I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Devouring The Heavens ตอนที่ 106 อุโมงค์เหมือง

| Devouring The Heavens | 2538 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
                

นี่เป็นครั้งแรกของซวนหยวนที่พยายามจะเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ เขาจำเป็นต้องหาอุโมงค์เพื่อรองรับพลังงานด้นลบ และสร้างพลังงานด้านบวกขึ้นมา โดยใช้หินนักสู้เพื่อต่อต้านผลกระทบ

 

แต่ซวนหยวนก็ไม่รู้ว่ามันต้องทำเช่นไร เพราะเขามีความรู้แค่บทแรกของตำราแห่งการครอบครอง และเรียนรู้ได้เพียง 3 วันเท่านั้น

 

“เฒ่าโลภมาก ข้าควรทำเช่นไรดี? ข้าไม่รู้ว่าจะหยุดมันยังไงดี เจ้าต้องทำอะไรสักอย่าง บอกข้ามา!” ซวนหยวนกล่าวอย่างเร่งรีบ

 

“ในที่สุดเจ้าก็เข้าใจแล้วสินะว่ามีข้าอยู่แล้วมันดียังไง? มันง่ายมาก เจ้าต้องหาอุโมงค์ของเหมืองเพื่อรองรับพลังงานด้านลบ จากนั้นข้าก็จะสามารถทำลายมันได้ ชะตากรรมของหญิงสาวอยู่ในมือของเจ้าแล้ว รีบๆลงมือเร็วเข้า!” เฒ่าโลภมากหัวเราะ เขารู้ว่าอุโมงค์ของเหมืองอยู่ที่ไหน แต่เขาตัดสินใจว่าจะไม่ช่วยเหลือซวนหยวนมากเกินไป ซวนหยวนจำเป็นต้องเติบโต และเรียนรู้สิ่งต่างๆด้วยตนเอง และจะเติบโตได้เร็วขึ้นก็ต่อเมื่อมีอัตราย และความสูญเสียเข้ามาเกี่ยวข้อง เฒ่าโลภมากไม่สนใจว่าฟาง ยู่โหยวจะเป็นตายร้ายดียังไง

 

ในตำราแห่งการครอบครอง มีทักษะหนึ่งเรียกว่า “สายตาแห่งผู้ปกครอง” ด้วยทักษะนี้จะทำให้ซวนหยวนสามารถหาพื้นที่ที่แตกต่างกันได้ แต่ซวนหยวนไม่รู้เรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย เขาเพียงแค่พึ่งพาข้อมูลที่เขาได้เรียนรู้ในช่วงสามวันที่ผ่านมาเท่านั้น

 

ซวนหยวนหายใจเข้าลึกๆเพื่อสงบสติอารมณ์ สถานณ์การมันจะเลวร้ายมากขึ้นถ้าไม่มีสติ การตื่นตระหนกไม่ได้ช่วยให้อะไรมันดีขึ้น

 

หุบเขาเต็มไปด้วยพลังงานด้านลบ ทำให้ปีศาจวิ่งลงมายังก้นหุบเขาจากทั่วทุกทิศทุกทาง

 

“หรือว่าอุโมงค์จะอยู่ใต้ดิน? ถ้าเป็นเช่นนั้นมันต้องใช้เวลาอย่างมากเพื่อที่จะทำลายมัน” ซวนหยวนพึมพำ “ทุกอย่างมีจุดเริ่มต้น และจุดจบ ทุกสิ่งทุกอย่างถูกรวบรวมอยู่ที่จุดศูนย์กลาง…..

 

ซวนหยวนมองไปรอบๆ และสังเกตเห็นอุโมงค์ที่เปิดอยู่เหนือหุบเขาเล็กน้อย ซวนหยวนตระโกน “มันอยู่ตรงนั้น!”

 

“ฉลาดมากเจ้าหนู ข้าคิดว่าเจ้าจะขุดลงไปยังใต้หุบเขาเสียก่อนที่จะสังเกตเห็นมันซะอีก” เฒ่าโลภมากหยอกล้อ

 

“เฒ่าโลภมาก มันจะต้องมีคริสตัล และหยกมากมายแน่ๆภายในอุโมงค์ อย่าบอกนะว่าท่านวางแผนที่จะกลืนกินพวกมันทั้งหมด?” ซวนหยวนหรี่ตาลง

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าประเมินข้าสูงไปแล้ว ข้าไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ แต่เจ้าไข่นี่มันสามารถทำได้” เฒ่าโลภมากหัวเราะเบาๆ “มันเป็นเพียงแค่ไข่ เมื่อดวงอาทิตย์สีแดงทั้งเก้าดวงปรากฏบนเปลือกไข่ เมื่อนั้นมันก็จะพัฒนาก้าวหน้าขึ้น นั่นหมายความว่า มันจะฟื้นฟูพลังและความทรงจำของมันกลับมา”

 

ซวนหยวนไม่อยากเสียเวลา และเดินตรงไปยังอุโมงค์ทันที เมื่อมองจากข้างนอกอุโมงค์ข้างในนั้นมันมืดมิดมาก และมีสายตาสีเเดงจำนวนมาค่อยๆปรากฏออกมาจากเงามืด

 

สัตว์อสูรเห่าหอนขณะพุ่งเข้าไปหาซวนหยวนทันทีหลังจากที่เขาเดินเข้ามาในอุโมงค์ ด้วยกริชในมือของซวนหยวน มันสามารถฆ่าปีศาจภายในอุโมงค์ได้อย่างง่ายดาย เขาไม่กล้าที่จะประมาณและสู้กับปีศาจตัวต่อตัว และเริ่มใช้ทักษะ “มังกรสวรรค์ฟาดหาง” พลังปราณของซวนหยวนก่อรูปร่างกลายเป็นภาพของมังกร และฆ่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางทาง

 

ซวนหยวนเปิดใช้งานเกราะทองคำสวรรค์เพื่อให้แสงสว่างในอุโมงค์ และยกระดับการป้องกันของเขาขึ้น จากพื้นอุโมงไปถึงเพดานมีความสูงประมาณ 4 เมตร แต่ดูเหมือนว่ามันจะทอดยาวลงไปใต้ดินราวกับไม่มีที่สิ้นสุด หลังจากนั้นไม่นาน ซวนหยวนก็สัมผัสได้ถึงปลายอุโมงค์ เพรามันมีพลังปราณหนาแน่นมาก

 

เหมือนรังปีศาจมายาที่แห่งนี้ มันมีอากาศที่เป็นพิษต่อผู้ฝึกฝน แต่พิษนี้มันไม่มีผลกระทบต่อซวนหยวนแม้แต่น้อย และเขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องใช้ยาแก้พิษก่อนที่จะเข้ามาที่นี่

 

พลังปราณของซวนยวนถูกเผาผลาญไปอย่างรวดเร็วมาก ทุกๆครั้งที่ถูกปีศาจโจมตี เกราะมันจะเปิดใช้งานโดยอัตโนมัติและมันจะสูบพลังปราณของเขาไป วิธีเดียวที่ซวนหยวนสามารถเติมเต็มพลังของเขาได้ คือใช้กริชของเขาสังหารปีศาจและดูดกลืนพลังของพวกมันมา

 

เเสงสีทองยังคงเดินลึกเข้าไปในอุโมงค์อย่างต่อเนื่อง พร้อมกับกระแสเลือดที่ไหลริน ในไม่ช้าอุโมงค์ก็เต็มไปด้วยกระแสเลือดบนพื้นดิน

 

ซวนหยวนเดินลึกเข้าไปในอุโมงค์ และฆ่าปีศาจไปนับไม่ถ้วน และซวนหยวนก็รู้ว่าเฒ่าโลภมากได้รวบรวมผลึกอสูรเก็บเข้าไปในแหวนของเขาเรียบร้อยแล้ว

 

เมื่อซวนหยวนกำลังเพลินเพลินกับการเก็บเกี่ยว ก็ได้มีปีศาจหกตัวพุ่งเข้ามาโจมตีซวนหยวนซึ่งๆหน้า พวกมันแต่ละตัวมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ามังกรอย่างน้อย 100 ตัว มันทำลายการป้องกันของซวนหยวนได้ ดังนั้นซวนหยวนจึงรีบใช้ทักษะ “ก้าวย่างมังกรสวรรค์” ทันทีเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมของพวกมัน การตอบสนองอันรวดเร็วของเขาทำให้เขาสามารถหลบหลีกการโจมตีจากพวกมันทั้ง 3 ตัวได้ แต่เขาก็ถูกพวกมันอีก 3 ตัวที่เหลือโจมตี เพื่อป้องการโจมตีของมันเกราะทองคำสวรรค์จึงใช้พลังปราณของซวนหยวนไป 60 เปอร์เซ็นต์เพื่อรับการโจมตี แสงสีทองสดใสได้ปกป้องเขา และทำให้ซวนหยวนเห็นร่างของปีศาจที่โจมตีเขาได้อย่างชัดเจน ร่างของพวกมันปกคลุมไปด้วยเกล็ด และมีกรงเล็บที่แหลมคมมาก และมีปีกคู่ขนาดใหญ่ยื่นออกมาจากด้านหลังของพวกมัน มันเป็นสัตว์อสูรปีศาจยักษ์!

 

ซวนหยวนจึงรีบใช้ทักษะ “มังกรสวรรค์ฟาดหาง” อีกครั้ง และแทงกริชเข้าไปที่พวกมันตัวใดตัวหนึ่ง มันมีพลังงานชีวิตมากมายมหาศาล ซึ่งเป็นประโยชน์ในการเติมเต็มพลังของเขาอย่างมาก

 

ซวนหยวนหลบการโจมตีพวกมันอย่างรวดเร็ว แต่เขาแทบจะหลบการโจมตีของพวกมันแทบไม่พ้น หลังจากที่หลบการโจมตีของพวกมันซวนหยวนก็ย่อตัวลง และแทงกริชเข้าไปกลางลำตัวของสัตว์อสูรยักษ์ที่กำลังเข้ามาโจมตีเขา เขาได้ปราบสัตว์อสูรยักษ์ไป 2 ตัวแล้ว

 

สัตว์อสูรยักษ์ตัวอื่นๆกางปีก และบินพุ่งเข้าหาซวนหยวน ซวนหยวนจึงคว้าร่างอันเน่าเปื่อยของสัตว์อสูรยักษ์ และใช้มันเพื่อเป็นโล่ แต่ซากศพก็ถูกตัดออกเป็นชิ้นๆทันทีด้วยกรงเล็บอันแหลมคมของมัน จากนั้นซวนหยวนคว้าแขนสัตว์อสูรยักษ์เพื่อให้การเคลื่อนไหวของมันหยุดนิ่ง และแทงกริชเข้าไปที่ระหว่างตาของมัน

 

ในตอนนี้เหลือสัตว์อสูรยักษ์เพียง 3 ตัวเท่านั้น และพวกมันพร้อมที่จะโจมตีพร้อมกัน ซวนหยวนรู้ว่าชุดเกราะของเขาสามารถต้านทานความแข็งแกร่งได้ถึงมังกร 600 ตัว แต่มันก็ต้องสูญเสียพลังปราณไปจำนวนมาก

 

ดังนั้นซวนหยวนจึงรีบพุ่งเข้าไปโจมตีสัตว์อสูรยักษ์ที่เหลือ และฆ่าพวกมันก่อนที่มันจะเตรียมพร้อม ผลึกอสูรค่อยๆล่วงหล่นลงพื้นขณะที่เขาจัดการพวกมันเสร็จ

 

”ไม่เลว นี่เป็นเพียงเหมืองระดับ 5 โดยปกติแล้วสัตว์อสูรยักษ์จะปรากฏในเหมืองระดับ 6 เท่านั้น” เฒ่าโลภมากกล่าวอย่างมีความสุข ซวนหยวนรู้ว่าความกระหายของเฒ่าโลภมากนั้นไม่มีที่สิ้นสุด ไม่ว่าเขาจะดูดกลืนพลังชีวิตของสัตว์อสูรนับพันนับหมื่น แต่เฒ่าโลภมากก็ยังคงกระหายมากขึ้นเรื่อยๆ “ตอนนี้ผลึกอสูรของข้าต้องถูกแบ่งให้กับไข่ ดังนั้นเจ้าจะต้องพยายามให้หนักขึ้นตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป เจ้าหนู”

 

ซวนหยวนโกรธมาก ราวกับเขาถูกบังคับให้ให้ทำงานหนักอย่างไม่มีที่สิ้นสุด! “เจ้าล้อข้าเล่นใช่ไหม? ข้าเป็นเจ้านายหรือเจ้าเป็นเจ้านายกันแน่?” ซวนหยวนตะโกนภายในจิตใจของเขา

“แน่นอนเจ้าเป็นเจ้านาย….” เฒ่าโลภมากหัวเราะ

 

หลังจากที่ซวนหยวนนึกขึ้นได้ว่าฟาง ยู่โหยวกำลังรอเขาอยู่ ซวนหยวนหยุดโต้เถียงกับเฒ่าโลภมาก และเดินลึกเข้าไปในอุโมงค์ เขาไม่เจอสัตว์อสูรแม้แต่ตัวเดียวตั้งแต่เดินลึกเข้ามา ดูเหมือนว่าเขาจะดึงดูดสัตว์อสูรทั้งหมดที่อยู่ภายในอุโมงค์ออกมาขณะที่เขาต่อสู้

 

ทันใดนั้นอุโมงค์ก็เริ่มมีขนาดกว้างขึ้นเรื่อยๆ มันมีขนาดกว้าง 50 เมตร มันเต็มไปด้วยหยก และพลังปราณอันหนาแน่น และมีซากศพจำนวนมากกระจัดกระจายไปทั่วพื้นดิน ศพบางศพสวมชุดศิษย์ภายใน

 

ความคิดแรกที่ปรากฏขึ้นมาในหัวของซวนหยวนคือ ข้ากำลังจะรวยแล้ว และเฒ่าโลภมากก็มีความคิดเช่นเดียวกับเขา

 

”วิเศษ, วิเศษมาก! เจ้าหนูโยนไข่ลงไปตรงกลางของเหมือง พวกข้าทั้งสองจะไปกลืนกินพลังปราณทั้งหมดภายในเหมือง ลงมือซะ! เร็วๆเขา หรือจะปล่อยให้ฟาง ยู่โหยวตาย!”

 

ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
comments