ตอนที่แล้วตอนต่อไปเดือนหนึ่งได้ผ่านไปแล้วหลังจากที่’เลนลี’ได้กลายเป็นเมกัสระดับสอง
ภายในห้องเรียนเวทลมของเรกดหนึ่ง
‘เลนลี’จะเข้าคลาสเรียนเวทดินเพียงแค่หนึ่งครึ่งทุกๆเดือน โดยประมาณ แต่เขาเข้าคลาสเวทลมทุกๆครั้ง วันนี้’เลนลี’นั่งในที่ประจำของเขา
“เลนลี นายมาแล้ว”
ขณะที่’เลนลี’เพิ่งนั่งลง เด็กสาวที่หน้าตาน่ารักมากนั่งลงถัดจากเขา
ขณะที่เห็นเด็กสาวคนนั้น ‘เลนลี’ยิ้ม
“ดีเลียมาเช้ามากๆเลยนะ ยังมีเวลาเหลืออีกตั้งเยอะก่อนที่คลาสจะเริ่มขึ้น”
นั่งกับสาวสวย แน่นอนว่าคือสิ่งที่มีความสุข เป็นธรรมดาที่’เลนลี’จะไม่พลักไสไล่ส่งเธอออกไป
‘ดีเลีย’ไม่ใช่คนธรรมดา
พี่ชายของเธอ’ดิซี่’ คือ อัจฉริยะอันดับหนึ่งของสถาบันเอิร์น และ เรียกว่าเป็นพรสวรรค์ที่จะพบอย่างมากก็แค่ครั้งเดียวในหนึ่งทศวรรษต์ เขาก็ยังเป็นนักเวทสองธาตุอีกด้วย และการเชื่อมต่อกับธาตุของเขาคือระดับยอดเยี่ยม แต่ยังมีอะไรมากกว่านั้น เขาคือคนที่มีพรสวรรค์สุดโต่งด้วยคุณภาพสปิริต 68 เท่าของคนทั่วไป
ขณะที่น้องสาวของ’ดิซี่’ ‘ดีเลีย’ เป็นธรรมดาที่จะค่อนข้างยอดเยี่ยมด้วยเช่นกัน
“มันเพราะว่า ดีเลียรู้ว่า เลนลี่มาแต่เช้าเสมอจ๊ะ”
‘ดีเลีย’ยิ้มกว้าง จน ตาของเธอเกิดรอยย่น
สองคนนั่งคุยกัน เวลาผ่านไปค่อนข้างรวดเร็ว และก่อนพวกเขาจะตระหนักถึงมัน คลาสได้เริ่มต้นไปแล้ว ครูผู้สอน ‘เทรย์’ อธิบายอย่างกระตือรือร้นข้างหน้า และ’เลนลี’นั่งอยู่ข่างล่างเขา ฟังอย่างตั้งใจ แต่’เลนลี’จะแอบมอง’เลนลี’อยู่บ่อยๆ
“โอเคๆ คลาสของวันนี้จบลงเท่านี้ แต่ก่อนที่คลาสจะจบลง มีบางอย่างที่ผมต้องบอกคุณทั้งหมด”
ครูผู้สอน ‘เทรย์’ ยิ้มขณะที่เขาพูด
นักเรียนทั้งหมดเริ่มกระซิบกระซากอย่างรวดเร็ว
“นักเรียนคนเก่าๆทั้งหมดรู้ว่าสถาบันเอิร์นได้มีประเพณี ในสองเดือนสุดท้ายของทุกๆปี ทัวนาเมนประจำปีจะถูกจัดขึ้น ทัวนาเมนประจำปีจะเป็นเวลาที่อึกทึก และเวลาที่ทุกคนกระตือรือร้นที่สุด ในสถาบันเอิร์น นักเรียนที่ได้รับชัยชนะในทัวนาเมนประจำปี จะมีโอกาสสูงในการถูกจัดอันดับ เหนือกว่า ขณะพวกเขาจบ โดยส่วนใหญ่แล้วพวกเขาจะถูกเชิญจากสี่จักรวรรดิที่ยิ่งใหญ่”
ครู’เทรย์’หัวเราะ
นักเรียนทุกคนที่อยู่ข้างล่างเริ่มตื่นเต้น
ที่สถาบันเอิร์น เหล่าคนมีพรสวรรค์เป็นเหมือนก้อนเมฆธรรมดาๆ และปัญหาอันดับหนึ่งที่เหล่าคนมีพรสวรรค์ทั้งหมดมีปัญหาร่วมกันคือ พวกเขาไม่ชอบที่จะถูกจัดว่าต่ำกว่าคนอื่น!
ดังนั้น ทัวนาเมน ประจำปีเลยได้กลายเป็นหนทางสำหรับเหล่าคนมีพรสวรรค์ที่จะได้รับชื่อเสียง เกือบๆเก้าสิบเปอร์เซ็นของนักเรียนจะให้ความสนใจกับทัวนาเมน และทุกๆคนที่มีความสามารถก็จะเข้าร่วมด้วย
“เป็นธรรมดา พวกเราผู้ฝึกเวทลมจะไปต่อสู้ด้วย ทุกคนที่สนใจที่จะสมัครเข้าร่วม มาพูดกับผมได้เลย”
ครู’เทรย์’ยิ้ม ขณะที่เขาพูด แต่สายตาเลื่อนไปจับจ้อง’เลนลี’
“ครูครับ ผมอยากจะเข้าร่วม”
นักเรียนหลายคนที่อยู่ข้างล่างเริ่มสมัครด้วยเสียงดัง
“ดี”
ครู’เทรย์’นำปากกาขนเป็ดออกมาและเริ่มลงชื่อนักเรียนลง แต่หลังจากจดชื่อลงประมาณสิบชื่อ เขาได้รู้ว่า’เลนลี’กำลังคุยกับ’ดีเลีย’และดูเหมือนว่าจะไม่สนใจที่จะสมัครเลย
‘เทรย์’เดินไปหา
‘เลนลี’มองอย่างไม่เต็มใจนักและเริ่มพูดด้วยความเคารพ
“ครูเทรย์”
‘ดีเลีย’ที่อยู่ข้างๆแสดงความเคารพด้วยเช่นกัน
‘เทรย์’ยิ้มและพยักหน้า
“เลนลี ทัวนาเมนประจำปีนี้คือโอกาสดีที่จะฝึกฝนตัวเอง ผมหวังว่าเหล่าหัวกะทิของเกรดหนึ่งทั้งหมดจะเข้าร่วม ทำไมคุณถึงไม่สมัครละ? นี้คือโอกาสที่หาได้ยากนะ”
“ผมไม่สนใจครับ”
‘เลนลี’พูดอย่างตรงไปตรงมา
“เลนลี ไม่ต้องสงสัยเลย ว่า คุณคงจะไม่รู้ว่าผู้ชนะทัวนาเมนจะได้รับรางวัลด้วย”
ครู’เทรย์’พูดชักชวน
“รางวัล?”
‘เลนลี’มีความต้องการเงินอย่างมาก
สภาวะการเงินของพรรคอยู่ในสภาพแย่มาก ถ้าเขาชนะแล้วได้เงินมาบ้าง เขาคงจะเข้าร่วมทัวนาเมนประจำปีอย่างไม่สนใจอะไรนัก
“ใช่แล้ว คุณควรรู้ว่านักเรียนส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในหอพักธรรมดาๆ หอเดี่ยวทั้งหมด แต่ผู้ชนะสามอันดับแรกของทัวนาเมนทั้งหมดมีความเหมาะสมที่จะได้อาศัยอยู่ในตึกสองชั้นเป็นเวลาหนึ่งปี นั่นคือหลักฐานในเรื่องสถานะภาพ ห้องพักต่างๆจะสะดวกสบายมากกว่าเช่นกัน”
ครู’เทรย์’พูดต่อ
‘เลนลี’เข้าใจแล้ว
มันไม่มีหอพักสองชั้นมากนัก และส่วนใหญ่จะเป็นของนักเวทที่ทรงพลังระดับเจ็ดหรือระดับแปด จากสิ่งเขาเขาได้ฟังตอนนี้ สามอันดับแรกในทุกๆเกรดจะได้รับการอนุญาตให้อาศัยในนั้น
สภาพบ้านพัก?
