ตอนที่แล้วตอนต่อไปแต่ก่อนชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยได้มอง’เลนลี’ไปล่ากระต่ายในหุบเขาอยู่เรื่อยๆ แต่ในเวลานี้ ‘เลนลี’ไม่ได้ตรงไปที่หุบเขา เขาตรงไปในทางที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เดินไปตามถนน ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยเริ่มลนลานโดยทันที
“จี๊ด จี๊ด!”
ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยรีบพุ่งไปทาง’เลนลี’
ในขณะที่’เลนลี’กำลังเดิน เขารู้สึกอย่างรวดเร็วว่าขาของเขาถูกกอดจากข้างหลัง ก้มหัวของเขาลง เขาเห็นว่ามันคือชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย ชาโดว์เมาส์ยืนด้วยขาหลังของมัน สองาหน้ายึดแน่นรอบๆ’เลนลี’ มันจ้องไปที่’เลนลี’ด้วยสองตาที่สั่นๆ ตาที่ดูน่าสงสาร ราวกับว่ามันกำลังร้องไห้
“อ่า ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย แกมาทำอะไรที่นี้!”
‘เลนลี’ค่อนข้างประหลาดใจ
ข้างๆเขา ‘ฮิลแมน’หันหน้าไปหาพวกเขา ขณะที่เห็นชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย เขาตกใจอย่างมาก
“สัตว์เวท หรือนี้คือ สโตนเมาส์?”
‘ฮิลแมน’ไม่รู้อะไรมากนักเกี่ยวกับชนิดต่างๆของสัตว์เวท แต่มีครั้งหนึ่งที่ทั้งเหล่าทัพได้ถูกกินโดยสโตนเมาส์ ดังนั้นทหารส่วนใหญ่จะรู้จัก และกลัว สัตว์เวทที่มีรูปร่างแบบหนู
“เลนลี ระวังตัว”
‘ฮิลแมน’รีบพุ่งมาหาพวกเขา ‘เลนลี’เห็นแค่แสงเบลอๆ และหลังจากนั้น ‘ฮิลแมน’ก็อยู่ตรงหน้า ตรงหน้าถัดจากชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย
แต่ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยมีความเร็วรวดเร็วยิ่งกว่า ในชั่วพริบตา รีบพุ่งไปบนไหล่ของ’เลนลี’
“ลุงฮิลแมน ช้าก่อน!”
‘เลนลี’ในที่สุดก็เริ่มตอบสนอง
‘ฮิลแมน’สะดุ้ง
“ลุงฮิลแมน มันป็นสัตว์ที่ผมได้คอยให้อาหารมันและเลี้ยงมันในพื้นที่ส่วนหลัง”
‘เลนลี’รีบพูด
“ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย ผมพูดถูกไหม?”
ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยดูเหมือนจะเข้าใจคำพูดของ’เลนลี’ และหัวเล็กๆของมันพยักหน้า
‘ฮิลแมน’ดูไปยัง’เลนลี’ด้วยความตกใจมาก
“เลนลี คุณหนูกำลังบอกว่าคุณหนูได้เลี้ยง .. เลี้ยงสัตว์เวท?”
“ลุงฮิลแมน รอสักครู่ให้ผมบอกมันให้กลับบ้านก่อน”
‘เลนลี’นำชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยไว้ในอุ้มมือ และพูดกับมัน
“ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย ผมกำลังจะไปเมืองหลวงกับลุงฮิลแมน แกไม่สามารถที่จะไปเมืองหลวงได้ เข้าใจไหม?”
ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยมองไปที่’เลนลี’ด้วยตาที่เศร้าดูน่าสงสาร ราวกับมันกำลังจะร้องไห้
‘เลนลี’วางชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยไว้บนพื้น จากนั้นก็โบกมือไปที่มัน
“กลับไปซะ”
และจากนั้นเขาก็ชี้ไปที่ถนน
“ผมกำลังจะไปทางนั้น สู่เมืองหลวง”
หลังจากโบกมือของเขา ‘เลนลี’ก็เริ่มเดินทางต่อไปข้างหน้าอีกครั้ง
“จี๊ด จี๊ดดดดด!”
ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยยืนอยู่ จ้องมอง’เลนลี’
“ลุงฮิลแมน ไปกันเถอะ อิอิ ชาโดว์เมาส์มันฉลาด มันรู้ว่าผมพูดว่าอะไร”
‘เลนลี’พูดกับ’ฮิลแมน’ ‘ฮิลแมน’ผู้ซึ่งได้มองภาพอันหน้าตื่นเต้นนี้ด้วยประหลาดใจ หัวเราะเบาๆ และจากนั้น ก็เริ่มเดินไปข้างหน้ากับ’เลนลี’
เห็น’เลนลี’ และ’ฮิลแมน’ค่อยๆหายไป ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยก็ยังคงอยู่นิ่งๆ ไม่ขยับใดๆ
“จี๊ด จี๊ดดดดด..”
จู่ๆ ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยก็ร้องเสียงดัง จากนั้นกลายเป็นภาพเบลอๆสีดำ พุ่งไปประมาณยี่สิบหรือสามสิบเมตรในพริบตา ความเร็วของมันน่าตกใจมากๆ ด้วยควาเร็วของมัน ‘เลนลี’ และ’ฮิลแมน’ที่กำลังพูดคุย ขณะที่เดินไปบนถนน แต่เพียง’ฮิลแมน’ที่จู่ๆก็รู้สึกถึงบางอย่างได้พุ่งอย่างรวดเร็วมายังพวกเขาจากข้างหลัง และอดไม่ได้ที่จะมองกลับไปข้างหลัง
“วู้บบบ!”
‘ฮิลแมน’ไม่มีเวลาแม้แต่จะโต้ตอบ ภาพเบลอๆจู่ๆก็หยุดลงข้างๆขาของ’เลนลี’ จากนั้น ก็กัดลงบนขาขวาของ’เลนลี’อย่างรวดเร็ว
“โอ้ย!”
จู่ๆรู้สึกเจ็บปวดอย่างหนัก ‘เลนลี’กระโดดไปบนอากาศทันที
มองลงไป เขาเห็นชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย และในขณะนี้ ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยจ้องไปที่’เลนลี’ด้วยอย่างน่าสงสาร ตาเล็กๆที่เศร้าๆ ‘เลนลี’ลูบขาของเขา และสังเกตว่าขาได้เลือดไหลออกมา เขาอดไม่ได้ที่จะไม่พอใจ แต่เห็นว่าชาโดว์เมาส์เศร้าเพียงไร เขาก็โกรธมันไม่ลง
“เลนลี เป็นยังไงบ้าง?”
‘ฮิลแมน’พูด
“ผมโอเค”
‘เลนลี’หัวเราะเบาๆ
ทันใดนั้น
แสงหนาแน่นสีดำเริ่มแพ่ออกมาจากร่างกายของชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย หยดเลือดจู่ๆก็ไหลออกมาจากมุมปากของมัน หยดเลือดนั้นมีทั้งของ’เลนลี’ และ ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยรวมอยู่ หยดเลือดนั้นจู่ๆ ก็เปลี่ยนแปลงอย่างน่าประหลาดกลายเป็นสองอัน หลวมรวมกันเป็นสามเหลี่ยมสีดำ ซึ่งความหนาแน่นของแสงสีดำได้รวมเข้าไป สร้างวงเวทประหลาดซึ่งเกิดออร่าสีดำ
‘เลนลี’ และ’ฮิลแมน’มองอย่างตะลึง
“หรือนี้ มันอาจจะเป็น?”
‘เลนลี’มีคำตอบที่ประทุอยู่ในหัวของเขา
จากข้างในดราก้อนริง ‘ด็อกริง โคเวิร์ท’ลอยออกมา หนวดสีขาวของเขาพริ้วไสวอย่างเปี่ยมสุข เขาพูดว่า
“เลนลี ดูเหมือนเจ้าตัวน้อยนี้ได้เริ่มใช้วงเวทย์สัญญาเท่าเทียม”
“มันคือสัญเท่าเทียมจริงๆหรอ?”
เหมือนหัวใจของ’เลนลี’หยุดเต้น ถึงแม้เขาจะพอเดาได้ แต่เขาก็ยังคงรู้สึกตะลึงและตื่นเต้น
“เลนลี เป็นยังไงบ้าง?”
‘ฮิลแมน’เริ่มกลัวแทน’เลนลี’
“ผมโอเค มันวิเศษไปเลย!”
‘เลนลี’สามารถรู้สึกได้ถึงพลังสปิริตของเขา และพลังสปิริตของชาโดว์เมาส์เชื่อมต่อกัน
ยืนบนถนนที่เงียบสงัดที่เป็นเส้นทางออกจากเมืองวูซาน ‘เลนลี’และชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยจ้องหน้ากันและกัน กันลังเริ่มสนทนาด้วยกันครั้งแรก
“ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย แกชื่ออะไรหรอ?”
‘เลนลี’ถามมันผ่านทางจิตใจ
ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยพูดด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างตื่นเต้น
“ปิ๊ ปิ๊”
‘เลนลี’จ้องไปที่ชาโดว์เมาส์
“ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยแกกำลังพูดอะไรนะ?”
‘เลนลี’ไม่เข้าใจเลย
หนวดสีขาวที่พริ้วไสว ‘ด็อกริงโคเวิร์ท’ ลอยข้างๆและพูดผ่านทางจิตใจ
“เลนลี ชาโดว์เมาส์ตัวนี้ยังเป็นแค่ทารก มันไม่สามารถพูดถ้อยคำที่ชัดๆได้ ถึงแม้ว่าจะเป็การเชื่อมต่อพูดคุยทางจิตใจกับหนู มันก็ทำได้แค่สนทนาความต้องการง่ายๆ”
จากการเชื่อมต่อสปิริต ‘เลนลี’สามารถรับรู้ถึงความตื่นเต้นของชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย แต่ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยไม่สามารถพูดอะไรได้เลย
“เอ่อ แกพูดว่า ปิ๊ ปิ๊ งั้น ผมจะเรียกแกว่า หนูปิ๊ เป็นอย่างไงละ?”
‘เลนลี’ยิ้มกว้าง ขณะที่เขาจ้องไปยังชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย
ชาโดว์เมาส์ดูเหมือนจะคิดชั่วครู่ จากนั้นก็พยักหน้าอย่างดีใจ
“หนูปิ๊”
‘เลนลี’ยิ้มกว้าง จนหน้าเขาแทบปริออกมา
“จี๊ดดด จี๊ดดด”
ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยเริ่มกระโดดขึ้นลงโดนทันที
“หนูปิ๊!”
“จี๊ดดด จี๊ดดด”
“หนูปิ๊!”
“จี๊ดดด จี๊ดดด”
….
เด็กน้อยอายุแปดขวบและชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย ทั้งคู่ตะโกนอย่างตื่นเต้น
“เลนลี มัน…มันคืออะไรกัน?”
ตอนนี้’ฮิลแมน’ได้ฟื้นคืนจากภวัง แววตาของเขาเริ่มแสดงถึงความประหลาดใจอย่างช่วยไม่ได้
“เลนลี วงเวทสีดำคืออะไร แล้วเกิดอะไรขึ้นบ้าง ไม่เป็นอะไรนะ?”
‘ฮิลแมน’เคยได้ยินมาว่าเวทเกี่ยวกับธาตุมืด มันมีหายนะและคำสาปเข้ามาเกี่ยวข้อง
หรือ’เลนลี’อาจจะถูกสาป?
‘ฮิลแมน’ ผู้ซึ่งรู้เกี่ยวกับเวทมนตร์เพียงแค่หางอึง อดที่จะช็อคและกลัว
“ฮ่าๆ ผมโอเค มันก็แค่ หนูปิ๊ได้กลายมาเป็นสัตว์เวทของผมแล้ว “
‘เลนลี’ดีใจสุดๆ
“มานี้ หนูปิ๊ โดดมาบนไหล่เลย”
ด้วยความรวดเร็ว ชาโดว์เมาส์ ส่งเสียงแหล่มแสดงความดีใจ จากนั้น รีบมาบนไหล่
“คุณหนู ทำให้มันเชื่องได้?”
‘ฮิลแมน’ตกอยู่ในภวัง
‘ฮิลแมน’นั้นเป็นคนที่ผ่านอะไรมามากมาย และแน่นอนว่าเขารู้ว่าการทำให้สัตว์เวทเชื่องนั้น เป็นสิ่งที่ยากมากๆ เป็นเรื่องที่ยากลำบากสุดๆ แต่ในตอนนี้ ‘เลนลี’ได้กำราบสัตว์เวทเรียบร้อยแล้ว
‘ฮิลแมน’รู้สึกสับสนมากๆ
“คุณหนู ..คุณหนูไม่มีคำภีสัญญาวิญญาณ แล้ว คุณหนูจะทำมัน…ได้ยังไง?”
“พอแล้วๆ ลุงฮิลแมน”
‘เลนลี’หัวเราะอย่างร่าเริง
“ รีบเข้าๆ พวกเรายังมีถนนที่ต้องผ่านอีกมาก เมืองหลวงยังอยู่อีกไกลนัก”
ขณะที่เขาพูด ‘เลนลี’ดึงมือของ’ฮิลแมน’ ไม่ยอมให้เขาพูด ขณะที่พวกเขาเริ่มเดินไปยังเมืองหลวงต่อ
และชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย
“หนูปิ๊”
ยืนอย่างมีความสุขบนไหลของ’เลนลี’ และส่งเสียงจี๊ดๆ
และเสียงจี๊ดๆ ที่มีมาเป็นระยะๆ ‘เลนลี’ ‘ฮิวแมน’ และชาโดว์เมาส์ เริ่มเดินไกลออกไปจนมองไม่เห็น
ที่มา: