Chapter 3 Chapter 3:     “Soo Hyuk
บทที่ 3 บทที่ 3: "Soo Hyuk
” As soon as the message appeared, Soo Hyuk opened his mouth and answered
"ทันทีที่ข้อความปรากฏขึ้น Soo Hyuk เปิดปากและตอบ
 [Do you want to set-up the character’s name as ‘Soo Hyuk’?] “Yes
[คุณต้องการตั้งชื่อตัวละครเป็น 'Soo Hyuk' หรือไม่?] "ใช่
” [The character’s name has been set as ‘Soo Hyuk’
"[ชื่อตัวละครถูกตั้งเป็น 'Soo Hyuk'
] [The character’s appearance will be set-up
] [ลักษณะของตัวละครจะถูกเซ็ตอัพ
] [Scan in process
] [Scan in process
] Once the character’s name was set-up, it went straight into the character’s appearance
] เมื่อชื่อตัวละครถูกเซ็ตอัพมันก็ตรงเข้าลักษณะของตัวละคร
 And then a message appeared stating it was going to scan
จากนั้นข้อความก็ปรากฏขึ้นระบุว่ากำลังจะสแกน
 A short while after, in front of Soo Hyuk, Soo Hyuk appeared
หลังจากนั้นไม่นาน Soo Hyuk หน้า Soo Hyuk ก็ปรากฏตัวขึ้น
 Soo Hyuk thought to himself as he looked at his character
ซูฮยอกคิดกับตัวเองขณะที่มองตัวละครของเขา
 ‘Should I continue like this?’ The only thing you can change in the appearance set-up was some height, face, skin, and hair
'ฉันควรทำแบบนี้ต่อไปหรือไม่?' สิ่งเดียวที่คุณสามารถเปลี่ยนแปลงได้คือความสูงใบหน้าผิวและเส้นผม
 ‘Let’s raise only the height
ขอยกระดับความสูงขึ้นเท่านั้น
’ It was not very hard to raise the height
"มันไม่ใช่เรื่องยากที่จะยกระดับความสูงขึ้น
 You only needed to raise the numerical value
คุณต้องเพิ่มค่าตัวเลขเท่านั้น
 It was also not hard to set the skin color, but he did not want to change it
ยังไม่ยากที่จะกำหนดสีผิว แต่เขาไม่ต้องการเปลี่ยนสี
 The problem was the face and hair
ปัญหาคือใบหน้าและเส้นผม
 A really minute setting was possible that it was feasible to become a different person altogether
การตั้งค่านาทีจริงๆเป็นไปได้ว่าเป็นไปได้ที่จะกลายเป็นคนละคนกัน
 ‘It would take too much time
'มันต้องใช้เวลามากเกินไป
’ However, it would take too much time to make the type of style he desired
"อย่างไรก็ตามเวลาในการทำรูปแบบที่เขาต้องการจะใช้เวลามากเกินไป
 Soo Hyuk wanted to go to the library as soon as possible, so he raised only the height to the maximum value and finished his character’s appearance set-up
ซูฮยอกอยากจะไปที่ห้องสมุดให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ดังนั้นเขาจึงยกความสูงเพียงอย่างเดียวให้เป็นค่าสูงสุดและเสร็จสิ้นการตั้งค่าตัวละครของเขา
 [The character has been created
[ตัวละครถูกสร้างขึ้นแล้ว
] [In order to gain access, please make contact with the character that’s been created
] เพื่อเข้าถึงโปรดติดต่อกับตัวละครที่ถูกสร้างขึ้น
] Soo Hyuk thought to himself as he saw the message stating that the character’s been created
] Soo Hyuk คิดกับตัวเองขณะที่เขาเห็นข้อความระบุว่าตัวละครถูกสร้างขึ้น
 ‘Am I unable to decide the starting point?’ The set-up was only the character’s name and appearance
'ฉันไม่สามารถตัดสินใจจุดเริ่มต้นได้หรือไม่' การเซ็ตอัพเป็นเพียงชื่อและรูปลักษณ์ของตัวละครเท่านั้น
 The starting point was not yet decided
จุดเริ่มต้นยังไม่ได้ตัดสินใจ
 ‘Do I need to access in order to set it?’ By any chance, would you have to connect in order to set the starting point? Soo Hyuk raised his hand and made contact with his character
'ฉันจำเป็นต้องเข้าถึงเพื่อตั้งค่าหรือไม่' โดยไม่ได้ตั้งใจคุณจะต้องเชื่อมต่อเพื่อกำหนดจุดเริ่มต้น? 
