“ขุยหยา เจ้าหาข้าพบได้อย่างไร?” ซวนหยวนจ้องมองขุยหยา จากนั้นก็ก้าวออกไปเพื่อรักษาระยะห่างจากปี้เย่ว
 
 
 
” ไอโง่ เจ้าควรจะถามผู้หญิงที่ยืนข้างเจ้า.. ถ้าเจ้าซ่อนตัวอยู่ในส่วนในของนิกายและอยู่ภายใต้การปกป้องของเฟิงเลี่ย ข้าอาจจะไม่สามารถทำอะไรเจ้าได้ แต่ตอนนี้เจ้าอยู่ที่นี่แล้ว เจ้าจะต้องตาย! ” ขุยหยากล่าวด้วยความเคียดแค้น ซวนหยวนมีพลังมากกว่าเขาหลังจากผ่านไปไม่กี่วัน มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถทำใจยอมรับได้
 
 
 
ซวนหยวนหันไปทางปี้เย่วและถามด้วยความสับสน “เป็นเจ้า?”
 
 
 
ปี้เย่วเดินไปด้านข้างและมองหาการป้องกัน นางไม่ต้องการที่จะต่อสู้กับซวนหยวน “เจ้าบังคับให้ข้าสังหารน้องสาวของตัวเอง ตั้งแต่วันนั้น พวกเราได้ถูกกำหนดให้เป็นศัตรูกันแล้ว”
 
 
 
“ฮ่าๆๆ… “
  ซวนหยวนหัวเราะอย่างขมขื่น
  “เจ้ากำลังหัวเราะอะไร? เจ้าทำร้ายลูกชายของข้า เจ้าคิดหรือว่าวันนี้ข้าจะปล่อยให้เจ้ามีชีวิตอยู่? อยากจะสั่งเสียอะไรเป็นครั้งสุดท้ายก็เชิญ” ขุยเสวียปลดปล่อยแรงกดดันระดับนักพรตออกมากดทับร่างของซวนหยวน โชคดีที่ซวนหยวนบรรลุถึงจุดสูงสุดของขอบเขตพฤกษามิฉะนั้นเขาคงจะตายไปแล้ว
  “ไม่มีอะไร ข้าเพียงไม่คิดว่าเจ้าจะเสียสละร่างกายของตัวถึงเพียงนี้ ปี้เยว ข้าได้เชยชมและเล่นสนุกกับทุกซอกทุกมุมในร่างกายของเจ้า แต่ข้าเองก็รู้สึกเบื่อแล้ว เจ้าคิดว่าข้าไม่รู้รึไงว่าทั้งหมดเป็นแผนของเจ้า? ข้าจะบอกให้ ข้ารู้ทุกอย่างตั้งแต่แรกแล้ว ข้าเพียงคิดว่ามันคงน่าสนุกถ้าได้เห็นถึงแผนการของพวกเจ้า” คำพูดเย้ยหยันของซวนหยวนทำให้ปี้เย่วสั่นด้วยความโกรธ ขุยหยาไม่รู้ถึงวิธีการที่นางล่อลวงซวนหยวนมาที่นี่ แต่เมื่อพิจารณาแล้วคงเป็นอย่างที่ซวนหยวนกล่าว
 
 
 
 
 
ซวนหยวนหันไปรอบๆและเหลือบมองทีละคน “พวกเจ้าคิดว่าสามารถที่จะสังหารข้าได้? ไร้เดียงสายิ่งนัก! ข้าคงไม่กล้าที่จะออกจากนิกายถ้าข้าไม่มั่นใจ” จากนั้นซวนหยวนก็หายตัวไปจากสายตาของทุกคน
 
 
 
“ท่านพ่อ มันมีหมวกเหล็กไร้ตำหนิ อย่างปล่อยให้มันหนีไปได้!” ขุยหยารีบกล่าว ขุยเสวียรวดเร็วมาก เขาหยิบยันต์อาคมแห่งการเปิดเผยออกมา มันสามารถเปิดเผยตำแหน่งทุกอย่างที่ซ่อนด้วอยู่ในระยะ 8 กิโลเมตร แสงส่องสว่างออกจากยันต์อาคมและเปิดเผยตำแหน่งของซวนหยวนทันที
  พวกเขาคิดว่าซวนหยวนจะต้องหนี แต่กับกันเขาถือยันต์อาคมที่ทรงพลังไว้ในมือ เพียงแค่มองก็สามารถรู้ได้ทันทีว่าเป็นยันต์อาคมนักพรตระดับสูง
  “ยันต์อาคมอัคคีดารา!” ซวนหยวนพบยันต์อาคมใบนี้ในแหวนของเลี่ยกู่ เปลวไฟที่แข็งแกร่งถูกปลดปล่อยออกมาจากยันต์อาคม มันแผดเผาสิ่งที่อยู่รอบๆทั้งหมด ต้นไม้โดยรอบหลายกิโลเมตรลุกไหม้ไปด้วยไฟที่ทรงพลัง
 
 
 
ขุยเสวียปลดปล่อยปราณน้ำแข็งออกมาซึ่งมันสร้างเกล็ดหิมะมากมายในอากาศ ซวนหยวนรู้สึกราวกับว่าพลังปราณในร่างกายถูกแช่แข็ง แต่โชคดีที่เสื้อเกราะของเขาเปิดใช้งานในทันที มันป้องกันหิมะมรณะได้
 
 
 
ขุยเสวียรวบรวมพลังไปที่กำปั้นและต่อยไปที่ซวนหยวน หมัดที่มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับมังกร 600 ตัว ถูกปล่อยออกมาเพื่อที่จะดับเปลวเพลิงที่สร้างจากยันต์อาคม อย่างไรก็ตามขุยหยาไม่สามารถหลบหนีได้ทัน อวัยวะของเขาได้รับความเสียหายอย่างหนักจากผลของยันต์อาคม เขากระอักเลือดอย่างต่อเนื่อง
 
 
 
” เจ้าต้องตาย!! ” กระแสลมที่หนาวเย็นถูกปลดปล่อยออกมาจากพัดในมือของขุนเสวีย ซวนหยวนยอมรับว่าอาวุธระดับปฐพีขั้นสูงที่ปลดปล่อยกระแสลมอันหนาวเหน็บ เป็นอันตรายอย่างยิ่ง
 
 
 
ซวนหยวนรีบหยิบยันต์อาคมอีกใบออกมา
 
 
 
“ถ้าของเลี่ยกู่ไร้ประโยชน์ งั้นข้าจะลองใช้ยันต์อาคมดาบกลียุคของเลี่ยซาน” ยันต์อาคมแปรเปลี่ยนเป็นดาบจำนวนมหาศาล พุ่งฉีกกระชากปราณน้ำแข็งของขุยเสวี่ย ดาบจะเคลื่อนที่ตามความต้องการของซวนหยวน มันพุ่งทะยานออกไป เป่าหมายคือขุยหยา!
 
 
 
ขุยหยาหวาดกลัวมาก เขาไม่สามารถที่จะพยุงตัวขึ้นได้ ดาบแต่ละเล่มมีความแข็งแกร่งพอๆกับนักสู้ขอบเขตนักพรต เพียงแค่เล่มเดียวก็เพียงพอที่จะฉีกกระจากเขาเป็นชิ้นๆได้ ขุยเสวียตื่นตัวและรีบวิ่งมาปกป้องลูกชาย เขาสร้างโล่สีน้ำเงินออกมาป้องกัน ปี้เย่วถูกบังคับให้ถอยไปอยู่ด้านข้าง นางคิดไม่ถึงว่าซวนหยวนจะเตรียมพร้อมรับมือกับแผนการของนางได้เป็นอย่างดี
 
 
 
ดาบที่แข็งแกร่งพุ่งโจมตีใส่โล่สีน้ำเงินและทำให้มันสั่นอย่างรุนแรง แสงจากโล่หายไปอย่างรวดเร็ว
 
 
 
ซวนหยวนหยิบยันต์อาคมอีกใบออกมามันแผดเผาไปด้วยไฟที่ทรงพลัง เขายิ้่มอย่างเย็นชา “น้ำสามารถดับไฟได้ แต่ไฟสามารถเปลี่ยนน้ำให้กลายเป็นไอได้ อยู่ที่ว่าอะไรทรงพลังกว่ากัน ขุยเสวียมาลองดูกันว่าเจ้าจะต้านทานได้นานแค่ไหน ถ้าเจ้าอยู่ที่นี่เพียงคนเดียว ข้าอาจจะไม่สามารถสังหารเจ้าได้ แต่ในเมื่อลูกชายของเจ้าเป็นตัวถ่วง พวกเจ้าพ่อลูกก็สมควรตายด้วยกัน! “
 
 
 
ซวนหยวนถ่ายเทพลังปราณลงไปในยันต์อาคมอัคคีนภา เขาโยนมันขึ้นไปบนท้องฟ้าเปลวไฟสีแดงฉานเริ่มกระจายตัวอย่างรวดเร็ว ป่าโดยรอบหลายกิโลเมตรถูกเผา “ขุยหยา เจ้าช่างโง่เขลาเสียจริงที่ส่งพ่อของเจ้ามาสังหารข้า เปลวไฟเหล่านี้จะดึงดูดความสนใจจากนิกาย จากนั้นพวกเจ้าทั้งคู่จะต้องถูกสังหารอย่างแน่นอน!”
 
 
 
ปราณของขุยเสวียถูกปลดปล่อยออกมาจำนวนมาก เขาถูกบังคับให้กลืนเม็ดยาเสริมสร้างความแข็งแกร่งขณะต่อสู้
 
 
 
ซวนหยวนต้องการที่จะกำจัดภัยคุกคามนี้โดยการถอนรากถอนโคนและปฏิเสธที่จะไว้ชีวิตพวกมัน เขาหยิบยันต์ใบสุดท้ายที่ได้รับจากนู่ตวนออกมา มันมีชื่อว่า ยันต์อาคมทลายนภา
 
 
 
เมื่อถ่ายเทพลังปราณเข้าไป แสงสีทองถูกปลดปล่อยออกมายันต์อาคม มันสว่างราวกับว่าสามารถที่จะทะลุผ่านได้ทุกอย่าง แสงเปลี่ยนเป็นค้อนที่มีขนาดถึง 30 เมตรจากนั้นก็พุ่งกระแทกไปที่โล่น้ำแข็งของขุยเสวีย หลังจากที่ต้องต้านทานพลังของยันต์ทั้ง 3 ใบ ปราณของขุยเสวียถูกใช้ออกไปเกือบหมด การที่เขาแข็งแกร่งพอที่จะต้านพลังของยันต์อาคมระดับนักพรตทั้ง 3 ใบได้แสดงว่าเขาเองก็มีพลังที่น่าเหลือเชื่อ อย่างไรก็ตามมขุยเสวียไม่มีทางที่จะต้านทานยันต์อาคมใบนี้ได้แน่
 
 
 
โล่สีน้ำเงินพลันแต่สลายในทันที หน้าอกของขุยเสวียถูกกระแทกด้วยค้อนที่ทรงพลัง ในส่วนของขุยหยาก็ถูกบดขยี้ในทันที ขุยเสวียทำได้เพียงแค่วิ่งหนี พวกเขาคิดว่าการสังหารนักสู้ขอบเขตพฤกษาคนหนึ่งเป็นเรื่องที่ง่ายดายอย่างมาก แต่พวกเขาคิดผิด
 
 
 
“อย่าคิดว่าจะรอดไปได้!” ซวนหยวนกำลังจะเผด็จศึกครั้งสุดท้าย แต่ทันใดนั้นก็รับรู้ได้ถึงแรงกดดันที่น่ากลัว เขารู้สึกราวกับร่างกายไม่สามารถที่จะขยับได้ ทันใดนั้นขุยเสวียถูกผ่าครึ่งในทันที ปี้เย่วกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว ก่อนที่จะถูกสังหารด้วยเช่นกัน
 
 
 
ซวนหยวนตระหนักได้แล้วว่าตอนนี้เขาเจอกับปัญหาอย่างแท้จริง