Chapter 3 After the snowstorm, the Long Shan cemetery was covered by dense, dark clouds; everywhere, sombre and desolate
บทที่ 3 หลังจากที่มีพายุหิมะสุสานของ Long Shan ปกคลุมด้วยเมฆมืดหนาทึบ 
 Luo Yi De speechlessly looked at the insidious young man before him, lightly laughed, and then asked indifferently, “You want to seek revenge? What are you going to use to seek revenge? Even if the offender is standing right in front of you, do you even have the strength to avenge your father?” Luo Yi De’s question was simple, callous, blunt and even struck a vital point
ลูอิยีดูโดยไม่สุภาพมองไปที่ชายหนุ่มที่โง่เขลาตรงหน้าเขาหัวเราะเบา ๆ แล้วก็ถามอย่างไม่แยแสว่า "คุณต้องการจะหาทางแก้แค้นหรือไม่? 
 Jiu Jie seemed like he got a face-full of cold water
Jiu Jie ดูเหมือนว่าเค้าเต็มไปด้วยน้ำเย็น
 In a matter of seconds, all the strength he had seemed to leave his body
ในเวลาไม่กี่วินาทีความแรงทั้งหมดที่เขาปล่อยให้ออกจากร่างของเขา
 That’s right
ถูกตัอง
 What can my weak self even do?Jiu Jie lowered his head and looked at his thin, slender hands
ตัวอ่อนที่อ่อนแอของฉันได้ทำอะไร Jiu Jie ลดศีรษะลงและมองไปที่มือผอมบาง
 He felt his inner rage and the reality of his powerlessness fusing together, making him breathe heavily as he felt like there was a bunch of cotton at the pit of his stomach, suffocating him
เขารู้สึกโกรธภายในและความเป็นจริงของความไร้อำนาจของเขาหลอมรวมกันทำให้เขาหายใจอย่างหนักในขณะที่เขารู้สึกเหมือนมีพวงของผ้าฝ้ายที่หลุมของกระเพาะอาหารของเขาหายใจไม่ออกเขา
   His anger and indignation had risen to its peak
ความกริ้วและความรังเกียจของพระองค์ได้พุ่งขึ้นถึงจุดสูงสุดแล้ว
“Uncle Luo, what should I do then?” Jiu Jie gritted his teeth and asked
"ลุงลูฉันจะทำยังไงดีล่ะ?" Jiu Jie ก้มหน้าฟันและถาม
“Do you want to gain strength?” Luo YiDe asked
"คุณต้องการที่จะได้รับความแข็งแรง?" Luo YiDe ถาม
　“Yes!” JiuJie immediately answered
"ใช่!" JiuJie ตอบทันที
 “Do you want to chase the road your father once walked?”　“Yes!”“Do you want to avenge him?”　“Of course!”　In Jiu Jie’s unwavering gaze, his replies were getting louder and clearer
"คุณต้องการที่จะไล่ตามถนนที่พ่อของคุณเดินได้หรือไม่?" "ใช่!" "คุณต้องการแก้แค้นเขาหรือไม่?" "แน่นอน!" ในมุมมองที่ไม่เปลี่ยนแปลงของ Jiu Jie การตอบกลับของเขาดังขึ้นและดังขึ้น
 　　“That’s good
"ดีแล้ว
 The you right now is good
คุณตอนนี้ดีมากแล้ว
” Luo Yi De said as he took out a red, crusty book and passed it to JiuJie
"Luo Yi De กล่าวว่าขณะที่เขาหยิบหนังสือสีแดงเข้มออกมาและส่งให้ JiuJie
　　When he received the red book, Jiu Jie asked, “What is this?” “This is the Red Book
เมื่อเขาได้รับหนังสือสีแดง Jiu Jie ถามว่า "นี่คืออะไร?" "นี่คือหนังสือสีแดง
 It contains the contract and the skills to become a Watchman
มันมีสัญญาและทักษะในการเป็น Watchman
” It will help you to become a Watchman and allow you to have power over dreams
"มันจะช่วยให้คุณกลายเป็น Watchman และช่วยให้คุณมีอำนาจเหนือความฝันได้
 You have an unusual amount of talent; I have never come across another person that can surpass you in Li Bi Duo [Note: So, Libido in the raws was actually a coined term in the novel
คุณมีพรสวรรค์ที่ผิดปกติ 
]
]
 In the future, you may be able to surpass both your father and me
ในอนาคตคุณอาจจะสามารถทำได้ดีกว่าทั้งพ่อและแม่
” “Li Bi Duo? What is Li Bi Duo?” Jiu Jie asked, confused
"Li Bi Duo? 
　　“Li Bi Duo is a very big and complicated concept
"Li Bi Duo เป็นแนวคิดที่ใหญ่และซับซ้อน
 In the time being, think of it simply as a part of your inner spiritual and mental power
ในช่วงเวลานั้นคิดว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณและจิตใจของคุณ
 It is the origin of the power of Watchmen
เป็นที่มาของอำนาจของ Watchmen
 Everyone possesses LiBiDuo, the only difference is the strength of it
ทุกคนมี LiBiDuo, ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือความแข็งแรงของมัน
”Jiu Jie couldn’t really understand the explanation
"Jiu Jie ไม่เข้าใจคำอธิบายจริงๆ
 He looked at the red, crusty book in his hands, and casually flipped through it
เขามองไปที่หนังสือสีแดงเข้มในมือของเขาและพลิกพลิกผ่านมัน
 The book was very thick but the pages were all blank; there weren’t any words or pictures
หนังสือเล่มนั้นหนามาก แต่หน้าว่างเปล่าทั้งหมด; 
“This book is empty
"หนังสือเล่มนี้ว่างเปล่า
 There isn’t anything
ไม่มีอะไร
” Jiu Jie said in confusion
Jiu Jie กล่าวด้วยความสับสน
“That’s because you haven’t established the contract
"เพราะคุณไม่ได้ทำสัญญา
 Just try dripping blood on the first page
เพียงลองหยดเลือดในหน้าแรก
” JiuJie was a bit skeptical but did it anyway
"JiuJie ค่อนข้างไม่ค่อยเชื่อ แต่ก็ทำอย่างนั้นต่อไป
 His bit his thumb and dripped fresh blood onto the first page of the book
หยดนิ้วหัวแม่มือของเขาและหยดเลือดจืดลงในหน้าแรกของหนังสือ
　　 Following the dark red drop of blood falling on the blank paper, the originally white paper suddenly had a words miraculously appearing
หลังจากที่เลือดสีแดงเข้มหล่นลงบนกระดาษเปล่ากระดาษสีขาวเดิมก็มีคำพูดที่น่าอัศจรรย์ปรากฏขึ้น
　 JiuJie stared at the page of emerging words in wonder and asked, “What do they say?”“This is the Watchmen Pledge,” Luo Yi De said, “Memorise the paragraph then put your hand on the red book and recite it
JiuJie จ้องมองที่หน้าของคำที่เกิดขึ้นใหม่ในสิ่งมหัศจรรย์และถามว่า "พวกเขาพูดอะไร?" "นี่คือคำมั่นสัญญาของผู้พิทักษ์" Luo Yi De กล่าวว่า "จดจำย่อหน้าจากนั้นใส่มือของคุณลงในสมุดปกสีแดงและท่องไว้
 If the book  doesn’t reject you, you will then become a Watchman
หากหนังสือไม่ได้ปฏิเสธคุณจะกลายเป็น Watchman
” 　　“By becoming a Watchman, can I obtain the power to manipulate dreams?” JiuJie asked
"" โดยการเป็น Watchman ฉันจะได้รับพลังในการจัดการกับความฝันได้หรือไม่? "JiuJie ถาม
　Lou Yi De nodded and said, “Of course, but you will start off as a novice
Lou Yi De พยักหน้าและกล่าวว่า "แน่นอน แต่คุณจะเริ่มต้นเป็นสามเณร
 You still have a lot to learn
คุณยังมีจำนวนมากที่จะเรียนรู้
”　　Jiu Jie’s mind was made up
ความคิดของ Jiu Jie ถูกสร้างขึ้น
 He started to memorise the pledge and, according to what Luo Yi De said, put his left hand on top of the red book followed by his right
เขาเริ่มท่องจำคำมั่นสัญญาและตามสิ่งที่หลู่ยี่ดีกล่าวไว้ให้วางมือซ้ายลงบนหนังสือสีแดงตามด้วยด้านขวาของเขา
 He solemnly and clearly said: “When the long, dark night arrives, I will, from today onwards, keep watch over it until the day I die
เขาเคร่งขรึมและชัดเจนว่า "เมื่อคืนมืดมาถึงฉันจะตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเฝ้าดูมันจนกระทั่งวันที่ฉันตาย
”“I pledge my life to be humble, upright, merciful, brave, just, selfless, honourable and trustworthy
"" ฉันสัญญาว่าชีวิตของฉันที่จะต่ำต้อย, ตรง, เมตตา, กล้าหาญ, เพียง, เสียสละ, เกียรติและน่าเชื่อถือ
 I will fulfill my duty regardless of life or death
ฉันจะทำหน้าที่ของฉันโดยไม่คำนึงถึงชีวิตหรือความตาย
 “I am the sword in the darkness, the defender of dreams; I am raging fire resisting the glacial temperatures, the light of dawn
"ฉันเป็นดาบในความมืดผู้พิทักษ์แห่งความฝัน 
 I am the horn that wakes the sleepers, the shield that protects the glory
ฉันเป็นแตรที่ตื่นนอน, โล่ที่ปกป้องพระสิริ
”　　   “I will pledge my life and honour to the Watchmen
"" ฉันจะจำนำชีวิตและให้เกียรติแก่ Watchmen
 Starting tonight, and every night onwards…” 　　Following Jiu Jie’s pledge, a golden light started to slowly emerge from the red book
เริ่มต้นคืนนี้และทุกคืนเป็นต้นไป ... "ตามคำให้การของ Jiu Jie แสงสีทองเริ่มค่อยๆโผล่ออกมาจากหนังสือสีแดง
 When he uttered the last word,  the golden light suddenly flashed brightly, until it enveloped his whole body
เมื่อเขาเปล่งเสียงคำสุดท้ายแสงสีทองจาง ๆ จาง ๆ จนกระทั่งมันห่อหุ้มร่างของเขาไว้
　At this time, Luo Yi De, who was standing to the side, did not fully watch the the gold light fully cover JiuJie
ในเวลานี้ Luo Yi De ผู้ยืนอยู่ด้านข้างไม่ได้ดูแสงสีทองอย่างเต็มที่ครอบคลุม JiuJie
 Instead, he had turned his head to gaze at his brother’s tombstone with a complicated expression
แต่เขาหันศีรษะไปจ้องที่หลุมฝังศพของพี่ชายด้วยการแสดงออกที่ซับซ้อน
 Half a day passed and he passionately murmured to himself, “MingShan ah, you once asked me in the darkest dream: ‘How much strength does one person need in order to be able to grasp onto their happiness?’ After so many years, I still don’t know how to answer
ครึ่งวันผ่านไปและเขาก็บ่นกับตัวเองว่า "MingShan ah คุณเคยถามฉันด้วยความฝันที่มืดมนที่สุดว่า" ความแข็งแรงเท่าไหร่ที่คนเราต้องการเพื่อให้สามารถเข้าใจความสุขของพวกเขาได้? "หลังจากหลายปีที่ผ่านมา 
 Now, I’ll selfishly toss the question to your son and hope that he will be able to find the answer we have been seeking
ตอนนี้ฉันจะโยนคำถามให้กับลูกชายโดยเห็นแก่ตัวและหวังว่าเขาจะสามารถหาคำตอบที่เราต้องการได้
 Don’t blame me; if you’re in heaven, then please protect him
อย่าโทษฉัน; 
”Sheng City’s winter wind was biting
ลมหนาวของเมือง Sheng กำลังกัด
 The piercing north wind was like a knife, causing pain to people’s faces
ลมทิศตะวันตกเฉียงเหนือเหมือนมีดก่อให้เกิดความเจ็บปวดแก่ใบหน้าของผู้คน
 In the dark cloud enveloping Long Shan’s cemetery, the golden light suddenly shot up,  as if it were the night sky’s brightest star
ในเมฆมืดที่ห่อหุ้มสุสานของ Long Shan แสงสีทองก็พุ่งขึ้นราวกับว่ามันเป็นดาวที่สว่างที่สุดในท้องฟ้ายามราตรี
 It pierced through the darkness and brought hope along with it
มันทะลุผ่านความมืดและนำความหวังไปพร้อม ๆ กัน
　 The next day, Sheng City was still covered in dense, dark clouds
วันรุ่งขึ้นเมือง Sheng ยังคงปกคลุมด้วยเมฆมืดทึบ
 It started to snow in the morning, the temperature declined sharply until it was very cold
อุณหภูมิเริ่มลดลงในตอนเช้าอุณหภูมิลดลงอย่างรวดเร็วจนเย็นมาก
There were little people on the streets; most people were staying at home to hide from the cold
มีคนน้อยบนถนน 
Luo Yi De helped Jiu Jie arrange the funeral and drove him to the Qingnian Street
Luo Yi De ช่วย Jiu Jie จัดงานศพและขับรถไปที่ Qingnian Street
 On the road towards the south, they prepared to leave Sheng City
ระหว่างทางไปทางใต้พวกเขาได้เตรียมที่จะออกจากเมือง Sheng
　Jiu Jie sat at the front, flipping through the red book in his hands
Jiu Jie นั่งอยู่ที่ด้านหน้าพลิกหนังสือสีแดงในมือของเขา
Ever since that day when he swore to be a Watchman, new words started to appear in the red book, but the contents were very little
นับตั้งแต่วันที่เขาสาบานว่าเป็น Watchman คำใหม่ ๆ เริ่มปรากฏในหนังสือสีแดง แต่เนื้อหามีน้อยมาก
 There was only a paragraph of words
มีแค่วรรคคำเท่านั้น
This paragraph was very cryptic, which made JiuJie very confused
ย่อหน้านี้คลุมเครือมากทำให้ JiuJie สับสนมาก
 He quickly looked up and asked the driving Luo Yi De, “Uncle Luo, what is this red book playing at? Do normal people speak like this?”The snowfall had hit the roads hard
เขารีบเงยหน้าขึ้นมองและถามคนขับ Luo Yi De ว่า "ลุง Luo หนังสือเล่มนี้เล่นอะไรที่แดง? 
 Luo Yi De continuously stared at the road in front of him
Luo Yi De จ้องมองไปที่ถนนด้านหน้าเขาอย่างต่อเนื่อง
 Without even turning his head, he replied, “The red book uses a lot of special terminology, it’s normal if you can’t understand it
เขาไม่ได้หันศีรษะเขาตอบว่า "หนังสือสีแดงใช้คำศัพท์เฉพาะทางเป็นเรื่องปกติถ้าคุณไม่เข้าใจ
 You are still a novice Watchman
คุณยังคงเป็นสามเณร Watchman
 Once we get to my base, I will teach you from the beginning
เมื่อเราไปถึงฐานของฉันแล้วฉันจะสอนคุณตั้งแต่เริ่มแรก
”　JiuJie casually flipped to the latter half of the red book, which was blank, and asked, “If the red book has already acknowledged me as a Watchman, why are there still so many blank pages?”　“That’s because the strength of your conviction isn’t strong enough
"JiuJie ลวกไปครึ่งหลังของหนังสือสีแดงซึ่งเป็นที่ว่างเปล่าและถามว่า" ถ้าหนังสือสีแดงได้รับการยอมรับแล้วฉันเป็น Watchman ทำไมยังมีจำนวนหน้าเปล่าอยู่หรือเปล่า? "" นั่นเป็นเพราะความแรงของคุณ 
”“The strength of my conviction?” “Yes, the strength of your conviction
"" ความแข็งแรงของความเชื่อมั่นของฉัน? "" ใช่ความแข็งแรงของความเชื่อมั่นของคุณ
 That is the aforementioned “humbleness, honesty, mercy, bravery, fairness, selflessness and honour ’ in the oath you swore yesterday, these seven virtues
