ซวนหยวนถอนหายใจยาวๆ ทันใดนั้นแสงสีดำ ปรากฏเป็นรูปร่างของชายคนหนึ่งด้านหน้าของเขา
 
 
 
“เจ้ากำลังฆ่าตัวตาย! ข้าใช้เวลานานมากเพื่อมองหาร่างนี้ ร่างกายที่เกิดจากการสร้างขึ้น เจ้ากล้าดียังไงที่พยายามแตะต้องมัน?” ใบหน้าของเงาสีดำพร่ามัวและมีรูปร่างไม่ชัดเจนแต่พลังของมันมากกว่าอู๋ ตงอย่างมาก เงาสีดำหันไปทางซวนหยวนและพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
 
 
 
“ไม่เลว เฉพาะคนที่มีร่างกายที่เกิดจากการสร้างขึ้นเท่านั้นที่สามารถจะเป็นเจ้านายของข้าได้ เยี่ยมมาก! เจ้าไม่เพียงแค่มีความมุ่งมั่นเหมือนร่างกายก่อนแต่ยังฉลาดและมีไหวพริบ เฉพาะคนที่เหมือนเจ้าเท่านั้นที่จะสร้างโชคชะตาที่ดีกว่า ข้าไม่ต้องเสียพลังผสานวิญญาณกับร่างกายของเจ้า”
 
 
 
ซวนหยวนกำลังมึนงงกับคำพูดของเงาดำ เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะเป็นเจ้านายของเงาดำนี้ รายละเอียดต่างๆของชีวิตที่แล้วเขาปรากฏในจิตใจของเขา ซวนหยวนเป็นคนที่ฉลาดมากในชีวิตก่อนหน้านี้ของเขา ในไม่กี่นาทีเขาก็เริ่มเข้าใจทุกอย่าง
 
 
 
“เจ้าอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ พลังต่อสู้พลังฉีของข้า ข้าสกัดกลั่น 22 วันอย่างยากลำบากกับถูกดูดซับโดยเจ้า คนที่ดูดพลังของชายชราและให้ข้าคือเจ้า เจ้าเพิ่มความแข็งแกร่งให้ข้าใช่หรือไม่?” ซวนหยวนพูด
 
 
 
“ไม่เลว เจ้าเด็กฉลาด อาคมสะกดจิตวิญญาณทำให้ข้าถูกสะกดเข้าสู่การหลับไหล ข้าไม่ตกอยู่ในการหลับไหลเพราะข้าดูดซับพลังจากอสูรหมียักษ์ เพียงแค่ร่างกายเกิดจากการสร้างทั้งหมดสามารถฟื้นฟูได้อย่างราดเร็วถ้าฝึกฝน เจ้าจะตายถ้าเจ้าไม่สกัดกลั่นพลังฉีทั้งหมด” เงาดำหัวเราะ
 
 
 
“ไร้สาระ! ถ้าเจ้าไม่กินพลังฉีไปทั้งหมด ป่านนี้ข้าสามารถเข้าสู่ขอบเขตจอมยุทธ์แล้ว แม้ว่าอาจารย์ของข้าได้จากไปแล้ว ตาแก่นั่นมันจะพาข้ากลับไปที่ตระกูลหยิน ข้าต้องการเจออาจารย์คนสวยของข้าอีกครั้ง แต่เจ้ากลับทำมันพัง!” ซวนหยวนจ้องไปที่เงาดำและตะโกนใส่เงาดำอย่างเกี้ยวกราด เมื่อเขาดุด่าพอใจแล้ว เขานั่งลงบนพื้นดินและรู้สึกเหนื่อยอย่างมาก เงาดำนั้นไม่โต้ตอบ
 
 
 
“ความรู้ของตระกูลหยินไม่สามารถเทียบได้กับจักรพรรดิแห่งการกลืนกิน ทักษะแบ่งออกเป็นระดับต่างๆ : ระดับอรุณ,ระดับทมิฬ,ระดับพสุธา,ระดับสวรรค์,ระดับเซียน,ระดับพระเจ้า,ระดับเต๋า ความรู้ที่อาจารย์คนสวยของเจ้าสอนเป็นเพียงทักษะระดับสวรรค์ ที่ไม่มีอะไรสามารถเทียบได้กับทักษะที่สุดยอดของจักรพรรดิแห่งการกลืนกิน! มันดีกว่ามากถ้าเทียบกับทักษะของตระกูลหยิน”  เงาดำโกรธที่ซวนหยวนเริ่มหัวเราะ
 
 
 
“จักรพรรดิแห่งการกลืนกิน? ฟังดูดี !” ดวงตาของซวนหยวนเปล่งประกาย
 
 
 
เงาดำพึงพอใจที่เห็นความตื่นเต้นของเขา มันพยักหน้าและกล่าว “มันแน่นอนอยู่แล้ว เจ้าต้องการเรียนรู้มันหรือไม่?”
 
 
 
ซวนหยวนลุกขึ้นยืนอย่างกระฉับกระเฉง
 
 
 
“แน่นอนข้าต้องการ! ทักษะนี้อยู่ในระดับไหน? จริงๆแล้วมันทรงพลังกว่าทักษะของตระกูลหยินที่อาจารย์คนสวยของข้าสอน?”
 
 
 
เงาดำพยักหน้าขณะมีความลำบากใจเล็กน้อย
 
 
 
“ห่างกันมาก มันอยู่ระดับอรุณ”
 
 
 
ซวนหยวนโกรธอย่างมาก “กลืนกินจักรพรรดิ…”  เงาดำพูดซะมันเหมือนทักษะระดับศักดิ์สิทธิ์ แต่มันเป็นแค่ระดับอรุณ! เขาอยากจะบีบคอเงาดำให้ตายคามือ เขาตะโกนกลับ
 
 
 
“เจ้ากำลังล้อเล่นกับข้าหรือ?”
 
 
 
“แสดงความเคารพบาง! ข้าอายุมากพอที่จะเป็น ปู่ของปู่ของปู่ของปู่ของทวดเจ้า เจ้ารู้หรือไม่มีคนมากมายเท่าไหร่ที่ตายเพราะเรียนรู้ความรู้ที่สูง? เฉพาะร่างกายที่เกิดจากการสร้างขึ้นเท่านั้นที่สามารถที่จะเรียนรู้ทักษะของข้า มิฉะนั้นทำไมข้าถึงต้องเฝ้าคอยมองหาเจ้า?” เงาดำยังคงโกรธ
 
 
 
“เรื่องของเจ้า ข้าไม่สน!” ซวนหยวนลุกขึ้นยืนเพื่อออกจากที่นี่ แต่เงาดำหยุดเขา
 
 
 
ความรู้ที่ดีอยู่ในระดับอรุณในขณะนี้ แต่มันอาจจะกลายเป็นวิชาระดับบรรลุเต๋า
 
 
 
คิดสิ! ทำไมเจ้าถึงมีความแตกต่างจากคนทั่วไปเมื่อเข้าฝึกฝน? ทำไมเจ้าถึงแข็งแกร่งขึ้น? ทำไมเจ้าถึงกินมากขึ้น? ข้ากล้าพูด ถ้าเจ้าไม่เรียนรู้สิ่งที่ข้าจะสอน เจ้าจะไม่มีทางที่จะได้พบอาจารย์คนสวยของเจ้าอีก ” เงาดำเข้าตาจน มันกลัวว่าถ้าเด็กหนุ่มไม่เข้าใจแล้วจากไป ดังนั้นเขาจึงบอกผลประโยชน์และพยายามที่จะใช้ประโยชน์จากความชื่นชมที่เขากุมไว้สำหรับเจ้านายของเขา
 
 
 
ซวนหยวนหยุดและกล่าว
 
 
 
“ทักษะนี้มันจะทำให้ข้าแข็งแกร่งขึ้นเพียงพอที่จะตามหาอาจารย์คนสวยและทำให้นางพ่ายแพ้ได้?”
 
 
 
“ฮ่าๆ แน่นอน ไม่ใช่ทุกคนจะสามารถเรียนรู้มันได้ เฉพาะร่างกายที่เกิดจากการสร้างขึ้น ร่างกายที่เกิดจากการสร้างขึ้นสามารถดูดซับได้ทุกอย่าง ถ้าใครไม่มีร่างกายที่พิเศษนี้ แม้จะพยายามฝึกวิชานี้ พวกมันไม่สามารถที่จะเพาะปลูกพลังการกลืนกิน พวกมันไม่สามารถจะเข้ากับพลังและร่างกายของพวกมันจะระเบิดและตาย ร่างกายที่เกิดจากการสร้างขึ้นจะแข็งแกร่งกว่าร่างกายทั่วๆไป ดังนั้นมันจึงเหมาะสมที่สุดในการฝึกฝนโดยใช้วิชาของข้า”
 
 
 
“ข้าไม่เข้าใจมัน มันมีอะไรพิเศษในวิชาของท่าน?” ซวนหยวนเรียงร้องให้เขาอธิบาย
 
 
 
เงาดำอธิบายอย่างช้าๆ
 
 
 
ทักษะที่อาจารย์คนสวยของเจ้าสอนมุ่งเน้นไปที่การกลั่นเนื้อหนังของเจ้าให้ดีขึ้น เจ้าไม่สามารถฝึกทักษะได้หลายอย่างพร้อมกันในชีวิต เพราะทักษะส่วนใหญ่จะไม่สามารถเข้ากันได้ในแต่ละคน แต่ทักษะกลืนกินนั้นมันต่างกัน เจ้ามีร่างกายที่เกิดจากการสร้างขึ้น และสามารถฝึกฝนได้แม้จะเป็นทักษะที่ยากที่สุด อย่างไรก็ตามถ้าเจ้าไม่ฝึกฝนทักษะการกลืนกิน ดังนั้นเจ้าสามารถที่จะเรียนทักษะมังกรสวรรค์ แต่นั่นคือทั้งหมด ร่างกายของเจ้าจะสูญเสียไปด้วยทักษะการกลืนกิน ผลที่จะตามมาจะเป็นยับยั้งอยู่ในขอบเขตที่ต่ำ เลวร้ายที่สุดคือตาย ตอนนี้เจ้าเข้าใจหรือยัง? แม้แต่หมูยังเข้าใจ”
 
 
 
แน่นอน ซวนหยวนเข้าใจในทันที เขาพยายามที่จะยกตัวอย่าง
 
 
 
วิชาการกลืนกินดูเหมือนจะเป็นวิชาระดับต่ำนั่นไม่มีข้อจำกัดในการเจริญเติบโต แต่ทักษะมังกรสวรรค์ของตระกูลหยิน เป็นทักษะระดับสวรรค์ นั่นเป็นขีดจำกัดของความแข็งแกร่งก้าวหน้าของคน? หากเป็นเช่นนั้น แล้วข้าสามารถที่จะหาผู้ที่มีทักษะที่แข็งแกร่งและกลืนกินพลัง แล้วข้าสามารถใช้ทักษะนี้เพื่อที่จะกลืนกินความรู้ของทุกๆตระกูล แล้วข้าจะกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในเอกภพ?”
 
 
 
“ฮ่าฮ่าฮ่าๆ ดีๆ เจ้าฉลาดมากจริงๆ มันก็คุ้มค่าที่จะใช้พลังของข้าผสานเข้ากับร่างกายของเจ้า ถึงแม้เจ้าจะฝึกฝนวิชาเกร็ดมังกรผลาญสวรรค์ และกงเล็บห้ามังกร เจ้ายังสามารถเรียนรู้ทักษะกลืนกิน นักสู้ปรับแต่งผิวหนัง นักรบปรับแต่งกล้ามเนื้อ จอมยุทธ์ปรับแต่งกระดูก จิตวิญญาณปรับแต่งโลหิต เมื่อโลหิตของเจ้าถูกปรับแต่งแล้ว เจ้าจะสามารถเรียนรู้ที่จะปลดปล่อยพลังฉีได้ เมื่อพลังฉีมากขึ้น ก็จะสามารถเรียนรู้ทักษะได้หลากหลายขึ้น และเจ้าจำเป็นที่จะต้องกลืนกินทักษะอื่นๆเพื่อพัฒนาตัวเจ้าเองหลังจากเข้าสู่ขอบเขตพฤกษา
 
 
 
เงาดำมีความสุขมากกับซวนหยวน มันเป็นเรื่องยากที่จะหาใครสักคนที่เขาถูกใจ มันต้องใช้เวลาก้าวไปข้างหน้าและเอามือวางบนหัวของซวนหยวนและกล่าวว่า
 
 
 
“ข้ากำลังสอนเจ้าในส่วนแรกของวิชากลืนกิน ‘วิถีแห่งการดูดกลืน’ วิถีแห่งการกลั่นกล้ามเนื้อ วิถีแห่งการกลั่นกระดูก และวิถีแห่งการกลั่นเส้นโลหิต เหล่านี้ล้วนสร้างขึ้นโดยร่างกายแรกที่เกิดจากการสร้างขึ้น คนแรกที่กลืนจักรพรรดิ หลังจากที่ข้ามอบความรู้ให้แก่เจ้า พลังของข้าก็ใกล้จะหมด ข้าต้องดูดซับส่วนหนึ่งของพลังฉีที่เจ้ากลั่นสกัด ซึ่งจะชะลอตัวลงกระบวนการของเจ้า แต่นี่เป็นวิธีเดียว ทุกครั้งที่ข้าปรากฏตัวมันจะใช้พลังงานของข้าอย่างมาก ยกเว้นถ้าเจ้าสามารถที่จะหา หินนักสู้ หยก คริสตัล หรืออย่างอื่นที่บริสุทธิ์ ข้าจะสามารถที่จะฟื้นฟูพลังของข้าได้อย่างรวดเร็ว”
 
 
 
เงาสีดำเปล่งแสงสีดำและเข้าไปในร่างกายของซวนหยวน ทัดใดนั้นวิถีการฝึกฝนทั้ง 4 ก็ปรากฏขึ้นภายในจิตใจของเขา
 
 
 
หลังจากนั้น เงาสีดำกลายเป็นเงาสีดำที่โปร่งใสมากขึ้น ซวนหยวนกังวลจึงถาม
 
 
 
“เจ้าเป็นอะไรมั้ย?”
 
 
 
“ข้าไม่เป็นไร ข้ายังมีชีวิต ฝึกให้หนักและกลับไปที่สำนักจันทร์พฤกษา มันจะปลอดภัยสำหรับเจ้า” เงาสีดำยิ้มและเรียกดาบที่วางอยู่บนพื้น เขาดูที่มันและพยักหน้า
 
 
 
“มันเป็นดาบที่ดีและเป็นอาวุธระดับจิตวิญญาณ อาวุธศักดิ์สิทธิ์ยังถูกแบ่งออกเป็นหลายระดับ ต่ำสุดคืออาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์ ระดับต่อไปคืออาวุธระดับจิตวิญญาณ อาวุธระดับจิตวิญญาณชิ้นนี้ เรียกว่า “ดาบมังกรวารี” มังกรวารีเป็นตระกูลสาขาของมังกรสวรรค์ ดาบนี้ถูกสร้างขึ้นมาจากกระดูกของมังกรวารี มันขาดการปรับแต่งบางส่วนไม่เช่นนั้นมันจะกลายเป็นอาวุธที่ร้ายกาจบนโลก เจ้าสามารถที่จะใช้มันได้ในตอนนี้”
 
 
 
จากนั้นเขาก็มองไปที่แหวนและปลดพันธะของแหวน
 
 
 
ของที่อยู่ที่นี่มีค่อนข้างมาก เจ้าสามารถใส่เงินทั้งหมดของเจ้าเข้าไปในแหวนวงนี้ มันมีพื้นที่เทียบเท่าห้องหนึ่งห้องอยู่ภายใน สิ่งที่ดีที่สุดเกี่ยวกับทักษะกลืนกินคือมันถูกสร้างขึ้นมาสำหรับร่างกายของเจ้า เจ้าสามารถที่จะฝึกฝนได้ตลอดเวลากับไข่มุกที่อาจารย์สาวคนสวยมอบให้เจ้า มันจะทำให้การฝึกฝนของเจ้ามีประสิทธิภาพมากขึ้น อาจารย์คนสวยของเจ้าเป็นห่วงเจ้าจริงๆ เพราะไข่มุกยังคงเป็นสิ่งที่มีประโยชน์สำหรับนางและคนอื่นๆที่พลังเทียบเท่ากับนาง
 
 
 
เมื่อซวนหยวนได้ยินหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความอบอุ่น
 
 
 
เขาหยิบดาบขึ้นมา กระบี่ปลายฟ้าของเขาถูกทำลายโดยอู๋ ตง แต่ก็คุ้มค่าที่จะแลกเปลี่ยนแล้วได้อาวุธที่ดีกว่าเก่า เขาเก็บดาบมังกรวารีเข้าไปในแหวน
 
 
 
มีหลายสิ่งเกิดขึ้นมากมายในวันนี้ แต่ซวนหยวนแน่ใจว่าตอนนี้เขาได้รับทุกสิ่งที่จำเป็นเพื่อความอยู่รอด ต้องใช้เวลา เขาจะเติบโตเป็นคนที่แข็งแกร่ง
 
 
 
“เจ้าชื่ออะไร?” ซวนหยวนมองไปที่เงาดำที่เลือนลางและถาม
 
 
 
“ข้ารึ? เรียกข้าว่า โลภ… ฮ่าๆๆๆ…” โลภค่อยๆกลับเข้าไปในกริชอย่างช้าๆ ซวนหยวนพยักหน้า “
 
 
 
“ดี งั้นข้าจะเรียกเจ้าว่า เฒ่าโลภมาก”
 
 
 
กริชสั่นและเงาสีดำคำรามอย่างไม่พอใจ
 
 
 
“ข้ายังไม่แก่….”