I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Devouring The Heavens ตอนที่ 29 หญ้ามังกรงู

| Devouring The Heavens | 2538 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
                

ที่ผ่านมา ต่ง เซวียน , ลวี เฟิง , ติง หาน ได้พบเบาะแสของกลุ่มเหยียน เหลียง พวกมันบังคับสัตว์อสูรให้ไปในทิศทางที่กลุ่มของเหยียนเหลียงอยู่เพื่อสร้างความวุ่นวายให้แก่พวกเขา และดึงดูดสัตว์อสูรระดับสูงด้วยกลิ่นเลือด แต่เหยียนเหลียงก็ตระหนักได้ถึงแผนการอันชั่วร้ายและมุ่งตรงไปยังรัง พวกมันไม่อาจจะทำอะไรได้ จนกว่าจะเข้าไปข้างใน

 

บนทางที่มุ่งตรงไปยังรัง พวกเขาพบกับหญ้าที่เจริญเติบโตบนก้อนหินใหญ่ มันดูเหมือนกับสิ่งมีชีวิตรูปแบบมังกรที่ผสมกับเลือดของงูหลาม มันถูกเรียกว่า หญ้ามังกรงูมันเป็นสมบัติทางธรรมชาติที่หายากมาก

 

เช่นเดียวกับสิ่งอื่นๆ สมบัติทางธรรมชาติถูกแบ่งออกเป็น 7 ระดับ อรุณ, ทมิฬ, พสุธา, สวรรค์, เซียน, พระเจ้า และเต๋า ยิ่งระดับสูงขึ้น ก็จะยิ่งยากที่จะเติบโต และเมื่อพวกมันเติบโต มันจะมีความฉลาด เรียนรู้ที่จะป้องกันตัวเองและโจมตีศัตรู พวกมันมักจะถูกปกป้องโดยสัตว์อสูรระดับจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ง พวกมันนั้นหายากและมีลักษณะพิเศษบนตัวมัน

 

หญ้ามังกรงู ตัวอย่างเช่น เมื่อนำมันมาใช้ขยายเส้นโลหิตของคน มันจะช่วยให้สามารถดูดซับพลังปราณได้มากขึ้น ด้วยพลังปราณที่รวบรวมมานั้น มันสามารถเปลี่ยนเป็นความแข็งแกร่งและอาจจะช่วยให้คนที่ใช้ก้าวเข้าสู้ขอบเขตต่อไป หญ้ามังกรงูมีค่ามากกว่าผลึกอสูรระดับกษัตริย์เสียอีก!

 

ต่ง เซวียน , ลวี เฟิง , ติง หาน และเย่ว ชาน ไม่สามารถที่จะอะไรได้อีกต่อไป เพราะร่างกายของพวกมันได้มาถึงขีดจำกัดแล้ว

 

ความแข็งแกร่งของพวกมันเทียบได้กับศิษย์สายในของนิกายนักสู้มังกร อย่างไรก็ตาม นิกายจะไม่รับคนที่เห็นว่าไม่สามารถพัฒนาศักยภาพไปในระดับสูงได้ มันจะเป็นประโยชน์มากกว่าถ้าให้คนเหล่านั้นคอยปกป้องสำนักจันทร์พฤกษา

 

แต่ชะตากรรมของพวกมันสามารถเปลี่ยนแปลงได้ ถ้าใช้หญ้ามังกรงู

 

พวกเขาทั้ง 4 ทำกลุ่มไปยังก้อนหิน แต่สมบัติทางธรรมชาติทั้งหมดได้รับการคุ้มครองจากสัตว์อสูรจิตวิญญาณ

 

สัตว์อสูรที่คุ้มกันอยู่คือ มังกรศิลา ด้วยความแข็งแกร่งที่เทียบเท่ากับนักสู้ขอบเขตกษัตริย์ เกล็ดของมันทั้งทนทานและแข็งแรง มันสามารถป้องกันได้แม้การโจมตีของนักสู้ขอบเขตนักพรต

 

มังกรที่ปกครองบางส่วนของดินแดน มันกำลังร้องเรียกสัตว์อสูรมากมายให้เข้ามาทันที ช่วงเวลาต่อมา ทีมที่นำโดยศิษย์แท้จริงที่อยู่กึ่งกลางของบ่อเลือด

 

ศพมากมายจากศิษย์ภายในของสำนัก และ ร้อยกว่าศพของสัตว์อสูรกระจัดกระจายไปรอบๆ หินที่มีหญ้ามังกรงูเติบโตอยู่ เลือดมากมายถูกอาบลงบนดิน ทั่วทั้งอากาศปกคลุมไปด้วยกลิ่นคาวของเลือด

 

เหยียนเหลียงมาถึง และเห็นฉากที่ศิษย์แท้จริงกำลังต่อสู้กับมังกรศิลา

 

ลำตัวของมันเหมือนถูกปกคลุมไปด้วยหิน ทั้ง 4 ดิ้นรนที่จะต่อสู้กับมังกรที่ยาว 12 เมตรตัวนี้ พวกเขาทำร้ายมันได้ถึงแม้จะเสียเปรียบ มังกรคำรามออกมาด้วยความเจ็บปวด

 

ด้วยการตรวจจับพบว่ากลุ่มของเหยียนเหลียงกำลังเข้ามาใกล้ หน้าของเย่ว ชาน บิดเบี้ยวอย่างรุนแรง เขารีบขอร้องไปยัง เหยียน เหลียง “ ศิษย์พี่เหยียน ช่วยพวกเราฆ่าเจ้ามังกรนั้น มันคุ้มครองหญ้ามังกรงู มันเป็นสมบัติระดับสวรรค์ สามารถขยายเส้นโลหิตและช่วยให้การบ่มเพาะพลังของพวกเรา ”

 

ต่ง เซวียน , ลวี เฟิง , ติง หาน ต่างเข้าใจจุดประสงค์ที่ซ่อนอยู่ของ เย่ว ชาน ในทันที สัตว์อสูรรอบๆตัวพวกเขา ฆ่าเหล่าศิษย์ภายในไปมากมาย พวกเขาเพียงแค่พึ่งพาเหยียนเหลียงเพื่อเพิ่มความลำบากให้แก่มังกร และปล่อยให้เหล่าสัตว์อสูรรุมฆ่าซวนหยวน แน่นอนว่าพวกเขาจะต้องฆ่าเหยียน เหลียงในตอนท้าย

 

“ ใช่แล้ว ศิษย์น้องเหยียน มาช่วยพวกเราเร็ว ” ต่ง เซวียนสั่งออกไป

 

เหยียนเหลียงลังเล แต่ซวนหยวนหยุดเขาก่อนที่เขาจะพุงออกไป และกล่าวเตือน “ อย่าไป! ”

 

“ ข้าคือศิษย์แท้จริงที่อาวุโสที่สุดในสำนัก ไม่มีใครไม่เชื่อฟังข้า เจ้าอยากให้ข้าลงโทษเจ้าด้วยกฎใช่ไหม!? ” ต่ง เซวียน ตะหวาดใส่ซวนหยวน

 

“ ซวนหยวน เจ้าเป็นเพียงแค่ศิษย์ภายใน เจ้าไม่มีสิทธิมาแทรกแซงการตัดสินใจของพวกเรา ”

 

“ เจ้าเป็นเพียงศิษย์ของสำนัก ในขณะที่ข้าเป็นศิษย์สายนอกของนิกายนักสู้มังกร ที่ได้รับการแต่งตั้งเป็นพิเศษจากศิษย์พี่เฟิง เลี่ย เจ้าไม่มีสิทธิมาบอกว่าข้าสามารถถทำหรือไม่ทำอะไรได้!!” ซวนหยวนมองพวกเขาอย่างเย็นชา “ ศิษย์พี่เฟิง เลี่ย สั่งให้พวกเราซุ่มโจมตีรังของพวกปีศาจมายา แต่พวกเจ้ากลับเสียสละเหล่าศิษย์ภายในเพื่อความโลภของตัวเอง พวกเจ้าไม่เชื่อฟังคำสั่งและถือเป็นการดูหมิ่นศิษย์พี่เฟิง เลี่ย! ”

 

พวกเขาตะลึงกับคำพูดของซวนหยวน ไม่มีใครในพวกเขาคาดคิดว่าตัวเองจะถูกตำหนิโดยการอ้างชื่อของเฟิง เลี่ย พวกเขาไม่สามารถโต้แย้งใดๆได้

 

“ สมบัติทางธรรมชาติไม่ได้จะหาพบกันได้ง่ายๆ มันขึ้นอยู่กับว่าเจ้ามีความสามารถที่จะครอบครองมันหรือไม่ แน่นอน พวกเราเลือกที่จะครอบครองหญ้ามังกรงูนี่ หรือเจ้าจะให้พวกสัตว์อสูรเหล่านั้นเอาไป ถึงแม้ว่าศิษย์พี่เฟิง เลี่ย จะมาที่นี่ด้วยตนเอง ข้าพนันได้เลยว่าตัวเขาเองก็ไม่สามารถที่จะต้านทานต่อสิ่งล่อใจนี้ได้ ”

 

“รออะไรอยู่ล่ะ ศิษย์พี่เหยียน มาช่วยพวกเราเร็ว ท่านอาจจะก้าวเข้าสู่ขอบเขตกษัตริย์ได้ด้วยหญ้ามังกรนี้ ” เย่ว ชาน พยายามเกลี้ยกล้อม เหยียน เหลียง

 

ซวนหยวนชิงพูดก่อนที่เหยียนเหลียงจะเปิดปากของเขา “ คำสั่งของนิกายนั้นสำคัญที่สุด ศิษย์พี่เฟิง เลี่ย สั่งให้พวกเราสังหารเผ่าปีศาจมายาและมันควรเป็นเป้าหมายเพียงอย่างเดียว ต่อสู้เพื่อหญ้าที่พวกเจ้ารักไปเถอะ! ถ้าพวกเจ้าต้องการ  เมื่อพวกเราทำภารกิจเสร็จสิ้น ย่อมต้องได้ผลตอบแทนที่ดีกว่าหญ้ามังกรงูอย่างแน่นอน ไปกันเถอะ! ”

 

ซวนหยวนรู้ดีว่ามันเป็นกับดัก เขาสามารถเห็นได้จากสายตาที่ชั่วร้ายของพวกมัน

 

“ ซวนหยวนหยุดใช้ศิษย์พี่เฟิง เลี่ยในการข่มขู่พวกเราได้แล้ว เจ้าไม่ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการจากนิกายเลย เจ้ายังคงอยู่ใต้บังคับบัญชาของพวกเรา บางคนที่อ่อนแอเช่นเจ้าก็ตกตายเมื่อย่างก้าวเข้าสู่นิกาย ทำไมไม่เลื่อนความตายของเจ้าเข้ามาล่ะ? พวกเราจะฆ่าเจ้าที่นี่และตอนนี้! ” ติง หาน กระหายเลือดและบ้าคลั่งจากการต่อสู้ และตอนนี้เขายังได้รับการกระตุ้นจากซวนหยวน เขาไม่กล้าที่จะผิดใจกับเฟิง เลี่ย แต่การฆ่าซวนหยวนนั้นต่างออกไป

 

ติง หาน กำอาวุธของเขาแน่นและพุ่งตรงไปยังซวนหยวน เหยียน เหลียงตื่นตระหนก เขาอยู่เพียงแค่ของเขตพฤกษา เขาไม่สามารถที่จะเข้าไปรับการโจมตีของ ติง หาน ได้

 

ทันในนั้นแรงกดดันมหาศาลพุ่งตรงมาจากข้างบน กระแสลมสีเทาหวดเข้าที่เอวของ ติง หาน เลือดของเขาสาดกระเซ็นไปทุกทิศ ติง หาน ถูกตัดเป็นครึ่งท่อนจากเอวของเขา

 

“ ซวนหยวนคือศิษย์ของนิกายนักสู้มังกรนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นิกายต้องการอัจฉริยะเช่นเขา ใครที่บังอาจจะฆ่าเขา ก้าวออกมา!!” ชายที่นั่งอยู่บนม้าเกล็ดมังกรตะคอก ม้าของเขาก้าวไปข้างหน้า มันคือ เฟิง เลี่ย ทั้ง ต่ง เซวียน , ลวี เฟิง และเย่ว ชาน ต่างหวาดกลัวขึ้นมาจากก้นบึ้งของหัวใจในทันที

 

“ ซวนหยวนสิ่งที่เจ้ากล่าวนั้นถูกต้องแล้ว แน่นอนว่าสมบัตินั่นดึงดูดความสนใจของข้า แต่ข้าจะนำมันมา และมอบให้แก่เจ้า ”

 

เฟิง เลี่ย นั้นดูดีเป็นอย่างมาก ด้วยท่าทางของเขาที่น่าประทับใจและสง่างาม มือของเค้าชี้ออกไปให้เห็นถึงเครื่องหมายขนาดเล็ก และเกิดลมปราณทะลักออกมาจากพื้นดิน ผลักดันต่ง เซวียน , ลวี เฟิง และเย่ว ชาน ออกไป ต้นไม้รอบๆพวกเขาถูกหั่นเป็นชิ้นเล็ก

 

“ ใบมีดวายุสวรรค์ ”

 

ใบมีดวายุตัดผ่านร่างของมังกรศิลา

 

บาดแผลที่ปรากฏขึ้นบนผิวหนังที่แข็งราวกับหินของมังกรศิลา มีเลือดทะลักออกมา สัตว์อสูรรอบๆตัวของมังกรต่างถูกบดขยี้

 

มังกรศิลาต้องการที่จะหลบหนี แต่มันสายเกินไป เฟิง เลี่ย ยกนิ้วของเขาขึ้นและหัวของมังกรก็ถูกตัดออกจากร่าง…

 

ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
comments