caught the attention of Professor Yoonseok
คุณได้รับความสนใจจากศาสตราจารย์ยองคุง
 If you were to rank the most difficult characters of the entire Central Research Laboratory, the professor obviously comes first
ถ้าคุณต้องการจัดอันดับอักขระที่ยากที่สุดในห้องทดลองวิจัยส่วนกลางทั้งหมดศาสตราจารย์เห็นได้ชัดว่าเป็นอันดับแรก
 If you get pegged by the regular researchers, then your days in the laboratory are as good as over
ถ้าคุณได้รับการตรึงโดยนักวิจัยประจำแล้ววันของคุณในห้องปฏิบัติการจะดีเท่ากว่า
” Jungwu only smiled to reassure them
"จุงุวยิ้มเท่านั้นที่จะปลอบโยนพวกเขา
 He didn’t know how things will turn out, but he was almost certain that he was not wrong
เขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่เขาเกือบแน่ใจว่าเขาไม่ผิด
 ‘If I can’t do this then I wouldn’t be able to do what I was contracted to do and get fired eventually anyway
"ถ้าฉันไม่สามารถทำเช่นนี้ได้ฉันก็ไม่สามารถทำสิ่งที่ฉันต้องทำและถูกไล่ออกได้ในที่สุด
’ Jungwu took a glance across the room and saw Boyoung staring at him
'จองวูได้มองข้ามห้องและเห็น Boyoung จ้องมองเขา
 She continued to observe him with her sparkling eyes
เธอยังคงสังเกตเห็นเขาด้วยดวงตาอันสดใสของเธอ
 ‘Mmm…’ He couldn’t help but think that the most difficult character in the whole laboratory was that woman, who was overly interested in anyone related to Professor Chun
'อืม ... ' เขาไม่สามารถช่วยได้ แต่คิดว่าตัวละครที่ยากที่สุดในห้องปฏิบัติการทั้งหมดคือผู้หญิงคนนั้นที่สนใจมากที่สุดในทุกคนที่เกี่ยวข้องกับศาสตราจารย์จุน
 “I guess they’re here” Sunghwan leaned back to look out through the conference room window towards the interior of the Research Center
"ฉันคิดว่าพวกเขาอยู่ที่นี่" Sunghwan เอนหลังมองออกไปทางหน้าต่างห้องประชุมไปทางด้านในของศูนย์วิจัย
 In the midst of the meeting that was wrapping up, the doors flew open
ในระหว่างการประชุมที่กำลังห่อหุ้มขึ้นประตูก็เปิดออก
 “We have brought it,” Everyone’s attention was on the icebox the team 4 carried in
"เราได้นำมันมา" ความสนใจของทุกคนอยู่ในตู้น้ำแข็งที่ทีม 4 เข้ามา
 The box was placed on top of the podium, and the fine gray powder was revealed inside
กล่องวางอยู่ด้านบนของแท่นและผงสีเทาละเอียดถูกเปิดเผยภายใน
 Team leader Jung dipped his finger into the powder and tasted the sample with the tip of his tongue
หัวหน้าทีมจุงจุ่มนิ้วลงในแป้งและลิ้มรสตัวอย่างด้วยปลายลิ้น
 “How is it team leader, is it good?” A strange expression appeared on the team leader’s face as he turned towards Jungwu
"หัวหน้าทีมเป็นได้แค่ไงดี?" คำพูดแปลก ๆ ปรากฏบนใบหน้าของหัวหน้าทีมขณะที่เขาหันไปหา Jungwu
 “Hey, say something
"เฮ้พูดอะไรบางอย่าง
” The other researchers couldn’t contain their curiosity and rushed forward to try the samples themselves
นักวิจัยคนอื่น ๆ ไม่สามารถมีความอยากรู้อยากเห็นของพวกเขาและรีบวิ่งไปข้างหน้าเพื่อลองตัวอย่างตัวเอง
 After several researchers had a taste, they pondered on the flavor “What a familiar taste…” “Right? It tastes just like regular sauce
หลังจากที่นักวิจัยหลายคนมีรสนิยมพวกเขาหยั่งรู้ถึงรสชาติ "รสชาติที่คุ้นเคย ... " "ใช่มั้ย? 
” “Fascinating
"" น่าสนใจ
 I feel like if I were to put this over some meat, it would be…” One researcher trailed off with his sentence after he remembered that team leader Jung was watching
ฉันรู้สึกว่าถ้าฉันจะใส่เนื้อบางอย่างก็จะ ... "นักวิจัยคนหนึ่งหายตัวไปกับประโยคของเขาหลังจากที่เขาจำได้ว่าหัวหน้าทีมที่กำลังมองดูอยู่
 The other researchers who tasted the original control sample from another icebox gagged, and cautiously looked towards team leader Jung
นักวิจัยคนอื่น ๆ ที่ได้ลิ้มรสตัวอย่างการควบคุมเดิมจากตู้เย็นอื่น ๆ ปิดปากและมองไปที่หัวหน้าทีมของ Jung อย่างระมัดระวัง
 “Team leader Jung, it’s not that this has bad taste, it’s just a little bland and greasy…” “No
"หัวหน้าทีมของจุงไม่ใช่ว่ารสชาตินี้ไม่อร่อยมันเป็นเพียงแค่นิดหน่อยและเลี่ยน ... " "ไม่
” Team Leader Jung turned to face Jungwu
"หัวหน้าทีม Jung หันมาเผชิญหน้ากับ Jungwu
 “Your expressions are correct
"การแสดงออกของคุณถูกต้อง
” “C… correct you say?” When a consensus was achieved, everyone’s attention naturally turned towards Jungwu who remained seated among the researchers
"C ... ถูกต้องที่คุณพูด?" เมื่อมีการตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วความสนใจของทุกคนหันไปหา Jungwu ที่ยังคงนั่งอยู่ท่ามกลางนักวิจัย
 “You, Intern
"คุณฝึกงาน
” Jungwu stood up when the team leader called him
Jungwu ยืนขึ้นเมื่อหัวหน้าทีมเรียกเขาว่า
 “How did you know the way to correct this?” There wasn’t much he could say in reply
"คุณรู้จักวิธีแก้ปัญหานี้ได้อย่างไร?" เขาตอบได้ไม่มากนัก
 It wasn’t as if he could tell these talented researchers about the solar system made up of additives
ไม่ใช่ว่าเขาสามารถบอกนักวิจัยที่มีพรสวรรค์เหล่านี้เกี่ยวกับระบบสุริยะซึ่งประกอบด้วยสารเติมแต่งได้
 Jungwu smiled awkwardly and replied “I guess instinct?” The team leader made a tired expression
Jungwu ยิ้มอย่างอึดอัดใจและตอบว่า "ฉันเดาสัญชาตญาณ?" หัวหน้าทีมทำท่าทางเหนื่อยล้า
 After struggling with the research for four weeks, he could understand that this flavor, this comfortable and compelling flavor, was a magic powder on par with MSG based additives like Ramen soup
หลังจากดิ้นรนกับการวิจัยเป็นเวลาสี่สัปดาห์เขาสามารถเข้าใจได้ว่ารสชาตินี้มีรสชาติที่น่าประทับใจและน่าสนใจเป็นผงวิเศษเทียบเท่ากับผงชูรสเช่นซุปราเมน
 “What a completely utter… How could an intern have this kind of instinct?” His conversation which implied defeat surprised the core researchers in the room
"สิ่งที่สมบูรณ์แบบที่สุด ... วิธีการที่นักศึกษาฝึกงานมีสัญชาตญาณแบบนี้?" การสนทนาของเขาซึ่งแสดงถึงความพ่ายแพ้ทำให้นักวิจัยหลักในห้องประหลาดใจ
 Sangshik calmly faced Jungwu and said “I will use your revised formula to make a new batch of samples and send it to KG Foods
Sangshik ได้เผชิญหน้ากับ Jungwu อย่างสงบและกล่าวว่า "ฉันจะใช้สูตรที่ได้รับการแก้ไขของคุณเพื่อสร้างกลุ่มตัวอย่างใหม่และส่งให้ KG Foods
 If they accept it, then I will add in your name as a contributing researcher to the project
ถ้าพวกเขายอมรับแล้วฉันจะเพิ่มชื่อของคุณในฐานะนักวิจัยที่ร่วมให้ข้อมูลกับโครงการ
 Let’s just call it even after that
ขอเพียงเรียกมันว่าหลังจากนั้น
” “Team leader, is it really that good?” “This is insane
"" หัวหน้าทีมมันดีจริงๆเหรอ? "" นี่บ้า
 Who on their first day… Who scouted this guy?” When the conference room begin to grow loud, one of the researchers sitting in the front row said “Okay meeting is over, so go back to your stations, people
ใครในวันแรกของพวกเขา ... ใครเป็นคนสอดแนมคนที่แต่งตัวประหลาดนี้? "เมื่อห้องประชุมเริ่มที่จะเติบโตดังนักวิจัยคนหนึ่งนั่งอยู่ในแถวหน้ากล่าวว่า" โอเคการประชุมสิ้นสุดลงแล้วเพื่อกลับไปที่สถานีคนของคุณ
” “Professor, the intern managed to successfully revise a project that the Team 4 had spent over 30 days unsuccessfully developing
"" ศาสตราจารย์ฝึกหัดประสบความสำเร็จในการแก้ไขโครงการที่ทีมงาน 4 ใช้เวลากว่า 30 วันในการพัฒนา
 And in less than 30 seconds no less
และภายในเวลาไม่ถึง 30 วินาทีไม่น้อย
” “Why are you acting so surprised? Isn’t this why we work together as a team in research? Weren’t you all used to this kind of situation under Professor Chun?” Among the muttering crowd, Yoonseok Shin stood up
"" ทำไมคุณต้องแปลกใจมาก 
 Once he began to move, the researchers moved out of the way like the Red Sea
เมื่อเขาเริ่มย้ายนักวิจัยก็ย้ายออกไปในลักษณะเช่นทะเลแดง
 Dong-gil who had been standing next to Yoonseok whispered something to him
Dong-gil ผู้ยืนอยู่ข้าง Yoonseok กระซิบอะไรบางอย่างกับเขา
 Yoonseok walked up to Jungwu’s desk and then turned to say “Did you say your name is Jungwu Han?” “Yes sir” “And you are going to participate in next week’s assessment?” “That…” Jungwu’s eyes locked with Dong-gil’s
"คุณบอกว่าคุณชื่อ Jungwu Han หรือไม่?" "ใช่ครับ" "คุณจะเข้าร่วมการประเมินในสัปดาห์หน้าหรือไม่?" "นั่น ... " ดวงตาของจองวูขึงตึงกับ Dong-gil
 He grinned and raised a thumb
เขายิ้มกว้างและยกนิ้วขึ้น
 “Yes I am” “I look forward to it
"ใช่ฉัน" "ฉันหวังว่าจะได้
” Yoonseok left after patting him on the shoulder
"Yoonseok ทิ้งหลังจากลูบเขาบนไหล่
Once Jungwu saw the other core researchers bow towards Professor Shin, he quickly followed suit
เมื่อวูซูรุเห็นนักวิจัยหลักคนอื่น ๆ เข้าหาศาสตราจารย์ชินเขาก็รีบตามไปด้วย
 * The lunch time at the central research laboratory was far more classy and leisurely than he had expected
เวลาอาหารกลางวันที่ห้องปฏิบัติการวิจัยภาคกลางดีกว่าและสบายดีกว่าที่เขาคาดไว้
 There were researchers taking advantage of the fully furnished fitness gym and the indoor squash court
มีนักวิจัยได้รับประโยชน์จากห้องออกกำลังกายพร้อมอุปกรณ์ครบครันและสนามสควอชในร่ม
 Others were reading books at a Cafe with soft background music
คนอื่น ๆ กำลังอ่านหนังสือที่ Cafe ด้วยเพลงพื้นหลังนุ่ม ๆ
 Of course, Jungwu was in no position to enjoy his lunch time so gracefully as the others as he hurried towards the cafeteria clutching his grumbling stomach
แน่นอน Jungwu ไม่อยู่ในตำแหน่งที่จะเพลิดเพลินไปกับเวลาอาหารกลางวันของเขาอย่างสง่างามเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ในขณะที่เขารีบไปที่โรงอาหารคว้ากระเพาะบ่นของเขา
 He was only just now freed from his duties
เขาเพิ่งเป็นอิสระจากหน้าที่ของเขาเท่านั้น
 ‘Work at the Research Center requires more labor than I thought
"การทำงานที่ศูนย์วิจัยจำเป็นต้องใช้แรงงานมากกว่าที่ฉันคิดไว้
 Ow, my neck
โอ้คอของฉัน
’ After the weekly meeting was over, Jungwu was dragged off by a Sunbae from team three to do lab assistance
หลังจากการประชุมประจำสัปดาห์สิ้นสุดลง Jungwu ถูกลากออกจากทีม Sunbae จากทีมสามคนเพื่อทำวิจัยในห้องแลป
 He had to observe and record chemicals spinning in a centrifuge once every 10 seconds
เขาต้องสังเกตและบันทึกสารเคมีปั่นในเครื่องปั่นแยกทุกๆ 10 วินาที
 It was work that required patience rather than technical expertise, so he had to concentrate and watch carefully for a long period of time
มันเป็นงานที่ต้องใช้ความอดทนมากกว่าความเชี่ยวชาญทางเทคนิคดังนั้นเขาจึงต้องมุ่งเน้นและดูอย่างรอบคอบเป็นระยะเวลานาน
 “One fried meat please
"หนึ่งผัดโปรด
” After filling his tray with rice, soup, and other side dishes, Jungwu searched for a place to sit and eat
"หลังจากที่เติมข้าวต้มข้าวซุปและอาหารอื่น ๆ แล้ว Jungwu ก็หาสถานที่ที่จะนั่งกิน
 Boyoung gave a satisfied smile as she walked out of the cafeteria
Boyoung ให้รอยยิ้มที่พอใจขณะที่เธอเดินออกจากโรงอาหาร
 It was the happy time of the day which indicated that only half a day’s worth of work remained on the schedule
เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขในวันนี้ซึ่งชี้ให้เห็นว่างานที่คุ้มค่าเพียงครึ่งวันก็ยังคงเป็นไปตามกำหนดเวลา
 She was humming as she made her way towards the elevators when she was interrupted by her cell phone’s ringtone
ตอนที่เธอถูกขัดจังหวะด้วยริงโทนโทรศัพท์มือถือเธอกำลังฮัมเพลงขณะที่เธอเดินไปที่ลิฟท์
 -Ssong! “Yes, Sunbae?” -You didn’t have lunch yet, right? I found a restaurant that makes really great Spaghetti
-Ssong! 
 Boyoung frowned in annoyance at Dong-gil’s suggestions
Boyoung ขุ่นเคืองกับคำแนะนำของ Dong-gil
 “I finished eating just now” -Already? “Lunch only takes 5 minutes to eat” -If you eat that quickly, you’ll get fat “Sunbae
"ตอนนี้ฉันกินเสร็จแล้ว" - แล้ว? 
” -Sorry sorry haha Boyoung was pacing in the hall when she spotted a guy heading towards the far side of the cafeteria with a tray of food
"ขอโทษด้วยนะ Boyoung กำลังเดินไปเดินมาในห้องโถงเมื่อเห็นชายคนหนึ่งมุ่งหน้าไปทางด้านข้างของโรงอาหารพร้อมกับถาดอาหาร
 It was Jungwu, who she had no opportunity to speak to once the meeting was over due to him being surrounded by senior members of the research center
นี่คือ Jungwu ซึ่งเธอไม่มีโอกาสได้พูดคุยครั้งเดียวเนื่องจากการที่เขาถูกล้อมรอบไปด้วยสมาชิกอาวุโสของศูนย์วิจัย
 -But you skipped breakfast and brunch, right? Wanna grab a coffee or something? “I have something urgent to take care of
- แต่คุณข้ามมื้อเช้าและมื้อเที่ยงใช่มั้ย? 
 Enjoy your lunch!” -Hey, Bo… Beep Boyoung put down her cell and ran over to the cafeteria entrance
เพลิดเพลินไปกับมื้อเที่ยงของคุณ! "-Hey, Bo ... Beep Boyoung ใส่เซลล์ของเธอและวิ่งไปที่ทางเข้าโรงอาหาร
 Jungwu took one bite of the Doenjang soup and nodded in satisfaction
Jungwu เอาซุป Doenjang มากัดและพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
The quality was incomparable to his University cafeteria
คุณภาพก็เปรียบได้กับโรงอาหารมหาวิทยาลัยของเขา
 He felt that the atmosphere of this place also added to the perceived quality of the food
เขารู้สึกว่าบรรยากาศของสถานที่นี้ยังเพิ่มคุณภาพการรับรู้ของอาหาร
 ‘No need to get overexcited
ไม่จำเป็นต้องตื่นตัว
 This how lunch is going to be from now on
นี้เป็นวิธีที่อาหารกลางวันเป็นไปได้จากนี้ไป
’ He was laughing with the knowledge that he wouldn’t have to worry about what to pick for his next meal when a tray of food was placed before him
"เขาหัวเราะกับความรู้ที่ว่าเขาจะไม่ต้องกังวลว่าจะเลือกอะไรในมื้อต่อไปเมื่อถาดอาหารวางอยู่ข้างหน้าเขา
 “Are you eating alone?” Jungwu looked up to see who it was and instantly became wary when he saw that it was Boyoung
"คุณกินอยู่คนเดียวหรือเปล่า?" Jungwu เงยหน้าขึ้นมองดูว่าใครเป็นใครและเริ่มตื่นตัวเมื่อเห็นว่าเป็น Boyoung
 “Why are you so surprised?” “It’s nothing Sunbae
"ทำไมคุณถึงแปลกใจจัง?" "ไม่ใช่เรื่องสำคัญหรอก
” “I hope you don’t think I’m following you or something
"ฉันหวังว่าคุณจะไม่คิดว่าฉันติดตามคุณหรือบางสิ่งบางอย่าง
 I just happened to see Parachuter ssi sitting alone, and I thought lunch would be tastier with company
ฉันเพิ่งเกิดขึ้นเพื่อดู Parachuter ssi นั่งอยู่คนเดียวและฉันคิดว่าอาหารกลางวันจะอร่อยกับ บริษัท
” Boyoung smiled as she picked up her spoon
"Boyoung ยิ้มขณะที่เธอหยิบช้อนขึ้น
 She made a determined look as she put the spoon in her mouth, but didn’t lose the enthusiastic smile as she continued to look at Jungwu
เธอมองอย่างตั้งใจขณะที่เธอใส่ช้อนในปากของเธอ แต่ไม่ได้สูญเสียรอยยิ้มที่กระตือรือร้นในขณะที่เธอยังคงมองไปที่ Jungwu
 ‘Awkward
‘อึดอัด
 Such unnatural behavior
