Chapter 2 Book 1: Winds Begin to Blow in Tai Yuan Chapter 2 - Luxury Bitch   The words that Meng Fuyao was just going to say suddenly got stuck in her throat
บทที่ 2 เล่มที่ 1: ลมเริ่มพัดในไท้หยวนบทที่ 2 - วลีสุดยอดคำพูดที่ Meng Fuyao กำลังจะพูดว่าแทบจะติดอยู่ในลำคอของเธอ
 She looked up, staring hard at Yan Jingchen, yet he avoided her eyes and instead intently studied a half-wilted flower in front of him, speaking in a rush
เธอเงยหน้าขึ้นมองจ้องเขม็งที่ Yan Jingchen แต่เขาหลีกเลี่ยงสายตาของเธอและตั้งใจที่จะศึกษาดอกไม้ที่ร่วงโรยอยู่ข้างหน้าเขา
 "Fuyao, with your situation, my clan would not allow me 
"Fuyao กับสถานการณ์ของคุณครอบครัวของฉันไม่ยอมให้ฉัน
 to be with you
จะอยู่กับคุณ
 The house of Pei is a branch of the royal clan, and even my clan is a step lower comparatively
บ้านของ Pei เป็นสาขาของตระกูลหลวงและแม้กระทั่งครอบครัวของฉันเป็นขั้นตอนที่ลดลงเมื่อเทียบ
 This betrothal originally had no hope of being accepted and I heard it was Ah' Yuan1 who personally agreed, and since the Pei family has already consented, even if we regretted the decision our Yan clan absolutely cannot afford to offend the Pei family 
การแต่งงานครั้งแรกนี้ไม่มีความหวังว่าจะได้รับการยอมรับและฉันได้ยินว่า Ah 'Yuan1 เป็นคนที่ตกลงกันเองและตั้งแต่ครอบครัวของ Pei ได้ให้การสนับสนุนแล้วแม้ว่าเราจะรู้สึกเสียใจที่ครอบครัวของเราแย่มาก ๆ ที่ไม่สามารถทำร้ายครอบครัว Pei ได้
" Meng Fuyao suddenly interrupted his unceasing flow of words
"เม้งฟู่ว่ะขัดจังหวะการไหลเวียนของคำพูดไม่หยุดหย่อน
 "Enough with Yan clan this Yan clan that, talk about yourself
"พอกับ Yan ตระกูลยันตระกูลนี้ที่พูดคุยเกี่ยวกับตัวเอง
" "I 
" "ผม
" Yan Jingchen started for a moment, the sinking between his eyebrows revealing a gloomy expression
"Yan Jingchen เริ่มต้นสักครู่จมอยู่ระหว่างคิ้วของเขาเผยให้เห็นการแสดงออกมืดมัว
 After a long time he said, "Fuyao, my future spouse will eventually be a significant position in the Five Regions Continent
หลังจากนั้นเป็นเวลานานเขากล่าวว่า "Fuyao คู่สมรสของฉันในอนาคตจะเป็นตำแหน่งสำคัญในทวีปห้าทวีป
 Beauty and intelligence, cultivation and societal position, no aspect can be lacking - especially martial qualifications, otherwise my clan will be shamed 
ความงามและสติปัญญาการเพาะปลูกและฐานะทางสังคมไม่มีลักษณะใดที่ขาดไปได้โดยเฉพาะสมรรถนะทางทหารมิฉะนั้นตระกูลของฉันจะอับอาย
" "Talk about yourself!" After being cut off by Fuyao's shout, Jingchen's pride and anger as a noble prince also erupted in a loud yell: "Myself! I have had enough of you not trying to improve! I've had enough of being laughed at because of you!" Meng Fuyao took a step back, dumbly staring at Yan Jingchen's face, which seemed almost ferocious when he broke his composure to yell
"พูดคุยเกี่ยวกับตัวคุณเอง!" หลังจากที่ถูกตัดออกด้วยเสียงตะโกนของ Fuyao ความเย่อหยิ่งและความโกรธของ Jingchen ในฐานะเจ้าชายสูงชันก็ระเบิดขึ้นด้วยเสียงตะโกนดังว่า "ตัวฉันเอง! 
