บทที่ 1025 – หมั่นโถ่ว ที่พุ่งทะยาน
 
 
 
หลี่ เล่ย คนนี้นั้นเป็นคนที่ช่างพูดอย่างมาก เขานั้นเป็นคนที่กระตือรือน้ย และฉาลดอีกด้วย ทุกสิ่งที่เขาถามชูเฟิงนั้น ถ้าชูเฟิงไม่เต็มใจจะตอบเขาก็จะไม่ถามอีก สุดท้ายเขาก็เลิกถามชูเฟิงและคุยเรื่องอื่นกับเขาแทน 
 
 
 
ชูเฟิงนั้นรู้ว่า หลี่ เล่ย เป็นคนที่กระตือรือร้นมาก เขาจึงประทับใจและวางตัวเป็นสหายกับหลี่ เล่ย ดังนั้นชูเฟิงนั้นก็ถามออกไปบ้าง แล้วก็พูดเป็นนัยๆ ไม่ให้ถูกสงสัย 
 
 
 
ยกตัวอย่างเช่น เรื่องในเส้นทางสวรรค์ ตอนที่ชูเฟิงเข้ามานั้น มีคนที่เป็นผู้เชี่ยวชาญมากมายติดตามเข้ามา มีกระทั่งระดับราชันย์สงคราม เมื่อเทียบกับคนจาก ทะเลแดนใต้แล้ว พวกเขานั้นแข็งแกร่งกว่ามากมายนัก 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม สุดท้ายคนที่ผ่านการทดสอบก็มีเพียงชูเฟิงกับทันไท เชว่ และถ้าเขาไม่ได้วานรเฒ่ามาช่วยไว้บางที ทั้งเขาและทันไท เชว์อาจจะตายไปแล้ว มันเป็นเรื่องยากถ้าคนคนหนึ่งต้องการผ่านเส้นทางสวรรค์ 
 
 
 
ดังนั้นชูเฟิงจึงไม่เข้าใจว่าทำไมคนจากทะเลแดนใต้ผ่านเข้ามาได้อย่างไร หรือเขามีเทคนิคลับที่ใช้กัน 
 
 
 
หลังจากได้คุยกับ หลี่ เล่ย ชูเฟิงก็เข้าใจเหตุผลว่าทำไม พวกเขาไม่ได้มีเทคนิคหรืออะไรที่ใช้ผ่าน แต่มันเป็นเพราะ เส้นทางแห่งสวรรค์ของ ทะเลแดนใต้นั้น ต่างจาก ทะเลตะวันออก ระดับของการทดสอบนั้นแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด 
 
 
 
ในทะเลแดนใต้นั้น เส้นทางแห่งสวรรค์เป็นตำนาน และเรื่องมหัศจรรย์ สำหรับพวกเขา อย่างไรก็ตามการทดสอบนั้นมันง่ายเกินไป เพียงแค่ฝึกให้ถึงระดับแดนสวรรค์ ก็สามารถผ่านเส้นทางแห่งสวรรค์จากทะเลแดนใต้ได้แล้ว 
 
 
 
ดังนั้น หลี่ เล่ย และพวกของเขาก็ได้ผ่านการทดสอบของเส้นทางสวรรค์ทั้งหมด ไม่มีใครเลยที่ตายในการทดสอบนั่น 
 
 
 
ชูเฟิงนั้นเข้าใจทันทีว่า ทะเลแดนใต้นั้น มีผู้เชี่ยวชาญสูงสุดอยู่ที่ระดับ 2 ราชันย์สงครามเท่านั้น ระดับ 1 ราชันย์สงครามก็นับว่าเป็นระดับสุดยอดแล้ว 
 
 
 
ระดับ 2 ราชันย์สงคราม แม้ชูเฟิงจะอยู่ในระดับ 9 เจ้าสงคราม แต่เขาก็สามารถเผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญระดับนั้นได้ ระดับ 2 ราชันย์สงครามนั้นคือผู้เชี่ยวชาญระดับสูงสุดของ ทะเลแดนใต้ และเขายังเป็นผู้เชี่ยวชาญในรอบ พันปี อีกด้วย 
 
 
 
จากนี่ มันแสดงให้เห็นว่า เส้นทางห่างสวรรค์ของทะเลแดนใต้ไม่เพียงง่ายกว่าทะเลตะวันออก ผู้เชี่ยวชาญของทะเลแดนใต้ ก็ด้อยกว่าทะเลตะวันออกมากเช่นกัน “ตูม.”
 
 
 
ในตอนที่ชูเฟิง และ หลี่ เล่ย กำลังคุยกัน ก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นในห้องกินข้าว 
 
 
 
เมื่อพวกเขามองไป ก็พบว่ามีโต๊ะตัวนึงได้ถูกพังไป ส่วนคนที่พังโต๊ะนั้น ใส่เสื้อสีขาว มีพลังในระดับใช้ได้ระดับพลังของเขาอยู่ที่ 4 เจ้าสงครามเท่านั้น และดูเหมือนว่าเขานั้นเป็นคนจากทะเลแดนใต้ และยังนับเป็น 1 ในอัจฉริยะอีกด้วย 
 
 
 
โต๊ะที่ถูกเขาพังไปนั้น ทำให้คนอื่นโดนกระแทก เพราะพลังของเขาล้มลงไป อย่างไรก็ตามในตอนนั้น ชายชุดขาวไม่ได้ยกโทษให้คนคนนั้น เขายังตะโกนด่าเสียงดังลั่น “ไอ้สารเลว,เจ้ากินข้าวครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่กัน เจ้าเป็นผีอดอยากหรืออย่างไร ข้าบอกให้เจ้ากินเบาๆ หลายต่อหลายครั้ง แล้วเจ้ายังไม่ฟังข้าอีก อาหารแย่ๆเช่นนี้ เจ้ายังกินราวกับหมูกับหมา เสียงที่เจ้าทำออกมานั้นมันทำให้ข้าขยะแขยง””พี่ใหญ่ เฉิน หลาง ข้าต้องขออภัยจริงๆ ข้านั้นไม่ได้ตั้งใจ ข้านั้นโตมากับการกินโดยทำเสียงเช่นนี้ และไม่มีใครเคยว่าข้ามาก่อนมีท่านเพียงคนเดียวเท่านั้น ข้านั้นไม่สามารถเปลี่ยนได้ทันที แต่ข้านั้นจะพยายามไม่ทำเสียงรบกวนท่านอีกแล้ว.”
 
 
 
คนที่โดนกระแทกล้มลงไปประคองตัวขึ้นมาพูด เขาไม่กล้ายืนขึ้น เขาคุกเข่าและกราบเท้าชายที่ชื่อว่า เฉินหลาง “เจ้าบอกว่าเจ้าไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอย่างนั้นหรือ ต่อให้เจ้าเปลี่ยนไม่ได้เจ้าก็ต้องเปลี่ยน นอกจากนี้เจ้ารู้หรือไม่ว่ามันทำให้พวกเราคนจากทะเลแดนใต้สูญเสียหน้าอย่างมาก ที่มีคนชั้นต่ำเช่นเจ้า”
 
 
 
เฉิน หลางด่าออกมา “พี่ใหญ่ เฉิน หลาง ท่านวางใจได้ ข้าจะเปลี่ยนมันให้ได้ ข้าจะเปลี่ยนมันให้ได้”
 
 
 
ชายคนนั้นเกรงกลัวอย่างมากเขาไม่กล้าปฏิเสธชายที่ชื่อเฉินหลาง “แน่นอนเจ้าต้องเปลี่ยนมัน อย่างไรก็ตามข้าต้องการให้เจ้าเปลี่ยนมันตอนนี้ มากินนี่ซะ”
 
 
 
เฉิน หลางแบมือออก และนั้นก็มีเศษอาหารที่ตกอยู่บนพื้นอยู่ในมือเขา เขายัดมันเข้าไปในปากชายคนนั้นแล้วพูดเสียงดังว่า”
 
 
 
กินเข้าไป” 
 
 
 
ชายคนนั้นสั่นเล็กน้อย น้ำตาของเขาเริ่มไหลออกมา เขานั้นไม่สามารถปฏิเสธได้เขาได้คุกเข่าต่อหน้าทุกและต้องทนรับคำด่า และต้องกินเศษอาหารที่เฉิน หลางยัดเข้าปากเขาอีก “เพียะ.”
 
 
 
อย่างไรก็ตาม หลังจากชายคนนั้นกิน เข้าไป เฉิน หลางก็ตบหน้าไปอีก 2 ครั้ง ทำให้เขาล้มลงพื้นไป พลังของเฉิน หลางนั้นไม่เพียงทำให้อาหารหลุดออกจากปาก แต่มันรวมไปถึงเลือดที่ออกมาจากปากเขาพร้อมอาหารด้วย “ข้าบอกให้เจ้า อย่างส่งเสียง ทำไมเจ้ายังทำอีก กินอาหารที่พื้นซะ จำไว้อย่าส่งเสียงเด็ดขาด ถ้าเจ้ายังส่งเสียงอีก ข้าจะให้บทเรียนใหม่กับเจ้า”
 
 
 
เฉิน หลาง ชี้ไปที่อาหารที่พื้นแล้วพูดขึ้น 
 
 
 
