แปลไทยโดย : Takumi Kun

ตรวจทาน       : Subaru-Kyun

************************************************************************

ปังงง..


เมื่อวิญญาณอสูรของงูหลามเขียวนรกได้เข้าสู่ร่างกายของเจียงเฉิน พลังงานวิ่งพล่านอยู่ภายในได้เอ่อล้นทันทีในทุกบริเวณ ทำให้ร่างกายเจียงเฉินสั่น การสั่นนั้นยิ่งรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆแม้จะทำให้เจียงเฉินขมวดคิ้วก็ตาม หน้าของเขามีเหงือปกคลุมทั่วใบหน้า


สิ่งที่อยู่ภายในวิญญาณอสูรของงูหลามเขียวนรกไม่ใช่พลังงานบริสุทธิ์แต่เป็นพิษที่น่าสะพรึงกลัว เมื่อของเหลวสีเขียวได้เข้าไปในร่างของเจียงเฉิน ฤทธิ์กัดกร่อนอันรุนแรงของมันจะทำลายอวัยวะภายในของเจียงเฉินทั้งหมด


อย่างไรก็ตามเจียงเฉินได้โคจรทักษะร่างแปลงมังกรทันที ตราประทับมังกรปกคลุมของเหลวสีเขียวทั้งหมดและดูดซับจนหยดสุดท้าย เจียงเฉินรู้สึกได้อย่างชัดเจนครั้งนี้ ตราประทับมังกรไม่ได้ย่อยของเหลวที่ดูดซึมเข้าไปอย่างสมบูรณ์


ครืน…..


ภายในทะเลลมปราณของเขา พลังงานได้ถูกเคลื่อนไปมา วิญญาณอสูรของงูหลามเขียวนรกนั้นไม่สามารถที่จะเทียบกับวิญญาณอสูรระดับฉีไห่ขั้นกลางได้ มันมีพลังงานมหาศาลกว่ามาก ด้วยการช่วยเหลือของทักษะร่างแปลงมังกร พลังงานเหล่านี้ได้ถูกเจียงเฉินดูดซับโดยสมบูรณ์และตราประทับดวงที่หกก็ขึ้นรูปอย่างสมบูรณ์ ตราประทับมังกรสีแดงเลือดที่เพิ่งสร้างเสร็จยังสั่นอยู่ ไม่เพียงเท่านั้นเงาของตราประทับดวงที่เจ็ดก็ปรากฎให้เห็นแล้ว พละกำลังของเจียงเฉินเพิ่มพูนขึ้นอีกครั้ง และอีกไม่่ไกลแล้วที่เขาจะขึ้นสู่ระดับฉีไห่ขั้นปลาย


หลังจากที่ตราประทับมังกรดวงที่หกได้ถูกขึ้นรูปอย่างสมบูรณ์แล้วตราประทับมังกรดวงอื่นๆก็เกือบย่อยทุกอย่างสมบูรณ์ ที่มุมหนึ่งของทะเลลมปราณภายในจุดตันเถียน คลื่นน้ำวนสีเขียวขนาดเท่ากำปั้นได้ปรากฎขึ้นมา มันอยู่ร่วมกับตราประทับมังกรอื่นๆและพลังหยวนของเจียงเฉินอย่างสงบสันติ


“นี่คือแหล่งกำเนิดพิษของงูหลามเขียวนรก! ฮ่าฮ๋า! ทักษะร่างแปลงมังกรนี่มันช่างน่ามหัศจรรย์จริงๆ มันดูดซับและย่อยพิษร้ายแรงได้! ขอข้าดูหน่อยเถอะเมื่อข้าได้ใช้ความสามารถนี้”


เจียงเฉินมีความสุขอย่างแท้จริง ด้วยความคิดว่าน้ำวนสีเขียวเหมือนได้รับบทเรียน มันเริ่มเต้นอย่างบ้าคลั่ง


เจียงเฉินชี้นิ้วของเขาออกมา มีแสงสีเขียวกระพริบอยู่ที่ปลายนิ้วของเขา แสงสีเขียวนั้นไม่มีกลิ่น ไม่เหนียวเหมือนพิษของงูหลามเขียวนรก เจียงเฉินชี้นิ้วอีกครั้งแสงสีเขียวนั้นเปลี่ยนเป็นรูปดาบคมกริบ และบินตรงไปยังต้นไม้ที่อยู่หน้าเขา


ซู่ๆๆๆๆๆ


แสงสีเขียวได้เจาะทะลุต้นไม้ต้นนั้นเป็นรูขนาดเท่านิ้วมือ วินาทีถัดมาก็เกิดเสียงกัดกร่อนขึ้นที่ต้นไม้ ควันสีเขียวปล่อยออกมาจากด้านใน ไม่นานหลังจากนั้นท่อนล่างของต้นไม้กลับกลายดำสนิทได้สูญเสียความมีชีวิตชีวาไป เจียงเฉินได้ปลดปล่อยพลังหยวนใส่ต้นไม้ ต้นไม้ตายในทันที หากมองดูรูปร่างต้นไม้จะเห็นได้ว่ามันแตกหัก และภายในต้นไม้ก็เป็นสีดำสนิท


“พิษนี่ช่างน่าหวาดหวั่นยิ่งนัก ด้วยทักษะลับนี้ ข้าสามารถที่จะสังหารคนได้โดยไม่รู้ตัว”


เจียงเฉินไม่สามารถมีความสุขยิ่งกว่านี้ มันเป็นพิษแห่งความตายจากงูหลามเขียวนรกและตอนนี้เขาสามารถที่จะควบคุมได้โดยสมบูรณ์ มันเป็นทักษะสังหารโดยแท้


ในชีวิตที่แล้วของเขา เจียงเฉินได้สู้กับราชันย์พิษ ตู่ เฉียน โจว แม้ว่าเขาจะสามารถจัดการราชันย์พิษได้ด้วยทักษะอันยิ่งใหญ่ของเขา แต่เขาก็เกือบตายเพราะพิษ หากเขาทำการบ่มเพาะทักษะร่างแปลงมังกรเมื่อชีวิตที่แล้ว ราชันย์พิษไม่สามารถที่จะทำอะไรเขาได้เป็นแน่


“ผลที่ได้รับช่างยอดเยี่ยมจริงๆ”


เจียงเฉินภาคภูมิใจ เขาไม่สนใจศพของงูหลามเขียวนรกแล้วเขาก็เดินทางต่อในภูเขา


ไม่ไกลจากที่นี่เป็นหุบเขา บนยอดนั้นปกคลุมไปด้วยหมอก หุบเขานั้นเงียบมาก ด้วยการค้นหาของเซนส์พระเจ้า เขาพบว่าไม่มีอะไรผิดปกติ เซนส์พระเจ้าของเจียงเฉินนั้นอยู่ในสภาพอ่อนแอ ระยะที่ส่งได้มีจำกัด มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะตรวจทั้งหุบเขา


“ไปดูด้านในดีกว่า”


เจียงเฉินกระโดดลงไปสู่หุบเขา ครั้งหนึ่งเขาเคยอยู่ในหุบเขา เขาพบว่ามีหลุมของอุกาบาตอยู่มากมายทำให้เดินได้ลำบาก


ร่างกายเจียงเฉินเคลื่อนไหวดั่งแมวปราดเปรียว เขาได้ผ่านพื้นที่ที่มีหลุมอุกาบาต หลังจากที่เดินได้สักพักเขามาถึงด้านหน้าของถ้ำ ถ้ำนี้มืดสนิท หนาวและชื้น ความรู้สึกนี้มาจากในถ้ำ เจียงเฉินตรวจรายละเอียดของถ้ำด้วยเซนส์พระเจ้า แต่เขาไม่พบสิ่งที่ไม่ปกติ


ด้วยความสามารถที่แข็งแกร่งและความกล้าหาญ เขาเตรียมตัวที่จะเข้าไปตรวจสอบ เขาตัดสินใจที่จะเข้าไป เพราะเขาอาจจะได้พบสมบัติที่ซ่อนอยู่ก็เป็นได้


เจียงเฉินเข้าไปในถ้ำที่เปียกชื้น และหลังจากที่เดินได้สองสามก้าว ทันใดนั้นเขาได้รู้สึกเสียวสันหลัง มันรู้สึกเหมือนมีดวงตาคู่หนึ่งกำลังจับจ้องท่ามกลางความมืด


เจียงเฉินหันไปรอบๆและตรวจสอบไม่ไกลจากด้านซ้ายของเขา มันมีอะไรนั่งอยู่ ตาทั้งคู่ส่องสว่างจับจ้องมายังเจียงเฉิน จริงๆแล้วเหมือนมีอะไรจับจ้องเขาจากด้านหลัง….


เจียงเฉินได้มองเห็นบางสิ่งถูกปกคลุมไปด้วยขนสีทอง มันดูเหมือนม้า และก็เหมือนหมาด้วย ร่างมันค่อนข้างอ้วนและแข็งแกร่งกว่าหมาทั่วไป ถ้ามันเทียบกับม้าแล้วมันตัวเล็กกว่าหลังจากได้วิเคราะห์แล้ว มันคือหมานั่นเอง


“เจ้าหมาตัวนี้เห็นได้ชัดว่ามันอาศัยที่นี่ แต่เมื่อข้าตรวจสอบด้วยเซนส์พระเจ้ากลับไม่พบอะไรเสีย”


เจียงเฉินนั้นประหลาดใจและเพิ่มความระมัดระวังมากขึ้นต่อหมาตัวใหญ่สีเหลือง ด้วยความสามารถของเขา แม้จะไม่มีเซนส์ของพระเจ้า มันไม่ยากเกินที่เขาจะซ่อนการรับรู้ตัวตนของเขาในระยะประชิด


เจียงเฉินนั้นตะลึงหนักกว่าเดิมที่เขาไม่สามารถบอกได้ว่าเจ้าหมาเหลืองตัวใหญ่นี่มันอยู่ในระดับใด


โฮ่งงงงงงง


เมื่อเจียงเฉินกำลังคิดกับตนเอง เจ้าหมาเหลืองก็ได้เคลื่อนไหว มันอ้าปากกว้างกระโจนไปกัดเจียงเฉิน


มันรวดเร็วมากราวสายฟ้าฟาด เจียงเฉินตะลึงอีกครั้งหนึ่ง เขารีบหลบการกัดของมัน แต่การตอบสนองของหมาเหลืองนี่มันเร็วมากๆ ด้วยการกัดครั้งเดียว มันสามารถที่จะกัดไปที่ด้านหนึ่งของก้นเจียงเฉิน


“บ้าไรวะเนี่ย!”


เจียงเฉินสาปแช่งดังลั่น เชี่ย ข้าเป็นถึงเซียนผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกแต่ข้าโดนหมากัดเนี่ย แล้วมันดันกัดก้นข้าอีก….หากใครรู้เข้าชื่อเสียงที่สั่งสมมาหายหมดแน่


เจียงเฉินเจ็บปวดก้นเขายิ่งนัก เขาหันกลับมาซัดฝ่ามือใส่มัน มันรวดเร็วอย่างยิ่งแต่ความเร็วของหมาเหลืองมันรวดเร็วยิ่งกว่า มันหลบไปข้างๆด้วยความเร็วดุจสายฟ้าฟาดและปล่อยก้นเจียงเฉิน


“ถุดๆ ทำไมก้นเจ้าถึงได้แข็งนัก ฟันข้าระบมไปหมด ถุด” 


เจ้าหมาเหลืองถ่มน้ำลายไปยังรอบๆ เจียงเฉินที่อยู่ตรงข้ามมัน ตัวแข็งทื่อ ไอ้หมานี่มันพูดได้ด้วย เวร หมาพูดได้!


สัตว์ปีศาจทั่วไปสามารถที่จะแปลงกายเป็นมนุษย์ได้ต่อเมื่อได้สร้างแก่นแท้สวรรค์และอยู่ระดับอาณาจักรแก่นแท้สวรรค์ มันสามารถที่จะพูดได้อย่างเดียว สัตว์ปีศาจบางชนิดที่มีสายเลือดหายากและมีศักยภาพและพลังที่แข็งแกร่งนั้นยิ่งยากมากในการที่จะแปลงเป็นมนุษย์ ปกติแล้ว พวกมันต้องสร้างแก่นแท้ศักดิ์สิทธิและถึงระดับนักบุญ พวกมันถึงสามารถแปลงเป็นมนุษย์ได้ ไม่ว่าจะเป็นแบบใด การแปลงกายต้องอยู่ขั้นต่ำระดับแก่นแท้สวรรค์


หมาที่อยู่ตรงหน้าเขามันไม่ใช่แก่นแท้สวรรค์แน่นอน ไม่เช่นนั้นล่ะก็เจียงเฉินคงไม่ได้มายืนอยู่โดยไม่ได้รับบาดเจ็บเช่นนี้


นี่มันปาฎิหารย์ชัดๆ


เจียงเฉินลูบก้นของเขาและจ้องไปยังหมาที่อยู่ตรงหน้าเขา เขาได้บ่มเพาะทักษะร่างแปลงมังกร ด้วยเหตุนี้ร่างกายแข็งแกร่งราวเหล็กไหล เขาได้คลุมตัวเองด้วยพลังหยวนไว้แล้ว นั่นสามารถที่จะบอกได้ว่าทำไมหมาเหลืองตัวนี้จึงทำร้ายเขาไม่ได้


“หมาเหลืองตัวใหญ่ อย่าบอกนะว่าเจ้าเป็นหมาที่บรรดาศิษย์สำนักกระบี่สวรรค์กำลังหาตัวอยู่ พวกเขาไล่ล่าเจ้ากว่าหมื่นไมล์”


เจียงเฉินพูดและตาเขาเบิกกว้าง หมาที่อยู่ตรงหน้าเขามีลักษณะเหมือนกับศิษย์สำนักกระบี่สวรรค์บอกมาเลย


“ไอ้หนู พลังปราณและเลือดของแกแข็งแกร่งยิ่งนัก และร่างกายทนทานดีด้วย เจ้าสามารถเป็นอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูงให้แก่ข้าได้ จงอยู่เฉยๆอย่าได้ขยับนะ ให้ข้าได้กินเจ้าเถอะ”


หมาเหลืองมองไปยังเจียงเฉินแล้วพูดออกมา


เจียงเฉินแทบกระอักเลือดออกมา ‘มันบ้าอะไรวะนี่ หมาตัวนี้มันต้องการกินข้า? และมันพูดออกมาหน้าด้านๆเลย พอที! พอกันที’


“เจ้ามันดูอ้วนและอ่อนแอดีนะ ถ้าข้าเอาแกไปตุ๋นนี่ท่าทางจะอร่อย”


เจียงเฉินพูดไปพลางยิ้มพลาง สายตาเขามองร่างกายหมาเหลืองตั้งแต่บนยันล่างและตรวจดูทุกๆส่วน


“ไอ้หนู เมื่อกี้เจ้าว่าอะไรนะ ไอ้หนู เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงบอกว่าข้าอ้วน เวร ข้าออกจะล่ำ เจ้ารุ้จักว่าล่ำซำด้วยกล้ามเนื้อไหม ถ้าเจ้าพูดแบบนั้นข้าจะไว้ชีวิตเจ้า แต่เจ้ากล้าบอกว่าข้าอ้วน ข้า,บิดาของเจ้าละเอียดอ่อนยิ่ง ส่วนใดของบิดาเจ้าดูอ่อนแอกัน บิดาเจ้าจะอ่อนแอได้เช่นไร เวร เจ้ากล้าพูดว่าข้า,บิดาเจ้าอ่อนแอเช่นนั้นเรอะ พอที พอกันที วันนี้ข้าจะกินเจ้าแน่ ข้าจะกินเจ้า!”


เจ้าหมาเหลืองกระโดดขึ้นๆลงๆ เห็นได้ชัดเจนว่ามันกราดเกรี้ยวอย่างมาก


เจียงเฉินที่อยู่ตรงข้ามมัน ได้ตกตะลึงกรามค้างเกือบถึงพื้น เขาเพียงแค่พูดว่าอ้วนและนุ่มนิ่มเพียงแค่นั้น อะไรกันเจ้าหมาตัวนี้ถึงได้ออกอาการเว่อร์เสียขนาดนี้


โบร๋วววววววววววววววว


หมาเหลืองตัวนี้กำลังอารมณ์ไม่ดี ที่มันอารมณ์เสียเพราะมีบางคนบอกว่ามันอ้วนและอ่อนแอ ลำแสงสีทองออกมาจากร่างกายมัน สายตามันดูโหดเหี้ยม มันสาบานว่าวันนี้มันจะกินไอ้เด็กที่บอกว่ามันอ้วนและอ่อนแอ


ท่าทางเจียงเฉินเปลี่ยน จากออร่าที่หมาเหลืองปล่อยออกมาสามารถรับรู้ชัดเจนว่ามันเป็นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ วิญญาณนั้นสืบจากสายเลือดพิเศษ หากเป็นผู้อื่นคงไม่รู้ แต่เจียงเฉินได้เห็นบรรดาสัตว์ปีศาจมานับไม่ถ้วน หมาตรงหน้าเขานี้ ไม่ธรรมดาเลย


เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ ตราประทับมังกรในตันเถียนเขาเริ่มสั่นสะเทือนเล็กน้อย


“กิเลน? หมานี่มันเป็นกิเลน? สวรรค์ ข้าช่างโชคดีจริงๆ”


ในใจเจียงเฉินเต็มไปด้วยความปิติยินดี เขาสามารถที่จะบอกได้ว่าหมาตัวนี้มีวิญญาณกิเลนอยู่ภายในสายเลือดของมัน กิเลนเป็นทายาทของมังกรสวรรค์กับอาชาสวรรค์ มันหายากอย่างยิ่งและมันหายากกว่าในยุคโบราณ


เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าจะได้มาพบทายาทกิเลนที่นี่ ไม่แปลกใจที่เจ้าหมานี่ดูเหมือนม้า กิเลนคล้ายหมามากกว่าม้าหรือมังกร


“หากข้าสามารถที่จะสังหารมันได้และดูดซับสายเลือดของมัน ทักษะร่างแปลงมังกรจะพัฒนาขึ้นจนจินตนาการไม่ได้ มันจะเปลี่ยนแปลงจากรากฐาน ข้าก็จะได้ความสามารถของกิเลนมาอีกด้วย”


เจียงเฉินตื่นเต้นอย่างมาก เขาตัดสินใจว่าเขาจะฆ่าหมาตัวนี้และดื่มเลือดของมัน


ดังนั้น การต่อสู้ระหว่าคนกับหมาก็ได้เริ่มขึ้นภายในถ้ำ หนึ่งตัวต้องการกินคนๆนี้ ส่วนอีกหนึ่งก็ต้องการดื่มเลือดมัน


วู้ว!


หมาเหลืองจู่โจม มันเคลื่อนไหวเหมือนสายฟ้าสีทองฟาดลงมา และทันทีที่มาถึงหน้าเจียงเฉิน เวลานี้หมาเหลืองไม่ได้อ้าปาก แต่มันใช้หัวโจมตี ดูเหมือนว่ามันต้องการสังหารเจียงเฉินด้วยหัวของมัน


“ฮึ่ม”


เจียงเฉินแค่นเสียงอย่างเย็นชา และต่อว่าไอ้หมาโง่ในใจ ‘เจ้าสามารถที่จะใช้ส่วนไหนโจมตีมาก็ได้ เจ้ากล้าดีอย่างไรที่ใช้หัวโจมตีมา มันรนหาที่ตายโดยแท้’ ความเร็วของหมาเหลืองนี่รวดเร็วมาก หากเป็นผู้อื่นคงตอบสนองไม่ทัน อย่างไรก็ตามเจียงเฉินไม่ใช่คนธรรมดา การกัดครั้งนั้นมันเหนือความคาดหมายแต่มันจะไม่เกิดขึ้นอีก


เคร้ง!


เสียงที่ออกมาเหมือนเหล็กกระทบกัน ประกายไฟลุกเป็นไฟภายใต้การปะทะกันของทั้งสองและเจียงเฉินกับหมาเหลืองต่างถอยหลังไปทั้งคู่



************************************************************************

จบจ้า


ค้างอะ (◕︿◕✿)


หากชอบนิยายเรื่องนี้สามารถกดติดตามการอัพเดทได้ที่เพจ