แปลไทยโดย : Takumi Kun
 
ตรวจทาน       : Subaru-Kyun
 
=====================================================
 

เพียงไม่กี่วินาที คนทั้งสองกลุ่มได้เข้าไปยังภูเขา ทางด้านฝั่งตระกูลหยานมีทั้งหมดสิบเอ็ดคนรวมทั้งเจียงเฉิน ทางด้านฝั่งตระกูลลีรวมสิบสามคนรวมทั้งลีชานหมิง
 

ไม่ว่าจะเป็นด้านจำนวนคนหรือพลัง ทางด้านตระกูลลีเหนือกว่าฝ่ายตระกูลหยาน
 

ภายนอกภูเขาลีชานเย่ว์ยิ้มร่า แผลเป็นบนหน้ากำลังสั่นสะเทือน อีกด้านหนึ่งหยานเจิ้นหยุนกำลังยืนคิ้วขมวด
 

“หยานเจิ้นหยุน ข้าเดิมพันเลยว่าเจ้าต้องกังวลและกลัวอยู่เป็นแน่ ถ้าหมิงเอ๋อร์ใช้พลังเต็มที่เจ้าคิดว่าจะมีคนจากตระกูลหยานรอดจากภูเขานี้ได้งั้นรึ”
 

ลีชานเย่ว์ได้พูดออกมาอย่างไม่ลังเล
 

บรรดายอดฝีมือแก่นมนุษย์ของตระกูลหยานต่างเดือดดาล
 

หยางเจิ้นหยุนโบกมือเป็นสัญญาณให้หยุดเถียงได้แล้ว ตั้งแต่ที่ถูกตัดสิน พวกเขาหวังเพียงอย่างเดียวให้ทั้งสองกลุ่มฆ่าสัตว์ปีศาจด้วยความสามารถของพวกเขาเอง และพวกเขาไม่ได้ไปปะทะกับใครโดยเฉพาะตระกูลลี
 

ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองเสมือนน้ำกับไฟ ถ้าไปเจอกันในภูเขาการต่อสู้ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ และเมื่อพวกเขาสู้กันจะมีแค่ความเป็นกับความตาย
 

เฉินซวงและอีกสองคนยืนอยู่ข้างๆด้วยสีหน้าผ่อนคลาย พวกเขาไม่เคยสนใจในสิ่งที่หยานเจิ้นหยุนและลีชานเย่ว์พูด พวกเขาต่างรู้ว่าทั้งสองตระกูลเป็นศัตรูกัน ไม่ว่าจะมีผู้ใดตายหรือบาดเจ็บ พวกเขาหาได้สนใจไม่ นี่มันเป็นบรรทัดฐานการต่อสู้ใดๆในแคว้นฉี การสู้รบของสี่สำนักใหญ่นั้นเกินกว่าตระกูลหยานและตระกูลลี จะจินตนาการได้
 

ภายในภูเขาตระกูลหยานได้อยู่ด้วยกัน ทุกคนมองไปยังหยานหยางและเจียงเฉิน ทั้งคู่เป็นหัวหน้าของพวกเขา
 

“พี่หยานหยาง พวกข้าต้องทำเช่นใดต่อไปดี”
 

บางคนถาม
 

“ทุกคนแยกย้ายกันไปฆ่าสัตว์ปีศาจด้วยความสามารถของตัวเอง พวกเราจะรวมตัวกันอีกทีในอีกสี่ชั่วโมงข้างหน้า แล้วพวกเราจะมานับจำนวนสัตว์ที่ฆ่าได้ นี่เป็นประสบการณ์ที่ดีของพวกเรา เมื่อเวลาล่าสัตว์ปีศาจ อยู่ให้ห่างจากตระกูลลีจะดีที่สุด โดยเฉพาะลีชานหมิง”
 

หยานหยางพูดกับทุกคนด้วยสีหน้าจริงจัง
 

ทุกๆคนผงกหัวและแยกย้ายกันไป พวกเขาไปกันคนละทาง
 

“น้องเจียงเฉิน พวกข้าจะสู้ด้วยพลังของพวกข้าเอง ลีชานหมิงนั้นหมายหัวเจ้าอยู่ เจ้าต้องระวังตัวด้วย”
 

หยานหยางมองไปยังเจียงเฉิน
 

“แน่นอน เจ้าเองก็ระวังตัวด้วย”
 

เจียงเฉินนำมือวางบนบ่าหยานหยางก่อนหันออกไปเดินในภูเขาต่อ
 

ในเวลาเดียวกัน กลุ่มตระกูลลีได้มารวมตัวกัน 
 

“พี่ชายหมิง พวกเราควรทำเช่นไร จะรวมกลุ่มหรือแยกย้าย”
 

บางคนถามขึ้น ทุกๆคนต่างมองไปยังลีชานหมิงที่เป็นหัวหน้าของพวกเขา
 

“ทุกๆคนจงฟัง ฆ่าสัตว์ปีศาจไม่ใช่เป้าหมายหลักของพวกเรา เป้าหมายหลักของพวกเราคือฆ่าทุกๆคนที่มาจากหอคอยหมอกฝนซะ  เมื่อพวกเราฆ่าพวกมันได้หมด พวกเราก็จะยึดสัตว์ปีศาจที่พวกมันฆ่าได้มาด้วย และใช้พวกมันเพื่อเข้าสำนักกระบี่สวรรค์ นอกจากนี้ เมื่อคนรุ่นเยาว์ของตระกูลหยานตายหมด หยานเจิ้นหยุนเองก็คงจะเป็นลม มันใช้เวลาไม่นานทั้งเมืองจะตกอยู่ในมือของตระกูลลีของพวกเรา นี่เป็นโอกาสครั้งหนึ่งของชีวิต”
 

ลีชานหมิงหัวเราะออกมาอย่างโหดเหี้ยม เขาทั้งฉลาดและชั่วร้าย เขาดูมีอนาคตเหนือใครๆ
 

“พี่ชายหมิงเป็นยอดฝีมือแก่นแท้มนุษย์ เมื่อพี่ชายหมิงอยู่นี่ ตระกูลหยานเสร็จแน่ พวกเราจะเคลื่อนไปยังเขตที่ตระกูลหยานอยู่”
 

บางคนพูดออกมาด้วยความยินดี
 

“ไปได้ กำหนดตำแหน่งตัวเองและแยกกันไป ข้าจะไปหาเจียงเฉินเอง”
 

เมื่อเขากล่าวถึงเจียงเฉิน แววตาของลีชานหมิงดูร้ายกาจ ในภูเขาแห่งนี้เจียงเฉินเป็นเป้าหมายที่สำคัญที่สุดของเขา น้องชายทั้งคู่ของเขาโดนเจียงเฉินฆ่าตาย เขาต้องการให้เจียงเฉินชดใช้ด้วยเลือด
 

สัตว์ปีศาจที่อยู่ระดับฉีไห่สามารถเรียกได้ว่าสัตว์ปีศาจ สัตว์ป่าที่อยู่ต่ำกว่าฉีไห่นั้น ยังไม่สามารถที่จะปลุกสติปัญญาได้ มันเรียกว่าสัตว์ป่า
 

เมื่อสัตว์ปีศาจขึ้นระดับฉีไห่แล้ว สติปัญญาได้ถูกปลุกขึ้นสมบูรณ์ สติปัญญาพวกมันไม่ต่างจากมนุษย์ แต่สัตว์ปีศาจเกิดมีมีพลังปราณที่แข็งแกร่งกว่า และมีร่างกายทรงพลัง ยังไงก็ตาม เมื่อมนุษย์และสัตว์ปีศาจที่อยู่ระดับเดียวกันปะทะกัน โดยธรรมชาติแล้วฝ่ายสัตว์ปีศาจจะได่เปรียบ
 

เจียงเฉินได้วิ่งด้วยความเร็วสุดยอด เพียงไม่นานเขาก็วิ่งได้กว่าร้อยไมล์เข้าไปด้านในภูเขา เพราะสัตว์ปีศาจด้านนอกนั้นค่อนข้างอ่อน มันไม่ได้ดึงความสนใจของเจียงเฉินเลย เป้าหมายของเขาคือวิญญาณปีศาจ
 

แกร่กๆ
 

ตรงหน้าเจียงเฉินเป็นพุ่มไม้ และได้ยินเสียงแกร่กๆที่นั่น หูของเจียงเฉินกระดิกเล็กน้อย และเขาได้จ้องไปยังสิ่งใหญ่ยักษ์ที่กำลังออกมาจากพุ่มไม้สูง
 

มันคือแรดดำลายสูงกว่าสองเมตร ร่างกายมันมีสีดำ และมีลายสีทองอยู่บนหัว ตอนนี้แรดดำลายจ้องไปยังเจียงเฉินอย่างกระหายเลือด เหมือนมันกำลังจ้องเหยื่อ
 

ฮู่ม!
 

แรดดำลายร้องออกมาและเดินตรงมายังเจียงเฉิน ทีละก้าวทีละก้าว ทุกๆครั้งที่กีบเท้าเหล็กย่ำลงบนพื้นพื้นดินเกิดเสียงดังสนั่น อาวุธที่ทรงพลังมากสุดของมันคือกีบเท้าเหล็ก แรดดำลายที่อยู่ตรงหน้าเจียงเฉินนั้นอยู่ระดับฉีไห่ขั้นกลาง มันสามารถที่จะบดขยี้หินที่แข็งมากๆได้ ทรงพลังมาก ถ้าหากกีบเท้ามันได้ถีบโดนคู่ต่อสู้แล้วล่ะก็ ผลที่ออกมาน่าหวาดหวั่นมาก
 

“เข้ามา”
 

เจียงเฉินใช้นิ้วมือกวักท้าทายแรดดำ
 

ฮู่ม!
 

การยั่วยุของเจียงเฉินนั้นได้ผล แรดดำลายได้ร้องออกมาด้วยความเดือดดาล มันพุ่งเข้าหาเจียงเฉินโดยไม่คิดที่จะหยุด
 

ตูม! ตูม!
 

ป่าสั่นสะเทือน แผ่นดินไหวเกิดจากการที่กีบเท้าเหล็กของแรดดำย่ำลงบนพื้นดิน ระยะห่างระหว่างเจียงเฉินและแรดดำนั้นอยู่ห่างประมาณสองเมตร แรดดำยักษ์กระโดดไปบนอากาศ กีบเท้าเหล็กส่องประกายพุ่งลงมายังหัวของเจียงเฉิน  มันทั้งรวดเร็วและดุร้าย แค่เพียงการทำแบบนี้เพียงครั้งเดียวก็สามารถทำให้บางคนตายเพราะความหวาดกลัวได้
 

แต่โชคร้ายที่เจ้าแรดดำตัวนี้มาพบเจียงเฉิน
 

แคร้ก!
 

เจียงเฉินกำกำปั้นของเขาแน่นจนได้ยินเสียงแคร้ก พลังมหาศาลจากหมัด จู่โจมดุจสายฟ้าฟาด หมัดของเขาได้ปะทะกับกีบเท้าเหล็กของแรดดำมีลาย
 

หลังจากที่ได้บ่มเพาะด้วยทักษะร่างแปลงมังกร พลังปราณและโลหิตของเขาแข็งแร่งและแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ แม้แต่บรรดาสัตว์ปีศาจที่แข็งแกร่งก็ไม่สามารถเทียบเขาได้ การสู้ซึ่งๆหน้ากับสัตว์ปีศาจที่แข็งแกร่งนี่คือสิ่งที่เขาต้องการ
 

พบว่ามนุษย์ตัวจ้อยที่อยู่ตรงหน้ามันพยายามที่จะสู้กับกีบเท้าเหล็กของมันด้วยหมัด แรดดำมองเยาะเย้ยเจียงเฉิน
 

ปัง!
 

หมัดและกีบเท้าปะทะกัน แรงปะทะเกิดคลื่นที่ทรงพลัง ภายใต้แรงปะทะสายตาเยาะเย้ยของแรดดำกลับเปลี่ยนเป็นหวาดกลัวทันที
 

แกร้ก
 

ขาของแรดดำแตกกลายเป็นชิ้นๆเลือดไหลซึมจากผิวหนังและกีบเท้าเหล็กของมันก็มีรอยร้าว
 

อะ โว้ว!
 

แรดสีดำร้องออกมาอย่างเจ็บปวด ร่างกายที่ใหญ่โตแข็งแรงลอยกลับไป ล้มลงบนพื้นห่างราวสองเมตร การปะทะกันอย่างรุนแรงเมื่อครู่ทำให้เกิดแอ่งขนาดใหญ่บนพื้นดิน
 

เจียงเฉินกระโดดขึ้นบนอากาศเหนือหัวของแรดดำลายแล้วปล่อยหมัดใส่หัวแรดดำ หมัดโดนหัวของแรดดำอย่างแม่นยำ แรงหมัดนั้นทำให้หัวของแรดแตกออก และลูกปัดสดใสออกมาจากภายในกระโหลกของแรด เจียงเฉินรับลูกปัดนั่นทันที
 

แรดดำมีลายชักกระตุกไม่กี่ครั้งแล้วหยุดขยับ มันตายอย่างอนาถ
 

หากมีผู้ใดมาเป็นสักขีพยานการต่อสู้ครั้งนี้ เขาคงตกตะลึงกรามค้าง คนผู้นี้ทำไมแข็งแกร่งและสังหารแรดดำระดับฉีไห่ขั้นกลางภายในสองหมัด
 

สำหรับเจียงเฉิน แรดดำที่อยู่ระดับฉีไห่ขั้นกลางก็ยังอ่อนเกินไป แม้แต่ระดับฉีไห่ขั้นปลายเขาก็สามารถสังหารได้เช่นกัน
 

วิญญาณอสูรจากแรดดำใหญ่ขนาดกำปั้น มันโปร่งแสงและมีพลังที่แข็งแกร่งที่สามารถสัมผัสได้ชัดเจน
 

วิญญาณอสูรจากสัตว์ปีศาจนั้นเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดในร่างพวกมัน มันเป็นสิ่งแทนแหล่งที่มาของสัตว์ปีศาจ มันเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุด
 

เจียงเฉินเปิดปากและกลืนวิญญาณอสูรลงไป การกระทำของเจียงเฉินนั้น หากคนมาพบเห็นก็คงจะเป็นลมจากการตกตะลึง
 

กินวิญญาณอสูรเป็นเรื่องที่โง่เง่าที่สุดในโลก ทุกๆคนต่างรู้ดีว่าความแตกต่างอย่างใหญ่หลวงของมนุษย์และสัตว์ปีศาจ แม้วิญญาณอสูรจากสัตว์ปีศาจจะมีพลังที่บริสุทธิ์มากกว่าแต่มันเต็มไปด้วยสิ่งปนเปื้อนซึ่งมนุษย์ไม่สามารถที่จะดูดซับได้ สิ่งปนเปื้อนนี้มักมาจากส่วนพิเศษของสัตว์ปีศาจ
 

นั่นเป็นเหตุที่คนนำจิตวิญญาณอสูรมาแลกกับเงินหรือยา หรือนำไปใช้ปรุงยา หากมีผู้ต้องการที่จะดูดซับมัน จำเป็นต้องขจัดสิ่งปนเปื้อนเสียก่อนทีละนิด ทีละนิด การที่กินวิญญาณอสูรโดยตรงแบบเจียงเฉินนั้นเป็นเพียงการฆ่าตัวตายเท่านั้น
 

แน่นอนว่าเจียงเฉินไม่ได้คิดที่จะฆ่าตัวตาย มันมีสาเหตุที่เจียงเฉินทำเช่นนั้น ทักษะร่างแปลงมังกรเป็นทักษะสวรรค์ขั้นสุดยอด เมื่อเขาได้ฝึกจนอยู่ขั้นสูงสุดแล้ว เขาก็จะสามารถที่จะจำแลงกายเป็นมังกรได้ อะไรคือมังกร? สิ่งมีชีวิตชั้นสูงที่อยู่จุดสูงสุดของสิ่งมีชีวิต
 

นอกจากนั้น คัมภีร์ร่างแปลงมังกรนั้นยังกล่าวถึง เมื่อทำการบ่มเพาะด้วยทักษะนี้จะสามารถที่จะดูดซับสายเลือดที่หายยากใดๆในโลกก็ได้ บรรดาสัตว์ปีศาจที่แข็งแกร่งนั้นเป็นเป้าหมายในการดูดซับของเจียงเฉิน เขาสามารถที่จะดูดซับแม้แต่สายเลือดของสัตว์ปีศาจ คงไม่ต้องกล่าวถึงวิญญาณอสูรเลย
 

 เมื่อวิญญาณอสูรถูกกลืนลงไป เขาเริ่มทำการบ่มเพาะด้วยทักษะร่างแปลงมังกรทันที ตราประทับมังกรทั้งห้าได้รับส่วนประกอบบางอย่างและมารวมรอบๆวิญญาณอสูรทันที
 

สองสามนาทีต่อมา วิญญาณอสูรได้ถูกเจียงเฉินดูดซับอย่างสมบูรณ์ พลังงานบริสุทธิ์ได้ถูกเปลี่ยนเป็นพลังหยวนบริสุทธิ์ ส่วนการขจัดสิ่งปนเปื้อนในวิญญาณอสูร มันได้ถูกชำระล้างและกลายเป็นพลังหยวนบริสุทธิ์ พลังนั้นได้โดนตราประทับมังกรดูดซับไป
 

ฟู่!
 

หลังจากที่ภายในทะเลลมปราณได้สั่นสะเทือน ตราประทับมังกรทั้งหกจากก่อนหน้านี้แทบไม่เห็น ตอนนี้ดูสดใส
 

“แรดดำลายฉีไห่ระดับกลางนั้นอ่อนเกินไป หลังจากดูดซับวิญญาณอสูรแล้วมันไม่ได้ช่วยอะไรข้ามาก หากข้าต้องการที่จะขึ้นไประดับฉีไห่ขั้นปลายข้าจะต้องหาสัตว์ปีศาจที่แข็งแกร่งกว่าระดับตอนนี้ของข้า”
 

เจียงเฉินคิดกับตัวเขาเอง แรดดำลายนั้นแข็งแกร่ง แต่ด้วยพลังทักษะร่างแปลงมังกรนั้นทำให้แขาเหนือกว่าทุกๆคนอย่างมาก นั่นทำให้เขาเหมือนหลุมดำ ที่ต้องการทรัพยากรมากกว่าคนอื่นๆอย่างมาก
 

“นอกจากนั้น แรดดำลายนี้ยังเป็นแค่สัตว์ปีศาจทั่วไป มันไม่ได้มีสายเลือดอะไรเป็นพิเศษ วิญญาณอสูรที่มีสายเลือดพิเศษ จะมีความสามารถที่พระเจ้าประทานมา หากข้าได้ดูดซับวิญญาณอสูรเหล่านั้น จะทำให้ข้าได้รับความสามารถที่พระเจ้าประทานมาด้วยทักษะแปลงมังกรนี้”
 

เจียงเฉินคิดกับตัวเองด้วยตาเป็นประกาย ส่วนที่ทรงพลังที่สุดของทักษะร่างแปลงมังกรเมื่อรวมกับสายเลือดพิเศษอีกจำนวนมากและความสามารถพระเจ้าประทานมาอีกหลังจากดูดซับสายเลือดพิเศษแล้ว ในอนาคตทักษะร่างแปลงมังกรอาจเกินกว่าที่เจียงเฉินจินตนาการ
 

แน่นอนว่าเจียงเฉินได้ตั้งความหวังไว้กับอนาคตของเขา ชีวิตนี้ได้ถูกลิขิตให้มีความตื่นเต้นมากกว่าชีวิตที่แล้วของเขา
 



************************************************************************
 
หากชอบนิยายเรื่องนี้สามารถติดตามข่าวสารอัพเดทได้ที่