บทที่ 1109 – เรียนรู้สุดยอดทักษะ
 
 
 
ทักษะต้องห้าภายในกล่องนั้นแตกต่างกัน หากต้องการจะฝึกฝนมันนั้น ทางเดียวคือต้องอ่าน และทำความเข้าใจกับมันให้ถ่องแท้ 
 
 
 
นอกจากนี้ หนึ่งคนนั้นสามารถฝึกฝนได้เพียงทักษะเดียวและไม่สามารถถ่ายทอดให้แก่ผู้อื่นได้ และยังไม่สามารถบันทึกลงในสิ่งอื่นได้ 
 
 
 
นี่เป็นข้อจำกัดของทักษะต้องห้ามนี้ และมันก็เป็นจุดประสงค์ของผู้คิดค้นขึ้น เพื่อไม่ต้องการให้ทักษะนี้แพร่หลายจนเกินไป และการจะฝึกฝนมันนั้น จึงทำได้เพียงแค่อ่านมันจากกล่องไม้นี้เท่านั้น 
 
 
 
ทำให้คุณค่าของทักษะลับต้องห้ามนี้มีค่าอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทักษะ มังกร – หงส์ร่ายรำ นั้น ประมุขนิกายสวรรค์ถือได้ว่าเป็นสมบัติล้ำค่าของเขา ดังนั้น เขาจึงนำมันมาเก็บไว้ที่นี่ด้วยตัวเอง และยังให้เหล่าผู้อาวุโสคอยปกป้องมันเอาไว้ และจะอนุญาตให้เพียงศิษย์ที่โดดเด่นเท่านั้น ที่สามารถเข้ามาได้ 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ตลอดเวลาที่ผ่านมานั้น มีเพียงประมุขนิกายสวรรค์ และเหล่าผู้อาวุโสเท่านั้น ที่สามารถเข้ามาได้ แต่ในตอนนี้ มีศิษย์อีกสองคนที่สามารถเข้ามาได้ นั่นก็คือ ไป่ รู่วเฉิน และ ชูเฟิง 
 
 
 
เพื่อให้พวกเขาสามารถฝึกฝนทักษะได้สะดวกขึ้นนั้น ฉีคง ไจ้ฉิง ไม่ได้รบเร้า ชูเฟิง ให้กลับในทันที แต่เขาเลือกที่จะพักอยู่ที่นี่แทน 
 
 
 
สำหรับ ไป่ รู่วเฉิน และ ชูเฟิง นั้น นับได้ว่าพวกเขามีความพยายามอย่างมาก นอกจากเวลาทานอาหารแล้วนั้น พวกเขาก็จะฝึกฝนทักษะนี้แทบจะตลอดเวลา 
 
 
 
เวลาได้ไหลผ่านไปอย่างช้าๆ จนในตอนนี้ก็ผ่านไปแล้วกว่าสองเดือน 
 
 
 
ในช่วงเวลานั้น ฉีคง ไจ้ฉิง , ประมุขนิกายสวรรค์ และแม่ของ ไป่ รู่วเฉิน ได้กลับมาที่วิหารของนิกายสวรรค์อีกครั้ง 
 
 
 
มันไม่ใช่ว่าพวกเขาต้องการชมผลลัพธ์การฝึกฝนของ ชูเฟิง และ ไป่ รู่วเฉิน แต่ในขณะนี้ ก็ใกล้เวลาที่ หุบเขาไม้ครามจะเปิดรับศิษย์ และเหล่าขุมพลังต่างๆ ก็ต้องส่งศิษย์ของพวกเขาเข้าสู่หุบเขาไม้คราม “ท่านประมุขนิกาย , ท่านอาจารย์ใหญ่ พวกเราจะเดินทางวันนี้เลยหรือ !?”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวถาม “ความจริง พวกเราต้องการให้พวกเจ้าฝึกฝนทักษะลต้องห้ามให้ชำนาญ มันจึงทำให้พวกเราล่าช้ามามาก หากว่าพวกเราไม่ออกเดินทางในตอนนี้ ข้าเกรงว่าพวกเราอาจนะพลาดการเข้าสู่หุบเขาไม้คราม !!””แม้ว่าพวกเราจะสามารถส่งพวกเจ้าเข้าสู่หุบเขาไม้ครามได้โดยตรงในภายหลังก็ตาม แต่หากว่ามันเป็นเช่นนั้น ข้ากลัวว่าหุบเขาไม้ครามตอนใต้ กับนิกายสวรรค์จะกลายเป็นขี้ปากคนอื่น ว่าไม่เห็นหุบเขาไม้ครามอยู่ในสายตา หากเป็นเช่นนั้นมันย่อมไม่ส่งผลดีต่อพวกเรานัก !!”
 
 
 
ฉีคง ไจ้ฉิง กล่าว 
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชูเฟิง ก็พยักหน้ารับในทันที พร้อมกล่าวออกมาว่า”
 
 
 
ถ้าหากเป็นเช่นนั้น ก็ออกเดินทางกันเถอะผู้อาวุโส !!””สหายน้อย ชูเฟิง เจ้าไม่ต้องกังวลไป ประมุขของหุบเขาไม้ครามนั้นให้อิสระแก่ทุกคน หลังจากที่เสร็จสิ้นการต้อนรับแล้วนั้น เจ้า และ ไป่ รู่วเฉิน สามารถกลับมาที่นี่เพื่อฝึกฝนทักษะ มังกร – หงส์ร่ายรำได้ เมื่อฝึกเสร็จพวกเจ้าค่อยกลับไปยังหุบเขาไม้ครามอีกครั้ง !!”
 
 
 
ประมุขนิกายสวรรค์กล่าว “ถูกต้อง !! ถึงยังไงพวกเราก็อยากเห็นพลังของทักษะ มังกร – หงส์ร่ายรำด้วยตาของพวกเรา !!”
 
 
 
แม่ของ ไป่ รู่วเฉิน กล่าว พร้อมกับที่ ฉีคง ไจ้ฉิง และผู้จัดการอาวุโสพยักหน้าเห็นชอบ “ถ้าทุกท่านต้องการจะเห็นพลังของทักษะ มังกร – หงส์ร่ายรำนั้น ทุกท่านไม่ต้องรออีกต่อไป ข้า และแม่นาง ไป่ สามารถแสดงมันให้ทุกท่านได้เห็นตอนนี้เลย !!”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวพลางหันกลับมามองที่ ไป่ รู่วเฉิน “นี่สหายน้อย ชูเฟิง เจ้าจะบอกว่าเจ้า กับ ไป่ รู่วเฉิน สำเร็จทักษะ มังกร – หงส์ร่ายรำ แล้วเช่นนั่นหรือ !?”
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั่น แปดผู้จัดการอาวุโสต่างตกตะลึงในทันที “จริงหรือเปล่า รู่วเฉิน ทำไมเจ้าไม่บอกพวกเรา !?”
 
 
 
ประมุขนิกายสวรรค์กล่าวออกมา พร้อมกับมองไปที่ ไป่ รู่วเฉิน 
 
 
 
ไป่ รู่เฉิน ไม่ได้กล่าวตอบออกมาในทันที แต่ด้วยร่างกายที่บอบบางของนางนั้น กำลังลอยออกไปที่กลางห้องโถงของพระราชวังต่อสายตาของทุกๆ คน ในขณะนั้น ที่ฝ่ามือของนางทั้งสองข้าได้สร้างออร่าพลังออกมาแตกต่างกันถึงสองอย่าง ในขณะที่ออร่ามหาศาลพลั่งพรูออกมาจากร่างกายของนาง 
 
 
 
***** พรึ่บบบบบ ***** 
 
 
 
เมื่อเห็นเช่นนั่น ชูเฟิง ก็บินขึ้นไปในอากาศ แต่ลักษณะของเขานั้นแตกต่างออกไปจาก ไป่ รู่วเฉิน อยู่บ้าง และในขณะที่เขาลอยตัวอยู่ข้างกายของนางนั้น ชูเฟิง ก็ปล่อยออร่าพลังออกมาจากฝ่ามือของเขา พร้อมกับที่ออร่าพลังมหาศาลทะลักออกมาจากร่างกายของเขาเช่นกัน 
 
 
 
***** ครืนนนนนนน ***** 
 
 
 
เมื่อออร่าพลังของ ชูเฟิง และ ไป่ รู่วเฉิน ผสานรวมกันนั้น ออร่าพลังที่แข็งแกร่งก็ปะทุออกมาจากร่างกายของทั้งสองคน มันเป็นคลื่นความเย็นที่เสียดแทงเข้าไปถึงกระดูก 
 
 
 
ในขณะเดียวกันนั้น คลื่นพลังความร้อนก็ปะทุออกมาเช่นเดียวกัน ในเวลานั้น พลังสองขั้วที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แต่กลับผสานกันได้อย่างสมบูรณ์แบบ 
 
 
 
พลังของเปลวเพลิง และความเย็นได้แผ่ขยายออกมาอย่างรวดเร็ว แม้ว่าห้องโถงของพระราชวังจะมีขนาดใหญ่อย่างมาก แต่เพียงพริบตาเดียวนั้น มันก็ถูกปกคลุมไปด้วยคลื่นความร้อน และคลื่นความเย็นอย่างรวดเร็ว 
 
 
 
ในขณะที่คลื่นความร้อน และเย็นกำลังจะเข้าไปถึงผนังของห้องโภงนั้น จู่ๆ คลื่นพลังทั้งหมดก็หายไป เมื่อเห็นเช่นนั้น ทุกคนต่างสับสนอย่างมาก และเมื่อพวกเขาหันไปมองทั้งสองคนที่ลอยอยู่กลางอากาศ พวกเขาก็ต้องตกใจอย่างมาก 
 
 
 
เพราะในเวลานั้น ข้างกายของ ชูเฟิง และ ไป่ รู่วเฉิน มีสัตว์ประหลาดขนาดยักษ์ลอยอยู่ข้างๆ กายของพวกเขา หนึ่งคือ หงส์ที่ร่างกายห่อหุ้มเอาไว้ด้วยเปลวเพลิง ส่วนอีกหนึ่งนั้นคือมังกรที่เกล็ดทั้งหมดถูกปกคลุมไว้ด้วยน้ำแข็ง 
 
 
 
ของ ชูเฟิง นั้นคือมังกรเกล็ดน้ำแข็ง และของ ไป่ รู่วเฉิน นั้นคือหงส์เพลิง แม้ว่าร่างกายของพวกมันจะมีขนาดใหญ่ แต่ก็สามารถมองเห็นศรีษะของพวกมันได้อย่างชัดเจน และมันก็เหมือนจริงอย่างมาก ราวกับว่าพวกมันมีชีวิตอยู่จริงๆ ก็ไม่ปาน 
 
 
 
ไม่เพียงแต่ร่างกายของมังกร และหงส์ ที่ดูสมจริงนั้น แม้แต่ออร่าพลังของพวกมันยังพิเศษอยางมาก ราวกับว่ามันคือสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ในตำนาน 
 
 
 
***** โฮกกกกกกกกกก ***** 
 
 
 
ในขณะนั้น ทั้งมังกร และ หงส์ ต่างคำรามออกมาอย่างรุนแรง เพียงแค่เสียงคำรามของพวกมันนั้น ก็ทำให้ทั้งห้องโถงสั่นสะเทือน และแรงสั่นสะเทือนนั่นไม่ได้ถูกจำกัดอยู่แค่เพียงในห้องโถงเท่านั้น แม้แต่พื้นที่ด้านนอกก็สั่นไหวเช่นเดียวกัน 
 
 
 
หลังจากคำรามออกมานั้น พวกมันทั้งสองก็เริ่มทะยานในอากาศไปพร้อมกัน ราวกับว่าพวกมันกำลังร่ายรำไปมา และดูคล้ายพวกมันกำลังต่อสู้กันอยู่ แต่ความจริงนั้น พวกมันเพียงเคลื่อนไหวไปพร้อมกัน และผสานพลังของพวกมันเข้าหากัน มันเป็นฉากที่งดงามอย่างมาก ที่ทุกคนสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน 
 
 
 
แต่สิ่งสำคัญนั้น นอกจากคลื่นความร้อน และคลื่นความเย็นที่แผ่กระจายออกมาแล้วนั้น ยังมีคลื่นพลังอีกหนึ่งสาย ที่มีมังกร และหงส์เป็นศูนย์กลางในการปล่อยออกมา อีกทั้งมันยังรุนแรงมากกว่าคลื่นพลังในก่อนหน้านี้อย่างชัดเจน หากว่า ชูเฟิง และ ไป่ รู่วเฉิน ไม่จำกัดพลังเอาไว้ พระราชวังถังหลังก็ไม่อาจต้านทางคลื่นพลังนี้ได้อย่างแน่นอน “สุดยอด !! เพียงแค่สองเดือนพวกเจ้าสองคนก็สามารถสำเร็จทักษะลับต้องห้าม ทักษะผสาน ระดับพสุธา ในตำนานได้ พวกเจ้าทำให้ข้าเปิดโลกทัศน์ขึ้นอย่างมาก !!”
 
 
 
เมื่อมังกร และ หงส์ แสดงพลังอำนาจของมันออกมานั้น มันก็ทำให้ ประมุขนิกายสวรรค์ และคนอื่นๆ ต่างเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง และรู้สึกทึ่งในความสามารถของเด็กรุ่นใหม่ทั้งสองคนนี้ 
 
 
 
นี่เป็นเพราะ ไม่ใช่เพียงแค่พวกเขาได้เห็นทักษะในตำนานของบรรพบุรุษของพวกเขา แต่พวกเขายังได้เห็นความหวังของนิกายสวรรค์ และความหวังของหุบเขาไม้ครามใต้ในเวลานี้ พวกเขาเชื่อว่าทั้งสองคนจะสามารถสร้างชื่อได้ในหุบเขาไม้ครามอย่างแน่นอน 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////