พฤติกรรมที่ไม่เป็นธรรมชาติเช่น
’ It wasn’t like there were any other temps around
'มันไม่ได้เป็นเช่นมี temps อื่น ๆ รอบ ๆ
 Eating with just the two of them while sitting across from each other; Jungwu could easily guess what she wanted
กินกับสองของพวกเขาในขณะที่นั่งข้ามจากแต่ละอื่น ๆ ; 
 Just thinking about being harassed about Professor Chun like he had been in the morning sped up the pace of his eating
เพียงแค่คิดเกี่ยวกับการถูกคุกคามเกี่ยวกับศาสตราจารย์ชุนเช่นที่เขาได้รับในช่วงเช้าเร่งขึ้นก้าวของการรับประทานอาหารของเขา
 “Well…” As he expected, Boyoung already wanted to start asking questions, so Jungwu took the initiative before she could push him into a corner
"อืม ... " ตามที่เขาคาดไว้ Boyoung ก็อยากจะเริ่มถามคำถามดังนั้น Jungwu จึงริเริ่มก่อนที่เธอจะผลักดันเขาเข้าไปในมุม
 “Sunbae” “…About professor…
"Sunbae" "... เกี่ยวกับศาสตราจารย์ ...
 Yes? What is it?” Being ambushed with a question broke her chain of thoughts, and she blinked a few times
ใช่? 
 “Sunbae why are you so obsessed with doing a research with Professor Chun?” Jungwu stared at her with a ‘let’s hear the reason’ look
"ซูบาทำไมถึงต้องหมกมุ่นอยู่กับการทำวิจัยกับศาสตราจารย์ชุน" Jungwu จ้องมองเธอด้วยท่าทาง 'ลองฟังเหตุผล'
 “Are you serious? If Nobel Prize is going to be won for Chemistry in Korea, it’s definitely going to be won by Professor Chun
"คุณจริงจัง? 
” Nobel Prize
" รางวัลโนเบล
 It was a word that was far too removed from reality to feel real to Jungwu
มันเป็นคำที่ถูกลบออกไปจากความเป็นจริงจริงๆที่จะรู้สึกเหมือนจริงกับ Jungwu
 “You’re aware that a maximum of three researchers are also named along with the main recipient of the Nobel Prize right?” “I think I understand now
"คุณทราบดีว่ามีนักวิจัยจำนวนมากถึงสามคนที่ได้รับรางวัลโนเบลด้วยเช่นกัน" "ฉันคิดว่าตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว
” Boyoung looked happy to be talking about Professor Chun
"Boyoung ดูดีใจที่ได้พูดคุยเกี่ยวกับ Professor Chun
 “There are still some theories he announced in Germany that remains a mystery among the German scientific community
"ยังคงมีทฤษฎีบางอย่างที่เขาประกาศในเยอรมนีที่ยังคงเป็นความลึกลับในหมู่ชุมชนวิทยาศาสตร์เยอรมัน
” “Mystery?” “It means the majority of chemists still don’t understand the core fundamentals behind his theories
"" ความลึกลับ? "" นั่นหมายความว่านักเคมีส่วนใหญ่ยังไม่เข้าใจหลักพื้นฐานที่อยู่เบื้องหลังทฤษฎีของเขา
 But I read them all
แต่ฉันอ่านทั้งหมด
 I am the only one in our country to do so I think
ฉันเป็นคนเดียวในประเทศของเราที่จะทำเช่นนั้นฉันคิดว่า
” Boyoung said, looking extremely proud of herself
"Boyoung กล่าวว่ามองอย่างภาคภูมิใจของตัวเอง
 “And I have begun to understand a portion of his theories
"และฉันก็เริ่มเข้าใจทฤษฎีของเขาแล้ว
” “Amazing
"" น่าทึ่ง
” Boyoung beamed at Jungwu’s complement
"Boyoung ค่อยๆจ้องไปที่ส่วนประกอบของ Jungwu
 Meanwhile, Jungwu put the last bit of food in this mouth and quickly chewed
ขณะเดียวกันจองวู้ดก็กินอาหารในปากนี้ได้อย่างรวดเร็วและเคี้ยว
 ‘I did it
ฉันทำมัน
’ His plan to have her go on a monologue worked
แผนการของเขาที่จะทำให้เธอเดินหน้าทำงานคนเดียว
 While he was planning to say a suitable farewell and escape from her, he saw her beating her chest and looking uncomfortable
ในขณะที่เขากำลังวางแผนที่จะบอกลาที่เหมาะสมและหลบหนีจากเธอเขาเห็นเธอตีหน้าอกของเธอและมองอึดอัด
 “I guess the cafeteria food is not agreeing with you” “That’s not true
"ฉันเดาอาหารโรงอาหารไม่เห็นด้วยกับคุณ" "ไม่เป็นความจริง
 I, as well as Professor Chun, really love this cafeteria
ฉันเช่นเดียวกับศาสตราจารย์ชุนรักโรงอาหารนี้จริงๆ
 We often ate together
เรามักกินด้วยกัน
” “I see
" "ฉันเห็น
” Boyoung forced herself to take another bite
"Boyoung บังคับตัวเองให้กัดอีก
 “You don’t have to force yourself if you don’t like it…” Jungwu stopped mid sentence
"คุณไม่จำเป็นต้องบังคับตัวเองถ้าคุณไม่ชอบมัน ... " Jungwu หยุดประโยคกลาง
 When he saw Boyoung’s lips, it looked like he was zooming in as if looking through a microscope
เมื่อเขาเห็นริมฝีปากของ Boyoung ดูเหมือนว่าเขากำลังซูมราวกับมองผ่านกล้องจุลทรรศน์
 What’s going on now It wasn’t like there were any spectacular chemical reactions going on
สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ไม่เหมือนมีปฏิกิริยาทางเคมีที่น่าตื่นเต้นเกิดขึ้น
 But perhaps due to the influence of the midweek meeting and witnessing food additives being shown in the form of chemical constellations, he noticed the debris on her lip assume familiar star formations
แต่อาจเนื่องมาจากอิทธิพลของการประชุมในช่วงกลางสัปดาห์และการเป็นพยานเกี่ยวกับวัตถุเจือปนอาหารในรูปแบบของกลุ่มสารเคมีเขาสังเกตเห็นเศษซากของริมฝีปากของเธอ
 “Oh it’s lenthionine
"โอ้มัน lenthionine
” “What is?” “On your lips
"" คืออะไร? "" บนริมฝีปากของคุณ
” Boyoung’s eyes grew wide in surprise
"ดวงตา Boyoung กว้างขึ้นอย่างประหลาดใจ
 “Hey, food can get on your lips as you eat!” She took a napkin and wiped her lips, but didn’t see anything on the napkin, so she raised an eyebrow
"เดี๋ยวก่อนอาหารกินอยู่ริมฝีปากของคุณขณะที่คุณกิน!" เธอเอาผ้าเช็ดปากและเช็ดริมฝีปาก แต่ไม่เห็นอะไรบนผ้าเช็ดปากดังนั้นเธอยกคิ้ว
 “Are you making fun of me?” “How strange
"คุณกำลังทำให้ฉันสนุกไหม?" "แปลกมาก
 Lenthionine is usually found in Shiitake mushroom as the active ingredient of the aroma… but Sunbae’s lunch doesn’t use any mushroom at all
Lenthionine มักพบใน mushroom เห็ดหอมเป็นสารออกฤทธิ์ของกลิ่นหอม ... แต่อาหารกลางวันของ Sunbae ไม่ได้ใช้เห็ดใด ๆ เลย
” Boyoung flinched when she was found out
"Boyoung flinched เมื่อเธอถูกพบ