I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Coiling Dragon (盘龙) ตอนที่ 9 สัตว์เวท-มังกรลมกรด (ตอนปลาย)

| Coiling Dragon (盘龙) | 2538 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
                

“กัปตัน  เกิดอะไรขึ้นข้างหน้าหรอครับ”

‘เลนลี’ถามด้วยเสียงกระซิบไปยัง’ฮิลแมน’

รอยยิ้มที่ซ้อนอยู่ปรากฏขึ้นที่ปากของ’ฮิวแมน’

 “เมกัสนิรนามคนนั้นดูเหมือนว่าจะมีอะไรบางอย่างกับปาตี้ที่อยู่ที่นั้น  อยู่ที่นี้เฉยๆ แล้วคอยดูละ  ไม่จำเป็นที่พวกเราจะต้องเข้าไปยุ่ง”

‘ฮิลแมน’  ตัวของเขาเองเป็นนักรบแค่ระดับหก  ในความจริงแล้ว  เขาเองก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปยุ่ง

แค่มังกรลมกรดตัวเดียวก็เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถที่จะสู้ได้แล้ว  ไม่ต้องพูดไปถึง’เมกัส’ปริศนาคนนั้น

ความแข็งแกร่งของปาตี้คนเจ็ดคนตรงหน้า’เมกัส’ก็ไม่ได้อ่อนเหมือนกัน  ห้าคนเป็นนักรบ  อีกสองคนเป็นนักเวท  หัวหน้าปาตี้นี้เป็นชายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามตรงพลัง  ผมสีแดงยุ่งเหยิง  คนที่กำลังขี่สิงโตดำสนิทตัวผู้  เขาแหล่มคมสองอันของสิงโตตัวผู้นี้ส่งประกายภายใต้แสงอาทิตย์  มืดมดและเหมือนความตาย

แววตาสีแดงที่พิสูฐความจริงตามธรรมชาติของสัตว์ตัวผู้ตัวนี้

  “สิงโตกินกระหายเลือด”

สัตว์เวทระดับห้า

เวลาถอนหายใจ  ควันก็เริ่มปล่อยออกมาจากจมูกสัตว์ตัวนี้ด้วยเหมือนกัน

ผู้คนทั้งเจ็ดในปาตี้นี้  ผู้ชายสี่คน  ผู้หญิงสามคน  สองคนที่เป็นเมจิกเป็นผู้หญิง  ขณะที่ผู้หญิงคนที่สามเป็นนักธนู  ข้างๆสิงโตกระหายเลือด  มีกริฟฟินลอยอยู่ทามกลางอากาศ

“ฟริฟฟิน”

สัตว์เวทระดับสี่

มันมีหัวเป็นสิงโต  แต่ก็ยังมีปีกขนาดใหญ่ที่ทรงพลัง  สำหรับปาตี้นี้การมีสองสัตว์เวท และนักเวทสองคน  สามารถรู้ได้ชัดเจนว่าปาตี้นี้ไม่ใช่ปาตี้ธรรมดาปาตี้หนึ่ง

“เด็กน้อย  มันจะดีกว่านะ  ถ้าหนูๆทั้งหลายส่ง เพชรแห่งเงาเบอโรมาให้ผม”

ชายปริศนาที่นั่งอยู่บนมังกรลมกรดพูดครั้งที่สอง  ด้วยเสียงเยือกเย็น

“ลอร์ดเมกัส  พวกเราไม่ต้องการที่จะเป็นศัตรูกับท่าน  แต่ในการได้เพชรแห่งเงาเบอโรมานั้น  พวกเราใช้เวลาและความพยายามอย่างมากมาย  แต่คุณค่าของมันเกินกว่าหนึ่งแสนเหรียญทอง  แต่ท่าน  ลอร์ดเมกัส  ต้องการที่จะซื้อมันจากพวกเราแค่เจ็ดร้อยเหรียญทอง  มัน  มันไม่มีทางเป็นไปได้”

หัวหน้ากลุ่มหัวสีแดงพูดด้วยเสียงอันหนักแน่น

ขณะที่ฟังการสนทนาจากระยะที่ห่างไกล  ‘เลนลี’  ที่อยู่ข้าง’ฮิลแมน’  ตอนนี้สามารถเข้าใจทุกๆอย่าง

‘เมกัส’ปริศนาคนนี้ต้องการซื้อเพชรแห่งเงาในราคาแค่เจ็ดร้อยเหรียญทอง  ซึ่งจริงๆมันมีค่าถึงหนึ่งแสนเหรียญทอง

“ว้าว  ราคาของเพชรมัน…”

‘เลนลี’ส่ายหน้า

“สำหรับราคาที่มากขนาดนี้  แน่นอนว่า เพชรแห่งเงาเบอโรจะต้องมีอะไรบางอย่างแน่นอน  ไม่งั้น มันคงไม่ทำให้เมกัสต้องลดตัวต่ำลงเพื่อพยายามบังคับเพื่อที่จะซื้อสิ่งนี้”

ข้อเสนอเจ็ดร้อยเหรียญทอง  สำหรับของที่มีมูลค่าหนึ่งแสนเหรียญทอง  ไม่ต้องสงสัยเลยว่าปาตี้เล็กๆนี้ ไม่มีความต้องการที่จะยอมรับมัน

“ฮืมม”

‘เมกัส’ส่งเสียงเยือกเย็นออกมาในลำคอ

“ผมมีแค่เจ็ดร้อยเหรียญทองในตัวของผม  ตอนนี้  ผมยังปราถนาที่จะใช้เงินนี้ที่จะซื้อมันจากพวกหนู  ถ้าพวกหนูไม่รู้จักการถอยหลังไปสักเล็กน้อย  แล้วทำสิ่งที่มันถูกต้องสำหรับพวกหนู  มันก็จะไม่ใช่เพียงหนูจะไม่ได้เงินนี้แล้ว  พวกหนูๆยังต้องสูญเสียชีวิตอันต่ำต้อยไปด้วยนะ”

‘เมกัส’พูดด้วยเสียงอันเยือกเย็น

“ก๊าซซซ”

มังกรลมกดที่สูงกว่าบ้านส่วนใหญ่ในเมืองนี้   เปล่งเสียงดังก้อง  เป็นสาเหตุให้บ้านทั้งหมดที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงสั่นไหว

“กัปตัน  พวกเราเสี่ยงชีวิตของพวกเราเพื่อที่จะได้เพชรแห่งเงาเบอโรมา  ทำไมพวกเราถึงจะยอมเป็นคนโง่ต่อหน้าผู้ชายคนนี้  และยืนไปให้แก่มัน?”

ผู้หญิงที่อยู่ด้านหลังพูดด้วยเสียงเยือกเย็น  ด้วยประสบการณ์การผจญภัยของปาตี้นี้  เหล่าคนทั้งเจ็ดมีประสบการณ์ต่อสู้มากมาย และไม่สามารถยอมรับมันได้อย่างง่ายๆได้

หัวหน้าผมสีแดงพูดด้วยเสียงหนักแน่น

“ลอร์ดเมกัสที่เคารพ  ผมเป็นคนของเมือง  เฟนเลีย  พรรค เคย์ลี”

หัวหน้าคนนี้ใช้พื้นเพของตัวเองในการบังคับให้คู่ต่อสู้ยอมถอย

แต่โชคร้าย  ด้วยพลังอันเกินกว่าธรรมดา  ไม่เพียงพอทำให้เขายอมยกธงขาว ต่อเหล่าครอบครัวขุนนางได้

“พวกหนูทั้งหมดเลือกความตายสินะ”

‘เมกัส’ปริศนาพูดด้วยเสียงดูถูกอย่างเยือกเย็น

“ระวัง”

ในชั่วพริบตา  ปาตี้ของคนเจ็ดคนเตรียมการป้องกัน  สี่นักรบเข้ามาข้างหน้า  นักธนูหญิงไปข้างหลังและดึกธนูที่แข็งแกร่งออกมา  และผู้หญิงสองคนที่เป็นเมจิกเตรียมการร่ายเวท

“ก๊าซซซซ”

มังกรลมกรดตัวใหญ่อ้าปากของมันขึ้น  และไฟก้อนโตที่พุ่งออกมาจากเขี้ยว  พุ่งเข้าตรงไปยังปาร์ตี้

ขณะที่ไฟเข้ามาใกล้  ถนนที่ทำจากหินภายใต้ไฟที่พุ่งเข้ามา เริ่มบิดงอ  แตก  และแม้แต่กระจายเป็นเศษเล็กเศษน้อย จากความร้อนมากจนทำให้ถนนทั้งหมดกลายเป็นสีดำไหม้

“ระวัง”

หัวหน้าชายผมแดงพูดเสียงดังก้อง  ขณะที่ร่างกายทั้งหมดของเขาเริ่มมีปราณสีแดงกระจายรอบตัว  นักรบสามคนที่เหลือก็ใช้ปราณมาคลุมด้วยเช่นกัน

หัวหน้าทีมผมสีแดงใช้ดาบเคย์มัวขนาดใหญ่ที่ถือด้วยมือสองมือ  ด้วยความรวดเร็ว  เขาฟันลงไปยังแรงต่อพนังหินที่อยู่ใกล้  และด้วยเสียงเหมือนสายฟ้าฟาด  กำแพงหินพังทลาย    หินหลายร้อยอันกลิ้งตกลงมาที่พื้น และฝุ่นที่ระเบิดฟุ้งออกมา

ในขณะเดียวกัน  ไฟจากมังกรลมกรดได้ส่งมาถึงชายหนุ่มทั้งสี่ผู้ซึ่งใช้พลังปราณเพื่อต้านทานมัน

“ไฮย่า”

ชายผมสีแดงเตะก้อนหินขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้ๆเพียงไม่กี่เมตรไปยัง’เมกัส’

นักรบสามคนที่เหลือก็ทำแบบเดียวกัน  เตะก้อนหินขนาดใหญ่ด้วยความเร็วและพลังแรงส่งที่มหาศาล    ก้อนหินทั้งสี่ก้อน  แหวกอากาศ เกิดเสียงวี๊ด  พุ่งไปยังข้างหน้า’เมกัส’ที่นั่งอยู่บนมังกรลมกรดตัวใหญ่ยัก

เฟี้ยว เฟี้ยว เฟี้ยว

ครั้งแล้วครั้งเล่า  ก้อนหินนับไม่ถ้วนบุกโจมตี’เมกัส’  ในชั่วพริบตา  ก้อนหินที่พังทลายจากกำแพงถูกใช้จนหมด

เห็นการต่อสู้ครั้งนี้จากที่ไกลๆ  มือของ’เลนลี’กำแน่น

“มันเป็นไปได้อย่างไร  พวกเขากล้าที่จะใช้เท้าของพวกเขาเตะหินก้อนใหญ่ขนาดนั้น”

มองไปยังนักรบทั้งสี่ที่เตะก้อนหินก้อนใหญ่ไปอย่างไม่หยุดยั้ง  เขารู้สึกถึงความน่าเกรงขามของนักรบเหล่านี้อยู่แล้ว

“แต่ถึงยังไง มังกรลมกรดก็น่ากลัวยิงกว่า”

จ้องไปที่มังกรลมกรด  ‘เลนลี’มองเห็นขณะที่หางที่ปัดรั่วๆ จนเป็นเสียงวี๊ดๆ เหมือนกำลังเต้นอยู่ต่อหน้าของมัน

“แคล็ซ  แคล็ซ  แคล็ซ”

ก้อนหินก้อนใหญ่ครั้งแล้วครั้งเล่าถูกทำให้แตกกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย  ก้อนหินเหล่านี้ไม่สามารถแม้แต่จะเข้ามาทำอันตรายใดๆกับ’เมกัส’ที่อยู่บนหลังมังกรลมกรดได้เลย

“หวืออ”

หางของมังกรลมกรดดูเหมือนจะไม่มีอะไรขัดขวางได้  มันปกคลุมไปในพื้นที่ขนาดใช้  ไม่ว่ามันจะผ่านบ้านที่ทำจากหิน  มันจะเฉือนผ่านราวกับว่าบ้านนั้นสร้างจากโคลน  หินแตกกระจายเหมือนไม่สามารถด้านทานอะไรได้เลย  บ้านแล้วบ้านเล่าที่พังทรายลง  ก้อนหินกลิ้งไปทั่วและทุกพื้นที่เต็มไปด้วยฝุ่นคละคลุ้ง

“ก๊าซซซ”

แม้แต่ท่ามกลางพายุฝุ่น  เสียงอันทรงพลังของมังกรลมกรดก็สามารถได้ยินได้  และมันก็ยังปล่อยไฟออกจากปากอยู่เรื่อยๆ

ตลอดเวลา  นักเวทสาวสองคนข้างหลังปาตี้ได้ท่องเวทมนต์ด้วยเสียงอันแผ่วเบามาโดยตลอด  คำร่ายของเวทนั้นแตกต่างอย่างชิ้นเชิงจากการพูดคุยปกติของทวีปยูแลน   มันเป็นเสียงที่ฟังดูขัดๆและมีแต่ความสับซ้อนมาก  ก่อนที่เวลาจะผ่านไปมาก  สองนักเวทสาวสก็ร่างเวทมนตร์สำเร็จ

“กระดองน้ำแข็งแห่งการปกป้อง”

สองสาวร่างมนตร์ออกไปด้วยเสียงต่ำ  แสงสว่างครอบคลุมตัวของพวกเขา  มีรังสีสี่อันครอบคลุมตัวนักรบทั้งสี่  อย่างโปร่งใส  เกาะคริสตัล

หัวหน้ากลุ่มผมสีแดงดีใจ ด้วยกระดองน้ำแข็งแห่งการปกป้อง  ช่วยส่งเสริมพลังปรานของเขา  ตอนนี้เขารู้สึกมั่นใจมากขึ้นในการต่อสู้ครั้งนี้

“บุกกก”

หัวหน้าชายผมแดงสั่งการ

นักรบทั้งสี่ส่งหินไปอีกสี่อันภายในเวลาใกล้เคียงกัน เพื่อโจมตี’เมกัส’ที่นั่งอยู่อย่างพร้อมเพียง  ทันใดนั้นตามด้วยนักรบทั้งสี่ที่พุ่งเข้าใส่เหมือนดังธนูที่ปล่อยออกมาจากคันธนู พร้อมทั้งพุ่งเข้าไปหามังกรลมกรด

ที่มา:

ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
comments