เชี่ยนไคว้ชายวัยกลางคนอายุประมาณ 40 ปี เขาเป็นหนึ่งในผู้ดูแลแห่งตระกูลเยว่ และเป็นนักสู้ชั้นแนวหน้าด้วยความแข็งแกร่งที่เทียบเท่าวันเก้าตัว
 
 
 
เขานั้นฝึกข้ารับใช้ที่เลวทรามจำนวนมากในอดีต ในหมู่พวกเขา เชี่ยนหยงไรและเชี่ยนหยงฟูนั้นมีความสามารถมากที่สุด เพราะฉะนั้นเชี่ยนไคว้จึงรับเป็นลูกบุญธรรมและให้พวกมันใช้แซ่ตระกูลของเขา
 
 
 
เชี่ยนหยงไรและเชี่ยนหยงฟู มักจะแบ่งเงินที่ได้มาจากการเปื้อนเลือดมาให้ เชี่ยนไคว้ ในทางกลับกันพวกเขามักจะได้รับการปฏิบัติอย่างและถูกจัดเตรียมเพื่อให้ทำงานแก่นายน้อยเยว่จือ
 
 
 
ใกล้สิ้นสุดวัน… เชี่ยนไคว้เริ่มที่กระวนกระวายมากขึ้น
 
 
 
“  ไป!! ส่งใครสักคนไปตรวจสอบสุสาน หยงไรกับหยงฟูมันหายหัวไปทั้งวันแทนที่จะอยู่ข้างกายนายน้อย พวกมันคงไม่ได้วางแผนที่จะยักยอกเงินภาษีสำหรับเดือนนี้หรอกนะ? ข้าคงต้องให้บทเรียนกับมันหลังจากที่มันกลับมา มันจะได้ไม่กล้าอวดดีหลังจากที่กลับไปหานายน้อย ”
 
 
 
“รับทราบแล้วขอรับ ท่านผู้ดูแลเชี่ยน” เชี่ยนย่งกล่าวตอบ, เขามีความแข็งแกร่งเท่ากับวัว 6 ตัว เขานั้นคอยรับใช้อยู่ข้างกายเชี่ยนไคว้เป็นเวลานาน เขากล่าวตอบและรีบออกไปในทันที
 
 
 
ท้องฟ้าเริ่มมืด หยงไรและหยงฟูถูกพากลับไปที่พักของผู้ดูแล แขนขาของพวกมันถูกทำลายและใบหน้าปรากฏร่องลอยของความหวาดกลัวอย่างชัดเจน เมื่อพวกมันเห็นเชี่ยนไคว้ พวกมันมองเขาด้วยสายตาที่อ้อนวอน
 
 
 
“ท่านพ่อช่วยด้วย!” ทั้งสองกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว
 
 
 
เชี่ยนไคว้เริ่มมองไปที่พวกมันอย่างดูถูกเมื่อเห็นสภาพที่พวกมันถูกทุบตี เขาหันไปทางเชี่ยน
 
 
 
ย่งและกล่าวถามอย่างเย็นชา
 
 
 
“เกิดอะไรขึ้น?”
 
 
 
“ข้าก็ไม่ทราบเหมือนกันขอรับ เมื่อตอนที่ข้าไปถึง พวกมันกำลังจะโดนเหล่าสัตว์อสูรกัดกิน พวกมันพึมพำราวกับคนเสียสติ ข้าไม่สามารถเข้าใจในสิ่งที่พวกมันพูดได้” เชี่ยนย่งตอบ
 
 
 
“ท่านพ่อ มันเป็นเด็ก…เด็กหนุ่ม…เมื่อไม่กี่วันก่อน มันได้ขัดขืนนายน้อย มัน… มันยังไม่ตายและตอนนี้มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับวัว 5 ตัว เป็นมันที่ทำอย่างนี้กับพวกเรา ท่านพ่อท่านต้องจัดการกับไอสารเลวนี่ให้ได้นะ!”
 
 
 
“เป็นเช่นนั้น มันเอาเงินทั้งหมดของเราไป ท่านต้องแก้แค้นให้พวกเรา!”
 
 
 
ตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น ใบหน้าเริ่มบิดเบี้ยวและน่าเกลียด เพราะซวนหยวนนั้นยังมีชีวิตอยู่
 
 
 
“ข้าจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไป ไอพวกสามัญชนอันต่ำต้อยกล้าที่จะโจมตีคนของบ้านตระกูลเยว่ นั่นเป็นการเหยียดหยามคนตระกูลของเราอย่างยิ่ง!!”
 
 
 
“ท่านพ่อ พรุ่งนี้ท่านต้องหาไอสารเลวนั้น และตัดแขน ขาของมันให้มันตายอย่างทรมาน และทำให้มันต้องร้องขอความตาย!!!”
 
 
 
“ตัดกล่องดวงใจของมัน…”
 
 
 
ความคิดเลวทรามถูกพูดมาจากปาก 2 พี่น้อง
 
 
 
เชี่ยนไคว้ตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น ผ่านไปเพียงไม่กี่วันเด็กหนุ่มที่มีพลังอย่างมากก็แค่เทียบเท่าได้กับตัวหนึ่ง แต่เพียงผ่านไปไม่กี่วัน เด็กนั้นได้รับการเยียวยาและได้รับความแข็งแกร่งที่เทียบเท่ากับวัวห้าตัว เขาไม่เข้าใจถึงเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังของความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันของซวนหยวน
 
 
 
เขาได้กลิ่มเหม็นที่น่ารังเกียจบนตัวลูกบุญธรรมของเขา เชี่ยนไคว้ชักสีหน้าด้วยความขยะแขยง เขาโบกมือและกล่าวขึ้นว่า..
 
 
 
“ใครก็ได้เอาพวกมันไปอาบน้ำที พรุ่งนี้ ข้าจะไปตามล่ามันด้วยตัวเอง!!! ”
 
 
 
*****************************
 
 
 
ใกล้ๆกับชายขอบของป่าแห่งความชั่วร้าย
 
 
 
ซวนหยวนรู้สึกโชคดีที่เขาได้จัดการฆ่าหมูป่าที่มีน้ำหนักประมาณ 600 จิน ท้องฟ้ายังคงมีแสงอยู่ ขณะที่เขากำลังจะกลับบ้านต้นไม้ของเขาโดยผ่านทางสุสาน พวกคนรับใช้ยังมีโชคดีอยู่บ้าง พวกมันยังไม่โดนสัตว์อสูรกัดกิน แต่ก็ยังกรีดร้องออกมาเพราะโดนเหล่าอีกากัดจิกใบหน้า ซวนหยวนยิ้มให้กับตัวเองและไม่ได้ให้ความสนใจพวกมัน หลังจากนั้นเขาก็ตรงกลับบ้าน
 
 
 
เมื่อซวนหยวนถึงบ้าน เขาเชือดหมูป่าโดยใช้กริชของเขา มันไม่แสดงพลังประหลาดๆ เหมือนตอนที่เผชิญหน้ากับอสูรหมียักษ์
 
 
 
 
 
หมูป่า 600 จินเริ่มถูกชำแหละเป็นส่วนๆ ส่วนหนึ่งทำเป็นเนื้อสด อีกส่วนทำเป็นเนื้อตากแห้ง ทั้งหมดนี่จะเป็นอาหารของเขาอีก 10 วันถัดไป
 
 
 
หลังจากกินอาหารเสร็จ ซวนหยวนนั่งไขว่ห้างอยู่บนฝั่งของลำธาร สวมแค่กางเกงใน เขาเริ่มที่จะท่องเทคนิคและเริ่มที่จะคิดเกี่ยวกับการเดินทางไปเมืองจันทร์สลาย ถ้านับรวมเงินที่เขาเก็บสะสมมาทั้งชีวิตบวกกับเงินที่เขาปปล้นมาจากเหล่าคนใช้ตระกูลเยว่ ตอนนี้เขามี 4,636 เหรียญนักสู้ มีของมากมายที่เขาจะสามารถซื้อมันได้
 
 
 
เมื่อถึงกลางคืน หยินเฉินลู่ นั่งอยู่บนหินเรียบๆ ใกล้กับบ้านต้นไม้และมองดูซวนหยวนฝึกฝนอย่างเงียบๆ นางยิ้มดวงตาของนางเหมือนกับกำลังฝันอยู่ ไม่กี่วันที่ผ่านมานั้นนางปราศจากความกังวลในชีวิตของนาง
 
 
 
ซวนหยวนไม่ได้ตระหนักถึงภัยพิบัติที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตัวเขา
 
 
 
พลังปราณถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกายของเขา เขารู้สึกราวกับว่าผิวของเขามีความเรียบเนียนมากขึ้น และความแข็งแกร่งก็ยังเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง เหมือนกับว่าร่างกายของเขากำลังหายใจเอาพลังปราณในบรรยากาศเข้าไป เขาค่อนข้างมั่นใจว่า ถ้าจมูกและปากของเขาถูกปิดเขาก็ยังสามารถหายใจผ่านผิวหนังได้ ความสามารถของผู้บ่มเพาะพลังช่างมากกว่าที่ตัวเขาในชาติปางก่อนได้จินตนาการไว้ !!
 
 
 
เขาสามารถรู้ถึงความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นของกล้ามเนื้อ ด้วยพลังใต้ผิวของเขา
 
 
 
หยินเฉินลู่คาดการไว้ว่าใน 3 วัน ความแข็งแกร่งของซวนหยวนจะบรรลุเทียบเท่ากับวัว 9 ตัว
 
 
 
เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ไม่เคยได้ฝึกวรยุทธมาก่อนกลับสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาที่เทียบเท่ากับวัว 9 ตัว เพียงแค่ 6 วันเท่านั้น มันเป็นความสำเร็จอันเหลือเชื่อ
 
 
 
มีหลายคนที่ได้รับการปลูกฝังมานานหลายทศวรรษแล้วก็ยังไม่สามารถที่จะบรรลุขอบเขตนักรบได้พวกเขาสามารถที่จะเพลิดเพลินกับความแข็งแกร่งของร่างและมีชีวิตอยู่ที่ยาวนานขึ้น  ซวนหยวนสามารถมาถึงจุดสูงสุดของขอบเขตนักสู้ได้ภายใน 6 วัน
 
 
 
พรสวรรค์และความมุ่งมันเป็นสิ่งที่สร้างความแตกต่าง เชี่ยนไคว้จากตระกูลเยว่เป็นชายวันกลางคน แต่เขายังคงอยู่ขอบเขตนักสู้ มันเป็นเรื่องยากสำหรับคนที่ไร้ความสามารถจะก้าวหน้าบนเส้นทางแห่งการต่อสู้
 
 
 
ด้วยความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นของเขา ซวนหยวนเริ่มที่จะกินเยอะขึ้นและเยอะขึ้นทุกๆวัน เขาอาจจะเขมือบเนื้อขนาด 10 จินในวันเดียว นั้นเป็นเพราะเมื่อเขาฝึกฝนเขาต้องให้ร่างกายได้รับสารอาหารเพื่อเสริมความแข็งแกร่งของเขา และถ้ายิ่งพวกเขาฝึกฝนในขอบเขตที่สูงขึ้น เขาไม่จำเป็นต้องกินอาหาร พวกเขาจะใช้เม็ดยา เพื่อฟื้นฟูซ่อมแซมความแข็งแกร่งของพวกเขา เม็ดยานั้นมีความบริสุทธิ์มากกว่าเมื่อเทียบกับเนื้อสัตว์ ในเนื้อสัตว์มีสิ่งสกปกมากเกินไป ทำให้ไม่สามารถดูดซึมสารอาหารได้อย่างเต็มที่
 
 
 
แต่ตอนนี้อาหารเพียงเท่านี้ก็เพียงพอสำหรับซวนหยวน มันทำให้เขาฟื้นฟูความแข็งแกร่งได้อย่างรวดเร็ว
 
 
 
กู่ฉิงคอยอยู่เคียงข้างซวยหยวนในไม่กี่วันที่ผ่านมา นอกจากนี้มันยังกินเนื้อสัตว์และได้ดูดพลังปราณรอบๆตัวซวนหยวน
 
 
 
ซวนหยวนคาดว่ากู่ฉิง ในตอนนี้มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับวัว 6 ตัว มันแข็งแกร่งกว่าก่อนนี้มาก ด้วยฟันที่แหลมคมของมันซวนหยวนไม่กล้าที่รับการกัดของกู่ฉิง
 
 
 
เมื่อวันนี้ซวนหยวนฝึกฝนเสร็จสิ้น เขาสามารถได้ยินเสียงคำรามที่โกรธเกี้ยวดังมาจากไม่กี่ร้อยเมตรข้างหน้า
 
 
 
“ไอ้เด็กเหลือขอที่กล้าทุบตีบุตรบุญธรรมทำของผู้ดูแลเชี่ยนไคว้ มันกล้าที่จะดูถูกตระกูลเยว่ นายน้อยโกรธมากและสั่งให้หารอบสุสานให้ทั่ว ตอนนี้พวกเราต้องหามันให้เจอ แม้มันจะหมายถึงการที่เราจะต้องพลิกผืนปฐพีเพื่อที่จะหามัน เราก็ต้องทำ”
 
 
 
“พวกเราค้นหาเป็นเวลา 3 วันแล้ว หากมันพบไอเด็กเวรนั่น ข้าจะทำให้มันได้เห็นนรก!!” ทั้งสองคนเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ตั้งแต่พวกมันรู้ว่าซวนหยวนมีความแข็งแกร่งเท่ากับวัน 5 ตัว คนที่พวกเขาส่งไปทุกคนล้วนมีพลังกำลังมากทีเดียว
 
 
 
“ฮ่าๆ ผู้ดูแลเชี่ยนบอกว่า ถ้าผู้ใดที่พบไอ้เด็กนั่นจะได้รับรางวัล 300 เหรียญนักรบ รีบๆหามันให้พบ”
 
 
 
ขณะที่พวกกำลังสบถคำสาปแช่งขณะค้นหา พวกเขาก็สังเกตเห็นว่ามีเด็กหนุ่มและหมาป่าสีเงินกำลังเดินเข้ามาใกล้ๆกับพวกเขา
 
 
 
เมื่อพวกมันเห็นเขา มันรู้ได้ทันทีว่านี่เป็นซวนหยวน พวกมันกำลังสั่นด้วยความตื่นเต้น
 
 
 
“ฮ่าฮ่าฮ่า ในที่สุดเราก็พบเจ้าไอเด็กเหลือขอ เจ้าทำให้พวกข้าเสียเวลาไปมากและยังกล้าที่จะดูถูกตระกูลเยว่ ข้าจะสั่งสอนเจ้าให้รู้จักที่ต่ำที่สูง”
 
 
 
“ ถึงจะตกตายสักพันครั้งก็ไม่สามารถที่จะชดใช้บาปที่เจ้าทำได้ ทำไมเจ้าไม่คุกเข่าลงต่อหน้าพวกข้าล่ะ ถ้าเจ้าคุกเข่าสักร้อยครั้งและเอาเงินทั้งหมดของเจ้าให้กับพวกข้า บางทีพวกข้าอาจจะไว้ชีวิตเจ้า และพวกข้าต้องการขนหมาป่าสีเงินนั่นเพื่อเอาไปให้นายน้อยเยว่จือ ท่านดูน่าจะชื่นชอบมัน”
 
 
 
ความแข็งแกร่งของชายทั้งสองคนนี้เหนือกว่าเชี่ยนหยงไรและเชี่ยนหยงฟูอย่างมาก พวกมันมีความแข็งแกร่งเท่ากับวัว 5 ตัวและ 6 ตัว ถ้าเป็นซวนหยวนเมื่อ 3 วันที่ก่อนก็คงหวาดกลัว แต่ตอนนี้เขานั้นมีความแข็งแกร่งเท่ากับวัว 9 ตัว และเขาสามารถที่จะทำลายหินให้เป็นผงด้วยหมัดของเขา เขาสามารถที่จะเหยียดหยามพวกมันได้เหมือนมดตัวหนึ่ง
 
 
 
“ถ้าพวกเจ้าสองคนคุกเข่าต่อหน้าข้าสักร้อยครั้งและเอาเงินของพวกเจ้าทั้งหมดมาให้ข้า บางทีข้าอาจจะไว้ชีวิตพวกเจ้า หรือไม่ก็ กู่ฉิงก็อาจจะไม่คิดที่จะกินเนื้อสดๆของพวกเจ้า เนื้อจะมีรสชาติที่ดีถ้ากินทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่” ซวนหยวนยิ้มอย่างเย็นชา เขามองพวกมันเหมือนราวกับกำลังคู่หูลิงป่า
 
 
 
ความแข็งแกร่งของพวกมันเพิ่มพูนขึ้นไปพร้อมกับความโกรธ แต่ก่อนที่พวกมันจะได้ทำอะไร ซวนหยวนนั้นรวดเร็วเป็นอย่างมาก เขาตบไปในกลางอากาศอย่างรวดเร็ว การตบนั้นสร้างคลื่นกระแทกสีขาวพุ่งเข้าใส่ เมื่อคลื่นกระแทกพุ่งเข้าปะทะกับชายที่มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับวัว 6 ตัว ก็ได้เกิดเสียงแตกร้าวขึ้น ฟันไม่กี่ซี่ของเขาก็บินออกมา น้ำลายที่ไหลผสมกับเลือดของเขาเริ่มไหลทะลักออกมาจากปาก มันหมุนไปในอากาศเพียงไม่กี่ครั้ง และหล่นลงมากระแทกกับพื้นอย่างหนักหน่วง
 
 
 
ในเวลาเดียวกัน ชายอีกคนก็กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด กู่ฉิงฉีกเนื้อสดชิ้นใหญ่ออกมาจากก้นของเขา แผลนั้นลึกขนาดเห็นกระดูกเชิงกรานสีขาวของเขาอย่างชัดเจน มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับกู่ฉิงที่จะจัดการกับเขาด้วยความแข็งแกร่งที่เทียบเท่ากับวัวหกตัวของมัน
 
 
 
ซวนหยวนเต็มไปด้วยความหยิ่งผยอง เขาค้นตัวพวกมันและพบ 600 เหรียญนักรบกับอีก 2,400 เหรียญนักสู้ พวกขี้ข้าแห่งตระกูลเยว่ช่างร่ำรวยจริงๆ
 
 
 
“ฮ่าฮ่า…” ซวนหยวนฉีกยิ้มจนถึงใบหู เขาไม่สามารถที่จะระงับความตื่นเต้นเอาไว้ได้
 
 
 
ชายที่โดนกู่ฉิงกัดไม่ได้รับบาดเจ็บจนถึงตาย แต่เป็นลมไปเพราะความเจ็บปวด
 
 
 
ซวนหยวนหยิบกริชออกมและคิดที่จะฆ่าพวกเขา แต่เขาต้องหยุดลง เขาพึมพำกับตัวเองและถอนหายใจ “ข้าไม่ควรที่จะฆ่าพวกมัน ข้าควรจะให้โอกาสพวกมันพวกมันจะมีชีวิตอยู่  ถ้าพวกมันโชคดีและหวังว่ามันคงจะเลือกเส้นทางอื่น” เขาลากร่างของพวกมันและโยนลงไปในแม่น้ำ และปล่อยให้พวกมันไหลไปตามน้ำ
 
 
 
หยินเฉินลู่แอบมองการกระทำของซวนหยวนอย่างเงียบๆ หน้าของนางราวกับไร้ความรู้สึก และไม่พอใจกับการกระทำของซวนหยวน นางกล่าวอย่างไม่พอใจ
 
 
 
“เขายังเป็นเด็ก… และไร้เดียงสาเกินไป”