ตอนที่แล้วตอนต่อไปบทที่ 1183 – ความจริงกำลังจะถูกเปิดเผย
“หยวน ฉิง เจ้าเป็นคนดีจริงๆ เจ้ามีพรสวรรค์ที่โดดเด่น พลังต่อสู้ที่เหนือจินตนาการ รวมทั้งพรสวรรค์ที่ยากที่จะหยั่งถึง แต่กลับไม่ใช้เหมือนเพื่อตัดสินปัญหา.”
ในตอนนั้น ผู้อาวุโสเหยี่ยวจากแผนกลงทัณฑ์ พูดขึ้นด้วยท่าทางชื่นชม “หยวน ฉิง แม้เจ้าจะเป็นคนดี แต่เมื่อมีคนถูกกดขี่เจ้าก็ควรลงมือบ้าง ชูเฟิงนี้นั้นช่างเลวทรามยิ่งนัก เขาไม่รู้จักที่ต่ำที่ถูก กล้าหาเรื่องแม้กระทั่งผู้อาวุโส.””สำหรับคนเช่นนี้ เจ้าไม่จำเป็นต้องไว้หน้าเขา เจ้าควรสั่งสอนเขาบ้างมิฉะนั้นเขาจะไม่มีวันสำนึก.””ชูเฟิง ได้กระทำผิด ดังนั้น ข้าในฐานะที่เป็นคนจากแผนกลงทัณฑ์ ขอตัดสินโทษให้ ทำลายการบ่มเพาะพลังของเขา.” “และตอนนี้ ชูเฟิงต้องได้รับโทษ ที่ได้ลงมือฆ่า เล่ย เหยาไป ในฐานะที่เจ้าเป็นศิษย์ของวิหารกลุ่มดาวนักล่าเช่น เล่ย เหยา เจ้าควรไปลงโทษเขาด้วยตัวเอง. ด้วยการประลองชี้เป็นชี้ตาย” “ดังนั้น หยวน ฉิง เจ้าไม่ต้องอดทนแล้ว ไปแสดงพลังของเจ้า พลังที่กระตุ้นเข็มนิรันดร์บรรพกาลอันโด่งดัง และพลังที่สามารถค้นหาธงผู้บัญชาจนพบ นำเอาพลังนั่นไปแก้แค้นให้ศิษย์พี่ เล่ย เหยา ของเจ้าซะ.””วันนี้ ข้าจะยกเว้นให้ ในการประลองชี้เป็นชี้ตายนี้ เจ้าสามารถฆ่าชูเฟิง เพื่อแก้แค้นให้เล่ย เหยาได้.”
ผู้อาวุโส เหยี่ยวพูดขึ้น อาจพูดได้ว่า เขานั้นเชื่อใจหยวน ฉิงมาก และต้องการให้ หยวน ฉิง ฆ่าชูเฟิง. “ถูกต้อง ตอนนี้ ศิษย์น้องหยวน ฉิงนั้นแข็งแกร่งมาก และในวิหารกลุ่มดาวนักล่าของเรา มีเพียงเจ้าเท่านั้นที่จะแก้แค้นให้ศิษย์พี่ เล่ย เหยาได้ ศิษย์น้องหยวน ฉิง เจ้าต้องสั่งสอนไอ้สารเลวชูเฟิง ให้รู้สึกนึกเสีย.”
คนของวิหารกลุ่มดาวนักล่าพูดขึ้น
พวกเขากลัวชูเฟิงมาก เพราะรู้ดีว่าพวกเขาสู้ชูเฟิงไม่ได้ ดังนั้น หยวน ฉิง จึงเป็นความหวังของพวกเขา ด้วยความสามารถระดับอัจฉริยะที่สร้างชื่อเสียงอันน่าเหลือเชื่อ ชูเฟิง ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย “ผู้อาวุโส คือว่า . .”
ในตอนนั้นหยวน ฉิง ก็หวาดกลัวมาก เขาไม่คิดว่า ผู้อาวุโสเหยี่ยวจะพูดเช่นนั้น นี่มันเหมือนกับการบังคับเขาให้ไปสู้เลย
หยวน ฉิง นั้นยืนนิ่ง พร้อมใบหน้าที่ซีดราวกับขี้เถ้า เขาพูดอะไรไม่ออก เพราะรู้ดีว่าเขาไม่สามารถสู้ชูเฟิงไหว
ในตอนนี้นั้น ผู้คนมากมายต่างหวังให้เขาก้าวออกไป เพื่อจัดการกับชูเฟิง “เป็นอะไร ศิษย์น้อง หยวน ฉิง เจ้าลังเลอะไรอยู่ ?!” “พวกเจ้า ดูนั่นเร็ว ใบหน้าของหยวน ฉิงกำลังบิดเบี้ยว แล้วดูมือเขาสิ มันสั่นจนเห็นได้ชัดเลย.” “พระเจ้า หรือว่าจะเป็นอย่างที่ชูเฟิง พูดจริงๆ หยวน ฉิง กลัวชูเฟิง จึงไม่กล้าสู้กับเขาอย่างนั้นหรือ” “บัดซบ!!! ศิษย์น้องหยวน ฉิงของข้าคืออัจฉริยะที่ยากจะจับตัว เหตุใดต้องกลัวชูเฟิงด้วย” “บัดซบ แล้วทำไมหยวน ฉิง ถึงไม่กล้าสู้ล่ะ หรือเพราะเห็นว่าชูเฟิงนั้นมีความสามารถ หยวน ฉิง จึงได้เกรงกลัวขึ้นมา.””นั่นคือ หยวน ฉิง ผู้ที่เทียบได้กับ ท่าน ฉิง ซวนเทียน อย่างนั้นหรือ นั่นมันการเปรียบที่เกินไปหน่อยหรอ ในตอนนี้แค่ศิษย์ป่าไม้ครามใต้อย่างชูเฟิง เขาก็ยังไม่กล้าสู้เลย.” “หุบปาก ศิษย์น้อง หยวน ฉิง ไม่มีทางกลัวชูเฟิงแน่นอน ถ้าหากการต่อสู้เริ่มขึ้นเจ้าขยะชูเฟิงต้องตายอย่างแน่นอน” “ถูกต้อง ศิษย์น้อง หยวน ฉิง สามารถปลุกเข็มนิรันดร์ ที่มีเพียง ท่าน ฉิง ซวนเทียนที่สามารถทำได้ มีหรือ ที่ชูเฟิงจะเทียบกับศิษย์น้องหยวน ฉิง ของข้าได้” “ศิษย์น้อง หยวน ฉิง รีบไปเร็วเข้า แสดงพลังของเจ้าให้พวกมันเห็น.”
เมื่อเห็น หยวน ฉิง ลังเล ผู้คนก็เริ่มตั้งคำถาม กับ หยวน ฉิง ว่า หยวน ฉิง นั้นกลัวชูเฟิงหรือ แต่ ศิษย์จากวิหารกลุ่มดาวนักล่านั้น เชื่อว่า หยวน ฉิง สามารถเอาชนะชูเฟิงได้ ดังนั้นพวกเขาจึงโกรธ เมื่อเห็นหยวน ฉิงโดนดูถูก
ในตอนนั้น ผู้คนต่างมองไปที่ หยวน ฉิง พวกเขานั้นอยากรู้ว่า หยวน ฉิงจะทำอย่างไร
เมื่อต้องเผชิญกับสายตา และคำถามของคนรอบๆ หยวน ฉิงนั้น เหงื่อแตกตั้งแต่หัวจดเท้า ขาของเขาเริ่มสั่น เพราะเขามิอาจต้านแรงกดดันได้
ในตอนนี้ หยวน ฉิง รู้สึกเสียใจมาก เสียใจในความอวดดีของเขา
ในตอนนั้น เขาคิดว่า เขาไม่น่าโลภมาก รับชื่อเสียงนั้นมาเลย เขาไม่คิดว่าชื่อเสียงนั้น จะเป็นประตูนำเขาไปสู่ความตายเช่นนี้ “ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
ในตอนที่ทุกคนกำลังเงียบ ก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้น “นั่นชูเฟิง อย่างนั้นหรือ ทำไมเขาถึงยิ้มกันล่ะ”
ผู้คนต่างสงสัยว่าทำไมชูเฟิงถึงได้ยิ้ม
และ รอยยิ้มของเขานั้น เต็มไปด้วยการดูถูก ไม่เพียง หยวน ฉิง เท่านั้น แต่เป็นทุกคนในวิหารกลุ่มดาวนักล่า
ในตอนนั้น เมื่อชูเฟิงหัวเราะขึ้น ผู้คนต่างหันไปมองชูเฟิง
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หยวน ฉิงนั้น มองไปที่ชูเฟิงด้วยใบหน้าซีดขาว ราวกับคนใกล้ตาย
ในตอนนั้น ท่าทางของชูเฟิง เต้มไปด้วยความสะใจ เมื่อเห็นผู้คนนั้นต่างตั้งคำถาม กับหยวน ฉิง “ข้ารู้ว่าพวกเจ้านั้นสงสัยจริงๆ ว่าทำไม หยวน ฉิง ผู้แข็งแกร่ง ถึงไม่กล้าสู้กับข้ากันนะ” “ถ้าเจ้าอยากรู้ความจริง ไม่ต้องทำถามเขา ข้าสามารถตอบแทนพวกเจ้าได้.”
ชูเฟิง หัวเราะ พร้อมมองไปที่ ผู้คน
นี่คือเวลาที่เขากำลังรอคอย เขารอเวลานี้มานานแล้ว ในที่สุด มันก็มาถึงเสียที “ชูเฟิง เจ้าอย่าพูดอะไรไร้สาระ”
เมื่อเห็นเช่นนั้น คนของวิหารกลุ่มดาวนักล่าก็พูดขึ้น เพื่อไม่ให้ชูเฟิงโจมตี หยวน ฉิง “พวกวิหารกลุ่มดาวนักล่า หุบปากซะ ให้ ศิษย์น้องชูเฟิงพูดเสีย.””ศิษย์น้อง ชูเฟิง เจ้าจะพูดอะไรอย่างนั้นหรือ รีบพูดมาเถิด พวกเรารอฟังอยู่”
ในตอนนั้น นอกจากคนจากวิหารกลุ่มดาวนักล่าแล้ว ผู้คนต่างอยากให้ชูเฟิงพูดออกมา แต่ตอนนั้น มีเสียงจากคนของวิหารกลุ่มดาวนักล่า ทำให้พวกเขารู้สึกรำคาญ
ReaDMGA ////////////////////////////////////////