ตอนที่แล้ว ตอนต่อไปบทที่ 734 – หวาง หลง หาเรื่อง
“พี่ใหญ่ ชูเฟิง ท่านกลับมาแล้ว !! เป็นยังไงบ้าง !!”
ในขณะนั้น ด้วยพลังของผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณของ เจียง หวู่ชาง เขาสามารถสัมผัสได้ถึงการมาถึงของ ชูเฟิง เขาวิ่งออกไปพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา “มันราบรื่นมาก ข้ากลับมาบอกกับทุกคนว่า ไม่มีอะไรที่ต้องกังวลเกี่ยวกับข้า หากข้าทำตามแผนการของข้าเสร็จสิ้น ข้าจะกลับมาที่นี่ เพื่อเปิดผนึกมัน !!””น้อง หวู่ชาง เจ้าไม่ต้องกังวล หากที่นี่มีพลังของสายเลือดจักรพรรดิจริง แม้ว่าข้าจะต้องพลิกแผ่นดินหา ข้าก็จะต้องหามันให้พบ เพื่อเจ้า !!”
ชูเฟิง กล่าวพร้อมกับตบไปที่บ่าของ เจียง หวู่ชาง เบาๆ “ฮ่าๆ ท่านก็พูดเกินไป!! พี่ใหญ่ ชูเฟิง ข้าไม่รู้ว่าจะขอบคุณท่านเช่นไร ……มันเป็นเรื่องของข้าแท้ๆ แต่กลับต้องให้ท่านมาเหนื่อยเช่นนี้……”
เจียง หวู่ชาง กล่าวออกมาด้วยความละอาย “ไม่เป็นไร พวกเราเป็นพี่น้องกัน ไม่จำเป็นต้องพูดเช่นนั้น !!”
ชูเฟิง กล่าวพลางตบที่บ่าของเขาอีกครั้ง พร้อมกับมองตามไปที่กลิ่นหอมนั้น และกล่าวออกมาว่า”
ข้าไม่คิดเลยว่า เจ้าชายผู้ยิ่งใหญ่จะมีฝีมือทำอาหารเช่นนี้””ฮี่ๆ เมื่อก่อนข้าออกผจญภัยเพียงลำพัง และข้าก็ไม่ชอบกินอาหารแห้ง เลยลองหัดทำอาหารเองดูบ้าง แม้ว่าอาหารฝีมือน้อง หวู่ชาง ผู้นี้ จะไม่อาจเทียบได้กับฝีมือของพี่สาว ซูรู่ แต่ข้าก็คิดว่ามันก็ไม่เลวทีเดียว !!”
เจียง หวู่ชาง กล่าวพลางเกาศรีษะเบาๆ “ฮ่าๆ ยอดเยี่ยม !! งั้นข้าจะให้เจ้าทำอาหารจานนี้ !!”
ชูเฟิง กล่าวออกมาพร้อมกับส่งเนื้อของสัตว์ร้ายไปให้ เจียง หวู่ชาง “ว้าวว !! นี่มันเนื้อของสัตว์ร้าย !! แม้ว่าภายนอกของจะเป็นเกราะหนา แต่เนื้อของมันมีรสหวาน และอร่อยมากๆ !! ดูเหมือนว่าพี่ใหญ่ ชูเฟิง จะทำอาหารค่อนข้างบ่อยเลยซิเนี่ย !!”
เจียง หวู่ชาง กล่าว เขารู้ได้ทันทีว่าเนื้อของสัตว์ร้ายนี้มีรสชาติดี และหายาก “ฮ่าๆ ข้าก็เคยทำอยู่บ้าง แต่ไม่บ่อยนัก”
ชูเฟิง กล่าวพลางก้าวเข้าไปภายใน
ซูรู่ และ ซูเหม่ย พักผ่อนอยู่ภายในห้องเดียวกัน ในขณะนั้น ซูเหม่ย ยังคงไม่ตื่น นางเป็นคนที่น่ารักและอัธยาศัยดีอย่างมาก ยิ่งเวลาที่นางหลับนั้น ความน่ารักของนางยิ่งชัดเจนมากขึ้น
ในเวลานั้น ซูรู่ ได้ตื่นขึ้นมาแล้ว และนางก็กำลังล้างหน้าอยู่ เส้นผมของนางสยายออก ปอยผมที่เปียกชโลมไปทั่วไหล่ขาวราวหิมะของนาง อีกทั้งร่างกายของนางยังส่งกลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์ออกมาจางๆ
ชูเฟิง ย่องเข้าไปที่ด้านหลังของนางอย่างเงียบๆ เขาอ้าแขนออก และโอบไปที่เอวของ ซูรู่ อย่างอ่อนโยนจากด้านหลัง “ชู่ว !! เหม่ยน้อยยังไม่ตื่น !!”
ซูรู่ กล่าวออกมาอย่าวแผ่วเบา ในขณะนั้น นางก็หันกลับมาพร้อมกับซับที่อกของ ชูเฟิง ในขณะที่อยู่ในอ้อมกอดของเขา
ในขณะนั้น ไม่ใช่เพียงแค่ ชูเฟิง สัมผัสได้ถึงใบหน้าของ ซูรู่ เท่านั้น แต่เขายังสัมผัสได้ถึงสองเต้าที่อุดมสมบูรณ์ของนาง ในขณะนั้น ร่างกายของเขาพลันร้อนรุ่ม น้องชายใต้หว่างขาของเขาพลันแสดงความแข็งแกร่งของมันออกมา
ถ้าไม่ติดที่ ซูเหม่ย กำลังนอนหลับ และอาหารเช้ากำลังจะเสร็จนั้น ชูฟิง คงจะเชยชมความงดงามของนางอย่างแน่นอน
ราวกับว่านางจะรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงที่ใต้หว่างขาของเขา และรู้ถึงความลำบากใจตอนนี้ของเขา นางรีบผละออกมาจากอ้อมกอดของเขา พลางยิ้มอย่างมีเสน่ห์ และกล่าวออกมาว่า”
การค้นหาเป็นยังไงบ้าง””ดีกว่าที่ข้าคิดไว้ ข้าคิดว่าข้าน่าจะปลดผนึกมันได้ภายในสิบวัน อย่างเร็วสุดก็น่าจะห้าวัน”
ชูเฟิง กล่าว “ถึงแม้ว่ามันจะสมเหตุสมผลที่เจ้าพยายามเพื่อน้องชายของเจ้า แต่เพราะข้าเป็นผู้หญิงของเจ้าทข้าก็หวังว่าเจ้าจะปลอดภัย เพราะในชีวิตข้า นอกจาก เหม่ยน้อย ก็มีเพียงเจ้าที่สำคัญต่อข้า”
ซูรู่ กล่าว “ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าวางแผนไว้แล้ว และข้าเองก็เคยเผชิญกับอันตรายมามากมาย อีกอย่าง แม้มันจะเป็นเรื่องของน้องชายข้า มันก็เท่ากับเป็นเรื่องของข้า ไม่ว่ายังไงข้าก็ต้องออกไป”
ชูเฟิง กล่าวพลางยิ้มบางๆ “เจ้า…..!!”
เมื่อเห็น ชูเฟิง แสดงออกเช่นนั้น ซูรู่ จึงไม่รู้จะกล่าวอะไรออกมาอีก นางเพียงยิ้มหวานออกมา
แต่นางก็ยังคงรู้สึกปวดใจอย่างมาก เพราะนางรู้ว่า ชูเฟิง จะต้องผ่านประสบการณ์ที่ยากลำบากมามากอย่างแน่นอน เพราะความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ มันย่อมต้องแลกมาด้วยความลำบาก
ในขณะที่ ซูรู่ และ ชูเฟิง กำลังสนทนากันอยู่นั้น เจียง หวู่ชาง เองก็กำลังเร่งทำอาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื้อของสัตว์ร้าย เขาทำมันอย่างพิถีพิถัน เขานำมันไปย่างจนส่งกลิ่นหอมกระจายออกไปหลายเมตร
โดยปกตินั้น เจียง หวู่ชาง จะไม่ค่อยใส่ใจกับการปรุงอาหารมากเท่าใดนัก แต่ในตอนนี้ มันกลับแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง เพราะหลังจากที่เข้ามาในสถานที่แห่งนี้ เขาก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมากจนนอนไม่หลับ
และเหตุผลที่เป็นเช่นนี้นั้น เป็นเพราะเขาได้พบเบาะแสของพลังสายเลือดจักรพรรดิ และเขาเองก็ยังมีชีวิตอยู่ เขาเคยคิดว่ามันจะเป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น
แต่ในตอนนี้ ความฝันของเขาก็ใกล้ที่จะเป็นจริง นี่เป็นเพราะ ชูเฟิง ดังนั้นเขาจึงพิถีพิถันในการปรุงอาหารมื้อนี้อย่างมาก เพราะเขาคิดว่ามันเป็นการตอบแทนที่ดีที่สุดสำหรับ ชูเฟิง ในตอนนี้ “โอ้ !! ข้าคิดว่าจะเป็นสาวงามที่มาเนื้อย่างนี่ แต่ที่ไหนได้..กลับเป็นเจ้าสารเลวนี่ !!””ส่งเนื้อที่เจ้ากำลังย่างนั่นมาให้ข้าได้ลิ้มรสชาตที่สดใหม่ของมันซะดีๆ !!”
ในขณะนั้น เสียงที่น่ารังเกียจก็ดังขึ้นมาจากระยะที่ห่างออกไป มันคือเสียง หวาง หลง และ หวาง เยว่
เจียง หวู่ชาง มองกลับไปที่ หวาง หลง และ หวาง เยว่ เขาตัดสินใจในทันทีว่านะไม่สนใจพวกเขา เพราะเนื้อย่างนี้เขาเตรียมมันไว้เป็นอาหารพิเศษสำหรับ ชูเฟิง ดังนั้น เขาจึงไม่อาจให้ผู้อื่นรับประโยชน์จากมันได้
อีกทั้งในตอนนี้ ชูเฟิง ยังได้รับการปกป้องจาก ไต้กู๋ และตัวเขาเองก็ได้รับการปกป้องโดย ชูเฟิง ดังนั้น เขาจึงไม่กลัว หวาง เยว่ เช่นแต่ก่อน “หืม !! เจ้าไม่สนใจข้าเช่นนั้นรึ !! เจ้าอยากตายใช่ไหม !!”
เมื่อเห็นว่า เจียง หวู่ชาง ไม่ได้มองมาที่เขาแม้แต่นิดเดียวนั้น หวาง หลง ก็รู้สึกโกรธอย่างมาก เพราะภายในสำนักสี่คาบสมุทร ไม่มีศิษย์คนไหนที่ไม่เคารพเขา
เขาปล่อยพลังจากฝ่ามือของเขาเข้าใส่หินที่ด้านข้างของ เจียง หวู่ชาง จนแตกกระจาย
เขาไม่ได้โจมตี เจียง หวู่ชาง โดยตรง เพราะเขาหวาดกลัว ชูเฟิง และเขาไม่ได้โจมตีใส่เนื้อย่าง เพราะหลังจากภารกิจเมื่อคืนนั้น มันทำให้เขาหิวอย่างมาก และเมื่ออาหารอยู่ตรงหน้าเช่นนี้ มันทำให้เขาอยากกินอย่างมาก “เกิดอะไรขึ้น !!””ผู้อาวุโส หวาง หลง เกิดอะไรขึ้น !!”
เสียงของหินที่ระเบิดออกได้ดึงดูดความสนใจของ หลิว เฉินเว่ย แบะคนอื่นๆ ในทันที แม้แต่ หลาน ยี่ ก็รีบวิ่งเข้ามา “ฮึ่ม เจ้าสารเลวนี่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง เมื่อพบข้ากลับไม่ทำคาราวะ ข้าอุตส่าห์หวังดีจะลองชิมฝีมือของเขา แต่เขากลับปฏิเสธข้า จากสิ่งที่ข้าเห็น เขาไม่เห็นเหล่าผู้อาวุโสอยู่ในสายตาแม้แต่น้อย !!”
หวาง หลง กล่าวออกมาด้วยความไม่พอใจ “เจียง หวู่ชาง เจ้าเหิมเกริมเกินไปแล้ว !! เจ้าไม่เคารพผู้อาวุโส หวาง หลง !! และยังไม่เห็นกฏของสำนักสี่คาบสมุทรอยู่ในสายตาแม้แต่น้อย เจ้ายังเป็นศิษย์ของสำนักอยู่รึ !!”
เมื่อได้ยินคำกล่าวของ หวาง หลง นั้น หลิว เฉินเปียว รีบฉวยโอกาสนี้ เพื่อชำระความแค้นระหว่างเขา กับ เจียง หวู่ชาง ในก่อนหน้านี้
ReaDMGA////////////////////////////////////////////////////A : อยู่ดีไม่ว่าดี หาเรื่องโดนอัดกันซะงั้น!!!
B : พี่เฟิงออกมา คอยดูแตกกันหือ!!!
A : น่าจะอัดมันเรียงตัว!!! เอาให้เข็ดราบบบ!!!
C : เอ๊ะอ๊ะ ก็ใช้แต่กำลัง!!!
B : เด๋วพี่เฟิงได้ใช้สมองแน่ คอยดูเถิดดดด โดนปั่นกันหัวทิ้ม!!!