แปลไทยโดย Takumi Kun
 
******************************************************
 

 “ฮ่าฮ่า พวกเราจะถึงเมืองสีชาดหลังจากที่ผ่านเขาลูกนี้แล้ว เมื่อเราไปถึงเมืองสีชาดพวกเราจะเข้าไปยังอาณาเขตของหอคอยหมอกฝน จะไม่มีผู้ใดกล้ามาหาเรื่องพวกเรา ภารกิจนี่เยี่ยมจริงๆ ได้ยาฟื้นพลังมนุษย์ตั้ง20 เม็ดโดยที่ไม่ต้องทำอะไรเลย”
 

 หวังติงและทหารรับจ้างคนอื่นๆต่างมีความสุขและผ่อนคลายเมื่อพวกไปถึงเมืองสีชาดภารกิจของพวกเขาถือว่าลุล่วง
 

 ทหารรับจ้างสองถึงสามคนดูตื่นเต้น เมื่อจินตนาการว่ายาระดับมนุษย์ 20 เม็ดจะอยู่ในมือของพวกเขา ไม่มีใครสังเกตุสีหน้าหยานเหมิงเลย
 

 เจียงเฉินมีสัญชาตญาณเฉียบแหลมมาก เขาได้พัฒนาเซนส์พระเจ้าของเขา ทำให้เขาสามารถที่จะใช้พลังจิตใจ เขาได้ค้นพบว่าหยานเหมิงมีความตึงเครียดมากขึ้น คนตระกูลหยานอีกสองคนก็ดูหงุดหงิด
 

 “ข้าว่าแล้วว่ามันไม่ได้ง่ายดายเช่นนี้”
 

 เจียงเฉินแอบยิ้มออกมา หยานเหมิงไม่ใช่คนโง่ ถ้าหากไม่ใช่ภารกิจอันตรายจริงๆคงไม่ยอมเสียเงินจ้างทหารรับจ้างระดับฉีไห่หลายคนมาคุ้มครอง พวกเขาไม่ได้ออกเดินทางจนได้คนครบแปดคน
 

 นอกจากนี้หลังจากใช้เซนส์ของพระเจ้าแล้ว เขายังพบว่าเกวียนขนส่งนั้นว่างเปล่าไม่มีสิ่งใดอยู่ด้านใน มันคงเอามาใช้หลอกตา
 

 “เตรียมป้องกันทุกคน”
 

 หยานเหมิงได้เตือนทุกคน ทหารรับจ้างไม่ค่อยสนสิ่งที่เขาพูด
 

 “พี่ชายหวังข้าขอถามอะไรหน่อยนะ ความสัมพันธ์ระหว่างหอคอยหมอกฝนกับตระกูลลีเป็นเช่นไรหรือ”
 

 เจียงเฉินกระซิบ
 

 “มันชัดเจนอยู่แล้วสำหรับคำถามนี้ เสือสองตัวไม่สามารถอยู่เขาลูกเดียวกันได้ ทั้งสองตระกูลต่างเป็นศัตรูกัน มันเป็นเรื่องความเป็นและความตาย”
 

 หวังติงกล่าว
 

 “ท่านรู้หรือไม่ว่ามีสิ่งใดอยู่ในเกวียนขนส่ง”
 

 เจียงเฉินมองเกวียนขนส่งพร้อมถามออกมาอย่างแผ่วเบา
 

 “ข้าไม่รู้หรอก ตาแก่นั่นไม่ได้บอกพวกเราเกี่ยวกับมัน พวกเราก็ถามอะไรไม่ได้ด้วย มันเป็นกฎของทหารรับจ้าง ถ้าจะให้ข้าเดานะ มันคงเป็นบางสิ่งที่จะนำไปใช้กับคุณหนูหยาน”
 

 หวังติงพูดออกมา
 

 “คุณหนูตระกูลหยานงั้นรึ”
 

 เจียงเฉินประหลาดใจ
 

 “น้องเจียงเฉิน นี่เป็นครั้งแรกที่เจ้ามาเมืองสีชาดสินะ เจ้าคงยังไม่รู้ทีว่าผู้นำตระกูลหยานมีบุตรธิดาอยู่หนึ่งคน นางช่างงดงามยิ่งนักในสายตาทุกคน แต่คุณหนูเกิดมามีร่างกายที่อ่อนแอ นางจึงป่วยเสมอๆ ตระกูลหยานได้จ้างแพทย์หรือนักแปรธาตุที่มีชื่อเสียงมามากมาย แต่ก็ไร้ผล พวกเขาจึงสรุปว่าคุณหนูอยู่ได้ไม่เกิน 15 ปี ตอนนี้นางอายุ 14 ปีแล้ว ข้าคาดเดาว่ามันคงเป็นสมบัติบางอย่างที่จะนำไปใช้กับอาการป่วยของคุณหนู แน่นอนว่ามันเป็นการคาดเดาของข้า”
 

 หวังติงกระซิบ
 

 “ช่างน่าสงสารเสียจริง แล้วนางป่วยเป็นโรคอะไรหรือ”
 

 เจียงเฉินถามซอกแซก
 

 “ข้าเองก็ไม่รู่หรอกแต่คนอื่นต่างบอกตลอดว่าอาการป่วยของนางนั้น นางทุกข์ทรมานจากอาการหนาวเหน็บถ้าร้ายแรงก็สามารถทำให้นางตายได้ ช่างน่าสงสารนาง นางมีอายุเพียงแค่ 14 ปีเท่านั้น”
 

 หวังติงถอนหายใจออกมาแล้วส่ายหัว เขาดูเหมือนคนที่เห็นใจผู้อื่น
 

 
 หยานเหมิงมองไปยังเทือกเขาที่ถูกความมืดปกคลุมโดยสมบูรณ์ และได้ตะโกนหาทุกๆคน
 

 “ไปกันเถอะ”
 

 แกร้กๆ
 

 เสียงล้อของเกวียนขนส่งได้มีเสียงเมื่อเริ่มหมุน กลุ่มคณะนี้ได้เดินหน้าอีกครั้ง
 

 ท้องฟ้ามืดสนิทหลังจากที่เดินได้ราวๆ7-8ไมล์ เจียงเฉินรู้สึกได้ว่าท่าทีของหยานเหมิงและอีกสองคนดูเคร่งเครียดมากกว่าก่อน กระทั่งหายใจยังเร็วขึ้น
 
ในขณะเดียวกันเจียงเฉินนั้นได้ใช้เซนส์ของพระเจ้า พบผู้คนกว่าโหลซ่อนตัวอยู่ด้านหน้าพวกเขา พวกเขามีเจตนาที่จะสังหาร
 
เจียงเฉินได้มองขึ้นไปที่พระจันทร์ในท้องฟ้าที่มืดมิด ปรากฎรอยยิ้มที่มุมปากเจียงเฉิน ในคืนมืดมิดลมแรงช่างเป็นคืนที่ลิขิตให้เกิดการนองเลือดเป็นแน่
 
“ฮ่าฮ่า หยานเหมิง ข้ามารอเจ้าที่นี่ตั้งนานแล้ว”
 
เสียงหัวเราะดังลั่นได้ยินจากด้านหน้าพวกเขา กลุ่มของคนสวมใส่ชุดดำได้ออกมาจากที่ซ่อนแล้งพุ่งเข้ามาจู่โจมด้วยความตั้งใจที่จะสังหาร พวกมันปิดเส้นทางของหยานเหมิงและคนอื่นๆ
 
เจียงเฉินได้ตรวจสอบพวกมันทุกคนด้วยเซนส์ของพระเจ้า พบว่าจากศัตรูทั้ง 11 คนที่อยู่ตรงหน้ามี 2 คนอยู่ในระดับฉีไห่ขั้นปลาย 4คนอยู่ในวัยกลางคนส่วนที่เหลืออยู่ระดับฉีไห่ขั้นต้น
 
มันไม่เกี่ยวกับกำลังของศัตรูหรือจำนวน พวกมันมีจำนวนมากกว่าอย่างเห็นได้ชัด
 
ท่าทางของหยานเหมิงแปรเปลี่ยนไป เขาคิดว่าตัวเขาปลอดภัยแน่หลังจากข้ามผ่านเขาแล้ว แต่ภัยอันตรายก็ยังมาหาพวกเขาอีก
 
“ลีหลง ตระกูลลีช่างพยายามเหลือเกินนะ”
 
หยานเหมิงพูดออกมาและยิ้มเยาะ
 

 หวังติงและคนอื่นๆต่างหมดช่วงผ่อนคลายแล้ว ดูท่าสถานการ์ณที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาแล้ว พวกเขาก่นสาปแช่งในใจ พวกเขาคิดว่าภารกิจนี้ช่างง่ายดายและจบลงด้วยดีแต่ทั้งหมดนั้นหลังลงจากเขาแล้วเท่านั้น
 

 ชายตรงหน้าต้องเป็นคนจากตระกูลลีแห่งเมืองสีชาดเป็นแน่
 

 “หยานเหมิง ส่งผลหยางบริสุทธิ์มาซะ”
 

 ลีหลงกล่าวอย่างอุกอาจ
 

 “ไอ้อ้วน ผลหยางบริสุทธิ์นี้เอาไว้ช่วยชีวิตคุณหนูโว้ย ข้าจะขอสู้ตายกับเจ้าดีกว่าส่งมอบไปให้แก่เจ้า”
 

 หยานเหมิงตอบกลับ
 

 ตอนนี้เจียงเฉินได้เข้าใจแล้วว่าภารกิจส่งผลหยางบริสุทธิ์โดยปลอดภัยนั้น ผลนี้เป็นผลหายากและกว่าจะโตขึ้นมาใช้เวลาหลายปี ผลหยางบริสุทธิ์นั้นมีคุณประโยชน์อย่างมหาศาลแม้แต่ระดับแก่นแท้สวรรค์ก็ตาม
 

 “ถ้าจะเอาเช่นนั้น พวกเจ้าก็จงตายซะ  ฆ่าพวกมันให้หมด!”
 

 ลีหลงได้ออกคำสั่งอย่างโหดเหี้ยม
 

 เจียงเฉินนั้นไม่ได้โง่ เมื่อเขาพบจุดประสงค์ที่แท้จริงทันที สาเหตุที่ตระกูลลีต้องการผลหยางบริสุทธิ์ไม่ใช่เพราะจะใช้ประโยชน์แต่เพื่อไม่ให้คุณหนูหยานได้รับการรักษา คุณหนูได้รับการดูแลราวไข่ในหิน โดยทุกคนในตระกูลหยาน ถ้าหากคุณหนูตระกูลหยานได้เสียชีวิตไปทุกคนก็จะเศร้าโศกเสียใจ จะพูดได่ว่าทำให้ศัตรูเจ็บปวด แล้วพวกมันจะรู้สึกปิติยินดี ตระกูลลีจะฉวยโอกาสเอาเปรียบตระกูลหยานช่วงที่เศร้าเสียใจอยู่
 

 นอกจากนี้ โอกาสที่จะสามารถสังหารคนที่แข็งแกร่งที่สุดในหอคอยหมอกฝนและสร้างความเสียหายให้แก่ตระกูลพวกเขา มันเป็นโอกาสอันดีที่ตระกูลลีสามารถบุกยึดได้
 

 เช้ง!
 

 คนจากตระกูลลีได้ชักอาวุธของพวกเขาออกมาและล้อมรอบคาราวาน เห็นได้ชัดเลยว่าพวกมันไม่คิดจะให้ใครรอดชีวืตไปได้
 

 “เวรจริง โชคร้ายเป็นบ้าที่ต้องมาเจอแบบนี้”
 

 หวังติงเหงื่อออกท่วมและดึงดาบแสงออกมา คนอื่นๆก็ดูหงุดหงิดยิ่งนัก พวกเขาเป็นทหารรับจ้าง พวกเขารู้หน้าที่ตัวเอง และพวกเขาก็รู้ว่าศัตรูไม่คิดจะให้ใครรอดไปได้ในสถานการ์ณเช่นนี้ ถ้าพวกเขาต้องการที่จะมีชีวิตรอดก็ต้องสู้เท่านั้น
 

 “น้องเจียงเฉิน มีโอกาสเมื่อไรหนีไปซะ เจ้ายังหนุ่มอยู่ เป็นครั้งแรกที่เจ้าได้ออกมาหาประสบการณ์ อย่าให้ตัวเองต้องมาตายที่นี่”
 

 หวังติงพูดกับเจียงเฉิน
 

 รอยยิ้มปรากฏที่มุมปากของเจียงเฉิน หวังติงเป็นคนดี เขาแสดงออกถึงความกังวลแม้ในยามคับขัน เพียงแค่สาเหตุเดียวเจียงเฉินสามารถรับประกันว่าหวังติงนั้นรอดชีวิตแน่นอน นอกจากนั้นคู่ต่อสุ้ของเขาเป็นคนของตระกูลลีอีกด้วย
 

 “ฆ่ามัน”
 

 ลีหลงตะโกน เขาและยอดฝีมือฉีไห่ขั้นปลายได้วิ่งตรงมาทางหยานเหมิงจากทั้งสองด้านของคาราวาน พวกมันไม่เปิดโอกาสให้หยานเหมิงหลบหนีได้
 

 ในขณะเดียวกัน คนชุดดำคนอื่นๆได้ปลดปล่อยพลังหยวนออกมาและเริ่มจู่โจมกลุ่มทหารรับจ้าง
 

 ปังงง
 

 การต่อสู้ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว ยอดฝีมือฉีไห่ต่างเข้าห้ำหั่นกัน การโจมตีของพวกเขารุนแรงมากแม้แต่หินข้างทางยังแหลกละเอียด
 

 อ๊ากกกกกกก
 

 เพิ่งเริ่มการต่อสู้ คนจากทหารรับจ้างก็ได้รับบาดเจ็บแล้ว เขาโดนฟันที่แขนเขา  หยานเหมิงได้เข้าต่อสู้กับยอดฝีมือฉีไห่ขั้นปลายทั้งสองและดูเหมือนว่าจะยื้อไว้ได้ไม่นานนัก เขาทำได้เพียงแค่ป้องกันตัวไม่สามารถโต้ตอบได้
 

 “เจ้าหนุ่มที่ซ่อนอยู่ข้างหลัง กล้าดีอย่างไรถึงเข้าร่วมทหารรับจ้าง ตาย!”
 

 ชายชุดดำคนหนึ่งเหวี่ยงดาบมาทางเจียงเฉินแสงสะท้อนจากดาบสว่างไสว หมายจะฟันเจียงเฉินให้ขาดเป็นสองท่อน
 

 เจียงเฉินเอี้ยวหัวหลบในขณะที่เขายังยืนอยู่ เมื่อดาบจะมาถึงหัวของเขา เขาชี้นิ้วออกมา ปลดปล่อยแสงเลเซอร์ออกมาจากนิ้วเขา เสียงฟันได้ยินชัดเจน มือของชายชุดดำทั้งสองข้างได้ถูกตัดออกจากแขน เลือดไหลราวกับน้ำพุ
 

 เจียงเฉินได้จับด้ามดาบที่ตกลงมาจากท้องฟ้าแล้วเหวี่ยงดาบไปยังชายคนนั้น ซึ่งตัดหัวชายคนนั้นในทันที
 

 กระบวนท่ารวดเร็วและราบรื่น ชายชุดดำไม่มีโอกาสแม้แต่จะโอดครวญ ได้ตายในทันที
 

 ทุกคนกำลังติดพันการต่อสู้อยู่ ไม่มีใครสังเกตุเห็นสิ่งที่เกิดเมื่อกี้
 

 ฉัวะๆ
 

 หวังติงถูกรุมสองคน เขาได้รับบาดเจ็บที่อกเขาเลือดไหลออกมามากจากแผลโดนฟัน
 

 “ไอ้ลูกสำส่อน! ข้าจะฆ่าพวกเจ้าทั้งหมด”
 

 คนอารมณ์ร้อนมักอารมณ์ไม่ดี การบาดเจ็บเป็นเรื่องธรรมดาของทหารรับจ้าง และทุกคนทราบดีว่าพวกเขาเป็นมนุษย์ที่มีเลือดเนื้อ เมื่อพวกเขามาเป็นทหารรับจ้าง พวกเขาได้ฝากชีวิตไว้ที่อาชีพนี้ พวกเขารู้ดีว่าสักวันหนึ่งอาจเกิดขึ้น
 

 ดวงตาของหวังติงแดงก่ำ หมายความว่าเขาพร้อมที่จะเสี่ยงด้วยทั้งหมดของเขา
 

 เคร้ง!
 

 ดาบของหวังติงได้โดนหนึ่งในสองคนหยุดเอาไว้ และการโจมตีของอีกคนเข้ามาใกล้เขา เขาโดนสองคนมารุมโจมตี ไม่ว่าเขาจะลองอย่างไร ก็ไม่สามารถป้องกันตัวเขาจากการโจมตีอีกคนได้ เขากำลังจะตาย ความรู้สึกสิ้นหวังเกิดขึ้นในใจเขา
 

 ฉึก!
 

 ดาบยาวได้แทงทะลุจากด้านหลังของชายที่โจมตี ชายที่โจมตีหวังติงแน่นิ่งไม่เคลื่อนไหวอีก และไม่สามารถที่จะขยับได้อีกต่อไป
 

 ดาบได้ถูกดึงออกจากหลังชายคนนั้น หวังติงเห็นเจียงเฉินที่อยู่หลังชายคนนั้น
 

 “น้องเจียงเฉิน”
 

 หวังติงตกตะลึง เขาไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เห็น
 

 ชายอีกคนเห็นคู่หูโดนฆ่าตายจากด้านหลัง เขาทิ้งหวังติงและพุ่งเข้ามาจู่โจมเจียงเฉิน
 

 ฉัวะ!
 

 เจียงเฉินได้ฟันรวดเร็วดั่งสายฟ้าฟาด หัวชายคนนั้นลอยสู่ท้องฟ้า ฝนโลหิตได้ตกลงมาจากหัวเขาโดยที่หน้าเขาแข็งทื่อด้วยความหวาดกลัว
 

 หวังติงตกใจมาก นี่มันรวดเร็วมาก มันเร็วมากแม้เขาจะยืนอยู่ติดกับเจียงเฉินยังมองไม่ทันว่าเจียงเฉินฆ่าชายคนนั้นได้อย่างไร
 

 นี่คือวิธีการใช้ดาบของเจียงเฉิน ไม่มีเทคนิคพิเศษ มีแต่ความเร็ว เร็วกว่าสายฟ้าฟาดเสียอีก เพลงดาบเช่นนี้เรียกว่าดาบสังหาร
 

 “สวรรค์”
 

 หวังติงส่ายหัวแรงๆ เขาคิดว่าเขามองพลาด เขาเพิ่งพบคนที่เพิ่งจะออกมาหาประสบการณ์ด้านนอกครั้งแรก
 

 เจียงเฉินยิ้มให้หวังติง และสังหารศัตรูต่อด้วยดาบของเขา
 

 สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้หวังติงงุนงงและทหารรับจ้างคนอื่นๆพวกเขาต่างอ้าปากค้าง เหมือนพวกเขาทั้งหมดกำลังฝันแปลกๆ
 

 พวกเขาเห็นเจียงเฉินเคลื่อนตัวดั่งพยัคฆ์ระหว่างเขาและชายชุดดำ ดาบในมือเขาได้แปรเปลี่ยนเป็นสายฟ้าเยือกเย็น ทุกครั้งที่เขาฟันดาบ คนนั้นต้องตายไป พวกมันทุกคนโดนฆ่าโดยการลงมือเพียงครั้งเดียว เจียงเฉินไม่เคยฟันซ้ำสอง
 

 ที่น่ากลัวกว่านั้นคนที่โดนฆ่าต่างไม่มีโอกาสได้กรีดร้อง ทุกคนจากตระกูลลีได้ร่วงหล่นบนพื้นย้อมไปด้วยโลหิต ร่างกายพวกเขายังกระตุก ฉากนี้เหมือนดั่งได้พบนรกของจริง
 

 ทุกคนจ้องไปยังชายสวมชุดสีขาว ไม่มีคราบเลือดติดอยู่ที่ตัวหลังจากได้สังหารคนไปมากมาย ซึ่งมันตรงข้ามกับฉากนองเลือด พวกเขาเห็นเพียงแค่สีหน้าที่สงบนิ่งเท่านั้น
 

 
 ****************************************************
 

 จบจ้า เจียงเฉินโหดมว้าก one hit kill  >> one sword man >> one punch man เอ๊ยไม่ใช่