บทที่ 945 – ฆ่าโดยไม่มีข้อยกเว้น
 
 
 
เมื่อดาบผนึกมารถูกดึงออกมา ทุกคนต่างตกตะลึงอย่างมาก สายลมนั้งพัดอย่างไม่สิ้นสุดและ วิหารนั้นยังสั่นสะเทือนอยู่ 
 
 
 
หลังจากนั้นทุกอย่างก็สงบลง 
 
 
 
เมื่อพลังของมันเริ่มหายไป ชูเฟิงยังยืนอยู่ที่เดิมในมือของเขาถือดาบสีดำ แน่นอนมันคือดาบผนึกมาร “นี่เป็นไปได้อย่างไร เขาดึงมันออกมาได้จริงๆ!”
 
 
 
ทุกคนต่างประหลาดใจอย่างมาก พวกเขารู้สึกว่านี่ไม่ใช่ความจริง และบางคนนั้นตกอยู่ในความกลัว เพราะชายหนุ่มที่คาดไม่ถึงสามารถดึงดาบผนึกมารขึ้นมาได้ 
 
 
 
มันคือดาบผนึกมาร ที่ประมุขรุ่นก่อนทิ้งไว้ แล้วชายหนุ่มผู้นี้สามารถดึงมันขึ้นมาได้ “บัดซบ!!! เจ้ากล้าดีอย่างไร มาถือดาบผนึกมาร”
 
 
 
โหยว หมิงเติง โกรธจัด เขาระเบิดพลังและจิตสังหารออกมาจากนั้นก็พุ่งเข้าไปโจมตีชูเฟิง 
 
 
 
*ตูม* 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะได้ถูกตัวชูเฟิง เสียงระเบิดก็ดังขึ้น ในตอนนั้นดาบผนึกมารในมือชูเฟิงก็พุ่งลากชูเฟิงขึ้นไปบนท้องฟ้า หลังจากทะลวงวิหารใต้ดินพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า “สวรรค์นี่มันเกิดอะไรขึ้น มีบางอย่างบินขึ้นมาจากด้านล่าง””มันเป็นคน ดูเหมือนจะเป็นคนจากพรรคมารทะลายราตรี เขาเป็นใครกันทำไมข้าไม่เคยเห็นเขามาก่อน”
 
 
 
ผู้คนที่อยู่ด้านบนดินนั้น ตกใจมากเมื่อมีบางอย่างบินขึ้นมาจากพื้นดินใต้วิหาร พวกเขาทั้งหมดรีบเงยหน้าขึ้นมอง 
 
 
 
ในเวลาเดียวกัน คนที่อยู่ใต้ดินก็บินขึ้นมา สมบัติที่ชูเฟิงนั้นเอาไปจาก พรรคมารทะลายราตรีคือ ดาบผนึกมาร! 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ในตอนนั้นพวกเขาก็พบว่าชูเฟิงไม่ได้หนีไป เพียงแต่ยืนอยู่บนอากาศเท่านั้น และท้องฟ้านั้นก็เริ่มเปลี่ยนแปลงเมื่อชูเฟิงขึ้นมา 
 
 
 
*ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม * 
 
 
 
เมฆสีดำ หมุนวน อยู่บนท้องฟ้า และมีสายฟ้าที่หนาแน่นราวกับเป็นมังกรหมุนรอบๆ ตัวเขาและคอยปกป้องเขา 
 
 
 
ดาบผนึกมารปล่อยหมอกสีดำจำนวนมากออกมาบนอากาศ เสียงคำรามของมันนั้นแหลมจนน่ากลัวมาก ราวกับเป้นเสียงร้องของปีศาจครอบคลุมพื้นที่เอาไว้. 
 
 
 
นอกจากนี้ เมฆสีดำนั้นก่อตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนครอบคลุมท้องฟ้า และมีเสียงกรีดร้องดังออกมาจาก หมอกดำนั่น มันไม่ได้ทำร้ายชูเฟิง แต่มันกลับคอยปกป้องเขา “เกิดอะไรขึ้น ดาบผนึกมารปกป้องเขาอย่างนั้นหรือ”
 
 
 
ไม่เพียงคนอื่นๆ แม้กระทั่งเหล่าผู้พิทักษ์ก็ต้องตะลึง “โหยว หมิงเติง ข้าได้ดึงดาบผนึกมารขึ้นมาแล้ว ในตอนนี้ข้าได้กลายเป็นประมุขพรรคมารทะลายราตรีแล้ว เจ้าไม่เพียงไม่เคารพข้าแต่กับโจมตีข้า อีกอย่างนั้นหรือ”
 
 
 
ชูเฟิงตะโกนดังลั่น พร้อมชี้ดาบ ผนึกมารไปที่ โหยว หมิงเติง “อะไรนะ นั่นคือดาบผนึกมาร สมบัติล้ำค่าของพรรค ดาบผนึกมารอย่างนั้นหรือ”
 
 
 
คำพูดของชูเฟิง นั้นสร้างความตกตะลึงให้กับผู้คนมาก เพราะคนที่ดึงมันออกมาได้ย่อมมีคุณสมบัติพอที่จะนำพวกเขา. “พวกเราทำอย่างไรดี เมื่อตอนที่ประมุขยังมีชีวิตนั้น เขาได้บอกว่าคนที่ดึงดาบขึ้นมาได้จะกลายเป็นประมุขคนใหม่และตอนนี้ก็มีคนทำได้แล้ว!”
 
 
 
ผู้คนจำนวนมากตื่นตระหนกอย่างมาก แม้ว่าเขาจะทำสำเร็จ แต่ผู้คนก็ไม่อยากให้คนที่ไม่รู้จักมาคอยนำพวกเขา “เจ้าเป็นใคร!”
 
 
 
โหยว หมิงเติง พูดขึ้นในน้ำเสียงของเขานั้นเต็มไปด้วยความโกรธ “เจ้าอยากรู้อย่างนั้นหรือว่าข้าเป็นใคร ได้ ข้าจะให้เจ้าได้รู้”
 
 
 
ชูเฟิงหัวเราะแล้วก็ใช้มือปาดหน้า เมื่อมือของเขาผ่านไปนั้นหน้าของเขาก็กลับเป็นเช่นเดิม “ชู เฟิง เขาคือ ชู เฟิง!”
 
 
 
ผู้คนจำนวนมากต่างไม่อาจควบคุมความรู้สึกได้บางคนดีใจมาก และบางคนนั้นรู้สึกเหลือเชื่อ 
 
 
 
มีหลายคนนักที่เคยเห็นเขาครั้งแรก แต่ก็พอจะตระหนักได้นั่นเป็นเพราะชูเฟิงนั้น โด่งดังมากในภูมิภาพตะวันออก ใบประกาศจับเขานั้นถูกแปะเต็มไปทั่วทุกที่ไม่ว่า คนจากที่ไหนก็ล้วนรู้จักหน้าตาที่แท้จริงของเขา “น้องชายชูเฟิง เป็นเจ้าเองหรือ เจ้ายังไม่ตายจริงๆสินะ”
 
 
 
ซวน เสี่ยวจาว และ ฟู่ เฟิงหมิง ตะโกนดังลั่นด้วยความดีใจ ถ้าเขาไม่ถูกอาจารย์หยุดไว้ ก็คงพุ่งเข้าไปกอดชูเฟิงแล้ว 
 
 
 
ความสัมพันธ์ของพวกเขานั้นดีมาก ในตอนแรกที่ได้ยินว่าชูเฟิงนั้นตายไปแล้วพวกเขานั้นรู้สึกเศร้าใจมาก แต่ตอนนี้เมื่อเขาพบว่าชูเฟิงยังไม่ตาย พวกเขาก็รู้สึกประหลาดใจและดีใจมาก “พี่ชาย ซวน เสี่ยวจาว เป็นข้าเอง ข้ายังไม่ตาย ข้าหนีออกมาจากหุบเขาสายหมอกได้”
 
 
 
ชูเฟิงพยักหน้า แล้วมองไปที่ซวน เสี่ยวจาวและคนอื่นๆ “ฮ่าฮ่า เป็นชูเฟิงจริงๆ นี่มันยอดเยี่มจริงๆ ข้านั้นสงสัยว่าทำไมคนคนนั้นช่างแข็งแกร่งจริงๆ แท้จริงแล้วเขาคือชูเฟิง ชูเฟิงนั้นเป็นอัจฉริยะระดับสุดยอดของภูมิภาคทะเลตะวันออก และตอนนี้เขาดึงดาบผนึกมารขึ้นมาได้แล้วกลายเป็นประมุข.”
 
 
 
เสียงตะโกนด้วยความดีใจดังขึ้นมาจากฝูงชน เมื่อเห็นชูเฟิง ผู้คนจำนวนมากของพรรคมารทะลายราตรีนั้นยอมรับให้ชูเฟิง เป็นประมุข และมีหลายคนก็ต้องการเช่นนั้นอยู่แล้วเช่นกัน 
 
 
 
แม้ว่าชูเฟิง จะได้เข้าพรรคมารทะลายราตรี ไม่นาน แต่ความสำเร็จของเขานั้น มากมายนัก พวกเขารู้สึกว่า อัจฉริยะเช่นเขาเท่านั้น ที่จะพาพรรคมารทลายราตรีกลับสู่ความรุ่งโรจน์ เขาคือคนที่เหมาะกับการเป็นประมุขพรรคมากที่สุด 
 
 
 
ก่อนหน้านี้นั้น ด้วยการตัดสินใจของเหล่าผู้พิทักษ์พวกเขาจึงไม่กล้าพูดอะไร แต่เมื่อชูเฟิงนั้นดึงดาบผนึกมารออกมาได้ เขานั้นกลายเป็น ผู้สืบทอดของประมุขรุ่นก่อน พวกเขานั้นจึงสามารถพูดออกมาได้จากใจจริง “ชูเฟิง ข้ารู้ว่าเจ้านั้นต้องการเข้าพรรคมารทะลายราตรีเพียงเพราะหวัง สมบัติ เช่นดาบผนึกมาร วันนี้เจ้าอย่าคิดว่าจะหนีได้เลย.””สมาชิก พรรคจงฟัง เจ้าเด็กนี่ไม่ใช่สมาชิกของพรรคมารทะลายราตรี แต่มันกล้าที่จะขโมยสมบัติของพวกเรา ดังนั้น เขาต้องถูกฆ่าโดยไม่มีข้อยกเว้น!””ไม่ว่าจะเป็นใคร ที่เป็นคนของพรรคมารทะลายราตรี ถ้าเจ้าสามารถฆ่าชูเฟิงได้ ข้าจะให้รางวัลอย่างงาม”
 
 
 
โหยว หมิงเติงพูดขึ้นพร้อมชี้ไปที่ ชูเฟิง 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : มืงว่าจะมี ใครฆ่าชูเฟิงป่ะ ?! 
 
 
 
B : กูว่า ไม่มีนะ!!! 
 
 
 
C : กูว่ามีนะ 
 
 
 
A : ใคร ?!!! 
 
 
 
C : ก็ โยว่ หมิงเติงไง๊!!! ถามโง่ๆ!!! 
 
 
 
A : . . . . . . . .