ตอนที่แล้ว ตอนต่อไปบทที่ 1029 – ความแตกต่างระหว่างข้ากับเจ้า
“อ่า เฉิน หลาง เจ้าเป็นคนที่กล้าเผชิญหน้าเพียงแค่โลกแคบๆ เช่นนั้นหรือ แต่เจ้ากลับหัวหดเมื่อต้องเผชิญกับโลกกว้างเช่นนี้ เจ้าไม่ที่จะทำอะไรเลยหรือ ในขณะที่น้องสาวของเจ้ากำลังถูกย่ำยีเช่นนี้ !!””ถึงอย่างไรนางก็เป็นน้องของเจ้า เจ้าก็รู้ดีว่าที่น้องเจ้าเป็นเช่นนี้ก็เพราะเจ้า !!””เจ้า ฮัน ฉี มีพลังแค่ระดับสาม ขั้นจ้าวสงคราม แต่เจ้าที่มีพลังระดับสี่ ขั้นจ้าวสงคราม แต่เจ้ายังไม่กล้าที่นะจัดการกับเจ้านั่น ความโอหังที่เจ้าแสดงออกในห้องอาหารนั่น มันหายไปไหนหมด !!””เจ้าเป็นคนที่ขี้ขลาดมากที่สุดในชีวิตของข้า ที่ข้าเคยเห็นมา !!”
ชูเฟิง กล่าวออกมาด้วยความกราดเกรี้ยว ขณะที่เจามองไปยังใบหน้าของ เฉิน หลาง ที่เขาเตะลงไปกองกับพื้น
หลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของ เฉิน หลาง ก็เปลี่ยนเป็นสีขาวซีด ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นปั้นยาก ก่อนที่เขาจะกล่าวออกมาว่า”
ชูเฟิง เจ้าหาว่าข้าขี้ขลาด ทำไมเจ้าไม่ออกไปจัดการเองล่ะ !!””หึ เจ้าเป็นพี่ของนางแท้ๆ แต่เจ้ายังไม่อยากเข้าไปช่วยนาง แล้วข้าที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับนาง ทำไมข้าต้องสอดมือเข้าไปยุ่ง !!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชูเฟิง ก็หัวเราะออกมา
เมื่อ ชูเฟิง กล่าวออกมาเช่นนั้น เฉิน หลาง ก็นิ่งเงียบ เพราะสิ่งที่ ชูเฟิง กล่าวนั้นถูกต้องอย่างมาก ชูเฟิง ไม่มีเหตุใดๆ ท่จะต้องยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ เฉิน หง แม้แต่น้อย “ถูกต้อง !! ก่อนหน้านี้ เฉิน หง ยังเข้าไปหา ชูเฟิง ด้วยความโกรธ เพื่อนะหาเรื่องเขาเพื่อเจ้า แต่ ชูเฟิง ก็ไม่ได้ตอบโต้ มันจึงไม่มีเหตุผลที่ ชูเฟิง จะต้องเข้าไปช่วยนาง !!”
ในขณะนั้น คนโดยรอบก็จับกลุ่มคุยกันถึงความขี้ขลาด และไร้ยางอายของ เฉิน หลาง ที่ไม่กล้าออกไปเอง แต่กลับให้ ชูเฟิง ออกไปแทน “อ๊า….. ข้าจะฆ่าเจ้า !!”
ในขณะนั้น เฉิน หง ก็กรีดร้องออกมา พร้อมกับเสียงฉีกขาดของเสื้อผ้านาง
เมื่อหันไปตามเสียงนั้น เฉิน หลาง ก็ตกตะลึงไปในทันที เพราะในเวลานั้น กระโปรงของ เฉิน หง ได้ถูกฉีกออกไปจนหมดสิ้น เรียวขาขาวเรียบเนียนของนางถูกเปิดเผยออกมาอย่างชัดเจน
เฉิน หง พยายามปกปิดเรียวขาของนาง ในขณะที่ ฮั้น ฉี จ้องมองมาพร้อมกับเลียริมฝีปากไปมา ในเวลานี้ นางก็เปรียบำด้กับลูกแกะที่กำลังเผชิญหน้ากับหมาป่าผู้หิวโซ เห็นได้ชัดว่า ฮั้น ฉี กำลังจะทำอะไร
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ ฮัน ฉี จะได้ทำอะไรนั้น ก็มีบางอย่างเกิดขึ้น
***** ย๊าาาาาาา *****
ในขณะที่ เฉิน หลาง และคนอื่นๆ จากเขตทะเลใต้กำลังหมดหวังนั้นเฉิน หลาง ก็เห็นว่า ชูเฟิง กำลังเดินตรงไปที่ เฉิน หง และ ฮั้น ฉี และทุกคนก็สัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่รุนแรงออกมาจาก ชูเฟิง “ชูเฟิง เจ้า…….”