‘เลนลี’ไม่สนใจเกี่ยวกับเรื่องๆนี้เลย
“ผมไม่เข้าร่วม”
‘เลนลี’ยังคงพูดอย่างเดิม
ครู’เทรย์’เริ่มขาดความอดทน ขณะที่เป้นนักเรียนเกรดหก ถ้านักเรียนคนใดคนหนึ่งของ’เทรย์’กลายเป็นท็อปทรีในเกรดนั้นๆ ไม่เพียงแค่เขาจะได้รับรางวัญ เขาจะได้หน้าอย่างมากด้วย เด็กหนุ่มทุกคนให้ความสำคัญเกี่ยวกับหน้าตามาก
ครู’เทรย์’เผชิญหน้ากับ’เลนลี’ พูดในเสียงต่ำ
“เลนลี คุณกำวลเกี่ยวกับการเปิดเผยความสามารถของคุณ? ผมรู้ว่าคุณเป็นเมกัสระดับสองแล้ว”
ได้ฟังคำเหล่านี้ ‘เลนลี’อดไม่ได้ที่จะมองไปยัง’เทรย์’ด้วยท่าทีประหลาดใจ
ครู’เทรย์’รู้เรื่องระดับพลังของเขาตอนนี้ได้อย่างไร? ยังไงก็ตาม มันยากที่จะตัดสินความสามารถองคนคนหนึ่งจากรูปร่างหน้าตาภายนอก
เห็นสีหน้าของ’เลนลี’ ครู’เทรย์’คิดว่าเขาได้มาถูกจุด เขาหัวเราะและพูดว่า
“เลนลี ถ้าคุณมีความสามารถ คุณไม่ควรจะซ้อนมัน ถึงแม้คุณตัดสินที่จะไม่เข้าร่วมการแข่งกันเพราะกลัวว่าจะเปิดเผยความสามารถของคุณ บางที ผมอาจจะตัดสินใจเปิดเผยความสามารถของคุณด้วยตัวผมเอง”
“ไม่ว่าอะไรก็ตาม ผมก็ไม่ไป”
‘เลนลี’ยืนขึ้นอย่างไม่พอใจ และจากนั้นทำความเคารพอย่างสำภาพ
“โชคดีครับ ครู”
และจากนั้น เพิกเฉยสีหน้ามึนงงของ’เทรย์’ เขาออกไปอย่างรวดเร็ว
“เฮ้ออ เด็กคนนี้”
หลังจากกลับคืนสภาพเดิม ‘เทรย์’อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา ‘ดีเลีย’ที่อยู่ข้างๆอดไม่ได้ที่จะปิดปากหัวเราะด้วยเช่นกัน
……….
เมื่อเวลาคลาสเรียนเวทลมได้จบลงเรียบร้อยแล้ว มันเกือบๆหกโมงเย็น ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้ม ‘เลนลี’วิ่งกลับไปยังหอพักองเขา สี่พี่น้องหอพัก 1987ร่วมคุยกันด้วยความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้น และยามค่ำคืน พวกเขาจะรับประทานอาหารร่วมกันเสมอ
“เลนลี นายกลับมาแล้ว ไปกันเหอะ พวกเรา ได้เวลากินแล้ว!”
เสียงออก’ยันต์’ดังขึ้น
เป็นที่ชัดเจน จากข้างในหอพัก ‘ยันต์’ได้ยินเสียงของ’เลนลี’แล้ว ‘ยันต์’ ‘เรโนลด์’ และ’จอร์จ’ ทั้งหมดเดินออกมาโบกมือทักทาย’เลนลี’ สี่พี่น้องเดินไปยังพื้นที่รับประทานอาหารเย็น สถาบันเอิร์นมีภัตตาคารหรูอยู่บ้าง แต่หลังจากถูกชักชวนโดย’เลนลี’ ‘เรโนลด์’ และ’จอร์จ’ ‘ยันต์’ก็ไม่ได้พาพวกเขาไปที่เหล่านั้นอีก
อาหารในจานต่างๆในตึกขนาดเล็กๆสำหรับรับประทานอาหารเย็น ดูเรียบง่าย และสดใหม่ ดูน่ากินมากๆ
หลังจากสั่งอาหาร สี่พี่น้องเริ่มคุยกัน
ส่วนมาก’เลนลี’จะรู้เรื่องใหม่ๆเกี่ยวกับสถาบันจากสามสี่น้องของเขา ขณะที่’เลนลี’ ซึ่งส่วนใหญ่จะใช้เวลาทั้งหมดของเขาในการฝึกที่หุบเขา บางทีเขาจะไม่รู้เรื่องอะไรเลยในเรื่องอื่นๆนอกเหนือจากนั้น
“เพื่อนๆ ในช่วงเดือนนี้ ปีการศึกษานี้ใกล้จบแล้ว เวลาสองเดือนสุดท้ายในแต่ละปี สถาบันเอิร์นจะเข้าสู่ฤดูการแข่งขันทัวนาเมนประจำปี ท็อปทรีของนักเรียนในแต่ละเกรดทั้งหมดจะได้รับอนุญาตให้อาศัยอยู่ในหอพักสองชั้นเหล่านั้นเป็นเวลาหนึ่งปี”
‘ยันต์’พูด
“ทัวนาเมนประจำปี?”
‘เลนลี’เริ่มหัวเราะ เขาเพิ่งได้ยินเรื่องนี้จากในห้องเรียน
“ฮ่าๆ ผมเข้าแน่นอนอยู่แล้ว”
‘เรโนลด์’พูดอย่างมั่นใจ
‘ยันต์’เม้มปาก
“แกได้กลายเป็นเมกัสระดับหนึ่งระหว่างทางจาก จักรวรรดิโอไบรเอิน มายังสถาบันเอิร์น ข้าเดาว่าในตอนนี้ แกคงไม่ได้ห่างไกลอะไรมากจากการเป็นเมกัสระดับสอง มันช่างไม่ยุติธรรมจริงๆ”
‘เรโนลด์’ใช้เวลาเป็นปีในการเดินทางจากบ้านมาที่นี้
ตลอดเส้นทางเดิน ครอบครัวของ’เรโนลด์’ หัวหน้าพ่อบ้านได้สอนเวทมนตร์เขา ซึ่งนั่นคือทำไมเขาถึงได้กลายเป็นเมกัสระดับหนึ่งก่อนที่การเดินทางจะจบลง
‘จอร์จ’ยิ้มให้’เลนลี’
“อ่า นายกำลังลืมเรื่องเลนลี เลนลีได้เป็นเมกัสระดับหนึ่งในเวลาที่เขาเข้ามาในสถาบันเช่นกัน ยิ่งกว่านั้น เขายิ่งบ้าฝึกวิชา และเป็นเมกัสสองธาตุ ผมคิดว่า เขาอาจจะเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในหอพักของเรา”
‘เลนลี’เม้มริมสีปากเป็นรอยยิ้มเล็กๆ
“จอร์จ อย่าประจบผมเลย”
“เลนลี คุณได้กลายเป็นระดับสองหรือยัง? ตอบตามจริง?”
‘จอร์จ’จ้องไปยัง’เลนลี’
“เขาจะสามารถเป็นระดับสองได้เร็วขนาดนั้นได้อย่างไร? จากการแนะนำนักเรียนระดับหนึ่ง ตามพรสวรรค์ของพวกเขา เวลาเป็นปีคือสิ่งจำเป็น แต่จากระดับหนึ่งไประดับสอง อย่างต่ำจำเป็นต้องใช้สองปี”
‘เรโนลด์’ที่อยู่ข้างๆ คิ้วขมวดขณะที่เขาพูด
“ไม่สำคัญนัก ผมรู้สึกเลนลีได้ดูหลบๆซ่อนๆอยู่จริงๆด้วย”
‘ยันต์’มองไปที่’ยันต์’อีกคน
“เลนลี คุณได้กลายเป็นเมกัสระดับสองแล้วใช่ไหม?”
‘เลนลี’พยักหน้าอย่างไม่ได้สนใจอะไรนัก
มันคือเรื่องใหญ่อะไรในการกลายเป็นเมกัสระดับสอง? ถึงแม้ก่อนเหตุการณ์การทดสอบเมกัส เขาได้กลายเป็นเมกัสระดับหนึ่งเรียบร้อยแล้ว เวลา 1 ปีเต็มๆได้ผ่านไป หลังจากนั้น ถ้าเขายังไม่เป็นเมกัสระดับสอง นั่นคือทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาพยายามอย่างหนักทั้งหมดคงจะไร้ค่า
“นายถึงแล้วจริงๆ?”
ตาของ ‘ยันต์’ ‘เรโนลด์’ และ’จอร์จ’ทั้งหมดถล่นออกมา ไม่มีใครคาดว่ามันจะเป็นความจริง
“ไปลงชื่อในทัวนาเมนประจำปีเลยเลนลี นายไปเป็นส่วนหนึ่งในนั่น ให้ไล่กระทืบพวกนั้นหนักๆ และสร้างความเคารพให้หอพัก 1987 ของเรา “
‘ยันต์’ขึ้นพูดทันที
ในตอนนี้ คนใช้ได้นำอาหารที่พวกเขาสั่งไป
“กิน กิน! ผมไม่สนใจในทัวนาเมนประจำปีหรอก”
‘เลนลี’ไม่สนใจในการแข่งกับคนที่อ่อนแอกว่าเขา การต่อสู้ทัวนาเมนเหล่านั้นไม่มีอะไรมากกว่าการออกกำลังกายเพื่อโชว์ออฟ
‘ยันต์’และคนอื่นทั้งสามแลกเปลี่ยนสายตากันและกัน
พวกเขาทั้งหมดรู้ว่า’เลนลี’ฝึกหนักขนาดไหน ถึงแม้ในช่วงเวลาหนึ่งปีของพวกเขา มันมีอัจฉริยะมากมากผู้ซึ่งมีระดับการเชื่อมต่อและคุณภาพสปิริตระดับยอดเยี่ยม ในเรื่องของการฝึกอย่างหนัก ไม่มีใครสามารถเทียบ’เลนลี’ได้ และด้วย’เลนลี’เป็นนักเวทสองธาตุ ในหัวใจของพวกเขา ทั้งหมดเชื่อว่า’เลนลี’เป็นไปได้ว่าคือนักเรียนเกรดหนึ่งที่ทรงพลังมากที่สุด
“มันดูไร้ค่ามากๆ ถ้านายไม่เข้าร่วม คนอื่นๆจะแย่งความโด่งดังไปได้อีกครั้ง ในการแข่งขันประจำปี”
‘ยันต์’พึมพำ
“มันแย่มากที่ผมไม่เก่งพอ ถ้าผมมีพลังแบบนายนะ เลนลี ผมคงจะโชว์เทพไปนานแล้ว หลังจากนั้น ผมจะสามารถยัวยวนเหล่าสาวๆน่ารักๆได้”
‘เลนลี’หัวเราะ
“พอได้แล้ว กินกันเถอะ หยุดเพ้อฝัน”
‘เลนลี’ไม่สนใจอะไรเลยเกี่ยวกับการแข่งขันประจำปีแม้แต่น้อย แต่นักเรียนส่วนใหญ่ที่สถาบันเอิร์นกำลังตื่นเต้นเกี่ยวกับมัน และไม่แค่นักเรียน แม้แต่นักเวทเต็มตัวที่อาศัยอยู่ที่สถาบันเอิร์นก็จะสนใจจดจ่อกับผลลัพธ์ของการแข่งขันนี้
——
ปล. บางคนอาจจะ ไม่ชอบที่พระเอกไม่ได้ลงแข่งประจำปี แต่ผมดูมันสมจริงดีนะ บางคนชอบแต่งนิยายตามพล็อตจนเกินไป จนลืมไปว่า บุคคลิกของพระเอกเป็นคนอย่างไร พล็อตเรื่องที่ดีต้องตรงกับบุคคลิกของพระเอกด้วย ผมว่าเรื่องนี้ ผู้แต่งทำการบ้านมาดี 55+
ปล2. ตอนหน้าพระเอกโชว์เทพแล้วที่มา: