“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าถูกใจเด็กคนนี้ยิ่งนัก เขาอยากได้อะไรเขาก็ต้องได้สิ่งนั้น อย่าได้คิดสู้กับข้า ข้าจะเอาเด็กคนนี้เป็นศิษย์ของข้า”
 
 
 
“ไม่มีทาง เขาเหมาะสมที่สุดที่จะฝึกฝนทักษะของข้า!”
 
 
 
“เจ้าเด็กนั่นยังไม่ได้ปรับแต่งแม้กระทั่งไขกระดูกของเขา แต่เขากลับสามารถฆ่านักสู้ขอบเขตกษัตริย์ 12 คนได้ เขาน่าจะมีพรสวรรค์มากกว่าเฟิงเลี่ย?”
 
 
 
“และเขายังมียุทธภัณฑ์ระดับปฐพีขั้นสูงสุดทั้งชุด แถมเขายังมีหอกจิตวายุของเฟิง มันน่าประทับใจยิ่งนักที่เขาสามารถเปิดใช้งานยุทธภัณฑ์ได้ในเวลาเดียวกัน”
 
 
 
“บางทีเขาอาจจะเป็นนักสู้ปฐพีที่กลับมาเกิดใหม่ ธาตุปฐพีเป็นธาตุที่มีพลังปราณหนาแน่นที่สุด มันจะช่วยให้เขาสามารถเก็บพลังปราณไว้ในร่างกายได้มากขึ้น หรือไม่ก็ บางทีเด็กคนนี้อาจจะมีร่างกายพิเศษ”
 
 
 
“น่าจะเป็นเช่นนั้น ร่างกายของเขาแข็งแกร่งผิดปกติ ผิวหนัง, กล้ามเนื้อ, กระดูก ของเขามีพลังปราณหนาแน่นมาก เขาอาจจะแข็งแกร่งยิ่งขึ้นถ้าเขาได้ปรังแต่งไขกระดูก และอวัยวะทั้ง 5 ของเขา ไม่แน่บางทีเขาอาจจะมีร่างกายนักสู้ในตำนาน !”
 
 
 
“แต่ข้ารู้สึกตะหงิดอยู่เรื่องหนึ่ง มีใครสังเกตเห็นยาเพิ่มความแข็งแกร่งที่เขาหยิบออกมาไหม? มันเป็นยาที่ถูกปรุงโดยนักสู้ธาตุไฟของตระกูลหยินแห่งราชวงศ์ตะวันออก เขาได้รับยาพวกนี้มาจากไหนกัน?”
 
 
 
“มันผิดปกติ แต่ถ้าเขามาจากตระกูลหลินในฐานะสายลับ เขาคงไม่หยิบเม็ดยาออกมาใช้ เพื่อให้เกิดปัญหา พวกเราควรถามเฟิงเลี่ยเกี่ยวกับเรื่องนี้”
 
 
 
“เขาดูไม่เหมือนสายลับเลย ข้าถูกใจเขามาก ข้าจะพาเขาไปในฐานะศิษย์ของข้า ”
 
 
 
“อย่าแม้แต่จะคิด พวกเราจะเล่นตามกฏ; เขาจะต้องเป็นคนเลือกอาจารย์ของตนเอง ”
 
 
 
“แน่นอน”
 
 
 
“ไม่มีปัญหา”
 
 
 
ซวนหยวน และจ้าวหมั่นเฟิงมุ่งหน้าไปยังภายในนิกาย โดยไม่ทราบแม้แต่น้อยว่ามีคนจ้องมองพวกเขาอยู่จากเงามืด แม้แต่ศิษย์แท้จริงยังต้องอิจฉา ถ้าพวกเขาได้ยินบทสนทนาระหว่างเซียนพูดคุยเรื่องเกี่ยวกับซวนหยวน 
 
***********************************************************
 
 
 
ในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงภายในนิกาย
 
 
 
ห้องพักได้รับการตกแต่งอย่างประณีต มีมังกรสวรรค์ถูกแกะสลักอยู่ที่เสาทุกต้นภายในนิกาย และด้านบนของเสาแต่ละต้นจะมีเซียนจากนิกายนักสู้มังกรกำลังเผชิญหน้ากับมังกรสวรรค์
 
 
 
เมื่อพวกเขามาถึงห้องพักของซวนหยวน จ้าวหมั่นเฟิงก็กล่าวลากับซวนหยวน และจากไป ห้องของซวนหยวนอยู่ในทำเลที่ดี มันมีสวนขนาดเล็กที่มีดอกไม้บานอยู่นอกห้องของเขา
 
 
 
แต่ก่อนที่จ้าวหมั่นเฟิงจะจากไป เขาได้มอบตำราเล่มหนึ่งให้แก่ซวนหยวน มันเป็นตำราทักษะระดับปฐพี ถึงมันจะไม่ทรงพลังมาก แต่ซวนหยวนก็ยังคงรับของขวัญชิ้นนี้อย่างตื้นตันใจ
 
 
 
ไม่เพียงแค่ได้รับตำราเท่านั้น เขายังได้รับเงินจากปี้เย่ว และหั่วทาว ปี้เย่วได้ให้เม็ดยาชำระล้างแก่เขา 60 เม็ด และหั่วทาวได้เม็ดยาชำระล้างมากกว่าปี้เย่ว 3 เท่า เม็ดยาชำระล้างมีความคล้ายคลึงกับเม็ดยาเสริมความแข็งแกร่ง แต่มันเหมาะสำหรับนักสู้ขอบเขตกษัตริย์และขอบเขตที่เหนือกว่านั้น พวกเขาต้องเพิ่มปริมาณพลังปราณให้มากขึ้นเพื่อรองรับขอบเขตที่สูงขึ้น
 
 
 
เม็ดยาพวกนี้สามารถใช้เพื่อการบ่มเพาะพลัง ฟื้นฟู และเสริมความแข็งแกร่งขณะต่อสู้ได้ ภายนอกนิกายเม็ดยาพวกนี้แต่ละเม็ดจะมีราคาอยู่ที่ 100 เหรียญกษัตริย์ แต่ศิษย์ภายในจะได้รับเม็ดยาพวกนี้ทุกๆเดือน
 
 
 
***********************************************************
 
 
 
ห้องของซวนหยวนนั้นค่อนข้างเรียบง่าย และโล่ง มีเพียงแค่เตียงนอน โต๊ะ และเก้าอี้ 4 ตัวที่ทำจากไม้จันทน์
 
 
 
ขณะที่ซวนหยวนเดินเข้าไปในห้องเฒ่าโลภมากล่าวว่า “เจ้าต้องระมัดระวังตัวให้มาก มีเซียนหลายคนกำลังจับตาเฝ้ามองเจ้าอยู่ ข้ารู้ว่าเจ้าต้องการเรียนรู้ ตำราครอบครอง เพื่อประโยชน์ในระหว่างการทดสอบเหมือง แต่มันไม่จำเป็น พวกเขาจะให้ผลประโยชน์มากมายถ้าพวกเขาพบตำราเล่มนี้ แต่ตำราเล่มนี้จะไม่ใช่ของเจ้าอีกต่อไปถ้าพวกเขาเห็น ตำราเล่มนี้มันมีค่ามากกว่าทรัพย์สมบัติของเซียนทุกคนรวมกันเสียอีก เจ้าต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับจากพวกเขา”
 
 
 
ซวนหยวนไม่อยากจะเชื่อว่า “พวกเขากำลังจับตาดูเขาอยู่! พวกเขาจะต้องถูกดึงดูดโดยแสงเจ็ดสี และต้องให้ข้าไปเป็นศิษย์ของพวกเขา ถึงมันจะเป็นเรื่องดีแต่มันก็เป็นดาบสองคม เขาไม่สามารถทำอะไรได้บุ่มบ่ามได้ เนื่องจากอยู่ภายใต้การดูแลของพวกเขา”
 
 
 
“ไม่ต้องกังเวลเกี่ยวกับเรื่องนั้น ข้าสามารถสอนพื้นฐานของตำราครอบครองได้ ในเวลาเดียวกัน ข้าจะหาเซียนผู้ที่เหมาะสมเป็นอาจารย์ของเจ้า เจ้าจะไม่ถูกจับตามอง เมื่อเจ้ายอมรับหนึ่งในพวกเขาเป็นอาจารย์”
 
 
 
เฒ่าโลภมาก และซวนหยวนสื่อสารกันภายในจิตของพวกเขา การสนทนากันระหว่างพวกเขาเหมือนจะนาน แต่มันเกิดขึ้นเพียงเสี้ยววินาที ไม่มีผู้ใดสังเกตเห็นท่าทีที่ผิดปกติ ขณะจับตาดูซวนหยวน
 
 
 
ซวนหยวนหยิบเม็ดยาชำระล้างออกมาและกลืนลงไป จากนั้นเขาก็นั่งสมาธิบนเตียง พลังปราณมหาศาลเริ่มเข้าสู่ร่างกายเพื่อชำระร่างสิ่งสกปรกที่อยู่ภายในร่างอย่างต่อเนื่อง ผิวหนัง กล้ามเนื้อ และกระดูกของเขาดูดซับพลังปราณจนไม่เหลือแม้แต่น้อย และส่งผ่านไปยังเส้นโลหิตของเขา จากนั้นพลังปราณก็เริ่มเข้าไปในไขกระดูก และชำระล้างสิ่งที่ไม่บริสุทธิ์ออกไป
 
 
 
ทักษะการกลืนกินเป็นทักษะที่ต้องอดทนเมื่อฝึกฝน มันจะใช้งานอยู่ตลอดเวลาไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นเช่นไร แต่ซวนหยวนก็ไม่ได้ใส่ใจนัก เขามุ่งเน้นไปที่พื้นฐานของตำราครอบครองแทน
 
***********************************************************
 
 
 
“เขากำลังดูดซับพลังปราณจำนวนมากเข้าสู่ร่างกาย! หรือว่าเขามีไข่มุกสวรรค์? ไข่มุกนั่นมันมีคุณสมบติเพียงพอที่จะเป็นอุปกรณ์ระดับสวรรค์! มิน่าล่ะ!”
 
 
 
“ไข่มุกนั่นมันหาได้ยากมาก แม้แต่เด็กที่มีรายชื่ออันดับนักสู้มังกรยังไม่มีเป็นของตนเอง หรือว่าเฟิงเลี่ยมอบสิ่งนี้แก่เขา?”
 
 
 
“เป็นไปไม่ได้ เฟิ่งเลี่ยจะไม่ยอมให้มันแก่เขาแน่ถ้าเขามีเพียงอันเดียว เพราะมันมีประโยชน์ต่อการฝึกฝนของเขามาก”
 
 
 
“ใครจะสนเรื่องนี้กัน ข้าชักถูกใจเจ้าเด็กนี่มากขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ”
 
 
 
“อย่ากล้าที่จะขโมยศิษย์ในอนาคตของข้า”
 
***********************************************************
 
 
 
ขณะที่เหล่าเซียนกำลังหยอกล้อกันเรื่องซวนหยวน ซวนหยวนก็กำลังเรียนรู้ส่วนแรกของตำราครอบครองอยู่
 
 
 
ส่วนแรกมันมีชื่อว่า “การทำความเข้าใจในภูมิประเทศ” ถูกบันทึกอย่างละเอียดโดยเฟิงซุยในภูมิประเทศที่แตกต่างกัน มันอธิบายเรื่องดินแดนต่างๆ ดินแดนแห่งความมั่งคั่งอันยิ่งใหญ่, ดินแดนที่เหมะสำหรับเซียน, และดินแดนรกร้าง; ดินแดนที่เต็มไปด้วยความชั่วร้าย และความสิ้นหวัง
 
 
 
ซวนหยวนยังได้เรียนรู้วิธีการหาหยก และคริสตรัลประเภทต่างๆ หินนักสู้มันเต็มไปด้วยปราณธรรมชาติจากจักรวาล หินนักสู้มันจะขึ้นอยู่กับอายุของหิน และคุณภาพของพลังปราณ จะส่งผลต่อคุณภาพของมันอย่างมาก หินนักสู้ หยก คริสตัลจะค้นพบเจอในพื้นที่ที่มีพลังปราณธรรมชาติหนาแน่น และอยู่มาเป็นระยะเวลานาน หินนักสู้เกิดจากการที่มันดูดซับพลังปราณได้เล็กน้อย ส่วนหยก และคริสตัลจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อมันได้ดูดซับพลังปราณเป็นจำนวนมาก
 
 
 
ซวนหยวนเริ่มศึกษารายระเอียดต่างๆจากตำรา เหล่าเริ่มที่จะมีความเข้าใจลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น เมื่อได้อ่านตำราเล่มนี้ และเริ่มเข้าใจความเกี่ยวข้องระหว่างพลังปราณและปฐพี
 
 
 
สามวันผ่านไปในพริบตา และการทดสอบเหมืองก็มาถึง….