 Layer after layer, twilight fell, with gray dimness soon covering the sky
ชั้นหลังจากชั้นตกพลบค่ำลดลงด้วยความวุ่นวายสีเทาเร็ว ๆ นี้ครอบคลุมท้องฟ้า
 The leaves transitioned from dark green to gray-green, as if dirty and unclean, and left a repulsive impression on the viewer
ใบเปลี่ยนจากสีเขียวเข้มเป็นสีเทาอมเขียวราวกับว่าสกปรกและสกปรกและทิ้งความรู้สึกน่ารังเกียจไว้ที่ผู้ชม
 Blended into the ashen background was that mild youth; his brows were knitted, and he seemed both alien and frail
ผสมลงในพื้นหลังขี้เถ้าคืออ่อนเยาว์; 
 The only sound left between heaven and earth was the whistling of the wind, gently lifting up their robe sleeves
เสียงที่เหลืออยู่ระหว่างสวรรค์กับโลกคือการเป่านกหวีดของลมค่อยๆยกแขนเสื้อคลุมของพวกเขาขึ้น
 After a long while, Meng Fuyao suddenly laughed
หลังจากนั้นไม่นาน Meng Fuyao ก็หัวเราะ
 Her laugh was like a flower blooming in dark silence, a little desolate
เสียงหัวเราะของเธอก็เหมือนดอกไม้บานในความมืดมนอันเงียบเหงาด
 Yet even more so was it like an intense, brilliant beauty
ยิ่งกว่านั้นมันก็เหมือนความงามที่สดใสและสดใส
 "Good, good
"ดีดี
" She dusted off her robe sleeves towards Jingchen, as if she wanted to brush Jingchen away along with the dust, and then lightly replied, "I understand, you can't endure your wife being a martial idiot with no talent; you can't endure bringing this kind of talentless fool out to state banquets and becoming the object of ridicule by others behind your back; and most of all, you can't endure your flawless noble background being blemished by a less-than-perfect spouse 
"เธอพ่นผ้าคลุมไหล่ของเธอไปทาง Jingchen ราวกับว่าเธอต้องการแปรง Jingchen ไปพร้อมกับฝุ่นละอองและจากนั้นเบา ๆ ก็ตอบว่า" ฉันเข้าใจคุณไม่สามารถทนต่อภรรยาของคุณเป็นคนงี่เง่าที่ไร้พรสวรรค์ 
 Yan Jingchen, believe me, Pei Yuan will be an absolutely perfect wife
Yan Jingchen เชื่อฉัน Pei หยวนจะเป็นภรรยาที่สมบูรณ์แบบอย่างแน่นอน
 With her by your side, you will be like an aristocrat and her luxury poodle - no matter where you go, your status will increase by a hundred-fold and complement each other perfectly
เธออยู่เคียงข้างคุณคุณจะเหมือนขุนนางชั้นสูงและพุดเดิ้ลสุดหรูของเธอไม่ว่าคุณจะไปที่ไหนก็ตามสถานะของคุณจะเพิ่มขึ้นเป็นร้อยเท่าและเสริมกันอย่างลงตัว
" She laughed, yet her eyes had no humor in them at all
"เธอหัวเราะ แต่ตาของเธอไม่มีอารมณ์ขันเลย
 Her voice was deep and cold, like a barely sheathed blade edge exuding wintery light
เสียงของเธอลึกและเย็นเหมือนขอบใบที่ปกคลุมแทบจะไม่มีประกายแสงหนาว
 "Congratulations, you have found your luxury bitch2
"ขอแสดงความยินดีคุณได้พบสุนัขสุดเซ็กซี่ของคุณ 2
" With that, she turned her back and started to leave
"กับที่เธอหันหลังให้เธอและเริ่มออก
 "Fuyao!" Yan Jingchen rushed up and clutched her robe sleeve, and with his voice containing hints of helplessness and suffering he softly pleaded, "Fuyao 
"Fuyao!" 
 actually I do love you 
จริงฉันรักคุณ
" "Leave your love, go fawn over your luxury bitch!" Her smile was ominous, and with a lift of her fingers, a streak of cold light suddenly appeared between the points of her fingertips
"ปล่อยให้ความรักของคุณไปผอมกว่าสุนัขสุดยอดของคุณ!" รอยยิ้มของเธอเป็นลางไม่ดีและด้วยการยกนิ้วมือของเธอเป็นริ้วของแสงเย็นก็ปรากฏตัวขึ้นระหว่างจุดของปลายนิ้วของเธอ
 The flowing light was like crackling electricity, and directly shot towards her sleeve that was still being firmly gripped by Jingchen
แสงที่ไหลก็เหมือนไฟฟ้าถล่มและยิงตรงไปยังแขนเสื้อของเธอที่ยังคงยึดแน่นโดย Jingchen
 Before the sharp flash had reached its destination, the cold aura had already pressed down on him
ก่อนที่แสงแฟลชจะถึงจุดสุดยอดแล้ว
 Jingchen originally thought Fuyao wouldn't be so quick and ruthless, and was still holding onto her without thought of release
Jingchen เดิมทีคิดว่า Fuyao จะไม่รวดเร็วและไร้ความปรานีและยังคงจับตัวเธอไว้โดยไม่คิดจะปล่อยตัว
 However, Meng Fuyao didn't even hesitate when she flipped her hand and dragged his five fingers into line of fire
อย่างไรก็ตามเม้งฟู่เจู่ไม่ลังเลเมื่อเธอพลิกมือและลากนิ้วห้านิ้วเข้าไปในกองไฟ
 Yan Jingchen was shocked and immediately tried to withdraw his hand, but unfortunately he was still a beat too slow
แยนจังเกนรู้สึกตกใจและพยายามที่จะถอนตัวมือ แต่โชคร้ายที่เขายังเต้นช้าเกินไป
 His five fingers were slashed open in an orderly red line
นิ้วทั้งห้าของเขาถูกตัดออกเป็นเส้นสีแดงอย่างเป็นระเบียบ
 Where before his fingers were shining pale white, in a moment, fresh red blood streamed out in thin lines, silently dripping onto the dark ground
ที่ก่อนที่นิ้วมือของเขากำลังส่องแสงสีขาวซีดในขณะที่เลือดแดงสดไหลออกมาในเส้นบาง ๆ เงียบ ๆ แหมะลงบนพื้นดินสีเข้ม
 "You 
"คุณ
" "Me!" Meng Fuyao didn't even turn her head, her back straight, forming an unbroken silhouette amidst the thick darkness of the night
"ฉัน" Meng Fuyao ไม่ได้หันศีรษะของเธอกลับตรงของเธอสร้างภาพเงาทยอยท่ามกลางความมืดหนาของคืน
 "I want you to remember: some mistakes, like that wound you just received, are not discovered at first but only after a long time will they cause you to bleed and feel pain
"ฉันต้องการให้คุณจำ: ความผิดพลาดบางอย่างเช่นแผลที่คุณเพิ่งได้รับจะไม่ถูกค้นพบในตอนแรก แต่เพียงหลังจากเวลานานพวกเขาจะทำให้คุณมีเลือดออกและรู้สึกเจ็บปวด
" With her back facing Jingchen, she lightly let out a laugh that was cold like the newly risen crescent moon
"หันหลังให้กับ Jingchen เธอเบา ๆ ให้หัวเราะที่เย็นเหมือนดวงจันทร์เสี้ยวที่เพิ่งฟื้นขึ้นมาใหม่
 "Believe me, Yan Jingchen, it's only a matter of time before you feel pain
"เชื่อฉัน Yan Jingchen มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาก่อนที่คุณจะรู้สึกเจ็บปวด
" -------   The moonlight tonight was very chilly
"------- คืนนี้แสงจันทร์เย็นมาก
 Meng Fuyao sat cross-legged on the ground, dazedly gazing at the thin crescent moon
Meng Fuyao นั่งไขว้บนพื้นดินจ้องมองดวงจันทร์จันทร์เสี้ยว
 It seemed like of all the nights in her living memory, this night's moon was the coldest; just glancing at the surrounding blue halo of moonlight made one's heart frost over
ดูเหมือนคืนแห่งความทรงจำในชีวิตของเธอดวงจันทร์คืนนี้หนาวที่สุด 
 The starlight twinkled strangely, drifting in unorganized patterns that mirrored the inner fluctuating turmoil of a person's heart
แสงดาวกระพริบตาแปลกไหลลอยอยู่ในรูปแบบที่ไม่มีการรวบรวมไว้ซึ่งสะท้อนความวุ่นวายที่ผันผวนภายในจิตใจของบุคคล
 Vaguely, she thought of the first time she met him
เธอคิดถึงครั้งแรกที่ได้พบกับเขา
 Wind and rain blew around her as her forehead was sunk heavily in the mud, bowing to Lin Xuanyuan3 to ask him to accept her as a disciple; in the downpour, in front of the mountain gates, and beside Lin Xuanyuan was a modest youth with a genial grin
ลมและฝนพัดรอบตัวเธอขณะที่หน้าผากของเธอจมลงไปในโคลนอย่างมากโดยน้อมคำนับ Lin Xuanyuan3 เพื่อขอให้เขายอมรับเธอเป็นศิษย์; 
 She thought of how, in between the wind and rain, the youth extended a slender and pure hand to her, warm like spring
เธอคิดว่าในระหว่างลมและฝนเยาวชนยื่นมือเพรียวและบริสุทธิ์ให้เธออบอุ่นเหมือนฤดูใบไม้ผลิ
 "Fuyao, actually I do love you
"Fuyao จริงฉันรักคุณ
" "Fuyao, in the Five Regions Continent, someone without strength will only be looked down upon for their whole lives
"Fuyao ในทวีปห้าทวีปผู้ที่ไม่มีกำลังจะถูกมองลงไปตลอดชีวิตของพวกเขา
" "Fuyao, you have to spend more effort, with your situation 
"Fuyao คุณต้องใช้ความพยายามมากขึ้นกับสถานการณ์ของคุณ
 what will you do in the future?" "Fuyao, everything about you is good, only that 
คุณจะทำอะไรในอนาคต? "" Fuyao ทุกอย่างเกี่ยวกับคุณเป็นเรื่องที่ดีเท่านั้นเอง
 your martial talent is too lacking
พรสวรรค์ด้านการต่อสู้ของคุณขาดไปมาก
" Ah 
"อา
 she should have noticed sooner, yet she was blinded by her wishful thinking, submerged inside that warmth from the youth's extended hand, and did not awaken
เธอควรจะสังเกตเห็นเร็ว ๆ นี้ แต่เธอก็ตาบอดด้วยความปรารถนาที่ปรารถนาของเธอจมอยู่ใต้ความอบอุ่นจากมือที่ยื่นมือของเยาวชนและไม่ตื่น
 Meng Fuyao smiled self-mockingly, then waved her hand as if swatting a mosquito, pushing aside those thoughts she was unwilling to think about anymore
เม้งฟู่ยองยิ้มเยาะเย้ยหยอกล้อด้วยตัวเองแล้วก็โบกมือมือราวกับว่ายุงเป็นยุงและผลักดันความคิดเหล่านั้นออกไปซึ่งเธอก็ไม่เต็มใจที่จะคิดถึงอีกต่อไป
 She closed her eyes and started to cultivate
เธอปิดตาและเริ่มเพาะปลูก
 Not long afterwards, fog began to steam from the top of her head, and a pale jade glow began to surround her body
ไม่นานหลังจากนั้นหมอกเริ่มไอจากด้านบนของศีรษะของเธอและเรืองแสงหยกอ่อนเริ่มล้อมรอบร่างกายของเธอ
 The light slowly arose, gathering and stopping in front of her chest
แสงค่อยๆลุกขึ้นรวบรวมและหยุดอยู่หน้าหน้าอกของเธอ
 The "Breaking Nine Heavens" cultivation method was her real master's, an old Daoist priest's, "Secret Teachings"
"การแบ่งเก้าสวรรค์" วิธีการเพาะปลูกเป็นหลักที่แท้จริงของเธอนักบวชเก่าของ Daoist "คำสอนลับ"
 Back then when Meng Fuyao dug too deep into that ancient tomb, she accidently activated something and crossed into a different dimension
ย้อนกลับไปเมื่อ Meng Fuyao ขุดลึกลงไปในสุสานโบราณแล้วเธอบังเอิญใช้งานบางอย่างและข้ามไปในมิติที่ต่างออกไป
 After crossing, she inexplicably lost the memories of her 5 year old self in this world, and starting from age 5 she was put through a cruel training and cultivation regime by the old Daoist priest for ten bitter years
หลังจากข้ามเธอไม่สามารถอธิบายความทรงจำของตัวเองอายุ 5 ขวบในโลกนี้ได้และเริ่มตั้งแต่อายุ 5 ขวบเธอก็ได้รับการฝึกอบรมและระบอบการปกครองที่โหดร้ายโดยนักบวช Daoist เก่ามาสิบปี
 In those ten years, of the nine total layers of the "Breaking Nine Heavens" technique, she had only cultivated up to the peak of the third layer
ในสิบปีที่ผ่านมาของเก้าชั้นทั้งหมดของ "Breaking Nine Heavens" เทคนิคเธอได้รับการปลูกฝังเท่านั้นถึงจุดสูงสุดของชั้นที่สาม
 At this step in her cultivation, she needed to improve her true qi4 by condensing it into solid jade form, concentrating and specializing on techniques with soft yin5 characteristics
ในขั้นตอนนี้ในการเพาะปลูกของเธอเธอต้องการที่จะปรับปรุงความจริง qi4 ของเธอโดยการควบแน่นให้เป็นรูปแบบหยกที่แน่นสมาธิและเชี่ยวชาญในเทคนิคที่มีลักษณะอ่อนนุ่ม yin5
 This cultivation session lasted throughout the long night, passed the sunlight-laden morning, and by the time Meng Fuyao opened her eyes again, it was already afternoon
เซสชั่นการเพาะปลูกนี้กินเวลาตลอดคืนที่ยาวนานผ่านเช้าที่เต็มไปด้วยแสงอาทิตย์และเมื่อถึงเวลาที่เม้งฟู่เจ๋อเปิดตาอีกครั้งบ่ายนี้
 Right after opening her eyes Fuyao knitted her eyebrows and exhaled
ทันทีที่เปิดตา Fuyao ถักคิ้วและหายใจออก
 She had already been stuck at the peak of the third layer for half a year, and yet still had no breakthrough
เธอได้รับการติดอยู่ที่จุดสูงสุดของชั้นที่สามเป็นเวลาครึ่งปีและยังคงไม่มีการพัฒนา
 If she got stuck at this level, how would she participate in the True Martial conference, and what would she use to fulfill her words that "it was only a matter of time before you feel pain"? This aside, more importantly, that wish buried inside her heart seemed to be even less likely to be realized any time soon
ถ้าเธอติดอยู่ที่ระดับนี้เธอจะมีส่วนร่วมในการประชุมการต่อสู้อย่างแท้จริงอย่างไรและเธอจะใช้อะไรเพื่อตอบสนองคำพูดของเธอว่า "มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาก่อนที่คุณจะรู้สึกเจ็บปวด"? 
 After biting her lip, Meng Fuyao stood up and strode with large steps down the mountain
หลังจากกัดริมฝีปาก Meng Fuyao ยืนขึ้นและเดินขึ้นบันไดไปตามภูเขา
 Looking at the time, today Yan Jingchen should have already left
มองไปที่เวลาในวันนี้ Yan Jingchen ควรจะได้ทิ้งไว้แล้ว
 Him leaving, may be a good thing
การที่พระองค์จะจากไปอาจเป็นสิ่งที่ดี
 Right now Fuyao didn't want to stay here even a second longer, so she gathered her belongings and set off immediately
ตอนนี้ Fuyao ไม่ต้องการที่จะอยู่ที่นี่อีกเป็นเวลานานกว่านั้นเธอจึงรวบรวมข้าวของของเธอและรีบออกทันที
 After descending halfway down the mountain and passing through a hidden-away valley, the eave and bracket-covered6, magnificent and long-winding Profound Origin sect buildings came into view, closely following the curves of the mountains
หลังจากลงไปครึ่งทางจากเทือกเขาและผ่านหุบเขาซ่อนตัวอยู่บริเวณชายขอบและหุบเขาที่ปกคลุมไปด้วยต้นไม้อาคารที่มีความลึกลับอันยาวนานและคดเคี้ยวอันยาวนานเข้ามาในมุมมองใกล้เส้นโค้งของภูเขา
 Before she could walk closer, she heard riotous noises, and within the clamor a person loudly shouting, "Profound Origin sect claims to be one of the top three sword sects in the Tai Yuan Empire, how come there's not even one decent disciple here?" Following that was the sound of a dry cough tinged with slight embarrassment from Master, and a the shouts of a crowd of martial brothers and sisters angrily responding to the incitement
ก่อนที่เธอจะเดินเข้ามาใกล้ ๆ เธอได้ยินเสียงดังกึกก้องและเสียงโห่ร้องของคนดังตะโกนว่า "มหาปุโรหิตนิกายหนึ่งอ้างว่าเป็นหนึ่งในสามอันดับแรกของดาบในไทยวนเอ็มไพร์ว่าทำไมถึงไม่มีแม้แต่ศิษย์ที่ดีคนหนึ่ง? 
 Intermixed between the discord was the sound of swords being drawn out of their sheaths in quick succession, causing the situation to seem uncommonly rowdy
ผสมระหว่างความไม่ลงรอยกันเป็นเสียงของดาบที่ถูกดึงออกมาจากเปลือกของพวกเขาในการทดแทนอย่างรวดเร็วทำให้สถานการณ์ที่จะดูเหมือนผิดปกติอย่างไม่ธรรมดา
 Meng Fuyao slightly wrinkled her forehead
Meng Fuyao หยาบเล็กน้อยหน้าผากของเธอ
 Knowing the passionate martial culture of the Five Regions and Seven States, and that sects often issued challenges to each other, she was 80 percent confident that some sect had come looking for a battle again
รู้ถึงวัฒนธรรมการต่อสู้ที่เต็มไปด้วยความรักของห้าภูมิภาคและเจ็ดรัฐและนิกายเหล่านั้นมักจะออกความท้าทายต่อกันและกันเธอเชื่อว่าร้อยละ 80 มั่นใจว่ามีนิกายบางคนมาหาการสู้รบอีกครั้ง
 Fuyao pulled some cosmetic tools out of her robes, then hurriedly used a nearby stream as a mirror to put on some wretched make-up
ฟู่เจ๋อหยิบเครื่องมือเครื่องสำอางออกมาจากเสื้อคลุมของเธอแล้วรีบใช้ลำธารใกล้ ๆ เป็นกระจกเพื่อใส่เครื่องแต่งหน้าที่น่าเบื่อหน่าย
 All this time, she had only shown her real appearance in front of Yan Jingchen
ตลอดเวลานี้เธอได้แสดงให้เห็นว่าเธอปรากฏตัวต่อหน้า Yan Jingchen จริงๆ
 After entering the sect village, she had to pass through the sect's martial arena to get back to her room
หลังจากเข้าหมู่บ้านนิกายแล้วเธอต้องผ่านเวทีการต่อสู้ของนิกายเพื่อกลับไปที่ห้องของเธอ
 Profound Origin sect's martial arena could be said to be one of Tai Yuan's high-level arenas, taking up a wide expanse and constructed with a magnificent, imposing atmosphere
สถานที่เกิดเหตุของนิกาย Profound Origin ของนิกายอาจกล่าวได้ว่าเป็นเวทีที่มีระดับสูงของ Tai Yuan การขยายพื้นที่กว้างใหญ่และสร้างขึ้นด้วยบรรยากาศอันสวยงามและน่าประทับใจ
 Usually the arena wouldn't be used, and Meng Fuyao silently walked in the arena gates originally believing she could pass through without any trouble
โดยปกติสนามกีฬาจะไม่ถูกนำมาใช้และ Meng Fuyao เดินอย่างเงียบ ๆ ที่ประตูโรงละคร แต่เดิมเชื่อว่าเธอสามารถผ่านได้โดยไม่มีปัญหาใด ๆ
 Yet after she walked in her eyes narrowed, and she was slightly shocked
แต่หลังจากที่เธอเดินเข้าไปในดวงตาของเธอก็แคบลงและเธอตกใจเล็กน้อย
 Today the martial arena was packed with hundreds of people, all wearing various colored uniforms and every color taking up its own corner of the arena
วันนี้เวทีการต่อสู้ได้เต็มไปด้วยผู้คนนับร้อยทุกคนสวมเครื่องแบบสีต่างๆและทุกสีขึ้นมุมของตัวเองของเวที
 It seemed like several sects came at the same time to challenge the Profound Origin sect
ดูเหมือนนิกายหลายคนมาพร้อมกันเพื่อท้าทายนิกายลึกซึ้งของ Origound Origin
 Meng Fuyao even discovered in the crowd several men with powerful energy and calm and collected gazes, their auras far from what common people could muster
Meng Fuyao ค้นพบแม้กระทั่งในกลุ่มคนหลายคนด้วยพลังอันทรงพลังและความสงบและการเก็บรวบรวม gazes, auras ของพวกเขาห่างไกลจากสิ่งที่คนทั่วไปสามารถชุมนุมได้
 Besides Yan Jingchen, all of the Profound Origin disciples were present, gathered in a circle
นอกจาก Yan Jingchen แล้วสาวกของ Origine Origin ทุกคนก็มารวมตัวกันเป็นวงกลม
 Their expressions were cautious yet anxious, and some disciples propped themselves up with swords and had blood foam seeping out from their mouths, apparently injured
การแสดงออกของพวกเขายังคงระมัดระวัง แต่กระวนกระวายใจและสาวกบางคนลุกขึ้นด้วยดาบและมีเลือดไหลซึมออกมาจากปากของเขาได้รับบาดเจ็บอย่างเห็นได้ชัด
 The mood was heavy and filled with unrest
อารมณ์หนักและเต็มไปด้วยความไม่สงบ