บทที่ 735 – คุกเข่า
 
 
 
“ใช่ !! เจ้าคิดว่าเจ้าจะทำอะไรที่นี่ก็ได้ โดยพึ่งพาคนนอกเช่นนั้นรึ !!”
 
 
 
ในเวลาเดียวกันนั้น เหล่าศิษย์อีกหลายๆ คนก็กล่าวออกมาอย่างมุ่งร้าย 
 
 
 
มันเป็นโอกาสดีที่พวกเขาจะได้ประจบ หวาง หลง และในทางตรงกันข้าม พวกเขาก็หวาดกลัว เพราะหากว่าพวกเขาไม่กล่าวออกมาเช่นนี้ พวกเขาอาจจะถูกหมายหัวโดย หวาง หลง เช่นกัน “หวาง หลง พวกเราเป็นศิษย์ร่วมสำนัก และพวกเจ้าก็เป็นถึงศิษย์อัจฉริยะ ทำไม่ทำตัวให้เป็นแบบอย่างที่ดี แต่เจ้ากลับมาทำเช่นนี้เพียงเพราะอาหาร มันสมควรแล้วรึ !!”
 
 
 
ในเวลานั้น หลาน ยี่ ก็กล่าวออกมา หลังจากที่นางเห็นเหตุการณ์เช่นนี้ นางจึงไม่อาจนิ่งเฉยได้ “เอิ่ม……”
 
 
 
เมื่อได้ยิน หลาน ยี่ กล่าวเช่นนั้น เหล่าผู้คนที่ต่อว่า เจียง หวู่ชาง ก่อนหน้านี้ถึงกลับพูดไม่ออก เพราะพวกเขาก็หวาดกลัวนาง เช่นเดียวกับที่หวาดกลัว หวาง หลง “หลาน ยี่ เจ้าก็ไม่ถูกต้อง หากข้าเป็นศิษย์พี่ของเขา ข้าก็ควรเอาใจใส่เขา และข้าต้องสอนระเบียบต่างๆ ให้เขา !!””เจียง หวู่ชาง ไม่รู้ถึงกฏระเบียบต่างๆ ข้าจึงต้องสอนเขาให้รู้ว่าสิ่งใดควร สิ่งใดไม่ควร !!”
 
 
 
หวาง หลง กล่าวตอบเสียงเรียบต่อหน้าผู้คน เขารอคอยโอกาสให้ถึงเวลาที่นางจะถูกฤทธิ์ของยาของเขา และเขาจะจัดการนาง 
 
 
 
ในขณะนั้น หวาง หลง ไม่โกรธนางแต่อย่างใด เพราะในอีกไม่ช้า ผู้หญิงที่เขาหมายปอง ก็จะตกเป็นของเล่นใต้หว่างขาของเขา เมื่อคิดเช่นนั้น มันยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของเขาอย่างมาก 
 
 
 
ในขณะนั้นหลาน ยี่ ไม่รู้จะกล่าวตอบ หวาง หลง เช่นไร เพราะเหล่าศิษย์ของสำนัก จะต้องคาราวะศิษย์อัจฉริยะของสำนัก นี่เป็นกฏของสำนักสี่คาบสมุทร และหากว่า หวาง หลง ต้องการให้ เจียง หวู่ชาง คาราวะเขา นางก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปต่อว่าเขาได้ “เจียง หวู่ชาง ทำไมเจ้ายังไม่คาราวะพี่ชายข้า !!”
 
 
 
เมื่อเห็นว่า หลาน ยี่ นิ่งเงียบไปนั้น หวาง เยว่ ก็ชี้ไปที่ เจียง หวู่ชาง และตะโกนออกมา 
 
 
 
แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจ แต่นี่ก็เป็นกฏของสำนักสี่คาบสมุทร เขาจึงทำได้เพียงก้าวออกไป พร้อมกับโค้งคาราวะ และกล่าวออกมาว่า”
 
 
 
คาราวะผู้อาวุโส หวาง หลง””ฮ่าๆ !!”
 
 
 
หวาง หลง หัวเราะออกมาเสียงดัง พร้อมกับชี้ไปที่ เจียง หวู่ชาง และกล่าวว่า”
 
 
 
จงจำเอาไว้ว่า ในวันข้างหน้า หากเจ้าพบข้า เจ้าต้องแสดงความคาราวะของเจ้า นี่เป็นกฏ !!””นี่เป็นกฏเช่นนั้นรึ !! ข้าจะสอนกฏให้เจ้า !!”
 
 
 
ในขณะนั้น ก็มีเสียงดังขึ้น พร้อมกับร่างทั้งสี่ร่างก้าวออกมาจากภายใน 
 
 
 
มีผู้ชายสองคน ผู้หญิงสองคน จาง เทียนยี่ ยืนอยู่ที่ด้านหลังของ ชูเฟิง ซูรู่ และ ซูเหม่ย ยืนเคียงข้างกับ ชูเฟิง และตรงกลางก็คือ ชูเฟิง ที่เดินนำออกมา “ชูเฟิง !! เขาอยู่ที่นี่เหรอ !! เขากลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ !!”
 
 
 
เมื่อ ชูเฟิง ปรากฏตัวออกมานั้น เหล่าศิษย์ทั้งชาย และหญิง ต่างมีความหวาดกลัวปรากฏออกมาบนใบหน้าของพวกเขาอย่างชัดเจน 
 
 
 
และเหตุผลที่พวกเขากล้าที่จะข่มขู่ เจียง หวู่ชาง ในก่อนหน้านี้ เป็นเพราะพวกเขาคิดว่า ชูเฟิง ไม่อยู่ที่นี่ แต่พวกเขาไม่คาดคิดว่า ชูเฟิง จะกลับมาถึงก่อนแล้ว มันทำให้พวกเขาเกิดความหวาดกลัว 
 
 
 
ฉากที่ ไต้กู๋ สั่งสอน ฉิน ยู่ ยังคงติดตาพวกเขาอย่างแม่นยำ และหากเขาทำให้ ชูเฟิง โกรธแค้นนั้น แน่นอนว่าเหตุการณ์เหล่านั้นจะต้องเกิดขึ้นกับพวกเขา “ไม่ต้องกังวล ผู้อาวุโส หวาง หลง อยู่ที่นี่ ไม่ต้องกลัวแต่อย่างใด !!””อีกอย่าง ที่นี่คือนครที่สาบสูญ ท่าน ไต้กู๋ ไม่ได้อยู่ที่นี่ หาก ชูเฟิง เอาชื่อของเขาขึ้นมาอ้าง รับรองว่าเขาจะได้รับบทเรียนแน่ !!”
 
 
 
ในเวลานั้น หลิว เฉินเปียว ก็แอบส่งข้อความทางจิตไปหาทุกๆ คน “ใช่ !!”
 
 
 
เมื่อได้ยินเสียงของ หลิว เฉินเปียว นั้น มันทำให้เหล่าศิษย์เกิดความมั่นใจมากขึ้น พวกเขาต่างยืนอยู่ที่ด้านหลังของ หวาง หลง ด้วยความมั่นคง 
 
 
 
แต่ทุกคนก็ไม่มีใครคาดคิดว่า เมื่อ ชูเฟิง ปรากฏตัวออกมานั้น หวาง หลง ก็เกิดความหวาดกลัวขึ้นมาอย่างมาก เพราะเขาหวาดกลัวต่อ ไต้กู๋ อย่างแท้จริง เขาโบกแขนของเขาไปด้านหลัง เป็นสัญญาณให้ทุกคนถอยออกไป “หยุด !!”
 
 
 
ในขณะนั้น ชูเฟิง ก็ตะโกนขึ้น “เจ้าต้องการอะไร !?”
 
 
 
หวาง หลง หันกลับมามองที่ ชูเฟิง ด้วยสายตาเหยียดหยาม “เจ้าไม่ได้ยินที่ข้าพูดรึ !!”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวออกมาอย่างเย็นชา”
 
 
 
ในเมื่อเจ้าพูดถึงกฏ !! ข้าก็จะสอนกฏบางอย่างให้แก่เจ้า !!””เจ้าจะสอนกฏข้ารึ !! น่าขัน!! เจ้าเป็นเพียงคนนอก ไม่มีคุณสมบัติที่จะสอนกฏใดๆ แม้แต่น้อย !!”
 
 
 
หวาง หลง หัวเราะออกมาเสียงดัง “ถ้าเป็นก่อนหน้านี้คงใช่ แต่ในตอนนี้ ….”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวออกมา โดยที่ใบหน้าของเขาไม่เปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย เขากล่าวพร้อมกับหยิบป้ายของ ไต้กู๋ ออกมา “นี่…..”
 
 
 
หลังจากเห็นป้ายนั้น หัวใจของทุกคนต่างสั่นไหว ภาพที่ ฉิน ยู่ ถูกตบจนเละลอยขึ้นมาในหัวของพวกเขา “เจ้าลืมสิ่งที่ผู้อาวุโส ไต้กู๋ กล่าวเอาแล้วรึ !! ไม่เป็นไร ข้าจะบอกเจ้าอีกครั้ง !!””ผู้ที่เห็นป้ายนี้ จะต้องคาราวะผู้ถือป้าย ให้เหมือนกับพบท่าน ไต้กู๋ !!””พวกเจ้ารู้ดีว่าควรทำเช่นไร !! คุกเข่าลงซะ !!”
 
 
 
ในขณะที่กล่าวนั้น ใบหน้าของ ชูเฟิง เปลี่ยนเป็นเป็นเย็นชาทันที แววตาของเขาจ้องมองไปที่ หลิว เฉินเปียว และคนอื่นๆ ด้วยความเหยียดหยามพร้อมกล่าวออกมาว่า”
 
 
 
พวกเจ้า คุกเข่าซะ!!”
 
 
 
***** ฝุ่บ ***** 
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ศิษย์สามคนคุกเข่าลงในทันที พวกเขาหวาดกลัว ไต้กู๋ ถึงที่สุด และในขณะนี้ ชูเฟิง ก็ได้ใช้ชื่อของ ไต้กู๋ ออกมา ดังนั้น แม้ว่าพวกเขาจะไม่อยากทำ พวกเขาก็ไม่มีทางเลือก 
 
 
 
เพราะเหตุการณ์ที่ ไต้กู๋ สั่งสอน ฉิน ยู่ ยังคงฝังแน่นในหัวใจของพวกเขา ไต้กู๋ ขึ้นชื่อว่าเป็น ราชานรก ที่ไม่สนใจกฏใดๆ ทั้งสิ้น ดังนั้น มันอาจจะทำให้พวกเขาตายได้ “เจ้าไม่ทำรึ !! เจ้าไม่ฟังคำสั่งของผู้อาวุโส ไต้กู๋ เช่นนั้นรึ !!”
 
 
 
ชูเฟิง พร้อมกับชี้ไปที่ หลิว เฉินเปียว ที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความลังเล 
 
 
 
แม้ว่าเขาจะเป็นศัตรูกับ เจียง หวู่ชาง แต่เขาก็หวาดกลัวต่อ ไต้กู๋ อย่างมาก หากไต้กู๋ ต้องการฆ่าเขา ลำพังแค่ หวาง หลง คงไม่อาจช่วยเหลือเขาได้ 
 
 
 
ดังนั้น แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจ แต่เขาก็ค่อยๆ ลดตัวลงคุกเข่าลงไปบนพื้น พร้อมกับกล่าวคาราวะ ชูเฟิง 
 
 
 
ในตอนนี้ เหลือเพียงแต่ หวาง หลง และ หวาง เยว่ ที่ไม่ได้คุกเข่าลง แม้ว่าพวกเขาจะหวาดกลัว ไต้กู๋ แต่ด้วยสถานะที่แตกต่างจากคนอื่นๆ และพวกเขาก็ไม่ได้หวาดกลัว ชูเฟิง มันทำให้พวกเขาไม่อาจคุกเข่าคาราวะคนนอกเช่น ชูเฟิง ได้ 
 
 
 
เมื่อเห็น หวาง หลง และ หวาง เยว่ ไม่ทำตามนั้น ก็เป็นไปตามที่เขาคาดเอาไว้ ชูเฟิง เพียงโยนป้ายในมือเล่น และกล่าวออกมาว่า”
 
 
 
ผู้อาวุโส ไต้กู๋ บอกข้าว่าเขาจะอยู่ในสำนักสี่คาบสมุทร หลังจากที่ข้าเสร็จสิ้นการเดินทางภายในนครที่สาบสูญแล้ว ให้ข้ากลับไปรายงานท่าน !!””ท่านบอกข้าว่า อยากจะรู้ว่ามีผู้ใดกล้าลองดีกับท่านหรือไม่ และหากพบว่ามีผู้ใดกล้าลองดี ท่านจะจัดการกับทุกคน ไม่ว่าจะเป็นผู้ใด !!””ดูเหมือนว่า ตอนนี้มีคนที่ต้องการท้าทายท่าน จะมีถึงสองคน !!”
 
 
 
คำกล่าวของ ชูเฟิง ทำให้หัวใจของสองพี่น้อง หวาง แทบจะกรโดดออกจากปาก พวกเขารู้ดีว่า ไต้กู๋ เป็นคนที่รักษาคำพูดอย่างมาก แต่จะให้พวกเขาคุกเข่าต่อหน้า ชูเฟิง …….. พวกเขาก็ไม่สามารถทำได้ หวาง หลง ชี้มาที่ ชูเฟิง และกล่าวด้วยน้ำเสียงข่มขู่ว่า”
 
 
 
ชูเฟิง เจ้าควรพอแค่นี้ เรื่องมันจะได้ไม่ยืดเยื้อ !!””สำหรับเรื่องทั้งหมดมันก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคน แต่สำหรับเจ้าไม่จำเป็น…”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวพลางเก็บรอยยิ้มของเขา และชี้ไปที่ หวาง หลง และ หวาง เยว่ พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างรุนแรงว่า”
 
 
 
ข้าจะถามเจ้าอีกครั้ง จะคุกเข่า หรือไม่ !!”
 
 
 
ReaDMGA///////////////////////////////////////////////////A : แน่นอนป่ะล่ะ!!!
 
 
 
B : 5555+ แสบชิบหาย แต่แค่นี้ไม่พอหรอก พี่เฟิงเราไม่นานน่าจะลงมือ
 
 
 
A : พี่เฟิงจะทำอะไร ?!!
 
 
 
B : เชือดไก่ให้ลิงดู!!!
 
 
 
C : ใครกันนะ ที่จะเป็นไก่ผู้โชคร้าย!!!