ตอนที่แล้วตอนต่อไปเมืองนักสู้มังกรยังคงคึกคักไปด้วยผู้คน มีผู้คนหลายพันคนมาที่เมืองแห่งนี้ทุกวันโดยใช้ประตูมิติ หลายคนมาที่นี่เพื่อสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเอง แม้ว่าความจริงแล้วจะมีคนตายเพื่อเป้าหมายนั้นหลายล้านคนแล้วก็ตาม
เมื่อซวนหยวนมาถึงศูนย์กลางการค้าไท่ไป๋ขณะที่เขาอยู่บนหลังนกวารีนภาทำให้หลายคนเริ่มนินทาเกี่ยวกับตัวตนของเขา
“นั่นมันนกวารีนภานี่ เขาต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน”
“แน่นอนเขาไม่ใช่คนธรรมดา เพราะเขาสวมเสื้อคลุมของศิษย์ภายในอยู่”
ซวนหยวนกระโดดลงบนพื้นเบาๆพร้อมกับม่อโฉวที่อยู่ด้านหลังเขา ความงามอันบริสุทธิ์ของนางทำให้นางได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก ส่วนนกวารีนภามันบินวนไปวนมาศูนย์กลางการค้าไท่ไป๋อยู่บนฟากฟ้าเพื่อรอซวนหยวน
ซวนหยวนเดินเข้าไปใกล้ผู้คุ้มกันที่อยู่ด้านนอกคนหนึ่ง และถาม “คุณหนูไป๋อยู่ที่นี่ไหม?”
ผู้คุ้มกันบางคนรู้จักซวนหยวนจากเหตุการณ์ครั้งก่อนที่เกิดขึ้นในไท่ไป่ นอกจากนี้คุณหนูไป๋ยังมอบคำสั่งให้พวกเขา ดังนั้นผู้คุ้มกันจึงตอบกลับอย่างรวดเร็ว “นายน้อยซวนหยวน คุณหนูไป๋กำลังรอพบท่านอยู่ ได้โปรดรอสักครู่ และพวกข้าจะติดต่อหญิงสาวรับใช้ให้”
ซวนหยวนพยักหน้า แต่ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลัง
“เพียงไม่กี่เดือน นายน้อยซวนหยวน ท่านกลับกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้ ท่านเป็นอัจฉริยะที่หาได้ยากจริงๆ” นางเป็นสาวใช้ของบ้านคุณหนูไป๋
“เจ้าก็พูดเกินไป ได้โปรดนำทางข้าด้วย ” ซวนหยวนกล่าว “ม่อโฉวเจ้าจะมัวรออะไร มานี่!”
นี่เป็นครั้งแรกที่ม่อโฉวได้เข้าเมืองใหญ่ขนาดนี้ และพบผู้คนมากมาย ดังนั้นนางจึงอย่างรู้อย่างเห็นเป็นอย่างมาก
“พี่ซวนหยวน ที่นี่มันใหญ่มาก! ดูปลาพวกนั้นสิ! ดูดอกไม้นั้นสิ!”
ด้านในศูนย์กลางการค้าไท่ไป๋มีสระน้ำขนาดใหญ่อยู่ และมีดอกบัวสีขาวลอยอยู่ข้างบน และมีปลาคาร์ปมังกรว่ายอยู่ด้านล่างของสระ ปลาคาร์ปพวกนั้นถูกดึงดูดโดยพลังปราณของม่อโฉว และเริ่มกระโดดขึ้นไปในอากาศ หางที่สะบัดน้ำของมันก่อให้เกิดสายรุ้งขึ้้นอยู่ในอากาศ
“ปลาคาร์ปพวกนี้ปกติแล้วจะไม่ค่อยเล่นกับผู้คน ว่าแล้วสหายของนายน้อยซวนหยวนต้องไม่ใช่คนธรรมดา” สาวใช้รู้สึกประหลาดใจ
“นางเป็นน้องสาวของข้า ชื่อม่อโฉว นางไม่ค่อยเข้าเมืองใหญ่ๆบ่อยนัก ทำให้นางอย่างรู้อย่างเห็นมาก” ซวนหยวนตอบกลับ ส่วนม่อโฉวนางกำลังจับจ้องมองสระที่มีปลาคาร์ป ขณะที่สาวใช้และซวนหยวนกำลังรอนางอยู่
เมื่อเวลาผ่านไป หลายคนเริ่มสังเกตเห็นว่าเด็กสาวคนนี้เป็นที่รักของพวกปลาคาร์ป มีหลายคนประหลาดใจเพราะความงาม และกลิ่นอายอันบริสุทธิ์ของนาง แต่ความคิดของพวกเขาทั้งหมดก็กลับตาลปัตรเมื่อพวกเขาสังเกตเห็นซวนหยวน
“เจ้าเด็กนี่อีกแล้ว น่ารำคาญเสียจริง เขาสนิทกลับคุณหนูไป๋ และตอนนี้กับใกล้ชิดกับผู้หญิงคนอื่น ทำไมเขาถึงเนื้อหอมขนาดนี้?”
“ข้าดีกว่าเขาเป็นไหนๆ”
“ฮ่าๆๆ เจ้าส่องกระจกดูตัวเองบ้างหรือเปล่า? เขาเป็นถึงศิษย์ภายในของนิกาย แล้วเจ้าล่ะ?”
“เจ้าไม่รู้จักเขางั้นหรือ? เขาชื่อ ซวนหยวน เขาเป็นคนสังหารทายามจากตระกูลปี้, เลี่ย, นู่, ลู่ และตระกูลเซี่ย!”
“นั่นแหละคือเขา! เจ้าไม่เคยได้ยินเรื่องของเขาเลยรึไง? เขาได้ท้าทายศิษย์แท้จริงที่ชื่อ ชิงยวิ๋น การต่อสู้จะเริ่มเร็วๆนี้ นอกจากนี้เขายังสาบานว่าจะมอบความพ่ายแพ้ให้กับเจียงอี้เทียนภายใน 3 ปี!”
“อะไรนะ? นั่นมันเป็นไปไม่ได้ เขาบ้าไปแล้วหรือไง? เจียงอี้เทียนเป็นนักสู้ขอบเขตจักรพรรดิแล้ว! เจ้าแน่ใจ?”
“ข้าแน่ใจ ข้าได้ยินเรื่องพวกนี้จากศิษย์ภายในหลายคน และศิษย์แท้จริงจากนิกาย ดูเหมือนว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ได้แค่สามปีเท่านั้น”
“ใครจะไปรู้ถ้าเขายังมีชีวิตรอดหลังจากต่อสู้กับชิงยวิ๋น?”
ม่อโฉวถึงกับเบิกตากว้างเมื่อนางได้ยินกลุ่มคนนินทาซวนหยวน และตะโกน “ใครกันที่พูดว่าพี่ซวนหยวนจะมีชีวิตอยู่ได้แค่ 3 ปีเท่านั้น? พี่ซวนหยวนสามารถเอาชนะเจียงอี้เทียนได้อย่างแน่นอน!”
นางตะโกนเพื่อปกป้องซวนหยวน ทำให้นางเป็นที่สนใจมากยิ่งขึ้น
“แล้วไง เจ้าเด็กนี่เป็นถึงผู้ท้าเจียงอี้เทียนสู้! นอกจากนี้ข้ายังได้ยินมาว่าเซียนทั้ง 5 ธาตุรับเขามาเป็นศิษย์ของพวกเขา!”
“จริงหรือ?”
“ข้าได้ยินมาว่าเขาเป็นคนทำให้เกิดแสงเจ็ดสี เขามีพรสวรรค์ที่จะกลายเป็นเซียน”
ม่อโฉวไม่คิดว่าคำพูดของนางจะทำให้ฝูงชนแสดงความคิดเห็นออกมามากขึ้น ทำให้นางรู้สึกเขินอายเล็กน้อย และรีบไปซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังซวนหยวนอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้นได้มีเสียงหัวเราะที่สดใสดังมาจากด้านหลังของพวกเขา “นายน้อยซวนหยวน ช่างบังเอิญอะไรเช่นนี้! พวกเราเจอกันอีกแล้ว!”
“ท่านบรรลุขอบเขตราชันย์แล้วงั้นหรือ นายน้อยหู่เซวียน น่าประทับใจจริงๆ” ชายคนนี้คือนายน้อยของตระกูลหู่ หู่เซวียน ซวนหยวนสามารถรู้สึกได้ถึงกลิ่นอายอันทรงพลังและน่าขนลุกที่ปกคลุมร่างกายของเขา “ดีจริงๆที่พบเจอกันอีกครั้ง ม่อโฉว ออกมานี่ ทักทายนายน้อยหู่เซวียนหน่อย”
ม่อโฉวออกมาจากหลังซวนหยวน และเขินอายเล็กน้อย
“ม่อโฉว? ไม่ต้องมากพิธีหรอก เจ้ามีกลิ่นอายที่น่าทึ่งจริงๆ ราวกับว่าเจ้ามีพลังปราณที่บริสุทธิ์มากๆกำลังห้อมล้อมเจ้า ทำไมเจ้าไม่เอาอุปกรณ์ชิ้นนี้ไปล่ะ ข้าคิดว่ามันเหมาะสมกับเจ้ามาก มันเรียกว่า ร่มสายรุ้ง มันเป็นอุปกรณ์ระดับสวรรค์ขั้นต่ำ” หู่เซวียนสนใจนางมากๆ เพราะนางมีพลังมากกว่าซวนหยวน
ทั้งชายและหญิงที่เป็นพยานเหตุการณ์นี้พวกเขารู้สึกขมขื่นเล็กน้อยในปากของพวกเขา ผู้หญิงอยากให้ตัวเองเป็นม่อโฉว ส่วนพวกผู้ชาย พวกเขารู้สึกอิจฉาที่พวกเขาไม่สามารถซื้อของขวัญแพงๆเช่นนี้ได้เพื่อให้หญิงสาวผู้ที่งดงามสนใจ
ม่อโฉวมองไปที่ร่ม และหันไปหาซวนหยวน ราวกับถามว่ารับของขวัญอันนี้ได้หรือไม่
“รับๆไปเถิด นายน้อยหู่เซวียนก็เป็นเหมือนพี่ชายของเจ้า” ซวนหยวนหัวเราะเบาๆ
ม่อโฉวรับร่ม และยิ้มอย่างมีความสุข เมื่อนางกางร่ม ได้มีแสงร่วงหล่นลงมาบนตัวนางราวกับหิมะ ทำให้นางดูงดงามมากยิ่งขึ้น แม้แต่หู่เซวียนก็ยังพูดไม่ออก
“เป็นเกียรติแก่ข้าอย่างยิ่งที่ได้มีน้องสาวอย่างม่อโฉว”
ซวนหยวนคิดว่ามันน่าจะเป็นเรื่องดีสำหรับม่อโฉวที่มีหู่เซวียนเป็นพี่ชาย เพราะรอบๆตัวเขาล้วนมีแต่อันตรายอยู่ตลอดและบางทีเขาอาจจะตายอย่างกะทันหันก็เป็นได้ หู่เซวียนเป็นคนที่มีเกียรติ เขาอาจจะเต็มใจดูแลม่อโฉว ถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา
“ถ้างั้นเดินไปพูดไปกันเถอะ” ซวนหยวนไม่ต้องการให้สาวใช้รอนาน
“นายน้อยซวนหยวนท่านเผชิญกับปัญหามากมายตั้งแต่พวกเราพบกันครั้งล่าสุด ตระกูลเซี่ย และลู่ทั้งสองตระกูลได้ส่งคนมาที่บ้านของข้า และบอกพวกข้าว่าท่านอาจจะเป็นอัตรายต่อพวกเราได้ เนื่องจากท่านเป็นคนสังหารทายาทของพวกเขา” หู่เซวียนเดินเคียงข้างซวนหยวน “แต่มีบางอย่างที่ข้าไม่เข้าใจ แม้ว่าท่านต้องการหลีกเลี่ยงปัญหาต่างๆจากตระกูลพวกนั้น ท่านถึงท้าทายเจียงอี้เทียน แต่ท่านควรกำหนดระยะเวลาให้ยาวนานขึ้นเพื่อตัวท่านเอง เพียงแค่สามปี ท่านคิดว่าท่านสามารถเอาชนะเจียงอี้เทียนได้งั้นหรือ? ทำไมท่านถึงเร่งรีบเช่นนี้?”
“เรื่องมันยาว…” ซวนหยวนถอนหายใจ และอธิบายเหตุผลเบื้องหลังความขัดแย้ง
“ข้ารู้ชิงยวิ๋นมันเป็นคนชั่ว วิธีของเขาช่างน่ารังเกียจจริงๆ แต่การที่ท่านท้าทายพวกมัน นั่นแหละคือความต้องการของมัน”
ในขณะนั้นได้มีเสียงที่ไร้อารมณ์ดังมาจากด้านหลัง “ซวนหยวนเจ้ากล้าดียังไงที่มาท้าทายพี่ชายของข้า วันนี้ข้าจะสังหารเจ้าเสีย ไม่มีใครสามารถช่วยเจ้าได้!”