บทที่ 1115 – กึ่งจักรพรรดิวานรขาว
 
 
 
เมื่อหันกลับไป ก็เห็นผู้อาวุโส 26 คนยืนอยู่บนฟ้า และเดินตรงมาที่ฝูงชน 
 
 
 
ในกลุ่มผู้อาวุโสนั้นมีทั้งชาย และ หญิง พวกเขาล้วนชรา และมีผมสีเทา ทุกคนนั้น ปรากฏตัวพร้อมกับสายลมที่พัดอย่างรุนแรง และพวกเขานั้นไม่ธรรมดาเลย ทุกคนล้วนอยู่ในระดับ กึ่งจักรพรรดิสงคราม 
 
 
 
พวกเขานั้นแข็งแกร่งมาก พวกเขาเดินมายังฝูงชนจากท้องฟ้า เมื่อเทียบกับฝูงชนนับหมื่นในลานแล้ว มิอาจเทียบกับพวกเขาทั้ง 26 ได้ 
 
 
 
โดยเฉพาะ ชายชราเคราขาว ที่อยู่หน้าสุด พลังของเขานั้นลึกลับมาก ราวกับเขาสามารถเอาชนะประมุขทุกสำนักได้ด้วยตัวคนเดียว 
 
 
 
ชายชรา นั้นไม่ได้สูงมาก ร่างของเขาผอมจนน่าเกลียด เมื่อมองดูแล้วเขาคือชายชราที่แก่จนใกล้จะลงโลง แล้วแต่อย่างไรก็ตามไม่มีใครกล้าหืออือต่อเขา แม้กระทั่ง ประมุข 3 ไม้ครามก็เช่นกัน 
 
 
 
นั่นเป็นเพราะเขาคือ 1 ในผู้อาวุโสฝ่ายจัดการของหุบเขาไม้คราม นอกจากเป็นเพราะรูปร่างของเขานั้นคล้ายกับลิง ทุกคนเลยให้ชื่อเขาว่า กึ่งจักรพรรดิ วานรขาว ชื่อเสียงของเขาไม่ได้มีในกลุ่มหุบเขาไม้ครามเท่านั้น แต่ชื่อของเขาโด่งดังไปทั่วแดนสงครามศักดิ์สิทธิ์ด้วยพลังและแข็งแกร่งของเขา อาจพูดได้ว่าเขาเป็นบุคคลที่อยู่ในระดับสูงคนนึง “ข้าน้อยขอคารวะ ผู้อาวุโสวานรขาว ข้าน้อยขอคารวะท่านผู้อาวุโส.”
 
 
 
ในตอนนั้นประมุขและเหล่าศิษย์ล้วนประสานมือคารวะ 26 ผู้อาวุโส ด้วยน้ำเสียงเคารพ และดังมาก มันดังราวกับฟ้าผ่าและกึกก้องไปนับพันไมล์ “พอ พอ พวกเราก็แก่มากแล้ว ไม่ได้ต้องการให้พวกเจ้ามาทำเช่นนี้หรอก นอกจากนี้ บุคคลด้านหลังข้าก็เป็นแค่พวกตาเฒ่า ยายเฒ่าที่มาจากสำนักพวกเจ้านั่นแหละ ที่ข้าพาพวกเขามาด้วยเพราะพวกเรานั้นได้คุยกันมาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว ดังนั้นนี่เป็นเหตุผลที่พวกข้าไม่ต้องการการแสดงความเคารพเช่นนี้นัก”
 
 
 
กึ่งจักรพรรดิวานรขาว พูดขึ้น พร้อมรอยยิ้ม แม้จะดูแล้วน่าเกลียดแต่ก็เห็นได้ว่าเขายิ้มอยู่ 
 
 
 
เมื่อเห็นเช่นนั้น เหล่าประมุข ก็หัวเราะขึ้นพวกเขาจำได้ว่ากว่าครึ่งของผู้อาวุโสนั้น เดิมทีแล้วก็เป็นคนจาก สาขาย่อยชั้นหนึ่งของพวกเขานั่นเอง 
 
 
 
พวกเขานั้นคือ ศิษย์ที่โดดเด่นที่สุดที่ถูกส่งเข้าไป หลังจากเข้าร่วมกับหุบเขาไม้ครามพวกเขาก็โด่งดังยิ่งขึ้น แต่เวลาในนั้นก็มีจำกัดพวกเขาจึงต้องเลือกว่าจะออกจากหุบเขาไม้ครามหรือเลือกที่เป็นผู้อาวุโส ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกเป็นผู้อาวุโส 
 
 
 
แม้ว่าพวกเขาจะเลือกที่อยู่ในหุบเขาไม้คราม พวกเขาก็ยังได้รับความเคารพเช่นเดิม และเหตุผลหลักที่พวกเขาเลือกที่จะอยู่นั่นเป็นเพราะพวกเขาจะช่วยสนับสนุน ศิษย์น้องจากสำนักตนให้แข็งแกร่งนั่นเอง แม้ว่าพวกเขาจะแบกชื่อผู้อาวุโสแต่พวกเขาก็เป็นคนจากสำนักย่อยระดับ 1 “พอแล้ว เลิกยิ้มแบบนั้นเสียที ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ได้เจอพวกเขานานแล้ว ไป ไปคุยกับประมุขของพวกเจ้าเสีย”
 
 
 
กึ่งจักรพรรดิลิงขาวสะบัดมือ 25 ผู้อาวุโสก็คารวะด้วยความเคารพและบินไปหาสำนักของพวกเขา เมื่อเห็นเช่นนี้ผู้คนได้รู้ทันทีว่า กึ่งจักรพรรดิวานรขาวนั้นสูงส่งเพียงใด เพราะไม่มีใครกล้าขัดใจเขาเลย 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ทั้ง 25 กึ่งจักรพรรดิสงครามนี้ล้วนเป็นคนจากสำนักย่อยชั้น 1 ทั้ง 5 ส่วนสำนักอื่นๆนั้นไม่มีสำนักใดที่เกี่ยวข้องกับพวกเขาเลย 
 
 
 
นอกจากนี้ใน 25 คนนั้น มี 18 คนมาจาก หุบป่าไม้ครามสาขาย่อยทั้ง 3 ส่วน 3 คนมาจากวิหารหมู่ดาวนักล่า ส่วนอีก 4 นั้นมาจากนิกายสวรรค์ แม้ว่า 25 คนนี้นั้นไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งทั้งหมดที่ส่งเข้าไปใน หุบเขาไม้ครามแต่ตัวตนพวกเขาก็ได้แสดงให้เห็นถึงความต่างของสำนักชั้น 1 “ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่ กฎก็ต้องเป็นกฎ ใครที่ต้องการเข้าร่วมกับข้า ก็ตามมา เท่าไม่ก็อยู่เฉยๆซะ เดี๋ยวจะมีผู้อาวุโสมาจัดการเรื่องพวกเจ้าทีหลัง”
 
 
 
ในตอนนั้นกึ่งจักรพรรดิวานรขาว ก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้า เขาบินเข้าไปยังส่วนลึกของหุบเขาไม้ครามทันที 
 
 
 
เมื่อเห็นเช่นนั้น เหล่าผู้อาวุโสและศิษย์จากสำนักชั้น 1 ทั้ง 5 ก็เคลื่อนตัวตามไปทันที และต่อจากนั้นก็มีคนจากสำนักอื่นๆตามไป 
 
 
 
นี่คือสิ่งที่พวกเขาต่างเรียกกันว่า ‘ การชิงอำนาจบัญชา.’ 
 
 
 
และสำหรับศิษย์ที่ถูกนำมาโดย เหล่าสำนักย่อยนั้น จะมีคุณสมบัติเป็นศิษย์หลักหรือไม่ ล้วนขึ้นอยู่กับการทดสอบ 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ‘ การชิงอำนาจบัญชา’ นี้เป็นเพียงการแข่งขันสำหรับศิษย์ที่โดดเด่นเท่านั้น ทุกคนสามารถเลือกที่จะเข้าร่วมหรือไม่ก็ได้ 
 
 
 
สำหรับสิ่งนี้มันก็ราวกับการแข่งขันเท่านั้น มันคือการแข่งขันหาธงจากรูปแบบที่กว้างมาก 
 
 
 
เหล่าธงนั้น จะมี ธงผู้บัญชา ธงแม่ทัพ และธงทหาร 
 
 
 
มีเพียง 1 เดียวเท่านั้นที่จะได้รับ ธงผู้บัญชา และมี 3 ธงที่เป็นธงแม่ทัพ ส่วนธงทหารนั้นมีด้วยกัน 90 ผืนสำหรับผู้ที่ได้ธงนั้นมาสามารถนำธงไปแลกรางวัลได้ในหุบเขาไม้คราม 
 
 
 
สำหรับรางวัลนั้นถูกกำหนดไว้แล้ว สำหรับธงผู้บัญชานั้นคือธงที่หายากที่สุด และ ดีที่สุด ไม่ว่าใครก็ต้องการธงนี้ เพราะการได้ธงนี้นั้น ก็เป็นการเพิ่มโอกาสเข้าไปยังหุบเขาไม้คราม และในหุบเขาไม้ครามนี่นคนที้เป็นศิษย์หลักยังมีบริวารและที่พักที่หรูหรา พร้อมข้ารับใช้ที่เต็มไปด้วยความสามารถคอยรับใช้ด้วย นอกจากนี้ พวกเขายังได้ฝึก ทักษะต้องห้ามระดับพสุธาโดยไม่มีข้อจำกัด และยังได้รับยุทธภัณฑ์ระดับราชวงศ์ชั้นยอด และ ลูกแก้วสงคราม หมื่นลูกรวมทั้งแต้มความสำเร็จ 1 พันแต้ม 
 
 
 
สำหรับคนที่ได้ ธงแม่ทัพนั้นรางวัลจะด้อยกว่าหน่อย พวกเขาจะได้ข้ารับใช้ที่ไม่โดดเด่นที่สุด แต่ก็ยังได้ยุทธภัณฑระดับราชวงศ์ระดับสูง และยังเลือกที่จะเรียนทักษะต้องห้ามระดับพสุธาได้เพียง 1 ทักษะเท่านั้นและสำหรับลูกแก้วสงครามก็ได้เพียง 500 ลูกพร้อมกับ 100 แต้มความสำเร็จ 
 
 
 
ส่วนสำหรับธงทหารนั้นได้เพียง 10 แต้มความสำเร็จเท่านั้น 
 
 
 
สำหรับแต้มความสำเร็จ มันมีค่ามากในหุบเขาไม้คราม เพราะพวกมันสามารถนำไปแลกกับ ที่ฝึกฝนแบบพิเศษ ที่พัก ทรัพยากรบ่มเพาะ รวมทั้งทักษะได้ 
 
 
 
และสำหรับวิธีการได้รับแต้มความสำเร็จนั้น คือการทำภารกิจ ทุกภารกิจจะให้แต้มความสำเร็จแต่งต่างกันไป ตามความยาก 
 
 
 
สำหรับศิษย์ที่เข้าร่วมหุบเขาไม้ครามแต้มความสำเร็จนั้นมีค่ามาก และการที่ได้ถึง 1000 จาก ธงผู้บัญชา นั้นนับว่าเป็นทรัพล้นฟ้าทีเดียว 
 
 
 
อย่างไรก็ตามที่สำคัญที่สุดคือ คนที่ได้ธงผู้บัญชานั้น จะรุ่งโรจน์อย่างมาก ตามตำนานคนที่ได้ธงนี้นั้นมักจะเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในศิษย์หลัก และอัจฉริยะที่มีชื่อเสียงในดินแดนสงครามศักดิ์สิทธิ์เสมอมา 
 
 
 
ดังนั้นศิษย์ของทุกสำนัก โดยเฉพาะศิษย์ชื่อดัง จึงหวังที่จะครองครองมัน มันเป็นเพราะมันจะสร้างชื่อเสียง ให้กับเขาและสำนักของเขามาก 
 
 
 
หลังจากนั้น เมื่อผ่านไปสักพัก เหล่าชื่อดังล้วนมารวมตัวกันที่นี่ เพื่อนสร้างชื่อเสียงในหุบเขาสายหมอกนั่นเอง 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////