ในฉากนี้นั้น มีหหลายคนเพลิดเพลินราวกับดูการแสดง แม้จะมีบางคนไม่ชอบในสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ก็ไม่มีใครแสดงมันออกมา พวกเขานั้นทำต่างทำธุระ และ ทานอาหารของตนไปพลางมองชายที่ถูก เฉิน หลาง ตบ “เจ้า เฉิน หลางนั้นบัดซบจริงๆ ไม่ใช่ว่ามันแข็งแกร่งกว่าเท่านั้นหรือ มันจึงรังแกคนอื่นได้”
 
 
 
หลี่ เล่ยพูดขึ้น เขานั้นไม่ยอมการกระทำของเฉิน หลาง แต่เขาที่อยู่ระดับ 9 แดนสวรรค์ไม่กล้าทำอะไรทั้งสิ้นได้แต่บ่นออกมาด้วยเสียงเบาๆ ให้ชูเฟิงฟัง “หลี่ เล่ย เจ้าคิดอย่างไรกับ ซาลาเปาลูกนี้”
 
 
 
ชูเฟิง หยิบซาลาเปา แล้วถามขึ้น “มันเป็นซาลาเปาที่ดีมาก มันถูกทำขึ้นด้วยวัตถุดิบที่ดี รวบกับสมุนไพรที่จะให้ประโยชน์ต่อร่างกาย และแน่นอนมันไม่ได้ธรรมดา เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาทำ แต่เป็นผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณชุดทอง””บางคนอาจยอมรับว่า พฤกษาครามตอนใต้นั้น เป็นมหาอำนาจที่นึง แม้จะเป็นศิษย์เช่นเรา ก็ได้ทานอาหารล้ำค่าพวกนี้”
 
 
 
หลี่ เล่ย พูดด้วยท่าทาง ภูมิใจมาก เขาพูดด้วยน้ำเสียงเต็มเปี่ยมไปด้วยความภาคภูมิใจที่เป็นศิษย์ของพฤกษาครามตอนใต้ “ถุ้ย! ถุ้ย!.”
 
 
 
ชูเฟิงยิ้มเล็กน้อยพร้อมถุยน้ำลายลงไปที่ซาลาเปา แล้วถามอีกครั้ง”
 
 
 
แล้วตอนนี้ล่ะเป็นอย่างไร” “น้องชายชูเฟิง จะ . . จะ . . . เจ้า ทำอะไร”
 
 
 
เมื่อเห็นการกระทำของชูเฟิง หลี่ เล่ยนั้นสับสนมาก 
 
 
 
เมื่อเห็นท่าทาง งงๆ ของหลี่เล่ย ชูเฟิงก็ยิ้มและเหวี่ยงแขนไปข้างหลัง และทำเรื่องที่น่าตกใจขึ้น ซาลาเปาหลุดออกจากมือเขา พุ่งไปยัง เฉิน หลาง 
 
 
 
ความเร็วไปในการปาของชูเฟิงนั้นไม่ได้เร็วนัก แต่มันผ่านผู้คนหลายคน อย่างไรก็ตามเห็นได้ชัดว่าเขามีวิชาการขว้างอย่างดีทีเดียว ในตอนนั้น เมื่อคนเห็นซาลาเปากำลังบินผ่านไป เฉิน หลาง เองก็รู้สึกตัวว่ามีบางอย่างกำลังมา และจะหลบ 
 
 
 
ซาลาเปา ลูกนั้นลอยมาด้วยความเร็วแปลกๆ ตามด้วยภาพที่น่าตกตะลึงเกิดขึ้น ซาลาเปาที่เต็มไปด้วยน้ำลายนั้น พุ่งเข้าเต็มหน้า เฉิน หลาง 
 
 
 
แม้ว่าปกติซาลาเปาจะเบา แต่มันก็หนักราวกับเหล็กได้เมื่อชูเฟิงขว้าง มันกระแทกหน้าเฉิน หลาง ‘ ปุ๊ก ‘ ทำให้เฉินหลางร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ในตอนนั้นเขาถูกซาลาเปากระแทกจนลอยไปกระแทกกำแพง 
 
 
 
และตอนที่เฉิน หลาง ลงมาถึงดินนั้น เขาก็อ้าปากขึ้นปล่อยเลือดพร้อมฟัน 6 ซี่ออกมา ภาพนั้นทำให้เฉิน หลางโกรธมากเพราะใบหน้าเขาที่โดนกระแทกด้วยความเจ็บแล้วมันยังเปียกอีกด้วย เมื่อเขาดูดีดี ก็พบว่า นี่คือน้ำลาย 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : มาวันแรกแม่งก็ก่อเรื่องเลยพี่เฟิงกู!!!