บทที่ 1021 – ของ 3 อย่าง
 
 
 
ในขณะนี้ชูเฟิงเเละต้านต้านสบตากันในทันทีหลังจากนั้นก็ได้มองไปยังกล่องสมบัติถึงเเม้พวกเขาจะรู้อยู่ก่อนเเล้วว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่มีค่าอยู่ในกล่องเเต่มันก็ทำให้พวกเขาอดรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้ 
 
 
 
นั่นเป็นเพราะมีของอยู่ 3 ภายในกล่องสมบัติ เเต่ละสิ่งของพวกมันดูเเล้วจัดได้ว่าเป็นสมบัติอันล้ำค่าก็ว่าได้ ทั้ง3อย่างนั้นเป็นสมบัติที่ประเมินค่าไม่ได้หลังจากที่มองไปที่พวกมันทั้ง 3 เลือดในกายของพวกเขารู้สึกเดือดพล่านขึ้นในทันที 
 
 
 
สิ่งเเรกเป็นผลไม้ ขนาดเท่าเมล็ดแอลม่อนแต่เป็นทรงกลม ผลไม้ชนิดนี้มีสีฟ้าอ่อน บนผิวของมันมีชั้นบางๆห่อหุ้มอยู่ในชั้นบางๆนั้นมีขนาดของเเสงเปร่งริบหรี่ปกคลุมมันเอาไว้เเละดูเหมือนมันจะคล้ายกับรูปแบบอะไรสักอย่าง 
 
 
 
เเสงที่ปลดปล่อยออกมานั้นได้ส่งกลิ่นหอมถึงมันไม่ถึงขั้นหอมหวนจนเกินไปเเต่ก็ให้ความรู้สึกที่ยากจะต้านทานต่อความรุกเร้าของมันได้ 
 
 
 
ที่สำคัญคือชูเฟิงรู้สึกได้ถึงจิตวิญญาณธรรมชาติที่หนาเเน่นเเละเเข็งเเกร่ง มันเเลดูแปลกประหลาดเเละมันเเตกต่างจากสิ่งของอย่างอื่นที่ชูเฟิงได้กลั่นมันเป็นพลังงานอย่างสิ้นเชิง 
 
 
 
รูปร่างของมันดูแปลกอย่างยิ่ง เเต่ความน่าพิศวงคือจิตวิญญาณธรรมชาติที่มันปลดปล่อยออกมา ผลไม้ที่เเลดูแปลกเช่นนี้กลับสามารถปลดปล่อยกลิ่นอายของพลังงานธรรมชาติออกมาได้ขนาดนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่า พลังงานธรรมชาติที่อยู่ในตัวของมันจะต้องเป็นสิ่งที่มีค่าอย่างมากเเน่นอน 
 
 
 
สิ่งเเรกที่เขารู้สึกตอนเห็นมันคืออาการสั่นระรั่วด้วยความดีอกดีใจ ชูเฟิงไม่ใช่ว่าไม่เคยมีประสบการณ์เช่นนี้มาก่อนเพียงเเต่ว่า ผลไม้ที่ปลดปล่อยพลังงานธรรมชาติอันน่ากลัวนี้ออกมานั้น มันเเลดูทรงพลังเเละอัดเเน่นไปด้วยพลังงาน ถ้าชูเฟิงได้กลั่นมัน มันสามารถที่จะทำให้การบ่มเพาะพลังของเขาก้าวหน้าไปได้1ระดับเลยทีเดียว “ต้านต้าน เจ้ารู้หรือไม๊สิ่งนี้คืออะไร?”
 
 
 
ชูเฟิงถาม “ไม่เลย…ข้าไม่รู้จักมัน เเต่ที่ข้ารู้คือมันมีประโยชน์อย่างมากสำหรับเจ้าในการบ่มเพาะพลังให้เเข็งเเกร่งขึ้น” “เเละอีกอย่างคือ จากการที่ข้าคาดเดาในตัวของมัน รูปลักษณ์ของมัน เป็นผลไม้ไม่ผิดเเน่ ถึงเเม้ว่าลักษณะรูปร่างของมันจะคลุมเคลือเเละเเลดูแปลกปละหลาด เเต่ถ้าข้าเดาถูกต้องมันจะต้องมีต้นไม้ที่ออกผลมันออกมาเป็นผลเช่นนี้เเน่นอน”
 
 
 
ต้านต้านกล่าวออกมาในขณะที่กระพิบตาใสๆของเธอ “ต้นไม้ที่ออกผลไม้นี้อย่างงั้นหรือ?”
 
 
 
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นชูเฟิงไม่สามารถที่จะลอบกลืนน้ำลายยกใหญ่ได้เลยเป็นเพราะหากชูเฟิงต้องการที่จะเพิ่มพลังของเขา เเน่นอนว่าผลไม้เช่นนี้มันช่วยเขาได้อย่างเเน่นอน เเละสิ่งที่เขาต้องการตอนนี้มากที่สุดก็คือ ทรัพยากรการบ่มเพาะพลัง 
 
 
 
เมื่อมองไปที่ผลไม้นั้นชูเฟิงรู้สึกอารมณ์ของเขาพลุ้งพล่านอย่างถึงที่สุด ถ้าเกิดมันมีต้นที่ออกผลไม้นี้อยู่จริงๆ นี่นับว่าเป็นประโยชน์ต่อชูเฟิงอย่างมาก “ถ้าข้าเดาถูกต้องผลไม้ชนิดนี้ยังไม่สุกเต็มที่ ถ้าจะให้บอกจริงๆคือมันยังโตไม่เต็มที่ ถ้าเกิดมันโตเต็มที่เเล้วละก็ พลังงานที่มันปลดปล่อยออกมานั้นเเน่นอนว่าจะเกินจินตนาการที่เจ้าวาดฝันไว้อย่างเเน่นอน”
 
 
 
ต้านต้านกล่าวด้วยรอยยิ้ม “อึก!”
 
 
 
เมื่อชูเฟิงได้ยินอีกครั้งเขาก็ลอบกลืนน้ำลายยกใหญ่เลยทีเดียว ความปราถนาของเขาที่จะค้นหามันยิ่งต้านต้านกล่าวก็ยิ่งจะอยากออกค้นหาในตอนนี้เลยทีเดียว “บางทีเเผนที่นี้ อาจจะมีสถานที่ที่ตั้งของต้นผลไม้นี่ก็เป็นได้”ต้านต้านกล่าวออกมาในขณะที่ชี้ไปยังสิ่งของที่ 2 ในกล่องสมบัติ 
 
 
 
หลังจากที่เปิดดูของ ในกล่องสมบัติอันนี้สิ่งเเรกที่พบคือผลไม้ล้ำค่าอันนี้เเน่นอนว่ามันมีค่าอย่างมากเป็นเพราะพลังงานธรรมชาติที่มันปลดปล่อยออกมานั้นมากมายเหลือคณา เเละอย่างที่สองนี่มันดูคล้ายเเผนที่ เเละมันดูเหมือนจะเป็นเเผนที่จริงๆ 
 
 
 
มันเป็นเเผนที่ที่ดูโบราณเก่าเเก่อย่างมาก มันถูกสร้างขึ้นจากกระดาษ ในตอนนี้มันได้พับเเละวางอยู่ในกล่องสมบัติ 
 
 
 
เเละรายการสุดท้ายนั้นดูเหมือนมันจะเป็นกริชสีดำสนิท ถึงเเม้ว่ามันจะดูไม่ใช่กริช เเต่เมื่อสังเกตุมันดีดีจะพบว่ามันคล้ายกับมีดขนาดเล็ก เเต่ดูไม่ใช่อาวุธ มันมีขนาดที่เล็กเท่าไม้อันเล็กเรียวๆ 
 
 
 
ในตัวของมันนั้นมีการเเกะสลักที่สวยงามอยู่ เเละมันได้เปร่งเเสงริบหรี่ออกมา จากการคาดเดามันน่าจะเป็นสมบัติวิเศษอะไรสักอย่าง เเต่มันก็ดูเหมือนไม่ใช่อาวุธ พวกเขาไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่ามันคือสิ่งใด อาจจะบอกว่ามันค่อนข้างลึกลับก็ว่าได้ 
 
 
 
เมื่อชูเฟิงเปิดกระดาษนั้นออกมาก็พบว่ามันคือเเผนที่จริงๆ นอกจากนี้เเผนที่นี้ยังมีความซับซ้อนอย่างมาก เเละบนเเผนที่นั้นปรากฏ ข้อมูล 2 อย่าง ซึ่งข้อมูลเเรกนั้นเมื่อเขามองไปเขาสามารถสังเกตุเเละเห็นมันได้ในทันที 
 
 
 
มันตั้งอยู่ในสถานที่ที่ชื่อว่า หุบเขาไม้คราม เเละในรูปบนเเผนที่นั้นปรากฏภาพสัญลักษณ์เป็นต้นไม้ขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยผลไม้ที่งดงาม เมื่อมองมันอย่างรอบคอบดีดีจะพบว่าผลไม้บนภาพนั้นคล้ายจะเหมือนกับผลไม้ที่อยู่ในกล่องสมบัติอันนี้ 
 
 
 
นอกจากนี้ยังมีภาพรูปคล้ายอาวุธติดอยู่ใต้ต้นไม้ต้นนี้อีก ถัดจากนั้นก็เป็นสัญลักษณ์รูปหีบสมบัติขนาดใหญ่ เเละยังมีคำเเนะนำเขียนไว้อีกว่า สถานที่ตั้งของสมบัติเหล่านี้อยู่ที่ หุบเขาไม้คราม ที่นั่นไม่เพียงเเต่มีทรัพยากรการบ่มเพาะพลังจำนวนมาก เเต่ยังมีสมบัติอีกมากมาย ซึ่งหนึ่งในนั้น มีอาวุธที่ทรงพลังอยู่ “สถานที่นั้นคือหุบเขาไม้คราม จริงๆงั้นหรือ? ข้าไม่เคยคิดเลยว่าสมบัติที่ถูกข้าพบเจอมาอันนี้จะมีความเป็นมาที่ใกล้เคียงกับบ้านเกิดของข้า” 
 
 
 
ในขณะที่ปู่ลู่วกล่าวออกมา ชูเฟิงก็ได้เริ่มที่จะตรวจสอบเเผนที่อย่างรอบคอบใหม่ในทันที เมื่อสังเกตุจนถี่ถ้วนเเล้วเขาก็พบว่าสมบัติอันนี้ได้ถูกซ่อนไว้ที่ไหนสักเเห่งใน หุบเขาไม้คราม ในตอนนี้อารมณ์ของเขานั้นพลุ่งพล้านเเละตื่นเต้นอย่างมาก “ผู้อาวุโส ลู่ว หุบเขาไม้คราม นี้ใช่หุบเขาที่เป็น1ในขุมพลังทั้ง 9 ที่ท่านพูดถึงในดินเเดนสงครามศักดิ์สิทธิ์ใช่หรือไม๊” 
 
 
 
เป็นเพราะว่า หุบเขาไม้คราม ในเเผนที่นั้นมีขนาดใหญ่มาก เเละยังเป็นเทือกเขาที่กว้างใหญ่ ในฐานะที่มันกว้างใหญ่เเละกว้างไกลถึงเพียงนี้ เเต่ชูเฟิงกลับไม่เคยพบเจอมันมาก่อน 
 
 
 
นอกจากนี้สถานที่ตั้งของสมบัตินั้นระบุไว้ว่าอยู่ซ่อนอยู่ใน หุบเขาไม้คราม มันเป็นไปได้ว่าคนที่ครอบครองสมบัติเหล่านั้นจะต้องเป็นบุคคลที่ไม่ธรรมดาอย่างเเน่นอน เเละชูเฟิงรู้สึกว่า หุบเขาไม้คราม นั้น น่าจะเป็นหุบเขาไม้คราม ที่เป็น1ในขุมพลังทั้ง9 “ใช่เเล้ว หุบเขาไม้คราม คือสถานที่เดียวที่เป็นหุบเขา เเละยังเป็น 1ในขุมพลังทั้ง9ของดินเเดนสงครามศักดิ์สิทธิ”
 
 
 
ปู่ลู่วพยักหน้าตอบ 
 
 
 
เมื่อได้ยินคำกล่าวของปู่ ลู่ว ชูเฟิงเริ่มที่จะขมวดคิ้วเเน่น เขาเริ่มที่จะตรวจสอบมันอย่างรอบคอบอีกครั้ง ในขณะนี้ชูเฟิงได้ใช้เนตรสวรรค์เมื่อตรวจสอบส่วนอื่นๆในเเผนที่อีกทันที นั่นเป็นเพราะข้อมูลส่วนนี้คือส่วนที่ ปู่ลู่วไม่สามารถที่จะสังเกตุเเละมองเห็นได้ นั่นเป็นเพราะมันได้ถูกซ่อนเอาไว้ 
 
 
 
ข้อมูลอย่างเเรกเเสดงให้เห็นถึงเเผนที่ว่าสมบัติถูกซ่อนอยู่ภายใน หุบเขาไม้คราม เเละข้อมูลอย่างที่2มันได้ระบุที่ตั้งของสมบัติเอาไว้ 
 
 
 
เมื่อชูเฟิงเริ่มที่จะตรวจสอบมันจากข้อมูลมันได้ถูกซ่อนไว้ในสถานที่กว้างใหญ่อย่างมาก เเละสถานที่นั้นเต็มไปด้วยกลไกเเละกับดักจำนานมาก นอกจากนี้ยังมีบางสิ่งบางอย่างได้ถูกเก็บซ่อนเอาไว้อีกมากมาย 
 
 
 
เเละคำเเนะนำอื่นที่ซ่อนอยู่นั้นระบุให้ชูเฟิงได้รู้บางสิ่งบางอย่าง ถึงเเม้ว่าชูเฟิงจะสามารถเดาถูกต้องเเละค้นหาสถานที่ตั้งของสมบัตินี้จนพบได้เเต่มันก็ยังเป็นอันตรายอย่างมากสำหรับเขาที่ต้องการจะฝ่าฟันไป อยู่ดี 
 
 
 
หลังจากที่ใช้เนตรสวรรค์ตรวจสอบเเผนที่อย่างรอบคอบหลายต่อหลายครั้ง เมื่อเขาเเน่ใจว่าไม่ได้พลาดอะไรไปในขณะนั้นชูเฟิงได้หงายฝ่ามือของเขาขึ้นเเละจุดเปลวไฟเพื่อใช้เพื่อเผาเเผนที่จนหายไปในทันที “สหายน้อย ชูเฟิง เจ้าจดจำสิ่งที่อยู่ภายในนั้นได้ทั้งหมดเเล้วอย่างงั้นหรือ?”
 
 
 
ปู่ลู่ว ไม่ได้ตกใจกับการกระทำของชูเฟิง นั้นเป็นเพราะ เขาคล้ายรับรู้การที่จะกระทำเช่นนี้ 
 
 
 
ของทั้ง 3 อย่างในกล่องสมบัตินั้นถ้าให้เลือกสิ่งใดสิ่งหนึ่งเเน่นอนว่าหลายคนจะต้องเลือกเเผนที่อย่างเเน่นอนนั่นเป็นเพราะนั่นคือเเผนที่สมบัติ หากเขาวางเเผนที่จะไปยังขุมทรัพย์เหล่านี้เเน่นอนเพื่อความปลอดภัยของตัวเขา ดังนั้นนี่คือวิธีการที่ดีที่สุด นั่นเป็นเพราะเขาสามารถจดจำทุกอย่างในเเผนที่ได้หมดเเล้ว “ใช่เเล้ว ข้าสามารถที่จะจดจำมันได้ทุกอย่าง เเละดูเหมือนว่าสมบัติที่เเผนที่นี้ระบุไว้ จะไม่ได้ง่ายดายอย่างที่ข้าคิด”
 
 
 
ในขณะที่เขากล่าวคำพูดเหล่านั้นออกไป ชูเฟิงก็ได้หยิบกริซที่ดูเหมือนมีดขึ้นมา ถึงเเม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าของสิ่งนี้ใช้ทำอะไรได้บ้าง เเต่ที่เเน่ๆเขามั่นใจว่ามันจะต้องเกี่ยวข้องบางอย่างกับสมบัติอย่างเเน่นอน ดังนั้นเขาจึงหยิบมันขึ้นมาเเละคิดว่ามันคงจะดีกว่าหากเขาเก็บติดตัวไปด้วย 
 
 
 
P’Film