“ก๊าซ”
ไฟระเบิดออกมาจากปากของมังกรลมกรดล้อมรอบพื้นที่ที่มีความยาวเส้นผ่าสูงกลางสิบเมตรในพื้นที่รอบๆ เหมือนกับอาบพวกเขาให้อยู่ในทะเลไฟ
“ไฮส์…”
ไฟของมังกรลมกรดรายล้อมไปรอบๆร่างของนักรบทั้งสี แต่จากการปกป้องด้วยกระดองเต่าแห่งการปกป้อง และพลังปรานของพวกเขา นักรบทั้งสี่สามารถทนต่อความร้อนได้
ขณะที่นักธนู ในตอนนี้ เธอได้อยู่บนกริฟฟิน ที่ลอยอยู่บนฟ้า ดึงสายธนู
สิงโตกระหายเลือดยืนเป็นกำแพงเล็ก ป้องกันนักเวทหญิงทั้งสอง
เฟี้ยว เฟี้ยว เฟี้ยว
สายตาของเธอเต็มไปด้วยประกายที่เยือกเย็นดุร้าย และมือของเธอมั่นคงเหมือนดังหิน นักธนูที่นั่งอยู่บนกริฟฟินปล่อยธนูพร้อมกันสามดอก เป้าหมายคือ ‘เมกัส’ปริศนาที่อยู่บนหลังมังกรลมกรด
“วู้บ”
หางของมังกรลมกรดหวดเหมือนกับดังสายฟ้า รวดเร็วมากกว่าธนู ในชั่วพริบตา มันทำลายธนูที่ปล่อยออกมาจากนักธนูทั้งสามดอก หลังจากนั้นโดยทันที มันก็ใช้หางของมันเปลี่ยนตำแหน่งกลับไปยังสี่นักรบที่พุ่งเข้ามา
สร้างเสียงโหยหวนจากหางแหวกอากาศด้วยการเคลื่อนไหวทำให้สีหน้าที่แสดงบนนักรบทั้งสี่เปลี่ยนแปลงไปอย่างเห็นได้ชัด พวกเขารีบพยายามกระโดดหลบถอยหลัง เหมือนลิงที่ว่องไว
แต่หางมังกรไม่ได้เคลื่อนในรูปแบบที่ตรงตามที่คิด มันแกว่งและโค้งงอในรูปแบบแปลกประหลาด ไม่มีหลักการตายตัว
“แคล็ซ”
หนึ่งในนักรบทั้งสี่ กระโดดลบไม่ทัน และถูกตีเข้าไปอย่างจังด้วยหางมังกรบนเอว ทั้งกระดองน้ำแข็งแห่งการปกป้องและปรานครอบคลุมตัว ถูกตีเข้าจนเหมือนไม่เหลืออะไรอยู่ในชั่วพริบตา ด้วยการสะบัดเล็กน้อย หางได้มัดตัวของเขาอย่างแน่น และย้ายตัวเขาขึ้นมา
“ลุ๊ค”
นักรบผมแดงข้างๆเขาร้องโหยหวนด้วยความโกรธ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
“ม่ายยยยย”
‘ลุ๊ค’ร้องโหยหวนด้วยความกลัว
แต่ด้วยการสะบัดนิดเดียว หางมังกรส่งลุ๊คตรงเข้าไปในปากของมังกรลมกรด มังกรลมกรดอ้าปากของมัน เผยให้เห็นในคอสีแดงเลือด และเคี้ยวลงไป ด้วยเสียงเคี้ยวที่น่ากลัว สิ่งที่เปล่งออกมาจากคอของ’ลุ๊ค’คือเสียงโหยหวนที่เจ็บปวด
ภายในพื้นที่ข้างใต้สิ่งที่คล้ายฟันของมังกรลมกรด คือ ร่างกายทั้งหมดของ’ลุ๊ค’ถูกเปลี่ยนเป็นเนื้อบน ขาที่เหลือครึ่งหนึ่งหลุดออกมาจากปากของมังกรลมกรด ตกลงสู่พื้น แสงสะท้อนสีขาวของกระดูกสามารถเห็นได้โดยยืนออกมาจากขาสีเลือดที่เหลืออยู่ครึ่งท่อน
“อย่ามอง”
‘ฮิลแมน’พยายามบังตาของ’เลนลี’
ภายในทั้งทีทั้งหมดแสดงไปด้วยเลือดจำนวนมาก แม้แต่ผู้ใหญ่ที่โตแล้ว เมื่อพบกับฉากที่น่ากลัวแบบนี้ครั้งแรก ก็ยังคงตกใจ ‘เลนลี’เป็นแค่เพียงเด็กอายุแปดขวบเท่านั้น
แต่มันช้าเกินไป ‘เลนลี’ได้เห็นทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว
“อึก อึก”
‘เลนลี’รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกกดลงด้วยหินขนาดใหญ่ เขาหายใจได้อย่างยากลำบาก และเขาเริ่มหายใจหอบ แต่ตาที่อยู่ในใจของเขา ยังคงฉายภาพเด็กหนุ่มที่ชื่อ’ลุ๊ค’ถูกกิน ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
พุงของเขาถูกฉีกออก เครื่องในแตกกระจาย กระโหลกศีรษะแตกกระจาย ท่อนขาที่เหลือเพียงครึ่งเดียวตกลงสู่พื้นเบื้องล่าง
ทั้งหมดนี้ทำให้’เลนลี’ยากแม้แต่จะหายใจ และเขารู้สึกเวียนหัว
นี้เป็นครั้งแรกที่’เลนลี’ได้เห็นการต่อสู้ที่ดุร้ายและโหดร้าย และนี้ก็ยังเป็นครั้งแรกที่’เลนลี’เห็นใครบางคนถูกกินทั้งเป็นโดยมังกรลมกรดขนาดใหญ่ ขาที่ถูกกินครึ่งหนึ่ง ถ้าพูดตามความจริงๆแล้ว มันฝังเข้าไปในใจ’เลนลี’
‘ฮิลแมน’ ‘โรเจอ’ และ’ลอร์รี่’แลกเปลี่ยนปัญหากันด้วยสายตาขณะที่เขาจ้องมอง’เลนลี’
มันจะอันตรายต่อจิตใจต่อเด็กอายุแปดขอบขนาดไหน ต่อฉากที่เต็มไปด้วยเลือดนี้? มันจะรุนแรงเป็นแผลทางจิตใจไม่มีวันลบหาย? เมื่อครั้งหนึ่งในวัยเด็กทำให้เกิดแผลลึกในจิตใจจากการต่อสู้ อนาคตของเขาอาจถูกผลกระทบอย่างจังก็เป็นได้
“ฆ่าคน ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ไม่ใหญ่อะไร”
‘เลนลี’บังคับให้ตัวของเขาคิดถึงคำคำนี้ซ้ำๆ
“เมื่อผมโตขึ้น และเข้ากองกำลังทหาร ผมก็ต้องฆ่าคนเหมือนกัน ต้องอดทนไว้ ทนไว้ให้ได้”
‘เลนลี’เป็นเด็กฉลาด เขาได้อ่านหนังสือมามากมาย และรู้ว่าเส้นทางที่เขาต้องประสบในอนาคตเป็นอะไร
บนทวีปยูแลน เมื่อชายหนุ่มโตขึ้น มันจะเป็นไปได้อย่างง่ายที่พวกเขาจะประสบกับการดิ้นรนเอาชีวิตรอดในเหตุการณ์ เป็นตาย แต่’เลนลี’ยังคงเป็นเด็กที่ไม่ผ่านเรื่องเล่านี้มา เขาต้องบอกตัวเองซ้ำๆให้สงบลง สงบลงเรื่อยๆ ความกลัวที่หลอกหลอนไปในหัวใจของเขาเริ่มลดลงไป
ในความจริงแล้ว มันออกจะเป็นทางตรงกันข้าม ในช่วงเวลาสั้นๆ ‘เลนลี’รู้สึกว่าเลือดของเขาเริ่มสูบฉีด
“การต่อสู้จริงๆแล้วมันโหดร้ายอย่างไม่น่าเชื่อ แต่มันตื่นเต้นจริงๆ”
สำหรับเหตุผลบางอย่าง การต่อสู้ที่เต็มไปด้วยเลือดทำให้เลือดในร่างกายของ’เลนลี’เดือดขึ้นด้วยความตื่นเต้นเอ่อล้นข้างในหัวใจด้วยความปรารถ ปรารถที่จะต่อสู้และฆ่า!
“หรือมันเป็นเพราะเลือดมังกรที่อยู่ในหลอดเลือดของผม?”
‘เลนลี’ไม่อาจรู้ได้
แต่’เลนลี’รู้สึกโดยทันทีว่าเขาอยากที่จะเป็นส่วนหนึ่งในการต่อสู้ที่เต็มไปด้วยเลือดนี้ ‘เลนลี’รีบเดินไปข้างๆ ผ่านแขนที่ปกป้องของ’ฮิลแมน’ และเริ่มดูการต่อสู้ต่อ ซึ่งยังคงอยู่ในหนึ่งร้อยเมตรไปห่างไกล
“เลนลี อย่ามอง”
‘ฮิลแมน’เห็นว่า’เลนลี’พยายามที่จะมองต่อ และรู้สึกช็อค
“ลุงฮิลแมน ผมไม่กลัวครับ”
‘เลนลี’หัวหน้าจ้องไปยัง’ฮิลแมน’
‘ฮิลแมน’รีบสังเกตุเห็นประกายสีแดงที่ตื่นเต้นในลูกตาของ’เลนลี’ น่าประหลาดใจ เขาไม่ได้พยายามบัง’เบนลี’ไม่ให้มองอีก ขณะที่’เลนลี’มองการต่อสู้ต่อในระยะที่ห่างไกล เขาพบว่ามันได้ถึงจุดเลือดสาดที่น่ากลัวกว่าเดิม
“ก๊าซซซ”
ด้วยเสียงหอน มังกรลมกระหันหน้าลงไปเล็กน้อยไปที่นักรบ ขณะที่กรงเล็บขนาดใหญ่เคลื่อนไปยังอีกด้าน มันคือสายฟ้าฟาดอย่างรวดเร็ว การหวดที่คล้ายกับหาง และแน่นอน มันพุ่งเข้าไปหานักรบคนที่สาม
เหล่านักรบถูกกดดันให้ละทิ้งการบุกและถอยกลับแทน
‘เมกัส’ปริศนาอยู่บนหัลงของมังกรลมกรดยังคงไม่ได้เคลื่อนไหวอะไรมาเนินนาน เขาปล่อยให้มังกรลมกรดจัดการพวกนี้เข้ามานี้ ขณะที่ปากของเขาพึมพำอย่างต่อเนื่อง
“ระบำงูไฟ”
เสียงเยือกเย็นของ’เมกัส’ปริศนาก็ได้ปราฏขึ้นอย่างรวดเร็ว และในชั่วพริบตา ไฟขนาดใหญ่คล้ายงูทั้งเจ็ด แต่ละอันมีความยาวสิบเมตร ปรากฏขึ้น ด้วยเสียงหอน พวกเขารีบพุ่งตัวถอยหลังออกจาก’เมกัส’ทั่วทิศทาง ไฟรูปงูแต่ละอันเหมือนดังของจริง เป็นสิ่งมีชีวิตที่ถูกสร้างขึ้นมา ด้วยเกล็ดที่แตกต่างและร่างกายขนาดใหญ่ที่เป็นไฟสุดยอดเยี่ยมในทุกๆคนที่พบเห็น
ทุกคนที่กำลังมองอยู่ตกอยู่ในภวังค์
มนไฟระดับแปด ระบำงูไฟ
ในตอนนี้เป็นที่ชัดเจนว่าตลอดเวลา ‘เมกัส’ปริศนาพึมพำคำพูดคือไว้สำหรับร่ายเวท เขากำลังตระเตรียมระบำงูไฟที่สุดแสนน่ากลัวของระดับแปด เวทอันนี้ปลดปล่อยงูไฟขนาดใหญ่ออกมาเจ็ดตัว
ซึ่งแต่ละตัวก็ยังมีพลังการโจมตีที่น่าใจหาย ถึงแม้พลังป้องกันที่น่ากลัวของมังกรลมกรดก็ไม่แน่ใจว่าจะสามารถต่อต้านมันได้หรือเปล่า ถ้าถูกโจมตี แม้มันจะรอดมีชีวิตได้ แต่ก็คงอยู่ในอาการบาดเจ็บอย่างหนัก
ถ้าต่อสู้กับ’เมกัส’ระดับเจ็ด กลุ่มคนระดับเล็กอาจจะสามารถทนได้ไปสักระยะหนึ่ง แต่สำหรับ’เมกัส’ระดับแปด และมังกรลมกรด? พวกเขาไม่มีพลังแม้แต่จะต้านทานมัน
ตอนนี้สิ่งเดียวที่พวกเขาเข้าใจคือ’เมกัส’ปริศนานี้เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับแปด
“นั่นคือระบำงูไฟ เร็วเข้า รีบหนีเร็ว”
สีหน้าของนักรบหัวแดงเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด และเขาตะโกนเสียงดังมาก
กลุ่มสมาชิกที่เหลืออยู่หกคนที่เป็นกลุ่มเล็กๆตอนนี้ตกอยู่ในความกลัวทั้งหมด
“ช้าเกินไป เตรียมจัดงานศพซะเถอะ”
‘เมกัส’พูดด้วยเสียงเยือกเย็นและโหดร้าย ที่เหมือนมีดเยือกเย็นที่เยือนไปยังของใจของสมาชิกแต่ละคนในกลุ่มขนาดเล็กนี้
ที่มา:
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป