I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Devouring The Heavens ตอนที่ 157 เลือดของจักรพรรดิ

| Devouring The Heavens | 1498 | 2338 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

พระราชวังดอกบัวแดงถูกสร้างจากหินอ่อนสีขาวซึ่งมีรูปดอกบัวสีแดงสลักไว้อยู่ ด้วยการสะท้อนของแสงทำให้เกิดความงดงามอย่างมาก เสาหลักของห้องโถงขนาดใหญ่แตกหักและยังเปรอะเปื้อนไปด้วยโลหิต มีซากปรักหักพังมากมายเกิดขึ้น มันคือความหายนะ อย่างไรก็ตามที่นี่ถือเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของจักรพรรดิดอกบัวแดงที่ล่มสลายในสงคราม

 

 มีแม่น้ำลาวาไหลอยู่ใต้พระราชวัง เซียนไฟกล่าวว่ามีข่าวลือที่บอกว่าลาวาเหล่านี้คือเลือดของจักรพรรดิ แม้ว่าจะไม่มีบัวแดงอัคคี แต่พลังของลาวาก็ยังสามารถสังหารนักสู้ขอบเขตราชันย์ได้

 

 ม่อโฉวมองไปที่พระราชวังด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง “พี่ซวนหยวน ที่นี่มีปราณหนาแน่นมาก!”

 

 แม้แต่เฒ่าโลภมากก็หัวเราะด้วยความตื่นเต้น “ฮ่าๆๆๆ เจ้าหนู! มีเหมืองคริสตัลอยู่ใต้ลาวาเหล่านี้ คริสตัลถูกใช้สนับสนุนอาคมเพื่อปกป้องพระราชวัง รู้สึกว่าจะมีการสู้รบมากมายเกิดขึ้นที่นี่! ดูเหมือน เจ้าจะมีงานเลี้ยงกินโต๊ะแล้วเจ้าหนู!”

 

 “ผู้ที่จะมีงานเลี้ยงน่าจะเป็นเจ้ามากกว่า ถูกไหม?” ซวนหยวนกรอกตาไปมา

 

 “ ดี เจ้าจะได้ประโยชน์จากการที่ข้าฟื้นฟูพลังกลับมา” เฒ่าโลภมากกล่าว

 

 ซวนหยวนนำไข่ออกมาวางไว้ตรงกลางของห้องโถง มันสั่นเล็กน้อยด้วยความตื่นเต้น ในตอนนั้นเองไข่ได้ปลดปล่อยด้ายสีดำออกมาพุ่งตรงไปยังลาวาเพื่อดูดซับปราณ เนื่องจากปราณของที่นี่บริสุทธิ์และหนาแน่นอย่างมาก เฒ่าโลภมากเองก็อดไม่ได้ที่จะดูดซับพวกมันอย่างรวดเร็ว เปลวไฟของบัวแดงอัคคีที่อยู่ในหัวใจของซวนหยวนช่วยให้เขาสามารถควบคุมอาคมป้องกันของพระราชวังได้

 

 รูปแกะสลักของดอกบัวสีแดงที่อยู่บนพื้นเริ่มหมุนวนราวกับมีชีวิต ปราณอัคคีที่หนาแน่นอยู่ที่กลางของห้องโถง ภูเขาแดงเริ่มฟื้นฟูอุณหภูมิซึ่งเดิมทีมันลดลงเนื่องจากซวนหยวนกลืนกินบัวแดงอัคคีไป

 

 “ฮ่าๆๆๆ มหัศจรรย์ยิ่ง!!” เฒ่าโลภมากกำลังกลืนกินพลังจากคริสตัลที่อยู่ภายใต้ลาวา “ลาวาแห่งนี้คือเลือดของจักรพรรดิจริงๆ! ไม่ใช่เพียงแค่คริสตัลเท่านั้นแต่ยังมีแหล่งพลังงานอีกด้วย!”

 

 กริชเริ่มสั่นไปมาทำให้ลาวาเดือดพล่าน ทันใดนั้นก็ปรากฏแหล่งพลังงานออกมา มันคือแหล่งพลังงานธาตุไฟที่มีรูปร่างเหมือนดอกบัว แต่ละอันมีน้ำหนักเท่ากับ 10 จินและยังเทียบเท่ากับคริสตัลระดับสูงสุด 1 ล้านจิน ถ้าซวนหยวนใช้มันกับศัตรูของเขา พวกมันจะถูกทำลายล้างในทันที ทันทีที่พลังงานทั้ง 12 ปรากฏตัวขึ้น ซวนหยวนรีบเก็บพวกมันเข้าไปในแหวนในทันที

 

 “ม่อโฉว นี่เป็นโอกาสที่ดีที่เจ้าจะได้ฝึกฝน” ซวนหยวนเตือนนาง ม่อโฉวนั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้นและวาดมือไปมา ปราณอัคคีจำนวนมากวิ่งเข้าไปในร่างกายของนาง ไข่โกรธเกรี้ยวอย่างเห็นได้ชัดที่ต้องถูกบังคับให้แบ่งปราณ จากนั้นมันก็ผลักดันเส้นด้ายสีดำให้ลงลึกไปอีก ม่อโฉว เฒ่าโลภมากและไข่ที่แข่งกันดูดซับปราณ จนเหลือไว้ให้ซวนหยวนเพียงแค่หนึ่งในสิบส่วนเท่านั้น

 

 ซวนหยวนหลับตาลงและจดจ่ออยู่กับการฝึกฝนของเขา ด้านหลังของเขาปรากฏร่างของหญิงสาววารีสวรรค์และราชันย์มังกรไฟ รูปสลักดอกบัวแดงเริ่มหมุนไปมาราวกับพวกมันกำลังแสดงความเคารพต่อซวนหยวนที่กำลังควบคุมพระราชวัง

 

ซวนหยวนสะบัดมือเล็กน้อย จากนั้นมังกรไฟขนาดใหญ่ก็ปรากฏตัวออกมา มังกรคำรามและพ่นลูกไฟออกจากปาก ทำให้เกิดหลุมขนาดใหญ่ที่กำแพง ซวนหยวนยิ้มอย่างพึงพอใจ ตอนนี้เขาควบคุมไฟของบัวแดงอัคคีได้แล้ว

 

 สองสัปดาห์ผ่านไป ซวนหยวนมุ่งเน้นไปที่การผสานพลังทั้ง 2 ของเขา ทั้งวารีสวรรค์และบัวแดงอัคคีต่างเป็นศัตรูกันตามธรรมชาติ เมื่อใดก็ตามที่พลังทั้ง 2 พยายามจะสัมผัสกัน มันจะทำให้เกิดการระเบิดและทำให้ซวนหยวนบาดเจ็บ อย่างไรก็ตามในที่สุดซวนหยวนก็สามารถเข้าในวิธีการผสานอำนาจของพลังทั้ง 2 แต่เขาก็ต้องใช้เวลาไปมาก

 

 ม่อโฉวทะลวงสู่จุดสูงสุดของขอบเขตนักพรต ตามที่เฒ่าโลภมากได้คาดการณ์เอาไว้ร่างกายพันวิญญาณมีประโยชน์อย่างมากเมื่อพวกเขาเริ่มบ่มเพาะพลัง แต่ตอนนี้นางเองก็ต้องเผชิญกับความท้าทายเมื่อระดับการบ่มเพาะสูงขึ้น มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับม่อโฉว ถ้านางไม่สามารถหาแหล่งพลังงานจำนวนมากได้

 

 ดวงอาทิตย์สีทองทั้ง 7 ปรากฏตัวขึ้นบนเปลือกไข่รวมทั้งสัญลักษณ์ดวงที่แปดกำลังก่อตัวขึ้น ซวนหยวนไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นบนใบหน้าของเขาได้ เหลืออีกเพียงนิดเดียวเท่านั้นเขาก็จะสามารถเห็นสิ่งที่อยู่ภายในเปลือกไข่ได้

 

 “ฮ่าๆๆๆ ซวนหยวน เหมือนกับที่ข้าพูดไว้ก่อนหน้านี้ดวงอาทิตย์ดวงสุดท้ายนั้นยากเย็นที่สุด นอกเสียจากว่าจะมีพระราชวังแบบนี้อีกสัก 10 แห่งเพื่อให้มันดูดซับพลังปราณ ไม่เช่นนั้นดวงอาทิตย์ดวงสุดท้ายคงจะไม่ปรากฏขึ้น” เฒ่าโลภมากหัวเราะเบาๆซึ่งทำให้ซวนหยวนถึงกับพูดไม่ออก

 

 “ข้าเกือบจะทะลวงผ่านขอบเขตราชันย์แล้ว ถ้าม่อโฉวไม่อยู่ที่นี่ บางทีสัญลักษณ์ดวงที่ 8 คงจากกลายเป็นสีทองแล้ว” เฒ่าโลภมากกว่าอย่างช้าๆ “แต่มันก็เป็นสิ่งที่ดี ตอนนี้ม่อโฉวมีพลังเทียบเท่ากับมังกร 2,500 ตัว แม้ว่านางจะไม่มีความสามารถในการสังหารศัตรูอย่างฉับพลัน แต่อย่างน้อยนางก็ยังปกป้องตัวเองได้”

 

 ซวนหยวนกลายเป็นขมขื่นยิ่งขึ้น เขามีพลังเพียงมังกร 880 ตัวหลังจากที่เขากลืนกินบัวแดงอัคคี

 

 “อย่าได้น้อยใจไป เจ้าเป็นเพียงนักสู้ขอบเขตกษัตริย์ที่เพิ่งปรับแต่งอวัยวะไปเพียง 2 ส่วนเท่านั้น ความแข็งแกร่งของเจ้าน่าประทับใจมากพอแล้ว ม่อโฉวมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับมังกร 1,000 ตัวเมื่อนางอยู่จุดสูงสุดของขอบเขตกษัตริย์ แม้ว่าเจ้าจะไม่สามารถค้นหาจิตวิญญาณได้ แต่เจ้าก็ต้องแข็งแกร่งกว่านางแน่เมื่ออยู่ในระดับเดียวกัน” เฒ่าโลภมากกล่าวเสริม “เอาล่ะ พวกเราได้กลืนกินคริสตัลและแหล่งพลังงานทั้งหมดในภูเขานี้แล้ว หลังจากที่พวกเราจากไปพระราชวังแห่งนี้ก็จะพังทลายลง มันถึงเวลาแล้วที่จะไปเอายุทธภัณฑ์ดีๆจากเมืองนักสู้มังกร!”

 

 “แน่นอน” ซวนหยวนหันไปหาม่อโฉว “ม่อโฉว ข้าจะไปส่งเจ้าที่ภูเขาธาตุทั้งห้า เจ้าต้องฝึกฝนให้หนักที่นั่นในขณะที่ข้าอยู่ในเมืองนักสู้มังกร”

 

 “ข้าไปกับท่านไม่ได้หรอ? นะๆๆๆ ” ม่อโฉวเริ่มออดอ้อน

 

 ซวนหยวนไม่สามารถต้านทานความน่ารักและไร้เดียงสาของนางได้ “เอาล่ะๆ พวกเราจะไปด้วยกัน”

 

ซวนหยวนเรียกนกวารีนภาขึ้นมาและกระโดดขึ้นไปบนหลังมันพร้อมกับม่อโฉว มันกระพือปีกออกและบินตรงไปยังเมืองนักสู้มังกรในทันที

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments