ตอนที่แล้ว ตอนต่อไปภายใต้อาทิตย์ยามอัสดง เมฆสีคล้ายกุหลาบปกคลุมไปครึ่งหนึ่งของท้องฟ้า เหมือนกับแสงสีแดงปกคลุมไปทั่วไปหมด
“ ทำความสะอาดตึกโบราณเป็นเรื่องที่ค่อนข้างง่ายมาก”
ออกจากตึกโบราณ ‘เลนลี’ยอมรับว่าเขาตระเตรียมเวลาไว้เยอะเกินไป เขาทำเวลาให้ว่างถึงหนึ่งชั่วโมงสำหรับงานนี้ แต่ในเวลาเพียงแค่สิบห้านาที เขาก็ทำความสะอาดเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ในทวีปยูแลน ในแต่ละปี แบ่งเป็นสิบสองเดือน แต่ละเดือนมีสามสิบวัน แต่ละวันมียี่สิบสี่ชั่วโมง และทุกๆชั่วโมงมีหกสิบนาที ตระกูลขุนนางส่วนใหญ่เป็นเจ้าของนาฬิกาคุณปู่ และนั่นสามารถทำให้รู้เวลาที่แน่ชัด บางคนที่รวยมากๆ หรือ มีระดับสถานะภาพสูงอาจจะเป็นเจ้าของนาฬิกาข้อมือเปรียบเทียบเวลาที่จัดทำอย่างพิถีพิถัน
“ตึกโบราณได้รับการทำความสะอาดทุกๆเดือน พูดตรงๆก็คือ ในเวลาแค่หนึ่งเดือน ตึกโบราณจะไม่สกปรกมากนัก ทั้งหมดที่ผมต้องทำก็แค่ทำเช็ดๆถูๆหน่อยหนึ่ง ผมมีเวลาว่างเกือบจะถึงหนึ่งชัวโมงก่อนการฝึกจะเริ่มขึ้น ผมควรทำอะไรดีน้า?”
‘เลนลี’มองไปทั่วทิศทางอย่างเบื่อหนาย
ตึกโบราณคฤหาดบารุ๊คมีประวัติยาวนานถึงห้าพันปี
สนามส่วนหน้าได้รับการทำความสะอาดในทุกๆวัน แต่ในห้องที่มีขนาดใหญ่ข้างหลังสนามส่วนหน้า ข้างๆตึกโบราณ ที่ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่น และแม้แต่ผนังยังมีรอยแตก หญ้ารกล้าง และราสีเขียวดำปกคลุมพื้น และเลื่อยยาวไปจนถึงผนัง
“เฮ้ เฮ้”
จากการมองสถาปัตยกรรมเก่าๆที่ค่อนข้างทรุดโทรม ตาของ’เลนลี’ค่อยๆเป็นประกาย
“มีสถานที่มากมายในส่วนพื้นที่ข้างหลัง ที่ไม่มีใครเข้ามายาวนานเกินกว่าร้อยปี ไม่แน่ว่ามันอาจจะมีของโบราณ ราคาดีๆอยู่ในนี้ก็ได้”
ขณะที่เกิดความคิดนี้ขึ้นว่า หัวใจของ’เลนลี’เต้นตึกๆ
“ถ้าผมสามารถที่จะหาของที่มีราคาแพงและให้มันแก่พ่อได้ ไม่ต้องสงสัยเลย พ่อจะต้องดีใจมากๆแน่นอน”
‘เลนลี’สูดหายใจลึกๆ เข้าไปในห้องเก่าๆข้างๆตึกโบราณทันที ก้าวแต่ละก้าว เขาเดินอย่างระมัดระวัด ถือของเขาถือไม้หนาๆอยู่ ที่ไว้สำหรับปัดใยแมงมุด เพื่อทำให้เขาสามารถตรวจสอบได้ดีขึ้น
ทันทีที่เข้ามาข้างในห้อง กลิ่นเน่าเปื่อยลอยผ่านจมูก’เลนลี’ ใยแมงมุมหนาแนนที่เห็นทุกๆหัวมุม และแม้แต่แมงมุมที่สามารถเห็นมันกำลังไต่ไปมา
ใยแมงมุมมากมายปกคลุมผ้าม่านตกแต่งและเฟอนิเจอร์ต่างๆ ขณะที่มองตรวจสอบใกล้ๆ ผ้าม่านทั้งหมดดูเหมือนจะเป็นของโบราณเหมือนกัน แต่โชคร้ายผ้าม่านนี้มันหมดสภาพเกินกว่าที่จะยอมรับได้ หลังจากที่เพิ่งพยายามจับมันให้เข้ากันในลักษณะผ้าม่าน
“ถ้าผ้าม่านนี้ไม่อยู่ในสภาพนี้ละก็ ไม่ต้องสงสัยเลย มันจะต้องมีราคาแพงมากๆแน่นอน”
‘เลนลี’อดส่ายหัวไม่ได้ เขาเริ่มสำรวจห้องต่อ ใช้ท่อนไม้ของเขาในการปัดใยแมนมุมไปข้างๆ ขณะที่เขาสำรวจอย่างตั้งใจ เขาค้นหาที่พื้น ที่ชั้นวางหนังสือ และแม้แต่พยายามสำรวจพนังว่ามีทางลับอะไรหรือเปล่า
“ตามหนังสือที่ผมได้อ่านมา ผนังที่ดูปกๆนี้ละจะมีทางลับซ่อนอยู่”
‘เลนลี’ค่อยๆเคาะที่กำแพง เพื่อฟังเสียง
‘เลนลี’รู้สึกสุขใจมากกับความรู้สึกของการค้นหาสมบัติภายในห้องโบราณแห่งนี้ แต่เขาได้ลืมบางอย่าง ถ้าเขาสามารถที่จะคิดเรื่องนี้ได้ แล้วทำไมพ่อของเขา ปู่เขาเขาแล้วผู้อาวุโสคนอื่นในพรรคบารุ๊คจะไม่สามารถคิดถึงเรื่องนี้ได้?
ห้องโบราณเหล่านี้ได้ถูกค้นหาทั่วทุกมุมโดยผู้อาวุโสที่เสียไปแล้วในพรรคบารุ๊ค
‘เลนลี’เป็นเพียงแค่เด็กอายุแปดขวบเอง ถึงแม้จะได้รับการศึกษาอย่างเข้มงวดของตระกูลที่ช่วยเขาเติบโตอย่างรวดเร็ว แต่ก็ยังมีช่องว่างใหญ่ๆระหว่างเขากับผู้ใหญ่ โดยธรรมชาติแล้ว เขาไม่สามารถที่จะพิจารณาให้ทั่วทุกมุมได้
“ไม่มีอะไรในห้องนี้ งั้นห้องต่อไป…”
‘เลนลี’ ออกจากห้องแรกและเข้าไปสู่ห้องถัดไป
จริงๆแล้วมีหลายๆห้องในพื้นที่ส่วนใหญ่ ภายในพื้นที่ส่วนหน้าที่’เลนลี’อาศัยเป็นเพียงแค่สามสวนของคฤหาดทั้งหมด ในพื้นที่ส่วนหลังมีขนาดกว้างใหญ่มาก ‘เลนลี’คงจะต้องใช้เวลาทั้งวันในการค้นหาพื้นที่ส่วนหลังทั้งหมด
“ของตกแต่งทุกอย่างล้วนแต่หมดสภาพแล้ว ไม่มีของอะไรมีค่าเลยสักอย่างเดียว”
‘เลนลี’ออกจากห้องที่ไม่มีอะไรอีกห้องหนึ่ง
เขาจ้องมองไปยังบนฟ้า
“เอ้ ดูเหมือนว่าใกล้ถึงเวลาฝึกแล้ว ผมก็อย่างมากผมก็เหลือเวลาแค่สิบห้านาที”
‘เลนลี’หันหน้าไปทั่ว และจ้องมองไปยังห้องขนาดที่ดูใหญ่มากๆ
“ผมคงจะดูห้องนี้เป็นห้องสุดท้าย ห้องใหญ่ๆนี้ ผมจะใช้เวลาประมาณสิบห้านาทีนี้การหา ถ้าผมไม่เจออะไร คงจะต้องออกไปเพื่อฝึกซะแล้วละ”
เมื่อตัดสินใจแล้ว ‘เลนลี’รีบเร่งไปยังในห้องขนาดใหญ่ ห้องโบราณห้องนี้มีขนาดใหญ่มากกว่าตึกหลังในพื้นที่ส่วนหน้า ก้าวเข้ามาข้างใน ‘เลนลี’ค่อยๆพิจารณาห้องนี้อย่างละเอียด
“ผมเชื่อว่าร้อยปีที่ผ่านมาที่ผ่านมา นี้ต้องเป็นห้องอาหารของพรรคบารุ๊ค”
จากเครื่องประดับและเฟอนิเจอร์ ‘เลนลี’สามารถบอกได้ว่านี้คือห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ และเป็นตึกที่ดูกว้างใหญ่มากนัก
“เริ่มจากที่พื้นก่อนละกัน”
เหมือนเช่นครั้งกอนๆ ‘เลนลี’ก้มหน้า ลืมตากว้าง และเริ่มต้นหาในห้องผานมาช่วงเวลาหนึ่ง ถ้าเห็นอะไรที่น่าสนใจ เขาจะเคาะมันสองครั้งด้วยไม้ของเขา ถ้ามันทำมาจากก้อนหิน เขาก็จะเลิกสนใจมัน เพราะเขาไม่มีเวลาเหลือมากก่อนเวลาฝึกจะมาถึง การหาของเขาก็เริ่มเร็วขึ้นด้วยเช่นกัน
“เวลาสำหรับสำรวจผนังกับผ้าม่าน โอ้ ความหวังสุดท้าย”
‘เลนลี’หน้าบึ้งขณะที่เขาตรวจสอบไปรอบๆ
“ผู้อาวุโสในพรรค ผมหวังว่าพวกท่านจะเหลืออะไรทิ้งไว้สักอย่างสองอย่างเพื่อให้ผม ถึงแม้ว่าจะเป็นชิ้นเล็กๆสักชิ้นก็ดี”
‘เลนลี’หาอย่างละเอียดตามกำแพง แม้แต่ส่องดูข้างในผ้าม่านขาดๆ
ในผนังโบราณมีชั้นวางหนังสือผุๆอยู่ ซึ่งแต่ละอันมีม้วนภาพวาดหลายม้วน ‘เลนลี’หยิบหลายๆอันมาเปิด ทุกๆม้วน แต่ทุกๆม้วนกลับไม่มีอะไรเลย แทบจะไม่มีร่องรอยอะไรเลย สิ่งที่มีอยู่ในนั้นนะหรอ? ก็ฝุ่นไงละ.
“โถ”
หลังจากเปิดม้วนภาพวาดสุดท้าย ในหัวใจของเขา’เลนลี’รู้สึกหมดหวัง
“หลังจากใช้เวลาทั้งหมดค้นหา กลับไม่เจออะไรมีประโยชน์แม้แต่สิ่งเดียว ทั้งหมดที่ผมทำคือทำให้ตัวผมเต็มไปด้วยเหงือ และฝุ่น”
‘เลนลี’มองที่เสื้อของเขา ซึ่งตอนนี้มันดูสกปรกมากๆ ‘เลนลี’รู้สึกแย่อย่างช่วยไม่ได้
‘เลนลี’สำเลงมองอยู่วูบหนึ่งไปทั่วทั้งห้อง
“ฮึ่มม ออกไปดีกว่า”
ด้วยความโกรธ’เลนลี’ใช้ไม้ในมือของเขา ตีอย่างหนังไปที่ตู้ข้างๆ ด้วยอารฒณ์ที่เขาต้องการระบายความโกรธที่เกิดขึ้นมาในการหาที่เปล่าประโยชน์ถึงหนึ่งชั่วโมง
“ตุ้บ!”
ท่อนไม้ตีอย่างหนักไปยังตู้
ตู้หนังสือเป็นของเก่าแก่ หลังจากถูกกัดโดยแมลงตัวเล็กๆน้อยๆ เป็นเวลากว่าร้อยปี มันไม่สามารถทนต่อน้ำหนักใดๆได้ หลังจากถูกตีอย่างรุนแรง มันเริ่มมีเสียงเอี๊ยดๆออกมา
พอได้ยินสิ่งนี้ ‘เลนลี’อดมองไปข้างหลังเขาไม่ได้
“โอ้ ไม่จริง มันกำลังจะพัง”
ขณะที่หาไปหลายๆห้อง ‘เลนลี’ได้ทำลายเฟอนิเจอร์บางอัน และตอนนี้ เขารู้ได้อย่างดี
‘เลนลี’รีบโดดหลบไปข้างๆ
ในตอนท้าย ชั้นหนังสือที่สูงเป็นสองเท่าของ’เลนลี’ พังลง ด้วยเสียงพังทลาย ตู้ไม้พังลงไปยังพื้นเบื้องล่าง แตกหักเป็นชิ้นๆ ประมาณเจ็ดแปดชิ้น ทำให้ทั้งห้องปกคลุมไปด้วยฝุ่นมากยิ่งขึ้น แต่สิ่งที่ถูกซ่อนท่ามกลางฝุ่น ที่ไม่ถูกเห็นโดย’เลนลี’ คือ…..
ขณะที่ชั้นหนังสือกำลังสั่น แหวนสีดำที่ถูกซ้อนไว้อยู่ในไม้ทำให้มันกลิ้งออกมาตกลงที่พื้น
“อี้ว อี้ว”
หลังจากเขาพูดออกมาสองคำ เขาพยายามรีบออกจากฝุ่นที่คละคลุ้ง
“โชคร้ายมากๆ ร่างกายทั้งหมดตอนนี้เต็มไปด้วยฝุ่น และผมก็มั่นใจว่าเวลาฝึกกำลังจะมาถึงแล้ว ผมคงจะต้องรีบไปอาบน้ำ และเปลี่ยนเสื้อตัวใหม่”
ขณะกำลังปัดมือไปมา ‘เลนลี’เปิดประตูเพื่อออกจากห้องโบราณห้องนี้
ที่มา: