บทที่ 825 – ราคาของความเมตตา 
 
 
 
“ชูเฟิง ขอคารวะผู้อาวุโส ฉิวชุ่ย ผู้อาวุโส เพียวเมียว”
 
 
 
ชูเฟิง พูดขึ้น. “ผู้อาวุโส ข้าน้อย จื่อหลิง ขอคารวะ”
 
 
 
จื่อหลิง ยิ้มหวาน และคารวะตามชูเฟิง “ชูเฟิง เจ้าช่างโชคดียิ่งนัก เจ้าไม่เพียงมีคู่หมั้นที่งดงาม จากที่ข้าเห็นนางยังเป็น 1 ใน 3 สาวงามจากภูมิภาคทะเลตะวันออกอีกด้วย””ข้าอยากรู้ว่า จื่อหลิงนั้น เป็น 1 ในสาวงามของภูมิภาคทะเลตะวันออกได้อย่างไรกัน ในด้านรูปลักษณ์ นางนั้นเหนือกว่า หยา เฟย และ ฉิว ซือ ด้วยซ้ำไป.”
 
 
 
ฉิวชุ่ย ฟู่หยาน เดินเข้าหาจื่อหลิง แล้วมองด้วยรอยยิ้ม ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความชื่นชม แม้จะมีม่านคลุมหน้านางแต่ชูเฟิงก็สามารถบอกได้ว่านางรู้สึกเช่นนั้น “เจ้าที่มีกายศํกดิ์สิทธิ์ นั้น ควรจะโดดเด่นมากกว่านี้ ดูจากอายุเข้าแล้วบางทีเจ้ายังเด็กกว่าชูเฟิง แต่ทำไมระดับของเจ้าถึงธรรมดาเพียงนี้ เจ้าอยู่เพียงระดับ 1 อาณาจักรสวรรค์”
 
 
 
ท่านหญิง เพียวเมี้ยว พูดขึ้นนางนั้นเป็นกังวลเรื่องระดับการบ่มเพาะของจื่อหลิงมาก “ข้า…”
 
 
 
จื่อหลิง พูดไม่ออก นายไม่รู้ว่าจะพูดยังไงจึงหันไปขอความช่วยเหลือจากชูเฟิง “ท่านหญิง เพียวเมี้ยว จื่อหลิงนั้นควรจะมีความสามารถที่โดดเด่นอย่างมาก ถ้าเป็นปกติแล้วบางทีนางอาจจะแข็งแกร่งกว่ามู่หรง ซุนด้วยซ้ำไป””แต่เหตุผลที่ระดับของนางนั้นทำไมมันถึงเหมือนกับคนธรรมดาเช่นนี้เป็นเพราะว่านางนั้นตั้งแต่เกิดมาถูกบังคับให้กินยาผนึกสวรรค์เข้าไป”
 
 
 
ชูเฟิง พูดขึ้น “ยาผนึกสวรรค์อย่างนั้นหรือ!”
 
 
 
ท่านหญิงเพียวเมี้ยว ตกใจอย่างมากเมื่อได้ยินชื่อนั้น “มันคืออะไรหรือ”
 
 
 
ฉิวชุ่ย ฟู่หยานนั้นไม่รู้จักนางจึงหันไปถามท่านหญิงเพียวเมียว “มันคือยาที่มีมาตั้งแต่ยุคโบราณ พลังของมันนั้นสามารถผนึกกายศักดิ์สิทธิ์หรือพลังของพวกสายเลือดพิเศษได้ มันคือยาที่สามารถระงับความสามารถที่เป็นพรสวรรค์ของพวกอัจฉริยะได้มันจึงถูกเรียกว่ายาผนึกสวรรค์”
 
 
 
ท่านหญิง เพียวเมี้ยวพูดขึ้น “มียาพิษ เช่นนั้นด้วยหรือ แสดงว่าที่หมู่เกาะประหารทำเช่นนี้เพราะกลัวจื่อหลิงจะมีอำนาจและมาสั่นคลอนตำแหน่งของพวกมันอย่างนั้นสินะ พวกมันถึงได้ทำเช่นนี้”
 
 
 
ฉิวชุ่ย ฟู่หยานพูดขึ้นด้วยความโกรธ “มันไม่ง่ายแบบนั้น จากที่ข้ารู้นอกจากมันจะสามารถผนึกความสามารถได้แล้ว มันยังสามารถโอนถ่ายความสามารถได้อีกด้วย”ท่านหญิง เพียวเมี้ยว พูดขึ้น “โอนถ่ายอย่างนั้นหรือ ยังไงกัน”
 
 
 
ฉิวชุ่ย ฟู่หยาน รู้สึกสับสนมาก “ยกตัวอย่างเช่น จื่อหลิงตั้งแต่นางเกิดมานางถูกบังคับให้กินมันเข้าไป ในตอนนั้น พลังของกายศักดิ์สิทธิ์ได้ถูกผนึกเอาไว้ และนางยังคงได้ถูกบังคับให้กินอย่างต่อเนื่อง นางจึงกลายเป็นคนธรรมดาเช่นนี้””และเมื่อนางถึงอายุ 20 ปี พลังที่ผนึกกายศักด์สิทธิ์ จะถึงจุดสูงสุด ถ้านางได้มีความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิง พลังที่ถูกผนึกไว้หรือก็คือกายศักดิ์สิทธิ์จะถูกถ่ายไปยังอีกคนนึง”
 
 
 
ท่านหญิง เพียวเมี้ยว อธิบาย “บัดซบ!!! เจ้าหมู่เกาะประหารนี่สมควรตายอย่างยิ่ง พวกมันไม่เพียงปิดกั้นความสามารถของจื่อหลิง พวกมันยังต้องการยึดเป็นของตนเองอีก ไม่แปลกใจทำไมพวกมันถึงไม่ฆ่าจื่อหลิง โดยตรงแต่ยังจัดงานแต่งงานขึ้น.”
 
 
 
หลังจากรุ้เช่นนั้น ฉิวชุ่ย ฟู่หยาน ก็โกรธจัด แต่หลังจากคิดไปคิดมา นางก็รู้สึกสับสน แล้วถามขึ้นว่า”
 
 
 
ถ้าอย่างนั้น ถ้าจื่อหลิงมีความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิง ก่อนอายุ20 ปี จะเกิดอะไรขึ้น””20 ปีคือขีดจำกัดของยาผนึกสวรรค์ มันคือเวลาที่จะสามารถขโมยพลังจากคนอื่นได้ แต่ก่อนหน้านั้น หากมีความสัมพันธ์ก่อนอายุ 20 ปี เขาจะได้รับผลกระทบจากยานั้นและตายไป””นั่นเป็นเหตุผลที่ มู่หรง ซุนนไม่ได้แตะต้องจื่อหลิง ก่อนอายุ 20 ปี และรอจนกระทั่งนางอายุ 20 ปี”
 
 
 
ท่านหญิง เพียวเมี้ยว พูดขึ้น “ท่านหญิง เพียวเมี้ยว แล้วหลังอายุ 20 ล่ะ”
 
 
 
ชูเฟิง ถามขึ้น “หลังจากอายุ 20 แล้ว พลังก็จะถูกยาผนึกสวรรค์ผนึกเอาไว้และพลังที่ถูกผนึกไว้นั้นก็จะอ่อนลงอ่อนลง จนในที่สุดกลายเป็นคนธรรมดา จนกระทั่งตายไป”
 
 
 
ท่านหญิงเพียวเมี้ยวตอบ “พวกหมู่เกาะเวรนั่นสมควรตายอย่างยิ่ง”
 
 
 
ชูเฟิงเดือดมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น ในใจเขาคิดว่าหมู่เกาะประหารสมควรได้รับบทเรียนอย่างสาสม 
 
 
 
แต่หลังจากนั้น ชูเฟิง ก็ถามขึ้นอีกว่า”
 
 
 
ท่านหญิงเพียวเมี้ยว พอจะมีวิธีรักษามันได้หรือไม่””ยาผนึกสวรรค์นี่มาจากยุคโบราณ ถ้าเจ้าไม่บอกว่านางถูกบังคับให้กินเข้าไปข้าก็คิดว่านางโดนยาพิษธรรมดา ข้าไม่คิดเลยว่าจะได้เห็นยาชนิดนี้ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง””อย่างไรก็ตาม ทุกสิ่งบนโลกย่อมมีสิ่งที่เป็นด้านตรงข้ามเสมอ มันไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีวิธีการลบผลของมันนออกจากร่างของนาง”
 
 
 
ท่านหญิง เพียวเมี้ยวพูด “จริงหรือ ผู้อาวุโสเพียวเมี้ยว แล้วท่านสามารถลบมันออกได้หรือไม่”
 
 
 
ชูเฟิงดีใจอย่างมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น “ข้าไม่การันตีว่ามันจะสำเร็จหรือไม่ แต่ข้าสามารถลองดูได้ มันไม่ใช่อะไรที่ง่ายๆ มันต้องมีทั้งงข้อมูลและความระมัดระวัง ในการเข้าใจมันจึงจะลบมันได้ และมันต้องใช้เวลานานมากยังแน่นอน เพราะข้าไม่รู้ว่าทำไมถึงมียาชนิดนี้ถูกทำขึ้นมาได้ “แต่ไม่ต้องกังวล ข้าจำทำให้ดีที่สุด ปล่อยจื่อหลิงไว้กับข้า และเจ้าไม่ต้องกังวลใดๆ ข้าสามารถยืนยันได้ว่ามันปลอดภัยที่สุด”
 
 
 
ท่านหญิง เพียวเมี้ยวพูดขึ้น “ข้าน้อยต้องขอโทษที่สร้างปัญหาจริงๆ ผู้อาวุโสเพียวเมี้ยว”
 
 
 
ไม่ต้องพูดอะไรมาก ชูเฟิงนั้นยอมรับโดยดี เขานั้นเชื่อใจว่า ผู้อาวุโสเพียวเมี้ยว จะช่วยเขาอย่างสุดความสามารถอย่างแน่นอน 
 
 
 
หลังจากนั้น นางก็พาจื่อหลิงไป พักผ่อน โดยปกติแล้วชูเฟิงนั้นต้องการจะอยู่ให้กำลังใจจื่อหลิง แต่ว่า ราชันย์ปฐพีได้ส่งสาส์นมาหาเขา ดูเหมือนจะมีบางอย่างเกิดขึ้นชูเฟิงจึงอยู่นานไม่ได้เขาจึงรีบออกจากหุบเขาสายหมอกและไปยังสำนักสี่คาบสมุทรทันที 
 
 
 
อย่างไรก็ตามเมื่อเขามาถึงสำนักสี่คาบสมุทร เขาก็พบว่ามีภาพวาดของเขาได้ถูกตั้งค่าหัวประกาศจับ โดยหมู่เกาะประหาร เป็นจำนวนเงิน 300 ล้านเบรี “บัดซบ ข้าว่าแล้วมันต้องเกิดขึ้น ข้าน่าจะฆ่าทุกคนที่อยู่ทั้งในและนอกตระกูล จื่อ ทิ้งซะ.”
 
 
 
เมื่อเห็นภาพวาดของตน ชูเฟิงก็โฏรธอย่างมาก เพราะในสำนักส่าสมุทรนั้นมีคนรู้จักเขา และในตอนนี้ ภาพของเขาถูกแปะไว้ที่นี่นั่นหมายความว่า ซู รู่ว ซู เหม่ย และ คนอื่นๆ ตกอยู่ในอันตราย 
 
 
 
และนี่คือผลจากความเมตตาของเขา 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : จะเป็นไงล่ะทีนี้!!! 
 
 
 
B : ไม่ต้องห่วงมีไต้กู๋ อยู่ซะอย่าง!!! 
 
 
 
A : บรรพบุรุษของหมู่เกาะมันพี่พลังระดับไหน ?! 
 
 
 
B : ระดับ 7 ราชันย์แห่งสงคราม!!! 
 
 
 
A : มากขนาดนั้นอาจารย์พี่เฟิงจะสู้ได้หรือเปล่า ?! 
 
 
 
C : พี่เฟิงลุยเองคับผม!!! บรรดา 4 ปราการเป็นแค่ . . . . . . . . . . . 
 
 
 
B : เด๋วถีบหน้าหงาย ห้ามกูสปอยเสือกจะสปอยซะเอง