บทที่ 1086 – ตรงไปตรงมา
 
 
 
“ชูเฟิง !!””ศิษย์น้อง ชูเฟิง ดีจริงๆ ที่เจ้าไม่เป็นอะไร !!”
 
 
 
เมื่อทุกคนเห็น ชูเฟิง นั้น ทั้งผู้อาวุโส กงซุน และคนอื่นๆ ที่จมไปกับความหดหู่ ก็ยิ้มออกมาด้วยความสุขในทันที 
 
 
 
ในก่อนหน้านี้ พวกเขาทั้งหมดได้คิดว่า ชูเฟิง ได้ตายไปแล้ว และความหวังของหุบเขาไม้ครามใต้คงต้องดับสูญไปพร้อมกับเขา แต่เมื่อพวกเขาเห็น ชูเฟิง กลับมานั้น มันจึงทำให้พวกเขามีความสุขอย่างมาก “เจ้านี่ยังมีชีวิตอยู่หรือนี่ หรือว่า ฉิน กวง…….”
 
 
 
เมื่อเทียบความสุขของคนจากหุบเขาไม้ครามใต้แล้วนั้น ในเวลานี้ ใบหน้าของ หยวน ชิง กลับกลายเป็นน่าเกลียดในทันที “ผู้อาวุโส กงซุน ศิษย์พี่ทั้งหลาย ข้าได้หลงอยู่ในส่วนลึกของสระนิรันดร์บรรพกาล จึงทำให้ข้ากลับออกมาช้า ต้องขอโทษทุกคนด้วยที่ทำให้กังวล !!”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวออกมาพร้อมกับยิ่มบาง อีกทั้งเขายังอธิบายเหตุที่เขากลับออกมาช้า “ไม่เป็นไร เจ้าปลอดภัยก็ดีแล้ว !!”
 
 
 
ผู้อาวุโส กงซุน ไม่สนใจว่าเขาจะติดหรือหลงอยู่ที่ใด แต่เมื่อเขาเห็น ชูเฟิง ยังคงปลอดภัยนั้น มันก็ทำให้เขารู้สึกโล่งใจอย่างมาก “หลงทางเช่นนั้นรึ ไม่ใช่ว่าเจ้าลงไปพร้อมกับทุกๆ คนเช่นนั้นหรือ แล้วที่เจ้าหลงทาง ก็คงเป็นเพราะความอ่อนแอของเจ้าสินะ !!”
 
 
 
ในขณะนั้น หยวน ชิง ก็กล่าวเยาะเย้ยออกมา “โอ้ว !! หากเจ้าพูดเช่นนั้น ก็ดูเหมือนว่าไม่ได้มีเพียงข้าคนเดียวที่หลงอยู่ในส่วนลึกของสระนิรันดร์บรรพกาล !!”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวออกมาพร้อมกับกวาดสายตามองไปยังเหล่าผู้คน “หือ !! น่าแปลก !! ข้ายังไม่เห็น ฉิน กวง แห่งวิหารกลุ่มดาวนักล่าเลย !! ทั้งๆ ที่เขาลงไปพร้อมกับเจ้า แต่นี่กลับมีเจ้าเพียงคนเดียว !! เจ้าจะบอกว่าเขาก็หลงทางเหมือนข้าเช่นนั้นหรือ !?””เจ้า…….”
 
 
 
เมื่อได้ยินคำกล่าวของ ชูเฟิง นั้น หยวน ชิง ก็ไม่สามารถรักษาความสงบได้อีกต่อไป เพราะเขารู้ดีว่าทำ ฉิน กวง ถึงยังไม่กลับมา นั่นเพราะ ฉิน กวง ได้แยกตัวออกไป เพื่อไล่สังหาร ชูเฟิง 
 
 
 
แต่ในตอนนี้ ชูเฟิง กลับปรากฏตัวออกมา อีกทั้งเขายังปลอดภัยดี และ ฉิน กวง ก็ยังไม่กลับออกมา นี่ย่อมหมายความว่า ฉิน กวง อาจนะพบกับอันตรายบางอย่างในส่วนลึกของสระนิรันดร์บรรพกาล แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่า ชูเฟิง ใช้วิธีไหนในการเอาชนะ ฉิน กวง แต่เขารู้ว่า ชูเฟิง ใช้เรื่องที่ ฉิน กวง ยังไม่ปรากฏตัวออกมาเพื่อฉีกหน้าเขา ดังนั้นเขาจึงไม่อาจทนได้ “ศิษย์พี่ ฉิน กวง ของข้าไม่ใช่คนที่เจ้าจะดูถูกได้ !!”
 
 
 
หลังจากกล่าวออกมาเช่นั้น ผมยาวของ หยวน ชิง พลันปลิวไสว พร้อมกับเขาปลดปล่อยออร่าพลังขั้นราชันย์สงครามระดับสองออกมา “อึ้ก !!”
 
 
 
เมื่อเห็นเช่นนั้น ผู้อาวุโส กงซุน ก็หน้าถอดสีในทันที เพราะเขารู้ว่า หยวน ชิง กำลังจะทำอะไร 
 
 
 
สถานที่แห่งนี้คือดินแดนของภูติโบราณ พวกเขาไม่อนญาตให้มนุษย์ หรือสัตว์ยักษ์ต่อสู้กันที่นี่ 
 
 
 
แน่นอนว่า หยวน ชิง ต้องรู้เรื่องนี้ แต่เขาก็ต้องการมอบบทเรียนให้แก่ ชูเฟิง ด้วยการใช้แรงกดดันของเขาข่มเหง ชูเฟิง 
 
 
 
หยวน ชิง ได้ส่งแรงกดดันของเขาไปที่ ชูเฟิง โดยตรง ดังนั้น แม้แต่ภูติโบราณก็ไม่อาจตรวจสอบได้ แต่คนอื่นๆ นั้นสามารถรับรู้ถึงมันได้อย่างชัดเจน 
 
 
 
หากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในก่อนหน้านี้ หลายๆ คนต่างต้องเข้าไปห้าม หยวน ชิง อย่างแน่นอน แต่ในเวลานี้ หยวน ชิง ได้กลายเป็นวีรบุรุษสำหรับพวกเขา ดังนั้น พวกเขาจึงแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น 
 
 
 
ไม่ต้องพูดถึงคนอื่นๆ แม้แต่ผู้อาวุโส กงซุน ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะหากว่าเขาออกไปปกป้อง ชูเฟิง นั้น คนอื่นๆ จะหาว่าเป็นผู้อาวุโสรังแกผู้น้อย และ หยวน ชิง จะสามารถใช้เหตุผลนี้ในการโจมตีได้ และไม่เพียงแต่ตัวเขาเท่านั้นที่จะต้องเผชิญกับปัญหา แต่นี่หมายถึงหุบเขาไม้ครามใต้ทั้งหมดจะต้องเผชิญหน้ากับการตอบโต้ของวิหารกลุ่มดาวนักล่า 
 
 
 
ในเวลานั้น ผู้อาวุโส กงซุน กำลังตกที่นั่งลำบาก เพราะทางหนึ่งคือความปลอดภัยของ ชูเฟิง และอีกทางหนึ่งความปลอดภัยของ หุบเขาไม้ครามใต้ 
 
 
 
***** ตูมมมมม ***** 
 
 
 
ในขณะที่ผู้อาวุโส กงซุน กำลังสับสนอยู่นั้น แรงกดดันมหาศาลก็ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างกายของ ชูเฟิง และมันได้กลืนกินแรงกดดันของ หยวน ชิง ไปอย่างสิ้นเชิง “ศิษย์ของหุบเขาไม้ครามใต้ปีนี้มีพลังถึงขั้นราชันย์สงครามระดับหนึ่งเลยหรือนี่ !!”
 
 
 
เมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้านั้น ทุกคนต่างประหลาดใจอย่างมาก และเมื่อพวกเขาพบการบ่มเพาะพลังของ ชูเฟิง มันยิ่งทำให้ทุกคนตกใจอย่างมาก 
 
 
 
แม้ว่าเขาจะมีพลังเพียงขั้นราชันย์สงครามนะดับหนึ่ง และไม่เท่ากับ หยวน ชิง ที่มีพลังขั้นราชันย์สงครามระดับสอง แต่ก็นับได้ว่าเขาคืออัจฉริยะ และยิ่งเขาเป็นศิษย์ของหุบเขาไม้ครามใต้ มันยิ่งทำให้ทุกคนเคารพ ชูเฟิง มากยิ่งขึ้น “ชูเฟิง เจ้าทะลวงผ่านแล้วหรือเนี่ย !!”
 
 
 
เมื่อเผชิญหน้ากับความแข็งแกร่งของ ชูเฟิง นั้น ไม่ต้องกล่าวถึงคนอื่นๆ ของหุบเขาไม้ครามใต้แม้แต่นิดเดียว เพราะแม้แต่ผู้อาวุโส กงซุน ยังตกใจอย่างมาก 
 
 
 
แม้ว่าพวกเขาจะว่า ชูเฟิงมีทักษะที่สามารถเพิ่มการบ่มเพาะพลังได้ แต่ในตอนนี้พวกเขากลับรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า ชูเฟิง ไม่ได้ใช้ทักษะนั้น แต่นี่คือความก้าวหน้าของเขา “ข้าก็แค่โชคดีนิดหน่อยเท่านั้น ข้าพบกับบางอย่างขณะที่ข้าหลงอยู่ในส่วนลึกของสระนิรันดร์บรรพกาล !!”
 
 
 
เมื่อตกเป็นเป้าสายตาด้วยความประหลาดใจของเหล่าสหาย ชูเฟิง เพียงยิ้มบางออกมาด้วยความมั่นใจเท่านั้น “ฮ่าๆ นี่มันยอดเยี่ยมจริงๆ !!”
 
 
 
เมื่อเห็น ชูเฟิง ตอบออกมาเช่นนั้น ผู้อาวุโส กงซุน และคนอื่นๆ ต่างรู้สึกมีความสุขมากขึ้นไปอีก 
 
 
 
แม้ว่า หยวน ชิง จะเป็นคนปลุกเข็มนิรันดร์บรรพกาลได้นั้น จะเป็นข่าวร้ายสำหรับพวกเขา แต่ความก้าวหน้าของ ชูเฟิง ก็เป็นข่าวดีสำหรับพวกเขาอย่างมาก 
 
 
 
แม้ว่าในตอนนี้ ทุกคนกำลังประหลาดใจกับ ชูเฟิง แต่ในเวลานั้น ใบหน้าของ หยวน ชิง เปลี่ยนเป็นน่าเกลียดอย่างมาก เพราะเขาเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญขั้นราชันย์สงครามระดับสอง ที่แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญขั้นราชันย์สงครามระดับสามก็ไม่อาจรับมือเขาได้ 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม แรงกดดันของเขากลับถูกสลายไปโดย ชูเฟิง ที่มีพลังเพียงขั้นราชันย์สงครามระดับหนึ่ง มันย่อมเป็นเรื่องที่น่าอับอายอย่างมาก 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขาได้ลองหยั่งเชิง ชูเฟิง ไปแล้วนั้น ประกอบกับที่เขานึกถึงเรื่อง ฉิน กวง ในก่อนหน้านี้ เขาจึงเกิดความกลัวต่อ ชูเฟิง ขึ้นมา และนั่นทำให้เขาไม่กล้าโจมตีใส่ ชูเฟิง อีกครั้ง เขาเพียงผละออกไป และรวบรวมผู้คน เพื่อออกค้นหาร่องรอยของ ฉิน กวง แทน 
 
 
 
ส่วนเหตุผลที่พวกเขาไม่พบร่องรอยของ ฉิน กวง นั้น เป็นเพราะภูติโบราณได้สังหารเขาไปแล้ว และแม้ว่าวิหารกลุ่มดาวนักล่าจะไม่เต็มใจนัก แต่พวกเจาก็ต้องยอมรับว่า ฉิน กวง ได้หายสาบสูญไปในสระนิรันดร์บรรพกาล 
 
 
 
ในที่สุดการบ่มเพาะพลังด้วยสระนิรันดร์บรรพกาลก็ได้ปิดตัวลง ด้วยการดูแลของเหล่าภูติโบราณนั้น ชูเฟิง และคนอื่นๆ ก็ได้กลับสู่พื้นที่หลักของแดนใต้อย่างปลอดภัย 
 
 
 
หลังจากกลับมาสู่พื้นที่หลักของแดนใต้นั้น ข่าวของ หยวน ชืง ที่สามารถปลุกเข็มนิรันดร์บรรพกาลได้ก็แพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว 
 
 
 
เรื่องนี้ได้ทำให้ หยวน ชิง กลายเป็นวีรบุรุษในสายตาของทุกๆ คน เขาได้รับเสียงแซ่ซร้องด้วยความยินดีจากคนจำนวนมาก 
 
 
 
ในเวลานั้น ข่าวของ หยวน ชิง ได้ทำให้ใบหน้าของ ผู้อาวุโสจากวิหารกลุ่มดาวนักล่าต่างเต็มไปด้วยความอิ่มเอมใจ แต่ ฉีคง ไจ้ชิง กลับไม่แสดงความดีใจออกมาแม้แต่น้อย 
 
 
 
ข่าว หยวน ชิง สามารถปลุกเข็มนิรันดร์บรรพกาลได้นั้น มันทำให้เขาหม่นหมองอย่างมาก แม้แต่ข่าวการก้าวหน้าขึ้นของ ชูเฟิง ก็ไม่อาจช่วยเยี่ยวยาจิตใจของเขาได้ 
 
 
 
เมื่อเห็นว่า ฉีคง ไจ้ชิง ตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ ชูเฟิง จึงเข้าไปหาเขา พร้อมกับคาราวะเขา และกล่าวว่า”
 
 
 
ผู้อาวุโส ฉีคง !!””อ่า…. ชูเฟิง เจ้าทำได้มากกว่าที่คาดเอาไว้มาก ที่สามารถทะลวงพลังเข้าสู่ขั้นราชันย์สงครามระดับหนึ่งได้ ตามข้อตกลง ข้าจะส่งเจ้าไปพร้อมกับ หวาง เว่ย และคนอื่นๆ เข้าสู่หุบเขาไม้ครามในปีนี้ !!”
 
 
 
เมื่อเขาเห็น ชูเฟิง นั้น รอยยิ้มแห่งความยินดีก็ปรากฏบนใบหน้าของ ฉีคง ไจ้ชิง ในทันที 
 
 
 
เพราะในเวลานี้ ชูเฟิง คือความหวังเดียวของเขา และ ชูเฟิง ยังเป็นเพียงคนเดียวที่พอจะเยียวยาจิตใจของเขาได้ “ผู้อาวุโส ฉีคง ดูเหมือนว่าท่านนะมีเรื่องไม่สบายใจ มันเป็นเรื่องที่ หยวน ชิง สามารถปลุกเข็มนิรันดร์บรรพกาลได้ใช่หรือไม่ !?”
 
 
 
เมื่อเห็นว่า ฉีคง ไจ้ชิง พยายามเปลี่ยนเรื่องนั้น ชูเฟิง ก็กล่าวออกมาอย่างตรงไปตรงมา 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : ก็คงจะมีแต่ ฉีคง ที่จะได้รู้ความจริง และ เขาก็จะได้รู้ว่าทำไมพี่เฟิงถึงเลือกหลบซ่อนตัว ในเงามืด! 
 
 
 
B : ก็จริงจะให้เป็นแต่จุดเด่น รังแต่จะเป็นอุปสรรคเปล่าๆ ตอนนี้ที่ต้องทำคือการกลายเป็นจักรพรรดิสงคราม ถึงตอนนั่น ขุมอำนาจอย่างพวก 3 คฤหาสน์ 4 ตระกูลจักรพรรดิ ชูเฟิงก็ไม่จำเป็นต้องกลัวอีกต่อไป 
 
 
 
C : ส่วนเข็มทองมืงเตรียมตัวไว้ได้เลย รับรองพี่เฟิงไปเสพแน่!!!