 Woosh
Woosh
 At that moment, Soo Hyuk’s character twinkled
ในขณะนั้นตัวละครของ Soo Hyuk กระพริบ
 And thereafter a message appeared
และหลังจากนั้นก็มีข้อความปรากฏขึ้น
 [Accessing character ‘Soo Hyuk
[การเข้าถึงตัวละคร 'Soo Hyuk
’] [It will be the first connection
'] [มันจะเป็นการเชื่อมต่อครั้งแรก
] The access message along with the surrounding area was filled with darkness once again
] ข้อความการเข้าถึงพร้อมกับบริเวณโดยรอบเต็มไปด้วยความมืดอีกครั้ง
 And a short while after, a house appeared again
และอีกไม่นานหลังจากนั้นบ้านก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง
 It was the house where his character was created
มันเป็นบ้านที่ตัวละครของเขาถูกสร้างขึ้น
 ‘What the, is the starting point random? Or is it already arranged?’ He thought he would be able to decide the starting point once he gained access, but he was wrong
'อะไร, เป็นจุดเริ่มต้นแบบสุ่ม? 
 By any chance, was the starting point decided at random? Or was it arranged? While having various thoughts, Soo Hyuk opened the door and came out
โดยมีโอกาสเป็นจุดเริ่มต้นตัดสินใจสุ่ม? 
 “Wow, it’s amazing
"ว้าวน่าทึ่ง
” “It’s huge?” Soo Hyuk looked around in amazement as he saw several different users
"มันใหญ่มากหรอ?" ซูฮยอกมองไปรอบ ๆ ด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นผู้ใช้หลายคน
 And it was at that moment
และในเวลานั้น
 [Quest ‘Find Guide Kajan!’ has been created
[Quest 'ค้นหาคู่มือ Kajan!' ถูกสร้างขึ้น
] [The quest can be found in the quest window
] เควสสามารถพบได้ในหน้าต่างเควส
] The message appeared and Soo Hyuk opened the quest window
] ข้อความปรากฏขึ้นและซูฮยอกเปิดหน้าต่างเควส
 Go find Guide Kajan in the central plaza!   Quest reward: 1 gold, 1 hard bread   ‘Why is it so unfriendly?’ Soo Hyuk confirmed the quest and frowned
ไปหาคู่มือ Kajan ในใจกลางพลาซ่า! 
 He thought there would be a friendly explanation but the quest did not have any particular explanation
เขาคิดว่าจะมีคำอธิบายที่เป็นมิตร แต่ภารกิจนี้ไม่มีคำอธิบายใด ๆ
 Exactly like what appeared on the message, the contents only stated to find Guide Kajan
เหมือนกับสิ่งที่ปรากฏในข้อความเนื้อหาที่ระบุไว้เท่านั้นเพื่อหาคำแนะนำ Kajan
 Although it showed the location, how would you find the guide if you don’t know where the central plaza is? ‘Do I familiarize myself by just walking around
แม้ว่าจะแสดงตำแหน่งดังกล่าวคุณจะหาคำแนะนำได้อย่างไรหากคุณไม่ทราบว่าพลาซ่ากลางเป็นอย่างไร 
’ It was indeed an unfriendly quest
มันเป็นงานที่ไม่เป็นมิตร
 “Where is the central plaza?” “I don’t know, I should look for it now
"จัตุรัสกลางอยู่ที่ไหน?" "ฉันไม่รู้ว่าฉันควรจะมองหาตอนนี้
” “Wow, I like it because it’s unfriendly
"" ว้าวฉันชอบมันเพราะมันไม่เป็นมิตร
” “Why? Does it feel like you’re having an adventure?” Soo Hyuk closed the quest window
"" ทำไม? 
 And looked around his surroundings as he listened to the users’ conversations
และมองไปรอบ ๆ สภาพแวดล้อมขณะที่เขาฟังการสนทนาของผู้ใช้
 While confirming the quest, the users increased drastically
ขณะยืนยันภารกิจผู้ใช้เพิ่มขึ้นอย่างมาก
 ‘I think I need to get out of here quickly?’ Soo Hyuk began walking as he watched the quickly increasing number of users
'ฉันคิดว่าฉันต้องออกไปที่นี่เร็ว ๆ นี้?' Soo Hyuk เริ่มเดินขณะเฝ้าดูจำนวนผู้ใช้ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
 If he stayed still like this, he felt the users would block him, making him unable to move
ถ้าเขายังคงเช่นนี้เขาก็รู้สึกว่าผู้ใช้จะปิดกั้นเขาทำให้เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
 After Soo Hyuk was able to get away from the starting point, he began walking slowly as he looked around his surroundings
หลังจากที่ซูฮยอกสามารถหนีจากจุดเริ่มต้นได้เขาก็เริ่มเดินช้าๆขณะที่มองไปรอบ ๆ
 ‘It feels like I came inside a real novel
รู้สึกเหมือนว่าฉันเข้ามาในนวนิยายจริง
’ While reading novels, the feeling of the fantasy world he imagined exuded strongly
ในขณะที่อ่านนวนิยายความรู้สึกของโลกจินตนาการที่เขาจินตนาการได้แรงมาก
 “Haha, and?” “I just did a rear-side kick! This wound is from then?” As Soo Hyuk was walking and looking around his surroundings, he saw others approaching him from the other side and thought to himself
"Haha, และ?" "ฉันเพิ่งทำเตะข้างหลัง! 
 ‘Should I ask?’ Looking at their attire and image, they did not seem like they were users
'ฉันควรถามไหม' มองไปที่เครื่องแต่งกายและภาพพวกเขาดูเหมือนจะไม่ใช่ผู้ใช้
 No, it was for certain they were not users
ไม่เป็นเพราะพวกเขาไม่ใช่ผู้ใช้
 How long has the game been open that they were wearing leather armor? They were clearly NPC
เกมเปิดมานานแค่ไหนแล้วที่พวกเขาสวมเกราะหนัง? 
 After Soo Hyuk finished his thoughts, he approached the NPC
หลังจากที่ซูฮยอกคิดเสร็จแล้วเขาก็เข้าหา NPC
 “Hello
"สวัสดี
” “Huh? Who are you?” As Soo Hyuk approached, a man wearing leather armor asked with a puzzled look on his face
"" หือ? 
 “There is something I would like to ask but would it be alright to ask?” Soo Hyuk replied to the question the man asked
"มีบางอย่างที่ฉันอยากจะขอร้อง แต่จะถามได้มั้ย?" ซูฮยอกตอบคำถามที่ชายถาม
 “If it’s something that I know, I will give you the answer
"ถ้าเป็นเรื่องที่ฉันรู้ฉันจะให้คำตอบแก่คุณ
” The man shook his head as if he understood Soo Hyuk’s response
"ชายคนนั้นส่ายหัวราวกับว่าเขาเข้าใจคำตอบของซูฮยอก
 And as soon as the man shook his head, Soo Hyuk quickly opened his mouth
และเมื่อชายคนนั้นส่ายหัว Soo Hyuk รีบเปิดปาก
 “I’m trying to go to the central plaza, where do I need to go?” The thing Soo Hyuk wanted to ask was the way to get to the central plaza
"ฉันกำลังพยายามจะไปที่ลานกลางฉันต้องการจะไปที่ไหน?" สิ่งที่ซูฮยอกต้องการถามคือทางที่จะไปถึงจัตุรัสกลาง
 “The central plaza? If it’s the central plaza
"พลาซ่ากลาง? 
