บทที่ 1075 – สังหารภูติบรรพกาล
 
 
 
“อะไรนะเจ้าต้องการฆ่าพวกข้าอย่างนั้นหรือ”
 
 
 
เมื่อได้ยินชูเฟิงพูด เหล่าภูติก็ตกใจอย่างมาก 
 
 
 
สถานะของพวกภูติในแดนศักดิ์สิทธิ์นั้นสูงเพียงไหนกัน แม้พวกเขาจะแข็งแกร่งกว่าเผ่ามนุษย์ และสัตว์ยักษ์ แต่พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะรุกรานอีกฝ่าย เช่นเดียวกับเผ่าพันธุ์อื่นๆ เพราะการทำเช่นนั้นมันก็เหมือนกับการฆ่าตัวตาย 
 
 
 
อย่างไรก็ตามตอนนี้นั้น คนจากรุ่นเดียวกับพวกเขาที่มาจากหุบเขาไม้ครามใต้ ได้แสดงออกมาว่าจะฆ่าพวกเขา นี่คือสิ่งที่พวกเขานั้นยอมรับไม่ได้ พวกเขาจึงทำเป็นไม่ได้ยิน 
 
 
 
การทำเช่นนี้นั้น ต้องมีความกล้าและบ้าบิ่นมาก สำหรับพวกภูติใครที่จะกล้าทำอะไรพวกเขานั้น ต้องมีทั้ง 2 อย่าง ในตอนนี้พวกเขาคิดว่าพวกเขาได้พบกับคนที่เหนื่อยจะมีชีวิตแล้ว “วูบ วูบ วูบ…”
 
 
 
ในขณะที่พวกเขากำลังตกใจ ชูเฟิงก็โจมตีทันที ดาบผนึกมารได้ถูกกวัดแกว่งออกไป และนั่นก็ทำให้เกิดคลื่นคมดาบที่น่าเกรงขามถูกฟาดฟันออกมา 
 
 
 
คลื่นดาบสีดำจำนวนมากนั้นถูกฟาดออกมาโดยดาบผนึกมารในมือชูเฟิง พลังของมันนั้นน่าเกรงขามอย่างมาก เพียงพริบตาก็มีเกือบครึ่งของเหล่าภูติที่ตายด้วยน้ำมือของชูเฟิง ไม่เพียงแต่ร่างและจิตสำนึกจะถูกทำลายโดยสมบูรณ์ แม้แต่พลังของเขา ก็กลายเป็นแหล่งพลังงานของชูเฟิง เห็นได้ชัดว่าพวกเขาตายอย่างสมบูรณ์แบบ “พวกเจ้ามีดีแค่นี้เองหรอ สำหรับพวกเจ้าที่เข้ามาถึงทีนี่ได้ สงสัยจะใช้พลังสายเลือดพิเศษสินะ”
 
 
 
หลังจากฆ่าพวกภูติไปชูเฟิง ก็เยาะเย้ยทันที 
 
 
 
นั่นเป็นเพราะชูเฟิงพบว่าเหล่าภูตินั้นไม่ได้แข็งแกร่งดั่งที่จินตนาการ นอกจากคนที่ข้าฉิน กวง ที่มีระดับ 3 ราชันย์สงครามแล้วคนอื่นๆ ก็อยู่ที่ระดับ 2 ระดับ 1 และมีหลายคนที่อยู่ในระดับสูงสุดของเจ้าสงคราม 
 
 
 
สระมันมีอยู่มาตั้งแต่ยุคบรรพกาล นำซ้ำยังมีสายเลือดพิเศษและยังได้ใช้สระบรรพกาลทุกวัน แต่พลังของพวกเขานั้นแท้จริงนั้นอ่อนแอยิ่งนัก 
 
 
 
พลังต่อสู้ของเขา มันไม่ได้แข็งแกร่งอะไรเลย นอกจากระดับ 3 ราชันย์สงครามแล้วไม่มีใครเทียบได้กับฉิน กวง ดังนั้นชูเฟิงเข้าใจว่าเหตุผลที่เหล่าภูติเข้ามาได้ลึกนั้นเป็นเพราะพลังของสายเลือด พื้นพลังของพวกเขาเป็นตัวบ่งบอกความพรสวรรค์ของพวกเขา แต่ไม่ได้หมายถึงความแข็งแกร่งของพวกเขา “เจ้าช่างโอหังยิ่งนัก ไม่เพียงกล้าฆ่าพวกเรา ยังกล้าพูดกับพวกเราเช่นนี้อีก ข้าจะฆ่าเจ้าทิ้งซะ!”
 
 
 
คำพูดของชูเฟิง สร้างความหงุดหงิดให้กับเหล่าภูติมากภายใต้การนำของระดับ 3 ราชันย์สงคราม เหล่าภูติก็ได้หยิบยุทธภัณฑ์ระดับราชวงศ์ของพวกเขาออกมา และสร้างค่ายกลแล้วเข้าไปล้อมรอบชูเฟิง “วูบ วูบ วูบ วูบ.”
 
 
 
ในตอนนั้นการโจมตีจากเหล่าภูติก็ได้พุ่งเข้าใส่ชูเฟิง คมดาบจำนวนมากจนคล้ายกับแหขนาดใหญ่ พุ่งเข้าใส่ชูเฟิง 
 
 
 
การโจมตีครั้งนี้นั้นไม่ธรรมดา อย่างน้อยที่สุดระดับ 1 ราชันย์สงครามก็ไม่สามารถยืนหยัดไว้ได้แน่นอน แต่น่าโชคร้ายสำหรับพวกเขา เพราะที่พวกเขาสู้อยู่นั้นไม่ใช่ระดับ 1 ราชันย์สงครามทั่วไป แต่เป็นอัจฉริยะจากโลกภายนอก หากเทียบเรื่องความสามารถและพรสวรรค์แล้ว ชูเฟิงเหนือกว่าเหล่าภูติหลายขุม “วูบ.”
 
 
 
ดาบผนึกมารในมือชูเฟิงก็ได้สะบัดทันที ตอนนั้นน้ำรอบๆพุ่งสูงขึ้น พลังสงครามระดับราชันย์รวมกับคลื่นอย่างสมบูรณ์ในที่แห่งนั้น 
 
 
 
สุดท้ายชูเฟิง ก็ชี้ดาบผนึกมารไปข้างหน้า แล้วก็ ตู้ม~~~ เพียงแค่ครั้งเดียว ค่ายกลของเหล่าภูติ ก็พลันแตกออกเป็นเสี่ยงๆ 
 
 
 
นอกจากนี้การโจมตีของชูเฟิงครั้งนี้ไม่เพียงทำลายการโจมตีของพวกเขา แต่ทำให้ร่างของภูตินั้นระเบิดแล้วตายในทันที 
 
 
 
ในตอนนั้น มีภูติเพียงคนเดียวที่รอดอยู่ เขาก็คือคนที่ฆ่าฉิน กวง อย่างไรก็ตามในตอนนี้ร่างของเขาเต็มไปด้วยเลือดและบาดเจ็บหนักมาก “วูบ.”
 
 
 
เมื่อเห็นสถานการณ์ไม่ดี ภูติก็หันหลังกลับและจะรีบหนีจากส่วนลึกนั่นทันที “จะหนีอย่างนั้นรึ ภูติผู้ปกครองสถานที่แห่งนี้เอ๋ย ดูเหมือนว่าเจ้าจะมีพลังแค่นี้จริงๆ สินะ!”
 
 
 
ในตอนนั้นหลังจากภูติกำลังจะหนี มังกรฟ้าขนาดยักษ์ก็ทะยานผ่านน้ำและมาดักหน้าภูติไว้ ทำให้เขาไม่มีทางหนี และคนที่ยืนอยู่บนมังกรฟ้าไม่ใช่ใครอื่นนอกจากชูเฟิง “นี่มัน นี่มันทักษะเร้นลับ!””เจ้า เจ้าเป้นใครกัน ทำไมระดับ 1 ราชันย์สงครามเช่นเจ้าถึงได้แข็งแกร่งเพียงนี้ พวกเราเหล่าภูติไปทำอะไรให้เจ้าเกลียดกันถึงได้จองล้างจองผลาญพวกเราเช่นนี้”
 
 
 
เมื่อเห็นชูเฟิง ยืนอยู่เหนือมังกรฟ้าและกำลังถือดาบผนึกมาร ภูติตนนั้นก็กงวลอย่างมาก ร่างของเขาสั่นเทาด้วยความกลัว แม้แต่ยุทธภัณฑ์ระดับราชวงศ์ในมือก็สั่นจนเห็นได้ชัด 
 
 
 
ในตอนนั้นความโอหังของเขาได้หายไปหมดแล้ว ถูกแทนที่ด้วยความกลัวและความวิตก มันไม่ใช่เพราะเขากำลังตกอยู่ในสถานการณ์เลวร้าย แต่พลังของชูเฟิงนั้นน่าเกรงกลัวจนเกินไป 
 
 
 
ดังนั้นเขาจึงรู้สึกได้ว่าชุเฟิงนั้นไม่ธรรมดาอย่างที่เห็น เขาเดาว่าชูเฟิงนั้นคือผู้เชี่ยวชาญระดับสูงที่ปิดบังหน้าตาตนเอาไว้ และซ่อนพลังที่แท้จริงและมาเพื่อฆ่าพวกเขา “โย่ เจ้ากลัวเป็นเหมือนกันหรอ?!”
 
 
 
ชูเฟิงยิ้มแล้วจับดาบในมือแน่นอน เขาโดดลงจากมังกรฟ้าและว่ายน้ำเข้าไปหาภูติตนนั้นอย่างช้าๆ “อะไรเจ้า เจ้ากำลังจะทำอะไร”
 
 
 
เมื่อเห็นชูเฟิงเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ภูติก็ตระหนกจนถึงขีดสุด ดวงตาของเขานั้นไม่ได้มองชูเฟิงเป็นมนุษย์แต่เป็นปีศาจ ที่โหดเหี้ยม “ข้าจะไม่ทำอะไรทั้งนั้น ข้าแค่อยากเห็นว่าพวกภูติอย่างเจ้าหน้าตาเป็นยังไง และมีไหวพริบมากมายเพียงใด”
 
 
 
ในตอนนั้นชูเฟิงก็ดึงเสื้อคลุมของภูติขึ้น และด้วยการดึงของเขาเขาก็ได้ดึงชุดคลุมนั้นออกมา 
 
 
 
ในตอนนั้น รูปลักษณ์ที่แท้จริงของภูติก็ได้ปรากฏขึ้นต่อหน้าชุเฟิง 
 
 
 
รูปร่างของเขานั้นค่อนข้างผอม และยังสูงผิวนั้นนุ่มราวกับสตรี และขาวจนซีด พร้อมด้วยผมสีทองที่ประกาย และที่สำคัญที่สุดดวงตาของเขานั้นเป็นสีเขียว เขานั้นดูเหมือนชายเจ้าสำอางยิ่งกว่า หยวน ฉิง เสียอีก 
 
 
 
ในตอนนั้นนอกเหนือจากตาและ สีผมแล้วอย่างคนก็ไม่ต่างจากมนุษย์ มีเพียงแค่หูที่แหลมเท่านั้น “โอ้ นี่คือรูปร่างของเจ้าหรือ ดูเหมือนว่าเจ้าจะมาจากเผ่าพันธุ์ที่บริสุทธิ์นะ.”
 
 
 
เมื่อเห็นเช่นนั้นตาของชูเฟิงก้เป็นประกาย จากที่ดูแล้วเหล่าภูตินั้นไม่ธรรมดา และเขามีความรู้สึกที่มนุษย์ธรรมดาไม่มี 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
C : นี่พี่เฟิง จะแก้ผ้ามันแล้ว ข่มขืน ป่ะเนี่ย ?! 
 
 
 
A : ชิบหายล่ะไง๊!!! 
 
 
 
B : พี่เฟิง ไม่ใช่ เสือไบ นะเว้ย จะหญิงก็ได้จะชายก็ดี!!! 
 
 
 
C : งานนี้ ภูติได้ขี้คล่องแน่นอน. . . . .