Chapter Prologue Chapter 0 – Where is This?   In a dim, stone building
Chapter Prologue บทที่ 0 - นี่คืออะไร? 
 Only a part of the light flow from the high ceiling is surfacing
เฉพาะบางส่วนของการไหลของแสงจากเพดานสูงเป็นพื้นผิว
 That light is reflecting a glittering, mysterious geometric pattern drawn on the polished marble floor
แสงสะท้อนให้เห็นถึงรูปแบบเรขาคณิตที่เร่าร้อนและลึกลับที่วาดบนพื้นหินอ่อนขัด
I――Umeki Satoko is blankly sitting at the corner of the geometric pattern, my eyes loitering here and there in an attempt to try to grasp the situation
I - Umeki Satoko นั่งอยู่ที่มุมของรูปแบบทางเรขาคณิตโดยไม่ตั้งใจ, สายตาของฉันเดินเตร่ไปที่นี่และในความพยายามที่จะพยายามเข้าใจสถานการณ์
I’m reminiscent of some luxuriously decorated temple or palace from a photograph
ฉันชวนให้นึกถึงวัดหรือพระราชวังที่ตกแต่งอย่างหรูหราบางส่วนจากรูปถ่าย
 In the room, there are around ten men wearing gorgeous, but somewhat old fashioned clothes which you could find in history textbooks and paintings
ในห้องมีชายประมาณสิบคนใส่เสื้อผ้าสวย ๆ แต่เก่าแล้วซึ่งคุณสามารถหาได้ในตำราประวัติศาสตร์และภาพเขียน
All of them are swarming a cute-eyed high school girl, with bright tawny hair and perfectly chosen makeup
พวกเขาทั้งหมดกำลังจับกลุ่มสาวโรงเรียนมัธยมปลายน่ารักที่มีผมสีน้ำตาลสดใสและแต่งหน้าที่ดีที่สุด
 What is this? What is happening? There’s a limit in grasping the situation
นี่คืออะไร? 
 Just a little while ago, I finished my work and was returning home
เพิ่งเสร็จสิ้นการทำงานและกลับบ้าน
Even though I opened the entrance door and set a foot in the house…… why am I in such unfamiliar place? Once again, I look at my surroundings
แม้ว่าฉันจะเปิดประตูทางเข้าและวางเท้าในบ้าน ...... ทำไมฉันอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยเช่นนี้? 
Somehow ancient architectural style, clothing, hair styles, etc
อย่างใดสไตล์สถาปัตยกรรมโบราณเสื้อผ้าสไตล์ผม ฯลฯ
 How to say this…… this is startling? No, no, no
จะพูดแบบนี้ได้อย่างไร ...... นี้เป็นที่น่าตกใจ? 
 The normal citizens of my neighborhood wouldn’t have any interest in something like this, right?But I feel that it’s appropriate to say that I have suddenly strayed into a set from Middle Ages Europe
พลเมืองทั่วไปของละแวกของฉันไม่มีความสนใจอะไรแบบนี้ใช่มั้ย แต่ฉันรู้สึกว่าเหมาะสมที่จะกล่าวได้ว่าฉันจู่โจมเข้าสู่ชุดจากยุคกลางของยุโรป
N? Is this perhaps the novel standard different world transfer, or summoning? That’s ridiculous
N? 
 That’s a product of imagination, not a reality
นั่นเป็นผลผลิตของจินตนาการไม่ใช่ความเป็นจริง
I know that the concept of parallel universes is theoretically possible, but a different world is a complete fiction
ฉันรู้ว่าแนวความคิดของจักรวาลคู่ขนานเป็นไปได้ในทางทฤษฎี แต่โลกที่แตกต่างกันเป็นนิยายที่สมบูรณ์
 That’s why it’s called a fantasy
นั่นเป็นเหตุผลที่เรียกว่าจินตนาการ
Besides, I’m not someone to get involved in such things
นอกจากนี้ฉันไม่ใช่คนที่มีส่วนร่วมในเรื่องดังกล่าว
 Protagonists from the stories have some good redeeming features
ตัวเอกจากเรื่องราวมีคุณสมบัติแลกของดี
 It wouldn’t happen to someone like me, who’s self-conscious of their bad character
มันจะไม่เกิดขึ้นกับใครบางคนเช่นฉันใครมีสติในตัวตนที่ไม่ดีของพวกเขา
 The proof of my bad character is the sad truth of being 28 years old and not having a boyfriend
หลักฐานของตัวละครที่ไม่ดีของฉันคือความจริงที่น่าเศร้าของการมีอายุ 28 ปีและไม่มีแฟน
 But, if that’s the case, how do I explain the current situation……? Yeah, yeah
แต่ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันจะอธิบายสถานการณ์ปัจจุบันได้อย่างไร ...... ? 
 I don’t understand
ฉันไม่เข้าใจ
 What’s going on? I look around
เกิดอะไรขึ้น? 
There, I finally noticed
ในที่สุดฉันก็สังเกตเห็น
 In front of the high schooler, there was a man with noticeably extravagant――gorgeous from the sense of modern people, but old-fashioned――justacorps, gilet, and culotte with strong blond hair and light brown eyes
หน้าของ schooler สูงมีชายคนหนึ่งที่เห็นได้ชัดฟุ่มเฟือย - งดงามจากความรู้สึกของคนสมัยใหม่ แต่สมัยเก่า - justacorps, กิletและ culotte กับผมสีบลอนด์ที่แข็งแกร่งและตาสีน้ำตาลอ่อน
He’s not wearing a long-haired, curly wig, but he looks like the royalty or nobility from before the French Revolution
เขาไม่สวมวิกผมหยิก แต่ดูเหมือนว่าจะมีค่าลิขสิทธิ์หรือคนชั้นสูงจากช่วงก่อนการปฏิวัติฝรั่งเศส
Judging by his clothes, it would be closer to the modern times rather than the middle ages? Around the Renaissance period?You know, what to say…… those frills, that rich embroidery…… looks horrible!! ――That’s not it
ตัดสินโดยเสื้อผ้าของเขามันจะใกล้ชิดกับสมัยใหม่มากกว่ายุคกลาง? 
 This is bad, this is bad
นี้ไม่ดีไม่ดี
 My true opinion surfaced
ความคิดเห็นที่แท้จริงของฉันผุดขึ้นมา
 Umm…… his social status seems higher than everyone else’s
อืมม ... สถานะทางสังคมของเขาดูเหมือนสูงกว่าคนอื่น
If we go by the transfer or summoning standards, that is the prince position? Ugh…… that’s too frilly if that’s the case……When I look towards the many people who completely disregarded me while withdrawn in my thoughts, I notice that the bad taste prince (assumption) has noticed me and was staring at me
ถ้าเราไปตามมาตรฐานการถ่ายโอนหรือการเรียกตัวนั่นคือตำแหน่งเจ้าชาย? 
 ――Oy
--Oy
 That, he laughed at me scornfully than he scowled at me with awfully despising eyes, though? While feeling unpleasant, the bad taste prince――it’s just an assumption, not an insult――has approached me…… and as I thought
เขาหัวเราะกับฉันอย่างน่ารังเกียจกว่าที่เขาดูถูกฉันด้วยสายตาที่น่ารังเกียจอย่างมหันต์แม้ว่า? 
 「Withdraw, you freebie old hag」 So foul-mouthed! Immediately after I thought such, he kicked me who was sitting on the floor and I collapsed
「ถอนคุณ freebie เก่า hag 」เหม็นปาก! 
 ――…… Hey…… you’re fucking kidding me? I don’t understand what’s happening
- ...... เดี๋ยวก่อนคุณกำลังล้อเล่นฉัน 
 But, right now, I was definitely made a fool
แต่ตอนนี้ฉันเป็นคนโง่จริงๆ
There’s no reason to look down on someone you’ve met for the first time, though?Besides――――I’m still just 28, you know! I’m still in my twenties!! There’s no reason to call me an old hag!!! The moment something snapped inside me, a scream rose in front of me
ไม่มีเหตุผลที่จะมองลงไปถึงคนที่คุณได้พบกันเป็นครั้งแรกแม้ว่า ---- ฉันยังอายุแค่ 28 ปีคุณก็รู้! 
Just when I thought What?…… I noticed
ตอนที่ฉันคิดว่าอะไร? ฉันสังเกตเห็น
The glittering, polished marble floor
พื้นหินอ่อนที่วาววับ
 It’s shiny like a mirror
มันเงาเหมือนกระจก
The face of the person reflected on that floor
ใบหน้าของคนที่สะท้อนอยู่บนพื้นนั้น
Until a while ago, the face of the relatively handsome prince-like person has wrinkled from an old age, making it a thing of the past, his hair lost color and his light brown eyes became cloudy like a grandpa’s
จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ใบหน้าของชายหนุ่มที่หล่อเหลาค่อนข้างย่นจากวัยชราทำให้เป็นเรื่องของอดีตผมของเขาเสียสีและดวงตาสีน้ำตาลอ่อนของเขาก็กลายเป็นสีดำเหมือนของคุณปู่
And just next to it
และติดกับมัน
My face which was reflected on the floor―― ――My black hair and black eyes aged by forty years in one ago――
ใบหน้าของฉันที่สะท้อนอยู่บนพื้น - ผมสีดำและดวงตาสีดำอายุสี่สิบปีในหนึ่งที่ผ่านมา -