บทที่ 1103 – มังกร – หงส์ร่ายรำ
 
 
 
“ประมุข โจว ท่านหมายความว่า”
 
 
 
ในตอนนั้น ฉีคง ไจ้ฉิงก็มีความสุขมาก “คำพูดของท่านบรรพชนนั้น มิอาจขัดได้ ในตอนนั้นบรรพชนของพวกท่านได้กล่าวไว้ว่า หากศิษย์ของหุบเขาไม้ครามใต้สามารถไปเอาของที่ระลึกในเจดีย์นั้นได้ตอนนั้นนิกายสวรรค์ของพวกเราจะประกาศเป็นพันธมิตรร่วมเป็นตายกับพวกท่าน.””และด้วยคำพูดที่ถูกทิ้งไว้โดยบรรพชนของพวกเรา ชูเฟิงนั้นสามารถเอาที่ระลึกมาจากเจดีย์ไม้ครามใต้ได้ ในวันนี้นิกายสวรรค์ของพวกเราและป่าไม้คราใต้ของพวกท่านนั้นนับว่าเป็นหนึ่งเดียวกัน และร่วมเป็นร่วมตายด้วยกัน.””ดี จากวันนี้ พวกเรานั้นนับว่าเป็นสำนักเดียวกัน และร่วมแบ่งปั่นทุกสิ่งอย่าง”
 
 
 
ฉีคง ไจ้ฉิง พยักหน้า พูดขึ้น 
 
 
 
เขานั้นเข้าใจดีว่าที่ประมุขนิกายสวรรค์พูดออกมานั้นมาจากใจจริง พวกเขาต้องการเป็นพันธมิตรกับป่าไม้ครามใต้จริงๆ และนี่ก็คือสิ่งที่เขาต้องการ ดังนั้นเมื่อโอกาสมาถึงเขาจึงรีบคว้ามันไว้ ในตอนนี้นั้นเขารู้สึกดีใจมาก “ประมุข ฉีคง ที่ข้าพาพวกท่านมายังมีเรื่องอื่นอีกที่ข้าต้องการให้สหายน้อยชูเฟิงช่วย”
 
 
 
ประมุขนิกายสวรรค์พูดขึ้น “ประมุข โจว ท่านมีอะไรให้ช่วยอย่างนั้นหรือ”
 
 
 
ฉีคง ไจ้ฉิงถามขึ้น “ท่านประมุข ถ้าท่านมีอะไรอยากให้ข้าช่วย!!! ได้โปรดบอกมา”ชูเฟิงพูดขึ้น “ความจริงแล้วเรื่องนี้ ข้าอยากจะพูดตั้งแต่แรก”
 
 
 
ประมุขนิกายสวรรค์พูดขึ้น เขาวางมือไปที่ถุงจักรวาล ต่อจากนั้นกุญแจรูปแบบวิญญาณ ก็ปรากฏในมือเขา 
 
 
 
รูปแบบนี้เป็นรูปแบบที่ชูเฟิง คุ้นเคยอย่างดี แต่มันมีบางอย่างที่แปลกออกไปเล็กน้อย 
 
 
 
ที่สำคัญที่สุด กุญแจทั้ง 2 อันนี้มีกลิ่นอายคล้ายกัน มันหมายความว่ามันถูกสร้างโดยคนๆเดียวกัน “พูดตามจริง ไม่เพียงแต่บรรพชนของพวกท่าน ที่สร้างเรื่องยากให้กับพวกท่าน บรรพชนของพวกเราก็เช่นเดียวกันที่ทำเช่นนั้น.””แม้ว่า นิกายของเราจะไม่ได้ขาดแคลนทักษะต้องห้ามระดับบาดาล แต่มันก็เป็นทักษะที่เหล่าผู้อาวุโสได้รับมาไม่ใช่ทักษะจากท่านบรรพชน.””ท่านบรรพชนของพวกเรานั้นไม่ได้ทิ้งทักษะใดๆ ไว้ให้เลย แต่ว่าเขานั้นได้นำมันไปไว้ในที่ที่หนึ่ง.””และที่แห่งนั้น คือที่แห่งนี้นั่นเอง”
 
 
 
ประมุขนิกายสวรรค์พูดขึ้น “ที่นี่อย่างนั้นหรือ”
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉีคง ไจ้ฉิง ก็ประหลาดใจมาก ที่บรรพชนของพวกเขาไม่ได้ทิ้งอะไรไว้ให้เลย และรวมไปถึงเรื่องทักษะที่ถูกนำมาไว้ในที่แห่งนี้ 
 
 
 
แต่แม้จะเป็นเช่นนั้น นิกายสวรรค์ก็ยังแข็งแกร่งกว่าพวกเขาหลายเท่า นี่ทำให้เขาตกใจมาก นั่นหมายความว่าไม่ใช่เพราะไป่หลี ซวนคงที่ไม่ได้ทิ้งทักษะไว้ให้ป่าไม้ครามใต้ จึงทำให้พวกเขาจึงแล้งแค้นขนาดนี้ 
 
 
 
แต่มันเป็นเพราะพวกเขาเองต่างหาก “ถูกต้องที่นี่แหละ ที่ซ่อนทักษะต้อมห้ามที่ถูกทิ้งไว้ให้มันไม่ใช่ระดับบาดาล แต่เป็นระดับพสุธา”
 
 
 
ประมุขนิกายสวรรค์พูดขึ้น “ทักษะต้องห้ามระดับพสุธาอย่างนั้นหรือ”
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉีคง ไจ้ฉิง ประหลาดใจอย่างมากเพราะทักษะระดับพสุธาในแดนศักดิ์สิทธิ์นนั้นก็นับว่าเป็นสิ่งหายาก เพราะมันไม่ใช่ทุกคนที่จะฝึกทักษะระดับนั้นได้ 
 
 
 
แม้หากมีคนได้รับทักษะต้องห้ามระดับพสุธามา มันก็อาจเป็นเป็นสิ่งที่หลงเหลือมาจากยุคบรรพกาล สำหรับทักษะเช่นนั้น มีแค่คนไม่มากนักที่จะฝึกได้ และมันไม่สามารถถ่ายทอดได้อีกด้วย 
 
 
 
นอกเหนือจาก หุบเขาไม้ครามแล้ว มีมหาอำนาจไม่มากนักที่จะได้ครอบครองทักษะต้องห้ามระดับพสุธา 
 
 
 
ถ้านิกายสวรรค์นั้นได้ครอบครองมันไว้ และให้เหล่าศิษย์ได้ฝึก ชื่อเสียงของพวกเขาย่อมพุ่งสูงขึ้นแน่นอน “ประมุขฉีคง ท่านเคยได้ยินมาก่อนใช่หรือไม่ ว่าบรรพชนของพวกเรา และ ผู้อาวุโสไป่หลี นั้นเชี่ยวชาญการรวมทักษะ””ทักษะนั้นก็เช่นเดียวกัน มันมีพลังที่สามารถทำลายสวรรค์และโลกได้ แม้ทักษะต้องห้ามระดับพสุธาทั่วไปก็ไม่อาจเทียบกับมันนได้””แม้ว่ามันจะไปทักษะที่ใช้โดยคนเดียวได้ แต่เมื่อมันถูกใช้ออกมาแล้ว ไม่มีใครที่จะสามารถหยุดยั้งมันไว้ได้ ทักษะนี้นั้นทำให้บรรพชนของพวกเราชื่อก้องไปทั่ว,”
 
 
 
ประมุข นิกายสวรรค์พูดขึ้น “ข้าเคยได้ยินมาบ้างแล้ว มันเป็นทักษะที่ต้องใช้คนถึง 2 คนในการใช้และ 2 คนนั้นต้องมีมิตรภาพที่แน่นแฟ้นกันอีกด้วย”
 
 
 
ฉีคง ไจ้ฉิงพูดขึ้น “จากที่บรรพชนของข้านั้นพูดไว้ เขาสามารถใช้ทักษะนั้นร่วมกับผู้อาวุโสไป่หลีได้ และทักษะนั้น ข้าก็ได้รับรู้ถึงมันแล้ว”
 
 
 
ประมุข นิกายสวรรค์พูดขึ้น “อะไรนะ ทักษะนั้นยังคงอยู่อย่างนั้นหรือ”
 
 
 
ฉีคง ไจ้ฉิง ตกใจมากเขานั้นได้ยินเรื่องทักษะนั้นมาก่อน ทักษะของบรรพชนของพวกเขาทั้ง 2 นั้นแข็งแกร่งมาก นอกเหนือจากพวกเขาทั้ง 2 แล้วไม่มีใครรู้เรื่องการใช้ทักษะร่วมแบบนี้ 
 
 
 
มันเป็นเพราะทักษะร่วมนั้นแข็งแกร่งมาก มันได้รวมพลังของคนสองคน และมันยังเป็นทักษะต้องห้ามระดับพสุธาอีกด้วย นี่เป็นเหตุให้คนเป็นจำนวนมากรู้สึกหดหู่เพราะไม่สามารถฝึกมันได้ 
 
 
 
ตอนนี้นั้น ทักษะของบรรพชนของพวกเขา นั้นได้ถูกพบขึ้นมาแล้วนั่นหมายความว่ามันไม่ได้หายไปแต่มันยังคงอยู่ ทำให้ฉีคง ไจ้ฉิงนั้นดีใจมาก 
 
 
 
ทักษะนี้นั้นเป็นทักษะที่ใช้ร่วมกันระหว่าง บรรพชนนิกายสวรรค์และบรรพชนของเขา และตอนนี้นั้นมันได้ถูกค้นพบโดย นิกายสวรรค์แล้วนั่นทำให้เขารู้สึกว่านิกายสวรรค์นั้นโชคดีจริงๆ 
 
 
 
มันอาจพูดได้ว่า ทักษะต้องห้ามระดับพสุธาแบบเดี่ยวนั้นสามารถทำให้ชื่อเสียงของนิกายสวรรค์โด่งดังยิ่งขึ้น แต่สำหรับทักษะร่วมนี่แล้วมันจะทำให้ชื่อเสียงของพวกเขาโด่งดังไปทั่วทวีปไม้คราม และมันจะนำพาศิษย์นับไม่ถ้วนมาเข้าร่วมกับพวกเขานั่นทำให้พวกเขาแข็งแกร่งขึ้นอีก “จากคำพูดที่ถูกทิ้งไว้ของบรรพชนของพวกข้านั้น ทักษะร่วมนั้นยังคงอยู่และถูกทิ้งไว้ที่นี่ ทักษะนั้นรู้จักกันในนามว่า มังกรหงษ์ร่ายรำ”ประมุขนิกายสวรรค์พูดขึ้น “อืมนั่นเป็นชื่อที่ดีเลย”
 
 
 
ฉีคง ไจ้ฉิงพูดขึ้น “ทักษะนี้ไม่ใช่อะไรที่จะฝึกได้กันทุกคน มีแค่อัจฉริยะระดับสวรรค์สั่งมาเกิดเท่านั้น ที่จะฝึกมันได้ นอกจากนี้มันยังต้องการถึง 2 คนเพื่อใช้ทักษะนี้.””ในนิกายสวรรค์ของพวกเรา และ ป่าไม้ครามของท่าน ข้าเห็นว่าจะมีเพียง ไป่ รู่วเฉิน และ สหายน้อยชูเฟิงเท่านั้น ที่มีคุณสมบัติพอที่จะฝึกมัน อย่างไรก็ตาม ข้านั้นต้องการให้ทั้ง 2 ได้ ฝึกทักษะมังกรหงส์ร่ายรำ นี้”
 
 
 
ประมุขนิกายสวรรค์พูดขึ้น “จริงหรือ”
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉีคง ไจ้ฉิงก็มีความสุขมาก เพราะเรื่องทักษะมังกรหงส์ร่ายรำนั้น ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ หากชูเฟิงสามารถฝึกมันได้มันจะทำให้เขามีความสุขมากขึ้นไปอีก มันเป็นเพราะพลังของทักษะนี้นั้นไม่ใช่ธรรมดาเลย และยังเป็นสิ่งที่ตกทอดมาจากบรรพชนของพวกเขาอีกด้วย “แน่นอน,”
 
 
 
ประมุขนิกายสวรรค์พยักหน้ายืนยัน”
 
 
 
อย่างไรก็ตาม เขาก็หัวเราะแล้วพูดว่า”
 
 
 
ก่อนหน้านั้น ข้ามีเรื่องที่อยากจะให้สหายน้อยชูเฟิงช่วยข้า.”
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : ช่วยทำหลานให้ข้าได้ไม๊ ?!!! 
 
 
 
B : จัดไปโลด!!!