บทที่ 995 – จักรพรรดิสงคราม
 
 
 
“พวกเจ้าเป็นเพียงสวะที่ถูกขับออกมา แต่กลับกล้าเรียกตัวเองว่าราชาเช่นนั้นรึ !?”
 
 
 
หลังจากสิ้นเสียงของคำกล่าวนั้น เหล่ากองทัพปิศาจทั้งหมดก็กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดทรมาน 
 
 
 
ในขณะที่พวกมันกำลังกรีดร้องอยู่นั้น ชูเฟิง ไม่สามารถลืมตาของเขาได้ แต่เขาก็รับรู้ได้ดีว่าแสงที่สว่างวาบขึ้นมานั้ากำลังโจมตีใส่เหล่าปิศาจทั้งหมด ร่างกายของพวกมันกำลังถูกแยกออกจากกันอย่างโหดเหี้ยม 
 
 
 
แม้ว่าพวกมันจะมีร่างกายที่ใหญ่โตราวกับขุนเขา และมีจำนวนมากราวกับมหาสมุทร อีกทั้งพวกมันยังมีความแข็งแกร่งอยู่ในขั้นราชันย์สงครามทั้งหมด 
 
 
 
แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าแสงสว่างนี้พวกมันก็ไม่สามารถทำอะไรได้แม้แต่น้อย พวกมันทำได้เพียงมองดูร่างกายของตัวเองค่อยถูกแยกออกจากกัน พร้อมกับที่พลังวิญญาณของพวกมันสลายไปโดยสมบูรณ์ “นี่มันหรือว่า……..จักรพรรดิสงคราม !!”
 
 
 
ชูเฟิง รู้สึกตกตะลึงอย่างมาก เพราะพลังที่เขาสัมผัสได้จากแสงเหล่านี้นั้น มันแข็งแกร่งราวกับสามารถบดขยี้ทุกสิ่งอย่างได้อย่างง่ายดาย และแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญขั้นราชันย์สงครามระดับสูงสุดก็ไม่สามารถต้านทานพลังนี้ได้แม้แต่น้อย มันจึงทำให้เขาคิดว่านี่เป็นพลังของขั้นจักรพรรดิสงคราม 
 
 
 
จักรพรรดิสงครามที่เป็นตำนาน ชูเฟิง ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเขาจะพบผู้เชี่ยวชาญขั้นจักรพรรดิสงครามในเส้นทางสวรรค์เช่นนี้ “นี่มันเกิดอะไรขึ้น !!?”
 
 
 
ในความเป็นจริงนั้น ไม่ใช่เพียงแค่ ชูเฟิง ที่รู้สึกสับสน แม้แต่ ทันไท่ เซว่ เองก็ไม่มีข้อยกเว้น ในเวลานี้นางไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไป 
 
 
 
เมื่อปิศาจที่มีพลังขั้นราชันย์สงครามระดับสูงสุดรู้ว่าพวกมันทั้งหมดกำลังจะถูกฆ่า มันก็ขู่ออกมาว่า”
 
 
 
เจ้าไม่รู้รึว่าพวกเราคือใคร !! ทำไมถึงได้กล้าฆ่าพวกเราเช่นนี้ !! เจ้าคิดว่า…….!!”
 
 
 
แต่ก่อนที่จะกล่าวจนจบนั้น ออร่าพลังของมันก็ได้หายไปอย่างสมบูรณ์ 
 
 
 
เพียงเวลาแค่ไม่นานนั้น เสียงร้องโหยหวนก็จางหายไป พร้อมกับออร่าพลังของเหล่าปิศาจได้หายไปราวกับว่าพวกมันไม่เคยมีตัวตนมาก่อน 
 
 
 
แสงสว่างค่อยๆ จางหายไปอีกครั้ง พร้อมกับที่ความมืดมิดได้เข้ามาปกคลุมพวกเขาอีกครั้ง “นี่……”
 
 
 
ในที่สุด ชูเฟิง ก็สามารถลืมตาขึ้นมาได้ แม้ว่าเขาจะมีประสบการณ์การสังหารมามากมาย แต่เขาก็ต้องตกตะลึงกับเหตุการณ์ตรงหน้า 
 
 
 
เพราะปิศาจนับล้านตัวที่มีพลังขั้นราชันย์สงคราม ได้ตายลงทั้งหมด ไม่มีแม้แต่ตัวเดียวที่รอดชีวิตอยู่ 
 
 
 
พวกมันทั่งหมดไม่ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย เพราะซากของพวกมันยังคงกองอยู่เกลื่อนพื้น พร้อมกับละอองเลือดที่คละคลุ้งอยู่ในอากาศ 
 
 
 
ละอองเลือดทั้งหมดได้แผ่กระจายออกไปทั่วบริเวณอย่างไร้ที่สิ้นสุด ไม่ว่าใครก็ตามที่พบกับสถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาต้องตกตะลึงอย่างแน่นอน “นี่จะต้องเป็นพลังขั้นจักรพรรดิสงครามแน่นอน !!”
 
 
 
เหล่าปิศาจทั้งหมดที่ตายต่อหน้าของ ชูเฟิง นั้น มันทำให้เขาไม่สามารถจินตนาการถึงความแข็งแกร่งของผู้เชี่ยวชาญขั้นจักรพรรดิสงครามที่เป็นตำนานได้แม้แต่น้อย 
 
 
 
***** ตูมมม ตูมมม ตูมมม ***** 
 
 
 
ในเวลานั้น เสียงอึกทึกก็ดังขึ้นมาจากระยะที่ไกลออกไป เสียงของมันดังราวกับเสียงของดาวตกที่กำลังถล่มใส่พื้นแผ่นดิน มันทำให้หัวใจสั่นระรัวด้วยความหวาดกลัว แต่แท้จริงนั้นมันเป็นเพียงเสียงของการก้าวเดินไปเท่านั้น 
 
 
 
ชูเฟิง ขมวดคิ้วแน่น เพราะเขารู้ดีว่าผู้ที่สังหารปิศาจนับล้านที่มีพลังขั้นราชันย์สงคราม จะต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญขั้นจักรพรรดิสงครามอย่างแน่นอน 
 
 
 
ในความเป็นจริงนั้น ไม่เพียงแต่ ชูเฟิง เท่านั้นที่รู้สึกสับสน แม้แต่ ทันไท่ เซว่ เองก็ขมวดคิ้วแน่นด้วยความตกใจ 
 
 
 
พวกเขาก้าวเดินไปตามเสียงที่ดังอึกทึกนั้น เพียงไม่นานพวกเขาก็เห็นเงาดำขนาดใหญ่ภายใต้ละอองเลือดที่ลอยฟุ้งในอากาศปรากฏออกมาต่อสายตาของพวกเขา 
 
 
 
เป็นเพราะละอองเลือดที่ลอยอยู่ในอากาศ จึงทำให้พวกเขาไม่สามารถมองเห็นรูปร่างของมันได้อย่างชัดเจน แต่พวกเขาก็สามารถบอกได้ทันทีว่ามันมีขนาดใหญ่อย่างมาก 
 
 
 
ร่างกายของมันสูงกว่าหลายร้อยเมตร เมื่อเทียบกับเหล่าปิศาจก่อนหน้านี้นั้น มันพวกมันก็เป็นเพียงสิ่งมีชิวิตขนาดเล็กไปในพริบตา 
 
 
 
หากเทียบกับ ชูเฟิง และ ทันไท่ เซว่ ที่เปรียบได้กับมดตัวเล็กๆ ในก่อนหน้านี้ ในตอนนี้พวกเขาก็เปรียบได้เพียงไรฝุ่นเท่านั้น เมื่ออยู่ต่อหน้าสิ่งมีชีวิตลึกลับตัวนี้ “น่าสนใจ !! ไม่คิดเลยว่าผู้เชี่ยวชาญขั้นจักรพรรดิสงครามจะไม่ใช่มนุษย์ เส้นทางสวรรค์นี่มันน่าสนใจจริงๆ !!”
 
 
 
ในเวลานั้น ต้านต้าน ก็กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น หลังจากได้เห็นร่างของสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่นี้ 
 
 
 
แต่ในเวลานี้ ชูเฟิง ไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะคุยเล่นด้วย เพราะเขาไม่รู้ว่าสัตว์ยักษ์ตัวนี้เป็นมิตรหรือศัตรู แต่เขารู้แน่ว่าเจ้าตัวนี้แข็งแกร่งกว่าปิศาจนับล้านก่อนหน้าอย่างมาก และเพียงแค่คำว่า จักรพรรดิสงคราม ก็ทำให้คนที่ได้ยินนั้นถึงกับขวัญกระเจิงได้อย่างง่ายดาาย 
 
 
 
ในขณะที่ ชูเฟิง และ ทันไท่ เซว่ เข้าไปใกล้สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ตัวนี้ พื้นอากาศใต้เท้าของพวกเขาจะสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงทึกครั้งที่สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ตัวนี้ก้าวขาออกไป มันทำให้พวกเขาไม่สามารถทรงตัวได้มั่นคงนัก 
 
 
 
แม้ว่าจะเข้าไปใกล้มันอย่างมาก พวกเขาก็เห็นเพียงแค่เงาขนาดใหญ่ กับดวงตาสีแดงฉานคู่หนึ่งเท่านั้น 
 
 
 
ดวงตาคู่นั้นมีขนาดใหญ่อย่างมาก หากจะเรียกว่าดวงตานั้น สมควรจะเรียกว่าพระจันทร์สีเลือดยังจะเหมาะสมมากกว่า 
 
 
 
ในเวลานั้น จู่ๆ มันก็หยุดชะงัก พร้อทกับดวงตาของมันเปล่งแสงออกมาห่อหุ้ม ชูเฟิง และ ทันไท่ เซว่ มันกำลังตรวจสอบพวกเขา “ขอบคุณผู้อาวุโสที่ช่วยพวกเรา !!”
 
 
 
ชูเฟิง ประสานมือขึ้นคาราวะ แม้ว่ามันจะวางแผนไว้เช่นไรก็ตาม “ตามข้ามา !!”
 
 
 
เสียงอันทรงพลัง และฟังดูลึกลับดังขึ้นมาจากเงาของสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่นี้ พร้อมกับที่มันกำลังก้าวเดินออกไปในทิศทางที่มันจากมา 
 
 
 
ชูเฟิง ไม่ลังเลแต่อย่างใด เขารีบก้ามตามออกไปในทีนที โดยที่มี ทันไท่ เซว่ ติดตามไปอย่างใกล้ชิด “หยุด !!” 
 
 
 
ในเวลานั้น เสียงของสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับที่ดวงตามสีแดงฉานทั้งคู่หันกลับมามองที่ ทันไท่ เซว่ ด้วยจิตสังหารที่รุนแรง พร้อมกับที่มันกล่าวออกมาว่าอย่างเย็นชาว่า”
 
 
 
หากเจ้ากล้าตามข้ามาอีกก้าวเดียว ข้าจะฉีกเจ้าเป็นชิ้นๆ !!”
 
 
 
ในเวลานั้น ร่างกายของ ทันไท่ เซว่ สั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว นางไม่กล้าที่จะก้าวออกไปแม้แต่ครึ่งก้าว แม้ว่าจะไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจน แต่ ชูเฟิง ก็รู้ว่าใบหน้าของนางนั้นถูกชโลมไปด้วยเหงื่อที่เย็นเยียบ 
 
 
 
เพียงคำกล่าวของจักรพรรดิสงครามนั้น ก็ทรงพลังยิ่งกว่าพลังต่อสู้ของผู้เชี่ยวชาญทั่วๆ ไปอย่างมาก “เดินต่อไปข้างหน้า เจ้าจะสามารถผ่านเส้นทางสวรรค์ไปได้ โดยที่ไม่มีใครหยุดเจ้าได้ !!”
 
 
 
เสียงของสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนลง หลังจากที่ ทันไท่ เซว่ หยุดชะงัก “ขอบคุณผู้อาวุโส สำหรับคำแนะนำ !!”
 
 
 
ทันไท่ เซว่ ที่มักจะเย็นชาตลอดเวลา กลับประสานมือขึ้นมาคาราวะด้วยความขอบคุณ 
 
 
 
แต่สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่นี้ไม่ได้สนใจการกระทำของ ทันไท่ เซว่ แม้แต่น้อย มันก้าวเดินต่อไปอย่างมั่นคง แต่มันไม่ได้ก้าวนำไปสู่ดินแดนสงครามศักดิ์สิทธิ์ แต่เป็นสถานที่หนึ่งในเส้นทางสวรรค์ 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : ที่ปลายทางเขาจะได้พบกับอะไร และจะมีอะไรรออยู่ แล้วพี่เฟิงจะได้พบพ่อเขาหรือไม่ ต้องรอตามติด . . . .