ตอนที่แล้วตอนต่อไปมังกรทมิฬได้รับการจับอันดับให้อยู่ในสัตว์ที่มีพลังมากในโลกนี้ เผ่าพันธุ์มังกรทมิฬโดยทั่วไปแล้วอย่างต่ำที่สุดก็ระดับเก้า พลังอันรุนแรงของเผ่าพันนี้สามารถไปจนถึงระดับเซียนได้
แต่ถ้าไม่ได้พิจารณาว่ามังกรดำเป็นระดับเก้า หรือ ระดับเซียน มันก็ยังดูมีพลังมากกว่ามังกรลมกรดอย่างชัดเจนมากๆ จนแทบไม่ต้องเอาเปรียบเทียบเลย
ขณะนี้ กลุ่มเด็กๆ และครูสามคนห่างประมาณหลายร้อยเมตรจากมังกรดำ เมื่อเห็นมังกรดำยาวร้อยเมตรจากระยะใกล้ๆนี้ คือประสบการณ์สุดแสนสะพรึงกลัวที่ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดของทั้งหมด
บนหัวของมังกรทมิฬ ผู้ชายชุดคลุมยาวสีเทายืนอยู่ ด้วยท่าที่ดูหยิ่งยโส ดูเสียงลมบัดผ่านตัวเขา แต่อย่างไรก็ตามชุดคลุมสีเทาของชายคนนั้นก็สั่นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
เขาสามารถรักษาท่าทีในลักษณะยืนตัวตรง ราวกับเขาเป็นรูปแกะสลัก สายตาของเขาจ้องไปที่ชายหนุ่มวัยกลางคน ชุดคลุมสีเขียว ผู้ซึ่งบินอยู่กลางเวหาต่อหน้าเขา ชายชุดคลุมสีเขียวมีดาบสะพายอยู่บนหลังของเขา
ชายชุดคลุมสีเทานั่งอยู่บนมังกรดำ และชายชุดคลุมสีเขียวที่สะพายดาบ จ้องกันและกัน
ที่กำลังบินอยู่บนท้องฟ้า!
นอกจากนักเวทลมผู้ซึ่งสามารถใช้เวทระดับเจ็ด “เทคนิคการทะยานฟ้า” มีเพียงนักสู้ระดับเซียนเท่านั้น ที่สามารถยืนลอยตัวอยู่บนฟ้าได้ ดาบที่สะพายอยู่บนหลังของชายชุดคลุมสีเขียวแสดงถึงสถานะที่แท้จริงให้เห็นอย่างชัดเจน
นักรบระดับเซียน
“ชายชุดเทาผู้ซึ่งสามารถกำราบมังกรทมิฬ? และนักสู้ระดับเซียนผู้ที่สามารถบินได้? เด็กอายุแปดขวบ’เลนลี’ตกอยู่ในภวังค์ไปเรียบร้อยแล้ว ถึงแม้เขาหลังจากได้เห็นการต่อสู้ที่น่าตื่นเต้นในวันก่อน ไม่ใช่แค่เขา แม้แต่’ฮิลแมน’ นักดาบระดับหก ก็ตกใจและประหลาดใจอย่างสุดๆเช่นกัน
“นักสู้ระดับเซียน เป็นนักสู้ระดับเซียนจริงๆ”
‘ฮิลแมน’พึมพำ ทั้งตัวของเขาสั่นกลัว
‘ฮิลแมน’ ผู้ที่ซึ่งผ่านประสบการณ์นองเลือดและความตายมา เป็นคนแรกที่อย่างมากกลับคืนมาได้ไวสุด และทำใจให้โล่งได้ แต่ถึงแม้จะกลับคืนมาได้ ‘ฮิลแมน’ก็ยังรู้สึกราวกับว่าเขาอยู่ในความฝัน
“เมื่อวาน เมกัสที่สามารถใช้เวทสองธาตุ วันนี้ กับมีสิ่งที่น่าตื่นเต้นมากกว่า สองนักสู้ระดับเซียน และมังกรทมิฬ ในชั่วชีวิตของผม ผมไม่เคยแม้แต่จะเห็นอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจได้เท่านี้เลย”
‘ฮิลแมน’รู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย
มังกรดำเป็นตัวหนึ่งที่อยู่ในสัตว์เวทที่ทรงพลังที่สุด อย่างต่ำที่สุดก็ระดับเก้า ใครสักคนที่สามารถกำราบมันได้ คืออย่างต่ำก็ต้องเป็นนักสู้ที่เกือบๆระดับเซียนแน่นอน จากการมอง คนที่เผชิญหน้ากับเขาก็เป็นนักรบระดับเซียนเช่นกัน
นี้เพียงพอที่จะพิสูธว่าชายชุดเทาก็เป็นนักสู้ระดับเซียนเช่นกัน
‘ฮิลแมน’และคนอื่นที่อยู่ห่างจากมังกรทมิฬหนึ่งร้อยเมตร ไม่ว่าหูจะดีเท่าไร พวกเขาก็ไม่มีทางท่ะได้ยินคำพูดที่กันระหว่างคนสองคน
ไม่รู้ว่าคำพูดอะไรถูกพูดออกมา พวกเขาแค่มอง จนกระทั่ง ทันใดนั้น
“ก๊าซซซซซซซซ”
ทันใดนั้น มังกรทมิฬขนาดใหญ่คำรามอย่างโกรธเคือง ขณะที่ปีกขณะใหญ่สองกันเริ่มกระพืออย่างรุนแรง มันส่งแรงกกดดังที่น่ากลัวออกมา ทำให้ทุกคน ซึ่ง’ฮิลแมน’ก็ด้วย รู้สึกว่าขาของพวกเขาอ่อนแรง และรู้สึกแม้แต่ว่าไม่สามารถหายใจได้
“นี้คือการขู่ของมังกร?”
‘เลนลี’รู้สึกเช่นนั้น ถึงแม้หัวใจของเขาจะเหมือนถูกทับด้วยทับด้วยก้อนหินขนาดใหญ่ ทำให้มันเป็นไปได้ยากสำหรับเขาในการหายใจ แต่ยังไงก็ตาม ‘เลนลี’รู้สึกตื่นเต้นสุดๆ และเลือดในกายของเขาเริ่มเดือดพล่าน
มังกรทมิฬมีพลังมากเกินไป
“รูดี้ อย่ามาเหิมเกริมมากเกินไป!”
ทันใดนั้นชายชุดเขียวตะโกนออกมาอย่างทรงพลัง เสียงที่ดังเหมือนระเบิดออกมาจากคำพูดของเขาก้องกังวานในท้องฟ้า ราวกับว่ามันเป็นสายฟ้า ไม่เพียงแค่’ฮิลแมน’ได้ยินคำเหล่านี้ชัดเจน ทุกๆคนในวูซานก็ได้ยินคำนี้ชัดเจนด้วย
‘ฮิลแมน’หยุดลง เขาพึมพำ
“รูดี้ รูดี้?”
แต่’ฮิลแมน’สามารถตระหนักได้ทันทีว่าจะเกิดอะไรขึ้น รีบหัวไปมองรอบๆ เขาตะโกนอย่างบ้าคลั่งไปยังเด็กทุกคน
“พวกแกทุกคน กลับบ้านไปเลย กลับไปหลบที่บ้าน เดี๋ยวนี้!”
เสียงคำรามของ’ฮิลแมน’ และการกระทำที่เร่งรีบทำให้เด็กทุกคนงงงวย
ความคิดของ’ฮิลแมน’ประมวลผลอย่างชัดเจน
นักสู้เหล่านี้ทั้งสองคนกำลังโต้เถียงกันอยู่ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเริ่มที่จะต่อสู้
เมื่อนักสู้ระดับเซียนเริ่มต่อสู้ เด็กๆ ที่ยืนอยู่ที่นี้ดูการต่อสู้ไม่สามารถที่จะปกป้องตัวเองได้เลย แค่แรงสะท้อนเล็กน้อยก็สามารถปลิดชีวิตเด็กๆได้ นักสู้ระดับเซียนมีชื่อเสียงที่มีพลังที่สามารถถล่มสวรรค์ และทำลายพื้นดินให้สิ้นซาก
ถึงแม้ว่าชื่อเสียงนี้จะเกินจริงไปเล็กน้อย แต่แน่นอนว่าพวกเขามีพลังที่สามารถทำลายล้ายเมืองและภูเขาสูง
“ไวๆ ไปได้แล้ว อย่ายืนงงอยู่ที่นี้ ไปซะ!”
‘ฮิลแมน’ตะโกนดังลั่นขณะที่ดันเด็กๆไปห่างๆ
เพียงตอนนี้พวกเขาเหล่าเด็กๆที่เหลือตื่นจากความงงงวย ถึงแม้พวกเขาจะไม่เข้าใจว่าทำไม’ฮิลแมน’ถึงพลักพวกเขาให้กลับบ้าน และอยากที่จะดูการต่อสู้ของนักสู้ระดับเซียนต่อ ‘ฮิลแมน’ที่น่าสะพรึงกลัวในปัจจุบัน ก็เพียงพอต่อการส่งพวกเด็กๆทั้งหมดให้วิ่งกลับบ้านของพวกเขาอย่างรวดเร็ว
“ลอร์รี่ โรเจอร์ รีบพาเด็กอายุหกและเจ็บขวบกลับบ้าน เร็วเข้า! ถ้านักสู้ระดับเซียนเริ่มลงมือ แค่ผลกระทบจากต่อสู้ของพวกเขามาถึงเรา ผลที่ตามมาคงจะเป็น…..”
สีหน้าของ’ฮิลแมน’เต็มไปด้วยความเร่งรีบ
“เข้าใจแล้ว กัปตัน”
‘ลอร์รี่’และ’โรเจอร์’เข้าใจอย่างชัดเจนว่ากัปตันของพวกเขาคิดอะไร
‘ลอร์รี่’และ’โรเจอร์’หันมองไปรอบๆทันที และรีบยกเด็กๆผู้ที่วิ่งได้ช้า พวกเขาถือเด็กๆสองคนในแขนแต่ละข้าง และสองคนบนหลังของพวกเขาเช่นกัน ‘ฮิลแมน’เข้าไปช่วยพวกเขา เริ่มอย่างรีบเร่งในการหยิบเด็กคนแล้วคนเล่าขึ้น
“เลนลี กลับบ้าน ไวๆ!”
‘ฮิลแมน’ยังคงอุ้มเด็กๆหลายคน ตะโกนไปยัง’เลนลี’ ที่กำลังวิ่งอยู่
“ผมเข้าใจฮะ ลุงฮิลแมน”
‘เลนลี’ตอบดังๆ
ถึงแม้’เลนลี’จะเป็นแค่เด็กอายุแปดขวบ ความเร็วในการวิ่งของเขาเท่ากับเด็กอายุสิบสี่ปี ขณะที่วิ่ง ‘เลนลี’หันหลังกลับไปมองที่ท้องฟ้าบ่อยๆ มังกรขนาดใหญ่ที่กำลังม้วนตัว และนักสู้ระดับเซียนสองคนที่จับจ้องกันและกันอย่างไม่สนใจอะไร
“กัปตัน ลอร์ดฮ็อกสั่งให้พวกเรามาคุ้มกันคุณ”
นักรบสิบสองคนรีบเร่งออกมาจากคฤหาดพรรคบารุ๊ค ทันทีที่เขาเห็น’ฮิลแมน’ คนเหล่านั้นตะโกนบอกเขา
“เร็วเข้า พาเด็กเหล่านี้กลับบ้าน!”
‘ฮิลแมน’รีบสั่งการ
“ได้ครับ กัปตัน”
เหล่านักรบรีบตอบ และเริ่มส่งเด็กอายุหกและเจ็บขวบกลับบ้าน
“พวกคุณทั้งหมด กลับบ้านไปซะ ไปหลบอยู่ที่บ้าน ป้องกันตัวเองให้ดีๆ”
‘ฮิลแมน’ตะโกนบอกอีกรอบเสียงดังๆ
‘ฮิลแมน’มีอำนาจมากในเมืองวูซาน ขณะที่ได้ยินคำของเขา ทุกๆคนในหมู่บ้านผู้ซึ่งกลัวกับภาพของมังกรทมิฬ รู้โดยทันทีว่าต้องทำอะไร ตอนนี้ เมืองวูซานทั้งเมืองได้เริ่มตระหนกกันอย่างบ้าคลั่ง เด็กทุกคน และคนทำงานทุกคนหนีกลับไปยังบ้านของพวกเขา ในเวลานี้ สิ่งที่สามารถปกป้องพวกเขาได้คือ บ้านที่ทำมาจากหินที่แข็งแรง
‘เลนลี’รีบตรงไปยังที่พักของเขา
“เร็วเข้า หลับห้องใต้ดินข้างใต้ของเก็บของ”
‘ฮ็อก’ยืนอยู่กลางพื้นที่บ้าน เห็น’เลนลี’ เขารีบสั่งให้ ‘เลนลี’เข้าไปในห้องใต้ดินข้างใต้องเก็บของซึ่งมีขนาดใหญ่ ห้องใต้ดินที่แข็งแรงที่สุดในคฤหาดพรรคบารุ๊ค ใครก็ตามที่หลบอยู่ที่นั่นมั่นใจว่าสามารถที่จะมีชีวิตรอดได้
“ได้ครับ พ่อ”
‘เลนลี’พยักหน้าย้ำๆ และวิ่งไปในห้องเก็บของทันที
ขณะที่วิ่งเร็วเท่าที่เขาจะทำได้ ใจของ’เลนลี’กลับไปยังมังกรทมิฬ ชายชุดคลุมสีเทาที่ขี่มังกร และชายชุดคลุมสีเขียว เขาอดไม่ได้ที่จะหันไปมองที่นั่นอีกครั้ง ทองฟ้าทางตะวันออก บ้านทั้งหมดในหมู่บ้านเล็กๆ มีขนาดไม่สูงมาก ในระยะหนึ่งร้อยเมตรเขาสามารถเห็นอย่างชันเจน
ตอนนี้ มังกรทมิฬกำลังขู่ในเสียงต่ำๆ อย่างไม่หยุด
“ดิลอง ถ้าคุณกำลังจะดื้นร้นในเรื่องๆนี้ ก็อย่าโทษผม ในการกระทำครั้งนี้ละกัน”
เสียงเยือกเย็นออกมาจากท้องฟ้า หลังจากนั้น มังกรทมิฬคำรามออกมาอย่างโกรธเกรี้ยวในทันที และพ่นไฟสีดำออกมาข้างหน้าจากปากของมัน
“รูดี้ วันนี้ ผมจะดูซิว่า เมกัสระดับเซียนอย่างคุณจะมีพลังอย่างไร?”
ชายชุดสีเทาตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว
ที่มา: