แปลไทยโดย            Takumi Kun
 
ตรวจสอบ เรียบเรียง Subaru Kyun
 
==================================
 
ทันใดนั้นเจียงเฉินก็นึกขึ้นได้ว่าการพาหยานเฉินหยู่มากับเขาด้วยไม่ใช่ปัญหาที่แท้จริง หวงต้าต่างหากที่เป็นผู้นำปัญหามาให้…..ไม่ว่าเจ้าหมาโหดร้ายไปที่ใด มันจะเป็นศูนย์กลางดึงดูดให้ผู้คนเกลียดชังในทุกๆที่
 
ในวันถัดไป!
 
ท้องฟ้ายังคงมืดครึ้ม แต่เมืองสุริยันโคจรนั้นคับคั่งไปด้วยผู้คน แม้ว่าจตุรัสจะมีพื้นที่ครอบคลุมกว่าสิบไมล์ มันก็เต็มไปด้วยผู้คน
 
การแข่งขันประจำแคว้นฉีซึ่งจัดปีละครั้งเป็นเหตุการณ์ที่ใหญ่ที่สุดของเมืองสุริยันโคจรและมันเป็นก็ดึงดูดความสนใจเป็นจำนวนมาก
 
ตูม!ตูม!ตูม!ตูม!
 
ตามด้วยการตีกลองสงครามเสียงหนวกหูที่ดังก่อนหน้าในจตุรัสเงียบในทันที เสียงกลองสงครามนั้นเป็นสัญญาณในการเริ่มการแข่งขัน
 
เสียงกลองสงครามดังมาจากมุมทั้งสี่ของจตุรัส แต่ละจังหวะเริ่มดังออกมา และจะค่อยๆเบาลง สั่นสะเทือนทุกคนที่อยู่ที่นี่ กลองสงครามได้สืบทอดมาตั้งแต่สมัยโบราณกาลและเป็นสัญลักษณ์ของการต่อสู้ ที่สนามประลอง เหล่ายอดฝีมือเมื่อได้ยินเสียงกลองสงครามต่างรู้สึกเลือดลมเดือดพล่านทันที
 
จตุรัสทั้งสี่ด้านของเมืองสุริยันโคจร มีทางเดินทั้งกว้างและยาว ที่ด้านบนของแต่ละด้านนั้น จะมีคำขนาดยักษ์ที่เขียนด้วยอักษรสีทอง
 
ด้านบนทิศตะวันออก เป็นนิกายทมิฬ ด้านบนทิศตะวันตก นิกายกระบี่สวรรค์ ด้านบนทิศใต้ นิกายอัคคีผลาญฟ้า ด้านบนทิศเหนือ หุบเขาสุขสันต์
 
ทางเดินเหล่านี้ได้กำหนดไว้แก่สี่นิกายใหญ่ แม้ว่าจตุรัสจะเนืองแน่นด้วยผู้คนแต่ไม่มีผู้ใดกล้าเข้าใกล้ทางเหล่านั้น นอกจากนั้นไม่มีผู้ใดต้องการทำสิ่งที่หยาบคายต่อนิกายใหญ่ทั้งสี่ ขณะที่พวกเขาทุกคนรู้ว่าแม้การแข่งขันนี้จะถูกเรียกว่าการแข่งขันประจำแคว้นฉี จริงๆแล้วมันเป็นการแข่งขันของนิกายใหญ่ทั้งสี่
 
“ดูนั่น! บรรดาศิษย์ของนิกายใหญ่ทั้งสี่มากันแล้ว!” บางคนกระซิบกัน
 
ตามด้วยเสียงของกลองสงคราม อักษรบางอย่างได้ปรากฏขึ้นที่ทางเดินทั้งสี่ พวกเขาเดินตรงไปยังจตุรัสสุริยันโคจรด้วยท่าทางภาคภูมิใจ คนจำนวนมากชื่นชมเหล่าศิษย์ขณะที่บางส่วนอิจฉาพวกเขาลึกๆ
 
ศิษย์จากสี่นิกายใหญ่ต่างเดินอย่างภาคภูมิ แม้พวกเขาบางคนจะมีผมชี้ฟ้า แสดงถึงความหยิ่งยะโสอย่างไม่เคยปรากฎมาก่อน ความชื่นชมและความอิจฉานั้นทำให้พวกเขาพึงพอใจ
 
ศิษย์ทุกคนที่เดินออกมาจากทางเดินนั้นล้วนอยู่อาณาจักรแก่นแท้มนุษย์ ตัดสินจากเพียงการมอง อ่อนแอที่สุดในหมู่พวกเขาอยู่ระดับอาณาจักรแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลาง ระดับแก่นแท้มนุษย์ขั้นต้นไม่แม้จะมีโอกาสที่จะเข้าร่วมการแข่งขันและยอดฝีมือแก่นแท้มนุษย์ขั้นกลางที่เข้าร่วมการแข่งขันนั้นยอดเยี่ยมที่สุดแล้วในหมู่พวกเขา นักสู้แก่นแท้มนุษย์ทั่วๆไปไม่กล้าที่จะเข้ามาที่นี่ มันเป็นการสร้างความอับอายขายหน้าให้กับตนเอง
 
ในด้านฝั่งตะวันออก ที่นิกายทมิฬอยู่ เหล่าศิษย์ทั้งหมดสวมชุดสีขาว และบนอกพวกเขามีสัญลักษณ์วสันต์ [一] สีทองนูนขึ้นมานี่เป็นสัญลักษณ์ของนิกายทมิฬ
 
ในอีกด้านหนึ่ง ศิษย์นิกายกระบี่สวรรค์ตรงกับสีเหลืองธรรมดาและมีรูปดาบสั้นนูนขึ้นที่อกพวกเขา สำหรับนิกายอัคคีผลาญฟ้า พวกเขาสวมชุดสีดำและดูจริงจัง ที่นี่มีสิ่งที่แตกต่างอยู่เพียงหนึ่งคือหุบเขาสุขสันต์ จำนวนของเหล่าศิษย์จากหุบเขาสุขสันต์นั้นมีเพียงครึ่งเดียวของนิกายอื่นๆและส่วนใหญ่จะเป็นเด็กสาว เด็กสาวเหล่านี้สวมใส่ชุดหลากสีมีลวดลาย พวกนางทั้งหมดทั้งเซ็กซี่และมีเสน่ห์
 
ศิษย์หญิงบางคนได้เปิดเผยบางส่วนของร่างกายพวกนาง เหมือนไม่ได้สวมอะไรเพียงแต่เสื้อบางโปร่งใสนั้น ร่างกายที่โค้งเว้าและเซ็กซี่สามารถเห็นได้อย่างง่าย ส่งผลให้เลือดพุ่งออกจากจมูกของผู้คนทันทีที่เห็นเหล่าเด็กสาวพวกนี้
 
“บ้าจริง สาวน้อยเหล่านั้นจากหุบเขาสุขสันต์ช่างเซ็กซี่จริงๆ!หากข้าได้ร่วมหลับนอนกับพวกนาง ไม่ว่าจะต้องจ่ายเท่าไรก็คุ้ม”
 
“หากว่าเจ้ามีความสามารถเจ้าก็สามารถที่จะเข้าร่วมหุบเขาสุขสันต์ และเจ้าก็สามารถที่จะร่วมหลับนอนกับพวกนางได้ทุกวัน!”
 
“มันไม่ง่ายเช่นนั้น หุบเขาสุขสันต์มุ่งเน้นเพียงบ่มเพาะเป็นคู่ และมันถือว่าเป็นวิธีที่ชั่วร้าย! ข้อกำหนดสำหรับศิษย์นั้นเข้มงวดจริงๆ โดยเฉพาะศิษย์ชาย! ข้าได้ยินมาเจ้าจำเป็นต้องไปประเมินเพื่อทดสอบการทำงานร่วมกันของการจับคู่บ่มเพาะ และมันยากมากที่จะทำให้พวกเขานั้นพิจารณาเจ้า!”
 
………………………………………………………………………
 
เมื่อเหล่าเด็กสาวจากหุบเขาสุขสันต์ปรากฎตัว ได้ดึงดูดสายตาทั้งหมด ในหมู่นิกายใหญ่ทั้งสี่ในแคว้นฉี หุบเขาสุขสันต์นั้นมีศิษย์น้อยที่สุด แต่เมื่อรวมกำลังกันนั้นไม่สามารถที่จะดูถูกได้ โดยเฉพาะทักษะยั่วยวนนั้นถือว่าไร้เทียมทานภายใต้ตะวัน
 
นอกจากนี้เหล่าศิษย์สตรีจากหุบเขาสุขสันต์ต่างมักมากในกามโดยใช้ทักษะยั่วยวน พวกนางมีการจัดการที่ได้รับการสนับสนุนเป็นจำนวนมากจากต่างขุมพลัง ผลลัพธ์คือหุบเขาสุขสันต์ได้หยั่งรากลึกลงไปยังแคว้นฉี มีแม้กระทั่งศิษย์จากอีกสามนิกายยอมที่จะทำธุรกิจกับศิษย์จากหุบเขาสุขสันต์
 
“เหล่าเด็กสาวนั่นต่างร่านกันทุกคน! ข้าจะทำให้พวกนางทุกคนเป็นสัตว์เลี้ยงมนุษย์ของข้าในไม่ช้าก็เร็ว ก่ะก่ะก่ะ!”
 
หวงต้าหัวเราะเสียงดัง คนที่อยู่ใกล้ๆมันได้หวาดกลัว พวกเขาเดินออกห่างจากมันและรักษะระยะห่างอย่างน้อยหนึ่งเมตร เจ้าหมาตัวนี้ราคาถูกจริงๆ มันกล้าดีอย่างไรที่จะนำเหล่าศิษย์จากนิกายหุบเขาสุขสันต์มาเป็นสัตว์เลี้ยงมนุษย์ของมัน? ยืนข้างๆมันเดี๋ยวปัญหาจะมาเยือน
 
“เจ้าหมาเวร ไม่มีใครหาว่าเจ้าบ้าหรอกนะหากเจ้าหุบปากน่ะ”
 
เจียงเฉินหมดคำพูด
 
“สนใจเรื่องของตัวเองไป หุบปากไป!”
 
หวงต้าไม่ได้ให้เกียรติใดๆ
 
“ดูนั่น ราชันย์ปีศาจน้อยจากนิกายทมิฬ!” บางคนตะโกนออกมา
 
เมื่อได้ยินดังนั้น หลายๆคนได้หันไปยังทิศทางของนิกายทมิฬ เจียงเฉินเองก็หันไปมองด้วยและเขาเห็นชายคนสุดท้ายที่มายังทางเดินนั่น ชายคนนั้นสวมชุดสีคราม ดูหล่อเหลาและสุภาพ จะเป็นใครอื่นไม่ได้นอกจากราชันย์ปีศาจน้อยฮันหยาน ผู้ที่ได้ช่วยเขาที่ภัตตาคารจันทราสีเงิน
 
ศิษย์อื่นๆจากนิกายทมิฬต่างสวมชุดสีขาว มีเพียงคนเดียวที่สวมชุดสีคราม มันถือว่าเป็นกรณีพิเศษ ในความจริงแล้วเขานั้นมีชื่อเสียงแม้ในหมู่ของเหล่าอัจฉริยะ
 
“นี่คือราชันย์ปีศาจน้อย อัจฉริยะที่หาได้ยากและศักยภาพของเขายอดเยี่ยมกว่ากวนอี้หยุน! ความสำเร็จของเขาในอนาคตนั้นแน่นอนว่าต้องเหนือกว่ากวนอี้หยุนอย่างมาก! ข้าได้ยินมาว่าเขามีสายเลือดของปีศาจบรรพกาลอยู่ในร่างกายของเขา! เมื่อสายเลือดของเขาได้ตื่นขึ้นมา เขาจะกลายเป็นคนที่น่ากลัวมาก”
 
“ราชันย์ปีศาจน้อยมีโอกาสที่จะได้อันดับหนึ่งมากที่สุดแล้ว!”
 
การปรากฎตัวของราชันย์ปีศาจน้อยนั้นได้ทำให้เกิดความวุ่นวายขึ้นมา นี่เป็นออร่าของอัจฉริยะ ไม่ว่าเขาจะไปยังที่แห่งใด เขาก็จะเป็นศูนย์กลางความสนใจทันที
 
“ดูนั่น! หลี่หวู่ซวง จากนิกายกระบี่สวรรค์ได้มาที่นี่ด้วย! ดูเหมือนว่าเวลานี้เขาจะเป็นเพียงผู้เดียวที่สามารถแข่งกับราชันย์ปีศาจน้อยได้”
 
บางคนชี้ไปยังชายหนุ่มคนสุดท้ายที่สวมชุดสีเหลืองที่ออกมาจากทางเดินที่อยู่ของนิกายกระบี่สวรรค์ ชายคนนี้เหมือนดั่งหอคอยเหล็กไหลและเขามีออร่าระเบิดพลังออกมา
 
“หลี่หวู่ซวงผู้นี้ไม่ใช่คนธรรมดา ข้าได้ยินมาว่าเขาได้ไปยังอาณาจักรลับของนักสู้จิตวิญญาณและได้ทักษะชั้นยอดมาจากยอดฝีมือนักสู้จิตวิญญาณ! พละกำลังของเขาช่างน่าหวาดหวั่น ร่างของเขาสามารถเทียบได้กับสัตว์อสูร นี่มันน่าหวาดกลัวนัก”
 
“หลี่หวู่ซวงน่าหวาดหวั่นก็จริง! ได้รับทักษะมาจากยอดฝีมือนักสู้จิตวิญญาณ? นี่มันโชคดีมาก ที่นี่ไม่มีนักสู้จิตวิญญาณแม้แต่คนเดียวในแคว้นฉี”
 
“หลิงอ้าวจากนิกายอัคคีผลาญฟ้าและอี้ชิงจื่อ จากหุบเขาสุขสันต์เองก็ดี! พวกเขาเองก็เป็นศิษย์นอกที่แข็งแกร่งที่สุดของนิกายพวกเขา! พวกเขามีความสามารถที่จะสู้กับราชันย์ปีศาจน้อยและหลี่หวู่ซวง แต่โอกาสชนะของพวกเขาต่ำกว่า”
 
“มันยากที่จะคาดเดาว่ามีสิ่งใดเกิดขึ้น! ในปีนี้มีหลายสิ่งได้เปลี่ยนไป ไม่มีผู้ใดสามารถที่จะคาดเดาถึงผลลัพธ์ได้ อย่าลืมว่าในระหว่างกายแข่งขันของศิษย์ใน หนานเป่ยโจวที่ไม่รู้ว่ามาจากที่แห่งใดได้รับชัยชนะไป”
 
“นั่นก็จริงอยู่ หนานเป่ยโจวเป็นม้ามืด…ข้าสงสัยว่าหากยังมีม้ามืดอีกตัวได้ปรากฎในการแข่งขันของศิษย์นอก หากมีอีกหนึ่งมันน่าตื่นตาตื่นใจอย่างแท้จริง!”
 
……………………………………………………………………..
 
การพูดคุยเกิดขึ้นทุกๆที่ ทุกๆคนต่างพุ่งความสนใจไปยังราชันย์ปีศาจน้อยฮันหยาน หลี่หวู่ซวง หลิงอ้าวและอี้ชิงจื่อ นิกายใหญ่แต่ละแห่งต่างมีตัวแทนเป็นของตัวเอง และบรรดาศิษย์ทั้งสี่นั้นเป็นที่ชัดเจนที่สุด หากไม่มีอะไรพิเศษเกิดขึ้นตำแหน่งจุดสูงสุดทั้งสี่จะตกเป็นของศิษย์ทั้งสี่
 
เจียงเฉินกำลังนับอย่างคร่าวๆในหัวของเขา นิกายทมิฬ นิกายกระบี่สวรรค์และนิกายอัคคีผลาญฟ้าแต่ละแห่งมีศิษย์ราวๆสองร้อยคนที่ได้เข้าร่วมวันนี้ หุบเขาสุขสันต์น้อยกว่า พวกเขามีราวๆ70-80คน
 
แม้ว่าแคว้นฉีจะเป็นเพียงแคว้นเล็กๆของทวีปตะวันออก มันก็ยังใหญ่และมีความหลากหลาย มีอัจฉริยะในทุกๆที่ ในแต่ละนิกายใหญ่นั้น มีศิษย์มากกว่าหมื่นคนและส่วนใหญ่จะเป็นศิษย์นอกที่อยู่ระดับอาณาจักรแก่นแท้มนุษย์ และผู้ที่ได้เข้าร่วมการแข่งขัน คนอีกจำนวนมากมาเพื่อหาประสบการณ์ ผู้เข้าร่วมการแข่งขันมีมากกว่าเจ็ดร้อยคนและมีแค่เพียงสามสิบคนเท่านั้นที่สามารถที่จะผ่านไปยังรอบที่สอง..อัตราการคัดออกสูงมาก
 
ศิษย์ทั้งหมดจากบรรดาสี่นิกายใหญ่ได้ตรงไปยังใจกลางจตุรัสในกลุ่มของพวกเขาเอง พวกเขาต่างหยุดถัดจากเส้นทางสู่สวรรค์
 
ตูม!ตูม!ตูม!
 
เสียงตีกลองสงครามตีถี่ขึ้น หลายคนได้กลั้นหายใจ พวกเขาต่างรู้ว่าเหล่ายอดฝีมือแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลายทั้งสี่ ได้ปรากฎตัวขึ้นบนยอดของเส้นทางสู่สวรรค์และปลดปล่อยออร่าของพวกเขาออกมา
 
ทั้งสี่คนได้บินไปดั่งอุกาบาตไปยังทิศทางที่แตกต่างกันทั้งสี่ด้านบนของเส้นทางสู่สวรรค์ เมื่อผู้คนได้เห็นหน้าพวกเขาเกือบที่จะกระโดดขึ้นจากพื้น พวกเขาตื่นตระหนกจนปากค้างกว้าง
 
เพราะว่าทั้งสี่ไม่ใช่ชุดเดียวกับปีที่แล้ว ปีที่แล้วพวกเขาทั้งหมดเป็นผู้อาวุโสจากนิกายใหญ่ทั้งสี่ สี่คนจากยอดของเส้นทางสู่สวรรค์นั้นเป็นบุรุษและสตรี พวกเขาทั้งหมดยังหนุ่มสาวอยู่
 
“สวรรค์! นั่นพวกเขาคือผู้ที่จะมารับผิดชอบการประเมินของปีนี้?”
 
“เรือหาย! นั่นไม่ใช่ท้อปสี่จากการแข่งขันศิษย์ในมิใช่รึ? กวนอี้หยุนจากนิกายทมิฬ เหลียงเสี่ยวจากนิกายกระบี่สวรรค์ ไป่หัวไต๋จากหุบเขาสุขสันต์….กระทั่งหนานเป่ยโจวจากนิกายอัคคีผลาญฟ้าก็มายังที่นี่!”
 
“นั่นคือหนานเป่ยโจว? เขายังหนุ่มอยู่ เขาเป็นอัจฉริยะที่หาได้ยากจริงๆ! การได้มาเห็นหน้าตาเขานั่นด้วยตาตนเองทำให้การเดินทางมายังที่นี่คุ้มค่าแล้ว”
 
……………………………………………………………
 
ด้วยการมาถึงของเหล่าอัจฉริยะของสี่นิกายใหญ่ บริเวณนี้พลันร้อนระอุ มีหลากหลายคนที่พลาดการชมการแข่งขันของศิษย์ภายในและรู้สึกเสียดายที่ไม่มีโอกาสได้พบหน้าม้ามืดด้วยตัวพวกเขาเอง แต่พวกเขาไม่เคยคาดคิดว่าจะมีโอกาสได้มาเห็นเขาตัวเป็นๆวันนี้
 
สายตาของเจียงเฉินหยุดยังยอดของเส้นทางสู่สวรรค์ เสน่ห์ดึงดูดของเหล่าอัจฉริยะทั้งสี่นั้นไม่ธรรมดาจริงๆ กวนอี้หยุนและเหลียงเสี่ยวอาจถือว่าธรรมดา อย่างไรก็ตามหนานเป่ยโจวที่สวมชุดสีทองและมีผมสีบรอนซ์ยาวปลิวไสวกับสายลม ใบหน้าที่คมคายทำให้เขาดูยิ่งใหญ่ ปลดปล่อยออร่าของผู้ที่ยืนเหนือผู้อื่น แม้เจียงเฉินที่เคยเป็นเซียนผู้ยิ่งใหญ่ในโลกยังอดที่จะผงกหัวเห็นด้วยไม่ได้
 
“พรสวรรค์ของชายผู้นี้ เมื่อเทียบกับเหล่าอัจฉริยะของทวีปเทวะ เขาไม่ได้ด้อยกว่าพวกนั้นเลยแม้แต่น้อย ข้าไม่คาดคิดมาก่อนว่าแคว้นฉีเล็กๆแห่งนี้จะมีคนแบบนี้อยู่”
 
เจียงเฉินคิดกับตัวเขาเอง พลังธรรมชาติได้อยู่รอบๆหนานเป่ยโจวโดยอัตโนมัติ มันแสดงให้เห็นชัดเจนว่าเขาเป็นผู้ที่มีโชคชะตาที่ยิ่งใหญ่ เมื่อเทียบกับกวนอี้หยุนและอีกทั้งสองดูธรรมดาไปเลย
 
มุมปากของเจียงเฉินยกขึ้น เลือดร้อนของเขากำลังเดือด ตอนแรกเริ่มเขาไม่ได้สนใจในแคว้นฉี แต่เขาไม่เคยคาดมาก่อนว่าจะได้พบคนอย่างหนานเป่ยโจว ได้จุดประกายกำลังใจในการต่อสู้ของเจียงเฉินขึ้น
 
หนานเป่ยเฉายืนตรงกลางของเส้นทางสู่สวรรค์ เห็นได้ชัดว่ากลุ่มนี้มีเขาเป็นผู้นำ เขาได้ยกมือขึ้น และเสียงกลองสงครามได้หยุดลง
 
“ข้าจะไม่อธิบายถึงกฎเกณฑ์สำหรับรอบแรก เหมือนเช่นเคย พวกเราจะต้องมุ่งสู่สามสิบอันดับแรก สำหรับรางวัลในการแข่งขันปีนี้ ข้าจะไม่ประกาศตอนนี้ เริ่มได้!”
 
หนานเป่ยเฉาพูดอย่างกับเขาเป็นราชาที่แจกจ่ายคำสั่ง ให้ความรู้สึกว่าเขาไม่สามารถเข้าถึงได้
 
****************************************
 
จบจ้า บรรยายซะเยอะเลย   โปรดติดตามตอนต่อไปน่ะ………..
 
หากชอบนิยายเรื่องนี้สามารถติดตามการอัพเดทได้ที่เพจนะครับ