” Fortunately, the man knew about the central plaza
"โชคดีที่ชายคนนั้นรู้เรื่องพลาซ่ากลาง
 “You need to go straight just like this
"คุณต้องตรงไปเช่นนี้
 Then it’ll come out
แล้วมันจะออกมา
” “Ah, thank you
"" อ่าขอขอบคุณ
” Soo Hyuk was elastic when he heard the man’s response
"ซูฮยอกรู้สึกยืดหยุ่นเมื่อได้ยินคำตอบของผู้ชาย
 “Haha, no problem
"ฮ่า ๆ ไม่มีปัญหา
 Is there anything else you’re curious about?” “There is one more thing I’m curious about
มีอะไรอีกที่คุณอยากรู้ไหม "" มีอีกเรื่องที่ฉันอยากรู้คือ
” Soo Hyuk replied to the man’s question
ซูฮยอกตอบคำถามของชายคนนั้น
 Soo Hyuk was not yet done with his questions
โซฮยอคยังไม่ได้ทำอะไรกับคำถามของเขา
 There was still one more thing he was curious about
ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่เขาอยากรู้
 “What is it?” “Is there a library in here?” It was about the library’s existence
"มันคืออะไร?" "มีห้องสมุดอยู่ที่นี่หรือเปล่า?" เกี่ยวกับการดำรงอยู่ของห้องสมุด
 “Library?” The man tilted his head to Soo Hyuk’s question
"ห้องสมุด?" ชายคนนั้นเอียงศีรษะไปที่คำถามของซูฮยอก
 “Are you talking about the library that has the books?” Just like the central plaza, the man knew about the library as well
"คุณกำลังพูดถึงห้องสมุดที่มีหนังสือหรือไม่?" เช่นเดียวกับจัตุรัสกลางคนนี้ก็รู้จักห้องสมุดด้วยเช่นกัน
 “Yes!” Soo Hyuk replied with a smile on his face
"ใช่!" ซูฮยอกตอบด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า
 “Sorry, I have no interest in the library
"ขออภัยฉันไม่มีความสนใจในห้องสมุด
 I’m not sure if there is or isn’t one
ฉันไม่แน่ใจว่ามีหรือไม่
” However, Soo Hyuk felt regret when he heard the man’s response
"อย่างไรก็ตาม Soo Hyuk รู้สึกเสียใจเมื่อได้ยินคำตอบของชายคนนั้น
 ‘As expected, is there no library because it’s the starting point
'ตามที่คาดไว้ไม่มีห้องสมุดเพราะเป็นจุดเริ่มต้น
’ It was at that moment
"มันเป็นตอนนั้น
 A woman standing next to them, listening to the conversation between Soo Hyuk and the man, opened her mouth
ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆพวกเขาฟังบทสนทนาระหว่างซูฮยอกกับชายคนนี้แล้วก็เปิดปาก
 “If it’s the library, I know where it is! Haha
"ถ้าเป็นห้องสมุดฉันรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน! 
” “…!” Soo Hyuk looked at the woman
"" ... ! "ซูฮยอกมองผู้หญิงคนนั้น
 And with the look in Soo Hyuk’s eyes, the woman spoke
และด้วยรูปลักษณ์ของ Soo Hyuk ผู้หญิงคนนี้พูด
 “Explaining the road exactly is hard, so if you go north, you’ll find the library
"อธิบายว่าถนนเป็นเรื่องยากเพราะฉะนั้นถ้าคุณไปทางเหนือคุณจะพบห้องสมุด
” “North?” “Yes, you’re going to the central plaza right? There’s going to be a child named Kajan there
"" ภาคเหนือ? "" ใช่คุณจะไปที่พลาซ่ากลางใช่มั้ย? 
 If you ask that child, he will be able to tell you
ถ้าคุณขอเด็กคนนั้นเขาจะสามารถบอกคุณได้
” ‘Kajan
"'Kajan
’ The woman spoke of the character Kajan, it was Guide Kajan for certain
'ผู้หญิงพูดถึงตัวละคร Kajan มันเป็นคู่มือ Kajan สำหรับบาง
 “Thank you
"ขอขอบคุณ
” Soo Hyuk thanked the woman
ซูฮยอกขอบคุณผู้หญิง
 And was it because of the thank you? “I don’t know if Kajan’s going to tell you, just letting you know ahead
และเป็นเพราะขอบคุณ? 
” The woman answered
ผู้หญิงตอบ
 “I heard that you need a special something in order to go inside the library
"ฉันได้ยินมาว่าคุณต้องการอะไรพิเศษเพื่อเข้าไปภายในห้องสมุด
” “Ah, I see
"" อ่าฉันเห็น
” Soo Hyuk shook his head as he heard the woman’s response and thought to him self
ซูฮยอกส่ายหัวเมื่อได้ยินคำตอบของผู้หญิงและคิดถึงตัวเขาเอง
 ‘Do I need some kind of pass?’ He thought he would be able to just go inside, but was wrong
"ฉันต้องผ่านอะไรบ้าง?" เขาคิดว่าเขาสามารถเข้าไปภายในได้ แต่ก็ผิด
 He believed he was going to need some type of pass
เขาเชื่อว่าเขาจะต้องผ่านบางประเภท
 “Then we will be leaving now!” “Ok, please enjoy your time
"งั้นเราจะออกไปเดี๋ยวนี้!" "โอเคโปรดสนุกกับเวลาของคุณ
” Soo Hyuk stopped thinking as the man spoke, and said good-bye once more
"ซูฮยอกก็หยุดคิดตามที่ชายคนนั้นพูดและพูดลาก่อนอีกครั้ง
 The man and woman began laughing again as they disappeared
ผู้ชายและผู้หญิงเริ่มหัวเราะอีกครั้งขณะที่พวกเขาหายตัวไป
 ‘They said go straight like this
พวกเขากล่าวว่าตรงไปเช่นนี้
’ Soo Hyuk also began to walk
ซูฮยอกก็เริ่มเดิน
 If he continued to walk straight just as he was, the central plaza should come out and he’ll be able to meet Kajan
ถ้าเขาเดินตรงไปเรื่อย ๆ เขาก็จะออกไปและเขาจะสามารถพบ Kajan ได้
 A short while after, Soo Hyuk was able to arrive at the central plaza
หลังจากนั้นไม่นาน Soo Hyuk ก็สามารถไปถึงที่พลาซ่ากลางได้
 Once Soo Hyuk arrived at the central plaza, he scanned the inside of the plaza
เมื่อซูฮยอกถึงเซ็นทรัลพลาซาแล้วเขาก็สแกนที่ด้านในของพลาซ่า
 ‘Is it over there?’ While scanning the inside of the plaza for Kajan, Soo Hyuk soon discovered a strange area
ขณะที่กำลังสแกนด้านในของพลาซ่าสำหรับ Kajan Soo Hyuk เร็ว ๆ นี้ได้ค้นพบพื้นที่แปลก ๆ
 It was a place where many others were standing in a long line
มันเป็นสถานที่ที่คนอื่น ๆ ยืนอยู่ในแถวยาว
 They wouldn’t be standing in line for no reason
พวกเขาจะไม่ยืนอยู่ในแถวไม่มีเหตุผล
 Soo Hyuk headed towards the area where the line was
ซูฮยอกมุ่งหน้าไปยังบริเวณที่มีสาย
 “Is this the line?” Soo Hyuk stood in line as he asked a woman in front
"นี่เป็นบรรทัดหรือเปล่า?" Soo Hyuk ยืนอยู่ข้างแถวขณะที่เขาถามผู้หญิงคนหนึ่งที่หน้า
 “Yes
"ใช่
” The woman looked at Soo Hyuk’s face and gave a short response
"หญิงสาวมองหน้า Soo Hyuk และตอบสั้น ๆ
 She then looked forward again
จากนั้นเธอก็มองไปข้างหน้าอีกครั้ง
 It seemed a little cold, but why would that be important? “Thank you
มันดูไม่ค่อยหนาว แต่ทำไมถึงมีความสำคัญ? 
” Soo Hyuk showed his thanks
ซูฮยอกแสดงความขอบคุณ
 And thereafter, he did not continue a conversation
และหลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้พูดคุยต่อ
 ‘I came on the faster side
"ฉันมาเร็วขึ้น
’ As the time passed, users began to arrive behind Soo Hyuk one after the other
'เมื่อถึงช่วงเวลาที่ผ่านมาผู้ใช้งานก็เริ่มมาข้างหลัง Soo Hyuk ทีละคน
 Looking at the long line, he believed he was late, but that was not the case
มองไปที่เส้นยาวเขาเชื่อว่าเขากำลังจะมาสาย แต่นั่นไม่ใช่กรณี
 Soo Hyuk was considerably early
โซฮยอกอายุมาก
 “Next person!” The time passed and it became the woman right in front of Soo Hyuk’s turn
"คนต่อไป!" ช่วงเวลาที่ผ่านไปและมันก็กลายเป็นผู้หญิงที่อยู่ด้านหน้าของ Soo Hyuk หัน
 Soo Hyuk watched to see in what way the conversation would progress
ซูฮยอกมองดูว่าการสนทนาจะดำเนินไปอย่างไร
 “Your name?” “My name’s Yura
"ชื่อของคุณหรือ?" "Yura ชื่อฉัน
” “Ms
" "นางสาว
 Yura! Here you go! Good bye!” “Yes, have a nice day
Yura! 
” Soo Hyuk tilted his head questioningly as he heard Kajan and Yura’s conversation
"ซูฮยอกเอียงศีรษะขณะซักถาม Kajan และ Yura
 ‘What is this?’ Something was weird
'นี่มันอะไร?' มีบางอย่างแปลก ๆ
 ‘You introduce your name then you receive a book and that’s the end?’ You say your name and received a book
คุณแนะนำชื่อของคุณแล้วคุณจะได้รับหนังสือและนั่นคือจุดจบ? "คุณพูดชื่อคุณและได้รับหนังสือ
 And that was the end
และนั่นก็เป็นจุดสิ้นสุด
 “Next person!” While Soo Hyuk was wondering, it became his turn
"คนต่อไป!" ในขณะที่โซฮยอกกำลังสงสัยว่ามันกลายเป็นเรื่องของเขา
 Soo Hyuk still wondered as he approached Kajan
ซูฮยอกยังคงสงสัยขณะที่เขาเดินเข้ามาใกล้ Kajan
 “Your name?” Soo Hyuk thought to himself as Kajan asked his question
"ชื่อของคุณ?" Soo Hyuk คิดว่าตัวเองเป็น Kajan ถามคำถามของเขา
 ‘I’ll know once the conversation progresses
'ฉันจะรู้เมื่อการสนทนาดำเนินไป
’ Earlier, Yura, who conversed quite naturally with Kajan disappeared
ก่อนหน้านี้ Yura ผู้ซึ่งพูดคุยกับ Kajan ได้หายตัวไปอย่างแน่นอน
 If the conversation progresses, I should be able to know
ถ้าการสนทนาดำเนินไปฉันควรจะรู้ได้
 After Soo Hyuk finished his thoughts, he replied to Kajan’s question
หลังจากที่ซูฮยอกคิดเสร็จแล้วเขาตอบคำถามของ Kajan
 “My name’s Soo Hyuk
"Soo Hyuk ชื่อของฉัน
” “Mr
" "นาย
 Soo Hyuk!” [Quest ‘Find Guide Kajan!’ has been completed
Soo Hyuk! "[Quest 'Find Guide Kajan!' เสร็จเรียบร้อยแล้ว
] [Acquiring quest reward
] [ได้รับรางวัลเควส
] As soon as Kajan called out Soo Hyuk’s name, a message appeared
] ทันทีที่ Kajan เรียกชื่อของ Soo Hyuk ข้อความก็ปรากฏตัวขึ้น
 It was the quest complete message and the reward-acquired message
มันเป็นภารกิจที่สมบูรณ์และข้อความที่ได้รับรางวัล
 Rustle
ทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบ
 But, Soo Hyuk was unable to pay attention to the message
แต่ Soo Hyuk ไม่สามารถให้ความสนใจกับข้อความนี้ได้
 It was because Kajan had given him a book
เป็นเพราะ Kajan มอบหนังสือให้เขา
 He was curious as to what kind of book this book was
เขาอยากรู้ว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือแบบไหน
 [You have acquired the guidebook
[คุณได้รับหนังสือแนะนำแล้ว
] [Quest ‘Unfold the guidebook!’ has been created
] [Quest 'Unfold the guidebook!' ถูกสร้างขึ้น
] As soon as he received the book, a message appeared again
] เมื่อได้รับหนังสือแล้วข้อความปรากฏขึ้นอีกครั้ง
 The book’s identity was a guidebook
อัตลักษณ์ของหนังสือเป็นหนังสือแนะนำ
 ‘Is this why she just left
'ทำไมเธอถึงทิ้งไว้
’ The quest was completed and the guidebook received
ภารกิจเสร็จสิ้นและหนังสือแนะนำที่ได้รับ
 And a quest was created
และสร้างเควสขึ้น
 Yura’s response was not out of the ordinary
การตอบสนองของ Yura ไม่ใช่เรื่องธรรมดา
 “Good bye
"ลาก่อน
” Kajan greeted Soo Hyuk farewell
"Kajan ทักทาย Soo Hyuk อำลา
 “There is one more thing I would like to ask
"มีอีกอย่างหนึ่งที่ฉันอยากถามคือ
” However, Soo Hyuk did not move from Kajan’s greeting
"อย่างไรก็ตาม Soo Hyuk ไม่ได้เปลี่ยนจากคำทักทายของ Kajan
 Although he could feel the piercing looks from the users behind him, there was something he had to ask
แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าการเจาะดูจากผู้ใช้ที่อยู่ข้างหลังเขามีบางอย่างที่เขาต้องถาม
 “I was wondering about the library’s location and what would be needed in order to use it
"ฉันสงสัยเกี่ยวกับสถานที่ของห้องสมุดและสิ่งที่จะต้องใช้เพื่อที่จะใช้
”
”