เฉิน หลาง นั้นไม่ใช่คนโง่ เขาเข้าใจในทันทีว่า ชูเฟิง ต้องการจะทำอะไร
ชูเฟิง เดินตรงเข้าไปใกล้กับ เฉิน หง และ ฮั้น ฉี พร้อมกับหันกลับมาที่ เฉิน หลาง และกล่าวว่า”
นี่คือความแตกต่างระหว่างข้ากับเจ้า !!”
***** ฟุ่บ *****
หลังจากที่เขาออกมานั้น เขาก็หันกลับไป พร้อมกับประเคนหมัดเข้าไปที่ใบหน้าของ ฮั้น ฉี อย่างแรง
หมัดของ ชูเฟิง รุนแรงอย่างมาก ส่งผลให้ ฮั้น ฉี ที่กำลังจะจูบ เฉิน หง กระเด็นออกไปไกลหลายเมตร
***** วู้วววว *****
ฮัน ฉี กระเด็นออกไปไกลหลายเมตรด้วยแรงหมัดของ ชูเฟิง ยิ่งในขณะที่เขากำลังจะจูบลงไปนั้น เขาได้แลบลิ้นออกมา โชคดีที่เขาไม่ได้กัดลิ้นตัวเองจนขาด แต่ใบหน้าของเขาก็ชุ่มไปด้วยเลือดของเขาจากแรงของหมัด “เจ้าเป็นใคร !? ถึงได้กล้าทำร้ายคุณชายอย่างข้า !!”
ฮั้น ฉี จ้องมองมาที่ ชูเฟิง พร้อมกับตะโกนออกมาด้วยความโกรธ
ชูเฟิง ไม่ได้สนใจเสียงตะโกนของ ฮั้น ฉี แม้แต่น้อย เขาล้วงเข้าไปในถุงจักรวางของเขา พร้อมกับหยิบเสื้อผ้าออกมา และส่งให้ เฉิน หง จากนั้นเขาก็หันไปยังผู้คนพร้อมกับตะโกนออกมาว่า”
ใครกล้ามองอีก ข้าจะควักลูกตาออกมา !!”
***** ฝุ่บ *****
หลังจากสิ้นเสียงของ ชูเฟิง นั้น ทุกคนที่กำลองมองดูอย่างเพลิดเพลินก็รีบหันหน้าไปทางอื่นทันที พวกเขาไม่กล้ามองไปที่ เฉิน หง อีกต่อไป
นั่นเป็นเพราะทุกคนสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่รุนแรงของ ชูเฟิง พวกเขารู้สึกว่าชายคนนี้แตกต่างจากคนของเขตทะเลใต้คนอื่นๆ อย่างมาก อย่างน้อยเขาก็ไม่ใช่คนที่จะรังแกได้ง่ายๆ “เฮ้ย !! ข้าพูดกับเจ้าอยู่นะ หูหนวกรึไงวะ !!”
เมื่อเห็นว่า ชูเฟิง ไม่สนใจเขานั้น ฮั้น ฉี ก็ชี้ไปที่ ชูเฟิง พร้อมกับตะโกนออกมาอีกครั้ง “มา !! เข้ามานี่ !! แล้วจ้าจะบอกว่าข้าตีเจ้าทำไม !!”
ชูเฟิง กระดิกนิ้วเรียก ฮั้น ฉี “เจ้า……!!”
ฮัน ฉี ไม่ได้ก้าวออกไปในทันที กลับกันเขาได้ก้าวถอยหลัง ร่างของเขาสั่นสะท้าน ก่อนที่จะตะโกนออกมาว่า”
เจ้าไม่รู้รึว่าข้าเป็นใคร !! ข้าคือคุณชาย ฮั้น ฉี จากตระกูน ฮั้น !!””ข้าไม่สนว่าเจ้าเป็นใคร แต่ในเมื่อเจ้ากล้าข่มเหงคนจากเขตทะเลใต้ ข้าก็จะสอนให้เจ้ารู้จักบทเรียนที่ดี !!”
ชูเฟิง กล่าวออกมาอย่างเย็นชา พร้อมกับพริบตาเดียวนั้น เยาก็มาปรากฏตัวที่ด้านหน้าของ ฮัน ฉี และประเคนหมัดเข้าไปที่ใบหน้าของ ฮัน ฉี อีกครั้ง
***** พลั่ก *****
หลังจากโดนหมัดนี้เข้าไปนั้น ฮั้น ฉี ก็ร่วงลงไปกองกับพื้น แต่ความหฤโหดไม่ได้จบแค่นั้น ชูเฟิง ยังคงประเคนหมัดชุดเข้าไปที่ร่างกายของ ฮั้น ฉี อย่างต่อเนื่อง “อึ้ก !! เจ้ากล้าดียังไงมาตีนายน้อยของตระกูลฮั้น !! เจ้ามันบ้าไปแล้ว เจ้าจะต้องตาย ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้ารอดออกไปจากพฤกษาครามตอนใต้ได้แบบมีชีวิต !!”
***** อุ้ก….อั่ก…..อุ่ก….. *****
ต่อหน้าทุกๆ คนนั้น ชูเฟิง ยังคงกระหน่ำหมัดใส่ ฮัน ฉี อย่างต่อเนื่องด้วยความโกรธ แม้ว่า ฮั้น ฉี จะพยายามขู่เขาออกมาตลอดเวลาก็ตาม ในท้ายที่สุดนั้น คางของ ฮั้น ฉี ก็ถูกทำลาย และทำได้เพียงส่งเสียงอู้อี้อยู่ในลำคอเท่านั้น
ในเวลานั้น แม้ว่า ชูเฟิง จะรัวหมัดใส่ ฮั้น ฉี แบบไม่ยั้ง แต่ทุกๆ คนก็ไม่กล้ากล่าวอะไรออกมาแม้แต่น้อย ทุกคนต่างนิ่งเงียบ เพราะพวกเขาหวาดกลัวต่อ ชูเฟิง
นั่นเป็นเพราะในหุบเขาไม้คราบตอนใต้นี้ ชูเฟิง เป็นคนแรกที่กล้าปฏิบัติต่อตระกูลฮั้นเช่นนี้
ในขณะนั้น ทุกๆ คนต่างรู้สึกสับสนอย่างมาก และคนที่สับสนมากที่สุดก็คือ เฉิน หลาง มันเป็นเพราะเขารู้ความเป็นมาของ ฮัน ซือ เขาจึงไม่ดล้าโจมตีออกไป และด้วยสถานการณ์ในตอนนี้ มันทำให้เขาอึดอัดใจอย่างมาก
และเหตุผลที่เขาอึดอัดใจนั้น เพราะว่าเขาไม่กล้าจัดการกับ ฮั้น ฉี ทั้งๆ ที่เขาสามารถจัดการได้ แต่เป็นเพราเขาเกรงกลัวตระกูลฮั้น เขาจึงทำได้เพียงมองดูน้องสาวของเขาถูกย่ำยีโดยที่เขาไม่สามารถทำอะไรได้
ในตอนนี้ เขาได้เห็นความแตกต่างของ ชูเฟิง และเขาเองอย่างชัดเจน
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
C : มันเป็นการปักธง แบบทางอ้อม สุดท้ายพี่เฟิง ก็คาบไปแดก!!!
A : โนวๆ พี่เฟิงไม่ใช่คนแบบนั้น แม้นาง เสนอตัวให้ แต่พี่เฟิงไม่เอา พี่เฟิงเราชอบขืนใจมากกว่า
B : พูดอีกก็ถูกอีก!!!