แปลไทยโดย Takumi Kun
 
************************************************************************
 

ทะเลลมปราณได้สั่นสะเทือน ตราประทับมังกรสีแดงได้ขยับพร้อมกันกับตราประทับมังกรดวงที่ห้ากำลังกระพริบ
 

ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยของตราประทับมังกร ลมปราณอันแข็งแกร่งและโลหิตได้ถูกปลดปล่อยออกจากร่างกายเจียงเฉิน พลังงานอันมหาศาลทำให้ทุกๆคนที่แอบดูอยู่นั้นอ้าปากค้างได้
 

พลังลมปราณอันแข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อและโลหิตอันเข้มแข็ง มันแข็งแกร่งอย่างมากสามารถนำไปเทียบกับสัตว์อสูรโบราณได้
 

“ทักษะร่างแปลงมังกรนั้นทรงพลังยิ่งนัก! ทุกๆครั้งที่ตราประทับมังกรได้ถูกสร้างขึ้นมา ลมปราณและโลหิตของข้าเพิ่มเป็นเท่าตัว ร่างกายของข้ามีความทนทานมากขึ้นและแข็งแรงขึ้น แต่ถ้าจะสามารถแปลงเป็นมังกรและสามารถที่จะบินในท้องฟ้าได้ ยังอีกยาวไกลยิ่งนัก ถ้าข้าสามารถที่จะได้โลหิตของมังกรจริงๆและป้อนแก่ตราประทับมังกรได้ล่ะก็ ทักษะร่างแปลงมังกรก็จะอยู่ในขั้นสมบูรณ์ แต่แย่หน่อยที่มังกรนั้นมีตัวตนอยู่ในยุคโบราณ ไม่มีมังกรแท้จริงในทวีปต้นกำเนิดเซียน”
 

เจียงเฉินได้คิดกับตนเอง มังกรของจริงนั้นเป็นสายพันธ์ุจากพระเจ้า มันอยู่จุดสูงสุดในบรรดาสัตว์ทั้งปวง การดำรงอยู่ของมันไม่มีสัตว์ชนิดใดสามารถที่จะเปรียบได้ แต่มังกรของจริงไม่มีอีกแล้วในทวีปต้นกำเนิดเซียน เจียงเฉินหวังไว้ว่าจะนำเลือดมังกรของแท้มาใช้ในการบ่มเพาะกับทักษะร่างแปลงมังกรมันเป็นได้แค่ความฝันเท่านั้น
 

เจียงเฉินลุกขึ้นยืนจากที่ๆเขานั่ง ผลประโยชน์จากการเดินทางไปยังเมืองสีชาติยอดเยี่ยมนัก การตัดสินใจที่จะเข้าร่วมกับทางคาราวานของหอคอยหมอกฝนเป็นเรื่องที่ดี ถ้าเขาไม่ได้ร่วมก็คงต้องใช้เวลาอีกยาวนานเพื่อที่จะหายากลั่นวิญญาณ
 

ตอนนี้จิตวิญญาณของเขาได้ฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์แล้ว และเขาได้มาถึงระดับฉีไห่ขั้นกลางแล้วด้วย ด้วยระดับของเขาตอนนี้สามารถที่จะสู้กับยอดฝีมือแก่นแท้มนุษย์และยอดฝีมือฉีไห่คนอื่นๆ เขาสามารถที่จะสังหารพวกนั้นได้ทันทีโดยที่ไม่ให้โอกาสที่จะขัดขืนได้เลย
 

เจียงเฉินได้เดินออกจากลานกว้างและได้เห็นชายชราสองคนยืนอยู่ห่างๆ พวกเขาได้รับคำสั่งให้มารอที่นี่เพื่อรอเจียงเฉินฟื้นฟูเสร็จ เจียงเฉินรู้จักทั้งสองคน พวกเขาเป็นคนที่ร่วมคาราวานพร้อมกับเจียงเฉิน พวกเขาได้ยืนรอห่างจากที่พักเจียงเฉินประมาณร้อยก้าว
 

เจียงเฉินยิ้มและชื่นชมหยานเจิ้นหยุนในการต้อนรับขับสู้ของเขา
 

เจียงเฉินได้เดินตรงไปยังทั้งสอง เมื่อคนทั้งสองเห็นเจียงเฉินเดินมาพวกเขาได้แสดงออกมาถึงความดีใจออกมา
 

“น้องเจียงเฉิน เจ้าบ่มเพาะเสร็จแล้วหรือ?”
 

หยานซิ่นเดินตรงมาอย่างรีบร้อนและก้มหัวให้เจียงเฉินอย่างสุภาพแสดงออกถึงความเคารพ เมื่อสองวันที่ผ่านมา พวกเขาได้ทราบว่าเจียงเฉินจะมารักษาหยานเฉินหยู่ นั่นเป็นเหตุที่เขาทำตัวสุภาพกับเจียงเฉิน
 

มีเพียงไม่กี่คนที่ทราบถึงตัวตนแท้จริงของเจียงเฉิน หลังจากนั้นเจียงเฉินยังไม่ได้รักษาหยานเฉินหยู่ที เพราะความสัมพันธ์ระหว่างเจียงเฉินและตระกูลลี ตระกูลหยานไม่ต้องการให้คนรับรู้เกี่ยวกับเจียงเฉินมากนัก
 

“ใช่ อาการของคุณหนูเป็นเช่นไรตอนนี้”
 
เจียงเฉินถามไป
 

“อาการของนางทรุดตัวลงในทุกๆวันและอาการของนางในวันนี้ทรุดลงกว่าเมื่อวานเสียอีก”
 

หยานซิ่งพูดออกมา
 

“เข้าใจแล้ว เจ้ากลับไปแจ้งผู้นำตระกูลบอกเขาให้พาคุณหนูมาที่นี่ และบอกให้เขานำสมุนไพรที่สำหรับปรุงยาชำระล้างมาด้วย”
 

หลังจากที่เจียงเฉินพูดจบก็ได้เดินกลับไปยังที่พัก
 

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หยานซิ่งรู้สึกสำลักความสุขและรีบออกไปอย่างรวดเร็ว 
 

ไม่นานหลังจากนั้น หยานเจิ้นหยุน หยานหงไท่ และยอดฝีมือแก่นแท้มนุษย์คนอื่นๆได้มาอย่างรวดเร็วพร้อมหยานเฉินหยู่ที่ตามมาด้านหลังด้วย
 

หยานเฉินหยู่ดูซีดเซียวกว่าที่ผ่านมา ความหนาวเย็นและพลังหยางในร่างกายนางได้ปะทะกันและได้ลดทอนพลังชีวิตของนางทุกวินาที ถ้านางไม่ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที มันจะเป็นไปไม่ได้เลยที่นางจะอยู่รอดพ้นอายุ 15 ปีไปได้
 

หยานเจิ้นหยุนและคนอื่นๆได้ตรงเข้ามาในห้องและเห็นเจียงเฉินกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้
 

“น้องเจียงเฉิน ได้ฟื้นฟูเรียบร้อยแล้วหรือ”
 

หยานเจิ้นหยุนถาม
 

“ใช่แล้ว ท่านนำสมุนไพรสำหรับปรุงยาชำระล้างมาหรือไม่”
 

มองไปหยานเฉินหยู่ที่ดูซีดเซียวแล้วเจียงเฉินรู้สึกเจ็บปวดใจของเขา
 

“ใช่ ข้าได้นำมันมาด้วย”
 

หยานเจิ้นหยุนได้โบกมือของเขาและนำสมุนไพรกว่าโหลออกมาจากกระเป๋าเขา วางไว้บนโต๊ะด้านหน้าเขา
 

“เยี่ยม พวกนี้เป็นสมุนไพรที่มีคุณภาพดีเยี่ยม ข้าจะเริ่มการปรุงยาตอนนี้เลย ขอให้พวกท่านทั้งหมดออกไปจากห้อง หรือไม่ก็ไปยืนที่มุมโดยห้ามส่งเสียงแม้แต่น้อย”
 

เจียงเฉินยืนขึ้นช้าๆ พลังหยวนได้ไหลออกมาจากร่างกายของเขา และภายใต้การควบคุมของพลังหยวนทำให้สมุนไพรทั้งหมดลอยขึ้นบนอากาศ
 

เขาได้หงายฝ่ามือออกมา ปรากฎเปลวเพลิงร้อนแรงขึ้นในอากาศ ภายใต้การควบคุมเพลิงของเจียงเฉิน เปลวเพลิงนั้นเริงระบำดั่งมังกรที่ถูกสร้างขึ้นมาจากเปลวเพลิง
 

“ช่างควบคุมเพลิงได้แม่นยำอะไรเช่นนี้”
 

ชายชราได้ตะลึงในการกระทำของเจียงเฉิน เขาเป็นถึงนักเล่นแร่แปรธาตุที่เก่งที่สุดในตระกูลหยาน แม้เขาเป็นถึงยอดฝีมือแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลาง เขายังไม่สามารถที่จะควบคุมเปลวเพลิงได้ เขายังคงใช้เตาในการปรุงยา
 

ชู่ว์ๆๆ…………
 

เจียงเฉินได้ปลดปล่อยพลังวิญญาณออกมาบางส่วนแล้วไปรวมกับเปลวเพลิง และสมุนไพรทั้งหมดให้ถูกโยนเข้าไปในเปลวเพลิงทั้งหมด
 

“อะไรน่ะ!”
 

นักปรุงยาเกือบตะโกนออกมา ขั้นตอนในการขจัดสิ่งปนเปื้อนเป็นขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในการปรุงยา โดยเฉพาะเมื่อการปรุงยาแบบยาชำระล้าง มันจะขจัดสิ่งปนเปื้อนได้ยากมากๆ ถ้าเขาเป็นคนที่ปรุงยาชำระล้างนี่ออกมา เขาจะต้องขจัดสิ่งปนเปื้อนจากสมุนไพรทั้งหมด ทีละชนิด แต่นี่เจียงเฉินโยนเข้าไปในเปลวเพลิงด้วยกันทั้งหมด ในการที่จะขจัดสิ่งปนเปื้อนมันแทบเป็นไปไม่ได้ถ้าหากไม่สามารถที่จะควบคุมจิตวิญญาณได้อย่างสมบูรณ์
 

หยานเจิ้นหยุนและคนอื่นๆตะลึงไปตามๆกัน แม้พวกเขาจะไม่ใช่นักปรุงยา พวกเขาก็เคยดูนักปรุงยาคนอื่นก่อนหน้านี้ แต่พวกเขาไม่เคยเห็นผู้ใดทำเยี่ยงเจียงเฉิน
 

ทุกๆคนต่างจ้องมองซึ่งกันและกันด้วยสายตาที่ไม่น่าเชื่อ มันยากที่จะจินตนาการว่าชายหนุ่มอายุ 15-16ปี ได้มีทักษะในการปรุงยาที่น่าทึ่งเช่นนี้
 

คนผู้นี้มีความสามารถพิเศษ!
 

แป้กๆๆๆๆ…..
 

สมุนไพรได้ถูกความร้อนเพลิงเผาไหม้และได้เกิดเสียงแตกขึ้น สิ่งเจือปนที่อยู่ที่สมุนไพรได้ถูกขจัดออกจนหมดสิ้นอย่างรวดเร็ว เจียงเฉินยังจ้องมองไปยังเปลวเพลิงอย่างไม่แยแส หน้าเขายังดูสบายๆอยู่
 

หยานเฉินหยู่ที่ยืนอยู่ที่มุมได้จ้องมองไปยังเจียงเฉินในขณะที่เขากำลังปรุงยาด้วยดวงตาที่งดงาม
 

ผู้ที่มีความขยันขันแข็งจะเป็นผู้ที่มีความน่าสนใจที่สุด ทุกๆการเคลื่อนไหวของเจียงเฉินมาพร้อมกับความรู้สึกที่ทรงอำนาจที่มีเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่มี หยานเฉินหยู่ได้ทนทุกข์ทรมาณและได้อยู่ภายในเรือนพักทุกๆวัน นางไม่เคยได้ออกไปด้านนอกตระกูลหยาน และนางมิเคยพบบุรุษอื่นๆจากด้านนอกตระกูลหยาน เจียงเฉินเป็นคนแรกที่นางได้พบ และเป็นคนที่จะมาช่วยรักษานาง
 

ฮ่าห์!
 

ยี่สิบนาทีต่อมาเจียงเฉินได้ตะโกนออกมาเบาๆ พร้อมลดพลังวิญญาณของเขาและเพลิงของเขา ยาเม็ดสีขาวเหมือนนม กำลังหมุนอยู่ตรงหน้าเจียงเฉิน
 

“สวรรค์! ยาชำระล้างมันมีประสิทธิภาพ 100% เพียงแค่ยี่สิบนาทีก็สามารถที่จะปรุงยาชำระล้างที่มีประสิทธิภาพ100% ออกมาได้ เขาจะเป็นแบบอย่างของข้านับแต่นี้”
 

บรรดานักปรุงยาตระกูลหยานต่างตกตะลึงและบ้างก็หวาดกลัว หลังจากที่เห็นเจียงเฉินได้ปรุงยาออกมาด้วยตาตนเอง พวกเขาต่างรู้สึกว่าพวกเขานั้นเสียเวลาเปล่าไปหลายปี
 

เจียงเฉินคืออัจฉริยะอย่างหาที่เปรียบมิได้
 

นั่นเป็นสิ่งที่ทุกคนคิดในขณะนั้น ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้านี้มีอนาคตที่สดใสรออยู่ ถ้าหากลืมเรื่องความสามารถอื่นๆไป แค่เพียงความสามารถในการปรุงยาของเขานั้นทำให้เขาสามารถอยู่ได้อย่างสุขสบายเฉกเช่นราชา
 

นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเจียงเฉินถึงได้แสดงความสามารถในการปรุงยาออกมาเป็นการแสดงถึงคุณค่าในตัวเขานอกจากนั้นยอดฝีมือแก่นแท้สวรรค์ที่ตระกูลเจียงนั้นไม่ได้มีตัวตนอยู่จริงๆ ถ้าได้ตระกูลหยานมาช่วย ตระกูลลีก็ไม่สามารถที่จะรังแกได้อีก
 

“ต่อไปข้าจะทำการรักษาคุณหนู ทุกคนช่วยออกไปข้างนอกด้วย ในกระบวนการรักษาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่อนุญาตให้ผู้ใดเข้าห้องโดยเด็ดขาด”
 

เจียงเฉินพูดอย่างเย็นชา
 

ตาของเขาจ้องทุกคนที่อยู่ในห้อง พวกเขามีความรู้สึกประหลาดเพียงแค่มองเจียงเฉินแค่ครั้งเดียว พวกเขาก็ยอมทำตามคำสั่งเขา นี่มันแปลกยิ่งนัก
 

หยานเจิ้นหยุนหันไปหาหยานเฉินหยู่ “หยู่เอ๋อร์ เจ้าจงปฎิบัติตามในทุกสิ่งที่น้องเจียงเฉินบอกให้เจ้าทำนะ”
 

“อย่ากังวลเลยท่านพ่อ หยู่เอ๋อร์จะปฎิบัติตาม”
 

หยานเฉินหยู่พูดด้วยร้อยยิ้ม
 

“น้องเจียงเฉิน ดูแลหยู่เอ๋อร์ดีๆนะ”
 

หยานเจิ้นหยุนได้กำหมัดแน่นแล้วพูดกับเจียงเฉิน หลังจากนั้นเขาและคนของเขาทุกคนได้ออกจากห้องและปิดประตูเมื่อออกจากห้องแล้ว
 

“ท่านผู้นำตระกูล อย่าได้กังวล เจียงเฉินนั้นเป็นคนลึกลับยิ่ง เขาไม่ใช่คนที่ประมาทเลินเล่อ ข้าเชื่อว่าเขาสามารถที่จะรักษาหยู่เอ๋อร์ได้”
 

หยานหงไท่เอามือวางบนบ่าหยานเจิ้นหยุน หยานเจิ้นหยุนผงกหัวและหายใจเข้าลึกๆ ถ้าเขาพูดว่าตัวเขาไร้ซึ่งความกังวลมันเป็นเรื่องโกหกแน่นอน
 

ยอดฝีมือแก่นมนุษย์สองสามคนยืนคุ้มกันเรือนที่พัก ไม่กล้าที่จะออกไปจากที่นี่
 

ภายในห้อง เจียงเฉินยืนตรงข้ามหยานเฉินหยู่
 

“คุณหนูหยาน ทานยาชำระล้างนี่ก่อนนะ”
 

เจียงเฉินยื่นยาชำระล้างให้แก่หยานเฉินหยู่
 

“คุณชายเจียง สามารถเรียกข้าว่า ‘หยู่น้อย’ ก็ได้นะ”
 

หยานเฉินหยู่รับยาชำระล้างไป แต่มือนางสั่นเพราะไปสัมผัสนิ้วของเจียงเฉินโดยบังเอิญ
 

“เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวล ข้าจะไม่ยอมให้อะไรกิดขึ้นกับเจ้าเป็นแน่”
 
มุมปากของเขายกขึ้น เขานั้นได้ยิ้มสดใสให้หยานเฉินหยู่
 
“อื้ม ข้าจะเชื่อท่าน”
 
หยานเฉินหยู่ผงกหัว นี่เป็นเพียงครั้งที่สองที่นางได้พบกับเจียงเฉิน และนางไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้านางได้ให้ความรู้สึกปลอดภัย
 
หยานเฉินหยู่ได้ทานยาชำระล้างเข้าไป หลังจากนั้นนางได้เงยหน้ามามองเจียงเฉิน
 
“นั่งลงและนำขาไขว้กัน มุ่งเน้นไปยังอาการของเจ้าด้วยความสามารถทั้งหมด ไม่ต้องคิดใดๆทั้งสิ้น” 
 

เจียงเฉินพูดอย่างจริงจัง
 

“อื้ม”
 

หยานเฉินหยู่ตามทิศที่เจียงเฉินไปและนั่งลงบนพื้น
 

เจียงเฉินก้มลงและนั่งตรงข้ามหยานเฉินหยู่ ดวงตาทั้งสองประสานกันและใบหน้าที่น่ารักของหยานเฉินหยู่ก็แดงขึ้น
 

“หยู่น้อย ข้าจะใช้วิธีพิเศษเพื่อช่วยเจ้านำพลังหยางจากร่างกายเจ้าออกมา กระบวนการนี้จะเจ็บเล็กน้อย เจ้าจะต้องอดทนนะ”
 

เจียงเฉินพูดออกมา
 

“อื้ม หยู่น้อยจะอดทน”
 

หยานเฉินหยู่ผงกหัวของนาง นางได้ทนทุกข์ทรมานจากความหนาวเหน็บมากว่าแปดปี
 

“ค่อก…..หืม หยู่น้อย ยาชำระล้างมิได้ขจัดพลังหยางออกจากตัวเจ้าแต่มันช่วยที่จะนำพลังหยางที่ซ่อนอยู่ในร่างเจ้าเผยออกมา ในการที่จะขจัดมันออกได้ข้าต้องการชี้นำจากประตูวิญญาณของเจ้า ข้าไม่ได้หมายความว่าจะลวนลามเจ้า อย่าตัดสินข้าผิดไปล่ะ”
 

เจียงเฉินพูด
 

เมื่อได้ยินเจียงเฉินกล่าวถึงประตูวิญญาณ หยานเฉินหยู่ได้อายม่วนในทันที ประตูวิญญาณเป็นหนึ่งในจุดที่สำคัญที่สุดของมนุษย์และมันสำคัญมากๆ จุดนี้มันตั้งอยู่บริเวณช่วงท้อง
 
ทักษะร่างแปลงมังกรสามารถที่จะดูดซับพลังได้ทุกอย่าง นั่นเป็นสิ่งที่กล่าวถึงว่าจะใช้ทักษะร่างแปลงมังกรชี้นำพลังหยางในร่างกายของหยานเฉินหยู่ไปสู่เขาผ่านประตูวิญญาณ
 
“อื้ม”
 

หยานเฉินหยู่ได้ก้มหัวต่ำลงจนหน้าของนางเกือบสัมผัสหน้าอกนาง
 
‘หมายความว่าเขาจะมาสัมผัสหน้าท้องของข้าน่ะสิ มันน่าอายมาก มันไม่ใช่ที่ๆใครก็สามารถสัมผัสได้ง่ายๆ ข้าโตมาถึงบัดนี้ มือของข้ายังมิเคย ได้สัมผัสกับชายใดๆ ท่านอยู่ที่นี่ และตอนนี้ท่านต้องการสัมผัสประตูวิญญาณของข้า? นี่มัน …..นี่มัน น่าอายเกินไปแล้ว (>////<)’
 

เจียงเฉินนั้นไม่แน่ใจว่าหยานเฉินหยู่นั้นกำลังคิดอะไรอยู่ เขาชี้นิ้วของเขาและทันใดนั้นเขาได้สัมผัสประตูวิญญาณของหยานเฉินหยู่ นิ้วของเขาที่สัมผัสรู้สึกว่ามันช่างอ่อนนุ่มและเรียบเนียนมาก ช่วยไม่ได้ที่เขาจะรักมากขึ้นอีก
 

อ๊ะ♥
 

หยานเฉินหยู่ร้องออกมาเพราะเจียงเฉินได้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วมาก ร่างกายของหยานเฉินหยู่สั่นสะท้าน หน้าของนางแดงกล่ำ นางจ้องไปยังเจียงเฉิน ด้วยสีหน้าขุ่นเคืองเล็กน้อย ‘ทำไมชายคนนี้ถึงได้ไม่ยอมบอกข้าว่ากำลังจะสัมผัสแล้ว ข้ายังไม่ได้เตรียมใจเลยน้า’
 

“กลั้นลมหายใจและปล่อยตัวให้ตามสบายและทำให้จิตใจว่างเปล่าซะ”
 

เจียงเฉินตะโกนออกมาอย่างเย็นชา อาการของหยานเฉินหยู่นั้นยุ่งยากมาก เขาไม่สามารถที่จะทำพลาดได้ในระหว่างการรักษา
 

หยานเฉินหยู่ไม่กล้าที่จะไม่ทำตาม ดังนั้นนางจึงปิดตาในทันที
 

พลังหยวนและเซนส์ของพระเจ้าไหลเข้าไปสู่ร่างกายของหยานเฉินหยู่ทางประตูวิญญาณ
 


************************************************************************
 

จบจ้า  
 
หากชอบนิยายเรื่องนี้สามารถกดได้ที่เพจนะ