นั่นคือ "ความอ่อนน้อมถ่อมตนความซื่อสัตย์สุจริตความเมตตาความกล้าหาญความยุติธรรมความเสียสละและศักดิ์ศรี" ในคำสาบานที่คุณสาบานเมื่อวานนี้เจ็ดข้อดีเหล่านี้
 If your actions are continuously carried out in accordance to these qualities, the strength of your conviction will then rise
หากการกระทำของคุณดำเนินไปอย่างต่อเนื่องตามคุณสมบัติเหล่านี้ความแข็งแกร่งของความเชื่อมั่นของคุณจะเพิ่มขึ้น
 If you accumulate to a certain level, the red book will then display the latter half of the book
หากสะสมไว้ในระดับหนึ่งหนังสือสีแดงจะแสดงครึ่งหลังของหนังสือ
 Conversely, if your actions go against the seven virtues, the strength of your conviction will drop and the contents of the red book will gradually disappear
ตรงกันข้ามถ้าการกระทำของคุณขัดต่อเจ็ดคุณธรรมความแข็งแรงของความเชื่อมั่นของคุณจะลดลงและเนื้อหาของหนังสือสีแดงจะค่อยๆหายไป
 In the worst case scenario, you will lose the qualifications to be a Watchman as well as its powers
ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดคุณจะสูญเสียคุณสมบัติเป็น Watchman และอำนาจของตน
 JiuJie heard this and thought deeply for a while
JiuJie ได้ยินเรื่องนี้และคิดลึก ๆ สักครู่
 He slowly closed the book, anxiously looked at his uncle and asked, “Uncle Luo, my dad was a Watchman, right?”　　Luo Y iDe didn’t glance back again and said indifferently, “These things, you don’t need ask right now
เขาค่อยๆปิดหนังสือด้วยความกังวลมองลุงของเขาและถามว่า "ลุงลู่พ่อของฉันเป็นยามใช่มั้ยล่ะ" ลูอิวายเอ๋ไม่ได้มองกลับมาอีกแล้วพูดอย่างเฉยข้าว่า "สิ่งเหล่านี้คุณไม่จำเป็นต้องถาม 
 There are a lot of things I haven’t told you to protect you
มีหลายสิ่งที่ฉันไม่ได้บอกให้คุณปกป้องคุณ
 When the time is right, I will naturally let you know everything
เมื่อถึงเวลาแล้วฉันจะแจ้งให้คุณทราบทุกสิ่งทุกอย่าง
”“When will the time be ripe?” Jiu Jie insistently asked
"" เมื่อถึงเวลาจะสุก? "Jiu Jie ยืนกรานถาม
　“Luo YiDe gave a faint laugh, shot a glance at JiuJie and said, “I know what you’re thinking in your heart, but taking revenge and reaching your dreams are the same; they both need a certain amount of strength
"Luo YiDe หัวเราะเบา ๆ เล็งไปที่ JiuJie และพูดว่า" ฉันรู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่ในใจ แต่การแก้แค้นและการเข้าถึงความฝันของคุณก็เหมือนกัน 
 Just wait until you are able to read the seventh script of the red book and become a high level Watchman, then we will discuss this again
เพียงรอจนกว่าคุณจะสามารถอ่านบทที่เจ็ดของหนังสือสีแดงและกลายเป็น Watchman ระดับสูงจากนั้นเราจะพูดถึงเรื่องนี้อีกครั้ง
 At that time, I will naturally tell you everything and give you the power for vengeance
ในเวลานั้นฉันจะบอกคุณทุกอย่างให้ทุกอย่างและให้อำนาจในการแก้แค้น
　Because of several days of snow, the drivers on the streets all drove a bit more carefully
เนื่องจากมีหิมะตกหลายวันผู้ขับขี่บนท้องถนนก็ขับรถอีกหน่อย
 Luo Yi De followed Qingnian Street and continued south, leisurely crossing the Five Li River
Luo Yi De ตาม Qingnian Street และเดินต่อไปทางใต้สบาย ๆ ผ่านแม่น้ำ Five Li
 After getting on the bridge of River Hun, he turned on two flashing lights and directed the car to stopped at the side of the road
หลังจากขึ้นสะพานริเวอร์ฮั่นเขาก็เปิดไฟกระพริบสองดวงและสั่งให้รถจอดข้างถนน
At the time the car stopped on the bridge of River Hun, there was a wide street in front and a number of skyscrapers at the back
ในขณะที่รถหยุดลงที่สะพานของแม่น้ำฮั่นมีถนนกว้างด้านหน้าและมีตึกระฟ้าอยู่ด้านหลัง
 Below the bridge, the water barreled on towards the east
ด้านล่างของสะพานน้ำไหลไปทางทิศตะวันออก
 Mist rose into the air, similar to a dragon trying to conceal something, unusually aggressive with a majestic demeanor
หมอกลุกขึ้นไปในอากาศคล้ายกับมังกรพยายามที่จะปกปิดบางสิ่งบางอย่างผิดปกติก้าวร้าวด้วยท่าทีอันโอ่อ่า
 　　JiuJie noticed that Luo Yi De had stopped the car and asked, confused, “Why did we stop?” Luo Yi De glanced at the rear view mirror and saw the snow-covered Shen City
JiuJie สังเกตเห็นว่า Luo Yi De ได้หยุดรถและถามว่า "ทำไมเราหยุด?" Luo Yi De เหลือบมองที่กระจกมองหลังและเห็น Shen City ปกคลุมด้วยหิมะ
 He said to Jiu Jie, “If we keep on going, we won’t know when we’ll be back
เขากล่าวกับ Jiu Jie ว่า "ถ้าเราดำเนินต่อไปเราจะไม่ทราบเวลาที่เราจะกลับมา
 Why don’t you glance back and take a look? Just treat it as goodbye
ทำไมคุณไม่มองย้อนกลับไปและดูสิ? 
Jiu Jie, who was leaning back on the chair, had always faced forward; he never had the slightest degree of hesitation
Jiu Jie ที่เอนกายลงบนเก้าอี้ได้หันหน้าไปข้างหน้าเสมอ; 
 He said softly, “Let’s go, Uncle Luo
เขาพูดเบา ๆ ว่า "ไปเถอะลุงลู
 There isn’t much to see
มีไม่มากที่จะเห็น
” “Why? You’ve lived there for so many years after all
"" ทำไม? 
 This time’s departure, there should be a bit of nostalgia right?” “Nostalgia?” Jiu Jie let out a ‘hmph’ then continued, “When your parents are around, life has a place,  but when they’re gone, there is only one way back
การเดินทางครั้งนี้น่าจะเป็นเรื่องที่น่าสนใจใช่มั้ย? "" ความคิดถึง "Jiu Jie ปล่อยตัว" hmph "ต่อจากนั้นเมื่อพ่อแม่ของคุณอยู่รอบ ๆ ชีวิตก็มีสถานที่ แต่เมื่อพวกเขาไปแล้ว 
 [Assisted by Raltzero on this part] 1 Looking back? What a joke!” 　　Luo Y iDe shook his head and let out a bitter laugh
[Raltzero ให้ความช่วยเหลือในส่วนนี้] 1 มองย้อนกลับไป? 
 He stepped on the accelerator, the car gave a low roar and continued heading south, disappearing into the snowstorm
รถคันนั้นแผดเสียงต่ำและมุ่งหน้าไปทางใต้หายไปในพายุหิมะ
   That year, Sheng City’s winter was unusually cold, Jiu Jie was sixteen
ในปีนั้นฤดูหนาวของเมือง Sheng City นั้นหนาวเย็นผิดปกติ Jiu Jie อายุสิบหกปี
 Original: 父母在，人生尚有来处；父母去，人生只剩归途。Link: http://tieba
ต้นฉบับ: 父母在, 人生尚有来处; 父母去, 人生只剩归途 .Link: http: // tieba
baidu
Baidu
com/p/4183229388
ดอทคอม / p / 4183229388